De Rest van het Avontuur

Vandaag in de Restflits:
– Help! Blogperikelen…
– 1 november 2018: Dag van de positiviteit
– Bierpraet
– Aanvulling Bierpraet: Kordaat-oorlog?
– Wat nog Rest

Help! Blogperikelen…

Het artikel wat ik gisteren heb geplaatst, kwam voor de (aandachtige) lezer misschien wel wat negatief over. Alsof deze hele blog op instorten staat… Of zelfs al “in puin” ligt…
Nou ja…
Zodra ik er echt niet meer zelf ‘in’ kan om er iets te wijzigen, dan kan je het natuurlijk wel een beetje als zodanig beschrijven… Dan zou het ‘einde Avontuur’ zijn…
Slechts een archief van gedachten uit het verleden.
Zonder toekomst.
Een soort ruïne die ‘op instorten’ staat dan.
Vandaar mijn gebruikelijke beeldspraak.
Daar heb ik patent op als ik iets ‘negatiefs’ wil beschrijven.
Goed (voor mezelf) dat ik dit heb gedaan.
Na publicatie was ik direct weer vrolijk.
Ik knap er altijd van op als ik me even ongegeneerd ventileer via deze blog.
Hahaha!
Euh…
Oh wacht… Als de blog dan inderdaad (straks) niet meer te redden is en ik er noodgedwongen mee zal moeten stoppen… Dan heb ik die ‘uitlaatklep’ niet meer!
Dan zijn de betonnen muren van mijn ‘bunker’ werkelijk de uiterste grens waarbinnen ik me heel alleen nog slechts kan gaan zitten opwinden…
Dat gaat hoofdpijn opleveren! Daar kan ik dan zeker vanuit gaan.
Niet opgeven dus en (proberen) verder te gaan met uitvinden wat er aan de hand is.
Vermoedelijk doe ik dat na het weekend op wat ‘diepere’ schaal.
Afgezien dat geen ‘helpdesk’ in het weekend bereikbaar is, of ik nu wel of niet antwoord zal krijgen; ik heb deze twee dagen andere plannen.
Een daarvan is deze ‘Flits’ en ik hoop morgen nog iets te schrijven over een onderwerp wat meer aandacht verdient.
Daarnaast heb ik wat persoonlijke ‘onderhoudswerkzaamheden’ die ook de nodige aandacht verdienen. 😉
De blogperikelen blijven dus even bestaan.
Gelukkig ‘werkt’ het wel via de in dat artikel genoemde omwegen maar het stelt me alles behalve gerust.

Uiteraard kan ik van vrijwel de meeste (toevallige) lezers geen hulp verwachten, hoewel ik nog wel in één zinnetje iets van een ‘hulpvraag’ stelde.
Een (toevallige) lezer heeft daarom ook zelfs een aanwijzing gegeven in een reactie dat ik mogelijk zelf een probleem op mijn eigen computer zou kunnen hebben…
Ofwel: mijn PC controleren en opschonen… Wie weet helpt het.
Zucht…
Zoals heel Nederland een mening heeft over politiek, sport en zwarte Piet…
Deze reactie plaats ik dan uiteraard ook niet.
Zegt een (ex-) ICT Helpdesk medewerker die in alle communicatie met externe serviceverleners die het allemaal ‘denken te weten’ moet zeggen dat ik geen virus heb, de PC regelmatig uit/aan zet, opschoon en controleer op ‘malware’, modems en routers heb gereset en dat het probleem echt extern moet zitten. Wat ze in eerste instantie nooit willen geloven…
Dit soort reacties negeer ik dus liever. 😉

Ik heb het artikel geplaatst omdat ik mijn ‘perikelen’ even kwijt wilde en bij voorbaat wilde verklaren waarom ik er (mogelijk) even niet zou kunnen zijn met nieuwe stukjes.

