Het leven vanuit het perspectief van een Restant.
Laverend tussen goed en kwaad, mooi en lelijk en alles wat het leven daar tussenin mogelijk maakt! De Rest!
Volg het Avontuur van die ene zandkorrel in de Wereld Wijde Woestijn!
Altijd op zoek naar een echte Fata Morgana! 🙂
Door de jaren heen heeft De Rest vele Avonturen beleefd.
In de ‘tagwolk’ rechts zie je de meest voorkomende thema’s.
Maak gebruik van de ‘Zoekfunctie’ rechts bovenaan de site om te zoeken op het thema wat jou interesseert.
Hoewel het thema ‘seksualiteit’ de laatste tijd lijkt te overheersen…
Dit is ‘een’ rode draad maar beslist niet de enige!
Omdat ik pas de laatste jaren open en eerlijk durf uit te komen voor bepaalde persoonlijke problemen en frustraties, schrijf ik hier nu even fanatiek over. Ook omdat het actueel is in de maatschappij, waar veel onwetendheid en verpreutsing leidt tot hardere polarisatie.
Maar ik schrijf al jaren over veel meer.
Gebruik dus die ‘Zoekfunctie’ of vraag me simpelweg via mail hoe ik denk over bepaalde onderwerpen. Gegarandeerd antwoord!
Drie jaar geleden was ik al eens begonnen aan een veel te groot artikel over ‘porno’. Ik noemde het daarom ook ‘Porno – Het document’ met zelfs als toevoeging ‘Deel 1’ omdat ik er zoveel over kwijt dacht te kunnen, dat het onmogelijk in één leesbaar artikel zou passen.
Dit ‘document’ ging echter een bepaalde richting uit die ik achteraf onhandig vond en ik voelde me in die tijd (medio 2018) nu net niet zo goed, dat ik ermee wilde doorgaan. Uiteraard komt het woord ‘porno’ en vele associaties diverse malen terug in veel artikelen. Maar toch zie ik nu weer een aanleiding om er nog een artikel speciaal aan te wijden. Ook omdat het stigma; de vooroordelen en gewoonweg de ‘mythe’ rond porno onverminderd blijven bestaan.
Natuurlijk blijven die voor alle ‘sekswerk’ bestaan en daar schrijf ik dus steeds over maar dit wil ik er even uitlichten omdat het eigenlijk een vak apart is, onvergelijkbaar met prostitutie. Een zwaar onderschat vak.
En deze week vond ik toevallig een geweldig artikel uit ‘De Correspondent’ wat alweer dateert uit 2014 maar juist in deze tijd steeds actueler wordt. Want er heerst een ‘war against porn’ in de wereld, bijna vergelijkbaar met de ‘war against drugs’… Waarbij voor die tweede oorlog (tegen de machtige drugsmaffia) nog wel iets te zeggen valt. Maar die oorlog tegen porno is bizarre onzin, mensonterend en tegen alle realiteit in.
Het artikel in De Correspondent: ‘Voor veel vrouwen is porno een gewone baan’.
Ik heb het gekopieerd en in een eigen PDF gezet wat je bij aanklikken kunt lezen en/of downloaden. Hoewel ik het gratis kon lezen, kan het zomaar zijn dat je toevallig al eerder op die website een paar artikelen hebt gelezen en dan alsnog tegen een betaalmuur aanloopt. Ik vind het te belangrijk om het niet te laten lezen. Daarom wil ik je met klem vragen op de link te klikken en het te lezen!
In dit artikel staat precies hoe het in elkaar zit met het werken in de porno en vrijwel alle vooroordelen worden ontkracht! De betreffende journalist is er echt onafhankelijk ingegaan en heeft prima onderzoek gedaan naar de waarheden achter de mythes.
Ik ga hier alles niet herhalen. Wel wil ik er nog een paar dingen aan toevoegen die ik uit eigen ervaring gewoon weet. Geen fantasie. Geen verhaal van ‘wij van WC-eend’. Realiteit.
Pornoslavinnen… Realistisch?
In de PDF heb ik alle links verwijderd en ook de link naar de documentaire waar geregeld naar wordt verwezen en waar de diverse citaten uit afkomstig zijn. Ik vond dat niet nodig omdat het artikel al voldoende informatie bevat, waardoor duidelijk is waarom het gaat.
De twee veelvuldig genoemde (ex-) pornoactrices Nina Hartley en Asia Carrera:
Nina Hartley en Asia Carrera
Vroeger was niet alles beter
Laat ik inderdaad eerst beginnen met een duidelijke nuance: hoewel ik soms wel eens zeg dat ik zelf ben opgegroeid in een tijd dat er veel toleranter werd omgegaan met naakt en seks, zijn er natuurlijk ook dingen gebeurd die niet door de beugel konden. Maar hoewel nu dus alles veel beter lijkt te zijn geregeld voor sekswerkers… De vooroordelen en stigma’s groeien juist weer! Tegen de realiteit in!
Misschien kwam het wel door de relatieve ‘nieuwheid’. Porno (magazines en films) kwam in de 60er jaren pas op gang. In eerste instantie nog zonder goede wetgeving. Waardoor seksueel misbruik dus moeilijk aan te pakken was.
Ook het sekswerk op zich werd slechts gedoogd. Iedereen wist dat het er was; de ramen op de Wallen waren bekend en ‘hoeren’ heb je altijd al gehad, zolang de mensheid bestaat. Maar als ‘echt werk’ is het nooit echt geaccepteerd. Met als gevolg dat het overal in ‘achterkamertjes’ gebeurde.
Er werd niet tegen opgetreden als er geen overlast was. Maar er was ook geen controle op misbruik en dwang. Het fenomeen ‘pooier’ was toen ‘normaal’. Waar veel vrouwen problemen door kregen of simpelweg misbruikt werden. Toen wel!
Maar sinds sekswerk dan eindelijk enkele decennia geleden bij wet is gelegaliseerd als ‘legaal beroep’ is dit echt allemaal veranderd.
