Het leven vanuit het perspectief van een Restant.
Laverend tussen goed en kwaad, mooi en lelijk en alles wat het leven daar tussenin mogelijk maakt! De Rest!
Volg het Avontuur van die ene zandkorrel in de Wereld Wijde Woestijn!
Altijd op zoek naar een echte Fata Morgana! 🙂
Erotiek
Alle menselijke voorstellingen (dromen, fantasieën, gedachten) en handelingen die indirect (= sensueel) of direct (= seksueel) te maken hebben met seksualiteit.
Met deze tekst open ik de website van mijn dit jaar gestarte nieuwe projectje: ‘Erotica’, waar ik al eerder kort even over schreef in een update van mijn rijtje ‘Sites die ik volg’.
Ik ben daar niet ‘hyperactief’ maar sinds de start op 29 februari is het uiteraard redelijk gegroeid.
Steeds meer afbeeldingen, teksten en uiteraard blogartikelen (er is daar ook een blog).
Ik wil er expres hier niet te vaak over schrijven omdat het dan te veel door elkaar gaat lopen.
Er is wel degelijk een verschil tussen hobbymatig met seks en erotiek bezig zijn en met mijn meer beschouwende en ‘overdenkende’ artikelen op deze blogsite.
Ik maak er dan geen geheim meer van dat ik dat beide graag doe maar als ik hier te veel nadruk op ‘Erotica’ ga leggen, dan zullen mijn teksten hier door sommigen mogelijk niet meer serieus genomen worden.
Taboes en stigma’s… heersen nog altijd. Ik schrijf daar veel over.
Maar één van die stigma’s is dat van de mensen die bewust in het sekswerk actief zijn.
Hetzij in de porno, hetzij in de prostitutie. Of divers ander overlappend gerelateerd werk.
Dat die mensen minderwaardig, mensonterend of zelfs crimineel werk doen.
Dat er veel mooie vrouwelijke modellen actief werken in de mode of voor magazines, in de reclame, dat is allemaal nog prima geaccepteerd.
Veel moeders zijn trots op hun dochters (soms al heel jong) als die ‘in de smaak vallen’ en mee mogen werken aan reclameopdrachten van de bekende merken.
Het wordt al heel anders als er (quasi per ongeluk) blote borsten zichtbaar worden. Of billen.
Of als er ‘erotisch’ geladen houdingen aangenomen worden.
Dan vinden sommige mensen het al porno worden.
De grens tussen (slechts?) mooi zijn naar sexy of zelfs erotisch is heel vaag.
Omdat ik juist probeer om die vaagheden duidelijker te kunnen krijgen, stigma’s en taboes te doorbreken omdat het de gezonde natuurlijke ontwikkeling van veel mensen verstoort, is dit wel een belangrijk raakvlak met mijn erotische website.
18+
Het menu op de website ‘Erotica’ laat niets aan de verbeelding over:
‘Girls 18+’ en ‘Hardcore 18+’.
‘Not Suitable For Work’ dus en niet geschikt voor bezoekers onder de 18 jaar.
Dit is al jaren een (min of meer) verplichting die websites aan moeten brengen als ze naakt laten zien of zelfs seksuele handelingen. Dat zielige minderjarigen niet opeens geschokt worden door seksueel getinte afbeeldingen.
Daar ga ik dus in mee, hoewel ik al vaker heb geschreven dat ik ook die grenzen vaag vind en dat naakt en seks al zo jong mogelijk ‘genormaliseerd’ zouden moeten worden, juist om preventief misbruik tegen te gaan en minderjarigen beter voor te lichten over wat er in de wereld allemaal gebeurt. Maar dat is nu even niet het belangrijkste punt.
In die ‘18+-secties’ van de website staan afbeeldingen van naakte vrouwen en van expliciete porno.
Ofwel seksuele handelingen vastgelegd op foto of in films.
Maar ook heb ik daar pagina’s ondergebracht onder de titel ‘Non Nude’.
Daarin staan vrouwelijke modellen die hun borsten, billen en genitaliën netjes bedekken met kleding, bikini, lingerie of afschermen. Zelfs staan er portretten in; alleen het gezicht is zichtbaar.
Ik vind al die vrouwen sexy. Gewoon… door hun uitstraling. Hun blik in de ogen. Hun natuurlijke schoonheid. Maar dat is geen porno.
Ook heb ik daarin modellen afgebeeld die de leeftijd van 18 nog niet hebben bereikt.
Dat mag natuurlijk gewoon, want de foto’s tonen portretten of poses van deze meisjes die met seksualiteit niets te maken hebben. Ze tonen zich… zoals ze zijn.
Maar mag ik dat niet ‘sexy’ vinden?
Dat is die ‘vage’ grens waar ik het over wil hebben.
Kinderen in de reclame en kindsterren
Eigenlijk heb ik hier ook al een artikel aan gewijd: ‘Dood van het artistieke meisje in het tijdperk van (in)tolerantie’
Aan de hand van een extern artikel van een Amerikaanse docent die zich heeft gespecialiseerd in grensoverschrijdende seksualiteit (parafilie) en preventie van seksueel misbruik.
Hij is er duidelijk over: Er is niets mis met het aantrekkelijk vinden van kinderen die zich tonen in de reclame en in optredens zoals in films.
Sommige meisjes hebben al heel jong een natuurlijke sexy uitstraling.
Hun moeders zien dat waarschijnlijk heel anders dan bepaalde (meest mannelijke) mensen met een seksuele voorliefde voor minderjarige meisjes. Ze kijken echter wel allebei naar hetzelfde meisje!
Waar die moeder de ‘seksuele gedachten van die man’ meestal scherp zal veroordelen.
Ze zal hem ziek vinden of gevaarlijk omdat hij haar kind zou kunnen belagen.
En eigenlijk is zijn manier van kijken al voldoende om hem te veroordelen als zedendelinquent…
Zit ik dichtbij de gevoelens die er heersen over deze problematiek?
De aantrekkingskracht van minderjarigen in het openbaar is zo oud als de mensheid.
En ook in ‘serieuze’ branches als de mode, de filmindustrie en de reclame maakt men daar altijd handig gebruik van.
En ik durf zelfs te zeggen… Veel mannen kijken ook graag naar jonge dames in de sport…
Het valt me op dat bepaalde rondingen wel erg duidelijk vaak in beeld komen van sportfotografen.
