Lees mijn laatste artikel: ‘Moraalmaffia valt DeRest aan!’
Als er nieuws is over dit incident, wat natuurlijk volledig misplaatst en onterecht is, zal ik dit hier vermelden.
Aanvulling 1: (26-07)
Vanmiddag krijg ik van ‘Twitter Support’ een karige standaardmail als antwoord op mijn protest en verzoek te weten waarom mijn account ‘suspended’ is.
Het enige wat ze zeggen is:
“Accounts may be permanently suspended for violations of the Twitter Rules (https://twitter.com/rules) or Terms of Service (https://twitter.com/tos). Twitter reserves the right to terminate user accounts without further notice.
This account won’t be restored.”
Zonder verdere mededeling ben ik er dus uit gedonderd…
Een grote leegte achterlatend want Twitter was mijn voornaamste dagbesteding op de computer.
Hier moet ik over nadenken maar er komt absoluut een nieuw artikel en statement over mijn toekomst morgen.
Aanvulling 2: (27-07)
Het artikel is vanmorgen geplaatst.
Op mijn tweede protest (nieuw ‘ticket’) is op dit moment nog niet gereageerd.
Wel ontdek ik steeds meer beperkingen die ik nu heb zonder Twitter, zoals de contacten met serviceverleners via Twitter zoals KPN, de provider van mijn TV, Internet en telefoon!
Via Twitter had ik altijd gratis en goed contact en nu moet ik frustrerende telefoontjes gaan doen? Ellende!
Wordt vervolgd.
Het leven vanuit het perspectief van een Restant.
Laverend tussen goed en kwaad, mooi en lelijk en alles wat het leven daar tussenin mogelijk maakt! De Rest!
Volg het Avontuur van die ene zandkorrel in de Wereld Wijde Woestijn!
Altijd op zoek naar een echte Fata Morgana! 🙂
Door de jaren heen heeft De Rest vele Avonturen beleefd.
In de ‘tagwolk’ rechts zie je de meest voorkomende thema’s.
Maak gebruik van de ‘Zoekfunctie’ rechts bovenaan de site om te zoeken op het thema wat jou interesseert.
Hoewel het thema ‘seksualiteit’ de laatste tijd lijkt te overheersen…
Dit is ‘een’ rode draad maar beslist niet de enige!
Omdat ik pas de laatste jaren open en eerlijk durf uit te komen voor bepaalde persoonlijke problemen en frustraties, schrijf ik hier nu even fanatiek over. Ook omdat het actueel is in de maatschappij, waar veel onwetendheid en verpreutsing leidt tot hardere polarisatie.
Maar ik schrijf al jaren over veel meer.
Gebruik dus die ‘Zoekfunctie’ of vraag me simpelweg via mail hoe ik denk over bepaalde onderwerpen. Gegarandeerd antwoord!
Vandaag in de Seksflits:
– ‘Roaring Twenties’ begonnen?
– Meer meer meer BLOOT
– Exhibitionisme is geen stoornis!
– Seksuologenmettwee
– Wat nog Rest in de Seksflits
‘Roaring Twenties’ begonnen?
Een paar maanden geleden las ik al eens artikelen in de media over de ‘logische gevolgen’ die er kunnen optreden na een pandemie. Een daarvan is een soort van ‘losbarsting’ van lang ingehouden menselijke gedragingen: mensen bezoeken, ontmoeten, feesten en… seksen! Want de te lang opgekropte ‘huidhonger’ moet gestild worden!
Zoiets heb ik nog nooit meegemaakt natuurlijk (want ik heb geen pandemie meegemaakt) maar ik kon me er wel iets van voorstellen. Ook in de vele berichten van sekswerkers en hun volgers (op Twitter… wat ik nu ook moet missen!) groeide de hunkering om weer ‘los’ te kunnen. Seksfeesten organiseren! Gangbangs! Eindelijk! “Ik wil neuken neuken neuken!” schreef een van mijn favoriete sekswerksters. 😉 Natuurlijk gaat het bij hen ook om inkomsten, die ze vele maanden mis zijn gelopen en omdat de meeste sekswerkers geen compensatie kregen van de overheid, zal dit natuurlijk een grote rol spelen. Maar de meesten die ik ‘ken’ houden ook echt van seks! Doen het werk al heel lang en gaan naast hun werk ook regelmatig naar privé-feestjes om zelf helemaal los te gaan zonder verplichtingen aan klanten.
Maar ook alle ‘gewone’ mensen die van seks houden dus! En wat dacht je van de jongeren?
Die altijd gewend waren aan ‘lekker feesten’ onder het genot van drank, een pilletje (of meer…) en met veel seks?
Het is helemaal niet gek dat met de grote versoepelingen begin van de zomer de ‘dampende’ feesten direct losbraken. Velen vonden dit te vroeg. Maar als je het hek van de dam verwijdert… Dan gaat de stampede gewoon door. Opgekropte gevoelens laten zich niet controleren als de behoefte te groot is en er feitelijk niets en niemand is die je nog tegenhoudt.
Ik denk dat er vanaf eind juli tot heden al heel wat is gesekst!
En dan las ik ook dat alle sporters tijdens de Olympische spelen in Japan een voorraad condooms hebben gekregen! Dat schijnt altijd zo te zijn in de Olympische dorpen.
Oh ja… Want seks en sport hè… Dat is een geweldige combinatie! Want sporters die lekker in hun vel zitten, goed hebben getraind en hun lichaam optimaal verzorgd inclusief de nodige lichamelijke bevredigingen, dan presteren ze beter.
Beetje jammer dan wel dat ze daar dit jaar nog in zo’n gruwelijk gesloten ‘bubbel’ moeten leven vanwege de corona-maatregelen in Japan; zonder massaal toegestroomd publiek, zonder hun fans, vrienden en sekspartners… Het zal dit jaar toch niet zo optimaal zijn voor veel sporters… Daarom kon een Australische roeister een lek aan haar boot snel en goed repareren met een van die vele condooms die ze toch had gekregen… Sterk en waterdicht. 😉
Omdat er juist ook de laatste weken weer zoveel angst is gegroeid voor de nieuwe besmettelijker ‘Delta-’variant van het virus (en mogelijk nog komenden nieuwe varianten…) is de (seks-) vreugde mogelijk wel weer wat getemperd. In veel vakantieoorden kan je nog steeds niet alles doen wat normaal wel kon. En ook de sekshuizen ontkomen niet aan de blijvende afstandelijke maatregelen… Pijpen en neuken met mondkapje en zo… 😉 We zijn er nog niet.
Maar toch hebben heel veel (vooral jonge?) mensen zich zeker al flink laten gaan en ik weet zeker dat er ontelbaar veel ‘stiekeme’ feesten zijn georganiseerd.
Een woordvoerder van de zogenaamde teststraten (voor de PCR-testen) heeft al gezegd dat deze na de vakanties mogelijk uitgebreid kunnen worden met SOA-testen… Het zijn toch ook vaak de GGD’s die normaliter al SOA-testen uitvoerden. Als dit nu gelijk samen kan gaan met Covid… 😛
De ‘roaring twenties’ lijken inderdaad begonnen! Ik hoop dat dit nog wel enige jaren mag voortduren! Want: MEER MEER MEER seks! Dat is goed! Dat is gezond! 🙂
Meer meer meer BLOOT
Nu ik het toch over ‘meer meer meer’… seks heb… Voordat we ons daar eindelijk allemaal eens aan gaan overgeven, moeten we toch eerst echt makkelijker BLOOT durven gaan! Want seks in volledige kleding is toch echt niet handig.
Ik kijk dan wel eens naar porno waarin soms stellen (of hele groepen!) nauwelijks hun borsten en geslachtsdelen hebben ontbloot, waarna ze nog met broeken, jurken, loshangende bh’s en andere lingerie uren seks hebben… Bah! Ik vind dat echt helemaal niks! Vermoedelijk is dat leuk voor de kleding- en lingerie-fetisjlisten en je hebt ook van die gasten die het graag helemaal in strak latex of rubber doen… Maar ik houd daar niet van. Seks moet bloot. Ik wil rollende, glijdende, wippende, likkende, spuitende en orgastische naakte lichamen zien! Puur natuur. Puur bloot.
Ik geil op naakte lichamen. Niet op half of soms helemaal geklede…
Maar goed, iedereen zijn en haar ding natuurlijk. Van mij mogen ze. Maar dit is dan natuurlijk geen kwestie van schaamte maar een speciale voorkeur voor die kleding.
Ze durven in de porno dus ze zullen zich niet schamen voor hun naakte lichaam.
En dat doen helaas nog te veel mensen wel. Terwijl naakt zijn al zo veel moois zou kunnen brengen in alle mensenlevens! Naakt thuis zijn, naakt recreëren. Naakt leven. Hierover heb ik al eerder geschreven naar aanleiding van de actie ‘Blootgewoon’ van de ‘NFN’.
En daarna over de erotische acties van Hester Scheurwater, waarin expliciet naakt en erotiek ook worden besproken.
Maar daarna heb ik tot mijn blije verbazing nog meer artikelen en positieve promo’s voor naakt gelezen: ‘Maak naaktrecreatie normaal door het gewoon te doen‘
Over het misverstand dat naakt ‘genormaliseerd’ kan worden op uitsluitend daarvoor ingerichte en afgeschermde terreinen zoals die van de NFN! Naturisten die zich verstoppen zullen naakt nooit goed kunnen promoten… En wat ik ook altijd al heb gezegd: Volgens de wet MAG iedereen gewoon naakt vertoeven op plekken waar het geschikt is. En dat kan dus overal zijn als niemand er problemen mee heeft. Dan praat je over normalisatie. En dat mag van mij zo snel mogelijk gebeuren!
