Het leven vanuit het perspectief van een Restant.
Laverend tussen goed en kwaad, mooi en lelijk en alles wat het leven daar tussenin mogelijk maakt! De Rest!
Volg het Avontuur van die ene zandkorrel in de Wereld Wijde Woestijn!
Altijd op zoek naar een echte Fata Morgana! 🙂
Door de jaren heen heeft De Rest vele Avonturen beleefd.
In de ‘tagwolk’ rechts zie je de meest voorkomende thema’s.
Maak gebruik van de ‘Zoekfunctie’ rechts bovenaan de site om te zoeken op het thema wat jou interesseert.
Hoewel het thema ‘seksualiteit’ de laatste tijd lijkt te overheersen…
Dit is ‘een’ rode draad maar beslist niet de enige!
Omdat ik pas de laatste jaren open en eerlijk durf uit te komen voor bepaalde persoonlijke problemen en frustraties, schrijf ik hier nu even fanatiek over. Ook omdat het actueel is in de maatschappij, waar veel onwetendheid en verpreutsing leidt tot hardere polarisatie.
Maar ik schrijf al jaren over veel meer.
Gebruik dus die ‘Zoekfunctie’ of vraag me simpelweg via mail hoe ik denk over bepaalde onderwerpen. Gegarandeerd antwoord!
Dat bepaalde onderwerpen bij herhaling terugkomen in mijn artikelen, doet misschien wat ‘saai’ aan. Weet ik nou niks anders dan steeds weer over naakt en seks te beginnen?
Euh… Nee, ik weet niks anders… Het beheerst mijn hele leven… Ahum… Haha! 😉
Allereerst probeer ik met deze artikelen mensen te overtuigen dat er zoveel mis is momenteel in de maatschappij met de manier waarop te veel mensen tegen deze onderwerpen aankijken.
Daarmee ben ik voorlopig niet van plan te stoppen. Te veel foute meningen, vooroordelen en stigma’s. Waar ik zelf last van heb want mijn meningen worden mijzelf (vaak) aangerekend als zou er met mij iets mis zijn. En dat is natuurlijk onzin. Er zijn velen met min of meer soortgelijke meningen, gedachten en levensvisies. Alleen spreken ze daar niet over of durven dat niet…
Over ‘naakt in het openbaar’ heb ik vorige maand nog een artikel geschreven: ‘Naakt, erotiek en seks in het openbaar. Waarom niet?’
En nog recenter schreef ik over het probleem van ‘seksualisering’. Ook ‘natuurlijk naakt’ wordt geseksualiseerd. Daarom is het een taboe en mag het niet in het openbaar.
Wat de fervente naturisten natuurlijk vreselijk vinden. Want die zien in ‘naakt vertoeven’ juist een veel betere harmonie met de natuur en dus gezonder leven dan altijd in kleding.
Directe aanleiding voor dit nieuwe artikel is echter een interessant draadje wat ontstond op Twitter, toen Peter Breedveld van ‘Frontaal Naakt’ deze foto plaatste:
Een opname uit 1975 van het strand bij Zandvoort, gemaakt door de gerenommeerde fotograaf Ed van der Elsken. Het is een sfeeropname gemaakt op het deel strand waar destijds naakt recreatie was toegestaan, het naaktstrand dus. Maar dat is niet afgesloten dus lopen daar ook gewoon geklede mensen overheen. Wat de opname des te interessanter maakt.
Ik vind het een geweldige opname. Er was er nog een geplaatst met wachtende (vooral) mannen bij de haringkar, waar ook een naakt jong meisje naast stond te wachten, vermoedelijk op haar vader.
Die foto kan je vrijwel niet terugvinden op internet… Want in bepaald verband kan dit worden uitgelegd als ‘kinderporno’… Onzin en bizar. Maar dat gebeurt echt.
Het leukste was echter de draad met reacties. Veel van herkenning uit die tijd en dat het nu allemaal anders is. Een leuke vond ik de reactie van een dame die aangaf vroeger ook wel topless te hebben gelegen aan het strand maar dat nu niet meer doet vanwege… de smartphones. Iedereen maakt sneaky foto’s van blote borsten en billen en plaatst die direct op het wereldwijde internet.
Breedveld vroeg nog wat ze daar voor bezwaar in zag. Maar het idee dat heel de wereld zich aan haar borsten zou kunnen verlekkeren, staat haar tegen.
Dit houdt ongetwijfeld veel meer vrouwen tegen om nu nog (een beetje) naakt te recreëren.
Er werd wel beaamt dat het beter zou zijn als er veel meer mensen juist (weer) naakt zouden gaan.
Dan gaat de ‘lol’ ervan af en zullen er ook niet meer zoveel stiekeme foto’s gemaakt worden.
Het grote misverstand zit echter naar mijn mening in de weerstand tegen het seksualiseren van naakt. De ware naturist en vele andere liefhebbers van naakt vertoeven vinden naakt niet seksueel.
Op zich is een gewoon naakt lichaam ook niet seksueel. Je hoeft niet aan seks te denken als je je kleding uittrekt… Maar de kijkers… Op het strand, naar foto’s op internet en naar alle andere media zijn allemaal anders. De een ziet niks seksueels. De ander ziet een geweldig mooie naakte sexy vrouw en wordt daar opgewonden van. Is die laatste ‘ziek’? Mag hij (of zij) niet opgewonden worden van een mooi naakt lichaam?
Kijken naar en opgewonden raken van (naakte) lichamen betekent nog geen aanranding! Het doet geen pijn. Alleen het gevoel wat je kan bekruipen als je zo ‘bekeken’ wordt, zit jou (als ‘slachtoffer’?) in de weg. Jij hebt daar last van. Jij wilt dat niet. Dus je houdt je bikini aan.
Is dit niet een beetje naïef? Word je in je bikini (als die een beetje goed aansluit en modieus is) ook niet bekeken door voorbijgaande mannen? En ‘seksueel’ beoordeeld?
Misschien worden hier dan niet zo snel foto’s van gemaakt omdat het veel minder ‘extreem’ lijkt dan helemaal naakt maar er zijn ook talrijke bikini-sites waarop de mooiste modellen sexy poseren met bedekte borsten en vulva’s… Waar ligt de grens?
