Erotiek – Een vak apart

Want uitleg blijft nodig…

Sinds ik vrijdag 23 juni 2023 nog veel meer open mijn affiniteit voor erotiek heb laten horen en zien (!) in mijn allereerste VLOG, lijkt het nog niet tot enig beter begrip te leiden. Integendeel: mensen weten nu blijkbaar nog meer zeker dat ze me ‘links’ moeten laten liggen. En was dit dan nog ‘politiek links’ dan kon ik daar een beetje vrede mee hebben. Maar nee; links is links en beter maar negeren. Doodzwijgen. Loslaten. Laat maar wieberen. Ver van ieders bed. Geef het maar een draai.
Helemaal prima als je me (wat beter) kent en je zelf verder geen enkel probleem of negatief gevoel hebt bij het woord ‘erotiek’. Maar ik weet vrijwel zeker dat dit juist voor de meesten anders is. Het geeft ze een gevoel van ongemak. Een ‘tegengevoel’. Moeilijke of ronduit slechte associaties. Want zoals ik in die vlog ook al ergens zeg: “Oeh… Erotiek… Seks, porno, vies, vuil, bleeeh!”
Voor velen is erotiek onbespreekbaar. En dat is nu juist wat ik met die vlog wil veranderen! Het bespreekbaar maken! Met iedereen. Voor- en tegenstanders, maar mensen met positieve meningen hebben even mijn voorkeur natuurlijk. Omdat ik de tegenstanders heel mijn leven al te veel heb gehoord… Dat heeft mij jarenlang dwars gezeten. Als tiener heb ik er een minderwaardigheidsgevoel van gekregen en later een gevoel dat ik dit beter ‘achter de gordijnen’ of (op internet) onder ‘anonieme pseudoniemen’ kon presenteren. Pfff… Wat een verschrikkelijke berg verloren energie… Want waarom? Wat is er mis met de categorie erotiek in het leven?
Als hobby (consument) maar zeker als vak? Het is namelijk nogal een vak apart!
Daarom nog meer uitleg.

Hoe dan?

Goede vraag… Want in dezelfde tijd dat ik dit zit te schrijven, loopt er opnieuw een ultimatum over het voortbestaan van deze hele website van ‘derest.net’. Elk woord kan weer mijn laatste zijn… En dat voelt zo slecht, dat ik eigenlijk even niets meer wilde schrijven. “Straks doe ik het voor de kat z’n viool” weet je wel…
Ook dit beperkt mijn serieuze mogelijkheden van ‘open en eerlijk’ kunnen praten over erotiek. Omdat mensen er een vooroordeel over hebben maar vooral omdat ze mij persoonlijk als ‘ervaringsdeskundige’ niet als zodanig accepteren. Ergens schijn ik ‘foute dingen’ te hebben gedaan en over gruwelijke grenzen te zijn gegaan? Dan kan ik duizenden artikelen schrijven die het tegendeel aantonen: Dit vooroordeel blijft staan. En dan ben ik monddood. Letterlijk.
Als ik mijn enige en laatste middelen om iets te kunnen zeggen (via teksten op internet) kwijtraak, dan kan ik inderdaad beter stoppen. En dan liefst zo snel mogelijk dood gaan… Want waarom leef ik dan nog? Inderdaad alleen nog maar voor de “plastic geraniums voor mijn raam”, op de bank afwachtend hoe lang ik dit vol zal houden? Is dit een menswaardig bestaan?

Nee, zelfdoding zal ik nooit overwegen. Hooguit weer een fatalistische dronk toestaan, omdat ‘het me niet meer kan schelen’, alleen ga ik van die drank helaas niet zo snel dood. Ik word alleen maar ‘doodziek’ en dat voelt waardeloos, kan ik je ook uit ervaring zeggen.
Maar ik wil helemaal niet dood! Ik wil juist verder met mijn pad met hart!

Afgelopen week had ik nog een kort gesprekje met mijn dochter. Samen op de bank. Die ziet niet in waarom ik zo blijf hangen in dit onderwerp. Er zijn ‘duizenden’ dingen om te doen in het leven! En ook al lijken ze in het begin niet aantrekkelijk: probeer ze gewoon.
Zucht.
Wij zijn zeker niet hetzelfde. Mogelijk lijkt zij een beetje op mijn moeder, die ook wat dit betreft heel anders was en mij niet begreep… Beetje ‘dodelijk’ vind ik wel, van een moeder naar haar zoon. Ik respecteer mijn kinderen in ALLES wat ze doen of willen doen. Wat dan ook. Het is namelijk HUN ding! Hun leven! Hun ‘zijn’. ‘Human being.’ Wie ben ik om daar een oordeel over te mogen vellen… Hooguit wat goed bedoeld advies als ik denk dat dit iets toevoegt of hen kan beschermen tegen onmiskenbaar leed… Maar dan nog. Als een (bijna) volwassene iets echt wil doen, dan frustreer je die alleen maar als je ze tegen wil houden of keihard tegen hen bent, wat juist extra onnodige problemen en ziekten veroorzaakt.
Als de echte kindertijd voorbij is: laat ze leven met ervaringen. Die zijn goud. Maar blijf ze ondersteunen en die schouder of veilige haven bieden, als ze dit nodig hebben.

