Aanvraag WMO-ondersteuning afgewezen? – VERVOLG

DeRest binnenkort op 3 wielen?!

Zoals ik in het eerdere vervolg van deze ‘soapserie’ – ‘Aanvraag WMO-ondersteuning – vervolg’ – al had geschreven: ik had op de aanvankelijke afwijzing een bezwaarbrief geschreven, alsmede een serie klachten vermeld over een in mijn ogen niet erg humane ondersteuning. En er zijn gewoon fouten gemaakt. Genoeg stof voor 5 A4-tjes brief… Je weet het inmiddels: als ik ergens echt in wil duiken, dan ga ik zo diep mogelijk. En dat loont in mijn geval heel vaak. Soms zie ik vaker manco’s in bedrijfsvoeringen, die ze zelf eerder niet wilden zien…

Je raadt een deel van de uitkomst al; het staat boven vermeld: ‘Binnenkort op 3 wielen?!’ Ja, de afwijzing is na behandeling van mijn bezwaarbrief omgezet in een toekenning. Ik krijg toch de beschikking over een via de WMO ondersteunde ‘driewielfiets met elektrische ondersteuning’. Joepie!? 🙂

Toch is dit nog niet het hele verhaal want de soap krijgt nog een staartje. Goed voor nog minstens wel één vervolg. Hoe is de stand van zaken op dit moment?

Bedrijf X of bedrijf Y? En wat kost dat? Ik MOEST kiezen!

De eerder beschreven afwijzingsbrief van de WMO is door de ambtenaar op diverse hoofdpunten aangepast, met mijn bezwaren dat ik juist niet gebruik kan maken van de aangegeven alternatieven: Openbaar Vervoer, auto en sportschool. Eigenlijk is daarop de eerdere afwijzing omgezet in een toekenning. Het feit dat ik de hele voorziening of eventuele aanpassing van mijn bestaande fiets helemaal niet kan betalen doet er eigenlijk niet toe!
Dit is een gegeven wat de ambtenaar desgevraagd herhaalde: Ze gaf aan dat de WMO niet bedoeld is voor mensen die iets niet kunnen betalen. De financiële situatie doet er niet toe. Alleen de feiten waarom ik bepaalde maatschappelijk gewenste dingen niet meer (goed) kan, geven hier de doorslag.
Eerlijk gezegd verraste dit mij, maar ik kan op de WMO-site van de Rijksoverheid ook niet direct een punt van ontoereikende financiën vinden. Ik dacht eerst echt dat dit uitsluitend bedoeld was voor mensen die én beperkingen hebben, én eventuele aanpassingen/hulpmiddelen niet zelf kunnen betalen. Maar nee: ook mensen met een ‘dik’ pensioen kunnen aanspraak maken op de WMO.
Terwijl ik dacht de WMO niet meer nodig te hebben als ik eenmaal echt mijn pensioen krijg, over een jaar of 5. Klinkt gewoon niet logisch. En zo geven Gemeenten dus geld uit aan mensen die dit wel degelijk zelf ook kunnen betalen! Ergens voelt dit niet helemaal evenredig rechtvaardig.
Maar goed, als ik dan maar geholpen word… Want zo niet: zelf kan ik het echt niet ophoesten.

Daarom was ik primair geschokt toen ik twee maandbedragen vermeld zag staan van ruim boven de € 100! Het ene bedrag iets lager dan het andere, voor respectievelijk Bedrijf X of Bedrijf Y. WTF? Moet ik alsnog dit gaan betalen terwijl ik dus had aangegeven “het allemaal maar NET te kunnen redden met mijn uitkering”?
De brief was vrijdagmorgen bezorgd en ik stuurde daarop direct een mail naar het enige voor mij bereikbare mailadres van de klantenservice van de Sociale Dienst. Wetende dat dit (op vrijdag…) niet snel doorgestuurd zal worden, laat staan beantwoord. Het doorsturen gebeurde dan ook in de loop van de middag en dan zit het weekend er weer tussen. Vertraging, maar ik kon het niet zomaar ondertekenen voordat ik duidelijkheid had. Een dergelijk maandbedrag zou ik niet kunnen gaan betalen!

