Vandaag in de Seksflits
– Gewoon. Bloot.
– Kek Mama – Blootgewoon
– Delphine Lecompte: ‘Ik kokhals van deze puriteinse tijden.’
– Nieuwe rel rond kindmodel: Milama Maxanets (8)
– Wat nog Rest in de Seksflits
Gewoon. Bloot.
Zondag 21 maart was dan de eerste echte uitzending van het nieuwe NPO3-programma ‘Gewoon. Bloot.’. Na de wekenlange ophef tot het aanbieden van een petitie aan SGP-politicus Kees van der Staaij om te proberen uitzending te voorkomen.
Want…
“Schandalig! Bloot voor KINDEREN!”, “Voer voor pedofielen!”, “Kinderen en seks KAN en MAG niet!” en nog veel meer en veel grovere uitingen van onvrede die in de media zijn geuit.
Terwijl… de kinderen gaan niet bloot (wat nou “voer voor pedo’s”?) maar de volwassenen en het gaat niet over seks maar ‘slechts’ over het ‘normale’ van het blote lichaam.
Wat in de media soms allemaal wordt geseksualiseerd en daarin zien jongeren meestal alleen de mooiste lichamen, die een verkeerd beeld zouden kunnen geven van hoe iedereen eruit zou moeten zien. Dit zijn allemaal ‘gewone’ mensen. Geen pornomodellen.
Om vragen te beantwoorden van de oudste basisschoolleerlingen van de groepen 7 en 8 (11/12 jaar oud). Die feitelijk allemaal al wel weten wat ‘neuken’ betekent…
Maar daar gaat het hier helemaal niet eens om. Alleen maar bloot. Gewoon. Bloot.
In NRC stond op 19 maart een prima relativerend artikel met commentaar van een oud-regisseur van een programma waar een keer bloot in voorkwam (een ‘Theo en Thea’ aflevering!) die het programma vooraf kon bekijken: ‘Dit programma gaat over bloot, niet over seks’.
Hou zou het zijn afgelopen met de reacties na het programma?
Nou, als ik begin met mijn eigen mening (want ik heb gekeken): ik vond het kort (15 minuten slechts) en het leek me daardoor een flink ‘verknipt’ programma. Ik denk dat het in de studio gewoon veel langer duurde en er veel meer vragen zijn gesteld, waar ze mogelijk alleen de ‘leukste’ uit hebben geknipt, met als laatste een ‘kwisje’… Het kwam allemaal wat ‘suf’ op me over maar natuurlijk behoor ik dan ook niet tot de doelgroep van 11- en 12-jarigen. 😉
Ik vond het wel een heel leuke en ontspannen sfeer en wat mij betreft heeft het zijn doel bereikt: heel ‘gewoon’ doen over het naakte lichaam.
In de sociale media heb ik tot nu eigenlijk niet één negatief woord gelezen!
Wat ik zag was allemaal positief. Mogelijk vinden de notoire haters even niet zo snel de woorden om dit mee te kunnen afkraken… Maar misschien komt dat nog.
Ik heb in ieder geval gelezen dat de petitie zijn doel moet hebben gemist: de politiek kan niet op voorhand programma’s verbieden. Als achteraf blijkt dat regels zijn overtreden dan kan een advies gemaakt worden voor de controlerende organen om het programma voortaan te verbieden.
Maar ik ga er helemaal vanuit dat hier in dit geval geen enkele aanleiding toe kan zijn.
‘Gewoon. Bloot.’ Het is een nieuw beginnetje… Nu verder.
Vandaag in de Restflits:
– ‘Writer’s block’ dus duurde even…
– Verkiezingen 2021 – Deel 1 en 2
– Gezondheid update
– Dordrecht 800 jaar actie – update
– Wat nog Rest
‘Writer’s block’ dus duurde even…
In mijn laatste ‘Restflits van 20/21 februari 2021’ ben ik ook weer openhartig geweest dat het de laatste tijd weer niet zo goed met me gaat. Daarna was het vrij stil, afgezien van weer een aardige dosis seks en wat ‘Consumentenzaken’.
Het gaat natuurlijk vooral om mijn ‘goede gevoel’. Of juist in deze tijd: mijn ‘slechtere gevoel’.
Hoewel ik al enkele jaren nu een beetje ‘vecht’ tegen de inhoudsloosheid van mijn huidige leven, heeft de Coronacrisis daar een flinke schep bovenop gedaan.
Ik deed al ‘niks’, kwam al ‘nergens’ (behalve in de supermarkten) maar nu kom ik sinds begin december door de mondkapjesplicht nog minder dan nergens; ik kom mijn huis nauwelijks meer uit.