Als je als mooie sexy vrouw niet seksueel bekeken wilt worden, zal je toch echt een boerka aan moeten trekken… 😉
Seksualisering was er altijd
We doen nu net allemaal alsof seksualisering iets is van de laatste decennia… Met de komst van internet en de betere smartphones. Of in ieder geval iets van de ‘moderne’ westerse wereld waarin de seksuele moraal langzaam maar zeker ‘van God los raakt’. Ook weer onzin natuurlijk.
Het is zo dat het geloof (niet alleen het Christelijke) deze moraal sterk heeft beïnvloed. Omdat de Romeinen rond de komst van Christus met hun decadente machthebbers de wereld bevuilden met hun orgies, moest het geloof de mens weer in het gareel zien te krijgen. En dat is uiteindelijk goed gelukt. Het kostte nog wat kruistochten waarbij vele duizenden onschuldige slachtoffers vielen maar toen kreeg de leer van Jezus een stevige voet tussen alle (slaapkamer-) deuren.
Waarna we dus ook hebben moeten leren dat het de naakte Eva was die door het gif van de slang (de zonde) besmet raakte en de mens kleding moest gaan dragen. Naakt zijn werd zondig.
Terwijl dat in het zuivere paradijs nog niet zo was…
Dit verhaaltje houdt tegenwoordig nog altijd stand maar vooral door de ingewortelde algehele moraal is het overgrote deel van de wereld blijven geloven dat seksualisering (van alleen al naakt) niet goed is. Terwijl dit dus al gewoon gebeurde bij de eerste mensen op aarde…
Mannen jaagden, ook op vrouwen… Want die vonden ze altijd al seksueel aantrekkelijk.
Dat zit in de menselijke natuur.
Maar nu opeens mogen mannen niet meer verlekkerd naar een mooie (jonge) sexy vrouw kijken, zeker niet als ze naakt is. Bah! Vies! Pervers! Mannen moeten leren dat dit niet langer meer kan.
Vrouwen willen serieus genomen worden en uitsluitend beoordeeld op hun daden en karakter.
Seks komt later wel. (Zelfs ik heb dit wel eens moeten horen toen ik eerlijk aangaf bij een poging contact te zoeken dat ik een liefhebber was van erotiek.)
Ik weet heus wel dat ik nu generaliseer en dat er voldoende vrouwen zijn die donders goed begrijpen dat het uiterlijk ook meespeelt bij het leggen van contacten en soms bij het krijgen van betere mogelijkheden in hun carrière, vooral als dit in de publieke sector is.
En waarom dragen veel vrouwen (die dit kunnen) sexy kleding? Die alles verhult maar toch ook weer goed accentueert? Alleen maar voor de spiegel?
Wie het kan en wil laat zich van de beste kant zien. (Mannen en vrouwen!)
En dat heet gewoon seksualisering. Dat was er altijd en dat zal ook altijd blijven.
Het gaat er in de ‘nieuwe’ wereld alleen om dat we hier allemaal verstandiger mee omgaan.
Door die moderne maatschappij met wereldwijd razendsnelle media kan bijna iedereen elkaar zien.
Zoveel ogen waren er nog nooit gericht op die borsten aan het strand…
Maar wat is het verschil tussen vroeger en nu? Primair helemaal niets.
Veel mannen (en sommige vrouwen ook!) kijken nu eenmaal graag naar mooie borsten.
Dat verandert niet als je ze bedekt. Het beperkt je wel in je eigen manier van leven, waarin je ze misschien liever wat vaker onbedekt zou willen laten, zeker aan het strand. Omdat het beter voelt.
Net zoals heel veel mensen liefst helemaal geen kleding willen dragen. Waar dan ook.
Omdat ze zich dan vrijer voelen.
Ook hierover heeft Peter Breedveld op zijn website ‘Frontaal Naakt’ een mooie ‘docufilm’ geplaatst die hier exact over gaat: ‘Naakt is vrijheid’. In de Franse film met Engelstalige ondertiteling komen op een geweldig sfeervolle manier diverse naturisten aan het woord, die proberen uit te leggen waarom het zo mooi is om samen naakt te zijn. Peter Breedveld zegt: “… zoals dat je naaktheid een geschenk is aan de ander, die jou haar of zijn naaktheid teruggeeft. De vrijheid die het geeft, het simpele afleggen van je kleding.” Geweldig!
Hier komt geen seksueel gevoel bij kijken. Het is puur. Puur natuur. Eén met moeder aarde.
Wie wel moeite heeft zijn of haar libido te beheersen (die mensen zijn er echt ook genoeg) gaat dan mogelijk beter naar een andere Zuid-Franse badplaats: ‘Cap d’Agde’, waar ik in een vorig artikel over heb geschreven. Voor elk wat wils. En dat is goed.
Dat is ook vrijheid. 🙂
Seksueel naakt
In eerdere artikelen heb ik ook regelmatig geschreven dan ik via de (sociale) media diverse mensen en organisaties volg die iets te maken hebben met modellen, sekswerk en gerelateerde zaken. Zo volg ik natuurlijk ook enkele accounts waar vrijwel uitsluitend foto’s van (bijna) naakte vrouwen worden geplaatst. Ook van enkele fotografen die dit voor hun werk of serieuze hobby doen. Net als ik dus eigenlijk een poosje en wat ik van plan was met buitenopnamen.
Naaktfotografie is ook heel erg divers. Er wordt wel gesproken van ‘artistiek naakt’; dan zijn er wel blote lichaamsdelen te zien maar bijvoorbeeld verhuld met schaduwwerk, net verhullende kledingstukken of door de pose niet ‘expliciet’ in beeld gebracht.
Dan heb je de ‘gewone’ naakten, waarop mooie dames gewoon ‘netjes’ poseren zonder kleding.
Staand, zittend, liggend, in een studio of in een geweldig mooie natuuromgeving. De schoonheid van het model staat centraal. Dit kan best al opwindend zijn! Maar er wordt nog niet gefocust op bepaalde geslachtsdelen.
Tenslotte heb je het echt expliciete naakt, waarbij vrouwen met benen wijd alles in volle glorie tonen, met vaak nog open vulva’s zodat je feitelijk ‘naar binnen’ zou kunnen kijken.
Of ze zitten op hun knieën (ook een veelgebruikte pose) met goed zich op de vulva, billen en anus van achteren. Deze vorm van naakt vinden veel mensen al tot de porno behoren. Er wordt namelijk expliciet aandacht gevestigd op de seksuele organen.
Uiteraard zie ik alles en ik vind alles mooi.
