“Only the rich and beautiful have great sex!”
Over het ‘uiterlijk’ heb ik al veel vaker geschreven. Omdat het bij de ‘rode draad’ rond seksualiteit hoort, maar ook rond persoonlijke problemen door frustraties. Elke frustratie kan ziekmakend zijn, als je daar niet vanaf komt. En ja: zelf heb ik ook jaren last gehad van frustraties, beginnend vanaf mijn puberteit. Daar ben ik naar mijn idee wel overheen gekomen tijdens mijn volwassenheid. Maar soms knaagt het nog altijd: door de frustratie over mijn uiterlijk ben ik beschadigd. Niet door het kijken naar porno. Mijn sociale gedrag (‘in real life’) was aangetast. Dat heeft me veel kansen in het leven ontnomen. Jammer want dat was nooit nodig geweest.
Daarom schrijf ik al jaren dat het anders zou moeten in het leven, al vanaf de prille jeugd van kinderen. Door frustraties worden mensen niet alleen persoonlijk zwakker en soms ziek, ze worden ook soms zo ‘getroebleerd’ dat ze in staat zijn tot grensoverschrijdend gedrag. Mijn stokpaardje. Waarom nu dan weer hierover? Omdat het niet stopt. Niet vanzelf.
De aanleiding voor dit artikel was weer eens een nieuwsbericht: ‘Meer Nederlanders aan botox en fillers, onderzoekers waarschuwen voor ingreep‘
En dan gaat het hier natuurlijk vooral weer om vrouwen, die (nog) mooier willen zijn. Sinds de groei van de mogelijkheden om het lichaam cosmetisch te ‘verbeteren’, wordt hier soms al vanaf relatief jonge leeftijd steeds meer gebruik van gemaakt. Niet alleen willen tieners al grotere borsten; rondere billen zijn populair en dan spuiten veel vrouwen hun gezicht vol met een opvullend goedje.
Ondanks mijn liefde voor mooie sexy modellen, ben ik hier altijd een tegenstander van geweest. Ik houd van natuurlijke schoonheid, die je juist in de professionele modellenwereld nog maar zelden zult zien. Maar nu dus ook in de ‘normale’ wereld. Wie het kan betalen en er beter uit wil zien, doet het. Voor meer en betere seks? Wie zal het zeggen… Maar het gaat veel verder. Een ‘beter’ uiterlijk is en blijft ook belangrijk in het dagelijkse leven. In werksituaties. Die sexy meid komt sneller aan een baan, dan die ‘normale’. En met al die mogelijke verbeteringen aan het lichaam, wordt sexy steeds meer normaal. Dat is eigenlijk heel oneerlijk en discriminerend voor de hele mensheid. Dan wordt er niet alleen meer gekeken naar een ‘allochtoon’ uiterlijk, wat verboden is, maar ook naar mooie rondingen… En hoewel dit zogenaamd ook niet mag, is hier geen wet tegen. Het gebeurt gewoon overal en we vinden het met z’n allen heel normaal. Maar dat is het niet!
Is uiterlijk vertoon dan per definitie slecht?
Dat zeg ik niet. Wie mooi is of mooi wil zijn en daar een groot belang aan hecht, moet dat gewoon kunnen doen. In de cosmetica en kleding is meer dan voldoende te vinden om van elke vrouw een ‘prinses’ te maken. Al was het maar gevoelsmatig. Hahaha! 😉
Waar ik heen wil is het feit (!) van de discriminatie op uiterlijk. Want wie met een minder strak en slank lichaam en een minder symmetrisch gezicht is geboren, is geen haar minder dan de mooiere mens.
Gisteren sprak ik er nog over met mijn dochter. Ze begrijpt ook niet al dat gedoe rondom uiterlijk en dat mensen daar een hele levensstijl van lijken te maken. Alleen maar om er zo goed mogelijk uit te zien en daar dan meer mee te kunnen verdienen.
Toevallig kwam zij een paar dagen geleden een oude buurtvriendin tegen. Die was altijd erg slank, droeg altijd korte rokjes (zomer en winter!) en gebruikte heel veel make-up. Ze was een keer opgenomen vanwege anorexia. Tegen haar wil overigens. Tegenwoordig leeft ze met een vriend al jaren in Griekenland en beheert een website over bepaalde diëten! Ze was nog steeds slank, droeg een kort rokje en had nog steeds veel make-up op. Haar levensstijl volgens mij. Was ze daarom een ‘minder’ serieus mens? Dat vond mijn dochter ook niet.
Zo kwamen we op die beruchte ‘influencers’ tegenwoordig. Ik schreef daar pas over, dat die vaak duizenden euro’s kunnen verdienen, door reclame te maken op hun sociale media. Door hun sexy uiterlijk hebben ze wereldwijd soms miljoenen volgers en dat is commercieel aantrekkelijk.
Zelfs ‘gewone simpele’ Nederlandse sporters doen hier aan mee. We kennen allemaal tegenwoordig wel bijvoorbeeld Jutta Leerdam. Ze schaatst goed, maar heeft ook een goed uiterlijk… En dat weet ze. 😉
Jutta: “Komen mijn billen goed uit, in deze jurk?”
Misdadig? Nee natuurlijk niet! Ze maakt handig gebruik van de commercie, die haar op een presenteerblaadje wordt aangeboden. Je moet wel een koele kikker zijn, als je daar geen gebruik van maakt. Maar hierdoor blijft het oneerlijke en discriminerende systeem overeind en geven zij als duidelijke rolmodellen voor de jeugd dus de boodschap: Zorg dat je borsten en billen er goed uitzien en laat dat ook zien! Dan kom je er wel.