Maar ik draaf weer door… Concreet over erotiek:

Wat betekent erotiek voor mensen?

Nu zal ik je een paar lijstjes geven met punten, als erotiek algemeen geaccepteerd zou zijn als vak, levensstijl en kunstvorm:

– geluksgevoelens voor consumenten
– genieten (passief en actief!)
– hulp en ondersteuning bij de nodige expressie van (seksuele) gevoelens
– plezier voor vakmensen
– goede inkomens voor vakmensen

En specifiek voor de vakmensen:
– erkenning
– gelijke status in alle opzichten
– vrijheid in keuze, spreken en handelen

En in het algemeen:
– Veel minder grensoverschrijdend gedrag
– Veel minder seksueel getinte misdrijven
– Veel minder verward gedrag
– Vrijwel geen (over-) last meer in woonomgevingen van sekswerk

Wat voor heel veel mensen een belangrijk punt van kritiek is:

Ik wil niet geconfronteerd worden met erotiek!

Dat kan. Het kan je storen. Een gevoel geven van “Gadverdamme, shitzooi! Oprotten met die erotiek!” Tja…
Kunnen die mensen zich voorstellen dat er ook mensen zijn die altijd een gevoel krijgen van:
“Gadverdamme! Weer dat voetbal! Oprotten met die kutsport!” of
“Gadverdamme! Weer die auto’s, autosport, Max Verstappen, Mark Rutte, klimaatcrisis, Oekraïne, Putin, Biden, Trump, Meilandjes, André Hazes (jr. en familie), Cardassians, politiek, moslims, hoofddoekjes, christenen, boeren, files, shit dit en shit dat…” Hoeveel mogelijke irritaties moet ik nog opsommen?

Mijn vraag is dan: “Heb je er echt last van?”
Val je over de naakte en seksende mensen op straat? Doen ze het in je voortuin? Word je gedwongen uitsluitend een erotisch TV-kanaal te kijken? Heb je geen keuze? Wordt alles je opgedrongen? Moet je altijd “Ja, ik wil!” gaan zeggen tegen mensen die het je willen opdringen? Is het echt zo erg die erotiek, dat het daarom verboden moet worden?

Ik geef geen antwoord op deze vragen.
Het enige wat ik hier tegenover wil zetten is de vraag om het ‘zo grote belang’ van het ontkennen van erotiek in de samenleving af te zetten tegenover echt tastbaar geweld.

Niemand en niets in de erotiek is gericht op bewust anderen beschadigen. Integendeel.
Het brengt tevredenheid, plezier, geluk en genot. Geen angst, pijn of erger…

En als het gaat om die zo betwiste leeftijdsgrens en dat we “onze kinderen moeten beschermen” dan zou ik bijna durven zeggen dat kinderen tot hun 16e voortaan opgevoed moeten worden in een bunker, afgesloten van de buitenwereld. De hele maatschappij is vol van ellende, geweld en ander schadelijk menselijk gedrag. Erotiek is in geen enkel opzicht schadelijk. Hoe jong een kind ook is. Als het er van nature gewoon altijd mee opgroeit, dan is het normaal. Niks meer en niks minder.

Hier heb ik al zo veel over geschreven… Maar het is blijkbaar nooit genoeg. 🙁

Erotiek
Alle menselijke voorstellingen (dromen, fantasieën, gedachten) en handelingen die indirect (= sensueel) of direct (= seksueel) te maken hebben met seksualiteit.
bron: Encyclo.nl – Medische woordenlijst

Zolang er zoveel mensen wereldwijd zijn die hiervan kunnen en willen genieten (van subtiele artistieke erotiek tot de expliciete harde porno) en die daarin kunnen en willen werken (zonder dwang, misbruik of andere uitbuiting – net als in elk baantje…) vind ik erotiek een normale categorie in het leven. Dit zou geen extra aandacht moeten krijgen… Als er niet zoveel ongefundeerde en zelfs mensonterende tegenstanders waren. Om deze reden blijf ik hier zo mee doorgaan. Omdat het een deel van mijn leven is. Zo belangrijk dat ik er ook in had willen werken. Helaas. Keuzes. Dan Rest slechts dit Avontuur. 🙂