Een enkele keer loop ik nog wel eens naar de glasbak met weer een paar tassen vol lege whiskyflessen… En toen het een weekje zeldzaam warm weer was in februari heb ik een keer een rondje gefietst. Maar that’s it. En dat begint steeds dieper in te werken op mijn gemoed.
Ik heb eigenlijk steeds minder zin. Zin in wat dan ook.
Geen zin meer in schoonmaken van het huis (er komt toch vrijwel niemand meer en zelf voel ik er niks van…), in het klaarmaken van een wekelijkse grotere pot eten voor de voorraad, eigenlijk geen zin meer in eten in het algemeen… De bekende neergaande spiraal.
Schreef ik vorige keer nog over mijn bekende ‘vluchtpatroon’… Naast dat is er eigenlijk niet veel meer.
Daarom heb ik ook steeds minder zin in schrijven.
Afgezien dat ik dit ook alleen maar voor mezelf schijn te doen; ik zie soms geen echt boeiende onderwerpen meer om over te schrijven.
Over seks en porno nog genoeg… Maar ik wil hier dus geen ‘seksblog’ van maken!
Verder draait de hele maatschappij nu al maanden om de verkiezingen en al meer dan een jaar om Corona. Ongezond. Voor mij. Zeker omdat ik onvoldoende afleiding van al die ellende kan vinden.
Vandaar dat ik bijna een maand even geen zin had in een ‘normale’ Restflits.
Ik realiseer me dat er veel meer mensen zullen zijn met soortgelijke problemen.
Vooral ouderen maar ik las ook veel dat juist jongeren gek worden van de gedwongen isolatie.
Iedereen heeft af en toe een ‘uitlaatklep’ nodig. Of dit nu een (dans-) feest is, vakantie, dampende verjaardagsfeestjes of… orgies… Iedereen wil meestal wel een keer los.
Mensen zien, nieuwe ontmoetingen en ongedwongen zonder die verdomde mondlappen kunnen leven. Het vreet aan mensen. Niet alleen aan mij.
Daarom verman ik mezelf nog dagelijks en houd mezelf voor dat ik het gezien de omstandigheden helemaal niet zo slecht heb.
En daarom weer snel in de ‘pen’ en mijn ‘writers block’ doorbreken. 😉
Het lag blijkbaar al in de pijplijn en was in de Gemeenteraad van Dordrecht een punt hoog op de agenda maar enige weken geleden is het positief besloten: het hele ‘restafvalbeleid’ van Dordrecht gaat op de schop. ‘Men’ vindt dat de burgers nog niet goed genoeg afval scheiden en hierdoor te veel restafval produceren wat voor de Gemeente te veel geld kost om dat bij het verwerkende bedrijf – HVC – te laten doen, zonder zogezegd enerzijds de kosten veel hoger te gaan maken voor alle bewoners of anderzijds het beleid aan te passen.
Dat laatste hebben ze nu in meerderheid in de Gemeenteraad besloten.
Per april 2021 gaan belangrijke dingen veranderen.
En daar heb ik persoonlijk last van. Veel last. En ik vermoed veel andere Dordtenaren, vooral (weer) de mensen met de laagste inkomens en (let op!) de mensen met beperkingen en ouderen, die niet goed meer uit de weg kunnen.
Enkele sociale partijen en de ouderenpartij hebben daarom tegen gestemd.
Maar net als bij de landelijke overheid: die zijn zwaar in de minderheid.
Tijd voor een belangrijk artikel.
In diverse eerdere artikelen schrijf ik vaak over de ‘grens’ tussen ‘normale’ seks en alles wat ‘anders’ is of lijkt. ‘Andersvoelenden’. Maar meestal betrek ik dat dan weer op de leeftijdscategorie waarin seksualiteit acceptabel is. Dat is een van de grootste discussies in deze tijd en daarin noem ik me ook wel ‘ervaringsdeskundige’.
Maar in de seks kan je natuurlijk veel meer ‘abnormaal’, ‘extreem’ of zelfs ‘pervers’ noemen.
Politie vond mijn pornoverzameling in 2003 redelijk pervers. Ik niet.
Los van echt bizarre uitingen – besproken in ‘Extreme vormen van seks – Deel 1 en Deel 2’ – vinden mensen zoveel soms pervers zoals bijvoorbeeld de ‘simpele’ orgies van veel mensen die allemaal seks met elkaar hebben. En bijvoorbeeld mensen die over elkaar heen plassen of zelfs hun plas opdrinken… Maar is dat echt ‘pervers’?
Zelfs in de psychologie heeft men dat woord steeds meer losgelaten.