Maar wordt het echt pas uitsluitend ‘seksueel’ als de vrouw haar benen spreidt?
Of laat ze gewoon op die manier ook de natuurlijke schoonheid van de vulva zien? Ook gewoon een lichaamsdeel? Wat sommige mensen juist niet eens mooi vinden om te zien, dus zeker niet seksueel aantrekkelijk… Sommigen noemen het vulgair. 😛
Toen ik tijdens mijn militaire dienstplicht voor langere tijd gelegerd was in Ede/Wageningen, ging ik op mijn kamer boven mijn bed posters ophangen. Je weet wel, die bekende middenpagina’s uit bijvoorbeeld Playboy. Of ik knipte mooie plaatjes uit magazines. Alles voornamelijk ‘gewoon’ naakt. Mijn kamergenoten en ook de andere jongens van de afdeling vonden dat wel leuk. En kwamen vaak van andere kamers even kijken of er weer wat bijgekomen was. 😉
De legerleiding gedoogde het. Een keer in de week kwam de overste van de afdeling even inspecteren en keek er dan hoofdschuddend naar maar zei er niets over.
Tot ik een keer een foto had opgehangen waarop een vrouw stond met ‘open’ vagina.
Die moest ik verwijderen. “Geen open wonden op de afdeling!” zei de overste.
De volgende keer had ik er een stuk papier op geplakt, met uitsluitend de ‘driehoek’ afgeschermd en de tekst: “Gecensureerd omdat de leiding er niet tegen kan.”
Dat viel niet goed. Het ging er niet om of de leiding er al dan niet tegen kon maar om de grens van ‘normaal mooi’ en ‘vulgair’ en ‘porno’. En de overste trok het er toen zelf af. Nog een keer zo’n geintje en ik kon disciplinaire maatregelen verwachten. Ik heb dat maar niet meer gedaan.
Op de dag van definitief vertrek kwamen veel jongens uit de compagnie grasduinen om er een paar uit te halen voordat ik het zou weggooien. Voor ik vertrok was de muur leeg. 😉
Modellen zelf trekken ook vaak die grens. Velen willen dan nog wel geheel naakt poseren maar niet met de benen wijd en zeker niet hun lippen uit elkaar trekken.
Ik had modellen voor de camera van beide kanten maar probeerde voor mijn modellenbureau liefst vrouwen te vinden die zich geheel wilden tonen of zelfs nog verder gaan.
In de media zie je die verschillen ook terug. De ene fotograaf maakt uitsluitend ‘gewoon’ naakt, de ander gaat veel verder.
Onderaan dit artikel zal ik je nu eens de Twitteraccounts geven die ik volg, met alleen maar naakte vrouwen, vaak ook op publieke plaatsen gemaakt.
Een van de fotografen die vaak langskomt is Charles Hollander. Hij fotografeert al zijn modellen naar eigen zeggen altijd alleen maar volledig naakt (in volle glorie) en alles tonend wat de vrouw mooi en sexy maakt. En dat is zeker ook de vulva. Vrijwel alle modellen poseren voor hem ook wijdbeens en dat doen zij ook in publieke omgevingen, waar hij ook vaak werkt.
Hij woont in Tsjechië (is geen ‘Hollander’ geloof ik…), het Walhalla van erotiek natuurlijk omdat daar heel veel gebeurt ook in de porno-industrie. En kan daarom makkelijk ‘public nudes’ midden in de stad Praag maken. Maar hij gaat ook regelmatig naar andere steden.
De meeste modellen en foto’s vind ik geweldig! Allemaal natuurlijke ‘beauties’, dus niet per definitie die perfecte fotomodellen maar gewoon ‘de mooie dochter van de buren’ en ze laten zich allemaal op een heel open en natuurlijke manier helemaal zien.
Ik wil hier niet te veel foto’s plaatsen maar klik gerust op de eerste link van het rijtje onderaan dit artikel.
Deze naakten zijn voor mij seksueel. Maar eigenlijk zijn ze dat ook niet. Het is geen ‘porno’. Ze spelen niet met vibrators. Er komt geen echte seks bij. Ze laten zich alleen maar zien… Van top tot teen, van borsten tot vulva. De hele vrouw. En die is mooi. Voor mij is dat puur natuurlijke kunst.
Conclusie
1. Een naakt lichaam is niet seksueel. 2. Een naakt lichaam is seksueel.
Beide opties zijn juist! Het is per mens verschillend of het lichaam er van nature al (seksueel) aantrekkelijk uitziet (net als de ene of de andere bloem nu eenmaal aantrekkelijker is in je tuin…) en vervolgens hangt het van de smaak van de kijker en (dus) beoordelaar af of die dat seksueel (opwindend) vindt. Zoveel mensen… zoveel verschillen.
Maar het naakte lichaam voor 100% uitsluiten van seksualisering is onmogelijk.
Daarbij wordt elk mens in beginsel geseksualiseerd, of die nu gekleed is of niet.
Iemand kan ‘seksueel onaantrekkelijk’ worden gevonden omdat die er niet uit ziet, qua uitstraling, kleding, houding, gedrag, etc. Maar dit is ook een vorm van seksualisering!
De vrouwen in boerka zullen minder snel worden nagefloten en stiekem gefotografeerd dan die mooie jonge meid in strakke weinig verhullende kleding of zelfs naakt… Maar over beide hebben we dus een seksueel oordeel. Negatief dan wel positief.
Ik moet gewoon eerlijk bekennen dat ik dit ook doe. Vrijwel dagelijks… Als ik mensen over straat zie lopen. Zeker nu ik te veel vrije tijd heb… Maar zelfs toen ik gewoon werkte zag ik heus wel als er opeens bezoek op de afdeling kwam en er een vrouw tussen liep die wel een erg lekkere kont had… Tja… Ogen doen wat met sommige mensen.
Ik besluit dit artikel met twee voorbeeld foto’s van naakte vrouwen.
En dan daag ik alle mannelijke lezers uit. (Vrouwen mogen ook oordelen hoor! 😉 )
Als je seks MAG hebben met beide vrouwen… Maar je MOET er eentje kiezen. Welke kies je dan? De linker of de rechter?
Ik weet het wel. Binnen 0,01 seconde… 😉
Tja, lijkt oneerlijke keuze? Hoewel ik ook weet dat er mannen zijn die juist op heel vol vallen!
