Visserij – Een uitstervend ambacht?

Ervaringen van een liefhebber van paling

Omdat ik op een moment opeens dacht: “Ik heb zin in vis!” gingen mijn gedachten weer eens alle kanten op. Ik ben een visliefhebber. Als eter. Meer nog dan vlees! Je kunt me vrijwel alle soorten vis voorzetten en ik vind het meestal lekker! Hoewel ik nog niet alles heb geprobeerd… Oesters bijvoorbeeld. Dat soort trekt me niet zo. 😉
Maar toen ging ik denken aan mijn verleden en hoe het misschien is gekomen dat ik zo van vis houd. Jeugdherinneringen!

Mijn opa en oom waren fanatieke sportvissers

Tegenwoordig denk je dan uiteraard alleen aan de mannetjes (soms vrouwtjes… 😉 ) die met vergunning aan de waterkant met hun hengels proberen om vis te vangen. In de toegestane tijd, want het mag niet altijd. En hoewel een lekker grote vis er aantrekkelijk uitziet om mee te nemen en thuis te bereiden: meestal moet je alle gevangen vis levend weer terug in het water gooien.
De ‘sport’ draait om het vangen. Hoe meer, hoe beter. Het gaat niet om te vissen voor een lekkere maaltijd!

Dit was in mijn jonge jeugd wel anders. Ik weet niet zeker of er al visvergunningen bestonden en mijn opa en oom die bezaten. Maar zij waren echt fanatieke vissers. ‘Sportvissers’ want niet commercieel en alleen voor hun eigen plezier. Een hobby dus.
Maar wel fanatiek! Want behalve de gigantische hengels om inderdaad ook aan de waterkant te kunnen vissen, ging vooral mijn oom ook ‘peuren’! Dat was voor hem een geweldige uitlaatklep na weer eens een drukke dag, met klanten waar hij in het verzekeringswezen mee bezig was.
Hij was sowieso een liefhebber van het water en bezat een motorjacht en vissloep, waarmee hij dan ging peuren. Zoals je kunt lezen via de link: in de nachtelijke uurtjes! Want dan is paling actief. En hij hield van paling! Om te eten uiteraard. 😉
Dit deed hij meestal goed, want na de diverse peur-uitjes kwamen er vaak emmers vol met paling thuis, die hij meestal bij zijn moeder (mijn oma) bracht. Zij was perfect in het bereiden van vis! Koken, bakken of wat voor methode dan ook: wat zij aan vis bereidde vond ik als jonge tiener verrukkelijk! Maar vooral de gebakken paling is me altijd bijgebleven. 🙂


Gebakken paling

Maar mijn oom en opa kwamen ook thuis met schol, mosselen (als ze eens met de boot in Zeeland gingen vissen) en vele andere eetbare vissoorten. Als tiener heb ik echt vis leren eten.

Natuurlijk aten ze in mijn familie ook vlees, maar dat was dan uiteraard gewoon gekocht bij de slager… Haha! En ja, ze waren ook liefhebber van kip, varken en rundvlees… Alles wel zo’n beetje. Maar dat vond ik nooit zo bijzonder… De vis vond ik mede door het zelf gevangen aspect en door de geweldige smaak het lekkerst.

Helaas smaakt vis tegenwoordig zelfs uit de reguliere viswinkels nooit meer zo lekker dan die door mijn oom en opa was gevangen.
Hier speelt natuurlijk ook de tergend strenge regelgeving mee, waardoor je eigenlijk nooit meer weet of een schol door een Nederlandse visser is gevangen, of misschien wel vorig jaar geïmporteerd was en ingevroren om ooit te verkopen in een stomme Nederlandse vishandel… Geloof me, dit soort dingen gebeuren.

Ook daarom voelde ik me de jaren in Kroatië weer zo geweldig, toen ik met mijn partner aan de Kroatische kust van de Adriatische zee regelmatig weer vis at. Meestal gewoon daar vers gevangen! Want daar kon en mocht dat nog.
Hier in Nederland bestaat dit ambacht nauwelijks nog. Vanwege de (nodige!) strenge regels om overbevissing tegen te gaan, terwijl in vele oosterse landen iedereen zijn gang gaat, is de commerciële visserij in Nederland bijna dood.

Sportvissen is ‘spielerei’… Dat bestaat natuurlijk nog steeds. Maar dat vind ik dus echt helemaal niks. Hoewel ik als tiener ook een (bamboe) hengeltje kreeg om het ook eens te proberen, verveelde ik me te pletter aan de waterkant…
En dan dat levend terugzetten… Laat die vissen met rust!