Geloof me of niet. Maar sexy meisjes (jong en oud) zijn en blijven altijd aantrekkelijk om naar te kijken door de meeste mannen.
Wat wil je daaraan veranderen? Alle mannen die (stiekem) kijken oppakken en de penis afhakken?
Sterkte dan met een wel heel schaars wordende mannenpopulatie…
Alle meisjes tot een bepaalde leeftijd uit beeld of uitsluitend in ‘boerka’?
Wil je echt onze westerse beschaving (wat de meerderheid toch vindt…) afbreken om de nieuwe tijd 100% ‘zedenneutraal’ te maken? Ter preventie? Of zoiets…
Ook had ik al vaker geschreven over bepaalde ‘jeugdsterren’ in de media, bijvoorbeeld Maddie Ziegler die als geweldig danseresje van 12 jaar schitterde in videoclips van de Australische zangeres Sia. Haar optredens zouden ‘pedofielen’ bewust aantrekken.
Het conflict is gunstig voor beide artiesten afgelopen en alles is nog steeds toegestaan.
Maar het zal het laatste conflict niet zijn. En Maddie? Die is nu bijna meerderjarig en door alle bekendheid een grote ‘influencer’ geworden in de media. En niet alleen vanwege haar goede danskwaliteiten… Ze was en is een sexy meid en die worden gezien in de wereld.
Maddie 12 jaar
Maddie 17 jaar
Zo link ik in mijn erotische website meer kindsterren.
Die ik eerst had gezien in ‘gewone’ films maar die direct op mij dat ‘lolita-effect’ hadden.
Dafne Keen in ‘Wolverine’ en Isabella Sermon in ‘Jurassic World’.
Wat een geweldige uitstraling hebben beide meisjes!
Ja die vind ik sexy. Ondanks hun leeftijd. Is dat een probleem?
Waarom zijn zij gecast in die films? Ja natuurlijk konden ze ook verrassend goed acteren.
Maar ook dankzij die uitstraling zijn ze zo ver gekomen.
En dan zie je ze vervolgens op alle soorten websites met ‘sexy celebreties’ terugkomen, al dan niet met ‘gephotoshopte’ afbeeldingen…
De fantasie is grenzeloos.
Dit zal nu vele mensen afwijzen en ‘shockeren’ maar hoe kan dit opgelost worden?
Ik ben van mening dat dit helemaal niet kan en ook niet moet.
Of je moet alle minderjarigen voortaan verbieden tot een bepaalde leeftijd te mogen acteren of anderszins in het openbaar te verschijnen…
Dafne Keen en Hugh Jackman
Isabella Sermon
Erotiek is algemeen aanwezig
Velen zullen waarschijnlijk mijn ‘progressieve’ meningen over de normalisering van naaktheid en seksualiteit in het dagelijks leven utopisch vinden.
Maar aan de andere kan zie ik het als utopisch dat je alle erotiek in de samenleving probeert uit te bannen.
Sommigen denken dat mannen moeten en ook kunnen veranderen.
Dat ze ‘simpelweg’ normaal moeten gaan worden.
Wat is normaal?
Zijn bibliotheken vol van… En de dagelijkse actualiteit. ‘Het nieuwe normaal’.
En dan niet uitsluitend op 1,5 meter afstand…
Want ogen reiken altijd verder.
In ‘het nieuwe normaal’ mag ik niet meer naar minderjarige meisjes kijken als ik daar eventueel seksuele gevoelens bij krijg. Dat is namelijk erotisch. En erotiek past niet bij minderjarigen…
Onzin natuurlijk.
Erotiek bestaat. En blijft bestaan. Zolang de mens blijft bestaan.
Dan kan je proberen met allerlei dogma’s vanuit diverse religies of andere spirituele oriëntaties om dit te veranderen. Maar dat gaat nooit werken. Want je kunt de menselijke natuur niet veranderen.
Dan zou je (zoals al gezegd) het grootste deel van de mensheid preventief moeten afmaken…
Nogmaals: er bestaan heel erg veel verschillen in de erotische beleving van mensen.
Van uitermate subtiel tot gruwelijk hard, waar ik zelfs moeite mee heb.
Maar dat zijn altijd gevoelens. En die zijn ontwikkeld vanuit onze algehele genetische evolutie en worden gevoed (of ondervoed!) door sociale omstandigheden.
Die kunnen we eventueel veranderen. Maar kijk uit dat die veranderingen de evolutionaire aanleg niet frustreren! Dan creëer je namelijk de basis voor excessen. Voor echt grensoverschrijdend gedrag.
Seksualiteit is voor elk levend wezen een realiteit. Anders zou er geen nieuw leven meer ontstaan.
En erotiek is de aantrekkingskracht die seksualiteit bevordert.
Van subtiel tot hard. Het bestaat en moet ook blijven bestaan.
Wat niet wil zeggen dat alle erotiek ook tot daadwerkelijke seksuele gedragingen moet leiden!
Dan begrijpen we het verschil niet helemaal tussen fantasie en realiteit.
En natuurlijk zullen er ook altijd wel mensen zijn met een beperkt verstandelijk vermogen of een beschadigde moraal, die de grenzen niet meer kennen.
Daarvoor zijn wettelijke grenzen bepaald en hebben we tegenwoordig best wel massale sociale controle. Die mag echter nooit zo ver doorgevoerd worden dat alle fantasieën beperkt moeten worden. Dat creëert duivels en monsters die het natuurlijke bestaan op aarde bedreigen.
Erotische fantasie kan leiden naar porno. De grens is vaag.
Ook daarom is porno meestal niet grensoverschrijdend. Het voorziet in een natuurlijke behoefte.
De behoefte aan erotiek.
Wat is er fout aan seks voor de seks?
In mijn laatste artikel over seksualiteit probeerde ik een soort ‘Handleiding voor het seksspel’ te maken maar dat werd uiteindelijk meer een soort ‘morele’ vergelijking van ‘gewone’ seks met de seks zoals die in de porno te zien is. En waarom dat niet zo veel verschilt, behalve in de expressie en intensiteit. Het werd een soort pleidooi om gerust te experimenteren met je lichaam omdat dit gewoon kan. Technisch.