Maar algemeen… En dan is de rechter nog Katya Clover ook, de voor mij (bijna) mooiste vrouw van de wereld…
Katya Clover uit Rusland
Maar zal ik je eerlijk zeggen wat ik ook denk?
Katya zal ik nooit van mijn leven in het echt ontmoeten. Er is een veel grotere kans om een vrouw zoals die op de linker foto wel tegen te komen. En er bestaat ook best wel een grote kans dat ik na een paar bakkies koffie samen te hebben gedronken en te hebben gesproken over van alles en nog wat… dat ik haar bijzonder sympathiek zou kunnen vinden. Als dit van twee kanten klikt… dan weet je maar nooit wat er verder tussen twee mensen kan gebeuren. Dat is realiteit.
En ook zij heeft net als al die ongrijpbare fotomodellen het recht om naakt te vertoeven.
Die vrijheid zou er voor iedereen moeten zijn. Overal. Daar gaat het om.
Na 10 dagen detoxen en langzaam aan weer mijn oude zelf worden, hebben mijn gedachten natuurlijk ook weer zijn ‘oude’ beloop genomen. In mijn laatste artikel ‘Gezondheid update’ had ik al uitgelegd in welke situatie ik was beland en hoe ik daar zo ongeveer in terecht was gekomen.
De situatie zoals die begon in 2020, nu ruim een jaar later, is natuurlijk niet veranderd.
Nog net zo uitzichtloos en voorlopig nog dik in de coronacrisis. Maar zelfs als die laatste in dit najaar voor mij dan ook eindelijk ‘afgelopen’ is, blijft alles gelijk. Dus uitzichtloos.
Zal ik maar weer wat drank aanschaffen?
Uiteraard voel ik daar op dit moment absoluut niets voor! Ik wil mijn sowieso brakke lichaam verder zo gezond mogelijk zien te houden. Het lost niets op.
Maar ja… Er moeten toch echt dingen gaan veranderen. Anders… Ik weet het gewoon niet.
Dit soort momenten geven mij dan altijd weer inspiratie om alles eens op een rijtje te zetten.
Hoewel ik dit al jaren doe… Maar is mijn visie misschien veranderd? Zie ik toch misschien lichtpuntjes ergens in de verte?
Of ga ik stevig door met mijn oude zeer en weer zwelgen in moedeloosheid.
Misschien helpt het schrijven van dit artikel me om alles wat positiever te gaan zien.
Wel met een vleug realisme natuurlijk… Want sprookjes heb ik nog nooit werkelijkheid zien worden.
Dit artikel wordt voornamelijk persoonlijk getint natuurlijk, maar gezien de vele (ook) maatschappelijke problemen die in deze tijd actueel zijn… raad ik zeker iedereen aan mee te lezen. Want alles kan feitelijk iedereen overkomen.
Gezondheid
Alles in de toekomst van een menselijk leven staat of valt natuurlijk bij een goede gezondheid.
Ik kan nu allerlei ‘wilde’ plannen of wensen hebben: als ik die medisch gezien gewoon niet kan uitvoeren, zijn dit alleen maar domme en frustrerende ideeën.
Vorig jaar heb ik duidelijk op een rijtje gezet ‘Wat de Rest mankeert’ en dat is een fors artikel geworden met uitsluitend blijvende medische aandoeningen, die vaak tot beperkingen hebben geleid. Hier ga ik niet alles weer herhalen.
Als mensen (met overigens goede bedoelingen) me dan adviseren om ‘dit’ of ‘dat’ te gaan doen, dan weet ik meestal al bij voorbaat of dit wel of niet kan.
Of ik kan het fysiek niet (goed) aan, of (en dat speelt vaak mee!) ik voel me daar mentaal niet goed voor. Dat laatste aspect begrijpen veel mensen niet.
In dat forse artikel over mijn gezondheid schreef ik ook dat ik me bij alles wat ik doe meestal ook ‘goed’ moet voelen. Als iets me tegenstaat, dan krijg ik daar snel last van. En dan doe ik het niet of ik stop ermee als ik merk dat het niks voor me is.
Dit blijvende negatieve aspect van mijn gezondheid verlamt me voor een groot deel.
Over ‘mogelijk’ concrete bezigheden heb ik het later nog.
Voor wat betreft mijn gezondheid verwijs ik liever naar dat gelinkte artikel en ik hoop dat iedereen begrijpt dat ik daardoor puzzel met de naar mijn gevoel weinig overgebleven stukjes mogelijkheden…
Een paar actuele ontwikkelingen die recent in het nieuws waren, nodigen mij uit om opnieuw een artikel te schrijven over ‘seksualisering’. Dat heb ik namelijk vorig jaar al gedaan in: ‘Seksualisering uitbannen? Alles is seks!’
Eigenlijk is dit dus een vervolg alleen met andere voorbeelden waar ik recent ook al over heb geschreven. Het gaat globaal om twee punten: Seksualiseren van (sexy) sportvrouwen en het seksualiseren van kinderen. Ik begin met het eerste:
Sexy sportvrouwen
Ook een terugkerend onderwerp omdat ik hier al een paar keer eerder over heb geschreven. Laatst in de ‘Seksflits van zaterdag 1 mei 2021’, vanwege het statement van Duitse turnsters die voortaan niet meer in de traditioneel strak uitgesneden pakjes zullen verschijnen maar in bedekkende bodysuits. Omdat ze het expliciete ‘gluren’ zat zijn.
Natuurlijk kon een Nederlandse reactie niet lang op zich laten wachten en in het AD van afgelopen zaterdag 5 juni stond een artikel: ‘Topsporter of lustobject? ‘Billen en borsten vaak heel suggestief in beeld’’
Dit artikel was weer premium en kon ik (snel) even lezen en kopiëren in een eigen document wat je onder de link kunt lezen en downloaden.
Vandaag in de Restflits:
– Status gezondheid
– Status Corona
– Status Financiën
– Wat nog Rest (status…)
Status gezondheid
Na mijn mogelijk onverwachte ‘Gezondheid update’ van afgelopen maandag, waarin ik weer open en eerlijk bekende middenin een ‘zieke’ afkickperiode te zitten, waar ik nog maar net mee was begonnen, is het goed om aan het begin van deze nieuwe ‘Restflits’ eerst daarover te beginnen. Soort van ‘status’. Of – zoals ik al eens eerder ergens heb geschreven – “Noor, hoe staan we ervoor?” 😉
Deze hele Restflits zal overigens een ‘status special’ worden omdat het feitelijk allemaal onderwerpen betreft die ik al veel vaker heb besproken. Voortborduren op het ‘oude zeer’ zeg maar. Wat overigens niet allemaal negatief is hoor! In tegendeel.