En dan: ‘Zorgeloos én bloot onder elkaar: ‘Wie de naturistencamping ontdekt, wil vaak niet anders’ ‘
Dit is dan helaas wel toegespitst op een speciale naturistencamping, diep in Frankrijk… Waar er bezoekers rondlopen die niet voor de ‘buitenwereld’ willen laten weten dat ze daar bloot recreëren. “Want de buren zouden er eens achter komen!”
Tja… Jammer dit. Maar het is in ieder geval wel een eerste stap: zij ontdekken in die afgeschermde ruimte dat het wel degelijk fijn is om zonder kleding te vertoeven. Wie weet of die wens later dan nog eens groter wordt, om dat op meer plaatsen te kunnen doen.
We hebben nog een lange weg te gaan voordat veel meer mensen (liefst natuurlijk de meerderheid!) zal ontdekken dat er met bloot niets mis is. Als de temperatuur en het weer het toestaan kan je bloot vertoeven. Overal. Heerlijk. Natuurlijk. Normaal en gezond! 🙂
Exhibitionisme is geen stoornis!
Enkele weken geleden zag ik op Twitter een artikel gelinkt waar ik gemengde gevoelens bij kreeg, zowel positieve als negatieve. Maar het positieve overheerst en wil er daarom melding van maken: ‘Een potloodventer legt uit waarom hij niet kan stoppen met mensen lastigvallen‘
Het negatieve vloeit direct al uit de titel… Want nog steeds gebruiken ze het achterhaalde en denigrerende woord ‘potloodventer’… De vieze man met lange regenjas die onverwacht vrouwen de stuipen op het lijf jaagt door zijn al dan niet stijve geslachtsdeel te laten zien…
Als je verder gaat lezen in het al wat oudere artikel uit 2015, dan wordt natuurlijk ook gesproken van de officiële en beter lading dekkende term: ‘exhibitionisme’.
Het verschijnsel dat mensen zich (onverwacht?) bloot laten zien en daar zelf opgewonden van raken. Het hoeft niet altijd te zijn dat de man zich tegelijk aftrekt maar dat kan ook gebeuren.
En vrouwen kunnen ook exhibitionisten zijn! Dat heb ik al vaker geschreven. “Vrouwen flashen net zo graag” zegt de geïnterviewde Alfred Esser. En dat is ook zo. Maar die hebben veel meer bijval en voor hen zijn legitieme kanalen op internet en op straat kijkt niet direct iedereen op van een naakte vrouw. Zeker in Duitsland gebeurt dat vaker in de grote steden, daar heb ik ook foto’s van gezien.
En of de vrouw dan opgewonden wordt? Bij haar kan je het niet zien, terwijl de man een stijve krijgt… En die wordt niet vaak getolereerd of zelfs maar genegeerd…
Terwijl deze Esser zelf ook aangeeft dat de daad op zich eigenlijk helemaal niet zo veel voorstelt.
Alleen de angst en het taboe maken mensen er afkerig van. Verder doen exhibitionisten eigenlijk niemand bewust kwaad. Ik heb daar ook al vaak over geschreven.
Nu is die Esser zelf natuurlijk wel een recidivist… En een flinke ook.
Hij zegt al meer dan 20 keer veroordeeld te zijn… Hoe vaak zou die het dan in werkelijkheid gedaan hebben, zonder ‘gepakt’ te zijn?
Zijn dwangmatige drang zou ik toch zeker wel tot de probleemgevallen willen rekenen.
En zoals het ook wordt benoemd in het lijstje parafiele stoornissen: het is een stoornis als je daar zelf moeite mee hebt (hij kan blijkbaar niet zonder) en problemen veroorzaakt in de maatschappij. Mogelijk werk kwijt en verplichte verhuizingen… Gelukkig lijkt hij nu wel een partner te hebben die het begrijpt en hem er niet voor verlaat… Dat is wel bijzonder. En daarom kan hij ook zijn supportgroep voor exhibitionisten runnen. Hij heeft de nodige hulp achter zich.
Vanwege die supportgroep vind ik dit in ieder geval wel heel positief. Hij zet zich als ervaringsdeskundige in voor lotgenoten en dat promoot ik ook altijd! Dit is goud waard. En noodzakelijk voor mensen die zich gehoord en begrepen willen voelen. Zoiets zou in Nederland ook moeten bestaan. Daar zou ik dan zeker ook aan mee kunnen en willen werken.
Want ik ben ook een exhibitionist alleen nooit ‘gepakt’ daarvoor omdat ik het niet of nauwelijks meer doe sinds mijn jeugd… Ik vind het leuk maar kan me wel beheersen.
Dat kan die Esser blijkbaar niet. Maar ik begrijp wel de drang om het te willen doen en de opwinding die het veroorzaakt.
Ik heb het ook al eerder gezegd: als er geen taboe meer zou zijn met naaktheid en seksualiteit, dan zou ook exhibitionisme veel minder opvallen en een punt zijn. De meeste exhibitionisten doen geen vlieg kwaad. Je kunt ze negeren. Stoppen ze vanzelf. Het zijn geen aanranders of verkrachters.
Net als andere dingen in het rijtje parafilieën zou ik dit er ook uit willen schrappen.
De meeste exhibitionisten zijn niet ziek en hebben geen stoornis waaraan ze behandeld zouden moeten worden. Dat is het grote probleem. Er wordt iets heel ernstigs van gemaakt, de massa oordeelt hard en er staan daarom hoge boetes en zelfs gevangenisstraffen op… Voor iemand die zich bloot heeft laten zien en eventueel met zich (of haar-) zelf speelde… Wow! Misdadig!
Laatst zag ik op Twitter ook nog een kort maar heel leuk filmpje door iemand met zijn telefoon gemaakt: een vrouw kleedde zich naakt uit op het dak van een auto. Ging daarop een beetje dansen en zwaaien en uiteindelijk ging ze met haar benen wijd zitten en zichzelf vingeren! Iedereen kijken en lachen natuurlijk… En de politieagent die daar ook liep zal haar wel opgepakt hebben.
Mogelijk was ze dronken? Onder invloed? Dan vallen veel remmingen vaak weg… Maar in beginsel zal zij dus ook zo’n exhibitionist zijn die er wel ‘pap’ van lust.
Meer meer meer! Naakte vrouwen op straat die zichzelf schaamteloos bevredigen! Heerlijk! 😉
Seksuologenmettwee
Wat een rare titel… Spaties vergeten? Nee, dit hoort zo! Want zo noemen de twee Belgische dames zichzelf: ‘Seksuologenmettwee’.
Hun leuke website heb ik gevonden via hun Instagram. Vreemd genoeg had de beheerder van dat account (een van de twee dames zelf?) een van mijn karige foto’s die ik ooit had gepost een ‘like’ gegeven! Huh? Verrassing. Want ze volgen mij niet en ik had hun Instagram ook nooit gezien. Nu dus wel. En dat bevalt me wel! Want natuurlijk… het gaat over seks.
Ze zijn inmiddels beiden afgestudeerde seksuologen en proberen:
“Door de inzet van social media willen wij taboes doorbreken rondom seksualiteit, intimiteit en relaties.”
Nou zeg! Laat ik dat nu ook als doelstelling hebben!
Ik ben dan wel niet afgestudeerd (heb helemaal nergens goed voor geleerd…) maar heb wel als ervaringsdeskundige heel veel euh… ervaring dus opgedaan met seksuele aspecten. En taboes, vooroordelen, onbegrip, gebrek aan kennis en intimiteit, zelfs binnen relaties… Daar kan ik een hartelijk woordje over meespreken.
Dus ik was direct geïnteresseerd in hun website en activiteiten.
Vooral de vele artikelen over diverse seksuele onderwerpen zijn zeer de moeite waard om te lezen.
Ze schrijven heel toegankelijk en ook met veel humor over de meeste soms moeilijke onderwerpen.
Bij hen krijg je toch het idee dat seks gewoon ook heel leuk moet zijn en blijven! En daar proberen zij zeker aan mee te werken. Petje af! Ik hoop dat ze veel succes krijgen en houden en na de corona-tijd nog veel meer de lage landen in gaan om hun weetjes te verkondigen. 🙂
Wat nog Rest in de Seksflits
Met dit laatste nieuwtje over de twee enthousiaste Belgische seksuologen sluit ik deze Flits, in het teken van Seksualiteit, graag af. Het voelt positief en dat kan ik nu ook prima gebruiken…
Dan kan ik nog wel gaan zeveren over de te kleine of te grote broekjes bij al die dames sporters die daar gewoon onder bizarre omstandigheden hun best proberen te doen… Maar dat vind ik ongepast.
Na een overdosis sportnieuws in de saaie Main Stream media en het gemis aan mooier en beter op Twitter, laat ik het hierbij.
Veel seksplezier in welk opzicht je dat ook zelf interpreteert!
Vandaag in de Restflits:
– Status quo
– Wateroverlast
– Twitter… en verder?
– Polarisatie rondom het huis… De schreeuw
– Meer meer meer… Wat altijd nog Rest!
Status quo
Als ik begin met “Het was een heel erg moeilijke week!” dan trap ik voor de vastere lezers vermoedelijk direct een open deur in. Mijn laatste artikelen waren allemaal niet erg positief. Eerlijk gezegd lijkt het één grote ellende waarin ik verkeer en dat probeer ik aardig van me af te schrijven.
Op zich lukt dat wel een beetje. Na mijn laatste ‘Het Einde…’ voelde ik eigenlijk al weer een ietsiepietsie beter… Daarom besloot ik dat hoopvol met “Wordt vervolgd”.
En dat doe ik dus nu ook weer met een nieuwe Restflits, waarin ik dan eerst maar weer begin met een overzichtje van mijn persoonlijke ‘bestaande toestand’; mijn ‘Status quo’.