Dan zouden zogenaamde ‘tegenreclames’ met ‘volle’ vrouwen moeten tonen dat ook de minder slanke modellen belangrijk zijn. Denk hierbij aan de reclames voor Dove en Always.
Dove campagne inclusiviteit
Always schaatsmeisje…
Nou… Eerlijk gezegd zie ik sommige van deze dames ook niet zo graag. En van dat nagesynchroniseerde schaatsmeisje word ik gillend gek. Rot op, verwaande muts! Doe je passie maar blijf van mijn beeld weg. 😉
Als liefhebber en actief foto-hobbyist, zie ik gewoon het liefst slanke vrouwen. Ook weer niet té slank! Wat op de bekende catwalks nog steeds de standaard lijkt te zijn, is vaak te mager. Daar wordt al jaren voor gewaarschuwd omdat het eetstoornissen kan veroorzaken.
Maar het lijkt overduidelijk te blijven: de overgrote meerderheid van de mensheid ziet het liefst de ‘mooiere’ en slanke modellen. Daar is de meeste kunst en reclame dan ook op gebaseerd. Op het algemeen gangbare ideaalbeeld. Dat krijg je er met een paar uitzonderingen niet uit. Die bevestigen slechts de regel. 😉
Moraal van het verhaal
Een mooi uiterlijk en daarmee je ‘brood’ verdienen is op zich geen probleem. Veel mensen zijn nu eenmaal visueel ingesteld en zien graag (in alle opzichten!) mooie dingen. Ik ook. Zo zie ik in de erotiek echt liever de mooi gevormde mensen, dan het gemiddelde publiek op straat. Niet iedereen kan gewoon een ‘topmodel’ zijn. So be it.
Maar dat heeft met het dagelijkse ‘gewone’ leven niets te maken, als je niet in dat wereldje leeft. Zo realistisch moet je ook zijn. Dat mooie (en rijke!) mensen meer goede (?) seks hebben zal dus ook altijd zo blijven. Want het seksspel wordt geiler als je speelt met mooie lichamen. Het is wel jammer dat de meeste ‘mindere goden’ zich daar dan bij neerleggen en vaak bijna seksloos door het leven gaan en ook weinig moeite doen om zichzelf ook belangrijk te vinden. Voor het algehele leven maakt het namelijk geen donder uit hoe je eruit ziet! Frustraties zijn onzin. Hoewel ik die zelf ook erg had, en daardoor mezelf geen goede houding kon geven. Dan zien ze je dubbel niet staan natuurlijk… Kansen genoeg verspeeld. Dat weet ik achteraf. Gelukkig ben ik daar niet in blijven hangen en heb mijn leven op mijn manier een draai gegeven, waardoor ik toch een beetje kon bereiken wat ik zocht. Een beetje laat en helaas te kort. Maar ik heb er geen ‘haat’ door ontwikkeld of neigingen om dan maar geweld te gebruiken. Wat veel grensoverschrijdende gefrustreerde gasten dus wel doen.
De oplossing zit nog steeds in de opvoeding. Die begint helaas vaak fout. Ouders hemelen hun kinderen volledig op, alsof ze de beste en mooiste kinderen ter wereld zijn. Ze mogen alles, als ze het kunnen opbrengen krijgen ze alles, ook de mooiste kleding en het mooiste speelgoed. Over de menswaarde wordt niet gesproken. Althans te weinig. Over goed gedrag, over gezond gedrag. Ook seksueel. Dat wordt juist verzwegen. Als de kinderen er als puber later dan achter komen dat de echt beter ‘geboetseerde’ klasgenoten meer succes hebben in relaties, dan ontstaan de frustraties. En dan is het te laat.
Begin zo vroeg mogelijk met alles een plaats te geven die begrijpelijk is voor kinderen. En gedraag je zelf ook als een realistisch rolmodel. Liefst gewoon open en (vooral!) bloot, zodat kinderen al leren dat iedereen normaal is. In lichaam en geest. Daar doen goede cijfers, een mooi uiterlijk en mooie spullen niks aan af. Daar begint de gelijkheid. Op een realistische basis. En zijn ze toevallig echt mooi? En slim? En ‘ontdekt’ als kindmodel? Prima. Dat is ook goed, als ze dat ook nog leuk vinden. Doe het niet om je eigen ego als ouder te strelen! Het is hun leven en begeleid ze zolang nodig en mogelijk is. Dan vallen ze ook niet in een diep gat als het ‘succes’ later afneemt. Ook actueel, na de dramatische dood van die wereldberoemde zanger, die ik niet kende…
Een mooi uiterlijk is dus een ‘gezegend’ feit. Maar niet heilig. Gebruik het als je wil en als je daar goed bij voelt. Maar kijk nooit neer op mensen die niet zo ‘gezegend’ zijn. Die zijn ook goed en net zo belangrijk in de wereld.
Uiterlijk is dus niet zo zeer levensbelangrijk. Alleen maar handig als je toevallig erg uiterlijk (exhibitionistisch, niet alleen seksueel!) ingesteld bent. Maar je weet heel realistisch ook dat dit eindig is. Als je gezond oud wilt worden, ga je niet over grenzen. Het lichaam kan dan steeds meer ‘maakbaar’ zijn, je algehele gezondheid is dat niet. Die heeft grenzen, die voor iedereen anders kunnen zijn. In lichaam en in geest. Denk daar ook aan, als je twijfelt over kunstmatige aanpassingen van je lichaam.
Als je het leuk vindt, je kunt (goede!) cosmetische zorgverleners betalen en je begrijpt de risico’s op latere leeftijd, doe dan gewoon wat je goed laat voelen.
Hoewel ik er dus eigenlijk tegen ben omdat het onnodig lijkt, zie ik wel goede resultaten in de erotiek. Die de modellen nog wat spannender maken, zeg maar. 😉