Alleen de echt problematische uitingen van seksualiteit worden nog benoemd onder de categorie ‘parafilie’ maar alleen dan wanneer het een probleem wordt voor de persoon zelf of voor de omgeving. Mensen die houden van zeer ruige en soms extreme vormen van seks worden eigenlijk niet eens meer apart benoemd.
Zolang er geen wetten worden overtreden en iedereen met instemming en mogelijk plezier de seksuele bezigheden uitvoert, is het gewoon seks. Punt.
Toch heerst er volgens mij in de massa nog altijd de gedachte en misschien zelfs wel overtuiging dat ‘perverse’ seks ongezond en fout is.
En natuurlijk altijd vrouwen beschadigt, vernedert en misbruikt. Alleen maar voor de perverse lusten van de mannen. Vrouwen willen dat eigenlijk niet maar doen het onder dwang of simpelweg vanwege het grote geld in de porno. In het ‘echt’ gebeurt dat niet of anders is het dus onder dwang.
Gaan we weer. Zal ik het woordje maar weer gebruiken? ‘Bullshit’!
Misschien had ik een subtielere titel kunnen verzinnen om bovenaan dit artikel te zetten…?
‘De Vagina’ bijvoorbeeld, of nog beter: ‘De Vulva’ omdat dit correcter is wat betreft het geheel van het vrouwelijk seksueel orgaan. Maar ik noem het bewust: ‘De Kut’!
Omdat ik afgelopen week geïnspireerd ben geraakt door een link die de bekende Dordtse zangeres MEROL vermeldde op haar Instagram, naar ‘kutillustraties’.
Het heeft natuurlijk betrekking op haar vrolijke benadering van de ‘vrouwelijkheid’ waar zij zich sterk voor maakt in liedjes zoals ‘Hou je bek en bef me’ en in haar recente ‘Foefsafari’.
Maar het klikken op de link maakte het direct duidelijk: ‘Holy Kut!’
Een andere dame – Fien, de eigenaresse van het KUT atelier waar zijn haar KUT illustraties maakt – verwoordt het perfect op haar website: “De kut is een geslachtsdeel waar wel een beetje een taboe omheen hangt. Dat is jammer, want het is een prachtig orgaan. Ik teken de kaarten ook om de taboe rond de vulva te doorbreken. Onze kut mag ook wel eens in het zonnetje gezet worden. Als door mijn illustraties het vrouwelijk geslachtsdeel beter bespreekbaar wordt, is dat mooi meegenomen.”
Bam! Kan ik daar nog een woord aan toevoegen?
Het zette me wel tot nadenken. Want uiteraard heb ik op deze blogsite ook vaker al geschreven dat het vrouwelijke geslachtsorgaan zo geweldig is, waar te weinig aandacht voor is. En wat zelfs vrouwen zelf (door schaamte, taboe) meestal niet durven uitspreken.
Maar als ik het zeg – die ‘oude vieze witte man’ – dan denkt iedereen natuurlijk direct dat ik dat zeg omdat ik nu eenmaal zit te geilen op al die naakte kutten in de porno. Dat is stereotiepe mannen eigen. Misschien deels wel… Maar als notoire ‘Overdenker’ heb ik daar door de jaren heen echt wel een veel bredere en genuanceerdere mening over gekregen.
Ik kijk er inderdaad nog steeds naar omdat ik er gewoon… opgewonden van word…
Maar ik besef de grote waarde die er aan dit menselijk orgaan verbonden is. De basis van alle menselijk leven… Het centrum van het ultieme genot (zeker voor de vrouw zelf!) maar toch het meest ondergewaardeerde, onbesproken en gestigmatiseerde orgaan, waar vrijwel niemand zonder blikken of blozen over durft te praten.
Fien wil dat graag anders zien. Ik ook! Daarom dit artikel. Over De Kut!
Voor de verandering wil ik weer eens aandacht schenken aan een lokaal onderwerp in mijn stad Dordrecht. Maar ik denk dat de geschetste symboolpolitiek uiteindelijk in meerdere steden wel speelt en dat de inhoud dus voor iedereen interessant kan zijn.
Laatst las ik namelijk nog een leuke Tweet van Henk Westbroek (zanger van ‘Het Goede Doel’ en een poosje lokaal politicus geweest in de stad Utrecht) over zijn stad die “zogenaamd aandacht besteedt aan de (sociale) woningnood maar in plaats daarvan steeds meer ‘yuppen-wijken’ laat bouwen om zo het ‘plebs’ de stad uit te drijven”.
Ik gaf aan dat dit ook in Dordrecht speelt.
Maar over politiek wil ik het nu niet hebben, hoewel dit onderwerp zeker nog wel een keer langs zal komen. Nu gaat het om een feest! En dat is leuk! Toch?