Toevallig heb ik gisteren al wel weer eerder een nieuw artikel gepubliceerd over UNICEF, omdat ik dit erg belangrijk vond om te melden in het kader van ‘seksualiteit’. Je kon toen in ieder geval al opmerken dat ‘ik er nog ben’. 😉
Nou ja… status dus. Ruim 5 dagen nu zonder alcohol. En nee: dit keer zelfs geen biertje, wat ik voorheen nog wel eens deed als ik me verder weer redelijk voelde. Nu wil ik even minimaal 1 week volledig alcoholvrij zijn om mijn lichaam de tijd te geven helemaal ‘schoon’ te worden van de alcohol. Daarna zal ik zeker wel weer een biertje gaan drinken. Ik zie daarin geen probleem. Gisteren had ik al even de neiging… Ben het hele dagen uitsluitend water drinken eigenlijk wel een beetje zat en wil eens wat anders proeven, wat ik lekker vind.
Zeker toen ik het nieuws zag dat in het Dordtse water (maar blijkbaar op veel meer plaatsen in Nederland) PFAS zou zitten wat ons immuunsysteem zou kunnen aantasten, dankzij de giffabriek Chemours (voorheen DuPont). Het RIVM zegt echter dat de hoeveelheid zo gering zou zijn, dat we gerust water kunnen blijven drinken… Euh… RIVM? Dat betrouwbare instituut wat het Corona-beleid mede bepaalt? Ugh… Daarover straks meer in de ‘Status Corona’…
Maar ik ken zelfs mensen die echt geen kraanwater willen drinken en daarom al jaren uitsluitend flessenwater uit de supermarkt drinken… Tja…
Zo ver wil ik niet gaan. Mijn immuunsysteem lijkt me tot heden gewoon in orde.
Ik wil gewoon wel weer eens iets anders. 🙂
Ook kinderen hebben recht op hun seksuele beleving!
Afgelopen week kreeg ik via Twitter een link te zien naar een bijzonder artikel over een recente publicatie van de organisatie UNICEF. Ik mag aannemen dat deze VN-organisatie speciaal opgericht voor de rechten van het kind bij iedereen bekend is.
In een recent gepubliceerd rapport over de rechten van het kind met betrekking tot seksualiteit is de conclusie getrokken dat het kijken naar porno helemaal niet altijd schadelijk voor ze is. Integendeel.
Uiteraard kwam daar direct een storm van kritiek op, vooral natuurlijk uit de hoeken van de organisaties die zeggen te vechten tegen seksueel misbruik van kinderen en die sowieso vechten tegen de ‘verderfelijke invloed van porno’. Ik zat op de punt van mijn stoel.
Wat UNICEF namelijk zegt, is nu precies hetgeen wat ik op deze blogsite continu probeer duidelijk te maken. Ook kinderen zijn seksueel en hebben recht om dat naar eigen wil en vermogen te kunnen beleven.
Wat zegt UNICEF precies?
Ik heb ergens het bewuste rapport even gevonden maar dat was een pdf van 50 pagina’s in het Engels uiteraard en daar had ik geen geduld voor…
Na de stormen van kritiek schijnen er wel enkele passages te zijn aangepast maar in essentie blijft de conclusie gewoon hetzelfde.
En die is tot stand gekomen na raadplegen van diverse wetenschappelijke onderzoeken van seksuologen, psychologen, instituten, wereldwijd. Er zijn vele onderzoeken gedaan om het effect van het zien of hebben gezien van porno door kinderen te beoordelen.
Uiteraard is dit wisselend want niet elk kind heeft het vrijwillig of met de nodige voorkennis gekeken. De lokale moraal, gezonde plek in de familie, leefomgeving en vele andere factoren spelen mee. Dit is voor mij te veel om uit te pluizen maar als gerenommeerde onderzoekers deze feiten hebben gepubliceerd dan ga ik uit van de waarheid.
Hoewel vele lezers (‘wappies’?) wel weer zullen spreken over de beruchte ‘pedo-netwerken’…
Ik zal proberen de belangrijkste conclusie samen te vatten in enkele regels:
Meteen met de deur in huis: momenteel ben ik ‘doodziek’ want ik zit na 1 dag middenin een nieuwe detox-periode van de alcohol. Gisteren ben ik opnieuw gestopt en nu moet ik weer afkicken.
Maar dat gaat niet zonder slag of stoot.
Vastere lezers van deze blogsite weten dat inmiddels wel. Ik heb er veel over geschreven. Zoek maar gewoon op de woorden ‘alcoholisme’ of ‘alcoholist’ en je komt meerdere artikelen tegen over mijn ‘strijd’ tegen overmatig drankgebruik.
Ik had er ook de laatste tijd geen geheim van gemaakt dat ik wel weer dronk.
Na ruim een jaar (van eind 2018 tot begin 2020) zonder te zijn geweest, waren de nieuwe terugvallen na mijn operatie eind 2019 en het begin van… corona voldoende om me weer te laten beginnen. Eigenlijk zag ik geen enkel uitzicht meer op een iets betere invulling van mijn leven en dat zorgde weer voor mijn bekende negatieve gedachten die me jarenlang in een spiraal naar beneden hadden gebracht. En dat wilde ik voorkomen door het weer te verzachten met drank.
Ik heb er ervaring mee… Mij helpt het echt. Maar er zijn dus gevaren en ook daar ben ik bekend mee.
Maar omdat ik sinds eind 2018 nu ook eigenlijk mentaal veel beter voelde en ik veel meer heb geleerd te accepteren wat er in mijn leven gebeurt, dacht ik het ditmaal wel onder controle te kunnen houden. En dat was ook zo! Eigenlijk had ik het drankgebruik goed onder controle tot een paar maanden geleden.
Ik heb hier ook al over geschreven: sinds mijn zelfisolatie door de mondkapjesplicht eind december zit ik nu voor 100% thuis. Ga zelfs niet meer de straat op voor boodschappen.
Toen ben ik langzaam weer ingestort.
Weer meer negatieve gedachten en de drank hielp steeds minder.
Tot nog maar enkele weken geleden wist ik het nog steeds onder ‘controle’ te houden door gewoon redelijk te blijven eten en nam de drank niet de voornaamste plaats in.
