Vandaag in de Restflits:
– Geen zin in in!
– Sportzomer goed begonnen!
– Klusser gaat beginnen!
– Wat nog Rest!!!
Geen zin in in!
Nu al weer een Restflits? Gadver… Daar zit toch geen HOND op te wachten? Weer dat gezever van De Rest over zijn kwaaltjes, irritaties en misstanden in de/zijn wereld… Pfff…
Nou… Eerlijk gezegd had ik ook echt hélemaal geen zin in zo’n Flits. Wat valt er te flitsen? Iets over de absolute politieke chaos waarin ons land verkeert? Rot op. Geen woord hierover. Geen zin in. Of over het aanhoudend natte weer deze zomer? Nu al weer de boeken in als historisch natste eerste halfjaar aller tijden? Waardoor ik bewezen dit jaar tot nu toe meer gas verbruik als veel afgelopen jaren, zelfs toen ik nog de oude CV-ketel had? Geen zin in.
Ik moet zo op de loopband. Maar je raadt het al: GEEN ZIN IN!
Mijn laatste artikel eindigde ik daar ook mee: het gebrek aan ZIN in bijna alles wat ik nog doe.
En toen moest ik opeens aan de irritante reclame denken van zo’n reisbureau met dat nog meer irritante kind wat altijd haar zin door wil drijven omdat ze “daar echt zin in in heeft”!
Je weet dat ik reclame haat en bijna alle spots irritant vind, maar dit was natuurlijk toch wel opgevallen. Zo irritant dat je ‘Prijsvrij’ blijft onthouden… Hoewel ik daar niks mee heb natuurlijk. Maar op een of andere manier geeft dit gekke maar grappige kind wel inspiratie om er toch maar wel zin in in te krijgen! Haha! En als ik dan lees dat ‘Liselot het echt vrijwel helemaal spontaan zelf verzint’ dan heeft dat toch wel iets. Acteurs of niet, leuk, goed en slim verzonnen. 🙂
En toen kreeg ik toch opeens zin in in een Restflits. 😉
En Noor, hoe staat de Sportzomer ervoor?
Sportzomer goed begonnen!
In tegenstelling tot wat ik in mijn artikel ‘Hoe overleef ik de sportzomer 2024?’ schreef: Goed!
Gisteren was complete euforie want ik keek uiteraard naar… Wimbledon, waar Novak Đoković zijn inmiddels al derde wedstrijd speelde. Ik volg het mooiste tennistoernooi van het jaar al vanaf dinsdag. Toen kreeg ik in de middag opeens een gevoel: laat ik de tv eens aanzetten. Hoewel ik er niets van verwachtte, omdat vrijwel al mijn ‘helden’ gestopt zijn en Novak net een knieoperatie achter de rug had. En laat nu juist toevallig (ik had het speelschema niet eerst opgezocht) hij zijn eerste wedstrijd gaan spelen! Ik ging ervoor zitten en ben niet meer gestopt het nu te blijven volgen.
Novak Đoković is dan al 37, zoals ik zei 4 weken na een operatie en speelt met knieband… Maar zijn klasse is onwaarschijnlijk goed! Hij wordt niet voor niets op dit moment de beste tennisser ooit genoemd en is nog altijd Nummer 2 van de wereld. Die eerste wedstrijd won hij met speels gemak van een onbekende Tsjech. De tweede op donderdag tegen een snel opkomende Schot, die het hem al veel moeilijker maakte. De 22-jarige Fearnley speelde onbevreesd en met vol elan, maar kon het toch niet winnen van de ijzeren discipline van de Djoker.
En dan gisteren moest hij het zien te redden tegen de wel bekendere Australiër Popyrin, waar hij nog recent moeite mee had tijdens de Australian Open. Won na een stevige strijd. En nu? Met een nog maar amper van een operatie hersteld lijf? Weer een stevige strijd maar gewoon zeer overtuigend in 4 sets weer gewonnen! Fenomenaal! 🙂
Of hij het de volgende keer weer redt, tegen de jonge Deen Rune valt te bezien… Ook de tennisbal is rond en elk mens kan elke dag anders presteren. Maar ik zal er weer voor gaan zitten! Ik vrees dat Novak de finale dit keer niet zal halen, maar stiekem hoop ik het natuurlijk wel. 😉
Ook de andere wedstrijden vind ik uiteindelijk best wel goed om te zien. Goede nieuwe spelers zoals Sinner en Alcaraz en sommige mooie tennis-dames die gewoon leuk zijn om naar te kijken… Haha! Maar dit maakte me vanaf dinsdag alweer een stukje vrolijker.