Dat de regelgeving daarna steeds asociaal strakker en moeilijker werd waardoor sekswerkers nauwelijks nog ‘vrij’ hun beroep kunnen uitoefenen is daarna een feit geworden, maar daar heb ik het elders al vaak over.
Ook de porno werd vroeger veel vaker in ‘achterkamertjes’ gemaakt. Er waren toen al wel diverse grotere bedrijven zoals Private, Hustler, Beate Uhse, Lasse Braun, Sexorama en diverse andere, waar kwaliteitsporno werd gemaakt. Maar het internet bestond nog niet. Zij maakten magazines en videofilms. En dat kon feitelijk iedereen wel een beetje.
Amateur-sekswerk bestond ook en daar was gewoon bijna geen zicht op.
Toen ik zelf in de jaren 80 mijn modellenbureautje had, kon ik feitelijk ook alles doen, zonder enige controle. Ik plaatste een advertentie om modellen te vinden en beloofde ze via een catalogus en andere advertenties te promoten. Ik kon dat niet altijd waarmaken want ik was gewoon een eenling zonder ‘netwerk’. Maar enkelen heb ik wel degelijk aan betaald werk geholpen, waardoor ze verder konden.
Misbruik heb ik nooit gepleegd. Hooguit was ik misschien te naïef bezig om mijn eigen hobby gewoon uit te voeren: fotograferen (en filmen) van mooie vrouwen en seks.
In die tijd waren de meeste mensen die ik hierdoor ontmoette ook hobbymatig bezig. Zowel de modellen als de afnemers (kopers van de foto’s). Amateurwerk. Alleen de echt goede modellen wisten de grote kanalen wel te vinden en bereiken.
Maar iedereen hield van wat ze deden. De modellen wilden graag naakt en voor seks poseren. Gewoon omdat ze daar geil van werden…
Later kwam dan internet en toen is alle sekswerk veranderd. Vooral de porno.
Werden foto’s en films voorheen nog alleen verkocht in de seksshops of speciale erotische hoek van bepaalde lectuurwinkels; nu kon het wereldwijd online worden gezet.
Wie echt de porno in wil, beseft dat miljoenen mensen je zullen zien en anonimiteit is vrijwel onmogelijk. Wat vroeger nog wel relatief mogelijk was.
En hoewel op sommige websites de ‘achterkamertjesporno’ dan nog steeds gepubliceerd kan worden, is de (sociale) controle nu veel groter. Als er misstanden plaatsvinden dan worden die gezien. Vroeg of laat. Maar alles komt nu boven water. Wat vroeger vaak gewoon niet gebeurde.
Toen konden vele malafide ‘pornomakers’ wegkomen met alles wat ze deden. Niet alleen door de kleinere kans op ontdekking. Ook de schaamte van mensen die waren ‘misbruikt’ was te groot om ermee naar buiten te komen. Dan zouden er dus meer mensen achter gaan komen dat ze hadden meegewerkt aan sekswerk!
Ook daarom is het ook nu hoog tijd dat er een eind komt aan die schaamte. Sekswerk is werk! Alle sekswerk. Dus prostitutie én porno! Gewoon eerlijk werk. Net als een kapster of winkelbediende.
Normalisatie is en blijft de sleutel!
Wie het artikel uit ‘De Correspondent’ goed heeft gelezen en ik hoop ook mijn eerdere artikelen over alle misverstanden, vooroordelen en stigmatisatie van sekswerk, zou moeten beseffen dat ik hier over feiten spreek. Geen opgeblazen fantasie van een perverse ‘beschadigde’ oude viezerik… Geloof me… Er zijn echt mensen die me zo zullen zien, ook al durven ze me dat niet recht in mijn gezicht te zeggen. En al die vooroordelen blijven bevestigd worden door de steeds krachtiger anti-sekswerk-lobby van vooral de Christelijke politieke partijen.
Er wordt nu te vaak verkondigd dat “het verkopen van seks niet meer van deze tijd is”. Zij draaien het om: nu we meer kennis hebben van onze seksualiteit, kunnen we die ‘hoeksteen van de samenleving’ verbeteren: het monogame huwelijk. Want dat is toch de enige juiste vorm van een menselijke relatie waarin seks wordt beleefd… Aldus de Christenen. Maar ook aldus de moslims. Of van mijn part andere mystiek zwevende mensen zonder specifieke religie, die echter seks wel voorbehouden aan een ‘nette vaste relatie’. En die zijn er echt zat. Bedroevend.
Want geen mens is gelijk. En zolang er mensen bestaan zijn er ook met een meer dan gemiddelde seksdrift. Of gewoon een eerlijk menselijk natuurlijk gevoel dat seksualiteit niet perse tussen twee mensen beleefd moet worden. Want seks is leuk. Seks is lekker. Vaak komen mensen er pas achter als ze dat diepgewortelde stigma een keer doorbreken met de juiste begripvolle mensen. Dat het ook met meer mensen leuk kan zijn. En lekker. Net als gezamenlijk genieten van lekker eten en drinken.
Mijn stokpaardje. Niet uit eigen ervaring (helaas) maar uit de ervaringen met meerdere mensen die ik heb ontmoet en die er zo over denken. Ex-modellen, sekswerkers (die ik een paar keer ook iets meer privé volgde) en gewoon de vele oprechte en eerlijke verhalen van sekswerkers die ik nu lees via Twitter en de andere media.
Zo plaatste ik een poosje geleden de uitspraak van het Nederlandse pornomodel Romy Indy. Dat ze er zo van is opgeknapt sinds ze de porno in is gegaan! In alle opzichten! Exact zoals het ook beschreven staat in dat artikel in ‘De Correspondent’ over Asia Carrera. Meer gevarieerde seks maakt vrouwen vaak sterker! Zelfstandiger! En ze genieten veel meer van de seks! Wat in een monogame relatie vermoedelijk nooit zou zijn gelukt. Is dat normaal als je er wel behoefte aan hebt?
Romy Indy
Niet iedereen moet nu natuurlijk de porno in… Of opeens hyperactief worden in swingersfeesten. Elk mens is anders. En velen zijn gewoon tevreden en gelukkig met die ene vaste partner! Prima!
