Komt er ooit een sociale samenleving?
Om met de bovenstaande vraag gelijk even de open deur in te trappen: Hiermee doel ik absoluut NIET op een politiek standpunt. De domme massa en dus de MSM blijven maar met ‘links’, ‘rechts’, ‘socialistisch’, ‘(neo) liberaal’, ‘conservatief’ of andere hokjestermen smijten om mensen blijvend te indoctrineren. Bullshit. Er is niets menselijks aan hokjes en opgeplakte labels… Wat wel menselijk (en natuurlijk!) is: een samenleving waarin mensen naast elkaar in vrede leven. Hun eigen leven leiden. Hun eigen manier van leven kunnen leiden! Waarin we elkaar niet allemaal echt moeten begrijpen en waarin we niet van elk mens moeten leren houden maar waarin we wel respect voor elkaar kunnen hebben. “Leven en laten leven!” Weet je nog? DAT is een sociale samenleving. En die hebben we niet.
Ik kan me overigens ook niet herinneren dat die ooit (al) heeft bestaan… Zover ik kan kijken in de geschiedenis heeft de mensheid zichzelf wereldwijd altijd bestreden om macht te krijgen en te houden… Van hele landen, continenten tot… alle individuen in de eigen straat… Het lijkt erop dat mensen altijd ‘beter’ willen zijn (vaker: ‘lijken’!) dan anderen. Misschien is een competitiedrang genetisch ingebakken? Jammer, want uiteindelijk kan dit weer eens het eind van de mensheid betekenen. Alleen met een sociale samenleving kunnen we overleven en echt werken aan een ‘duurzame’ wereld. Maar goed… Ik draaf direct al weer door…
Irritaties – Ik voel er steeds meer!
De eerste aanleiding voor dit herhaalde artikel, omdat ik hier vaker over schrijf. Het laatste hele artikel vorig jaar: ‘Irritaties – Zijn mensen onverschilliger geworden?’
Dan zou je natuurlijk kunnen zeggen dat dit alleen maar aan mij ligt. Ik heb zo mijn persoonlijke beperkingen (notoire zenuwlijder; ‘ADD-achtig’?) en misschien zijn die door mijn depressies alleen maar vergroot? Nog sneller prikkelbaar dan vroeger? Dat zou ook wel kunnen. Maar vergeet niet dat ik alles altijd gedegen probeer te verklaren. Ook dat is een dingetje wat ik heel mijn volwassen leven al meedraag. De voornaamste reden van al mijn ‘Overdenkingen’ vanaf mijn tienertijd.
“Waarom gebeuren de dingen zoals ze gebeuren?”
“Waarom doen mensen dit of dat?”
etc. Dit doe ik niet de laatste jaren pas. En dan zie ik duidelijk grote verschillen.
Mensen waren vroeger in het algemeen veel ‘rustiger’ in de omgang. Misschien hielden ze zich altijd in, mede gevoed door een strengere opvoeding of geïndoctrineerde normen en waarden en zijn mensen van nature eigenlijk niet zo ‘respectvol’? Dan zou misschien juist de grotere individuele vrijheid mensen hebben doen ‘losbarsten’ uit hun kunstmatige cocon? Wie weet. En ik weet ook dat juist daarom er mensen overtuigd zijn dat een veel strenger conservatief regime weer beter zou zijn voor de mensheid. Dictaturen waren niet altijd fout… Hitler had misschien gelijk? In het voltooide ‘Derde Rijk’ had de overgebleven mensheid – ontdaan van schadelijke elementen zoals joden, zigeuners en andere onzuivere ariërs… – pas echt tevreden en gelukkig kunnen leven? Met Adolf bovenop de berg in zijn ‘Arendsnest’ die dan zou hebben gezien “dat het goed was”? 😛
Hebben mensen een soort gedwongen, opgelegde discipline nodig? Veel strengere straffen voor de kleinste vergrijpen? Hoezee voor de gedachtenpolitie?
Ik weet zeker dat een groter wordende groep mensen hier voorstander van is. Omdat zij overtuigd zijn van de ‘slechtheid’ van veel mensen. En die moet je onder permanente controle houden, om de aarde voor het ‘goede’ deel leefbaar te houden. Het klinkt als een slechte sciencefiction film.
Of… Zou hieraan dus echt gewerkt worden door de diverse elitebewindvoerders? In ‘1984’ voorspelde Orwell het. In China doen ze het al op beperkte schaal. Het is geen SF meer!
In ieder geval ervaar ik de laatste tijd steeds meer irritaties over van alles om me heen.