Wordt vervolgd

1 november 2018: Dag van de positiviteit

Was iemand van de lezers zich bewust van deze gedenkwaardige dag?
Iemand? Niemand?
Nou… Het is dat ik uiteraard de site ‘Voor Positiviteit’ volg op Twitter (daarvan plaats ik dus regelmatig mijn ‘Citaten’ bovenaan deze blog!), anders zou ik dit ook hebben gemist.
Het plaatje wat ik vandaag (3 november) als ‘Citaat van de dag’ heb geplaatst, kwam toen uiteraard primair voorbij via Twitter. En natuurlijk vind ik dit een mooi plaatje met mooie stellingen, waaraan ik graag mee doe. Maar absoluut niet alleen op 1 november!
Dit zijn naar mijn mening punten waar je elke dag bij stil zou moeten staan en misschien zelfs elke dag zou moeten proberen te integreren in je eigen leven.
Punten waar ik heel mijn leven eigenlijk al mee bezig ben!
Met proberen dus.
Want in onze maatschappij valt dit verdomd tegen om te realiseren.
In ‘geluk’ gelooft al bijna niemand meer, ‘innerlijke rust’ is ver te zoeken met alle onophoudelijke externe invloedrijke factoren die ons leven verstoren en hoeveel ‘vriendelijkheid’ zien we dagelijks om ons heen? Zowel ‘in real life’ als ‘virtueel’ via de (a)sociale media?
Misschien is het daarom dat ‘wijze mensen’ deze dag hebben bedacht: ‘Dag van de positiviteit’?
Ik weet het niet…

De ‘bedenker(s)’ van dit initiatief hebben tevens de ‘Verkiezing van de meest positieve bekende Nederlander’ georganiseerd! Eerlijk gezegd kreeg ik daar dan meteen weer een eng gevoel bij.
Natuurlijk moet ik dit ‘positief’ bekijken.
Want ‘bekende Nederlanders’ hebben meer invloed dan ‘onbekende’.
Als ik met mijn hoofd op TV die stellingen zou gaan verkondigen dan staat de volgende werkdag het AD vol met brieven of de omroep nu echt helemaal van het padje af is geraakt en zullen Angela de Jong en Özcan Akyol in hun columns schrijven hoe bedroefd ze zijn geworden van mijn vernietigende uitstraling die de goed bedoelde boodschap teniet doet.
Daarom was voor deze verkiezing een blik met bekende (?) sporters en andersoortige hoofden open getrokken die zich vrijwel altijd van hun meest positieve kant in de vele media laten zien.
Van de genoemde 10 BN’ers op de site bleken de (mij) onbekende sporters juist het meest positief!
Vermoedelijk omdat ik niet zo van sport houd en daarom alle sportnieuws mijd?
In ieder geval zou ik Marco Borsato hebben gekozen als ik had had meegedaan.
Da’s vrijwel de enige die ik wat vaker heb gezien (samen met Erica Terpstra) en die inderdaad wel positief op mij over komt. Erica zou voor mij dan een goede tweede zijn geweest.
De rest ken ik niet of nauwelijks…
Maar Churandy Martina blijkt de meest ‘positieve’ BN’er van dit jaar te zijn geworden.
Voor dit nieuws had ik nog nooit van hem gehoord…
Omdat ik overigens geen enkele BN’er ECHT ken… omdat ik ze simpelweg nooit in hun echte privéleven heb ontmoet… zou ik geen enkele keuze kunnen maken.
De meesten kunnen namelijk heel leuk praten en lachen voor de camera maar achter de schermen kunnen het zomaar afschuwelijke ‘dorken’ zijn…
Nee, die ‘verkiezing’ deed me bij voorbaat al helemaal niks (toen ik die in de spotjes op TV langs zag komen) en nu ik sinds 3 dagen dus eigenlijk pas weet dat een van mijn favoriete ‘citaten-kanalen’ hier feitelijk achter zit… ben ik een beetje aan het twijfelen geraakt.
Vooropgesteld: Veel van de citaten van ‘@4Positiviteit’ zijn gewoon geweldig!
Ze komen dagelijks langs in mijn Twitter en ik geniet daar meestal van.
Net zoals alle anderen van de 285.052 volgers vermoedelijk.
En ik begrijp heel goed dat de maker van de site – Mark Verhees – heel graag ziet gebeuren dat er meer… VEEL MEER… mensen positiever worden en daardoor misschien wel gelukkiger…
Absoluut een nobel streven.
Ik ben alleen een beetje bang dat zelfs dit initiatief, wat er uiteindelijk toe leidt dat er toch steeds meer mensen de ‘positieve’ boodschappen gaan lezen, alleen maar tot een ander soort ‘consumeren’ leidt. Net zoals de zowel geroemde en verguisde ‘new age’ bewegingen hebben geleid.
Tot vele goed bedoelende alternatieve clubjes die allemaal op hun positief ingestelde eilandjes hun goede boodschappen verkondigen.
Terwijl om hen heen de aanhoudende en politiek gesteunde en gestimuleerde mallemolen van negativisme blijft voortrazen. Sneller en sneller.
Tot alles een keer buigt en barst…