Respect voor. Maar die mensen moeten dan ook respect proberen op te brengen voor andere mensen die wel meer behoefte hebben en graag genieten van meer gevarieerde seks. Hetzij gewoon in (besloten) privésferen zoals dus die seksfeesten, hetzij in hun beroep als sekswerker. Omdat ze het kunnen. Fysiek en mentaal aankunnen. Noem het de topsporters in de seks. Dat heb ik ook al eerder geschreven. Niet iedereen kan het.
Maar het grote probleem ligt in het feit dat veel mensen nog steeds niet kunnen accepteren dat er zo heel veel mensen dat wel willen en kunnen! En ook gewoon doen.
Als sekswerk opnieuw verboden zou worden, dan blijft het echt bestaan. Dan gaat het weer de illegale achterkamertjes in… Zonder enige vorm van controle. En dus meer kans op misbruik. Maar de behoefte aan gevarieerde seks blijft bestaan. Altijd.
Dat moet genormaliseerd worden.
Sekswerkers zijn gewone mensen
Dit heb je ook al in het artikel kunnen lezen. Misschien denk je nu: “Jah… Soort zoekt soort dus daarom zal jij – ‘vieze perverseling’ – die mensen wel ‘gewoon’ vinden.” Hoe kan ik je overtuigen dat dit onzin is? Ten eerste: ken je mij al persoonlijk? Maar vooral: ken je eigenlijk wel mensen persoonlijk die sekswerk doen?
Toevallig heb ik dus wel enkele mensen leren kennen, zowel in de 80er jaren als recent nog in 2015/2016, die actief zijn in sekswerk. Behalve dat veel van deze mensen gewoon prima banen hadden naast hun hobby als sekswerker, hadden ze ook nog eens een privéleven in alle soorten en maten, met alle ‘gewone’ problemen die elk werkend mens ook wel kan hebben.
Echt beroemde sekswerkers ken ik niet persoonlijk. Het is hierin natuurlijk hetzelfde als met ‘gewone’ acteurs of eenvoudige werkende mensen in duizenden zogenaamd ‘normale’ banen. Niet iedereen haalt de top. Dat zijn altijd slechts de ‘happy few’ die er toevallig heel goed uitzien en de nodige extra talenten hebben die opvallen. De factor ‘geluk’ zal ook hier een rol spelen.
De mensen die ik kende waren gewoon hard werkende mensen die ook moeite hadden om altijd maar weer rond te komen, vooral als ze moesten (of wilden) leven van het sekswerk.
Het grootste probleem bleef echter altijd: in hun privé-omgeving moesten ze bijna altijd zwijgen over wat ze deden. Want anders zouden ze zonder uitzondering een paria worden, zelfs bij hun familie. Dan leef je dus in een spagaat…
Veel mensen zien sekswerkers vaak als ‘extravagante’ om aandacht vragende mensen (en natuurlijk ook van die ‘zieke perverselingen’) in strakke lingerie of alles verhullend leer gestoken pogingen wagend op bepaalde demonstraties en ‘prides’ hun bizarre levenswijze te promoten. En ja… Dat zie ik ook en vind ik een beetje jammer. Omdat ik weet dat dit een aparte groep is. Die wil zich soms zo extravert laten zien (zoals in de laatste hypes rond transgenders en ‘dragqueens’) omdat zij extreem exhibitionistisch zijn. Dit is absoluut geen doorsnede van alle sekswerkers…
Die zie je niet, herken je niet. Het kan je buurvrouw zijn. Of buurman natuurlijk…
Meestal had je het nooit kunnen vermoeden dat ‘die’ in de porno werkt. Dat had je nou nooit achter die persoon gezocht… Tja.
Het zijn meestal alleen de bekendste pornoacteurs die wel herkend zullen worden.
En dat geeft ze dan direct het nadeel van de twijfel of die nog wel ergens anders voor deugt om te doen na de porno-carrière. Bobbi Eden heb ik al eens genoemd. In veel ‘lijstjes’ van bekendste Nederlandse pornoactrices staat zij vaak op Nummer 1. Want ze had succes en ook daarna heeft ze nog aan diverse TV-producties meegewerkt. Het is allemaal niet super hoogdravend maar dat ze bij een redelijk deel van het publiek uiteindelijk geaccepteerd is lijkt wel duidelijk.
Bobbi Eden met gezin
Anders is dat met bijvoorbeeld Verona van de Leur. Ex-sportvrouw van het jaar die na haar sportcarrière de porno in ging… Ze heeft het nog niet zo lang geleden een keer geprobeerd als verslaggeefster bij sportevenementen op TV. Maar na 1 keer heb ik haar nooit meer gezien en op haar erotische kanalen blijft ze onverminderd strooien met naaktfoto’s en promotie van haar porno-kanalen. Misschien een verschil in overige talenten, waarover ook in dat artikel werd gesproken.
Gisteren (11 oktober 2021) schoof Verona overigens wel aan bij ‘Khalid en Sophie’, vanwege een actuele reportage over het misbruikschandaal in de turnsport… Ik heb het niet gezien. Maar zij had dit jaren geleden al aangekaart maar werd verguisd in plaats dat er naar haar werd geluisterd… Omdat ze zelf in de porno is gaan werken.
Het is overigens niet vreemd dat acteurs van welk genre dan ook heel hun leven geassocieerd blijven aan hun bekendste rollen. Noem een Schwarzenegger (“I’ll be back!”), Stallone en vele andere actiehelden, die nooit bijzondere karakterrollen hebben gespeeld. Tot in hun ouderdom blijven ze ‘Expendables’… Wel respect dat ze dit nog steeds geloofwaardig kunnen brengen.
Maar een ‘milf’ van rond de 70 nog in de porno? Meestal stoppen pornoacteurs er al mee ruim voor hun 40ste. Sommige mannen uitgezonderd. Zolang ze ‘het’ nog maar goed kunnen en er ‘strak’ uit blijven zien. En wie niet die ‘top’ van beroemde pornoacteurs bereikt stopt er vaak al na enkele jaren mee… Gewoon omdat het niet voldoende oplevert.