Nee, aan mijn ‘toestand’ is nog niet veel verbeterd. Integendeel… Lees je straks meer over.
Ik kan de ‘Toestand in de wereld’ nu eenmaal niet naar mijn eigen twee linker handen zetten…
Dingen zijn zoals ze zijn. En G.B.J. Hiltermann bracht die ook meestal niet met een vrolijke opbeurende toon… 😉
In mijn eerdere epistels benoemde ik al diverse problemen waarmee ik te maken heb gekregen. Eén daarvan ben ik zelfs vergeten! Er gebeurt gewoon te veel…
Terwijl het nieuws ook bulkt van de berichten over ernstige wateroverlast in Duitsland, België en uiteraard Nederland, voornamelijk in Limburg, heb ik mijn eigen concrete wateroverlast nog niet eens genoemd… Hierna dus meer.
Om de doffe ellende af te wisselen met toch wat ‘leukere’ berichten, kan ik bijna niet anders dan weer verder gaan met seksuele onderwerpen… Daarover krijg ik vreemd genoeg juist weer wel steeds meer leuk of interessant nieuws te zien, wat voor mij het bewijs is dat ik zeker niet op de verkeerde weg ben als ik daarmee door ga! Misschien wordt het dan wel vaker positief ontvangen omdat het meestal vrouwen zijn die over seks beginnen te schrijven en praten… Want als een vrouw het zegt, is het goed en ‘echt waar’. Terwijl mannen seksistische viezeriken zijn die alleen maar aan hun eigen genot denken… Toch?
Maar misschien moet ik juist daarom wel doorgaan hiermee! Om dit (voor-) oordeel ook te slopen. Of om het juist te bevestigen… Maar wel met een sterk relativerend en belerend sausje…
Er zit nog van alles aan te komen, waar ik op dit moment alleen nog in de voorbereidende fase zit.
Maar ‘Meer meer meer… naakt en seks…’ dat zit er toch wel dik in bij De Rest. 😉
Daarover later in nieuwe artikelen (vermoedelijk eerst een snelle nieuwe ‘Seksflits’) meer.
Maar voor nu moet ik toch helaas de ‘bestaande toestand’ zoals die in alle realiteit is beschrijven.
Het ‘mooie weer’ zit in deze eerste echte zomermaand bij uitstek juli ook niet mee…
Had ik al heel voorzichtig goede voornemens om wat vaker naar buiten te gaan… Het wisselvallige weer houdt me tegen. Mijn tuin kan ik niet of nauwelijks bijhouden (terwijl alle planten dankbaar voor de goede temperaturen en het vele vocht als kool groeien!) met ook gevolgen voor de verstandhouding met de buren…
Terwijl veel mensen die ik van iets dichterbij ken druk zijn met vakantie, al hebben geboekt of snode plannen maken (ondanks de blijvende onzekerheden rond codes rood of oranje en vaccinaties), blijf ik maar broeien op mijn eigen ‘snode plannen’ om ook deze komkommer-zomer met alle corona-beperkingen te overleven. Want mijn toestand bestaat nog. Dat is een feit.
Gisteren plaatste ik al mijn laatste artikel: ‘Moraalmaffia valt De Rest aan!’
Ik heb daar later nog een ‘BELANGRIJKE’ mededeling aan toegevoegd, aan de bovenkant van de blogsite (sticky): ‘John van de Rest WEG van Twitter!’
Omdat dit voor mij zeer zwaar aanvoelt en echt de nodige gevolgen heeft.
Via Twitter promootte ik als enige openbare medium nog nieuws van deze site en via Twitter had ik mijn voornaamste verbindingen met de sociale media. Later meer specifiek.
Ik zie dit wat is gebeurd… als een van de grootste klappen in mijn huidige leven. Later zal duidelijk worden waarom. Want… “Alleen maar Twitter?”
En vooral zie ik dit als een zeer groot onrecht wat tegen mij gebeurt en dit is niet de eerste keer.
In veel van mijn artikelen kwam het er al uit dat ik ook wel angst heb dat het een keer zou gaan gebeuren. Op een moment lezen ‘verkeerde’ mensen de artikelen waarin ik open en eerlijk schrijf over seksuele onderwerpen en ‘andere gevoelens’ van mensen, waar ik deels zelf ervaringen mee heb. Voor mij is dat levensbelangrijk. Voor anderen… misschien wel ‘ziek’. Of een ‘misdaad’.
Dat is het niet maar als die ‘verkeerde’ mensen mij bij de juiste kanalen (in dit geval ‘Twitter’) rapporteren als zijnde aanstootgevend en mogelijk zelfs als promotie-kanaal voor mensen met zogenaamd ‘illegale’ activiteiten, dan is één druk op de knop bij firma Twitter voldoende: ‘suspended for life’. Geen discussie meer mogelijk. Ik heb dit ook al meegemaakt met een ander tweede account, waarmee ik wel provoceerde en soms tegen grenzen aan zat.
Maar dit was mijn eerste en laatste account. Mijn enige hoofdaccount. Mijn hele persoon zat hier in: John van de Rest. In één klap monddood gemaakt. Dat kunnen ze en dat mogen ze.
Ik heb niet de middelen en macht (voornamelijk financiën) om een juridische strijd aan te gaan. Ook zou ik dit mentaal vermoedelijk niet aankunnen.
Wat ik zou kunnen doen als alternatief komt ook later verder ter sprake.
Voor nu voelt dit echter als ‘Het einde…’
Maar is dit ‘slechts’ het einde van 1 ‘simpele’ activiteit?
Het einde van een tijdperk? Of een nog meer definitief einde…
Ik zal proberen dit nu weer te geven, zoals ik dit vandaag voel. En dat is niet goed. Sorry.
Wat betekende Twitter voor mij?
Vrijwel iedereen zal mij wel voor gek verklaren. “Mens! Wat maak je je druk! Het is maar een sociaal platform waar ook nog eens een hoop shit op is. Beter kwijt dan rijk.”
Vanuit ieders standpunt heel begrijpelijk. Maar mijn leven heeft door alle omstandigheden zo’n wending genomen, dat juist uiteindelijk Twitter misschien wel het belangrijkste (sociale) medium was, waarmee ik op mijn computer zat. Van ‘s morgens vroeg tot ‘s avonds laat!
Als ik mijn PC na het opstaan direct aanzette, was het eerste wat ik keek na eventuele binnengekomen mail: Twitter! En aan het eind van de dag waren Twitter en mijn mail de laatste programma’s die ik afsloot voordat ik de PC weer uit zette.
Waarom dit zo belangrijk voor mij is geworden? Dit was voor mij het ‘centrum’ waarin ik alle nieuwtjes binnen kreeg.
Op Twitter las ik voornamelijk. Natuurlijk postte ik af en toe ook wel eens wat, maar niet veel. Ik las berichten en gaf die soms een ‘like’.
Omdat ik inmiddels rond de 550 accounts volgde op Twitter, kwam er nogal wat voorbij!
Echt van alles wat je maar kunt bedenken. Wat volgde ik allemaal? Een kleine opsomming:
Het nieuws (berichten van NOS Teletekst, RTL, kranten zoals AD, Telegraaf, Volkskrant, etc etc etc… diverse nieuwskanalen), het weer (Weerplaza en anderen), de NS (treinproblemen), lokale berichtenmedia, de Gemeente Dordrecht, lokale politiek, etc. Te veel om op te noemen.
Maar ook natuurlijk bepaalde personen die me interesseerden. Van goede (en minder goede) bekenden (die ik ook op Facebook heb) tot politici, sommige bekende journalisten, acteurs, BNers, TV-kanalen en – programma’s (zoals RTL7 Darts) en vele vele andere kanalen.
En ook gewoon bekende onbekende Twitteraars die daar heel veel en heel vaak posten over ‘hun wereld’ omdat ik die echt interessant vond.
Ik kan hier echt niet alles benoemen. Het is te veel.
Van al die berichten kon ik dan ook natuurlijk niet alles echt lezen. De tijdlijn raast door. En ook niet alles vond ik altijd interessant. Maar door de jaren heen heb ik goed leren filteren wat ik belangrijk of leuk vond. Twitter was voor mij de enige hoofdvoorziening van nieuws uit ‘de wereld’. Meer, uitgebreider en sneller dan welk individueel nieuwskanaal dan ook.
Dat ben ik nu allemaal in één klap kwijt!
Dan zal je misschien ook zeggen: “Nou, dan maak je toch een nieuw account aan?”
In theorie kan dat… Maar daar heb ik ook ervaring mee uit het verleden. Dit mag dus niet met bekende oude gegevens dus zelfde mailadres of soortgelijke naam, als ze je ‘definitief suspended’ hebben. Je moet dan echt met iets ‘onherkenbaars’ opnieuw beginnen.
Hoe lang zal het duren voordat ik dan weer alles wat ik in 10 jaar tijd had opgebouwd, weer verzameld heb? De meeste mensen die bekend zijn, krijgen dan vaak via via snel wel weer hun kring terug. Maar voor mij zal dit weer vele jaren duren. En daar heb ik geen zin meer in.
Het negatieve gevoel overheerst nu natuurlijk ook: ik ben er werkelijk zonder enige reden af gedonderd, zonder enige mogelijke communicatie. Wil ik nu stiekem als een ‘dief in de nacht’ weer op Twitter? Zonder blijvend negatieve bijgedachten?
Want ook al post ik zelf dan niks meer en zal ik zeker niet weer de automatische Tweets aanzetten van deze blogsite, dan wordt het nooit meer hetzelfde. Dit blijf ik voelen.
Wat nu?