Emma Raducanu (21) uit Engeland! Daar word je toch vrolijk van? 😉
Oh ja, en dat Nederland gisteren ook iets heeft gedaan waardoor ze volgende week in de halve finale EK voetbal staan, is me natuurlijk niet ontgaan. Er werd flink vuurwerk afgestoken achter mijn huis… 😛
Leuk natuurlijk voor Nederland. En ik zal je bekennen: als er afgelopen week niks op tv was en ik echt iets moest hebben om me af te leiden, heb ik ook zelfs een beetje voetbal gekeken. Alles beter dan blijven hangen in stomme negatieve gedachten.
Verder volg ik niets. Die Franse Tour rijdt aan mijn ooghoeken voorbij en
ik zap snel weg. 😉
Maar op zich is de gevreesde Sportzomer 2024 voor mij dus toch goed begonnen! 🙂
En dan… Wat doe ik nog meer om overeind te blijven? Gewoon ook blij zijn dat de…
Klusser gaat beginnen!
Eerder schreef ik al over de klusser die ik had gevonden, om die vergrootte deur van de berging maar ook het omringende houtwerk te schilderen. Hij was al een keer geweest om eerst het voorpad schoon te spuiten. Morgenmiddag gaat hij dan eindelijk beginnen met het eerste schuurwerk. Hij is een hobby-klusser en heeft nog even gewoon zijn heel andere baan, dus ik laat hem zijn gang gaan als hij tijd heeft. Dat scheelt mij uiteindelijk geld. 🙂
Ik ben uiteraard benieuwd hoe het allemaal gaat uitpakken. De paar eerdere ontmoetingen waren prettig en het klikte goed, dus ik heb er alle vertrouwen in.
Ook dit soort dingen geven me weer wat moed! 🙂
Wat nog Rest!!!
Valt het je op? DRIE uitroeptekens?!!! In deze hele Restflits heb ik (expres) veel uitroeptekens geplaatst. Niet alleen omdat ik heb geschreven over best wel opmerkelijke gebeurtenissen, maar ook omdat dit mij echt opkikkers heeft gegeven! Dat wil ik graag delen, vooral na mijn laatste misschien wat deprimerende artikel. Maar zoals ik ook al tegen een meelevende reagluurder ( 😉 ) zei: Ik schrijf alles tegenwoordig heel eerlijk zoals het is en ik het voel. Voor mij is dat al een deel van het herstel. Dat heb ik al jaren zelf in de gaten. Deal met mijn Avontuur, of niet. Vrije keuze. 🙂
Sinds dat artikel ben ik echt weer vooruit gegaan. Ik houd me vast aan de loopband, waarop ik nu pijnloos elke dag wat langer en weer wat ‘sneller’ loop. Gewoon wandelen natuurlijk, maar al omhoog van standje 2 naar 3. Mijn favoriete stand was altijd 3,2. Gewoon rustig maar niet te sloom doorlopen. Net als buiten. Ook tijdens de testen in het ziekenhuis gebruiken ze meestal die stand. Alleen zetten zij er dan nog een hellingstand bij en dat is soms wat te zwaar om het lang uit te houden. In ieder geval ga ik vooruit, maar voel wel dat mijn rechterbeen gevoelig blijft. Ik mag het ook allemaal niet te snel willen doen.
Deze week naast de klusser dus donderdag naar het ziekenhuis om mijn oor door te laten prikken… Ik zie er nog niet met een blij gemoed naar uit, want tja… Het is toch een ingreep. Maar zoals beschreven een heel kleine en daarna zou de wereld weer helemaal hoorbaar voor me moeten worden. Na deze gebeurtenis kom ik hier zeker op terug! Uitroepteken! 😉
Sport, zomer, paraplu of tennis/voet-bal voorzichtig! Tot de volgende keer. 🙂
Laden ...