Werken in sekswerk en vooral in de porno lijkt daarom niet iets waar je heel je leven in kunt voorzien. Het is meestal tijdelijke weelde en daarna moeten ze iets anders gaan verzinnen. Ook hierdoor verdient het best wel respect voor veel vrouwen als ze het willen en aandurven om bekend te worden in de porno. De kans dat ze na hun korte carrière snel aan lager wal raken is groot aanwezig, als ze geen goede partner hebben of andere hulp om hen heen.
Van de maatschappij hoeven ze weinig support te verwachten… Die schijt op hen… 🙁
Respect en bewondering
Ik heb nooit onder stoelen of banken gestoken dat ik gek ben op mooie vrouwen. En als je internet een beetje blijft afstruinen, dan lijken die ontelbaar aanwezig in de wereld. Dat is ook zo. Hoewel je natuurlijk meestal alleen de plaatjes ziet van de ‘mooiste’ modellen. Het schoonheidsideaal blijft leidend in de modellenwereld en dus ook in de porno want “het oog wil ook wat”.
Dat heb ik vaak moeten horen in de tijd dat ik nog serieus op zoek was naar een partner… Vooral in de 80er jaren. Zeker als ik er mijn erotische belangstelling bij betrok, viel ik meestal wel af. Want een knappe jongen ben ik nooit geweest en de ‘echte’ modellen zoeken die toch wel.
Dat ik toch bleef vasthouden aan mijn bewondering voor die modellen die je in grote getale ziet, ondanks hun vaak (arrogante) afwijzing van minder bedeelde mannen, is puur mijn behoefte aan schoonheid. Ook al blijft dat een passieve beleving. Dat gaat nooit meer weg. En gelukkig blijven er altijd weer nieuwe modellen verschijnen. Nieuwe pornoactrices.
Het zal net zoiets zijn als de fanatieke autoliefhebbers: in de mooiste auto’s zal je nooit rijden. Die zie je alleen op plaatjes en filmpjes en af en toe in de showrooms. 😉
Naast bewondering heb ik groot respect voor veel pornoactrices. Ze zijn niet alleen vaak geweldig mooi maar ze zijn zo grenzeloos vrij in het seksuele gebruik van hun lichaam! Ze houden erg van seks (anders begin je er helemaal niet aan natuurlijk!) en weten optimaal te genieten van hun eigen seksualiteit. Meestal bepalen ze hun eigen grenzen hoe ver ze willen gaan in de porno en soms gaat dat heel ver als ze in gangbangs door een hok vol mannen ‘gebruikt’ worden en soms dan ook nog dubbel of tripel worden gepenetreerd… Dan hebben ze toch wel de nodige ervaring opgedaan.
Natuurlijk telt de hogere financiële beloning voor extremere seks mee, maar je moet het toch wel aankunnen. Respect. Zeker als ze het jaren kunnen volhouden. En veel bekendere pornoactrices kunnen dat. Zo heb ik me de laatste tijd ook iets meer verdiept in die bekendere namen. Het zijn dan meestal Amerikaanse pornoactrices omdat er daar gewoon veel meer van zijn… Als je dan leest dan ze in enkele jaren soms aan honderden films hebben meegewerkt, dan is dat toch wel een bijzondere prestatie. Maar zij kunnen en willen het en door hun bekendheid worden ze ook veel gevraagd en dus betaald.
In Nederland bestaat zoiets eigenlijk niet. Zelfs de bekende kanalen (Kim Holland/Meiden van Holland) doen amateuristisch aan met een handjevol echt goede producties, een beperkt aantal modellen die het alleen met condoom doen als ze met anderen dan hun eigen partner neuken…
Het is het allemaal net niet. Maar dat heeft ook weer alles te maken met de bekendheid die ontstaat als je (te?) populair wordt. In Amerika zijn er zoveel dat ze nog relatief anoniem kunnen blijven. Maar in Nederland zijn ze natuurlijk al snel overal bekend.
En zou iedereen ze dan met net zoveel respect bekijken als ik doe… Dan zou er geen probleem zijn. 😉
Maar op zich is werken in de porno voor de meeste liefhebbers van gevarieerde seks gewoon leuk. Daar begon ik mee en daar wil ik mee eindigen. Het is gewoon zo. Alleen kan niet iedereen het en niet iedereen heeft de juiste fysiek. Net als niet iedereen een topsporter kan worden. Als je andere talenten hebt waarin je (beter) kunt uitblinken, dan zal je zeker niet de porno ingaan.
In de 80er jaren heb ik wel getwijfeld. Ik had een baan waarin ik niet echt gelukkig was… Maar het verdiende gewoon voldoende om (voor mijn standaard) goed mee te kunnen leven.
Ik had echter ook graag meer met de porno willen doen… Niet als acteur natuurlijk maar achter de schermen. Het produceren en organiseren had ik graag willen verbeteren. Maar de investering was toen te hoog en de onzekerheid die ik toen over mezelf had gigantisch. Ik ging het toch maar zoeken in het bekende ‘huisje-boompje-beestje’; het gezin. Natuurlijk ook geweldig. Zolang alles goed gaat… Maar dat is ook met alles zo.
Nu is het te laat. Maar in mijn hart zou ik zo weer willen gaan werken in de wereld van de porno. Omdat je daarin de mooiste en fysiek beste modellen treft en die blijf ik bewonderen en respecteren. Dat zouden meer mensen moeten doen. 🙂
De laatste tijd is het heel erg actueel: vrijwel alle consumenten krijgen te maken met hogere prijzen van dagelijks nodige producten. Door de uit de pan rijzende olieprijzen is benzine nog nooit zo duur geweest! Boven de € 2,00 per liter! Maar nu is ook de gasprijs naar recordhoogte gestegen.