Maar daarna begon weer de omslag: ik had bijna nergens meer trek in en begon steeds vroeger met drinken. Ik voelde het al aankomen.
Het ging nog door tot afgelopen vrijdag: toen kon ik voor het eerst geen hap meer door mijn keel krijgen. Niet eten en wel drinken maakt me uiteindelijk doodziek. Dat heb ik meegemaakt.
Daarom besloot ik vrijdag direct om geen drank meer in huis te halen.
En de laatste slok heb ik gisterenmorgen op.
Dan begint het allemaal weer: een zeer onrustig lichamelijk gevoel (het lichaam mist natuurlijk wat), trillen en beven, afwisselend koud en warm (maar geen koorts), versnelde hartslag, etc.
En zweten. Afgelopen nacht werd ik na toch een paar uurtjes slapen wakker badend in het zweet.
Echt alles dreef; mijn dekbed en kussen. Moest eruit om alles droog te maken.
Daarna urenlang niet meer kunnen slapen tot tegen de ochtend toch nog een paar uur te slapen met vele heftige dromen.
Momenteel ben ik dus 100% brak en kan nauwelijks iets doen.
Zin in eten heb ik nog niet… Het duurt meestal een aantal dagen voordat de apetit weer terugkomt.
Maar ook door nu al 3 dagen niets meer te hebben gegeten word ik er niet sterker op…
Wel veel water drinken want in deze dagen verlies je heel erg veel vocht door het zweten, veel plassen en (uiteindelijk) alleen nog maar waterige ontlasting. Je kunt snel uitdrogen.
Wat ik wel neem is dat ‘detox-drankje’ Berry Blaster, waar ik ook al over schreef.
Langzaam aan zal ik moeten beginnen met iets te eten… al zijn het maar simpele crackers.
Wat dit keer een voordeel is: ik ben nu eerder gestopt en niet al ziek geworden tijdens het drinken. Dan ging dat meestal gepaard met veel overgeven en diarree. Dat heb ik nu eigenlijk niet gehad.
De ergste verschijnselen zullen met een paar dagen wel weer voorbij zijn.
Daarna blijft natuurlijk wel het ‘gebrek’ aan mijn afleidende drankje… Niet dat ik het mis om te drinken (word al misselijk als ik er aan denk) maar het weer leren omgaan met mijn eigen zuivere gedachten, niet afgevlakt door de drank. Soms word ik dan heel even vrolijk als ik fysiek weer beter voel en weer dingen kan gaan doen. Maar nu zitten we nog steeds in de corona-tijd en voor mij hebben de versoepelingen geen enkel effect.
Naar ik nu heb gehoord zouden de mondkapjes in september mogelijk kunnen verdwijnen, als de vaccinatiegraad dan optimaal is en er geen zicht is op een vierde golf… Ik moet het nog zien.
Pas dan zal ik in ieder geval weer een beetje kunnen gaan doen wat ik nog kan en wil.
Wel speelt het nu eindelijk oplaaiende betere weer mee, dat ik in ieder geval weer meer buiten zal zijn. Gisteren heb ik toevallig net op tijd even een paar uurtjes in de mooie omgeving gelopen met mijn dochter. Zeer zwaar voor mij vanwege mijn benen en het gevoel zonder drank begon ook al op te spelen… Maar dit soort dingen leiden me dan natuurlijk wel af op een positieve manier.
Dat zal ik proberen de komende maanden vol te blijven houden.
En dan maar hopen op toch wat betere tijden… Voor mijn leven.
ASZ Avontuur
In mijn laatste ‘Restflits van donderdag 20 mei’ schreef ik al dat ik voor de periodieke controle van mijn bloedvaten naar het ziekenhuis was geweest. De uitslag zou later telefonisch worden doorgegeven door mijn chirurg, Dhr. Avontuur. Dit was afgelopen week.
Welnu, dat is dan het goede nieuws voor mijn gezondheid: alles zag er prima uit.
“Goede doorstroming van alle gemeten vaten en geen verwijdingen zichtbaar die tot een (nieuwe) aneurysma kunnen leiden.”
Had ik tot nu sinds de operatie eind 2019 nog halfjaarlijkse controles; nu vond hij het voldoende om het over een jaar weer te controleren.
Nou ja, dat is dan goed nieuws natuurlijk want ik was toch bang voor een nieuwe op handen zijnde operatie van de linkerlies, waarna ik weer verdere gevolgen zou kunnen krijgen…
Tenslotte
Graag wilde ik weer even mijn huidige gevoelens van me afschrijven… Dat is nu even zo’n beetje het enige wat ik kan. Soms met horten en stoten want de brakheid overheerst alles…
Maar ik hoop dat ik over een aantal dagen weer een beetje ‘op de been’ ben en mijn gedachten op een wat positievere manier kan ordenen… Want dit blijkt keer op keer toch echt geen oplossing en dat weet ik zelf natuurlijk ook wel.
Maar ja… Een leeg leven en moeten wachten tot je 67ste voor wat financiële verlichting (waar ik laatst over schreef)… dat schiet allemaal niet op. Dan kan je soms de neiging krijgen het op te geven… Daarom toch maar blijven hopen op veranderingen.
Want hoop doet leven. 😉
In al mijn artikelen over seksualiteit, ook over mijn eigen privé-gevoelens en hoe ik daar mee omga, laat ik duidelijk weten dat ik 100% hetero ben en (een beetje…) gek ben op vrouwen. Het vrouwenlichaam werkt al heel mijn leven als een magneet op me en ik kijk ook nu nog dagelijks via de diverse bijdragen van erotische Twitter-accounts naar de mooiste meiden van de wereld…
Daarin ben ik natuurlijk niet de enige. De hele porno-industrie is groot geworden vanwege de mannelijke belangstelling voor vrouwen. Hoewel je natuurlijk ook de ‘gay-scene’ hebt en diverse andere ‘genders’. Maar de vrouwen zijn in die industrie toch wel het meest belangrijk.
Maar ze kunnen het natuurlijk niet alleen! Ook weer afgezien van de lesbische porno: in de meeste mainstream porno draait het om ‘vrouw plus man’ contacten. Neuken. Pijpen. Hoe meer hoe beter.
Hoewel mannen dus eigenlijk altijd een (noodzakelijke) bijrol lijken te spelen (als hun pik het maar goed doet) is er wel degelijk verschil tussen de mannelijke pornoacteurs.