Dit klinkt dan weer niet zo positief…
Maar dat is het gevolg van ‘slechts’ 1 dag van de positiviteit en slechts een handjevol positieve bekende Nederlanders…
Nog een stuk of 16 miljoen Nederlanders meer graag, die de boodschappen gaan volgen!
Even volhouden mensen!!! 😛

Bierpraet

Misschien kan iemand zich nog herinneren dat ik ruim een jaar geleden ‘De kleine Rest alcoholvrije bieren test’ heb gehouden?
Omdat ik toen een redelijk enthousiast voornemen had om te stoppen met alcohol, na weer eens een beetje ‘ziekies gevoel’ nadat het wat uit de hand was gelopen.
En omdat me overal werd verteld dat ik pas echt kan stoppen als ik volledig stop met alcohol, dus ook met een biertje…
Zelfs alcoholvrij bier werd me afgeraden omdat dit het ‘gevoel om weer te gaan drinken’ zou aanwakkeren.
Nou goed dan…
In die test is duidelijk geworden dat het helaas toch nog niet een serieuze vervanger zou kunnen worden; alcoholvrij in plaats van ‘normaal’ bier.
De smaak van het ‘betaalbare’ alcoholvrije bier is echt nog te ver verwijderd van het normale bier.
In dat artikel had ik ook ter vergelijking de prijs van mijn op dat moment persoonlijke ‘huismerk’ genoemd: Argus, een biertje van de Lidl, voor € 0,27 per flesje.
Hier heb ik me verder maar aan gehouden, met als welkome afwisseling een (nog lekkerder) speciaal biertje in de weekenden.
Helemaal stoppen met bier… zag ik dus niet zitten.
En nu nog steeds niet!
Als ik zeg dat ik ‘clean’ ben dan is dat zo: clean van de sterke drank.
Ik denk namelijk dat een halve liter whisky per dag een stuk ongezonder is dan een halve liter bier… En dat is wat ik alleen nog maar drink en zelfs dat niet elke dag.
Want een gewoon biertje per flesje (pijpje) is meestal maar 0,30 liter.
Genoeg avonden dat ik niet meer dan dit drink.