En feitelijk ook moreel, als je maar leert loslaten dat je uitsluitend seks met je liefdespartner zou mogen doen.
Omdat ik de laatste tijd toch weer wat meer in de porno ben gedoken – voornamelijk omdat de algehele stemming in de maatschappij momenteel gewoon waardeloos is… en er op TV zo weinig goede afleiding wordt geprogrammeerd – blijft die gedachte door me heen gaan.
Misschien weer dat verrekte oude ‘schuldgevoel’ wat ik eigenlijk achter me had gelaten?
Nee ik voel me echt niet schuldig meer. Ik heb daar zeer uitvoerig over geschreven. Het was een andere tijd waarin ik opgroeide en ik heb nu eenmaal een zekere aangeboren instelling.
Daar heb ik voor mezelf echt volledig vrede mee.
Jammer blijft misschien dat leven van gemiste kansen en mogelijkheden.
Maar ook daar heb ik nu vrede mee. Dingen zijn gegaan zoals ze zijn gegaan.
Dat is het leven.
Maar toch blijft het me steken dat dit ogenschijnlijk om me heen – in die ‘waardeloze’ maatschappij – nog altijd onbegrepen blijft. En dat er juist een tendens is vanuit diverse richtingen om sekswerk (commerciële seks, dus ook porno) meer en meer aan banden te leggen.
En niet eens alleen uit religieuze richtingen maar zelfs uit zogenaamd progressief ‘sociale’ richtingen omdat sekswerk gerelateerd blijft worden aan mensenhandel en uitbuiting en misbruik van vrouwen.
Over dat stigma heb ik ook al geschreven.
Maar daardoor wordt mij (dus?) wel een schuldgevoel opgedrongen dat ik porno zit te kijken waarin mogelijk continu vrouwen worden vernederd, misbruikt en misschien zelfs wel verkracht!
Omdat de hakken in het zand staan van de gepolariseerde moraalridders.
Er is geen discussie meer, geen eerlijk debat tussen voor- en tegenstanders.
Sekswerkers worden al sinds jaar en dag genegeerd en aan tafel van alle serieus geachte talkshows hoor ik nauwelijks inbreng van ‘andersvoelenden’: mensen die (net zoals ik) een referentiekader hebben waarin vrijheid van de seksuele moraal vanzelfsprekend is.
Misschien heb ik het gemist maar naar mijn stellige overtuiging werden dit soort discussies in de 70er en 80er jaren nog wel gevoerd maar is daar nu geen ruimte meer voor.
Alleen in (besloten) specialistische bijeenkomsten van bepaalde seksuologen of psychologen komt dit voor maar dat gaat natuurlijk volledig voorbij aan de massa.
En de massa regeert uiteindelijk… Daarom is de politieke tendens om hier iets aan te veranderen momenteel zeer conservatief en schadelijk voor de algehele ontwikkeling van seksualiteit.
Ik heb daar ook al over geschreven: het zal seksueel geweld en misbruik niet verminderen maar juist doen toenemen.
Daarom laat het me niet los. Ik moet hierover blijven schrijven.
Tot het misschien ooit ergens doordringt dat er niets mis is met seks… voor de seks.
Vandaag in de Restflits:
– Niet te Flitsen!
– CoroNA of CoroNEE?
– Nostradamus 2020
– Status HZP
– Wat nog Rest
Niet te Flitsen!
Lang geleden nietwaar? Zo’n ‘Restflits’.
Daar heb ik eigenlijk heel lang geen zin in of behoefte meer aan gehad.
Voorheen ‘moest’ ik eigenlijk altijd ‘mijn ei kwijt’ omdat ik met zo veel dingen bezig was in mijn hoofd en die lieten zich het beste op ‘papier’ zetten in een soort gevarieerde ‘nieuwscolumn’ wat ik dus de ‘Restflits’ had genoemd.
Maar sinds ik daadwerkelijk veel rustiger in mijn hoofd ben geworden, na mijn zelfbenoemde ‘herstel’ eind 2018, moest dat niet meer zo nodig.
Daarnaast had ik me toen direct toegelegd op een bepaalde (vaste) categorie met betrekking tot mijn nieuwe bezigheid ‘HZP’ namelijk ‘seksualiteit’. Dat heeft vele stevige artikelen opgeleverd en daar had ik mijn handen (en hoofd) redelijk vol aan.
Dat is zeker nog niet gestopt (lees later meer over de ‘Status’) maar wel kwamen er toch weer wat ‘kinken in de kabels’ en natuurlijk… Corona.
Daar heb ik dan wel weer uiteraard af en toe de nodige aandacht aan gegeven want wiens leven beheerst(e) dat niet?
Ook daarover zo een laatste ‘updeet’…
En toen was het zomer en zitten we direct middenin de eerste hittegolf van dit jaar (moet morgen nog bevestigd worden)!
Niet te Flitsen!
Of juist wel… In ieder geval voor mij weer voldoende in mijn hoofd om toch maar weer eens met een ‘Restflits’ te komen. 🙂
CoroNA of CoroNEE?
Als je mijn specifieke artikelen hebt gelezen over de Coronacrisis (‘De Rest van de…’ – zoek er maar op) dan weet je dat ik me vanaf het prille begin in maart niet veel anders ben gaan gedragen door de ‘nieuwe situatie’.
Toevalligerwijs leef ik al geruime tijd in een soort zelfgekozen ‘lockdown’ door mijn persoonlijke situatie.
Na mijn tweede operatie in December 2019 was ik nog maar nauwelijks min of meer hersteld en zat ik me net te bedenken “Wat nu?” toen de crisis uitbrak.
Maar ook het jaar daarvoor leefde ik al in een soort ‘tussenjaar’ om te wennen aan mijn nieuwe fysieke gesteldheid en ‘andere’ gedachten. Puur en alleen met mezelf, niet gehinderd door activiteiten, vrienden, familie, instanties of andere ordeverstoorders. 😉
Begrijp me goed: ik hield niemand bewust van me weg maar het ging nu eenmaal allemaal zo en eigenlijk beviel me dat wel!
Toen ik dus vanwege de beperkingen van de Coronacrisis liefst “thuis” en “op 1,5 meter moest blijven” moest ik daar niets voor aanpassen.
Ik ging al nergens en dat veranderde niet.
Alleen in de supermarkten had ik wat last van m’n zenuwen door de soms hysterische omstanders met hun angst voor besmetting.
