Een zegen? Of vallen er nog meer mensen buiten de boot…
Dat het niet goed gaat met de (medische) zorgverlening in Nederland schrijf ik hier regelmatig. Misschien zijn we technisch best wel flink vooruitgegaan, want die ontwikkelingen staan wereldwijd niet stil. Maar aan de (menselijke) uitvoering schort steeds meer. In alle lagen van de zorg. Van Apotheek tot Ziekenhuis en alles daartussen. Je leest erover in vele kranten en in de media roept iedereen om het hardst dat het beter moet, want mensen dreigen buiten de boot te vallen als ze goede zorg nodig hebben. Niet alleen ouderen, maar vooral ook mensen met een beperking. De ‘helpende hand’ van goedwillende zorgverleners dreigt steeds vaker te verdwijnen, omdat er simpelweg te weinig personeel is én omdat de automatisering diverse zaken wel eens over zal nemen. Uiteraard vanwege verdergaande bezuinigingen. Want de zorg kost steeds meer en automatisering kan duur personeel vervangen. Maar dat gaat heel vaak niet goed!
Heel toevallig heb ik zelf afgelopen week te maken gehad met foute automatisering, wat mij behalve zenuwachtig en boos maakt, ook voor nog meer problemen zorgt die toch weer opgelost moeten worden door… mensen. Ik noem ze op:
Apotheek heeft minder personeel
De oplossing die mij (en alle andere klanten) geboden werd: de kwartaallevering van al mijn medicijnen zou ditmaal niet persoonlijk opgehaald moeten worden in de apotheek en afgegeven door een medewerker. Ze zouden dit keer ‘handig’ in de ‘Afhaalkluis’ van de apotheek gelegd worden, zodat ik ze na ontvangst van een mail met een code 24 uur per dag, 7 dagen in de week, zou kunnen ophalen. Handig toch? Niet dus!
Toen men mij de vorige keer al aangaf dit nu zo te gaan regelen, had ik al bezwaren geuit. Want ik kom daar altijd overdag als ik toch de boodschappen ga doen. Wat is dan het voordeel van een kluis buiten? In ieder geval zou men binnen dan geen werk aan me hebben? Poehee… Ik trek een nummer, de medewerkster pakt ze uit een la en geeft ze aan me. Binnen 2 minuten sta ik weer buiten. Wat een arbeidsbesparing. Maar goed, we zouden zien.
Deze week kreeg ik dan weer de bekende mail: “Uw medicijnen liggen klaar.” Mooi. Daarna weer een mail met een code. Daarna nog een mail met een andere code… Huh? En daarna nog een mail met een derde code! Wat betekent dit? Welke moet ik nu gebruiken? Ik had ze alle drie opgeschreven op de achterkant van mijn boodschappenlijstje.
Toen liep ik vanaf het winkelplein waar ik altijd boodschappen doe naar de apotheek om de hoek. Daar hangt inderdaad een grote kast met daarop: “Haal hier uw medicijnen!” Nou dan… Ik typ de eerste code in op het automaatje, vergelijkbaar met een geldautomaat. Gebeurde niets. Dus typ ik de tweede code: weer niets. Ook de derde code toonde geen reactie in het display… WTF! Dan toch maar naar binnen en gewoon een nummer getrokken. Ik moest even wachten want er leek helemaal geen personeel te zijn… Later kwam er dan eentje, die eerst een andere wachtende hielp. Daarna mij. Ik legde de situatie uit. “Oh, die automaat wordt nog niet gebruikt! U moet de andere hebben!” Begon lekker… Die andere automaat hing inderdaad om de andere hoek, waar ik niet langs was gelopen. Ze liep met me mee om me te helpen die eerste keer. Aardig en nodig… Want ik moest eerst mijn geboortedatum intoetsen en daarna de eerste code. Toen ging er een vakje open met een zakje waarin een klein deel van mijn medicijnen zaten. Het bleek dus verdeeld in drie zakjes. Ik gebruik te veel om het in 1 vakje te leggen… Ok dan. Dus nog 2x: geboortedatum + code en ik had toen 3 zakjes. Maar waar zijn mijn ‘puffers’, een zogenaamd koelkastmedicijn omdat ze koel bewaard moeten worden? Oh, die liggen gewoon binnen. En kunnen dus helemaal niet in de kluis gelegd en opgehaald worden! Wat heeft dit alles dan voor nut?
Ik was nu heel omslachtig bezig met drie codes en daarna moet ik alsnog een nummer trekken om de rest binnen op te halen??? Ik gaf aan dat dit niet werkt voor mij. En ze zou me dan ook maar uit dat systeem halen… Hadden ze dit niet vooraf kunnen bedenken? Ik gebruik al jaren ongeveer dezelfde hoeveelheid medicijnen, met dat ‘koelkastmedicijn’ erbij! Een beetje nadenken is vermoedelijk teveel voor ‘een goed opgeleide apotheekassistente’, die ze meestal alleen maar moet afgeven… Pfff…
Deze week ontving ik trouwens nog een ‘herinneringsmail’ dat mijn medicijnen er nog steeds liggen en worden verwijderd als ik ze niet ophaal binnen een bepaalde tijd… Een antwoord van mij dat ik ze al heb, wordt natuurlijk verder niet beantwoord door de apotheek. Want mailen kost tijd. En dus geld…
Apotheek Crabbehof in een eerdere situatie. Rechts een vergelijkbare afhaalkluis in Veghel.