Toch kwam er een poosje geleden een probleem!
Argus verdween uit de schappen van de Lidl!
In de sociale media heb ik er nog melding van gemaakt en ‘Lidl’ antwoordde destijds dat de flesjes inderdaad weg waren maar de blikken nog wel verkocht zouden worden.
Tja… Altijd gewend aan flesjes stapte ik in eerste instantie dan maar over op het enige andere overgebleven huismerk van de Lidl: Oettinger. Ik kende dat ook al en dit smaakt op zich ook prima.
Per flesje € 0,32 dus wel iets duurder maar nog altijd het goedkoopste van alle huismerk biertjes.
Maar met een nadeel: een hals met een soort van zilverpapier daarop geplakt!
En omdat ik die flesjes eigenlijk altijd het liefste direct dronk ‘uit de fles’, had ik een probleem.
Ik moest nu een poosje ‘pulken’ om de hals drinkbaar te maken, anders zit ik met zilverpapier in m’n mond… 😛
Dit was geen doen dus ik besloot om het dan maar in een glas te schenken.
Omdat ik meestal de hele avond wel over een biertje doe, slaat dat in een glas alleen wel sneller ‘dood’, dus geen schuim meer en de ‘kracht’ gaat er wat af.
Ik kan natuurlijk wel minder dan het hele flesje inschenken in het glas maar dan zat ik toch ook weer te tobben met het fleshalsje als ik het dopje (met zilverpapier) er voorzichtig op wilde duwen.
Wat een getob nietwaar?
Toen ben ik ook de (halve liter) blikken van Argus maar eens gaan proberen.
Als ik dan toch al met een glas bezig was.
Wat blijkt nu: de prijs van zo’n blik Argus is € 0,49.
Duurder natuurlijk dan een flesje Oettinger maar er zit ook meer in!
Omgerekend naar 0,30 liter is dit maar € 0,294!
Naar verhouding is dit dus toch goedkoper dan de Oettinger en ook net zo lekker als de oude flesjes Argus.
En ik schenk dan uiteraard slechts de helft in een glas, waarna ik de andere helft dan vaak bewaar voor de volgende dag. Dat gaat prima en dan drink ik naar verhouding nog minder dan dagelijks een flesje.
Ook omdat ik de laatste tijd niet meer altijd hele kratten bier kocht maar wat vaker losse flesjes en nu dan eventueel losse blikken omdat ik liever fiets naar de supermarkten, dacht ik er daarom sterk aan om definitief over te stappen op de blikken Argus.
Tot…
In de media de laatste paar weken stevig reclame werd gemaakt voor een ‘nieuw’ biermerk: ‘Kordaat’! Heel prominent op RTL7 waar ik vaak films kijk en als het uitgezonden wordt naar het Darts. Echt voor en na elk reclameblok: Kordaat! Ik werd er helemaal gek van.
Maar ook weer nieuwsgierig want ik kende het nog niet.
En als bierliefhebber…
Je raadt het al. 😉
Omdat ik wilde weten in welke ‘super’ ze dit zouden verkopen, zocht ik het op.
En wat bleek tot mijn stomste verbazing?
Kordaat is het nieuwe huismerk van de Lidl dus uiteraard alleen daar te koop!
De opvolger dus van Argus.
En ik zag ergens op een of andere site een kratprijs langskomen die me wel aantrekkelijk leek.
Nou, afgelopen week heb ik dan de eerste 3 flesjes van het nieuwe Kordaat gekocht.
En… ze kosten € 0,29 per stuk!
Net zo duur dus als de blikken Argus (naar verhouding) en iets goedkoper dan Oettinger.
Ik hoopte natuurlijk op een definitieve vervanging van de oude flesjes Argus door het nieuwe Kordaat.
Donderdag heb ik het voor het eerst geproefd.
Ugh… Dat viel tegen! 😛
Wat ze in de megalomane drammerige reclame ook durven beweren over ‘kordate mannen’…
Dit is een slap – zelfs beetje smakeloos – biertje.
Ik zou het kunnen vergelijken met een Bavaria, een van de bekende A-merken waar ik ook niet zo gek op ben.
(Een iets betere onderzoeker zal er net als ik achter komen dat ‘Kordaat’ in de Bavaria brouwerij gemaakt wordt… Oeps… Verrassend?)
Nou…
Om een lang verhaal kort te maken (euh… kan dat nog?):
Ik blijf toch maar lekker bij de halve liter blikken van Argus.
Die gaan echt niet elke dag helemaal leeg en een open blikje smaakt mij de volgende dag ook nog prima. Er zit dan zelfs nog een beetje schuim op!