In eerste instantie denk je dan aan een alternatief sociaal medium. Maar niets is vergelijkbaar met Twitter. Er zijn wel nieuwe vergelijkbare platforms zoals ‘Parler’ waar bijvoorbeeld Trump zijn heil zocht toen hij van Twitter was verwijderd… Dat zou ik zonder meer kunnen proberen maar daar zitten niet dezelfde accounts die ik nu volg van alle bekende Nederlanders en vele andere (nieuws-) media. Daar zitten meestal individuen die al een bepaald netwerk hebben en daar dan mee verder communiceren… Ik zou daar eenzaam en alleen zijn en alle informatie missen die ik nu elke dag las. Daar heb ik niks aan.
Op Facebook zit ik ook al jaren… Maar daar heb ik dus de laatste jaren heel erg veel problemen mee gekregen. Eerst met veel mensen die mij daar niet meer serieus namen toen ik mijn ‘negatieve Face’ soms wel eens wat te vaak liet zien… Daarna is Facebook zelf sterk veranderd in werkwijze en uiterlijk en ik heb er gewoon moeite mee daar iets op te lezen (tussen de massa reclame) en te posten omdat het systeem niet meer goed werkbaar is voor mij.
Ik heb daar uiteindelijk 44 ‘vrienden’ overgehouden… Geen vergelijking met de honderden op Twitter. En niet alles wat op Twitter zit, is ook op Facebook te vinden. Hoewel wel veel, bijvoorbeeld ook RTL7 Darts, zodat ik op Facebook ook het nieuws zou kunnen volgen over komende wedstrijden. Maar interactief zijn ze veel meer op Twitter omdat het daar veel sneller en overzichtelijker is.
Op Facebook heb ik dit ‘nieuws’ inmiddels ook al gebracht en dit artikel zal ik daar dan ook linken. Maar ik weet ook dat ik daar nooit meer helemaal de ‘oude’ zal (willen!) worden zoals vroeger.
Daar zitten de ‘vrienden’ die ik daar heb ook niet echt op te wachten vrees ik.
Ik zal er best nog steeds wat ‘eieren’ kwijt kunnen en dan krijg ik ‘likes’, ‘hartjes’ of ‘medeleven’ maar ik zie mezelf echt niet als alternatief nu helemaal weer terug op Facebook komen…
Misschien heeft dit nog wat tijd nodig.
Op dit moment zie ik geen vergelijkbaar alternatief om nu in plaats van Twitter mee te gaan beginnen. Ik zou iets geheel nieuws moeten verzinnen om mijn daginhoud weer op te vullen…
Anders kan ik echt de geraniums gaan aanschaffen en daar hele dagen naar gaan zitten kijken…
Dat moeten dan uiteraard wel kunst-planten zijn want echte houd ik niet in leven in deze bunker.
Maar als ik al zover ben, kan ik misschien ook al mijn grafkist gaan bestellen?
Nee… Alles is nu anders en ik moet dan ook iets heel anders gaan verzinnen om weer ‘vrolijker’ van te worden.
Want ik zal eerlijk zeggen: na wat gisteren en eergisteren is gebeurd, heb ik weer een paar flinke slokken whisky moeten nemen… Het is weer in huis dus dan heb ik door deze overweldigende negatieve bom geen enkele remming meer. 🙁
Misschien is deze ‘ingeslagen bom’ wel de ultieme aanleiding om nu echt die al vaker beschreven ‘leegte’ in mijn leven aan te pakken. Misschien was Twitter wel die ‘surrogaat’ activiteit, waarmee ik gewoon de uren vulde maar wat achteraf misschien ‘nutteloos’ was en me juist afhield van andere mogelijkheden? Misschien was het wel net zo’n ‘verslaving’ als de drank? Maar dan minder schadelijk voor mijn fysieke gezondheid… 😛
Misschien moet ik dit allemaal niet 1 nacht maar meerdere dagen en nachten laten inzinken en gebruik maken van mijn steeds genoemde nieuwe inzichten sinds eind 2018, die mij een meer tevreden en toch stabieler mens hebben gemaakt, voor zover mogelijk.
Tot heden kon ik bijna met elke nieuwe tegenslag (die er altijd komen!) snel omgaan.
“Morgen is alles weer goed.” Simpel… Maar het werkte wel.
Dit heeft misschien alleen maar meer tijd nodig… En een gezond denkend verstand.
Als ik dat verstand niet al te sterk en al te lang ‘verdoof’ met mijn ‘medicijn’ dan komen er misschien wel weer nieuwe mogelijkheden en ideeën naar boven.
Het is dus misschien… nog niet het ‘definitieve einde’ maar wie weet wel een (nog even onzichtbare) deur naar nieuwe uitdagende wegen…
Laat ik dit negatieve artikel (zo voel ik me nu eenmaal) dan beter weer afsluiten met een opbeurend:
Wel, het is dan toch eindelijk gebeurd. De eerste echte actie tegen mijn ‘vrije meningsuiting’ is gedaan en met gevolgen: op dit moment van schrijven is mijn ruim 10 jaar bestaande Twitter-account ‘suspended’. Voor de buitenwereld besta ik niet meer. En zelf kan ik er ook niet meer bij.
Mocht ik al iets ‘fout’ hebben gezegd of gepost… ik kan het niet eens meer zien en verwijderen…
BAM!
Einde verhaal? Nee natuurlijk niet… Er is niets aan de hand. En ik heb uiteraard protest ingediend, met bewijzen van mijn ‘onschuld’!?
Maar waar gaat het dan allemaal om?
Artikel ‘Barely Legal, Seventeen en vele andere Tienersletjes’
Hoewel ik nog geen enkele bevestiging heb dat ik op Twitter vanwege dit artikel ben verwijderd, is dit zeer waarschijnlijk wel de aanleiding.
Gisterenavond kreeg ik namelijk ook een mail van Twitter dat een door iemand gerapporteerde tweet van mij was beoordeeld. Het ging om de automatische tweet die mijn blogsite (WordPress) genereert na elke publicatie van nieuwe artikelen. Daarvoor heb ik de meest gebruikte plugin geïnstalleerd. Wel handig om iets meer mensen bekend te maken met nieuwe artikelen en het niet allemaal aan het toeval over te laten…
In deze tweet worden meestal de eerste paar zinnen van het artikel (meestal dus de titel en wat daar direct onder staat) overgenomen, enkele van de in het artikel gebruikte ‘#tags’ en een random afbeelding uit dat artikel. Dat laatste gaat vaak niet goed en dan staat er niks dan alleen mijn standaard profielfoto (de ‘eyes’). Nu was het ‘Seventeen-logo’ gebruikt.
Op zich niets geks en aanstootgevend…
De tekst die weergegeven werd: “Barely Legal, Seventeen en vele andere Tienersletjes! [url] #BarelyLegal #ClubSeventeen #ClubSweethearts”
De titel dus, wat tags en uiteraard de link naar het artikel, dat is altijd zo.
Mogelijk heeft iemand dit als zijnde provocerend opgevat en verwijzend naar ‘seks met minderjarigen’, zoals ik juist in dat artikel probeer te verklaren! Maar dan zie je dus hoe mensen op dit moment die termen opvatten, zonder verder te lezen…
Want dat betwijfel ik.
Of het moet juist wel een lezer van het artikel zijn geweest, die zich stoorde aan de gebruikte illustraties van covers van ‘Seventeen’ en ‘Barely Legal’? Die tonen inderdaad naaktheid en een enkele zelfs ‘harde’ porno… Ik had daarover zelf ook al even getwijfeld. Dit doe ik normaliter nooit. Verder dan blote borsten ben ik nog niet gegaan… En ik heb ook altijd verklaard dat dit geen ‘pornosite’ wordt! Daarvoor is genoeg te vinden als je dit zoekt…
Maar ik probeerde met deze (verdergaande) illustraties de soort porno aan te geven waarover het hier gaat. Legale porno. Geen minderjarigen. Absoluut geen kinderporno!
Hoewel op oudere covers vroeger soms wel wat insinuerende teksten zijn gebruikt als waren het ‘meisjes van 16 jaar’ die “lekker genoten” of zo… Vroeger mocht dat. Het was immers niet echt want alle modellen waren in werkelijkheid 18+. Maar de laatste jaren interpreteert men dit als zijnde promotie voor misbruik van minderjarigen… Juist datgene waar ik tegen strijd.
Daar gaat het gewoon niet om. Het gaat om gevoelens. Fantasieën. Die op zich nooit strafbaar zijn en ook nooit mogen worden! Daar gaat dit hele artikel over en de vele andere die ik over dit onderwerp heb geschreven!
En het gaat om de seksualiteit van pubers, oudere tieners en meisjes (en jongens) van (bijna) 18 die graag sekswerk willen gaan doen! Daar is meestal geen enkele sprake van misbruik maar van een eigen keuze door eigen (goede!) gevoelens! Mijn stokpaardje!
In ieder geval stond in die mail van Twitter ook wat verwarrend (in DRIE talen door elkaar…): “We have investigated the reported content and have found that it is not subject to removal under the Twitter Rules (https://support.twitter.com/articles/18311) or German law. Vandaar dat wij geen actie ondernemen naar aanleiding van deze specifieke melding.”
Mag ik dan aannemen dat Twitter mijn tweet geen aanleiding vond om actie te ondernemen en deze gewoon laat staan? Dat haal ik er wel uit…
Tegelijkertijd ben ik dus nog wel ‘suspended’ en behalve over die tweet is nergens over een andere reden gesproken. In mijn protestmails heb ik dit dus aangekaart. Nu maar afwachten.
Ga ik te ver in deze blogsite?
Dat is nu misschien de vraag die ik moet stellen… Maar wie geeft antwoord?
Tot op heden krijg ik van niemand enig commentaar. Niet positief maar ook niet negatief.
