DeRest ‘mag’ doorgaan. Maar…
Dit laatste zou je een vaag gevoel kunnen geven? Dat doet het mij ook. Omdat ik eigenlijk nog steeds niet helemaal begrijp wat er is gebeurd…
Er zijn volgens mijn hoster ‘klachten’ over deze website binnengekomen, in het bijzonder over mijn artikelen over seksualiteit in combinatie met kinderen. Tja… Dat is juist het punt waarop mijn rode draad over dit onderwerp begon: vanaf mijn kindertijd toen ik ‘seks’ ontdekte, het lekker vond maar er bang van werd omdat ik er niets over hoorde. Alsof het iets slechts was!
De reden dat ik hier zo vaak schrijf over de noodzaak van vroege seksuele opvoeding en voorlichting. Niet pas vanaf die puber-leeftijd maar al zodra kinderen kunnen begrijpen waar de geslachtsorganen voor dienen. En kinderen ‘bekend’ maken met het fenomeen ‘seks’. Gewoon omdat het ook bij het leven hoort. Niks om je voor te moeten schamen of zelfs om het ‘vies’ of ‘slecht’ te noemen.
En ja, omdat kinderen soms al heel vroeg (onverwacht) geconfronteerd kunnen worden met seksuele uitingen (binnen het gezin, buiten de deur, in de vele moderne media!) vind ik het juist goed als hier positieve aandacht aan wordt besteed. Ook aan de seksuele gevoelens en gedragingen van die kinderen zelf, die bij sommige als zijnde aangeboren al heel vroeg kunnen ontstaan. Dit is geen verzinsel.
Zodra ik echter te beeldend word in mijn beschrijvingen van seksualiteit met kinderen, dan overschrijd ik blijkbaar een grens die niet wordt getolereerd. Ook al vormen die dingen ook een onderdeel van mijn eigen referentiekader vanaf mijn jeugd. Ervaringen. Geen slechte!
Maar goed, dit is helaas nog steeds een moeilijke discussie en dat willen maar weinig mensen met me doen. Eigenlijk niemand.
Geen idee wie klaagt. Geen idee wie me ‘veroordeelt’. Iedereen kan en mag contact met me opnemen. Niemand doet het. Alleen maar anoniem klagen? Ik dacht dat dit alleen maar van die ‘schreeuwende wappies’ op Twitter e.d. waren die dit doen?
De geschiedenis herhaalt zich: ik heb dit op zich natuurlijk al meerdere malen meegemaakt. En meerdere malen ben ik ook weer gewoon verder gegaan. Want dit is mijn ding. Schrijven over de dingen die mij bezighouden. Mijn leven. Mijn Avontuur.
De Rest van het Avontuur. 🙂
Wat nu?
Nadat ik een paar apart genoemde artikelen heb verwijderd, is de hoster wat dit betreft tevreden. Ik moet voortaan wel uitkijken niet opnieuw ‘dit soort’ content te publiceren. Daarmee schend ik hun algemene voorwaarden.
Ik zal voortaan minder ‘beeldend’ schrijven.
En niet meer (te diep) over nadenken. Verder. 🙂
Laden ...