Oh… nooit wat van ‘helpen’ gemerkt… 😉
Gisteren heb ik een van de ‘Sites die ik volg’ rechts op de hoofdpagina verwijderd, namelijk ‘WeHelpen’. Ik had een link geplaatst naar het deel van de Gemeente Dordrecht maar eind deze maand stopt het gehele landelijke initiatief ermee, zo berichtten ze in een mail:
“Na 31 juli a.s. zijn wehelpen, huppla en whapp niet langer beschikbaar.
We zijn blij dat via deze producten vele mensen elkaar hebben kunnen vinden. Sinds 2012 zijn zo ontelbare klusjes uitgevoerd, ritten gemaakt, boodschappen gedaan, tuinen onderhouden, administraties bijgewerkt, honden uitgelaten en kopjes koffie gedronken.
Die positieve impact vraagt wel voortdurende aandacht en heeft aanzienlijke kosten. Daarbij moeten wij slim kiezen waaraan de schaarse tijd en middelen worden besteed. We hebben besloten om afscheid te nemen van deze drie inmiddels wat verouderende producten. Zodat ruimte ontstaat voor ontwikkeling van nieuwe sociale oplossingen die nog beter aansluiten bij de huidige behoeften in de maatschappij.“
Nog niet eens zo lang geleden uitte ik hier mijn twijfels al over de overheidsinitiatieven om de groeiende groep mensen uit de steeds grotere zorgen te helpen: ‘We Helpen… je het bos in! Hihihi! 🙁 ‘ Dit was beslist geen positief artikel. Want ik zag en zeg ook al heel lang dat die zogenoemde goede initiatieven gewoon NIET werken. De rOverheid werkt al vele jaren NIET meer voor de ‘gewone’ mensen, die juist in deze steeds complexere maatschappij de weg kwijt raken. En altijd (hoe verrassend…) is dat STOMME GELD weer de zogenaamde oorzaak. Want helpen kost geld. En dat besteedt de overheid liefst niet te veel, anders kunnen ze hun eigen salarissen en mooie (nieuwe in Dordrecht…) overheidsgebouwen met nog dikkere en ‘duurzamere’ pluche zetels niet meer betalen. Zie Loesje in mijn eerdere artikel: “Tijd is GELD, zei de manager. ZORG is tijd nemen, zei de zorgverlener.”
Moet ik hier nog meer over zeggen? Keiduidelijk toch?
“Vroeger was het beter” zeggen alleen oude grijze lullen zonder toekomstvisie. Nou, dan ben ik maar een oude grijze lul… Maar vroeger hielpen de mensen elkaar en deed een overheidsorganisatie gewoon waar die voor bedoeld was: mensen van dienst zijn. Daar was de politiek ook op gericht. Normaal toch? Het reilen en zeilen van een land zo goed mogelijk doen? Terwijl de technische vooruitgang nauwelijks nog te volgen is, zo snel gaat alles, doet de overheid minder en minder en worden mensen meer en meer aan hun lot overgelaten.
En aangezien elk mens niet meer SOCIAAL wordt opgevoed maar al jong leert dat alles draait om carrière en (meer) geld verdienen, komen er ook geen nieuwe jonge politici meer die dit willen verbeteren. De weinigen die nog oprecht mensen wilden helpen verlaten het zinkende schip want “Kunnen niet langer meer werken in die giftige omgeving.” Helaas zijn het juist niet de ratten die het schip verlaten want die hebben het daar veel te goed…
I rest my case. Voor dit artikel. Want zoals je weet is het bij De Rest altijd weer “Wordt vervolgd!”
Tenslotte
Ik wilde nog een uitgebreide verhandeling schrijven over de jaren vanaf 2017 dat ik zelf hulp nodig begon te krijgen, dit ging zoeken en ik in eerste instantie best nog wel enthousiast was van alle geboden initiatieven die ik via Vivenz had ontdekt. Maar ik heb daar al over geschreven. En achteruit kijken stinkt altijd. Blijvend. Daarmee maak ik mijn herstel uit die periode binnen korte tijd weer kapot en zit ik zo weer aan de ‘fles’… Moedeloos. Dat wil en dat doe ik niet meer.
Vooruit blijven kijken met het hoofd omhoog. Want het is zomer en de zon schijnt! 🙂
Laden ...