Dat is dus altijd de ongelijke strijd die ik al jarenlang voer! Mensen oordelen over mij, veroordelen en maken mij zwart naar anderen toe. Maar ik heb nog nooit één zinnig gesprek 1-op-1 mogen voeren! Waarom? Zijn tegenstanders ‘bang’ van mij? Vinden ze me zo’n verschrikkelijk stuk uitschot waarmee ze geen woord WILLEN wisselen? Want met kakkerlakken praat je niet?
Dit soort ‘agressie’ (want dat is het!) is wel bekend bij vele journalisten.
Ook de bekende, nu voor zichzelf begonnen ex-AD-journalist, Chris Klomp krijgt voortdurend de grootste verwensingen over zich heen en zelfs al een keer een steen door zijn ruit. En concrete bedreigingen. Terwijl hij niets fout doet. Alleen de waarheid schrijft…
Maar dat wil er bij velen gewoon niet in. Omdat de ‘waarheid’ niet strookt met hun eigen (gekleurde) versie van de waarheid… Tja… Dan kunnen we wel veel mensen om ons heen gaan verwijderen… Letterlijk en figuurlijk. De ‘cancel-cultuur’ waarover ook veel wordt gesproken…
In het openbaar moet je als (publiek) persoon en dus ook als ‘journalist’ (wat ik ook ben!) altijd afwegingen maken op welke manier je de waarheid naar buiten brengt.
Ik kan mijn concrete woede natuurlijk onverbloemd opschrijven en letterlijk de bekende vloeken hier plaatsen… Of ik maak er @#$%& van… Waarmee goede verstaanders wel weten wat ik bedoel. De letterlijke vloek vind ik ook vaak te ver gaan. Hoewel dit in vele artistieke kringen juist als bullshit wordt gezien… In Nederlandse films en cabareteske optredens wordt er wat afgevloekt! Het mag wel. Is geen wet tegen. Maar voor mij voelt het niet goed.
Zo kan ik ook gewoon blijven schrijven over naaktheid, erotiek, porno… Maar ik moet dat niet illustreren met naakte geslachtsdelen (in close-up?) of mensen die met die delen in elkaars lichaam zitten… Iedereen weet toch wel waarover ik het heb?
Zo zat ik er ook altijd in. Maar het gekke is dat de artikelen nooit zo goed worden gelezen wanneer ik geen illustraties plaats. Alle artikelen.
Zelfs als ik schrijf over muziek en artiesten, wordt een artikel nauwelijks gelezen, terwijl er veel meer ‘hits’ komen als ik een plaatje van hen daarbij plaats! Tekst is blijkbaar saai… Onaantrekkelijk.
En ook mijn artikelen over bijvoorbeeld ‘kindmodellen’ worden veel vaker gelezen (of bekeken?) als daar foto’s van die modellen bij staan.
Dit was wel de reden dat ik daarom nu heb besloten te laten zien waarover ik schreef, toen het over ‘tienerporno’ ging. En de statistieken bewijzen dat ik gelijk heb…
Of de tekst wordt overgeslagen? En mensen nu eenmaal zoeken naar spannende en geile plaatjes?
Geen idee. Maar de kans dat ze dan naast de plaatjes ook even lezen waar het over gaat, lijkt me dan toch wat groter, terwijl ze allang weg waren geweest als er geen plaatjes bij hadden gestaan…
Leer mij tegenwoordig de ‘commerciële’ journalistiek kennen…
Het enige wat ik dit keer wel verzuimd had te doen was een ‘18+-waarschuwing’ plaatsen en daarna de bekende ‘Lees-verder-break’ geven zodat er niet (per ongeluk…) onschuldige en mogelijk minderjarige lezers opeens met porno geconfronteerd worden.
De kans daarop is natuurlijk sowieso heel klein maar ik bracht dit altijd wel aan, voor de zekerheid.
Daarom heb ik dit vandaag alsnog toegevoegd.
Reageer!!!
Maar ik blijf erop hameren: als je als (toevallig?) lezer problemen hebt met de inhoud van deze blogsite: REAGEER! Dat vraag ik keer op keer. Tegen zwijgende of achter mijn rug om scheldende tegenstanders kan ik niets beginnen… Vind je dat eerlijk?
Ik publiceer nooit iets wat tegen de wet in gaat. Dat weet ik zeker.
Alles wat ik plaats mag gewoon geplaatst worden. Als het je niet bevalt kun je weg scrollen of gewoon ‘derest.net’ nooit meer bezoeken. Vrijheid blijheid… Leven en laten leven.
Wel jammer want elke discussie draagt bij aan meer begrip voor elkaar en snellere oplossingen van de steeds meer oplaaiende polarisatie in de maatschappij.
Mail, telefoon, Skype en desnoods WhatsApp staan open voor iedereen die serieus met me in gesprek wil. En voor een eerlijk gesprek op gelijk niveau onder het genot van een kopje koffie, thee, glas water of van mijn part een glas bier of whisky… is ook altijd iedereen welkom! ‘HZP’ weet je wel? Dat blijft toch ook mijn streven. En ook daarvoor is deze blogsite bedoeld. Interactief. Geen eenrichtingsverkeer. Ik hoop dat ik nu duidelijk ben geweest.
Vandaag in de Restflits:
– Status quo
– Peter R
– Coronacrisis: vaccinatieverdeeldheid
– Huisartsenzorg ondermaats
– Wat Rest er nog?
Status quo
De laatste tijd begin ik elke Restflits met een Intro. Ik dacht ”Laat ik het nu weer eens een ‘Status quo’ noemen.” Anders wordt het saai en feitelijk begin ik toch meestal met een opsomming van mijn ‘bestaande toestand’… Lijkt me dus logischer.
Welnu, sinds mijn laatste Flits (‘Gepubliceerd op: 6 juli 2021 om 17:49’) is er weer flink wat gebeurd. Voornamelijk in Nederland. Achter mijn voordeur minder… Want mijn ‘bestaande toestand’ is nu eenmaal onveranderlijk als ik niets nieuws doe… En wat kan ik doen. Zat over geschreven.
Op die dinsdag 6 juli 2021 had ik dus net voor het 6-uurs journaal die laatste Restflits gepubliceerd en dat ga ik dan meestal kijken, met daarna ‘1Vandaag’, soms het ‘Sportjournaal’ (zeker als Rivkah het presenteert!) en daarna een stuk RTL Boulevard, totdat mijn enige favoriete serie van de laatste tijd ‘Charmed’ begint, even na 19.30 uur.
Waarom schrijf ik dit allemaal zo expliciet? Omdat deze dag, net na die publicatie, een bijzondere werd.
In die RTL Boulevard zag ik tot tegen 19.20 uur hun favoriete misdaadverslaggever Peter R. De Vries nog zitten en ik had hem daarvoor nog iets zien vertellen over een of andere lopende zaak.
Een half uurtje later ontplofte Twitter… Want amper een kwartier nadat hij voor het laatst live op TV te zien was, is hij voor de parkeergarage in hartje Amsterdam waar zijn auto stond geparkeerd neergeschoten.
Voor elke lezer schrijf ik nu oud nieuws… Sinds die avond beheerste Peter R alle media van Nederland. Omdat dit de nodige impact had (en heeft) schrijf ik daar apart een stukje over.
Omdat de media vanaf die avond een paar weken gedomineerd zijn door 1 onderwerp, slechts af en toe afgewisseld met flarden van saaie afwikkelingen en een problematische start van sportevenementen (Tour, GP-Max, Olympic), de extreme wateroverlast in Limburg (terwijl ik me gelukkig prijs ditmaal geen handdoeken neer te moeten leggen) en de zomervakantie nu ook in mijn regio echt is begonnen, gebeurt er naar mijn gevoel letterlijk helemaal niets.
Ik hoor niets nieuws, zie niets nieuws en zelfs de aanbiedingen in de supermarkten weten me niet te boeien… Daarom ben ik ook maar weer wat gaan drinken. Ja echt… Na slechts 1 maand pauze dit keer… Maar mijn Duffe Dode en ongezonde gedachten beginnen bij gebrek aan beter weer te overheersen. Was dit vorig jaar zomer ook niet zo? Ook geplaagd door onder andere de coronacrisis en een gebrek aan inspiratieve gebeurtenissen?
Vorig jaar was het volgens mij regelmatig iets ‘te’ goed weer… Warm, benauwd.
Nu is het weer te wisselvallig… Zelfs mijn zeer voorzichtige voornemen om nu toch eens wat vaker zomaar een rondje te gaan fietsen, loopt weer op niets uit.
Het voelt allemaal weer niet goed. En dan is de drank weer mijn enige geduldige beste vriend…
Ik probeer het wel weer binnen de perken te houden. Vorige keer is me dit bijna een jaar gelukt…
Nu hoop ik toch wel wat eerder goede redenen te krijgen om weer te stoppen.
Wees niet bang! Ik ken wat dit betreft mijn lichaam nu wel goed genoeg om te weten wanneer er grenzen in zicht komen. En dat is nu nog lang niet zo.
Terwijl heb ik de afgelopen weken weer naarstig geprobeerd om alle ‘leegheid’ en ‘negativiteit’ rondom mij van me af te gooien en te Overdenken “Wat nu…”. Zo kwam ik dus wel op de zo goed als onmogelijke positie van ‘HZP’ als ‘medium’ om daarmee in contact te treden met diverse mensen en organisaties. Mijn vriezer was nog niet vol dus heb ik het daar maar even in gelegd… 😉
En zoals je ook hebt kunnen zien op deze blogsite: ik ben weer aardig uit mijn sloffen geschoten met artikelen over ‘naakt, seks, porno, vies, smerig en nauwelijks legale tienersletjes’…
Ook weer bij gebrek aan ander zinvol nieuws in deze corona-komkommer-zomer heb ik mijn stokpaardje maar weer bereden. Want ook dat blijft hard nodig in deze tijd van groter wordende tegenstellingen tussen mensen. Van vaccinaties tot naakte vrouwen in de ‘Bikinilijn’ naar Scheveningen: de messen worden geslepen voor nieuwe conflicten.