Voor de consumptie zouden vissen gekweekt moeten worden, om de overbevissing tegen te gaan. Veel meer dan nu het geval is, en ook in Nederland. Maar daar merk ik te weinig van. Dus nu is het meestal import en omdat goede vis schaarser wordt, peperduur.
Ik weet dat in vooral Zeeland nog wel actieve vis- en ook paling-kwekerij bestaat en dat je daar in de omgeving heerlijk verse vis kunt eten. Maar wat ik hier in mijn omringende vishandels aantref vertrouw ik niet meer zo goed. Misschien de markt… Maar daar kom ik nooit.
Daarnaast is goede verse vis gewoon erg duur voor mij. Ik vroeg een keer in de vishandel in mijn wijk naar paling. Als ze het al hadden, was het verschrikkelijk duur! Maar meestal hadden ze het niet meer omdat de paling “een bedreigde diersoort” zou zijn… Heel laag visquotum dus.
Ik houd het daarom maar op de bekende gebakken kibbeling, lekkerbekjes en af en toe gebakken mosselen en natuurlijk haring. Ook van de supermarkt ja… Waar ik ook alle andere makkelijk verkrijgbare en niet te dure vissoorten koop, zoals zalm, pangasiusfilet, garnalen, makreel en de vele blikjes tonijn, sardientjes en dergelijke. En ook die van de diepvries, zoals de bekende Iglo doosjes. Want het is allemaal gewoon lekker. 🙂


Gerookte Zeeuwse paling

Tenslotte

In deze tijd lijkt een deel van de mensheid overtuigd dat het eten van echt dierlijk eten sterk verminderd zou moeten worden, of zelfs helemaal verdwijnen. Niet alleen omdat het zo zielig is voor die dieren, die vaak in erbarmelijke omstandigheden moeten leven in mega-stallen, maar ook omdat het klimaat er last van zou hebben. Ik ben daar niet zo in thuis en heb de neiging dit allemaal wat overdreven te vinden. Het aantal mensen op aarde blijft natuurlijk groeien en in bepaalde landen (zoals ons eigen kikkerlandje…) is er gewoon te weinig ruimte voor een natuurlijke leefomgeving voor alle dieren. Toch zie ik nog genoeg ruimte in andere landen, waar dan meer aan gewerkt zou kunnen worden om het geschikt te maken voor het kweken van dieren. Vis en vlees. Want de gehele mensheid vegetariër maken? Dat zie ik nog niet gebeuren.
De alternatieven wil ik zelf ook niet. Heb heus van alles geprobeerd; van vega gehakt, burgers tot ‘kipstuckjes’… Soms prima te doen hoor. Ik gebruik vaak vega ‘kruimgehakt’ in de lasagne! Smaakt prima. Maar echt vlees in beperkte mate smaakt voor mij het beste.
De mens heeft ook dierlijke voeding nodig vanwege bepaalde stoffen die het lichaam behoeft. Die kun je nooit voor 100% vervangen door alleen maar veel meer groenten te eten… En vitaminesupplementen gebruiken zie ik ook niet zitten. Veel te onnatuurlijk.
Straks willen ze nog dat iedereen dagelijks 1 voedingspil eet. Natuurlijk geproduceerd door ‘big pharma’…

Terug naar de natuur kan natuurlijk niet meer. De tijd van jagers met pijl, boog en speer is al een poosje voorbij. 😉 Toch zou de trend moeten worden om weer zo dicht mogelijk terug naar een natuurlijke levenswijze te gaan. Dat is gezonder voor alle mensen en dieren!
Creatief worden met het gebruik van de ruimte en minder schadelijke (of liefst geen natuurlijk) bestrijdingsmiddelen en voedingsstoffen voor de dieren gebruiken. Dan komt ook het klimaat minder in gevaar.

Misschien moeten we ooit een keer uitwijken naar een andere planeet en krijgt Elon Musk gewoon gelijk? Wie weet. Maar dan leef ik al lang niet meer en in denk mijn kinderen ook niet. 😉
En voor nu geniet ik gewoon het liefst van lekkere vis, zolang het nog kan, een beetje vlees af en toe en absoluut geen kunstmatige toevoegingen of kunstvlees uit een laboratorium! Ik weet zeker dat dit allemaal op langere termijn schadelijker voor de mens zal zijn, dan nu gezonder verbouwde en gekweekte echt verse producten eten.

Wat jij er ook van vindt: Eet en drink smakelijk! 🙂

Dit bericht is geplaatst in Column, Consumentenzaken, Cultuurfilosofie, Persoonlijk met de tags , , , , , . Bookmark de permalink.

Geef een reactie