“Ofwel mensen mogen je ofwel ze doen dit niet. Dat is nou eenmaal zo. Respecteer jezelf. En kies voor mensen die wel jouw waarde zien.”
– @4Positiviteit
Advertenties
Advertenties
Citaat van de dag
Citaat van de maand
“Normaliteit is een geplaveide weg: je kunt er goed op lopen
maar er zullen nooit bloemen op groeien.”
– Vincent van Gogh
Welkom bij De Rest van het Avontuur!
Het leven vanuit het perspectief van een Restant.
Laverend tussen goed en kwaad, mooi en lelijk en alles wat het leven daar tussenin mogelijk maakt! De Rest!
Volg het Avontuur!
Altijd op zoek naar die ene echte Fata Morgana! 🙂
Geplaatst in Algemeen
Een reactie plaatsen
Restflits 12 december 2018
Vandaag in de Restflits:
– Fysieke of mentale zorgen?
– Energie
– Verkeer
– ‘17 Miljoen Mensen’
– Wat nog Rest
Fysieke of mentale zorgen?
“Het gaat goed… met mijn gemoed!” schreef ik op 23 november.
Om daarna telkens aan te geven dat het eigenlijk best prima met me gaat, ondanks natuurlijk de gebruikelijke doorlopende problemen en probleempjes. Dagelijkse irritaties, donkere dagen, maatschappelijke ellende, dreigende revoluties (of waren het nu ‘evoluties’?) en velerlei andere oorzaken die me voorheen vrij snel van mijn stuk brachten. Of in ieder geval een ‘kopzorg’ extra gaven waardoor ik emotioneel werd. Meestal sacherijnig, boos, verdrietig of andere negatieve impulsen, die mijn ‘valkuil’ netjes voor me openden de laatste jaren.
Omdat de veelheid aan negativiteit de emmer meerdere malen had doen overlopen.
En nu… inmiddels weer wat weken verder… Vandaag precies 12 weken gestopt met sterke drank…
Nu is dat nog steeds niet veranderd.
Ik ben nu op het punt om mijn laatste ‘record’ te gaan breken.
Maar eerlijk gezegd ben ik hier de laatste tijd helemaal niet meer mee bezig.
Ik moest m’n agenda er zelfs even bij pakken om de weken te tellen.
Mijn ‘gemoed’ is nog steeds goed.
Maar komt dit alleen maar omdat alles dus echt ‘langs’ me heen gaat?
Boeit me nu helemaal niks meer en wuif ik alles als ‘onbelangrijk’ weg?
Absoluut niet! In tegendeel zelfs!
Hooguit misschien de maatschappelijke onvrede… Die voorlopig gelukkig mijn voordeur nog niet heeft bereikt. En hoewel ik een eventuele ‘revolutie’ acceptabel zou achten, gezien ook mijn zorgen op ‘sociaal’ gebied, sluit ik me liever nergens bij aan. Het ‘roeptoeteren’ op deze manieren ben ik wel een beetje ontgroeid…
Maar als je me nu vraagt of ik momenteel ‘zorgeloos’ leef… Vergeet het maar. Helaas…
Laat ik eerst even beginnen met mijn fysieke situatie.
Zoals iedereen nu wel weet, ben ik sinds 2017 chronisch vaatpatiënt wat bij mij betekent dat de bloeddoorstroming in mijn benen niet meer goed gaat (etalagebenen).
Met daarnaast groeiende artrose in mijn knieën, beweeg ik sinds het voorjaar van 2017 dus wat moeilijker, waardoor ik weer overgewicht heb ontwikkeld en een iets te hoog cholesterol gehalte.
Hoge bloeddruk heb ik al jaren en daar slikte ik ook al lang medicijnen voor.
Goed… alles went… en met deze genetische afwijkingen kan je bij doorlopende controle nog gewoon een lang en gelukkig leven leiden.
Nu had ik ook al een paar jaar al last van hoest.
Een vrijwel dagelijkse kriebelhoest die afgelopen jaar steeds erger werd en ik er soms niet van in slaap kon komen.
