Bal-en-O GO!
Nog een kogel door de kerk: Vandaag is het dan toch gebeurd. Mijn ‘laatste’ auto is weg.
De Suzuki Baleno, vrij snel omgedoopt tot ‘Bal-en-O’ vanwege wat gebreken, is vandaag door een ‘autosloper’ opgehaald.
Ik had de beslissing weken geleden eigenlijk al genomen. Op 2 november had die weer APK-gekeurd moeten zijn en ik wist al dat er weer kosten zouden komen. En dit keer kon ik niet meer op hulp van mijn kinderen rekenen. Afgelopen jaar heb ik de auto alleen zelf sporadisch gebruikt. En in de toekomst zal dat vermoedelijk nog minder worden, als ik eenmaal overweg kan met de nieuwe driewielfiets. Ondanks de (lichtere) regen ben ik dan namelijk niet meer zo snel bang om te vallen op wat gladdere wegen. Maar hoe dat gaat ontwikkelen zal ik in de komende maanden wel zien.
De kosten van de auto wogen al lang niet meer op tegen de baten. Want de vaste kosten van verzekering+wegenbelasting waren al bijna € 60 per maand! En dan nog de benzine en het onderhoud. Omdat ik er dus maar sporadisch mee reed viel voor mij de benzine nog wel mee, maar alles bij elkaar was dit wel een heel dure boodschappenwagen.
Het enige wat ik zeker ga missen is de (relatieve) vrijheid van mobiliteit. Als het eens wat slechter weer was of ik iets verder weg moest (bouwmarkt op het industrieterrein) en grotere dingen wilde vervoeren, dan was de auto er. Nu niet meer. Ik zal nog vaker dingen online moeten kopen. En mijn boodschappen soms toch met de bus moeten doen.
Dat laatste deed ik de afgelopen periode toch al wat vaker, nu ik dit jaar 40% korting heb op busritten binnen de regio, via de Gemeentelijke ‘Dordtpas’. Hoewel ik nog steeds een verschrikkelijke hekel heb aan het reizen met de bus. Echt veel te vaak onzekerheden en dan juist te veel lopen! En dan het ongemak van een te volle bus met allerlei minder sociaal volk… Ik moet hier echt mijn geduld op trainen. 😉
Daarbij gaat geen enkele bus overal waar ik wil gaan. Voor mijn wekelijkse boodschappen in een andere wijk voldoet het niet. 100% ongeschikt. Tja…
Maar ik zeg al: ‘relatieve’ vrijheid. De auto werd steeds slechter want ik liet ‘m al jaren niet echt onderhouden. Betaalde alleen de noodzakelijke APK-kosten en relevante reparaties. Maar de laatste jaren kreeg die steeds meer last van vocht en sloeg vaak af als het een poosje flink had geregend. Vermoedelijk nieuwe bougies en kabels nodig… Tja. Maar dan was ik dus juist op momenten van slecht weer ook niet zeker van mijn vervoer. Dan heeft het gewoon niet veel meerwaarde.
Hoe nu verder?
Nou ja, van de driewielfiets weet je dus al en daar verwacht ik in ieder geval volgend jaar meer profijt van. Als ik in mijn gezondheid niet verder achteruit ga, zal ik voor het noodzakelijke vervoer nu hierop moeten vertrouwen en op de bus op sommige noodzakelijke momenten.
Of mijn ‘wagenpark’ ooit weer ‘breder’ wordt?
Afgelopen weekend zei ik nog tegen mijn zoon, die even langskwam met een gehuurde Tesla vanwege zijn verjaardag, dat ik mogelijk best wel weer een autootje zal willen kopen als ik eenmaal mijn pensioen ga krijgen. Dat duurt nog 5 jaar… En dan zijn er misschien wel betaalbare gebruikte elektrische auto’s te koop. Wie weet. Als ik niet verder achteruit ga (vooral mentaal!) dan zal ik daar zeker naar gaan kijken, als ik eerst veel meer noodzakelijk onderhoud aan mijn huis heb kunnen verrichten. Het belang van een ‘auto’ is voor mij natuurlijk niet meer zo groot, als ik die alleen als ‘boodschappenauto’ gebruik…
De tijd gaat het weer leren. Voor nu: Blij en tevreden! 🙂
