Homoseksualiteit is een ziekte!

door: John van de Rest
Geschreven op 11 juli 2002

LET OP: vanwege de discussie die na dit artikel ontstond in 2002, heb ik in 2004 een aanvulling geschreven.
Deze staat onderaan het artikel.

Enkele maanden geleden was een geestelijk leider van de moslims in nederland, een zogenaamde “Imam”, in opspraak vanwege zijn mening over homoseksualiteit. “Het is een ziekte en zou behandeld moeten worden” waren ongeveer zijn woorden. Hierop volgde een officiële aanklacht waar zelfs de rechter bij ingeschakeld werd. Deze oordeelde dat de Imam vanuit zijn geloof de “vrijheid tot het doen van de uitspraak” had en hij werd vrijgesproken. Wel moest hij voortaan beter rekening houden met de hier geldende cultuur en meningen en de als beledigend ervaren uitspraak enigszins verzachten. De Imam heeft zich daarna inderdaad ervan afgedaan door te zeggen dat hij hiermee niemand wilde kwetsen of beledigen.

Vrijheid van meningsuiting?

Waarom mag iemand vanuit zijn geloofsovertuiging niet iets uitspreken wat voor zijn aanhangers van groot belang is?
Daarbij komt ook nog dat niet alleen het geloof van belang is; ook wetenschappelijk staat de Imam volledig in zijn recht:

Homoseksualiteit IS een afwijking of een ziekte!!!

Laat ik even helemaal duidelijk zijn: de mens is vanuit de natuur bezien een heteroseksueel wezen. Daar is de lichamelijke bouw helemaal op ingericht anders zouden mannen en vrouwen er niet zo uitzien…
Net als een kind geboren kan worden met een been wat korter is, niet goed of volledig functionerende inwendige organen, een aangeboren hartafwijking of noem maar op; ALLES wat niet 100% volgens het natuurlijk beeld is klopt niet en is dus een afwijking. Zo kan de hormoonspiegel ook in de war zijn wat iemand homoseksueel kan maken.
Tot zover is er niets aan de hand: de persoon in kwestie kan er niets aan doen en de tolerante instelling in ons vrije land is natuurlijk helemaal perfect.
Vroeger ontkenden ouders de andere geaardheid van hun kind, mocht je niet in het openbaar verschijnen met een partner van gelijke kunne en moest je bang zijn om je baan te verliezen. Tegenwoordig is dat gelukkig allemaal geliberaliseerd. Er mag zelfs getrouwd worden en er worden zelfs kinderen geadopteerd.
Maar het BLIJFT een afwijking!

Erger vind ik het als een mens in wezen “normaal” wordt geboren maar door aanraking met bepaalde vrienden in een ‘scene’ belandt waarin homoseksualiteit als een soort levensstijl wordt gebruikt. Noem het maar de “gay-scene”.
Hierin lopen zeker niet allemaal geboren homo’s rond. Het zijn ook heel vaak gekwetste zielen die in deze wereld zoeken naar geluk. Het is dus een KEUZE voor deze vorm van seksuele omgang. Als dit beperkt blijft tot een monogame relatie is het nog steeds geen gevaar voor de maatschappij. Vaker heerst er in deze kringen echter een grote seksuele vrijheid waarin “iedereen het met elkaar” doet!
Vanuit deze scene worden vele orgies georganiseerd en juist de mannelijke gayscene lijkt er geen moeite mee te hebben veelvuldig “gevaarlijke” sex te hebben.
Waardoor de aids-epidemie alleen maar wordt aangewakkerd want over hygiëne zullen we het in dit verband maar niet hebben…

Als je deze feiten onder ogen houdt dan is het voor mij meer dan duidelijk: een groot aantal homo’s (mannen maar ook vrouwen!) is niet aangeboren homo maar is geestelijk ziek. De vrije keuze om niet hetero maar homo te zijn bestaat maar klopt natuurlijk niet.
Je kiest er ook niet voor een been af te laten hakken omdat je eentje mooier vindt.

Homoseksualiteit wordt te vaak als “normaal” beschouwd en gewoon als een vrije keuze dus toelaatbaar.
Tegenstanders van deze gevaarlijke levensstijl daarentegen worden meteen veroordeeld vanwege discriminatie.
Als ik dus tegen mijn kinderen zou zeggen: “Kijk uit met wie je je inlaat! Ga niet naar een homobar of pas in ieder geval op dat je niet ingaat op ‘vreemde verzoeken'” dan discrimineer ik en voed ik mijn kinderen verkeerd op want alles wat homo’s kunnen en mogen doen is goed.

Er bestaan veel meer afwijkingen waarover geen discussie mogelijk is en de persoon in kwestie wel meteen wordt veroordeeld hoe hij of zij zich ook gedraagt.
Denk bijvoorbeeld aan pedofielen.
Ook hier bestaat een aangeboren liefde voor het jonge kind; feitelijk een hormonaal nooit volwassen worden!

En aangeboren agressie?

Natuurlijk bestaan er in elke categorie excessen.
Homoseksuelen die anderen lastig vallen die daar niet van gediend zijn.
Verkrachters die hun frustratie uiten in gewelddadig contact zoeken.
Nep-pedofielen die kinderen lokken om hun lusten te bevredigen.
Elke categorie kent zijn negatieve uitingen.
Moet je daarom de hele categorie veroordelen?
Dan blijft er niemand meer over op aarde…

Belangrijk is dat we niet iedereen met een bewezen afwijking meteen veroordelen voor de negatieve uitingen van sommigen met deze afwijking.

Dat is discriminatie!

Verklaring 28-02-2004 

Vanwege een aantal ongelukkige gebeurtenissen in mijn leven (…) worden mijn
uitspraken blijkbaar altijd verkeerd begrepen en uiteindelijk tegen me gebruikt.
Uit het bovenstaande zou kunnen blijken dat ik homosexuelen veroordeel en dus discrimineer.
Verder zou kunnen blijken dat ik pedofielen gelijkstel aan homofielen en dat ik hier propaganda voer voor deze mensen.

Mijn manier van schrijven – provocatief, uitdagend, cynisch, soms zwartgallig – heeft me in de afgelopen jaren meer en meer in de problemen gebracht.
Omdat heel veel verkeerd begrepen wordt wil ik niet meteen alles verwijderen maar aanpassen aan de “algemeen beschaafde toon” die in Nederland rechtsgeldig is.
Binnenkort zal ik dit artikel daarom herschrijven en de werkelijke betekenis in andere woorden omvatten.

Laat ik hier nu voorop stellen:
– ik heb niets tegen homosexuelen en wil over deze mensen niets kwaads zeggen
– ik maak geen propaganda voor pedoseksuelen en wil hun gedrag geenszins aanmoedigen!

Voorlopig plaats ik dit artikel in het archief en na de aanpassing geef ik hiervan een melding.

Na 2004 ben ik niet meer tot de beloofde aanpassing gekomen.
Helaas is mijn strijdend vuur langzaam gedoofd en ben ik het vechten moe.
Ik werd en word niet begrepen in mijn opvattingen en heb tot de dag van vandaag (juli/2014) nog steeds af en toe hooggaande ruzie over mijn uitspraken.
Dat heeft me verlamd.
Maar ik kom niet terug op eerder gedane uitspraken.
Omdat ze in correct geinterpreteerd verband gewoon juist zijn.