Bloedafname op afspraak
Even ‘bloed prikken’ maak ik al jaren mee en ik denk dat de meeste mensen dit wel eens moeten laten doen. Bij mij gebeurt dit echter de laatste jaren meerdere keren per jaar… Het is niet leuk, maar ik heb er gelukkig geen last van. Alleen kunnen sommige bloedprikkers mijn ader soms niet vinden en dan prikken ze me links en rechts open… 😛
Tot voor kort kon je altijd met een verwijzing van de huisarts/specialist zonder afspraak naar de priklocatie. Ik ga altijd naar mijn ziekenhuis, omdat dit gewoon vlakbij mijn huis is; 5 minuten fietsen. Andere locaties zijn lastiger bereikbaar en ook meestal niet zoveel uren open.
Helaas moest ook de afdeling bloedafname van het ASZ eraan geloven en die werd slachtoffer van de bezuiniging. Was het vroeger gewoon een afdeling van het ziekenhuis zelf; nu is het uitbesteed aan een landelijk bedrijf: Result! Dat werkte eerst allemaal hetzelfde, behalve de aanmeldzuil; die werd al veel ingewikkelder. Maar voorheen kon je hier dan ook gewoon een nummer trekken en gaan zitten. Soms heb je dan wel eens 30 wachtenden voor je… Maar ik had meestal geluk.
Nu kan je eigenlijk niet meer zomaar binnenlopen. Afspraak verplicht. En die maak je uiteraard telefonisch of via de website. Ik prefereer dan altijd het laatste.
Maar wat gebeurt er dan? Je krijgt een mail met de vastgelegde datum en tijd, met daarin een kutcode (euh… sorry: QR-code) om mee aan te melden op de zuil bij binnenkomst. Toen begon het bij mij al te kriebelen. Ik HAAT die codes! Vaak werken ze namelijk niet.
En inderdaad: ik kwam met mijn geprinte verwijsbrief en ook nog eens geprinte QR-code (dubbel printen, weer kost het MIJ meer geld!) en hield die voor het oog: geen reactie.
Gelukkig staan er in deze beginperiode van verplicht afspraak maken en dat QR-systeem twee hulpjes van ‘Result’ klaar om te helpen. “Heeft u de telefoon bij u, daar staat het…” ik onderbrak haar direct: NEE het staat niet op mijn telefoon! Het stond in mijn mail en heb het netjes uitgeprint. Ik wil niet met mijn telefoon overal verplicht moeten werken… Dat werkt moeilijk of helemaal niet en ik word er vreselijk zenuwachtig van. Ze gaf toe dat haar vader het ook moeilijk vond… 😛
De andere hulp zei toen dat je ook je geboortedatum kunt intoetsen. Dat deed ik en toen vond het geweldige systeem na wat wachten inderdaad mijn afspraak en werd er een nummer geprint. Pffff…
Ook dit systeem lijkt met de automatisering het paard achter de wagen te hebben gespannen. Wat is nu het voordeel als er zoveel handelingen moeten worden verricht met kut-codes (ik blijf het zo noemen!) en een niet werkende ingang, waar nog meer mensen bij moeten komen om te helpen… Voorheen met het simpele nummertje was er niemand nodig. En uiteindelijk moeten net zoveel mensen geprikt worden door net zoveel verpleegkundigen… Of worden dat ook robots binnenkort? Ik mag het niet hopen. Dan ga ik nooit meer bloedprikken. 😛
Een ‘QutR-code’…
Conclusie
Ja, ik durf hier een keiharde conclusie aan te verbinden. Want die al te ver doorgevoerde zogenaamde automatisering van bepaalde zorgtaken, leveren geen voordeel maar alleen nadelen op. Mensen kunnen er niet mee omgaan en zullen nog vaker thuisblijven. Of als ze wel gaan heel erg nerveus en zelfs boos worden. Ik verwacht nog meer agressie in de zorg, door dit soort stomme maatregelen! Zeker in de zorg moeten mensen door mensen geholpen worden. Niemand komt daar voor z’n lol en het zijn voornamelijk ouderen die ik daar (net als ik) zag tobben!
Er kwamen bij de bloedafname trouwens ook gewoon mensen die geen afspraak gemaakt hadden. En die werden ook gewoon binnen gelaten… Want ja: als ze geprikt moeten worden, dan moet dat gewoon kunnen. Ook zonder QutR-codes…
Zelfs als oud ICT-er wil ik hameren op de terugkeer van meer mensen om mensen te helpen. Eigenlijk op elk vakgebied, maar zeker in de zorg! Geld mag geen belemmering zijn. Dan besef je niet hoeveel mensen hiervan het slachtoffer worden. 🙁