Vorig jaar bestond de stad Dordrecht klaarblijkelijk 800 jaar maar alle festiviteiten zijn toen afgeblazen vanwege Corona. Veel is uitgesteld naar dit jaar, echter… de pandemie is nog niet weg dus zijn wederom vele activiteiten geschrapt, uitgesteld of in een andere vorm gegoten.
Eén ‘evenement’ is niet iets wat openbaar gevierd behoeft te worden: De spaaractie ‘Dordrecht 800 Jaar’.
Het gaat om een verzamelboek over de geschiedenis van Dordrecht met daarin voornamelijk lege vakken waar foto’s in geplakt dienen te worden.
Het boek is gratis huis-aan-huis verspreid! Dat is dan natuurlijk wel een ‘cadeau’.
Maar wat heb je aan een plaatjesboek zonder plaatjes? Juist… Die moet je dus sparen.
En de gulle gevers van dit boek – zeven lokale supermarkten – bieden deze plaatjes aan (in zakjes met 4 stuks) wanneer je daar boodschappen doet: Bij elke € 10 boodschappen 1 zakje.
Ok dan… Tegelijkertijd krijg je (landelijk) ook in al die supermarkten knikkers in het kader van de ‘Marble Maniacs’… Geen idee wat dat is maar schijnt iets van een knikkerspel voor seniele volwassenen te zijn, bij een commerciële zender.
Die plaatjes van ‘Dordrecht 800 Jaar’ worden dus uiteraard alleen hier in Dordrecht bij die 7 supers uitgegeven.
Leuk toch? Als geboren en getogen Dordtenaar was ik hier best wel in geïnteresseerd. Veel historische dingen herken ik maar vele natuurlijk nog niet. Ik ben niet zo’n grote liefhebber van (plaatselijke) geschiedenis maar om een leuk handzaam boek te hebben waar heel veel van Dordrecht in staat, van heel vroeger tot nu en zelfs in de toekomst (bouwplannen bijvoorbeeld…) leek me wel leuk.
Maar dan dat sparen…
Toen ik vanaf het begin las dat het een ‘spaaractie’ was van slechts 7 supermarkten, voelde ik al nattigheid. Alle 4 de Plus-vestigingen, 1 AH, 1 Jumbo en een Spar doen hieraan mee.
Normaliter bezoek ik alleen die ene AH toevallig maar de rest geheel niet.
Nu echter in de Coronacrisis doe ik juist alleen nog maar boodschappen online bij de Plus! Dat is een pluspunt. 😉
Maar dan nog… In het boek blijken 250 plaatjes geplakt te moeten worden om het compleet te krijgen. Even snel uitrekenen… 4 plaatjes in 1 zakje per € 10. Dan moet ik al snel tussen de € 500 en € 600 aan boodschappen doen om al die 250 plaatjes te kunnen krijgen. Maar je voelt ‘m al aankomen: hoe verder je komt, hoe vaker je dubbele gaat krijgen! Dit lukt nooit!
De actie is niet eindeloos maar loopt vanaf 27 januari gedurende 9 weken lang.
In Twitter had ik direct al voor de actie begon aangegeven dat ik dit een puur commerciële actie vind van die supermarkten en ik was zeer verbaasd dat zelfs onze burgemeester Wouter Kolff daar promotie voor maakte in de media en in een begeleidende brief van het boek zelf, die namens de Gemeente Dordrecht was gemaakt. De Gemeente had overigens een grote bijdrage geleverd voor de totstandkoming van het boek. Het “cadeau voor alle inwoners van Dordrecht”…
Ik vond dit onjuist en oneerlijk. Vrijwel niemand krijgt dit boek geheel vol, of ze moeten wel heel erg veel (onnodige) boodschappen doen of… sneaky via-via extra plaatjes kunnen bemachtigen…
Voor de gewone burger zag ik dit als ondoenlijk. En dus oneerlijk als je straks met een half leeg plaatjesboek zit… Wat toch ook gemeenschapsgeld heeft gekost!
De begeleidende brief door Burgemeester Kolff, waarin nog een startdatum van de actie vermeld staat ‘…vanaf 1 april’, die echter naar voren is geschoven naar 27 januari: Dordrecht 800 Jaar
De burgemeester zelf reageerde op mijn opmerking in Twitter!
Hij gaf aan dat het voornamelijk een actie van de deelnemende supers was en dat de Gemeente en hij persoonlijk er verder geen hand in hadden.
Maar (let op!) hij raadde me toch aan om het te proberen want ook door vele extra acties zouden er meer plaatjes verkregen kunnen worden.
Op zich grappig dat een burgemeester zelf zich daarmee bemoeit… Dat schept vertrouwen. Toch? 😉
Ik heb besloten om een poging te wagen.