Omdat ik de afgelopen paar jaar naar mijn idee al wat te veel met gezondheidszorg bezig was, heb ik dit (te?) lang laten zitten. Maar afgelopen zomer heb ik toch maar weer eens aan de bel getrokken bij mijn huisartsenpraktijk waar ik met grote tegenzin naar toe ga.
Ik heb al eerder geschreven: “Ik heb geen huisarts meer.” Dat is nog steeds zo.
Alleen een (verplichte) praktijk die de eerstelijns zorg moet regelen… Wie daar werken ken ik tot op de dag van vandaag al lang niet meer.
Maar goed, ik kreeg dus steeds meer last van die hoest dus het moest maar weer.
Na een mislukte poging met iets van neusspray (…) in augustus, ben ik via de longarts uiteindelijk geholpen. En nu heb ik er weer een nieuwe diagnose bij: ‘chronische bronchitis’.
Mijn longen zijn onderzocht, ik heb testen moeten doen en het is sinds gisteren voor hem definitief.
Ik gebruik nu sinds enige weken medicatie om te inhaleren (zo’n pufje in een koker wat ik dan moet inademen) en dat helpt inderdaad! Ik kan wel zeggen dat ik voor ongeveer 80% minder hoest.
Nu heb ik sinds enkele weken ook opeens last van een dicht rechteroor wat continu ruist (of beter: ik hoor een pieptoon) en dat zou volgens de longarts ook slijm zijn wat via de aangetaste bronchiën dus in mijn gehoorgang (‘buis van Eustachius’) terecht is gekomen.
Daarvoor gebruik ik nu sinds gisteren weer een neusspray.
Met een beetje geluk ben ik hier met maximaal 8 weken vanaf…
Ook die bronchitis zal weer genetisch bepaald zijn.
Mijn oma had dit ook, hoewel dit bij haar naar mijn weten pas op latere leeftijd ontstond…
Ik weet inderdaad nog goed dat ze af en toe vreselijke hoestbuien had, waardoor ze helemaal rood aanliep. Dan nam ze snel een Mentos in haar keel en klaarde het op…
Volgens mij gebruikte zij daar verder geen medicatie voor.
Tegenwoordig zijn ze daar dus weer wat verder mee.
Dat betekent nu allemaal wel dat ik 7 soorten medicatie gebruik voor al mijn aandoeningen…
Als ik alles weer insla voor een paar maanden, ben ik de helft van mijn ‘eigen risico’ al kwijt…
Het is dus niet alleen een zorg om overal mee te leren leven; het is ook een aanslag op mijn minimum uitkering waardoor ik weer minder geld te besteden heb om ‘gezond’ te kunnen eten…
Want dat geld… Is na gezondheid mijn voornaamste volgende zorg:
(Klik op ‘Lees verder…’)
Geplaatst in Column, Cultuurfilosofie, Opmerkelijk Nieuws, Persoonlijk
Tags: 15 miljoen mensen, Ebru Umar, energie, gezondheid, helmplicht, klimaat, snorfiets
Een reactie plaatsen
Citaat van de dag
“Als je een volmaakt nutteloze middag kunt doorbrengen op een volmaakt nutteloze manier, heb je geleerd te leven.”
– Lin Yutang
Citaat van de dag
” ‘Niets is onmogelijk’, zeggen mensen wel eens. Maar ik doe elke dag niets.”
– Winnie de Pooh @4Positiviteit
Citaat van de dag
“Onderschat niet de kracht van niets doen, van je gewoon laten meevoeren,
luisterend naar de dingen die je niet kunt horen, je nergens zorgen over makend.”
– Pooh’s Little Instruction Book
Citaat van de dag
“Heb geduld met mij. Ik maak fouten, maar ik doe mijn best.
Ik wil persoonlijk groeien en mezelf ontwikkelen.
Ik weet dat ik dit kan en ik zal er alles aan doen.”