Daarover kan ik blijven schrijven en dat zal ik dan ook doen. Maak je blote borsten maar nat.
In eerdere artikelen heb ik al geschreven dat er (te) veel vooroordelen bestaan over de soorten porno die er bestaan en waarvan te veel gericht zou zijn op minderjarigen, op seksueel misbruik en op gewelddadige seks (verkrachting). Op de grootste en meest populaire openbare pornosite ‘Pornhub’ zou zelfs kinderporno hebben gestaan… Ik heb daar meerdere twijfels over uitgesproken: ‘Wat De Neuk is er fout aan Pornhub’ en ‘Oorlog tegen ‘Pornhub’ werkt averechts’.
Maar ook heb ik in mijn forse beschrijving van ‘Mijn misdaad’ aangegeven dat ik mede door die vooroordelen veel te zwaar ben beoordeeld en zelfs mijn baan ben kwijtgeraakt!
En dat laatste was zelfs bijna 20 jaar geleden.
De vooroordelen worden in deze tijd alleen maar groter en tegenwoordig mogen mannen zelfs niet meer stiekem kijken naar jonge of zelfs jong uitziende ‘meiden’, zoals ik vrouwen van onder de 21 hier maar even generaliserend benoem.
Laatst las ik een bericht op Twitter van een heel aardige sekswerkster, die pas 40 was geworden, dat ze de reclames van sommige privé-huizen en andere sekswerker-websites niet goed vindt omdat ze vaak over “hun meiden of meisjes” praten. Ze vindt alle sekswerksters volwassen dus geen ‘meisjes’ meer… Tja… Het is maar net in welke context of vanuit welk referentiekader je dat bekijkt.
Oudere mannen die nog graag naar de ‘vrouwtjes’ kijken, noemen die toch heel vaak en graag ‘meiden’. Zonder denigrerende bedoelingen!
Zelf doe ik dat eigenlijk ook best wel vaak… en graag. En niet alleen omdat ik nu zelf tot de wat ‘ouderen’ behoor… Maar erotisch mooie vrouwen (sexy) pleeg ik gewoon graag ‘meiden’ te noemen… Bij ‘vrouw’ denk ik gevoelsmatig toch vaker aan de volledig aangeklede dames, die er op het eerste gezicht niet (bewust) sexy uitzien maar… dagelijks normaal.
Ik vind niets meer of minder… Het is gewoon anders hoe ik ze zie.
En zo kan ik die sekswerkster ondanks dat ze nu ‘al’ 40 is, gerust een lekkere meid noemen!
Is dat niet ook wat ze graag wil vanwege haar beroep?
In ieder geval denk ik bij ‘meiden’ of ‘meisjes’ zeker niet direct aan minderjarigen, wat veel mensen wel veronderstellen. Een vooroordeel dus.
Maar nu concreet waar ik het in dit artikel over wil hebben: jonge (jong ogende) meiden zijn voor heel veel mannen gewoon aantrekkelijk om naar te kijken. Dat was altijd zo en dat zal altijd zo blijven. Ook daar heb ik zeer veel geschreven… Bijna mijn stokpaardje. Omdat ik daar wel op word afgerekend! “(Oudere) Man kijkt naar jonge meiden! Oppakken die gast! Behandelen! Afschieten! Aan zijn ballen ophangen! De viezerik kijkt naar ‘jonge meiden’!”
Ja en? Kijken doet geen zeer… En door alleen te kijken naar iets, heb ik nog nooit enige schade veroorzaakt…
Maar dat doet er niet toe. De toon is gezet. “En zijn ‘porno-kijkgedrag’ bewijst het:”
Bestanden genaamd ‘Barely Legal’, ‘Teenage’, ‘Seventeen’, ‘Young girls’ of ‘Tienersletjes’!
Verschrikkelijk! Allemaal KINDERPORNO!!!
Zo werden deze werkelijk aangetroffen bestanden wel geïnterpreteerd op mijn persoonlijke computers na mijn aanhouding.
Natuurlijk had ik toen ook wel een map met echte kinderporno… Maar mijn dagelijkse kijkgedrag wees niet voornamelijk in die richting maar in de richting van (onder meer) jong ogende volwassen vrouwen… Want alle ‘dames’ van 18+ die er jeugdig uitzien, werken wel gewoon legaal in de porno. En dat is de porno waar ik toen ook al naar keek en die nu nog steeds gewoon legaal bestaat en waar dus die hetze tegen Pornhub zo op was gericht.
En ook de zogenaamde hulpverlenende sites hadden dit letterlijk op hun website geplaatst, voor mensen die twijfelen of hun gezinsleden of partner misschien naar kinderporno kijken:
“Zie je zoekargumenten zoals ‘Barely Legal’, ‘Teenage’, etc… Dan moet je je zorgen gaan maken! Grote kans dat de persoon kinderporno zoekt.”
Op deze manier zijn relaties mogelijk kapot gemaakt omdat de vrouwelijke partner overtuigd was dat haar vriend of man naar kinderporno keek…
Ik heb dit allemaal al eerder aangekaart maar hier wil ik er toch nog een keer dieper op ingaan met hedendaagse voorbeelden omdat ik deze foute en grote schade aanrichtende vooroordelen moet blijven bestrijden. Het is te erg. Het maakt echt onschuldige mensen kapot.
Seventeen – een symbool
Dit was decennialang het logo van de Nederlandse ‘Seventeen’. Een seksblad. Laat dat duidelijk zijn. Naast de andere Nederlandse seksbladen zoals Chick, Rosie, Candy en Tuk een van de meest populaire. Ik zou zelfs durven zeggen: waar andere bladen stopten, ging Seventeen door.
Want uiteraard zien we de laatste paar decennia, vanaf pakweg het jaar 2000, de neergang van de papieren media. Heel veel wordt digitaal online aangeboden en steeds minder mensen lezen simpelweg de papieren kranten en magazines. Alleen de sterkste merken overleven.
En van de seksbladen was Seventeen beslist een sterk merk! Ik heb nog een exemplaar liggen uit 2009 en dat was echt nog niet het laatste:
Maar ook met de website en met de vele videofilms was en is het bedrijf achter Seventeen gewoon een vaste pijler in de erotische wereld. Want ‘jeugdige’ vrouwen zijn en blijven aantrekkelijk.
18+
In het vervolg van dit artikel heb ik afbeeldingen geplaatst van enkele covers van de namen ‘Seventeen’ en ‘Barely Legal’ waarop ook naakt en porno zichtbaar is. Dit vervolg is dus in principe alleen bedoeld voor 18+ lezers!
Het zijn illustraties van een decennialang (en nog) legale categorie in de erotiek, waar tegenwoordig veel ophef over is. Mijn Twitter-account is er zelfs voor ‘suspended’… (Lees hierover apart artikel.) Oordeel zelf en neem contact op als je denkt dat dit niet kan of mag.
Wie ‘per ongeluk’ al even heeft gegluurd in het topmenu van deze blogsite onder ‘HZP – Horen, Zien en Praten’, heeft al kunnen lezen onder ‘NIEUWS van ZHP – 12 juli 2021’ dat ik (voorlopig) stop met het promoten hiervan. Hier ga ik er iets uitgebreider op in en denk dat dit eerder gelezen zal worden dan de pagina’s onder dat menu… Want mensen zoeken nu eenmaal naar onderwerpen via ‘Google’ of kijken chronologisch alles door wat ‘onder de streep’ staat…
Op zich ben ik blij dat veel belangrijke artikelen dan heel vaak gevonden worden. En zelfs gelezen want er wordt ‘driftig’ geklikt op de illustraties, vooral als het sexy en naakte vrouwen zijn…
Laat ik dan maar aannemen dat ook de tekst van de artikelen gelezen wordt. 😉
Vooropgesteld: Mijn voornemen om met mensen te willen praten die daar behoefte aan hebben, meer willen weten van mensen met ‘andere gevoelens’ of gewoon andere mensen zoeken met bepaalde ‘ervaringen’ blijft bestaan! Ik ben gewoon een ‘ervaringsdeskundige’ op bepaalde gebieden en dat is geen stickertje wat je van mijn voorhoofd kunt wegnemen! Ik heb ontdekt dat ik gewoon ‘veel’ heb meegemaakt en daar praat ik graag over met iedereen die het wil horen en zeker graag met lotgenoten. Meestal is het fijn en soms zelfs ‘helend’ als lotgenoten van bepaalde dingen in het leven met mensen kunnen praten die daar ook ervaring mee hebben, of het in ieder geval kunnen begrijpen. Dat heb ik zelf ontdekt tijdens de trainingen bij Vivenz in 2018. Net als vele anderen in de groepen waarin ik heb gezeten.
Dat ik voorlopig niet ‘officieel’ mezelf via bepaalde organisaties mag presenteren als ‘ervaringsdeskundige’ maakt niet dat ik het niet ben. Mijn ‘rugzak’ was en is reëel. Die is wel een stuk ‘lichter’ geworden nadat ik erover heb kunnen praten.
Daarom is dit aspect bij alle problemen waar mensen mee te maken kunnen hebben zo belangrijk!
Je allereerst ‘gehoord’ voelen! Je MAG over jouw problemen en ervaringen praten en er wordt naar je geluisterd! Je MAG gezien worden. En ja: het is vaak van levensbelang dat je blijft PRATEN!
Zonder die ‘uitlaatklep’ worden problemen vaak opgekropt. Leiden ze tot frustraties.
En niet voor alle problemen en ‘andere gevoelens’ bestaan altijd de juiste hulpverleners,
-organisaties of groepen waar je specifiek JOUW ervaringen bespreekbaar kunt maken.