Maar dat werd ook al snel gemeengoed en massaal ‘verstandig genegeerd’.
Nu was afgelopen woensdag de formeel laatste persconferentie van onze ‘ballenjongens’ in Den Haag en we gaan vanaf 1 juli voorlopig het ‘nieuwe oude normaal’ in waarin alles weer mag, mits je op 1,5 meter blijft, elkaar niet in het gezicht uitlacht en niet neukt in standje ‘missionaris’ met anderen dan je eigen partner.
Joepie?
Nou ja… Opnieuw verandert er voor mij dus helemaal niks aan het leven wat ik ook al voor de Coronacrisis had. Behalve dan dat ik nooit meer met het OV zal reizen zolang daar mondkapjes verplicht blijven want die weiger ik te dragen.
Maar ik had geen contacten en dat zal voorlopig wel zo blijven, ik lach nooit iemand uit (alleen ‘mee’ en ‘toe’) en neuken doe ik al ruim 10 jaar niet meer en na 2017 kan ik dat ook niet meer.
Voor of na Corona dus? Nou nee… Gewoon NEE. Heeft voor mij nooit iets betekend.
Waarbij natuurlijk onverminderd van kracht blijft dat ik tot de risicogroep blijf behoren zolang het virus nog rondwaart en dat kan zomaar jaren blijven voortduren, net als elk ander willekeurig virus.
Heb ik me nooit zorgen gemaakt dan?
Jazeker wel! In ieder geval dus vanwege dat risico dat ik wel eens ECHT goed ziek kan worden mocht ik het een keer krijgen, door mijn beperkte longcapaciteit met chronische bronchitis.
Maar eigenlijk maak ik me meer zorgen over de nu wel heel erg veranderde maatschappij die mensen niet heeft verenigd nu ze allemaal tegen dezelfde ‘vijand’ moesten vechten.
De polarisatie is alleen maar toegenomen en dat heeft letterlijk al tot vele conflicten geleid die alleen maar erger worden.
Daar heb ik al iets over geschreven in ‘Racisme, apartheid en dataïsme’.
Nu de ‘racismekaart’ fel wordt uitgespeeld lijkt het erop dat Nostradamus weer eens gelijk krijgt:
Nostradamus 2020
Afgelopen week zag ik het volgende plaatje voorbij komen in Twitter:
Natuurlijk zal de oorspronkelijke tekst wat cryptischer zijn geweest en is dit in de moderne vertaling wel heel erg op de hedendaagse situatie afgestemd.
Maar dat er absoluut onverklaarbare bewezen historische lijnen zijn gelegd door deze oude ziener, is wel een feit.
Daarom heb ik al lang geleden over hem ook meerdere artikelen geplaatst (zoek op Nostradamus).
Nu zou de Coronacrisis dus het begin kunnen zijn van een volledige omslag van het menselijke bestaan. Maar als je de laatste regel leest: voornamelijk van de ‘wereldeconomie’!
Laat dat nu net ook mijn stokpaardje zijn! Ik pleit al jaren voor een heel ander financieel systeem (liefst volledig zonder geld) omdat ‘geld de oorzaak is van alle kwaad’.
En nu er overal in de wereld maar voornamelijk direct rondom ons ‘moord en brand’ wordt geschreeuwd over de nieuwe financiële crisis door de pandemie en zelfs de meest noodzakelijke zorg onbetaalbaar lijkt te worden, heb ik me natuurlijk af en toe gemengd in de maatschappelijke discussie.
Want waarom zeuren we over geld (“het kost te veel dus we kunnen mensen niet meer helpen”) als we theoretisch gewoon alles kunnen doen, ook zonder geld. Als we dat verdomde kostenplaatje maar loslaten…
Maar uiteraard is dat praten tegen dovemansoren want ‘het systeem’ moet in stand gehouden worden. De economie is onomkeerbaar.
Wat een onzin. Sterker: als de wereld daaraan blijft vasthouden, zal zeker gebeuren wat Nostradamus voorspelde: een volledige instorting van de wereldeconomie met rampzalige gevolgen voor iedereen.
Ik durf niet te voorspellen hoe groot de chaos dan zal worden en hoeveel slachtoffers er dan gaan vallen… Maar ik denk dat er geen atoombommen moeten vallen om aan miljoenen te denken.
Een waarheid? Of (weer eens?) opgeblazen bangmakerij?
We zullen dit vermoedelijk best wel snel gaan zien.
Status HZP
Hoewel ik dit jaar weinig tot niets heb gedaan aan (extra) promotie voor mijn initiatief ‘Horen, Zien en Praten’, heb ik zoals al gezegd wel diverse artikelen geschreven over seksualiteit.
Dit jaar alleen al een vijftiental flinke artikelen om nog duidelijker te maken hoe ik over vele aspecten rondom seksualiteit denk maar misschien nog belangrijker:
Om aan te geven dat er onnoemelijk veel problemen zijn in de maatschappij waaraan absoluut veel te weinig aandacht wordt besteed met vele nieuwe slachtoffers tot gevolg. Telkens weer.
En groeiend, als je de media mag geloven want die zijn over het algemeen ook zeer slecht geïnformeerd en meestal uit op populaire ‘onderbuikgevoel-berichtgeving’.
De schade wordt groter, de oplossingen verder weg.
Dat zie ik heel duidelijk gebeuren en dat maakt me verdrietig en boos en doet me pijn.
Omdat ik tot heden nog niet één keer echt mijn expertise heb kunnen toepassen.
Ja, misschien wel één keertje tijdens een presentatie van meerdere ‘ervaringsdeskundigen’ van Vivenz voor de ‘Luisterlijn’, begin vorig jaar.
Maar hoe ‘goed’ dit ook zou zijn ontvangen… Hoe slecht ik daarna ben behandeld en genegeerd.
Terwijl ik in die club vrijwel de enige was die over het onderwerp ‘parafilie’ open en eerlijk durfde te praten en ik door de vele berichten in de media heb begrepen dat ‘seksueel geweld’ (zeker online) door de Coronacrisis sterk is toegenomen, blijft mijn inbreng overal ongewenst.
Dat steekt. En dat voel ik persoonlijk steeds sterker.