Bij het online boodschappen doen bleek al snel dat ik er in een apart opmerkingenveld wel steeds om moet vragen want in het landelijke online-systeem is daar geen optie voor natuurlijk.
Maar goed, de eerste 63 plaatjes heb ik sinds de actie begon binnen! Nog ‘maar’ 187 te gaan.
(Ik heb het gisteren geteld.)
Het aantal dubbelen neemt echter nu al toe bij elke set die ik krijg. En in sommige zakjes zaten geen 4 maar slechts 3 plaatjes… Ik voel wederom nattigheid.
Van de 9 weken zijn er nu 5 voorbij. Ik haal het inderdaad nooit.
En die extra plaatjes? Die worden inderdaad wekelijks op een stuk of 3 productgroepen gegeven en die staan natuurlijk niet op de website vermeld maar in de plaatselijke huis-aan-huis krant en in de winkels zelf, waar ik nu niet kom. Drama.
Ik vroeg me ook al openbaar in Twitter af hoeveel ‘oudjes’ er straks na de actieperiode bij de supers voor de deur zullen gaan posten met dubbele plaatjes, met: “Plaatjes ruilen?” Hahaha!
Nou ja, ik vermoed wel dat er (ook weer door die supers) gelegenheden geschapen zullen worden waar mensen hun plaatjes kunnen ruilen of aanbieden maar dat ga ik natuurlijk niet doen.
Ik ga sowieso helemaal nergens zolang de lockdown/mondkapjesplicht nog duurt en daarna heb ik bij de Plus niks meer te zoeken.
Vanaf het begin heb ik het ook een beetje gezien als een ludieke ‘bezigheidstherapie’.
Ik heb er tijd zat voor en het is toch steeds weer spannend welke nieuwe plaatjes ik nu weer krijg.
Wat ik er daarna mee zal doen, als de actie afgelopen is?
Tja… Het boek in een hoek gooien en later bij het oude papier?
Of zoals ergens werd geopperd het bij die supers aanbieden voor mensen die er alsnog belangstelling voor hebben. Geen idee nog.
Voor de waarde van het boek behoef ik het niet te doen:
Historisch? Hysterisch!
Het boek zou ook een bepaalde ‘historische’ waarde moeten hebben omdat het voornamelijk in beeld met wat korte beschreven feiten 800 jaar Dordrecht laat zien. Mooi?
Ik ben dus geen historicus maar een andere bekendere Dordtenaar – Kees Klok; historicus, ex-docent, dichter/auteur – is dat wel en die heeft het boek vanaf het begin ook niet bepaald met gejuich ontvangen: “In de maling genomen met verzamelalbum Dordrecht 800 jaar”
Hij laat feitelijk geen spaan heel van deze slechte marketing-truc, grotendeels gefinancierd met gemeenschapsgeld…
Laat ik er verder maar geen woord meer over vuil maken.
Ik zie de laatste jaren steeds vaker dat mijn Gemeente Dordrecht heel veel opgeklopte partijpolitiek voert, om maar vooral de stad commercieel aantrekkelijk te maken.
Een groot nieuw bedrijventerrein is gerealiseerd, pogingen zijn ondernomen om hoger onderwijs in de stad te halen (aantrekkelijk voor studenten), een groot nieuw ‘Gemeentehuis’ of ‘Stadhuis’ staat in de planning en er worden binnen enkele jaren flink wat nieuwe woningen gebouwd in en rond het stadscentrum, voor de midden- en hogere sector.
Waarvoor deels overheidssubsidie wordt ontvangen vanwege de noodzaak van het oplossen van de sociale woningnood. Dat er dus weinig echt sociale woningen komen ontkent de Gemeente.
Delen van oudere wijken zijn echter de laatste jaren gesloopt en daar komen deels nieuwe sociale woningen voor terug maar ook weer deels villawijken!
Er is duidelijk een lobby gaande die Dordrecht minder de ‘arbeidersstad’ wil laten zijn die het nu is maar meer een ‘groeistad’, gericht op de hogere inkomens. Dat levert de stad namelijk geld op.
Sociale voorzieningen niet…
Die verzamelactie ‘Dordrecht 800 Jaar’ is natuurlijk maar een ludieke actie bedoeld om de stad toch een beetje warm te maken voor het grotendeels in het water gevallen evenementenjaar 2020.
Geef de mensen ‘brood en spelen’. Of een plaatjesboek.
Bezigheidstherapie. Meer niet. Voor zolang het duurt. 😉
Vandaag in de Seksflits:
– “Spring ‘s in the air!”
