Resumerend na weer een ‘koningsdag’… Komen we er ooit vanaf?
Gisteren – zaterdag 27 april 2024 – was het de verjaardag van onze huidige koning: Willem- Alexander. Daarom viert Nederland tegenwoordig traditiegetrouw op die dag ‘Koningsdag’. Hoera. Bravo. “Lang leve de koning!?” Of… kabbelt deze traditie langzaam maar zeker steeds meer af en krijgen steeds meer mensen twijfels aan het nut van de ‘monarchie’? Een jaarlijks miljarden verslindende traditie waarbij ‘Zwarte Piet’ vanzelf al is verbleekt? 😉
Inhoudelijk heb ik hier eigenlijk nog nooit iets over geschreven. Tijd voor mijn visie.
Traditionele commerciële vrijmarkt…
Mijn ‘Oranje’ geschiedenis
Hoe je band met een ‘traditie’ is hangt meestal ook samen met hoe je erin bent opgegroeid. Dat geldt overal voor; van een geloof tot een vakantieviering… Je doet mee aan wat je omgeving je meegeeft. Wat dit betreft kan ik over het koningshuis al vrij kort zijn: We deden er nooit veel mee. Ik kan me niet herinneren dat ik met mijn ouders iets aan ‘oranje activiteiten’ heb gedaan… Geen ‘vrijmarkt’, geen bezoekjes aan de traditionele feestjes… Niets. In de familie was ik als kind op vrije en vakantiedagen vrijwel altijd bij mijn oma en opa en dan stond op Koninginnedag (toen toch nog) de tv aan. We keken wel altijd naar dat landelijke feestje, met als hoogtepunt het toen ook traditionele ‘defilé’. Ik vond het niets… Kan me er weinig van herinneren, behalve dat Willem- Alexander een keertje tijdens het defilé op paleis Soestdijk een beetje baldadig met een katapult bezig was en op de fotografen schoot… Dat vond ik leuk! 😉
Verder betekende het niets of weinig voor me. Het was er nu eenmaal. Vergeleken met alle andere feestdagen was dit misschien altijd wel de minst interessante.
De familie in mijn kindertijd was sowieso altijd al vrij ‘nuchter’ als het om tradities en feesten ging. Gezelligheid met elkaar was eigenlijk altijd het voornaamste.
Gezellige ‘vrijmarkten’? 😉
Toen ik zelf kinderen had, gingen we wel enkele keren met hen naar een vrijmarkt in de buurt. Dan verzamelden de kinderen alle speelgoed wat ze wel kwijt wilden en probeerden te verkopen op het bekende kleedje. 😉 Voor hen vond ik dat wel leuk. Maar niemand van ons dacht daarbij aan een koning of koningin of zo…
Pas later ben ik er een beetje over na gaan denken, toen ik ging beseffen wat die jaarlijkse traditie nu eigenlijk voor nut heeft. Los van die dag: wat heeft die hele verdomde monarchie hier nog voor nut? WTF! Eigenlijk vind ik al dat overdreven gedoe, al die megalomane pracht en praal:
Een grote nutteloze maar miljarden kostende poppenkast!
En dat niet alleen in Nederland natuurlijk. Ik geloof dat de monarchie als traditie nog dieper geworteld zit in een land als Engeland… Maar dit is dus eigenlijk het enige doel: die traditie, zoals er zo treffend staat op wiki:
“Een traditie (Latijn: trádere, overleveren) is een gebruik of gewoonte die van de ene generatie op de andere wordt doorgegeven. De functie hiervan is het in stand houden van de maatschappelijke stabiliteit.“
‘Geef de mensen brood en spelen.’ Dan vergeten ze (even) hun dagelijkse ellende en kunnen ze in een kunstmatig gecreëerde saamhorigheid zwelgen in feesten en tevredenheid. Poehee. Dat is het. Niets meer en niets minder. Het prijskaartje voor het land? Daar denkt toch niemand aan?
Nog steeds zijn mensen ook overtuigd van het positieve effect van een goede, aardige of populaire vorst in de wereld. Bezoeken en ‘diepgaande’ gesprekken met wereldleiders bevorderen een betere verstandhouding en soms zelfs samenwerking. Ze geloven daar echt in! Dan beseffen ze dus echt niet dat een vorst slechts een ‘gezicht’ is van de samenleving, wat alleen maar mag zeggen wat de regering ingeeft. Letterlijk is Willem-Alexander dus die beroemde pop Jan Klaassen. Met op dit moment nog altijd de demissionaire flapdrol Rutte die zijn hand in zijn reet (oh pardon, de pop… 😉 ) stopt. Die natuurlijk in goed ‘democratisch’ overleg samen met het kabinet heeft bepaald waarover de gesprekken van de koning moeten gaan. Alles is geregisseerd.
Misschien is het dubbel verdrietig dat al die koningshuizen traditioneel binnen de families blijven en niet gespeeld worden door echte acteurs… Mijn vraag blijft daarom ook altijd aanwezig: Zou Willem-Alexander in het echt niet weer eens met een katapult naar alle dom braaf knikkende hoofden om hem heen willen schieten? Ik denk het wel te weten…
Maar ja, traditie voor het vaderland, protocollen en richtlijnen… En met de kapitale bezittingen en privileges kunnen ze best zo af en toe ook genieten met elkaar. Alleen mag dat liever niet in het openbaar. 😉
Natuurlijk geef ik het wat ‘zwart/wit’ weer en vervullen de diverse leden van een koningshuis ook bepaalde taken, die ze door opleiding, talent en echte interesse ook uitvoeren naast de ceremoniële taken. Ze knippen dus niet alleen maar lintjes door en maken zich in beperkte zin ook nuttig in de maatschappij. Soort van vrijwilligers met een gigantische uitkering dus. 😉
Conclusie
Je zal mijn visie wel kunnen raden, vermoed ik. Afschaffen die monarchieën, liefst wereldwijd. Laat landen allemaal gewoon hun stinkende best gaan doen om de ellende uit de wereld te helpen! Armoede, oorlogen en de vele bekende crises bestrijden, zodat mensen geen poppenkast meer nodig hebben om zich te vermaken. Dan voelt iedereen zich beter en zouden ze zich eindelijk eens op een gezonde en natuurlijke manier met elkaar kunnen vermaken, om zo de saamhorigheid te verbeteren. Dit kunstmatige gedoe is naar mijn stellige overtuiging al eeuwen achterhaald. Leuk voor de geschiedenis- en sprookjesboeken. En we leven nog lang en gelukkig. 🙂
Laden ...