In een eerder artikel – ‘Het oog wil ook wat’ – schrijf ik al dat ook ‘de maat’ er zeker toe doet.
Het is geen gezicht om porno te kijken met geweldig mooie rondborstige dames die het proberen te doen met piemeltjes van 10 cm of minder… Ze krijgen ze nauwelijks in hun kutten gepropt.
Of mannen die na 1 minuut al klaarkomen… Langdurige actie willen we zien!
Dus: potente mannen met grote penissen.
Dat willen ook mannen zien omdat ze zich in hun fantasie dan graag voorstellen dat zij die acteur zijn.
En ook in het dagelijkse leven (buiten het sekswerk) willen hetero-vrouwen die gewoon van seks houden ook graag een man met een flink apparaat, waar ze heerlijk en lang mee kunnen spelen.
Bekend is ook onze eigen rockchick Anouk die vaak eerlijk heeft gezegd dat ze het alleen wil doen met mannen die toch wel “ruim boven de 20 cm” zitten.
‘Size matters’ dus wel degelijk!
Ook heb ik diverse sekswerkers leren kennen (enkele in het echt) die er niet omheen draaien.
Een vent met een grote lul is toch wel ideaal in bed.
Tja… Daar sta je dan als simpele man met wel veel seksuele wensen maar geen noodzakelijke fysiek om dat goed waar te kunnen maken… Want hoewel mijn penis in mijn goede jaren dan aardig mee kon doen qua formaat; ik was altijd al overgevoelig en kom gewoon meestal veel te snel klaar. Geen actief sekswerk dus voor mij. 😉
Een beetje jaloers ben ik daarom altijd wel geweest op die pornoacteurs die met hun grote potente apparaten de mooiste vrouwen van de wereld mogen neuken.
Daarom vandaag eens aandacht voor één van die acteurs, die wereldberoemd is geworden vanwege zijn fysieke capaciteiten: ‘Danny D.’
Soms word ik wel eens geïnspireerd voor een nieuw artikel, door het ‘kijkgedrag’ van de bezoekers van deze blogsite! Dan zie ik dat iets opeens zo populair is en denk ik dat er mogelijk belangrijk actuele ontwikkelingen zijn rond dat onderwerp.
Nu viel me op dat mijn artikel ‘Kindmodellen – Moreel onjuist of gewoon normaal’ eigenlijk altijd wel in de top staat van bezoekers. Mogelijk door Google hierheen geleid, maar het wordt wel bekeken! En er wordt daadwerkelijk ook geklikt op afbeeldingen in dat artikel.
Dat is natuurlijk leuk. Maar tegelijk zet het mij aan het denken.
Komen de bezoekers uit belangstelling voor het onderwerp of zijn die ‘kindmodellen’ gewoon zo populair dat veel mensen daarop zoeken? Zijn het toch die ‘mannetjes op zoek naar jonge meiden’?
Intrigerend vaak. Maar om deze reden ben ik er weer eens ingedoken en omdat ik ook enkele kindmodellen volg via Instagram en Twitter probeerde ik eens wat verder uit te vissen hoe dat zit met hun populariteit.
Toen stuitte ik op een echt geval van ‘misbruik’. Een kind wat ergens gelinkt werd aan Disney (dat is me echter wat vaag) maar jarenlang door haar adoptievader is misbruikt voor seks en kinderporno. Een zeer droevige en diepgaande zaak, waarvan ik alleen Engelstalige artikelen heb gevonden, waar Wikileaks de duidelijkste is: ‘One Child’s Unending Abuse – From Disney World Girl to Drifter’.
Het gaat om de nu jonge vrouw Masha Allen, die als ‘weeskind’ uit Rusland geadopteerd is door een Amerikaanse man en daar eigenlijk vanaf het begin blijkbaar door is misbruikt.
Nogmaals: de link met Disney zie ik niet zo snel.
Maar wat ik wel zie: veel tegenwoordige kindmodellen zijn via vooral het kinderkanaal Disney beroemd geworden en vervolgens… in de erotiek beland. En misschien wel in de kinderporno…
Dit is de inspiratie voor dit artikel.
Deels weer 18+ vanwege de erotisch getinte foto’s van bepaalde dames, die overigens overal vrij te vinden zijn.
Vandaag in de Seksflits:
– Edging
– Vrouwen die pap lusten
– Mannen kijken onder rokjes
– Waar begint seksueel misbruik?
– Wat nog Rest in de Seksflits
Edging
Heb je wel eens van dit woord gehoord? ‘Edging’? Eerlijk gezegd had ik dit niet tot ik een paar weken geleden weer een filmpje zag op YouTube van BNN/VARA’s ‘Spuiten en Slikken’. Ze hebben daar ook een serie van filmpjes waarin ouders met hun kinderen over seksuele onderwerpen praten, door steeds antwoord te geven op gerichte vragen op een vooraf setje neergezette kaarten. Ze zijn allemaal volwassen maar uiteraard zitten de ‘jongere’ kinderen soms anders in de materie dan de ‘oudere’ ouders.
Dat geeft soms verrassende inzichten in elkaars seksleven of hoe over bepaalde dingen wordt gedacht.
Maar in een van die filmpjes sprak de vader op een bepaald moment over ‘edging’. Hij deed daaraan. De (trans-) dochter scheen wel verrast. Maar waar had hij het over?
Het is een beetje lastig te vinden op internet maar je moet ‘edging’ simpelweg zien als het uitstellen van het orgasme. De meeste mensen voelen het wel aankomen als ze gaan klaarkomen. Dat kun je laten gaan maar je kunt ook bewust even pauzeren om het uit te stellen.
Bij masturbatie is dat meestal makkelijker te doen omdat je tijdens een gezamenlijke seksuele actie (gewoon een stevige neukpartij tussen 2 mensen bijvoorbeeld) lastig allebei tegelijk aanvoelt dat iemand even wil pauzeren. Tenzij je elkaar perfect aanvoelt of daar afspraken over hebt gemaakt.
Die man in het filmpje zei dus aan ‘edging’ te doen bij het masturberen: hij doet dat regelmatig maar komt dan vaak nooit klaar. Dat stelt hij bewust uit.
Waarom doen mensen dat? Meestal om de seksuele spanning (zeg maar geilheid) te bewaren.