Dat heeft allemaal niet alleen invloed op onze maandelijkse uitgaven door duurdere tankkosten (als je auto rijdt) en een hogere gasprijs. Alle bedrijven die producten maken verbruiken daarvoor ook brandstoffen, zoals olie en gas! En ook elektriciteit wordt opgewekt door… gasverbruik!
Eigenlijk kan je zeggen dat bijna alles gewoon duurder wordt of al is geworden.
Ook de coronacrisis heeft invloed op de prijzen. Zo waren afgelopen jaar door regelmatige sluitingen van fabrieken door quarantaines veel producten opeens schaars. Chips (niet de zoutjes maar de elektronische onderdelen!) werden schaars en die zitten tegenwoordig bijna overal in.
Containervervoer liep vast door de maatregelen en de vervoersprijzen van voorheen goedkope producten uit Azië zijn sterk gestegen.
Wat is eigenlijk niet duurder geworden?
Natuurlijk worden hierdoor weer de armsten het hardst getroffen. Terwijl van bovenaf breed lachend wordt verkondigd dat we “gewoon wat zuiniger aan moeten doen” stond het water bij vele minima al jaren aan de lippen. Jaarlijks komen er meer mensen bij die onder de armoedegrens leven. Dan zou je denken dat een menselijke overheid die armsten wel zal helpen door meer hulpmogelijkheden te creëren of hogere uitkeringen en minimum lonen (die tot heden gerelateerd zijn). Nee. Er liggen namelijk plannen op tafel om alle uitkeringen juist te verlagen!
Want hoewel de werkloosheid zelfs na het hoogtepunt van de coronacrisis niet meer zo hoog lijkt, wil men uitkeringsgerechtigden toch steeds vaker weer aan het werk helpen. Hetzij aangepast en in deeltijd. Maar de uitkeringen moeten omlaag. ‘Gratis geld’ willen de kapitalisten niet meer verstrekken. En de werkende massa lacht! Eindelijk gerechtigheid! Leve de VVD!
Dat er jaarlijks ook steeds meer mensen sterven door de ongezonde omstandigheden waarin ze noodgedwongen moeten leven boeit ze niet. Eigen schuld. Hadden ze maar gezonder moeten leven en een betere carrière moeten opbouwen. Geen begrip en medeleven voor de minder bedeelden.
Daar heb ik dan ongeveer 35 jaar hard voor gewerkt en netjes belasting voor afgedragen… Om nu door Volk en VVD afgemaakt te worden. Dit is geen cynisch grapje. Dit is realiteit!
Vandaag in de Restflits:
– Status quo
– Pijntjes groeien
– Twitter nieuws?
– Een uitzichtloze 55-plusser
– Het ‘Nieuwe Normaal’ escaleert…
– … Net als de politiek!
– Wat nog Rest
Status quo
Nog steeds niks veranderd aan mijn ‘status quo’? Nee, eigenlijk niet…
Had iemand dat verwacht? Ikzelf zeker niet. En zoals je ziet is mijn oude ‘Restflits’ al weer bijna een maand geleden dus als er veel te ‘Flitsen’ zou zijn geweest, dan was ik wel eerder gekomen met een nieuwe. Life goes on as it is…
En dan gebeuren er natuurlijk zat dingen in de wereld die het vermelden waard zijn, van ABBA tot ‘Zappa’ zei ik vroeger altijd… Maar Frank Zappa is al een poosje dood. Gelukkig zit daar tussenin van alles en zag je wel weer de nodige seksuele onderwerpen langskomen en (och hemel!) toch weer het nodige corona-gedoe. Het houdt niet op. Niet vandaag.
Toch kom ik daar later in deze Flits ook weer op terug want ik ben niet de enige die bang is dat het helemaal niet goed gaat in de ‘samenleving’, waarin steeds minder SAMEN wordt geleefd…
Met mij gaat het ook al niet veel beter en daarover straks meer want mijn ‘Pijntjes groeien’. Letterlijk.
Omdat het gemis van mijn oude Twitter-account ook pijn blijft doen, ben ik daarmee toch weer verder aan de slag gegaan.
Maar hoewel ik soms wel eens die oude eenzame brompot lijk, terwijl ‘iedereen’ nergens last van lijkt te hebben dus het zal wel aan mezelf liggen… heb ik nu toch wel interessante dingen gelezen over veel meer mensen uit deze blijkbaar vergeten groep: 55-plussers die door allerlei omstandigheden buiten de boot zijn gevallen… Ik ben niet de enige!
Gelukkig kan ik veel ellende steeds beter relativeren en mijn gegroeide situatie nog altijd accepteren. Op mijn manier houd ik het vol… Maar hoe lang kan een dergelijke status quo werkelijk volgehouden worden als ik het niet meer alleen kan? Als hulp noodzakelijk blijkt te gaan worden of er toch vanuit bepaalde hoeken druk wordt uitgeoefend om het ‘anders’ te gaan doen?
Ondenkbaar? In het huidige ‘klimaat’ waarin de rechten van de mens, Vrijheid Van MeningsUiting en zelfs de grondwet niet meer ‘heilig’ zijn, kan alles zomaar veranderen.
Hoe sterk is dan de eenzame ‘kluizenaar’ in zijn bunker tegenover een sterker wordende vijandige omgeving? Hier ga ik vandaag niet verder op in. Maar dan weet je alvast een beetje welke richting ik opdrijf… 😉
Dit wordt wel een DIKKE Restflits! Pak een hapje en drankje. Je zal het nodig hebben.
In de ‘Restflits van 3 september’ had ik bij ‘Coronee!’ aangegeven niet meer over de coronacrisis te gaan schrijven. Moe, doodmoe was (en ben!) ik ervan. Alleen als er goed nieuws zou komen, zoals voor mij van zeer groot belang: het opheffen van de mondkapjesplicht, ook in het Openbaar Vervoer. Dat goede nieuws is er niet. De vieze verstikkende mondlappen blijven daar verplicht. Maar vanaf vandaag veranderen er zodanig veel dingen dat ik er toch speciale aandacht voor wil geven. Het hele leven gaat namelijk veranderen! Blijvend!