– Schokkende antiseksframes in de media
– 2 maart 2021: Sexwork is work – protestactie sekswerkers in Den Haag
– Wat nog Rest in de Seksflits
“Spring ‘s in the air!”
Moeders houd je dochters vast! En ook je partners (de vaders…)!
De bloemetjes en bijtjes zijn weer wakker!
Vandaag is de meteorologische lente begonnen maar ook door de historisch warme dagen in februari is de natuur al bijna ontploft.
Het is echt waar! Ik heb het zelf gezien en gevoeld…
Toen ik afgelopen week een klein klusje aan de buitenlamp moest doen, liep ik direct met mijn bolle kop door de draden van een overactieve spin die zijn web precies voor de voordeur had gesponnen.
En op die voordeur zag ik in de bekende hoekjes de ‘pakketjes’ jonge aanwas al geplakt zitten waardoor er binnenkort vele bij zouden komen. Direct verwijderd natuurlijk.
Ze zijn veel te vroeg! Laat me met rust!
Maar ook het drukke leven van de vele meesjes rondom het huis en het gezang van de merels rond 4 uur ‘s morgens maakt het meer dan duidelijk: het voorjaar IS er al!
Althans, de dieren voelen de warmte en gaan gewoon simpelweg aan de slag.
Uiteraard zullen de mensen niet lang achterblijven… Het is de natuur.
Hoewel we nu al ruim een jaar in een gigantische mondiale crisis zitten, waardoor juist het ontmoeten van ‘vreemde’ mensen wordt ontmoedigd en zelfs verboden op veel (drukke) plekken, laten die ‘bijtjes’ zich echter niet weerhouden en gaan straks vrolijk op zoek naar die lekkere ‘bloemetjes’. De grotere georganiseerde feestjes zullen dan vermoedelijk nog even uit moeten blijven (op de toch altijd weer illegale na natuurlijk…) maar iedereen is nog vrij om zich te bewegen in het hele land en ik weet nu al dat de eerste afspraakjes op de ‘bekende’ ontmoetingsplaatsen zijn gemaakt. De gays via ‘Grindr’ maar ook de hetero-stellen op een van de vele parkeerplaatsen waar van alles gebeurt als het donker wordt.
Ik heb zoiets nog nooit gedaan of zelfs maar gezien maar de foto’s gaan al weer rond in de sociale media en de oproepen ook.
De drang naar (spannende) seks laat zich niet aan banden leggen door een crisis.
Natuurlijk blijven veel gezond denkende mensen nu wat vaker thuis en zullen ze zich voornamelijk richten op de bekende contacten maar voor de exhibitionisten en voyeurs die het voornamelijk doen om (naar elkaar) te kijken en bekeken te worden is er niets aan de hand.
Het officiële sekswerk ligt dan misschien stil, tot groot verdriet en met nog grotere (financiële) schade voor de sekswerkers, die ook nog eens steeds vaker het doelwit zijn van de antisekslobby (zie hieronder meer daarover); gelukkig gaan de mensen die het louter voor hun plezier doen gewoon door met ‘swingen’ en ‘springen’. Een gat in de lucht want het is weer voorjaar! 🙂
Terwijl ik nu al jaren verkondig dat tegengestelde meningen steeds vaker uitmonden in polarisatie waardoor er in velerlei maatschappelijk opzicht bijna geen normale discussies meer mogelijk zijn, lijkt dit nu ook door te dringen in onze dagelijkse noodzaak: de eetcultuur.
Hoewel je vroeger dacht te kunnen en mogen eten wat je zelf het lekkerst of gezondst vindt, worden nu oude landgebonden gewoonten die tot internationaal cultureel erfgoed zijn benoemd, leidend in de keuken. Sommige dingen MAG je gewoonweg niet meer eten! Of ze blijken opeens discriminatie van hele bevolkingsgroepen te stimuleren… 😛
‘NEGER’zoenen zijn al verdwenen. ‘MOOR’koppen mogen niet meer in de winkel verkocht worden. ‘JODEN’koeken staan ter discussie, hoewel de Joden zelf dit altijd als een eer zijn blijven beschouwen… Zo houden zij hun diep gewortelde prioriteitsgevoel en de aandacht… 😉
Maar nu is een van de meest populaire gerechten over de gehele wereld aan de beurt. De pizza.
We weten vermoedelijk allemaal wel dat de oorsprong van de pizza officieel in Italië ligt.
Natuurlijk werd en wordt er wereldwijd overal altijd en immer geëxperimenteerd met andere recepten die het eten weer een nieuwe (mooie) variant geven. Gelukkig is iedereen daar vrij in en de echte geboren koks weten daar alles van.