Nu kan ik natuurlijk blijven schrijven… Alle vrijheid daarin, zolang dit nog wordt getolereerd…
Maar daarin heb ik nu ook zo’n beetje mijn grens wel bereikt.
Over de meeste onderwerpen heb ik uitvoerig geschreven.
Misschien vaak te uitvoerig… Zodat er lezers bij voorbaat al afhaakten.
Ik ervaar dan ook vrijwel altijd tijdens elk persoonlijk gesprek dat het praten over moeilijke onderwerpen het allerbeste werkt.
Daarom dus… ‘HZP’!
Maar hoe dan?
Ik weet het niet. Echt niet.
En daardoor zit ik momenteel dan wel degelijk (weer!) op een dood spoor.
Hoewel ik door alle omstandigheden (fysiek, Coronacrisis) redelijk begrijpelijk afgesloten blijf van de ‘grote boze wereld’ om me heen, steekt het me steeds meer dat ik geen enkele mogelijkheid zie om met ‘echte’ mensen te kunnen praten.
Heel even had ik een wild ideetje om een soort ‘vlog’ te gaan maken.
Met de webcam korte ‘Overdenkingen’ opnemen en op YouTube plaatsen.
Ik was geïnspireerd door die creatievelingen (artiesten, kunstenaars, schrijvers) die het contact met hun publiek misten en dus online van alles gingen presenteren.
Heb de opstelling al uitgetest en ik kan het desgewenst op elk moment van de dag doen…
Maar ik heb dit weer laten varen.
In beeld kan ik niet goed uitvoeren wat ik in mijn hoofd heb. Mis de ‘uitstraling’ om het op een afstand over te kunnen brengen, wat in een persoonlijk gesprek wel kan.
En ik wil er ook geen ‘freakshow’ van maken om aandacht te trekken…
Dan mis ik mijn doel en wordt het helemaal verkeerd opgevat.
Dus… Wat nu?
Dit wordt mijn grootste puzzel op dit moment.
Door de tegenvallende respons op al mijn artikelen en de website van ‘HZP’ op zich (euh… 0,0…) weet ik even niet of ik daar nu nog meer aan moet toevoegen…
De zinloosheid van alles (zoals het voelt!) heeft me zelfs al weer een terugval bezorgd… in mijn drankgebruik.
Jawel: na bijna 1,5 jaar ben ik tijdens het ‘hoogtepunt’ van de Coronacrisis weer sterke drank gaan drinken. Gewoon… Omdat ik niet zie wat of wie ik daarmee benadeel, behalve en alleen mijn eigen gezondheid als ik weer over bepaalde grenzen zou gaan (wat nog niet het geval is) en dat het me alleen maar mijn bekende ‘rust’ terug in mijn hoofd brengt.
Zeker nu ik van mezelf al beter met mijn gedachten om kan gaan.
Dat is echt heel anders dan medio 2018, toen ik stevig over diverse grenzen heen ging.
Maar begrijp me goed: ik ben er 100% bewust van dat ik dit weer moet stoppen, zodra er echt weer wat op mijn pad gaat komen. En wees gerust: ik heb nu ook de ervaring dat ik kan stoppen als ik weer echt wil.
Over mijn toekomst (-problemen) zal ik ongetwijfeld nog wel iets meer gaan schrijven.
Als het weer iets minder heet is in huis…
Want ZOMER! Weet je nog? 😉
Wat nog Rest
Terwijl alle zwaar geraakte sectoren in de maatschappij (bedrijven, sportclubs, onderwijs, sekswerk…) proberen een beetje schade te herstellen in de komende periode, zal ik verder gaan berusten in mijn aanhoudende ‘status quo’.
Afhankelijk van een ‘echt hete’ zomer wordt het dan meer of minder binnen blijven of in de tuin vertoeven. Meer smaken had ik vorig jaar niet en dat zal nu hetzelfde zijn.
Daarnaast heb ik natuurlijk altijd wel de mentale zorgen voor mijn kinderen…
Want hoewel niet meer onder de vleugels… Problemen zijn er, blijven er of komen er. That’s life…
Dan hoop ik altijd maar dat ze nog iets hebben aan mijn oude ‘wijsheden’ die er tegenwoordig niet altijd meer toe doen maar misschien nog van enig persoonlijke levenswaarde zijn.
Zoals ik van mijn moeder helaas niet zo veel meer heb mogen leren, behalve dan die ene mooie wijsheid die ik ook in een recent artikel had vermeld en waar ik nu graag weer mee besluit:
Vond jij als kind (tot 16 jaar) seks fijn?
Als het in de media gaat over ‘kinderen en seksualiteit’ dan gaat het eigenlijk altijd over seksueel misbruik. Nooit lees ik tegenwoordig nog ervaringsverhalen van vrouwen die als kind fijne seksuele ervaringen hebben gehad.
Het lijkt hierdoor bijna dat de volhardende meerderheid gelijk zou krijgen:
“Kinderen en seks – dat kan echt niet!”
Terwijl ik gewoon zeker weet dat dit wel kan en eigenlijk heel gezond en normaal kan zijn.
Dan bedoel ik hier pertinent niet alleen seks tussen kinderen en volwassenen!
Hoewel ik denk dat dit ook wel degelijk in bepaalde gunstige omstandigheden zou kunnen, vooral als kinderen daar door een meer open cultuur sneller aan toe zijn en daar initiatieven voor gaan nemen.
Maar ik bedoel hier alle seksuele ervaringen, dus:
In gezinnen waarin bloot geen taboe meer is en kinderen geconfronteerd kunnen worden met vrijende ouders of anderen.
Maar ook kinderen die misschien al jong met pornografie te maken hebben gehad.
Kinderen die al jong met elkaar af en toe seksspelletjes spelen (noem het ‘doktertje spelen’ als je wilt). Met vriendjes, vriendinnetjes of in het gezin.
Of gewoon vrij masturberen, als je daar al vroeg behoefte aan had en hierin nooit bent geremd.
Seksualiteit is een breed begrip!
Schokkende ervaringen?
Elke ‘zoekactie’ via Google of andere internet-zoekprogramma’s over ‘kinderen en seks’ of ‘kinderen en porno’ levert ‘schokkende’ ervaringen op.
In eerste instantie vooral vanwege ‘geschokte’ ouders of verzorgers die het vooral voor prepuberale kinderen gruwelijk vinden als die (opeens) met porno geconfronteerd worden. De horror!