Daarom wilde ik dat zelfstandig doen. Letterlijk een open deur, open oor en open ‘mind’ bieden voor hen die dat nodig hebben. Maar dat blijkt moeilijk.
Post-pandemie
Ik zou nu natuurlijk alles af kunnen schuiven op de coronacrisis, omdat die net ontstond in Nederland, begin 2020, toen ik hersteld was van de laatste operatie en ik aan HZP wilde gaan werken. Toen werden ‘nieuwe ontmoetingen’ door de diverse soorten lockdowns moeilijker gemaakt. Maar dat is niet het complete verhaal.
Feitelijk is HZP van geen enkele kant echt ‘van de grond’ gekomen.
Het enige wat ik namelijk heb gedaan is een website maken en een paar mailtjes sturen naar belangenorganisaties. Die website staat er nog en laat ik gewoon staan… (Met later een paar actuele aanpassingen.) Dat subdomein van derest.net kost geen geld en wat ik daarin schrijf blijft (in stilte) altijd gewoon mogelijk. Iedereen blijft welkom voor een goed gesprek. Via allerlei contact-mogelijkheden.
Maar ik heb aan den lijve ondervonden dat ik hier in de huidige tijdsgeest geen ‘grote’ propaganda voor kan maken, al zou ik dit willen.
Feitelijk is mijn probleem gelijk aan dat van vele andere ‘activisten’ die voor een bepaalde groep ‘anders voelenden’ begrip proberen te kweken en promotie proberen te maken voor de feiten achter hun gevoelens; die van een nog niet geaccepteerde seksuele geaardheid.
Zelfs de jarenlang strijdende activisten voor de rechten van homoseksuelen durven hier geen standpunt in te nemen. En elk (geschreven) woord over ‘normalisatie’ wordt zelfs justitieel mogelijk opgevat als promotie voor onwetmatige activiteiten. Iedereen weet waarover ik het heb.
Als ik openlijk durf te zeggen dat ik (ook) graag kijk naar minderjarige meisjes, dan word ik massaal verguisd, kan ik gewelddadige acties tegen me verwachten en staat justitie klaar om me ‘verplicht’ op te laten nemen om deze ongewenste (en gevaarlijke?) gevoelens aan te pakken.
Althans, dat zouden ze graag willen maar dat mogen ze nu nog niet omdat ik geen strafbare feiten heb gepleegd… Nog niet. Maar als de aanpassing van de wetgeving doorgaat, zoals mensen als Grapperhaus ze voorstellen, dan is ook het schrijven over dit soort gevoelens straks mogelijk illegaal en kan het worden opgevat als ondersteuning en dus promotie van misbruik.
Deze ontwikkeling is een feit.
In een tijd dat er zo eng over meningen, gedachten en zelfs gevoelens wordt geoordeeld, is het onmogelijk voor mij als individu om mijn ‘hoofd boven het maaiveld’ uit te steken en volop promotie te maken voor HZP.
Mijn mening en mijn gevoelens… zijn ongewenst binnen elke discussie over seksualiteit, verschillen in voorkeuren en het verschil tussen seksuele geaardheid en seksueel misbruik.
Dan houdt het op. Droevig.
Eenzame strijd?
Helaas ken ik niemand in mijn directe omgeving die me in deze ‘strijd’ bij kan staan.
Er is daadwerkelijk niemand die ik persoonlijk ken, met soortgelijke gevoelens (of waar ik van op de hoogte ben) of ten minste enig begrip voor mensen met dergelijke gedachten en ervaringen.
Iedereen die ik daarover heb gesproken (eigen kinderen, de groepsleiders van Vivenz en een aantal medecursisten van de diverse trainingen) heeft respect voor me en weet dat ik geen kwade bedoelingen heb… Maar meer dan dat kunnen ze niet. Niemand zal voor mij een lans durven breken… Promotie maken voor (bijvoorbeeld) HZP. Mij aanbevelen als ervaringsdeskundige.
Ik mocht van Vivenz één keer voor een groep telefonische hulpverleners van ‘De Luisterlijn’ ook mijn verhaal doen, zodat zij ‘iets’ konden opsteken van en vragen stellen aan ‘iemand met andere gevoelens’ die tot vermeend ongewenste gedragingen hebben geleid… Ook zij toonden respect voor me, vooral vanwege de moed om eerlijk te durven zijn… En enkelen zagen ook wel het verschil tussen gevoelens en daadwerkelijk misbruik. En dat de tijd vroeger anders was dan tegenwoordig… Maar verder dan dat ging dit ook niet. En dat is niet voldoende. Er moet meer gesproken worden. Met mensen die oordelen hebben. Zware oordelen, vooroordelen en zelfs simpelweg haten omdat ze zelf mogelijk ervaring hebben met misbruik. Met haat en negeren van alle mensen met ‘andere gevoelens’ wordt niets opgelost.
Daarom moeten mensen zoals ik wel degelijk gewoon gehoord kunnen worden, door iedereen die de mensen niet kan begrijpen met die gevoelens.
Dat Vivenz mij verder heeft genegeerd, heeft voor mij voor een breuk gezorgd. Ik wilde niets meer te maken hebben met de organisatie die eerst aangeeft dat iedereen met ‘ervaringen’ belangrijk is en dat het feitelijk niet uitmaakt wat je ooit (mogelijk) gedaan hebt maar dat het wel belangrijk is om jouw ervaringen te kunnen delen met lotgenoten en andere belanghebbenden. Maar die me na de weigering van een justitieel ‘VOG’ keihard laat vallen.
Dit is een puur contrast met het hele achterliggende doel waar ‘ervaringsdeskundigheid’ voor bedoeld is en wat zij zouden promoten. Het heeft me pijn gedaan.
Dit heeft mij toen in eerste instantie de inspiratie gegeven om met ‘HZP’ te beginnen. Dan maar een eigen initiatief, heb ik gedacht. Maar zonder enige promotie van ‘derden’ blijft dit nog altijd een eenzame en oneerlijke strijd.
Dat besef ik nu ook en daarom ga ik gewoon door met waar ik mee was begonnen: het schrijven van artikelen en (af en toe) reageren op berichten in de (sociale) media. Maar met dit laatste ben ik al veel voorzichtiger geworden. Omdat ik hiermee dus ook ‘ervaringen’ heb… De politie heeft al mijn ‘discutabele’ bijdragen in die media inmiddels opgeslagen in hun dossier… Hoe oppervlakkig, vluchtig en incidenteel dat toen ook was en ondanks dat alles al jaren verwijderd is van die media: het is nu allemaal in mijn archief bewaard om tegen mij als bewijsmateriaal te kunnen dienen, mocht er in hun ogen echt iets (zogenaamd) grensoverschrijdend gebeuren, waarvoor ze mij kunnen aanklagen. Dan wordt alles erbij gesleept, mogelijk vanaf mijn exhibitionistische periode, bijna 50 jaar geleden… Nee, ik overdrijf echt niet.
Ik blijf schrijven en blijf ook hopen dat dit ooit een keer op waarde zal worden ingeschat.
En dat er misschien toch nog eens positieve gevolgen uit voort zullen komen.
Het lijkt er in de media soms op dat het altijd de vrouwen zijn die zich verzetten tegen ‘seksualisering’; de manier waarop mannen denken over vrouwen en dat vrouwen nooit zo bekeken en ‘geëxploiteerd’ mogen worden. “Een ‘normale’ vrouw doet zoiets niet met haar lichaam!” zeggen heel veel vrouwen als het om expliciet naakt, erotiek en sekswerk gaat.
Ik zeg dan altijd: “BULLSHIT!” Er zijn ook heel veel vrouwen die het juist leuk of zelfs lekker vinden om zich expliciet seksueel te gedragen. Of in ieder geval om zich naakt te vertonen als ze daar gewoon zin in hebben. Niet alleen voor veel geld (als naakt- of erotisch model) maar ook gewoon in het dagelijks leven. Thuis. Bij de buis. Of tijdens het eten. Of op het werk… Waarom niet? Wat is er mis met het (naakte) lichaam?
Daarom benoem ik ook regelmatig vrouwen die juist de unieke of juist heel doodgewone naaktheid van de mens, maar dus ook de vrouw, promoten.
Ik heb namen genoemd als: Katya Clover, het Russische model wat het wel ver heeft geschopt in de commerciële erotiek maar zij is ook fervent nudiste en spreekt zich telkens uit voor de vrijheid om je naakt te mogen vertonen. Iedereen. En dat mannen dit (seksueel) aantrekkelijk vinden, ziet zij ook als heel normaal en natuurlijk.
Nog meer activistisch is het Belgische naaktmodel Marisa Papen. Zij liet zich een poosje op gewaagde (religieuze) plaatsen naakt fotograferen, wat haar redelijk ‘berucht’ maakte. Maar ook zij blijft actief met campagnes die de pure schoonheid van het naakte (vrouwen-) lichaam willen benadrukken.
Marisa Papen in Rome
Nog dichter bij huis: ook in Nederland zijn er vrouwen die zich uitspreken voor het recht van elke vrouw om zich al dan niet naakt te vertonen als ze daar zin in heeft. En dat dit niet alleen voorbehouden moet zijn aan de ‘betere Goden’ van de commerciële erotiek.
Schrijfster Stella Bergsma sprak zich vaak uit tegen de term ‘slut shaming’ ofwel dat vrouwen zich altijd maar ‘netjes’ moeten vertonen en zich bijna zouden moeten ‘schamen’ voor hun naakte lichaam, zeker als ze wat op leeftijd komen. Haar borsten en billen zijn inmiddels wel een beetje bekend bij haar volgers…
Maar ook schrijfster Heleen van Royen heeft meerdere boeken geschreven waarin de vrouwelijke erotiek een belangrijke rol speelt en ze heeft in 2014 een bijzonder project gedaan waarin ze expliciet naakte en erotische foto’s van zichzelf had gemaakt en geëxposeerd.