Het Nieuwe Normaal begint vandaag!
Dit moet je niet onderschatten! Het overgrote deel van de mensheid (in ieder geval de Nederlandse mensheid) staat hier helemaal achter en is BLIJ vandaag!
Hoe ernstig dit is, zal ik proberen uit te leggen.
Einde 1,5 meter maatschappij! Hoera!
Allereerst vervalt vanaf vandaag de 1,5 meter regel.
Gisteren liep ik in een supermarkt waar nog werd omgeroepen dat iedereen de ‘nodige afstand’ moest houden. Overal zie je nog de plakkaten op de grond en de posters bij de ingangen dat we 1,5 meter afstand moeten bewaren. Maar dat zal nu snel verdwijnen. We mogen weer lekker klef dicht op elkaar komen! Lekker schuren tegen die mooie billen in de te volle bus, in de nek hijgen van je voorganger bij de kassa (liefst nog daarin spugen!) en waar je maar wil gewoon op iemands lip gaan staan. Van de Overheid mag het weer! Hoera!
Terwijl ik in de meeste van mijn artikelen over seksualiteit juist probeer uit te dragen dat seks een leuk, gezond en voor velen geliefd spel is, wat juist in deze tijd (de ‘roaring twenties’) weer meer gespeeld wordt vanwege de gegroeide ‘huidhonger’ (zie mijn laatste ‘Seksflits’), wordt in de maatschappij steeds feller opgetreden tegen commerciële seks: sekswerk.
De ook al door mij voorspelde macht van de ‘anti-seksmaffia’ groeit en krijgt steeds meer strengere regelgeving er onder veel applaus doorheen… Dit was deze week in het nieuws dus de actualiteit gebiedt me om daar aandacht aan te besteden.
Registratie sekswerkers
Afgelopen week is een motie aangenomen door de Tweede Kamer over het (verplichte!) registreren van sekswerkers. Ofwel een apart database systeem waarin elke sekswerker zich zal moeten registreren om überhaupt een werkvergunning te krijgen.
Motie voor registratie van sekswerkers
De ervaren ex-sekswerkster ‘Carmen Kleinegris’ schreef erbij: “De partijen met de groene vinkjes zijn vóór registratie van sekswerkers. Zij willen de positie van sekswerkers dus onveiliger maken door alle gegevens in 1 grote database te knallen. Waarom sekswerkers wel en kappers niet is niemand duidelijk…”
De reden van de registratie – die op zich al een vorm van ontoelaatbare discriminatie is, want elk beroep dient vrij beoefend te kunnen worden, zonder expliciete registratie, net als bijvoorbeeld kappers, die dit beroep wel vaak gewoon thuis mogen uitvoeren – zou juist gaan om ‘veiligheid’. Omdat door de anti-bewegingen valse cijfers verstrekt worden over het aantal ‘onvrijwillige’ sekswerkers en het grote aandeel van vrouwenhandel in deze branche. Cijfers die niet zijn gebaseerd op de werkelijkheid maar mede worden verstrekt door justitie! Niet zo gek als die alleen te maken krijgt met de excessen wanneer er wel eens wat fout gaat… Maar dat is niet representatief voor de hele branche!
Omdat het echter voor de meeste sekswerkers niet wenselijk is dat hun werkelijke naam en adres bekend staan in (zwakke) systemen waar achteraf zal blijken diversen toegang toe hebben, zal dit juist leiden tot een grotere onveiligheid. Terwijl hun hele beroep al zo wankel is gemaakt sinds de strengere regelgeving!
Vandaag in de Seksflits:
– Sexus quo
– Squirten: De vrouwelijke ejaculatie
– Seks IS een spel!
– Nieuwe preutsheid overspoeld door ‘Roaring Twenties’?
– Wat nog Rest in de Seksflits
Sexus quo
Huh? Wat is dat nou weer? Nieuwe rockgroep?
Nee, een variant op de ‘Status quo’ uit de ‘Restflits’ in seksueel opzicht. 😉
Maar dat had je misschien al door…
Een soort ‘seksuele stand van zaken’ dus. Zowel persoonlijk als wat ik ervan oppak uit de media.
Het valt me deze zomer op dat ik er persoonlijk dit jaar meer mee bezig ben dan vorige jaren.
Eigenlijk heb ik geen idee hoe dit komt… Zo ‘erotisch’ is deze wisselvallige zomer niet.
Op dit moment van schrijven hebben we heel even een ware (korte?) nazomer maar daarvoor was het weer niet echt ‘technisch’ voor ongeremde buitenseks… Of zoiets. 😉
Terwijl vorig jaar de ene hittegolf de andere opvolgde. En toen had ik er niet of nauwelijks behoefte aan… Nu voelt dit heel anders. Alsof de ‘bloemetjes en bijtjes’ na het voorjaar nog niet zijn verdwenen! De kriebels blijven.
Nu zou dit mogelijk best wel eens te maken kunnen hebben met die voorspelde ‘roaring twenties’, die ik in de ‘Seksflits van 2 augustus’ al beschreef.
De ‘huidhonger’ van mensen is sinds vele decennia niet zo groot geweest! Na straks bijna twee jaar op (minimaal) 1,5 meter afstand zonder elkaar maar een beetje aan te raken (laat staan knuffelen) staat de mensheid op ontploffen. Seks! Meer meer meer!
Met het oog op de juist groeiende ‘preutsheid’ zou dit misschien wel eens een oplossing kunnen zijn! Dankzij ‘Covid’ dus… Daarover schrijf ik straks meer.
Verder wil ik vandaag een paar nadere onderzoekjes kort belichten, waar ik de afgelopen maanden eerder tegenaan liep. Zo blijft er in discussies getwijfeld worden of ‘squirten’ nu niet gewoon goor plassen is van die sletterige pornoactrices (dubbel vooroordeel!) en daarnaast zie ik ook steeds meer bevestigingen in de media van wat ik altijd al beweer in mijn artikelen: ‘Seks is een spel!’