Ik heb daardoor diverse adviezen gelezen uit de afgelopen 10 jaar waarin ‘experts’ eigenlijk allemaal hetzelfde zeggen:
“Voor alle kinderen zal het een schok zijn als ze met porno geconfronteerd worden en het kan diep ingrijpen en schadelijke gevolgen hebben.”
Feitelijk gaan al die experts uit van dezelfde al decennia lang gewortelde westerse cultuur waarin naaktheid en (praten over) seks voor kinderen een taboe zijn.
Jarenlang (vanaf de geboorte tot…) weten kinderen niet beter of je mag je ouders niet naakt zien, je moet zelf altijd een broekje aan hebben en eventuele (seksuele) handelingen met de geslachtsorganen blijven verborgen tot ze oud genoeg zijn voor een eerste voorlichtingsboek.
Soms zelfs pas op de middelbare school…
Als die kinderen dan inderdaad (plotseling) geconfronteerd worden met seks (als dan niet via internet, op TV of… in de slaapkamer van ouders…) dan levert dat een schok op.
Dat heb ik zelf ook ervaren toen ik onverwacht na een boze droom de woonkamer in rende en een blote vrouw op TV zag dansen…
Zoals ik al uitvoerig heb beschreven in ‘Mijn Visie’: hier is het dus al fout gegaan!
Terwijl in de 60er en 70er jaren juist een vernieuwende tendens was opgekomen, mede door de seksuele revolutie in de provo- en hippietijd, waarin naaktheid en seksualiteit als normaal werden beschouwd in het gezin.
Uit die tijd stamden ook de mooie positieve verhalen die ik heb gelezen van vrouwen die als kind al genoten van seksualiteit.
Mogelijk denkt nu iedereen dat dit nepverhalen waren, geschreven door de perverse pornoproducenten uit die tijd, om zodoende meer mensen warm te maken voor pornoconsumptie en werken in de porno… Allemaal ‘smerige business’. Toch?
Ik weiger dit te geloven.
Oh jawel, er zullen ongetwijfeld ook verhalen zijn verzonnen of aangedikt om het ‘smeuïger’ te maken voor de consumenten. Maar ik weet ook dat er veel echte verhalen in omloop waren, niet alleen in seksbladen maar ook in de bekende magazines van goede organisaties als de NVSH en zeker ook in publicaties van de homobeweging zoals het COC.
Dat soort positieve verhalen worden nu vermeden als de ‘pest’ omdat het te veel lijkt op ongewenst grensoverschrijdend gedrag met minderjarigen…
En daarom ook durven veel mensen niet meer naar buiten te komen met hun eigen positieve ervaringen op seksueel gebied, uit hun tienertijd of zelfs kindertijd.
In veel gevallen is het later zelfs zo ingepeperd dat de ervaringen niets anders dan ‘seksueel misbruik’ waren dat ze daar zelf in zijn gaan geloven.
Zelfs al hebben ze het niet als negatief ervaren.
Daarom ben ik nu juist op zoek naar mensen die dit wel degelijk als positief hebben ervaren.
Leuke, fijne of zelfs heel lekkere seks ervaren? Praat erover!
Gaan we weer… Als ik het over ‘seks’ heb, bedoel ik niet alleen maar de overbekende handelingen die tot een geweldig orgasme moeten leiden. ‘Seks’ is veel breder.
Porno kan leuk zijn maar het is meestal de overtreffende trap.
Seks kan subtiel heel erotisch zijn maar niet per definitie tot een ‘noodzakelijk’ hoogtepunt leiden.
Alleen de opwinding kan al ‘seks’ zijn.
Daarom is soms uitsluitend het kijken naar naakt of seks al erotisch.
Of het naakt vertoeven. Het naar je laten kijken. Op straat of via een webcam.
Alles wat jou opwindt kan seksueel zijn.
Als ik nu dus vraag:
“Heb jij als minderjarige (onder de 16) al leuke, fijne of zelfs heel lekkere seks ervaren?”
Dan bedoel ik dus echt alles wat jij als seksueel beschouwt.
Ook al was dat voornamelijk passief. Alles telt. Zolang jij het maar leuk, fijn of lekker vond.
Voorbeelden:
Iedereen maar vooral vrouwen zou ik willen uitnodigen om over hun positieve ervaringen te vertellen.
Ik vind het heel goed als mensen over hun ervaringen kunnen en durven praten.
Over positieve maar ook over negatieve ervaringen.
Daar heb ik veel baat bij gehad tijdens de trainingen rond ‘ervaringsdeskundigheid’.
Maar voor negatieve ervaringen bestaan er al legio platforms.
Over positieve seksuele ervaringen die je als minderjarige hebt beleefd mag blijkbaar niet gesproken worden… Dat past niet in de ‘beschermende’ indoctrinatie van ‘seksueel misbruik’.
Daarom wil ik ook graag praten over de positieve ervaringen.
En ik zoek mensen die daar ook graag over zouden willen praten!
In het kader van ‘HZP’: ‘Horen, Zien én Praten’!
Dit ‘praten’ kan op vele manieren.
In deze tijd van Corona verwacht ik niet op korte termijn persoonlijke gesprekken te gaan voeren.
Maar je kunt je verhaal ook vertellen via een mailtje.
Of in een reactie op dit artikel.
Of in een telefoontje. Of een Skype-sessie.
Verzin maar een manier. Er is veel mogelijk.
Ook anonimiteit is geen probleem!
Als je wilt praten over die positieve seksuele ervaring die anderen nu als misbruik bestempelen en misschien zelfs wel als misdadig, dat kan ik me voorstellen dat je betrokken personen wilt beschermen. Ieders privacy moet dus gewaarborgd zijn en daarom mag je volledig anoniem je verhaal doen.
Natuurlijk zijn positieve verhalen van mannen welkom maar juist omdat globaal gezien misbruik meestal gepleegd wordt met vrouwen en je daarvan dus heel veel negatieve verhalen leest in de media, zie ik nu liever positieve verhalen van hen.
Vrouwen die als tiener of zelfs als kind leuke en fijne seksuele ervaringen hebben beleefd.
Of gewoon als kind zo taboeloos en vrij zijn opgevoed zodat ze daar later en nu nog de vruchten van plukken. Geen verboden vruchten maar gewoon heerlijke en gezonde vruchten.
