Nog een medisch Zwaard van Damocles?
De laatste tijd heeft mijn gezondheid nogal een hoge prioriteit in het Avontuur. Want tja… Als het leven stopt, dan stopt dat ook. En met die onverwachte ‘ziekte’ die me bijna over het randje liet gaan, was er even weinig anders om me ‘druk’ over te maken. Ik had dit net even min of meer afgesloten want onderzoeken lopen en brachten tot heden weinig nieuws. Het mooie weer (vandaag weer, op deze verder onbeduidende ‘Moederdag’) en de nodige ‘lentekriebels’, lieten me die sores even vergeten. Maar afgelopen week had ik dan nog een ander onderzoek. Op een van de CT-scans die in het ziekenhuis van me zijn gemaakt was niets ontdekt over de oorzaak van de acute ademnood. Wel hadden ze gezien dat mijn lever ‘verkleurd’ was. Het advies was dan ook om ook een afspraak te maken met de poli MDL (Maag, Darm, Lever) om dat verder te onderzoeken. Het was geen verplichting, maar de zaalarts die de foto had gezien, zag het wel als noodzakelijk. Ik heb dit dan maar laten doorgaan, wetend dat ik hier 10 jaar geleden al eens op was gewezen en dat ik in die jaren toch wel door was gegaan met ‘overmatig’ drinken. Met ‘ups en downs’ maar toch. Meten is weten en dat kan geen kwaad, heb ik door ervaring met de aneurysma’s gezien.
Fibroscan
Afgelopen donderdag had ik dan voor het eerst een zogenaamde ‘fibroscan’. Volgens de verpleegkundig specialist van de MDL bestaat dit nog maar zo’n 5 jaar! Daarvoor moest een biopsie worden gedaan, die ingewikkelder en pijnlijker zou zijn. Nu wist ze (met hulp van een stagiaire die het allemaal nog moest leren) na een paar minuten ‘klikken’ met het echoapparaat op de juiste plek, dat ik… levercirrose heb. 😛
De fibroscan
Bam. Daar gaan we weer… Ga ik (weer) dood? Wie een beetje bekend is met alcoholisme kent de term cirrose, waar de meeste notoire alcoholisten aan dood gaan. Het geeft een associatie met zo’n beetje het ergste wat een mens kan overkomen, op kanker na. Laat ik dit niet dramatischer maken dan het is en gelijk even wat nuanceren! Er zijn namelijk heel wat stadia van levercirrose.
Op deze wat onduidelijke plaatjes zie je in ieder geval getallen staan die wijzen op de stadia F0 t/m F4. De eerste is natuurlijk vrijwel niets en de laatste is terminaal. Volgens die eerste fibroscan zou ik op dit moment wel al in F3 zitten, maar dan met een ‘gemeten stijfheid’ van 12. Zoals je kan zien op die balkjes: aan het (donker oranje) begin van wel een onherstelbaar littekenweefsel.
Nog niet de hele lever heeft littekenweefsel! Dan zou die niet meer (goed) functioneren en zou ik last hebben van allerlei gevolgen. En in het gesprek wat we tegelijkertijd hadden, vroeg ze me van alles over pijntjes, jeuk, mijn spijsvertering, eetlust en andere dingen. Ik heb feitelijk nog helemaal nergens last van. En dat kan ook prima zo blijven! Als… ik vanaf nu mijn levensstijl aanpas en (natuurlijk) stop met alcohol.
Je kunt levercirrose een beetje vergelijken met mijn andere gestelde diagnose door de POH: Diabetes 2. Bijna! Soms zat ik over de streep, soms net eronder. Maar ik heb dat zogezegd in eigen hand: beweeg ik beter en eet/drink ik gevarieerd, dan kan ik daar oud mee worden. Feitelijk geldt dit ook voor het huidige stadium van de levercirrose. Het is aanwezig maar kan stabiel blijven.
Maar als ik weer vrolijk overmatig aan de sterke drank ga, dan kan ik alleen maar verergering verwachten. Logisch.
Wat nu?