En daarom was ik de afgelopen weken weer flink op zoek naar de vele gezelschapsspelletjes die mensen zouden kunnen spelen. En dat gebeurt gewoon weer. In de porno (veel… HEEL VEEL orgies) maar ook tijdens ‘gangbangfeestjes’ waar ik destijds wel eens aan heb meegedaan. Ze zijn er weer en wie van het spel houdt… gaat weer helemaal LOS! Eindelijk!
Dit alles geeft me de nodige kriebels waar ik helaas in de praktijk weinig mee kan, dus beleef ik alles passief en schrijf ik er weer een nieuwe Seksflits over. 😉
Veel plezier!
Nee, dit artikel gaat niet over ABBA. Althans: niet ALLEEN over ABBA. Wel is ABBA de aanleiding voor dit artikel. Maar naast ABBA wilde ik al wat aandacht geven aan andere ‘artistieke uitspattingen’, zoals ik de ophef over bepaalde dingen wil noemen. Maar ABBA spant de kroon natuurlijk! Hoe vaak noem ik ze nu al? ABBA… ABBA… ABBA…
Haha… Nou ja, eigenlijk kon afgelopen week niemand er omheen… Vrijwel alle media besteedden er wel aandacht aan. Want de Zweedse supergroep uit de jaren ‘70 en ‘80 brengt weer een nieuw album uit en gaat volgend jaar in Londen een concertreeks geven! Nou ja…
Als ex-d.j. en uiteraard nog altijd muziekliefhebber kan ik er ook niet omheen. Ik heb van alles wat in de media kwam gelezen en… ik heb beide nieuwe singles gezien en geluisterd op YouTube:
Omdat mijn d.j.-roots juist in die eind 70er en 80er jaren liggen, moet ik er wel iets van weten en vinden zal je denken. En dat is ook zo.
Ik heb bijna alle albums (vroeger nog uitsluitend de vinyl elpees) wel in mijn bezit gehad.
Was ik een fan? Nee… niet echt. Wel hoorde ik de kwaliteit in de meeste van hun songs. Uitermate perfect… In wat uiteraard hun stijl is: de ‘ABBA-sound’. Uniek en eigenlijk nooit geëvenaard. Wel veel geïmiteerd. Er zijn diverse ‘tribute-groepen’ die met redelijk succes tegenwoordig nog optreden!
Maar nu komen ze zelf weer om de hoek kijken! Wie had dit verwacht?
De inmiddels oude bandleden van in de 70 – Agnetha Fältskog, Björn Ulvaeus, Benny Andersson en Anni-Frid Lyngstad – hebben er echter al enige jaren aan gewerkt. Eerst waren het geruchten en later werd het door henzelf bevestigd. Vanaf 2018 hebben ze weer gewerkt aan dit ‘come-back-evenement’. Niet omdat ze het geld nodig hebben zeggen ze… Uiteraard hebben ze in die roemruchte actieve jaren miljoenen verdiend en door de blijvende royalty’s op hun muziek verdienen ze daar nog altijd aan. Zakelijk hadden ze altijd al hun schaapjes goed op het droge…
Maar gewoon omdat het (nog) kan en ze in deze moderne tijd mogelijkheden zagen zichzelf op unieke wijze ‘net als vroeger’ te presenteren. Namelijk als ‘hologrammen’!
Vandaag in de Restflits:
– Status quo op herhaling
– Twitter… en verder
– September en plannen
– Coronee!
– Wat nog Rest
Status quo op herhaling
Ik voel me verplicht om twee weken na de vorige Restflits met een nieuwe (update) te komen. Waarom? Nou, de vorige was best wel negatief vind ik en zelfs al interesseert het niemand die dit leest ook maar een microseconde… Dan nog vind ik het voor zo’n regulier schrijver als ik toch blijf, normaal om even terug te komen op al die negativiteit, vooral voor mij persoonlijk.
En ik heb sindsdien al wel weer meerdere artikelen geschreven over ‘seksuele’ onderwerpen… dus in Hemelsnaam… Wat voer ik allemaal uit? Hele dagen porno kijken, alleen maar zoeken naar ‘seks’ op Google of… Leef ik nog enigszins?
Nou ja, vandaar dus een ‘op herhaling’. Even een update na twee weken.
Want er waren toch wat dingen aan de hand en er kwam opeens weer een POES in m’n leven. 😉
Over dat laatste kan ik kort zijn: na ruim twee weken is Domino ook weer weg. Afgelopen maandag opgehaald door haar ‘baasje’; mijn zoon die de donderdag daarvoor al weer terug was gekomen uit Kroatië. Na 10 dagen een geweldige vakantie en mooie herinneringen rijker. 🙂 Maar deze week begon het derde collegejaar alweer en moet hij ook weer voor de poes zorgen.
Dat heb ik dus maar ruim twee weken moeten doen en dat had toch de nodige impact.
Zo was er te weinig eten meegegeven dus dat was ook nog even een puntje van zenuwen de laatste dagen… Ze krijgt normaal al jaren speciale voeding die niet in de supermarkt te koop is en zelfs ook niet in de meeste dierenwinkels. Ze kopen het altijd online.
Maar helaas kwam dat te laat nadat ik had aangegeven dat het niet voldoende zou zijn…
Dus heb ik op zondag maar snel toch een zak Whiskas gekocht… Daar is ze jaren mee opgegroeid, tot de kinderen besloten dat dit helemaal niet zo goed is voor een kat.
Jonge mensen zijn tegenwoordig best wel bewust met hun eten maar ook met dat voor hun huisdieren! Bewonderenswaardig. Want het kost uiteraard ook nog veel meer geld…
Maar goed, die paar dagen ‘slecht’ consumentenvoer heeft ze ook wel weer overleefd tot haar eigen eten binnen kwam.
Verder was ze hier natuurlijk gewoon vertrouwd omdat ze hier jarenlang heeft gewoond, toen de kinderen nog thuis waren en later toen mijn zoon elders ging wonen maar niet direct een kat mee mocht nemen. Dat is later veranderd en toen is ze dus verhuisd naar Rotterdam.
