“Het geloof staat voor liefde, gerechtigheid en vrede.”
Ergens had ik al geschreven dat ik meerdere artikelen over seksualiteit ‘op de plank’ had liggen. Dit is er één van. Het gaat over een Christelijke predikant (actief!) die heel progressieve overtuigingen heeft over het leven. En zeker ook over seks. Daarbij… Hij is zelf homoseksueel. En al 23 jaar getrouwd met een man! Al voor het homohuwelijk officieel werd erkend. Zijn relaas werd een keer gepubliceerd in een krant. Welke weet ik even niet meer maar ik had de pagina’s opgeslagen om het later in een artikel te verwerken. Ik plaats ze hieronder. Mogelijk is het wat lastig lezen maar het is de moeite waard!
Moet ik hier nog iets aan toevoegen? Volgens mij spreekt het geheel voor zichzelf.
“Dominee Harold Schorren bewandelt zijn eigen pad.” En daarmee verwoordt hij het Christelijke geloof prima in de huidige tijdsgeest. Waarin steeds meer bekend wordt van het wezen ‘mens’, zowel fysiek als mentaal. En dat we mogen ‘geloven’ als dit ons leven gelukkiger kan maken. Maar ook dat we lief moeten hebben. Blijven streven naar gerechtigheid. En naar vrede. De peilers van een gezond denkende en voelende mens.
Eén ding wil ik er graag uitlichten: Schorren is dus homoseksueel. En hoewel hij dit volledig geaccepteerd heeft en jarenlang gelukkig samen is met een man, noemt hij dit in het begin van het artikel wel degelijk een ‘ziekte’: “Vroeger dacht ik dat het een zonde was, maar nu weet ik dat het een ziekte is.” Geweldig! Dit is wat ik ook bedoelde in mijn oude artikel: ‘Homoseksualiteit is een ziekte’. Al geschreven in 2002! Nu zou ik het misschien iets anders schrijven maar de basis zou hetzelfde blijven. Het is en blijft een ‘afwijking’ van de gangbare ‘gender’ van de mens, als die in een ogenschijnlijk vrouwen- of mannenlichaam is geboren. En zo zijn er dus gewoonweg meerdere afwijkingen. Ergens genetisch ontstaan tijdens de groei van het embryo. Een proces wat de wetenschap nog niet kan verklaren. De mens is nu eenmaal een samenraapsel van een soms vreemde mengelmoes van genen. Daarom zijn heel veel ‘afwijkende’ of ‘andere’ gevoelens van een mens nooit een eigen keuze en dus te veranderen. Ze zijn wat ze zijn. En ze zijn goed. Want alles in de natuur is goed. Afwijkend of niet. “Uitzonderingen bevestigen immers de regel?” 😉
Wie de peiler ‘liefde’ serieus neemt, omarmt dus alle afwijkingen. Noem het een ‘ziekte’. Misschien toch een onhandig woord. Ook Schorren gelooft niet in genezing, terwijl wij bij een ziekte daar wel aan denken. Dit bedoelde ik dus ook in mijn inmiddels 20 jaar oude artikel.
Hoewel het ‘geloof’ (in alle soorten en maten!) door de geschiedenis heen voor gruwelijk veel ellende heeft gezorgd zoals oorlogen, veroordelingen, (massa-) moorden en levenslange uitsluitingen, wat ook in deze tijd nog actueel is in veel gemeenschappen, kan het voor ‘gezond’ denkende mensen wel degelijk een handvat zijn om beter te kunnen functioneren in het leven. Veel mensen hebben dat nodig omdat ze onzeker zijn. En liever in een gelijkdenkende groep verkeren. Als dit op de manier gebeurt zoals dominee Schorren het interpreteert is daar niets mis mee. Zolang het blijft bij ‘leven en laten leven’ en niemand dwingt of buitensluit omdat ze anders denken.
Aan het laden ...