Maar in restaurants mag je natuurlijk niet al te veel experimenteren want mensen komen nu eenmaal in een pizzeria voor een ‘echte’ pizza, in een Chinees-Indisch restaurant voor een ‘echte’ rijsttafel, in een Weens restaurant voor een geweldige ‘Wiener schnitzel’ en in een Hollandse (of Vlaamse) snackbar voor echte patat.
Dat in de oorspronkelijke huiskamers van al die betreffende landen de genoemde gerechten ook vaak helemaal anders zijn en worden gegeten doet er niet toe… Wat is vastgelegd als zijnde de standaard moet dat ook blijven.
Heel erg jammer natuurlijk… Want wat is er voor een beetje kok nu leuker dan een beetje spelen met de ingrediënten en bereidingswijzen. Soms komen daar zeer verrassende en ongelooflijk lekkere variaties uit! Kijk maar eens naar programma’s als ‘Master Chef’! Soms is het zo verrassend anders maar subliem dat elk groot restaurant dit wel wil overnemen.
Soms ook is het smerig en kunnen we het maar beter vergeten…
Maar door variëren en experimenteren kunnen we zoveel moois doen in de keuken.
Ooit heeft een Canadees (geen Italiaan dus!) volgens de overlevering de ‘pizza Hawaï’ bedacht.
Een ‘gewone’ pizza met daarop ook ananas toegevoegd!
Het werd in zijn omgeving zeer hartelijk ontvangen en inmiddels is dit wereldwijd ook een ‘hit’ tussen de vele soorten pizza’s! Maar nee… De notoire stampvoetende vasthoudende en polariserende massa keerde zich nog maar de laatste jaren TEGEN deze ‘verschrikkelijke’ variant!
Dit was werkelijk VLOEKEN in de Italiaanse kerk! Een pizza met ananas is GEEN pizza.
Ik zie zelf recentelijk nog de polls langskomen in Twitter… Je wilt niet weten hoe mensen die wel van ananas op hun pizza houden worden verguisd en voor asociale hersen- en smaakloze cultuurbarbaren worden uitgemaakt.
Vandaag in de Restflits:
– Coronacrisis Deel 9: 1 jaar verder…
– Klimaatcrisis Deel 879: Van ijskoud naar smoorheet…
– Persoonlijke crisis: Het gaat niet goed…
– Seks ‘sells’?
– Wat nog Rest
Coronacrisis Deel 9: 1 jaar verder…
Exact een jaar geleden vroeg ik mezelf af wat ik eindelijk weer zou kunnen gaan doen na het herstel van weer een operatie in december 2019. Dit herstel viel wel mee maar was ook niet niks.
Ik wist dat ik weer ‘in de running’ zou moeten komen. Naar buiten. Dingen doen.
Wat nog moeilijker zou zijn vanwege een extra aangetast rechterbeen.
Maar het was winter. Zacht… erg zacht… (kom ik straks nog op) maar nog geen tijd voor snode buitenplannen. Maar toen kwam… Corona.
In al mijn voorgaande delen over de Coronacrisis (1 t/m 8) heb ik daar al over geschreven.
Zoek ze maar op met de zoekfunctie, rechts bovenaan deze website.
Het angstaanjagende nieuws vanuit China en de rest van de wereld (denk aan Italië, Spanje) kwam steeds dichterbij. Met in maart 2020 de eerste ‘lockdown’ tot gevolg.
Vanaf dat moment kwam ik alleen nog maar in supermarkten.
Ik ging nergens meer.
Ook niet tijdens de zomermaanden, toen de lockdown was versoepeld en massa’s zich buiten begaven. Ik behoor met mijn zwakke longen tot een duidelijke risicogroep. Als ik het krijg… Kan het zeer ernstig uitpakken en zelfs fataal zijn.
Verder dan mijn tuin kwam ik dus niet.
Toen kwam de tweede lockdown met in december zelfs een algehele mondkapjesplicht ook in supermarkten. Ik heb het geprobeerd maar ik kan het niet. Met mondkapje krijg ik niet genoeg lucht en word ik gek van benauwdheid en zonder word ik gek van de stress. Ik bleef vanaf begin december volledig binnen en deed mijn boodschappen uitsluitend nog online.
Op zich bleef ik tot heden overal positief onder. Ik had namelijk al ruime ervaring met thuis zitten en (bijna) nergens meer gaan. Ik vermaak me wel. Zei ik altijd.
Dat doe ik nog steeds wel… Maar nu, terwijl er in bijna weer een nieuw voorjaar nog geen enkel zicht op verandering is, wordt het wel zwaar…
En dan word ik door het nieuws over de vaccinaties ook in een spagaat gedwongen… Wil ik dat wel? Waarom zou ik dat doen ALS ik het aangeboden krijg?