In de meeste van mijn artikelen over seksualiteit maak ik me zorgen dat het niet goed gaat in Nederland (maar in veel andere ‘westerse’ landen) met de seksuele moraal. Dat is juist een van de redenen dat ik die artikelen schrijf. Ik vind vooral de seksuele opvoeding en voorlichting aan kinderen ver onder de maat. En er wordt veel te hysterisch gedaan over de te grote ‘seksualisering’ van vooral vrouwen en van naakt in het algemeen.
Waar er vroeger (in de 70er en 80er jaren) juist steeds vaker bloot te zien was op de TV, is dit nu steeds minder tot vrijwel helemaal niet meer.
Ik zie een achteruitgang van die moraal, terwijl de mensen achter de ‘seksuele revolutie’ deze juist wilden verruimen zodat er niet meer zo kinderachtig over naakt zou worden gedaan en seksualiteit gewoon leuk en fijn zou kunnen worden voor iedereen. Jong en oud.
Dat soort dingen hoor je nu helemaal niet meer: integendeel. En een meerderheid van ‘het volk’ lijkt deze tendens te ondersteunen. “Er is te veel naakt, seks en porno in de media. Dat moet minder of zelfs verdwijnen.” Dat noem ik ‘verpreutsing’. Omdat naakt en seks net zo normaal zijn in veel mensenlevens als alle andere dagelijkse bezigheden zoals eten en drinken, werken en sporten.
Seks kan een belangrijk onderdeel van een leven zijn. Een hobby. Een baan. En daar wordt moeilijk over gedaan. Eigenlijk mag dat niet… Zoals sekswerk eigenlijk moet verdwijnen omdat het ‘onnatuurlijke’ seksualiteit stimuleert.
Omdat ik deze ontwikkeling bizar ongezond vind schrijf ik mijn artikelen. De verpreutsing moet stoppen.
Toch zijn er ook mensen die wel een ‘ruimdenkende’ geest hebben over naakt en seks maar helemaal niet zien dat het niet goed gaat. De man die van naakt (Frontaal) juist zijn ‘beeldmerk’ heeft gemaakt, ziet geen bewijzen van de verpreutsing: “Dat Nederland verpreutst, wordt heel vaak beweerd (meestal wordt daarbij geïmpliceerd dat de multiculturele samenleving daar debet aan is) maar ik zie er nooit bewijs van.”
Deze tekst op Twitter markeert het recente artikel van Peter Breedveld op ‘Frontaal Naakt’: ‘Blootgewoon! is gebaseerd op mythes en onbewezen stellingen’
In dit artikel reageert hij op de campagne die de ‘NFN – Naturisten Federatie Nederland’ is gestart om ‘bloot recreëren’ weer aantrekkelijk te maken. Ze zien namelijk ook een ‘vergrijzing’ optreden in de kring liefhebbers van naturisme. Jongeren lijken het niet meer te willen… Of niet te durven.
En zoals het altijd gaat met gelegenheden of organisaties die steeds minder tot te weinig belangstelling ondervinden: hun voortbestaan is in gevaar. Want minder bezoekers, minder leden betekent minder geld. Daarom de actie.
Om vooral de wat jongere mensen (gezinnen) weer te enthousiasmeren om toch maar wat vaker bloot te gaan recreëren want: “Voel je vrij, geef je bloot – Dit geeft een gevoel van vrijheid. Vrijheid geeft ruimte om jezelf te zijn. Laten we allemaal recreëren op de manier zoals we dat zelf willen, zonder oordeel en met respect voor elkaar.”
Dat klinkt leuk… Maar verandert deze campagne de meningen van veel (vermeende) tegenstanders van naakt? Trekt het inderdaad jongeren over de streep?
Op geen enkele website van de NFN is expliciet naakt te zien. Zeker geen minderjarigen.
Want ‘pedofilie’. Iedereen is als de dood dat hun goed bedoelde nette naakte plaatjes gaan rondzwerven in die vieze poel des verderfs: het internet en misschien zelfs op dat criminele ‘darkweb’ waar vele pedofiele kindermisbruikers zich verlekkeren aan de blote lichamen van kinderen.
Daarbij blijkt de directeur van de NFN – Christine Kouman – zelf helemaal geen naturist te zijn. Geen haar op haar hoofd die haar ooit bloot laat recreëren… Euh… wat?
Da’s zoiets als een voetbalcoach die zelf helemaal niet van voetbal houdt en nog nooit een balletje heeft getrapt?
NFN directeur Christine Kouman
Zoals Breedveld correct opmerkt: “Ik vind dat de NFN zelf heel erg verpreutst is.”
Het is die ‘professionele’ mevrouw Kouman die een keer samen met sensatie-TV-programmamaker Danny Ghosen de krochten van het internet had afgezocht om daar allemaal naakte kinderen aan te treffen. Naturisten-plaatjes. (Gewoon…) Bloot. Geen seks. Maar: “Pedofielen-sites! Bah! Erg!”
Ik schreef hierover in ‘Naakt, erotiek en seks in het openbaar. Waarom niet?’
Taboes polariseren
Juist het feit dat mensen zich niet ‘in het openbaar’ naakt durven vertonen en alleen op afgebakende terreinen recreëren of naar speciale NFN-gelegenheden gaan of in sauna’s durven komen (waar ook steeds vaker handdoeken om de edele delen verplicht zijn…), maakt naakt tot een taboe. Dat maakt het tot iets ‘geks’. ‘Vreemds’. NIET normaal. Zo ‘normaliseer’ je naakt niet. Je maakt het tot iets wat ongewenst is om ‘zomaar’ te kunnen zien, zelfs op plaatjes in de media.
Toen ik jong was, kwam de toen nog progressieve omroep VPRO met spraakmakende programma’s waarin ‘Barend Servet’, ‘Fred Haché’ en ‘Sjef van Oekel’ hilarisch presenteerden en quasi serieus probeerden te zijn maar waar vaak onverwacht opeens blote mensen in beeld verschenen.
Zomaar liep er dan opeens een man zonder broeken aan door het beeld. Of kwamen er naakte meiden aanlopen die een dansje maakten… Deels om te shockeren (want naakt op TV was nog niet zo vaak vertoond) maar deels ook om naakt te normaliseren. Dat werkte toen wel.
Nu zou dat niet meer ‘gewenst’ zijn en massaal verguisd worden…
Geen verpreutsing? Het wordt zo wel in de hand gewerkt!
Elk taboe is discutabel. Het woord zegt het al:
“Een taboe is iets dat wordt beschouwd als ongepast om te gebruiken, te doen of over te spreken. Het schenden van een taboe in een bepaalde cultuur kan leiden tot reputatieschade, sociale uitsluiting of andere vormen van repercussie. Soms kan het schenden van een taboe leiden tot gerechtelijke vervolging.” (Bron: Wikipedia)
Als naakt niet in beeld mag komen omdat het ongepast is, is het een taboe. En dus iets slechts. Men kan er zelfs voor vervolgd worden… Hoe nu ‘Blootgewoon!’?
Dan praat ik nog niet eens over seks of porno… Als gewoon bloot al een taboe blijft, zal erotiek en (betaalde) seks tot de zwaardere vergrijpen gaan behoren als het zo doorgaat!
Is dit wat we allemaal willen? Nou ik niet. Ik wil een gezonde samenleving waarin iedereen echt in vrijheid kan en mag leven. Vrij. Bloot. En vrij om seks te beleven zoals ik dat fijn vind. Want alle seks in vrijheid en wederzijdse harmonie beleefd is gezond. Geen misdaad. Waar dat ook plaatsvindt.
Peter Breedveld ziet geen bewijzen dat de ‘multiculturele samenleving’ mede debet zou zijn aan de verpreutsing. Toch is dat deels wel zo. Door het al dan niet toestaan van kledingvoorschriften worden al verschillen en taboes gecreëerd. Terwijl de ‘boerka’ getolereerd moet worden, gelden er verboden op ‘te blote’ kleding op scholen en mag niemand naakt op straat lopen.
Terwijl over alle gedragingen iets positiefs valt te zeggen. Een kwestie van persoonlijke vrijheid die niemand anders schaadt, behalve als je het tot een (ongewenst) taboe maakt.
We moeten beter SAMEN LEVEN. Tolerantie is een groot goed wat door elke politicus en de Koning(in) wordt gepromoot. Als dit maar wel in zijn of haar eigen straatje valt…
Feitelijk is Nederland helemaal niet tolerant. We worden allemaal steeds meer in onze vrijheden beperkt. Alles zogenaamd om ‘conflicten’ en ‘excessen’ te voorkomen. Tegelijk wordt op deze manier steeds meer gepolariseerd en worden de verschillen tussen mensen groter gemaakt.
En dus ook conflicten juist gestimuleerd…
Het gaat helemaal niet goed in het ‘vrije westen’.
Daar is de groeiende verpreutsing het bewijs van.
Tenslotte
Ik had dit artikel dolgraag willen illustreren met een aantal plaatjes van blote mensen van alle leeftijden, bijvoorbeeld naakt recreërende gezinnen. Om aan te tonen dat ik die plaatjes normaal vind. Gewoon. Blootgewoon! Maar dat mag ik niet en ik kan beter niet ‘provoceren’. Dat is tegenwoordig levensgevaarlijk. Want als ik nette blote plaatjes zou plaatsen van kinderen op een naturistenterrein of naaktstrand, al dan niet vergezeld van hun volwassen familie, dan publiceer ik ‘kinderporno’. Zo wordt minderjarig naakt namelijk wel bestempeld door justitie.
Bedroevend. Maar ik overdrijf echt niet.