En er was nog een ander probleem: Ik moest toestemming geven door de brief met de toekenning ondertekend terug te sturen. Op die brief moest ik ook nog aangeven van welk bedrijf ik de voorziening wil krijgen! Er worden dus 2 bedrijven genoemd. Ik kende ze beide niet… En er was ook geen aanvullende info bijgevoegd wat dit voor bedrijven zijn en wat ze leveren… Zelfs geen linkjes naar websites! Zoek het maar uit meneer. Maar u MOET kiezen, anders nog steeds geen hulp. En de mevrouw van de WMO wist tijdens het telefonische gesprek wat dinsdagmiddag dan uiteindelijk volgde ook verder nergens van. Niet haar zaak. Zoek het maar uit…
Ze kon alleen gelukkig vertellen dat die maandbedragen door het CAK betaald zouden worden, in opdracht van de WMO. Waar ik die – bla bla bla – bekende bijdrage aan moest betalen. Ja, dat wist ik al van de huishoudelijke hulp die ik al had gekregen. Waarom deze bedragen dan expliciet vermeld werden op de brief? Tja… Ik denk er het mijne van.

Natuurlijk had ik zelf inmiddels al gezocht op internet naar de ‘Bedrijven X en Y’ en kon daar echt vrij weinig vinden. Het ene bedrijf ‘verkoopt’ nauwelijks driewielfietsen en het andere wel (en mooie!). Contact was liefst via een invulformulier op de website! Ja zelfs bellen werd afgeraden. Door beiden! Over serviceverlening gesproken. 🙁
Door Bedrijf X werd ik woensdag dan teruggebeld. En toen ontdekte ik het volgende punt: Ik kan helemaal niets kiezen welke fiets ik krijg. De WMO geeft na mijn toestemming de gegevens door, dan komt het bedrijf langs of ik kan daar in de showroom komen kijken. In Breda! Hallo! Ik kom het ‘Eiland van Dordrecht’ nooit meer af, tenzij het echt moet en de reiskosten vergoed worden? Maar ze komen dus ook langs om met mij samen te bepalen wat ik nodig heb. Ze hebben dan in dit geval ook wel een driewielfiets bij zich, waarop ik dan al kan proberen, zodat ze kunnen zien hoe dit gaat en wat ze uiteindelijk zullen aanbieden. Op zich klinkt dit goed.
Van Bedrijf Y heb ik tot dit moment van schrijven (vrijdagmiddag) nog niets gehoord!
Diverse reviews over dit bedrijf op internet geven ook al aan dat ze zeer slechte service zouden verlenen… Waarom doet de Dordtse WMO eigenlijk zaken met ‘Bedrijf Y’? 😛
Omdat ik niet weer te lang wil wachten en er toch blijkbaar weinig valt te kiezen, vulde ik daarom op de brief dan maar ‘Bedrijf X’ in en ik heb dit donderdag in de brievenbus gegooid. Met dit keer uiteraard wel de meegestuurde gratis antwoordenvelop. 😉

Nou dan… Afwachten maar weer.

Hoe voelt het nu allemaal?

Deels goed natuurlijk: Ik krijg een DRIEWIELFIETS! Wat mijn mobiliteit de komende tijd zeker zal verbeteren. En ik stel me al voor wat ik dan allemaal wel zal gaan durven te doen, wat ik nu meestal maar laat zitten…
Maar toch… Hoelang gaat het nu allemaal nog duren? Eind juni… Zomervakanties in zicht… Ik vrees dit zomerseizoen niet meer te kunnen genieten van de fiets.

En de WMO? Ik blijf de serviceverlening matig vinden. Te slechte informatie, te onduidelijke communicatie en een vreemd beleid van een (wettelijk geketende?) Gemeente, die de hulp aan mensen die dat echt het hardst nodig hebben blijkbaar nog steeds niet voorop hebben staan. Er wordt soms met geld gesmeten en dat gaat ook naar de mensen met dikke portemonnees. Zoals subsidies en hulp voor zonnepanelen aan mensen die dit zelf goed kunnen betalen. En dus ook voorzieningen uit de WMO wat ten koste kan gaan van de algehele pot geld, waardoor mensen af zullen vallen die niet zo mondig en vasthoudend zijn als ik…
En eventueel hulp hadden door mijn ‘kreten’ in de media… De mevrouw vertelde me nog dat mijn brief de hele organisatie door was gegaan. Ok dan! Beter te veel dan te weinig aandacht natuurlijk. 😉 En bedankt aan de mensen die mede met het ‘doorlinken’ en ‘retweeten’ hieraan hebben bijgedragen! 🙂

Ik ga dus iets krijgen en moet verder mijn bek houden? Mmmm… Dubbel gevoel.
Maar uiteraard: het blije deel overwint! 😉

Toch nog wel wordt vervolgd want ik ben benieuwd hoe het nu allemaal verder gaat verlopen.

Links: Een standaard driewieler ook geleverd door Bedrijf X, Rechts: Te koop bij Bedrijf Y. Maar dat gaat ‘m dus helaas niet worden… 🙁