We zijn nog niet klaar. Ze gaf aan dat er ook nog andere oorzaken mogelijk zijn van levercirrose en ze wil niets uitsluiten. Daarom ging ik direct na het bezoek aan de MDL bloed laten afnemen. Ik moest iets van 5 buisjes afstaan, want ze wil alles testen wat verband kan houden. Zoals ook mijn vitaminen! Heb ik misschien een chronisch gebrek aan vitamine C? Ik vertelde haar eerlijk dat ik geen ‘fruitmens’ ben, dus daar vermoedelijk wel wat in tekort schiet. Ze lachte hartelijk met me mee (!) want uiteraard ben ik niet de enige die zo leeft. Maar daarom zou het zomaar kunnen zijn dat ze me later vitaminepillen gaan voorschrijven, om de lever te ondersteunen.
Ze vroeg ook nog of ik wisselende seksuele contacten had… (HIV kan ook een oorzaak zijn.) “Helaas niet” wilde ik zeggen… Hahaha! 😉
De uitslag van de bloedafname hoor ik telefonisch van een MDL-arts, op 5 juni. 1 dag voor mijn reis naar Polen… Gezellig. 😛
Voorlopig is er afgesproken dat de diagnose van levercirrose er in ieder geval nu wel staat en ik zal elk half jaar worden opgeroepen voor een nieuwe fibroscan.
Tenslotte
Feitelijk zou je deze diagnose gewoon kunnen zien als de zoveelste aandoening in mijn lichaam, die chronisch is en onderzocht moet blijven worden om complicaties te voorkomen. Net zoals de aneurysma’s en mogelijk de Diabetes 2. Weer een ‘Zwaard van Damocles’ erbij? Fijn dan… In ieder geval is dit dan voor mij misschien wel een (betere) stok achter de deur om nu eens echt blijvend te stoppen met sterke drank.
Oh ja: ik gaf aan wel mijn pilsje te willen blijven drinken natuurlijk! Eén glas per dag! Zo weinig alcohol! Maar daar was ze het niet mee eens. Want alle alcohol zou nu zeker schadelijk zijn. Ze adviseerde dan alcoholvrij bier te gaan drinken. Laat ik nu net hebben gelezen dat ook daar een bepaalde stof in zit (ethanol) die schadelijk kan zijn voor mensen met levercirrose! Ahum… Wat kan ik eigenlijk nog wel eten en drinken?
Ze adviseerde nog een ‘lifestylecoach’, die me zou kunnen helpen mijn levensstijl te verbeteren… Het was net alsof ik naar een herhaling van een saaie documentaire luisterde.
Uiteraard kon ze me niets verplichten. Als ik mijn pilsje blijf drinken – Met mate! En dat kan ik in tegenstelling tot sterke drank wel met bier! – dan is dat verder aan mij. En de periodieke testen zullen nu gaan uitwijzen of de ‘schade’ erger wordt of gelijk blijft en er dus feitelijk (nog) niet veel aan de hand is.
Zonder sterke drank kan ik prima leven. Het is mijn zwakheid als eenmaal geworden alcoholist met nog steeds te vaak negatieve gedachten en het gemak van het toch maar weer kopen van een litertje drank in de (online) drankenshop, die me soms parten spelen. Laat dit nu het verschil maken! Dat moet ik gewoon kunnen. Maar verder wil ik nog wel gewoon ‘lekker en leuk’ kunnen blijven leven, anders hoeft het voor mij helemaal niet meer.
Ik ben enkele dagen na die test al weer vrolijk over de negatieve gedachten heen gestapt hoor! In het weekend drink ik meestal een speciaal biertje en dit weekend is dat een ‘Chimay tripel’. Heerlijk. 🙂
De Chimay tripel waar ik 3 dagen mee doe! 🙂
En ik ben druk bezig geweest mijn garderobe weer een beetje op peil te brengen met nieuwe kleurrijke shirts en polo’s, speciaal voor een mooie, hete en kleurrijke zomer. En… de laatste kleding voor de trouwerij van mijn zoon is ook binnen. Dat wordt een feest! 🙂
Vanwege de diverse gewijzigde ‘mankementen’ van De Rest, heb ik het bestaande artikel ‘Wat mankeert De Rest’ op diverse punten (diagnoses en de diverse medicatie) aangepast. Daarnaast maak ik ook een ‘korte versie’, om alles simpel op een rijtje te hebben, voor de mensen die niet het hele verhaal van 10 pagina’s willen lezen. 😉
Tot de volgende aflevering over mijn gezondheid, als er meer en aanvullend nieuws is.
Pingback: De Rest van de Gezondheid – update | De Rest van het Avontuur