Ik wil al jaren nooit een griepprik. Ben bang van de ‘vreemde’ stoffen die in mijn lichaam worden gespoten terwijl ik vrijwel nooit griep heb gehad…
En het vaccinatiebeleid is zo wisselend dat ik geen staat kan maken op het type vaccin.
Wat ze nu willen toepassen voor 60-65-jarigen wordt in diverse landen afgekeurd en daar lijken problemen mee te zijn. Maar feitelijk… weet niemand wat de langdurige gevolgen van ALLE vaccins zijn! Het verandert niets aan de maatregelen die ze nu hanteren; 1,5 meter, mondkapjesplicht en veel gesloten gelegenheden.
Festivals boeien me niet… Vrijwel de meeste winkels ook niet.
Ik wil gewoon weer zonder stress en zonder mondkapje boodschappen kunnen doen, de huisarts (met tergende tegenzin) bezoeken, naar het ziekenhuis gaan, naar de pedicure want mijn nagels groeien mijn sokken uit…
En ik wil als het even kan weer nieuwe activiteiten verzinnen om mensen te kunnen ontmoeten in het kader van ‘HZP’… Zonder me druk te moeten maken om corona-maatregelen.
Ze zeggen dat ‘ouderen eenzaam zijn’. Dat ‘jongeren opgroeien zonder hun noodzakelijke sociale contacten en… seks’. Dat kinderen steeds meer het ‘kind van de rekening’ worden.
Ik voel me tot geen van deze genoemde groepen behoren.
Maar ik voel me na 1 jaar zelf opgelegde quarantaine wel heel erg sterk achteruit gegaan.
Voor mij hoeft het eigenlijk niet meer.
Misschien komen eventuele versoepelingen na maart voor mij wel te laat…
Ik heb geen energie meer om nog iets nieuws te gaan doen.
Begin zelfs een beetje straatvrees te voelen… Net als mijn moeder rond deze leeftijd.
Hierover straks meer onder ‘Persoonlijke crisis…’.
Met vandaag in de Seksflits:
– Intro Seksflits
– Juf mag na uitlekken pikante filmpjes en bijbaan als pornoster geen les meer geven
– Verkoop seksspeeltjes schiet omhoog
– Politieke Sekswijzer
– Wat nog Sekst…
Intro Seksflits
Behoeft dit nog enige introductie? Je kent mijn ‘Restflits’ al, waarin ik meestal enkele interessante onderwerpen kort belicht omdat ik daar geen ‘groot’ artikel van kan maken.
Sommige mensen gebruiken hun ‘blog’ misschien juist alleen op die manier… Heel korte berichten. Dagelijks of in ieder geval zeer frequent. Maar dat is niet mijn stijl.
Toch wil ik wel eens wat korter bepaalde dingen laten zien of de aandacht vestigen op iets actueels wat misschien nog niet iedereen weet. En daar geef ik dan uiteraard wel mijn persoonlijke mening over. Want het blijft MIJN Avontuur. 😉
Over seksualiteit heb ik de laatste jaren heel erg veel geschreven. In het speciale menu wat ik daarvoor heb gemaakt is alles terug te vinden. Ook de reden waarom dit voor mij een soort ‘rode draad’ is gebleven.
Natuurlijk lees ik bijna dagelijks wel berichten in de media over seks en dat kan alle kanten op gaan. Soms zijn het leuke berichten, vaker helaas wat minder leuk omdat de tendens in de maatschappij om open en eerlijk over seks te zijn niet gunstig is.
In mijn laatste artikel ‘Seksualiteit – Goed en slecht nieuws’ was ik eigenlijk al begonnen met een paar van die berichten waar ik toch aandacht aan wilde geven.
En toen borrelde opeens het idee bij me op: “Waarom maak ik er geen ‘Seksflits’ van?”
Dan kan ik desgewenst vaker met van die korte berichten komen maar ze ook niet mengen met de ‘gewone’ Restflits omdat misschien niet iedereen dat leuk vindt…
Ik kan me namelijk best voorstellen dat er mensen zijn die mijn insteek over ‘seksualiteit’ een beetje zat zijn. Tja… Jammer maar dat gaat helaas niet echt meer verdwijnen denk ik.
Misschien geeft dat me juist nog een beetje voorzichtig een doel om op door te gaan…
Maar ik schrijf natuurlijk ook gewoon nog over veel andere dingen.
Daarom probeer ik het zoveel mogelijk gescheiden te houden.
En niet continu te mengen; dan komen bepaalde mensen misschien niet meer terug…
Vandaar vanaf nu ook bij het ‘Avontuur’: de ‘Seksflits’. Veel plezier maar ik hoop ook dat het soms iets meer bewerkstelligt. 🙂