Dat was dus weer even een ‘Flitsend’ bierpraetje tussendoor.
Doe er je voordeel mee of negeer het als je niks moet hebben van bier. 😉

Aanvulling Bierpraet: Kordaat-oorlog?

Afgezien van mijn persoonlijk (smaak-) onderzoekje naar de voor- en nadelen van het ‘nieuwe’ Kordaat bier van de Lidl, heb ik al zoekende een paar opmerkelijke dingen gevonden!
Er bestaan namelijk al langer twee andere ‘Kordaat’ bieren!
En die vond ik ook al toen ik op zoek was naar de winkel die het zou verkopen.
In Google trof ik als eerste eigenlijk aan het Kordaat van:
‘Studiokordaat.nl’: “een creatief bureau in Leiden voor grafisch ontwerp, branding en communicatie” wat dit bier uitbracht na het 1-jarig bestaan van het bureau begin 2017.
Maar ook: ‘Bierbrouwerij Kordaat in Roermond’, die al sinds 2016 hun plaatselijke biertje brouwt.
Deze is er zo te lezen niet blij mee…
Ik vrees voor beide (kleine) ‘Kordaten’ dat ze hun ‘merknaam’ vermoedelijk nooit officieel hebben geregistreerd in het merkenregister: ®.
Dan zal het ‘dikke pech’ worden want het grote wel geregistreerde Kordaat (ze gebruiken dit teken dan ook…) wint dat altijd.
Maar wie weet wordt het toch nog wel een bieroorlog! 😉

‘Nieuw’ Kordaat van Lidl

Kordaat uit Leiden

Kordaat uit Roermond versus Lidl-Kordaat

Wat nog Rest

Eigenlijk had ik nog een onderwerp voor de ‘Flits’ op de planning staan.
Mijn treffende visie op de nieuwe laatst gestarte talkshow (ja ja… NOG een…) ‘Jensen’.
Niet omdat ik er naar heb gekeken. Ik kijk vrijwel geen talkshows.
Op DWDD na, omdat die tussen het ‘nieuwsuur’ van 18.00 – 19.00 uur en het uitgebreide journaal met meestal een film daarna in geklemd zit.
Vroeger keek ik dan wel eens naar ‘Masterchef’ maar nu ik zeker weet dat ik de gerechten van deze categorie nooit zal kunnen maken en een eventuele deelname aan de Nederlandse versie ook uitgesloten is, heb ik er wat afstand van genomen. 😉
Alleen DWDD dus maar heel af en toe kijk ik wel eens naar fragmenten van talkshows die via Twitter de dag erna worden getoond.
Zo zag ik vorige week een stukje ‘Pauw’ waarin ik opeens Robert Jensen zag, die daar promotie kwam maken voor zijn eigen talkshow na 5 jaar afwezigheid.
Ook in die tijd (ruim 5 jaar geleden dus) keek ik er al nooit naar.
Bijna nergens naar trouwens, want dit was nog mijn tijd van de Kroatische televisie via de satelliet.
Heel af en toe kwam er wel eens iets langs… Maar van ‘Jensen!’ had ik nooit een hoge pet op.
Daarom was ik wel nieuwsgierig ‘wat er nu weer voor bagger op de TV verschijnt’.
Dit onderwerp is echter zo uitgebreid, dat ik heb besloten om er een apart artikel aan te gaan wijden.
Niet alleen aan Jensen (OMG! Mocht hij willen, die blaasbal…) maar aan talkshows in het algemeen. Waarin ik dan zelfs de lokale talkshowhost Kees Thies niet zal schuwen te benoemen!
Daarover dus binnenkort meer!

Voor nu:
Blog voorzichtig maar liefst positief, al dan niet onder het genot van een heerlijk biertje!

Tot de volgende Restflits. 🙂