Hoe?
Neem contact op via de mail van HZP: horenzienpraten@protonmail.com
Dit is een beveiligde mail en hierin is jouw privacy gewaarborgd!
Je verhaal mag je direct in de mail doen of met mij overleggen hoe je dat anders zou willen doen.
Per telefoon, via Skype, liever persoonlijk of hoe dan ook; we kunnen via de mail overleggen hoe je dat kwijt wilt.
Ik hoop echt dat zo veel mogelijk vrouwen durven toe te geven dat niet alle seksualiteit vanaf hun kindertijd ‘slecht’ was maar ook leuk en misschien zelfs fijn was.
Volgens mij wordt nu te veel de nadruk op negativiteit gelegd en dit doet afbreuk aan de positieve effecten op de gezondheid die seksualiteit kan hebben. Zowel fysiek als mentaal.
Dat kan al heel jong beginnen.
Daarom zijn alle positieve ervaringen ook zo heel erg belangrijk!
Het nieuwe artikel ‘Handleiding voor het seksspel 2.0’ plaats ik voor het eerst ‘beveiligd’ op mijn blogsite, door middel van een wachtwoord.
Voornamelijk omdat er in dit artikel ‘Details zonder censuur’ beschreven worden over seks.
‘De Rest van het Avontuur’ gaat in zijn geheel soms wel eens redelijk diep op details in en tot heden heb ik best wel al veel openlijk geschreven.
Maar toch voel ik dat dit artikel weer wat verder over een grens gaat.
En dan wil ik niet achteraf klachten krijgen dat “ook kinderen dit zomaar kunnen lezen”.
Hoewel ik me zelf nergens voor schaam en zelfs heel ruime opvattingen heb over wat ‘kinderen’ wel of niet zouden mogen lezen en zien, wil ik me ditmaal schikken in de algemeen geldende moraal. Ook al is het geen expliciete ‘porno’ (er staan geen plaatjes bij!); ik plaats dit achter een wachtwoord.
Dit wachtwoord geef ik je wel direct hier op, zodat er geen extra handelingen voor nodig zijn.
Het is zodoende slechts een extra buffer, dat je dit hier nu leest en als je klikt op het werkelijke artikel en het wachtwoord gebruikt, realiseert dat het hier om expliciet beschreven seksualiteit gaat en in principe bestemd is voor lezers van 18+.
Veel plezier! 🙂
Het wachtwoord is:
HANDLEIDING
Hoofdstuk 3: Seksuele organen
Laat ik maar direct met de deur in huis vallen: Hoofdstuk 1 en 2 bestaan niet.
Ook na dit ‘Hoofdstuk 3’ komen er geen nieuwe hoofdstukken.
En nee: ik heb niets gekopieerd en ben zelfs niet geïnspireerd door de echte ‘Dummies-serie’ over Seks.
Omdat ik het woord ‘dummies’ wel wilde gebruiken voor dit artikel ging ik even zoeken en vond warempel hun boeken over seks…
Maar dat is niet de bedoeling van mijn schrijfsel.
Met dit artikel wil ik proberen op een zeer simpele manier duidelijk te maken dat onze seksuele organen gemaakt zijn voor… nou… wat zal het zijn??? Juist ja: SEKS!
En dat die organen niet opeens gevormd worden vanaf iemands 16e jaar of dat ze voor die leeftijd niet bestemd zouden (mogen?) zijn voor seksuele handelingen.
En ik noem ze expres niet ‘geslachtsorganen’ omdat dit te veel verband houdt met ‘geslachtsgemeenschap’ ofwel de voortplanting.
Daar zijn die organen evolutionair natuurlijk wel primair voor bedoeld (anders had de mens maar een korte levensduur gehad…) maar seks is meer dan voortplanting.
Daarom ‘seksuele organen’.
En wat is seks?
Juist ja: seks is lekker.
De seksuele organen zijn bedoeld om plezier aan te beleven, net zoals de smaakpapillen zijn bedoeld om te genieten van lekker eten en drinken.
Daar heb ik al vaker over geschreven.
Maar ditmaal wil ik me puur en alleen concentreren op dat biologische feit van de seksuele organen en waar ze (ook) voor bedoeld zijn bij elke mens; jong en oud.
Het blijkt namelijk dat heel veel volwassen mensen de feiten niet willen of durven accepteren dat ‘alle mensen seksueel zijn’.
Ook daar heb ik al over geschreven.
In dat artikel ga ik echter weer eens zeer breed en filosofisch in op het gevoelsaspect van veel mensen (ook kinderen) rondom seksualiteit.
Nu zal ik het (proberen…) kort en krachtig bij de pure lichamelijke functie te houden van de seksuele organen.
Wordt het ooit nog eens ‘rustig’ in de maatschappij?
Of is dit juist het ‘nieuwe normaal’ en wordt deze eeuw er een van superlatieven, excessen en progressieve polarisatie?
Dat dit de huidige maatschappelijke trend is – polarisatie – is al een poosje duidelijk voor mij.
Daar heb ik hier al regelmatig over geschreven en ik maak er in de sociale media herhaaldelijk gebruik van om mensen hierop te wijzen. Al voor het een ‘trending’ onderwerp werd.
Maar deze dagen overtreffen alles.
Misschien gevoed door de (mentaal) dodelijke Coronacrisis?
Zoeken we uitvluchten om onze opgekropte energie en uitvloeiende agressie kwijt te kunnen?
In ieder geval richt de maatschappij zich op dit moment niet volledig op Corona-besmettingen maar vooral op ‘racisme’.
Natuurlijk door het incident rond de dood van ene George Floyd in de Verenigde Staten.
‘Dood door schuld’ van een (witte) politieman die een fatale nekklem toepaste bij zijn aanhouding.
De wereld ontplofte.
Eigenlijk bemoei ik me totaal nooit met dit soort ‘internationale’ incidenten.
Schietpartijen, criminaliteit, drugs, maffia, Taghi, Holleeder (wie is dat ook alweer…), Brech of andere personen die langer of korter in het nieuws komen vanwege twijfelachtige praktijken.
De kranten staan er dagelijks ‘vol’ van en ik heb daar persoonlijk niks mee.
Ook met ‘racisme’ zeg ik altijd niks te hebben.