– @4Positiviteit
Revolutie! (?) – Een Overdenking
In mijn ‘Restflits’ van vorig weekend heb ik in mijn verhandeling over (In)Tolerantie en (On)Tevredenheid eigenlijk alleen maar ‘oude koeien uit de sloot gehaald’.
Gerefereerd aan de vele ‘pijnpunten’ waar mensen zich druk over maken.
Van ‘Zwarte Piet’ (racisme) tot homofobie (Johan Derksen rel bijvoorbeeld) en alles waar we ons de laatste tijd zo druk over maken. Althans… Een voornamelijk virtuele drukte in de diverse (sociale) media. ‘In Real Life’ gaat alles ogenschijnlijk gewoon z’n ouderwetse gangetje.
December… Feestgedruis en koopgekte rondom Sinterklaas en Kerstmis, wat opgeklopte ‘zwarte’ en ‘cyber-’ dagen om de middenstand en postbezorging overuren te bezorgen.
Niets nieuws onder de gedempte zon (want zwaar bewolkt deze dagen) en ik trok voor mezelf de conclusie dat ik me lekker rustig ga houden de komende tijd.
Deels genietend van mijn eigen interne ‘lichtje’ en deels om het afgelopen (voor mij) bijzondere jaar eens rustig te ‘Overdenken’.
BAM!
Toen werd het opeens ‘geel’ voor m’n ogen.
Het was natuurlijk vorige week ook al aan de gang maar ik keek blijkbaar even een andere kant uit…
Of ik kreeg niet even het gevoel dat ik dit serieus moest nemen.
Het was per slot van rekening alleen maar Parijs.
Een onbekende stad ver van mijn bed waar ze een taal spreken die ik niet kan verstaan.
Mijn pogingen in de eerste 3 klassen van de middelbare school om daar iets aan te verbeteren zijn op niets uitgelopen.
Wat er voor problemen speelden in die stad – die ik me alleen maar kan herinneren van een aankomst van de ‘Tour de France’ waar ik ooit met een groepje vrienden ben geweest, waar we André Hazes tegenkwamen (senior; toen leefde hij nog; erg lang geleden dus) en waar ik mijn gebit kapot beet op een stuk stokbrood zodat ik de rest van het weekend alleen nog maar vloeibaar kon eten… – ik had geen idee wat de rellen veroorzaakte.
Iets met de benzineprijs meende ik te horen.
Of dit de reden was dat auto’s in brand werden gestoken (ze hadden er vermoedelijk niets meer aan als ze de benzine niet meer kunnen betalen), winkels werden gesloopt en geplunderd en de euforie werd gevierd door de ‘Triomphe’ te beschadigen weet ik niet.
Wat ik wel weet is dat er ook in ons eigen landje ‘reuring’ ontstond.
Mogelijk was een verdwaalde ‘fransoos’ vanuit de ‘Triomphe’ naar het noorden gevlucht, via een even geroerd Brussel verder gegaan en terecht gekomen in Maastricht?
Hoe het ook zij…
Het fenomeen blijkt niet uitsluitend in Frankrijk te zijn gebleven en op de dag van vandaag zouden er demonstraties worden gehouden in Amsterdam, Eindhoven, Leeuwarden, Groningen, Den Haag, Alkmaar, Nijmegen, Rotterdam, Tiel, Zaltbommel en dus in Maastricht.
Ik heb het natuurlijk over de ‘gele hesjes beweging’.
Geplaatst in Column, Cultuurfilosofie, Opmerkelijk Nieuws
Tags: armoede, gele hesjes, intolerantie, onvrede, revolutie
Een reactie plaatsen
Citaat van de dag
“Geef vandaag je glimlach aan een vreemde.
Het is mogelijk de enige zonneschijn die hij vandaag ziet.”
– @Filosoof
Citaat van de dag
“Een pessimist ziet in elke kans het probleem. De optimist ziet de kans in elk probleem.”
– Sir Winston Churchill
Citaat van de dag
“Het leven is als fotograferen. Gebruik de negatieven om het positieve te ontwikkelen.”
– @4Positiviteit
