De geschiedenis blijft zich herhalen…

Opnieuw terug naar af

Meestal begin ik zo’n verhaal weer met de bekende ‘open deuren’ en zo… Maar ik zal het proberen ditmaal veel korter te houden. Een goed verstaander die me kent… 😉

Ja-1: Ik was weer begonnen met drinken. Eind mei. Met de gedachte “Eenmalig!”
Ahum… Wat is de grootste fout die een alcoholist kan maken? Inderdaad.
Want ach… Nu voelde ik weer wat het met me deed. Ik kon de opgestapelde negatieve shit in mijn gedachten weer wat beter verwerken! “Als ik het nu eens eindelijk wél onder controle kan houden?” was mijn tweede gedachte. Hahaha! Kuch… In het begin gaat het dan altijd goed. Doe ik inderdaad dagen met 1 fles. Maar al snel wordt het uiteraard te makkelijk. “Ach, nog even één slok!” en zo verder. Na enkele weken zat ik weer op mijn bekende gemiddelde: een halve liter per dag. En dan begon het al weer steeds vroeger.
Ik ging de laatste paar weken echter ook steeds slechter slapen. Dat is relatief snel. Voorheen was dat altijd pas de laatste weken dat ik dan drink; dan sta ik midden in de nacht op omdat ik moet plassen, kijk wat op de computer en neem een flinke slok. Zo elke paar uur verder… Bizar eigenlijk. Maar goed, ik ken dat inmiddels…
Maar ik zag dus al wel snel dat het weer de verkeerde kant op was gegaan. Dus:

Ja-2: Ik ben net weer gestopt. Ik moet dan alle drank gewoon even opmaken want weggooien vind ik zonde en als het er staat lukt het me niet om er af te blijven. Maar afgelopen donderdag waren de laatste slokken en gisteren de bekende Dag1 van het afkicken.
Natuurlijk voelde ik weer doodziek. Trillen, hoofd wat dreigt te exploderen, brak, ook geen enkele zin meer om iets te eten of drinken. Behalve water, dat houd ik dan wel altijd vol, anders droog je uit. En de eerste nacht daarvoor was vreselijk. Kon geen seconde slapen. Maar was ook te brak om iets te doen. Wat ik wel miste dit keer was het bekende koud en dan weer warm voelen met veel zweten en zo.

Vandaag is dus weer de bekende Dag2. Voel me iets beter na een nacht van wisselend slapen. Veel gedroomd en weer enkele bekende ‘delirium-hallicunaties’ maar veel minder sterk dan de vorige keer. En nu zit ik al weer aan mijn gebruikelijke bakkie koffie. Straks hoop ik weer gewoon te kunnen eten. Maag en darmen hebben zich dit keer nog goed gedragen: geen overgeven of diarree. Dus even aanzien hoe alles gaat vallen want dat het lichaam weer hard aan het werk is om te herstellen is altijd een feit. De alcohol wordt node gemist… 😉

Maar nu mijn hoofd weer zien rustig te krijgen. Alle ‘oude’ negatieve bullshit aan gedachten vliegen weer rond en ik heb gewoonweg te weinig verplichte afleiding.
Dit stukje is weer even om het van me af te schrijven. Ook dat is wel bekend.

Dan hoop ik maar weer dat het opnieuw sneller gaat met mijn humeur en ik de kleine wel degelijke leuke dingetjes in het leven ook weer ga zien. Zonder dat vlieg ik ongetwijfeld wel weer een keer in de herhaling… Op dit moment durf ik dan ook niet te beloven dat het niet weer fout zal gaan.
Laat ik besluiten met: Ik doe mijn best.
Er komen toch ook nieuwe dingen op mijn pad zoals de eerder beschreven driewielfiets die ik eind september verwacht. We gaan het zien en ik zal er best wel weer wat over gaan schrijven! 🙂