Maar dieren vergeten niks en hier was ze eigenlijk direct ook weer ‘thuis’.
Na haar vertrek heb ik wel uren moeten stofzuigen om de vloer maar vooral de bank waarop ze altijd sliep weer ‘harenvrij’ te maken… Dat vind ik eigenlijk het meest moeilijke; na verloop van tijd vind je in je hele huis kattenharen.
Bijna tot op je bord als je gaat eten… 😛
Verder was het natuurlijk ook wel weer even een leuke afleiding en ik heb veel met haar gekroeld op de bank. Maar ook blij dat ze weer weg is. 😉
Verder heb ik gewoon vrijwel niks gedaan… Alleen de nodige boodschappen, twee keer in de week.
Overdag heb ik gruwelijk weinig energie om ook maar iets te doen en ondanks dat ik dan zo weinig doe, ben ik ‘s avonds volledig kapot. Dan kijk ik altijd een film die op tv is maar het gebeurt erg vaak dat ik tijdens die film een paar keer in slaap val. Vooral omdat het natuurlijk meestal oude films zijn die op RTL7, Veronica, etc. geprogrammeerd worden. Zeker in de zomer… Komkommers weet je nog?
Er gebeurt gewoon absoluut helemaal niks wat me boeit. En dat verlamt me wel…
Daarom heb ik nu wel een ‘nieuw’ voornemen. Nu ‘alles’ weer gaat beginnen; scholen, instanties, geldschieters, geldwolven, profiteurs en connaisseurs… ( 😉 ) De molens gaan weer draaien.
En ik hoop dat ik ergens op enkele wieken mee ga draaien…
Vanwege de huisartssoap, enkele lopende financiële zaken, het drama rond Twitter natuurlijk (straks meer) en wie weet wat nog meer. Ook daarover straks iets meer in een klein vooruitzichtje.
Maar ik hoop zeker op veranderingen want de situatie waar ik eigenlijk al twee jaar in verkeer is niet meer vol te houden…
Als ik (herhaaldelijk) schrijf over de noodzaak om (op termijn) naaktheid en seks te normaliseren, voor iedereen en overal… dan krijg ik uiteraard een grote meerderheid aan kritiek over me heen. En dat is dan nog zacht uitgedrukt…
Ik ben dan antisociaal, pervers, onmenselijk en propageer bandeloze en harteloze chaos en decadentie. Terwijl dit juist het tegenovergestelde is.
In al mijn artikelen probeer ik uit te leggen dat juist de tegenstand om seks als iets natuurlijks voor iedereen te zien de negativiteit veroorzaakt. Dat zet mensen tegen elkaar op en creëert agressie.
Want: “Die mensen zijn slecht!”
En dan doelen de tegenstanders op mensen die seks niet alleen als ‘het hoogste in de monogame relatie’ zien maar als een spel wat door iedereen met elkaar gespeeld kan worden.
De uitdrukking ‘Sodom en Gomorra!’ wordt dan vaak gebruikt. Zelfs door ongelovigen…
Nou beste mensen, de plaatsen Sodom en Gomorra komen alleen voor in de Bijbel en Koran om een bepaald verhaal te kunnen vertellen. In werkelijkheid hebben ze niet bestaan.
Slechtheid, (machts-) misbruik en (seksueel) geweld hebben altijd bestaan.
Niet alle mensen hebben nu eenmaal een perfect werkend ingebouwd empatisch systeem. Vaak moet dit aangeleerd worden. Soms hardvochtig… Om ‘rampen’ te voorkomen…
Maar als we uitgaan van de allergrootste slechtheid op aarde… dan blijft er vrijwel geen mens meer over om onze goedkeuring te mogen krijgen. “Wie zonder zonde is…” is dan wel weer een leuke uitdrukking uit de Bijbel…
De mens is niet perfect. Maar moet iedereen daarom lijden omdat sommigen er een zooitje van maken?
Om echte slechtheid te bestraffen en daarmee (door dwang) te voorkomen hebben we wetten gemaakt. Die waren in de tijd van de Bijbel nog niet zo sluitend… Toen hadden machthebbers vaak de ultieme macht. Ze konden alles doen wat ze wilden. Goed of slecht.
Soms lijkt deze tijd weer die kant op te gaan… Vermomd onder een ‘beschermend’ sausje… Maar misschien wel net zo slecht of nog slechter omdat het al het goede in de mens ook aan kettingen legt. We worden schakels in een feilloos draaiend systeem. Wie niet meer past, moet weg. Ik kan hier eindeloos over blijven schrijven… Maar laat ik me weer beperken tot het punt van dit artikel: seks normaliseren.
Op de tijdlijn van mijn nieuwe (tweede) Twitter-account zag ik vandaag iets interessants langskomen. Iemand had een foto geplaatst van de oude bekende actrice (en model) Brigitte Bardot, in een sexy outfit:
Toen sexy blondines nog gewoon sexy blondines genoemd mochten worden. Een understatement in dit geval, overigens. pic.twitter.com/NTsGXqJVwy
“Toen sexy blondines nog gewoon sexy blondines genoemd mochten worden.”
Dat lijkt een beetje overdreven maar ik heb al eerder geschreven dat de polarisatie van seksualiteit steeds grimmiger vormen aanneemt.
Nog maar enkele weken geleden schreef ik ‘Naakt = Porno?’
Maar niet alleen met naakt (in de media) zijn steeds meer problemen. Ook vrouwen (en jongere meisjes) die zich al te ‘sexy’ kleden staan ter discussie.
Ook pas nog actueel was het feit dat op veel scholen meisjes ‘met te blote kleding’ verzocht werd zich anders te kleden. Ook veel over geschreven.
Maar ik heb het even teruggezocht; al in 2013 heb ik een soortgelijk artikel geschreven: ‘Het grote verschil tussen seks en sexy’. Ook toen al kwamen exact dezelfde onderwerpen ter sprake!
De ophef in de maatschappij en dus de media lijkt echter alsmaar toe te nemen, dus hoog tijd voor een actueel vervolg.