Ik heb er geen persoonlijke ervaringen mee… Hoewel mijn Kroatische ex-partner naar mijn mening af en toe wel eens minder serieus werd genomen door anderen.
En de verhouding Kroatië-Servië was zeker na de oorlog niet echt goed te noemen, wat zich ook uitte in onderlinge ‘haat’. Maar volgens mij was dat tussen Nederlanders en Duitsers ook heel veel jaren zo. Misschien soms nog wel…
Maar alles bij elkaar boeide het onderwerp me nooit genoeg om me er tegenaan te bemoeien.
Tot nu.
Als ik ergens op de ‘sociale media’ durf uit te spreken dat ik “overtuigd ben dat pedofilie een keer genormaliseerd zal worden” of “seksualiteit en porno niet schadelijk zijn voor kinderen” dan kan ik steevast op een storm van kritiek rekenen. En dat is dan voorzichtig uitgedrukt.
Velen wensen mij de ergste manieren om snel onder de grond gestopt te worden toe en ik zal ongetwijfeld ontelbare keren gerapporteerd worden.
Ik houd me tegenwoordig daarom meestal wijselijk in omdat ik weet dat de boodschap van die uitspraken in deze tijd toch niet aankomt. Althans meestal niet. Nog niet.
Maar als ik zeg dat mensen die 100 jaar geleden durfden uit te spreken dat “homofilie een keer genormaliseerd zal worden” of “homostellen kinderen zullen mogen adopteren” dezelfde mateloze kritiek over zich heen kregen en mogelijk hun leven niet zeker waren, dan haalt vrijwel iedereen de schouders op. Dat was immers een heel ander tijdperk?
Ja, dus?
Betekent dit niet dat er nu, 100 jaar later, niet soortgelijke nieuwe inzichten kunnen ontstaan waardoor zaken die vroeger niet begrepen werden dat nu wel worden en dat er altijd weer nieuwe inzichten ontstaan door de menselijke geschiedenis heen?
Of zitten we nu op een eindpunt van de menselijke beschaving en weten we alles?
Werd Elon Musk niet uitgelachen toen hij met ‘SpaceX’ begon en als een fantast bestempeld maar zitten er nu niet twee levende astronauten in ruimtestation ISS, die daar met ‘zijn’ raket zijn gekomen?
Zou het kunnen zijn dat we anders over zaken gaan denken door voortschrijdend inzicht?
Daar ben ik persoonlijk 100% van overtuigd en niet alleen omdat ik een ‘science fiction’ liefhebber ben, met een voorkeur voor Star Trek of omdat ik een gestoorde ‘perverseling’ ben als ik praat over seksualiteit.
De geschiedenis wordt dagelijks opnieuw bijgewerkt en inmiddels weten zo veel mensen meer over achtergronden van bepaalde materie en problemen waarvoor we nog geen oplossingen hebben.
Wat niet betekent dat we die nooit zullen vinden.
Net als nu er rond het ‘COVID-19’ virus nog zo veel vragen onbeantwoord zijn.
Ooit weten we er misschien alles over.
Maar hier wil ik het weer eens hebben over mijn expertise; mijn ‘stokpaardje’: seksualiteit.
Want dat mensen neuken om kinderen te maken dat weten we al sinds de mensheid bestaat.
Maar weten we daarom alles van seks, gevoelens, lust en alle mogelijke verschillen in persoonlijke seksuele beleving? Daarin staan we volgens mij nog maar aan het begin van de uiteindelijke ontdekkingen van seksuele diversiteit.
Daar wil ik het nu even over hebben.
En nog een ondertitel:
De jacht van de anti-seks-maffia op legale (teenage) porno!
Zo, de kaarten zijn geschud. De toon bepaald.
Dit artikel gaat over porno. U bent gewaarschuwd.
Maar tegelijkertijd wil ik zelfs porno-haters attenderen dit vooral te lezen!
Want mogelijk zijn zij de oorzaak van de mensonterende heksenjacht die de laatste tijd is ontstaan. Een heksenjacht die meer slachtoffers eist dan het aantal door de diverse instanties daadwerkelijk geholpen ‘slachtoffers’ van seksueel grensoverschrijdend gedrag.
Aanleiding
Directe aanleiding voor dit artikel is een kleine Twitter-discussie tussen mij en de hulplijn ‘Stop it Now!’, die probeert “kindermisbruik te voorkomen door hulp te bieden aan mensen die dreigen een grens over te gaan of dat al zijn gegaan ten aanzien van minderjarigen.”
Ook zijn zij een meldpunt voor mensen die vermoeden dat iemand grensoverschrijdend gedrag vertoont ten aanzien van minderjarigen.
Op zich sta ik achter elke hulporganisatie die mensen helpt als ze worstelen met problemen.
Als ze zich belangeloos opstellen en niet alleen ter bescherming van minderjarigen handelen maar ook de belangen van de hulpzoekenden respecteren dan kan dit zeker verschil uitmaken en misbruik voorkomen.
Dat ze aangeven met iedereen te willen praten (“Start het gesprek”) was voor mij zelfs aanleiding om mezelf aan te bieden als ‘ervaringsdeskundige’ met betrekking tot ‘gevoelens voor minderjarigen’ en een ‘stempel’ als ‘zedendelinquent’. * (Zie onder!)
Daar heb ik al zeer uitgebreid over geschreven.
Omdat er te grote misverstanden bestaan over de zogenaamde ‘daders’ vind ik het essentieel dat er ook met die (vermeende) daders gesproken wordt om beter begrip te ontwikkelen van alle kanten.
Pas dan kan preventie doeltreffend worden.
Helaas zag ‘Stop it Now’ geen ruimte voor open gesprekken over mijn kant van het verhaal. * (Zie onder!)
Ze zijn (naar eigen zeggen) meer gericht op de ‘slachtoffers’.
Op zich al vreemd omdat ze dus wel juist open zouden staan voor ‘hulp’ aan (potentiële) daders.
Voor hulp met mijn ‘stoornis’ (zoals zij dat benoemden) ben ik welkom maar om meer duidelijkheid te verschaffen over oorzaken, verschillen en gevolgen van ‘andere gevoelens’ is er geen ruimte.
Jammer en een gemiste kans.
Maar daar schreef ik al uitgebreid over.