Op de weg, in de supermarkten, in mijn straat, met gedragingen van buren… Het wordt erger. Ik kan alles blijven benoemen en waslijsten aan voorbeelden herhalen maar ik neem aan dat je begrijpt wat ik bedoel. Ik voel steeds minder respect om me heen. Iedereen doet ‘zijn’ ding, zonder zich ook maar een seconde om de medemens te bekommeren. En ik denk dat dit niet goed is.
Juist hierdoor ontstaan steeds meer irritaties wat ook weer vaker tot ‘verward gedrag’ leidt. Al dan niet onder invloed van bepaalde middelen: mensen zoeken uitwegen. Oplossingen. Om hun irritaties te verminderen. Ik deed dit voorheen ook met de drank… Maar dat maakt alles uiteindelijk alleen maar erger. Er moeten structureel dingen veranderen in de samenleving.
Maar hoe dan? Weer ‘vrede’ door oorlog?
Die ‘oorlog’ woedt al. En nee, dit keer is het er geen die door (de meeste en grootste) fysieke wapens wordt beslecht. Of je moet computers als fysieke wapens zien… Het gaat echter om de dit keer bijna niet meer te stoppen ‘cyberwars’. Onze vrijheid wordt nu beslecht vanuit diverse virtuele werelden. En alle ‘soldaten’ zijn op dit moment nog ‘vogeltjesvrij’. 😉
Toetsenbordridders die vanuit hun zolderkamers (of gewoon op de bank met hun tablets…) hun ‘betere’ idealen verkondigen en met hand en tand verdedigen. Meestal door simpel andersdenkenden verrot te schelden… Helaas is dit dan nog het grootste manco. Deze ‘eenmanslegertjes’ zijn hopeloos verdeeld. Misschien zeggen ze iets goeds of wat voor hun eigen ideale wereld het beste zou zijn, maar hier winnen we de ‘oorlog’ niet mee. Daar maakt de gevestigde elite juist gebruik van door ze legitiem monddood te maken. Levenslange ban op Twitter bijvoorbeeld… 😉
Anonieme toetsenbordridders verkondigen hun ‘waarheden’! En hun aantal groeit!
Dat Twitter is het wel wat ter discussie staat. Veel ‘grote’ machten (politici, landen, de EU) willen een medium als Twitter aan banden leggen omdat er daar te veel zogenaamd ‘fake news’ wordt verspreid en gevestigde autoriteiten worden bedreigd. Niet geheel ongevaarlijk want sommige toetsenbordridders weten toch ook anderen te inspireren om daadwerkelijk geweld te gaan gebruiken. Dit soort acties werken averechts. Maar het bewijst wel dat activisme via de virtuele media gevolgen kan hebben. Ook positieve gevolgen! En daar zijn de machthebbers dan weer bang van. Er wordt gebroed op Europese en misschien wel mondiale regelgeving om de te grote invloed van de betere toetsenbordridders te beteugelen. Ik denk dat dit niet gaat lukken. De ‘vrijheid van meningsuiting’ staat in de diverse westerse grondwetten vastgelegd. En zelfs al wordt Twitter een keer verboden, dan vinden de ridders wel weer andere ‘ruiterpaden’. Het ‘darkweb’ wordt ook steeds toegankelijker voor iedereen. 😉
Deze (cyber-) oorlog kan wel eens heel lang gaan duren.
Over Twitter nog gesproken: Ik was al met een deel van dit artikel bezig toen ik daar de volgende ‘draad’ langs zag komen:
De samenleving is in verval, moraliteit holt achteruit, vroeger waren mensen aardiger voor elkaar – toch? Veel mensen ervaren het zo maar dat ligt meer aan hoe onze psychologie werkt dan aan daadwerkelijke veranderingen in moraliteit, suggereert deze superinteressante studie in…
— Wouter van Noort (@WvNoort) June 8, 2023
Zoals ik ook al vaker heb gezegd: Ik ben echt niet de enige die constateert dat het niet (zo) goed gaat met de samenleving. Elke (beetje) denker, (semi-) filosoof of gewoon erg betrokken mens ziet het gewoon om zich heen gebeuren en stelt dezelfde vraag: “De samenleving is in verval. Hoe pakken we dit aan? Of verbeeld ik het me en is het slechts een illusie?”
Dat laatste geloof ik echt niet. Nogmaals: om de ondergang van de mensheid te voorkomen (als we dat willen op deze aarde…) moeten er echt dingen veranderen. En ik geloof wel dat dit kan. Dat de mensheid ooit de balans vindt om te dealen met alle permanent aanwezige verschillen. De balans tussen ‘goed en kwaad’. Yin/Yang. Heel gewoon en natuurlijk! 🙂