Na het orgasme zijn vaak mannen hun geilheid geheel kwijt en ‘zakken’ ze in.
Terwijl die spanning juist zo fijn kan zijn.
Ik weet hier alles van! Want ik doe dit eigenlijk ook al heel mijn leven, sinds ik actief masturbeer, dus nu zo ongeveer bijna 50 jaar…
Omdat ik het ‘geile’ gevoel juist wel fijn vind en ik het jammer vind dat dit zo snel wegzakt na een orgasme, stel ik het klaarkomen dus meestal uit.
Ook omdat ik gewoon eigenlijk te snel klaarkom tijdens de seks… Als ik het niet uitstel kan ik na enkele minuten al een orgasme krijgen. Dat is niet leuk vind ik.
Zeker nu ik al weer zo lang alleen ben, geniet ik des te meer van de seksuele spanning.
Waardoor ik soms wat vaker zin heb in porno kijken en masturberen. Maar dus niet in klaarkomen.
Want dan heb ik soms dagen geen zin meer…
Het is natuurlijk niet zo dat je door dit toe te passen nu voortdurend met een ‘geil’ gevoel rondloopt! Dat is onzin. Het gevoel komt wanneer het komt maar wel sneller als ik langere tijd niet ben klaargekomen. En dat kan soms echt meerdere weken zijn!
In mijn geval gebruik ik deze ‘spanning’ natuurlijk als ‘vlucht’ uit mijn momenteel wat ‘lege’ bestaan… En in mijn eentje kan dat naar mijn gevoel geen kwaad.
Dat was ook de reden van die man in dat filmpje, omdat hij nu ook al weer enkele jaren zonder partner is.
Onbewust ben ik dus ook zo iemand die aan ‘edging’ doet! Grappig!
Of het 100% gezond is weet ik niet goed, want ik heb ook wel eens gelezen dat mannen die te lang geen zaadlozing hebben, eerder last kunnen krijgen van prostaatkanker.
Tja… Maar de zin in zaadlozingen (die bij mij trouwens vrijwel niks meer voorstellen) neemt ook af, wanneer ik het gewoon laat gaan…
Dus voorlopig houd ik het dus maar even bij mijn betere gevoel van het uitstellen. Edging dus. 🙂
Vandaag in de Restflits:
– Intro
– Eurovisie Songfestival?
– Coronacrisis Deel eindeloos: Lekker op vakantie?
– Gezondheid: Berry Blaster, bezoek aan ASZ
– Hoe houd ik het vol?
– Wat nog Rest
Intro
Voor de verandering eerst een intro.
Omdat ik wil beginnen om te zeggen dat ik eigenlijk helemaal geen zin heb om iets te schrijven.
Maar ik voel dat het moet. Ik heb al eerder geschreven dat ik een beetje in een neergaande spiraal zit… Genoeg van heel veel en zoveel uitzichtloosheid dat ik niet meer weet wat ik moet doen.
Schrijven geeft me dan uiteindelijk altijd weer die voldoening als ik een en ander ‘op papier’ heb gezet. De uitlaatklep is noodzakelijk.
Af en toe kom ik nog steeds met wat grotere artikelen, veelal dan over seksualiteit en de gerelateerde ‘Vrijheid Van MeningsUiting’, waar ik me zorgen over maak.
Omdat ik wel de ruimte moet houden om te blijven schrijven! Als ze me dat afnemen of als mijn vingers niet meer willen… Dan zie ik een zeker eind naderen.
Maar dan zijn er vaak actuele ontwikkelingen of goede externe artikelen die me inspiratie geven.
Het leven… zoals ik dat nu beleef… geeft me weinig inspiratie meer.
Dus wat ik hieronder ga schrijven pers ik weer uit de naden van mijn vingertoppen (mijn tenen zitten te ver weg…) omdat de onderwerpen me wel ‘bezighouden’ maar vaak niet in positieve zin. Deze Restflits wordt er dus niet eentje in juichstemming… Maar wie weet hoe ik me zal voelen aan het eind, als alles eruit is gegooid. YES! Let’s go. 😉
Eurovisie Songfestival?
Sinds ik mijn band met Kroatië een beetje kwijt ben geraakt (na de scheiding) was mijn belangstelling al sterk afgenomen voor het jaarlijkse liedjesfestival. Vaak kende ik de Kroatische artiesten en we leefden altijd mee met hun prestaties. Nederland heb ik nooit bijzonder gevonden… Gewoon echt nooit mijn stijl van liedjes. Op enkele uitzonderingen na.
En de ontwikkelingen dat het vaak steeds ‘gekker’ werd met de shows lag me ook niet meer.
Ook zag ik het continu op elkaar stemmen van bepaalde buurlanden als een ontwrichtende factor. Eigenlijk telt het niet meer zo dat je een ‘goed’ lied hebt en een echt goed optreden.
Keek ik dus tot een jaar of 10 geleden nog wel trouw naar het Songfestival; daarna is dat afgezakt tot de laatste jaren volledig niet meer. Te vermoeiend. Te negatief. Voor mij.
Zelfs de winst van Nederland 2 jaar geleden boeide me niet… Duncan Laurence… Boeiend. Aardig nummer hoor. Maar na enkele keren steeds het zelfde stukje refrein te hebben gehoord en dat domme witte lampje te hebben gezien werd het me te veel.
En Jeangu Macrooy? Fijn voor hem en zijn (brood-) nodige aandacht… Maar dit was het dan weer voor een aantal jaren hoop ik, dat Nederland aan de top komt. Drie keer niks.
Dat het na een valse (Corona-) start vorig jaar niet door kon gaan en nu in uitgeklede vorm wel is leuk voor Rotterdam… Misschien. Maar dit kost natuurlijk grote bakken vol met geld en waarvoor?
Wie betaalt dat? Sponsors hebben het al moeilijk door het gebrek aan opsierende feesten rondom het festival… Ik denk dat hier voornamelijk belastinggeld in zit. Wij betalen het dus grotendeels…
Alle respect voor alle deelnemende artiesten en mensen in de organisatie die daar echt hun ziel en zaligheid in hebben gestopt. Want dat mag je echt niet onderschatten.
Maar aan mij gaat het weer helemaal voorbij. Ik kijk er geen seconde naar en heb er ook nog niet één liedje van gehoord via internet of zo. Ik kan daar niet vrolijk meer van worden. Helaas, want dat zou juist wel passen in mijn situatie… Maar de ergernis overheerst.
