“Gedachten zijn krachten!”
Eerst even een verklaring voor de titel van dit artikel: Ik heb deze letterlijk laten vertalen door een online ‘vertaalmachine’ uit: “How to deal with the monkey mind”. Want dit is wat mij ook al vele jaren (zo niet mijn hele leven…) bezighoudt en waar ik al vaker over schreef. Want mijn moeder zei het altijd al: “Gedachten zijn krachten!” Zij had er ook ‘last’ van en misschien is het wel erfelijk want mijn kinderen kunnen er ook over meepraten. Overactieve gedachten. Die alle kanten op springen. Van de ene (negatieve) gedachte naar de andere. Doodmoe werd ik er soms van.
Omdat ik daarnaast ook altijd nogal een ‘zenuwlijder’ ben, die snel overprikkeld raakt, hadden die ‘rondspringende’ gedachten een sterke invloed op heel mijn handelen.
Vroeger dacht ik echt dat het een soort ‘ziekte’ was. Alsof ik wel een van de weinigen zal zijn die last heeft van zoiets. Omdat ik mijn gedachten niet onder controle kon houden. Ik noemde mezelf altijd een ‘doemdenker’. De meest negatieve scenario’s schoten door mijn hoofd als ik nadacht over de dingen die konden gaan gebeuren als ik ‘iets’ zou gaan doen. Of gewoon over bepaalde situaties in het leven. Ik meende altijd ‘negatief’ te denken. En ja, daar had ik uiteraard last van. Want meestal gebeurde er gewoon niks negatiefs en was alle angst veroorzaakt door die gedachten voor niets geweest. Maar die angst verlamde me wel! Hierdoor durfde ik vaak niets te ondernemen. Bang dat het toch wel fout zal gaan.
En door die negatieve gedachten maakte ik meestal ‘veilige’ keuzes. Omdat ik veel dingen niet aandurfde en dan ook niet deed, ging er daardoor ook niets fout. Want er gebeurt natuurlijk niets als je niets doet… Soms moet je eens buiten je ‘comfortzone’ durven treden. Risico’s nemen! Nou… Bij mij was dat zeldzaam. En daar maakte ik me dan weer druk om. 😛
“Het geheim van de verkeerde keuze” is daarom ontstaan door mijn eigen brein. Mijn ‘apenbrein’ dus, zoals dit pas later in de westerse psychologie werd genoemd. In de oosterse cultuur – met name in het boeddhisme – is dit al eeuwenlang een bekend begrip. En tot voor kort had ik er nog nooit van gehoord! Tot mijn dochter het afgelopen jaar eens benoemde. Zij tobt ook nogal wat jaartjes met bepaalde problemen en heeft hier ook ‘last’ van. Hoewel ze aan yoga doet, meditatie en voor het slapen vaak bepaalde muziek luistert om rustig proberen te worden. Al jaren.
‘Zweverige’ oplossingen?
Als je gaat zoeken op ‘monkey mind’ kom je inderdaad meestal een bepaald soort ‘gezondheidssites’ tegen die vrijwel allemaal bezig zijn met meditatie en/of yoga. Want het is op zich niets bijzonders. Eigenlijk heeft bijna elk mens wel een ‘apenbrein’! Haha! En ik maar denken dat ik zo ‘speciaal’ was.
Natuurlijk heeft niet iedereen er echt ‘last’ van. Alleen mensen die er aandacht aan blijven schenken, (te) weinig te doen hebben dan ‘luisteren naar hun gedachten’ kunnen daar problemen mee krijgen. En dan lost iedereen dit meestal als vanzelf op door ‘dingen’ te gaan doen die afleiden. (Veel) TV kijken, muziek (radio) luisteren, gewoon hard werken, veel praten (niet tegen jezelf maar met anderen 😉 ), sporten en alles wat je maar kan afleiden van de doorschietende gedachten van die aap in je hoofd. In de meeste gevallen lukt dit ook en hebben mensen hier dus nooit last van.
Moet je hier dan perse ‘zweverige oplossingen’ voor hanteren om een eventueel negatief voelend ‘apenbrein’ (zoals bij mij) te kunnen beheersen? Moet ik aan de yoga? ‘Keihard’ mediteren?
Nee dat moet zeker niet. Ik heb er de laatste jaren ook veel minder last van, na mijn vaak benoemde ‘herstel’ vanaf eind 2018.
Het is absoluut een feit dat de meeste ‘rondspringende gedachten’ vanzelf altijd verdwenen door gewoon veel bezig te zijn. En dat was ik heel mijn leven natuurlijk met mijn diverse hobby’s, mijn werk en andere reguliere bezigheden. Ik had mijn gedachten altijd al wel opgemerkt maar ik dacht nooit zo veel verder na dat ze gingen overheersen. Tot de werkelijke problemen in het gezin, werk en andere omstandigheden groter werden en ik vanaf 2013 bijna stil kwam te staan toen mijn werk stopte. En in de zware jaren daarvoor had ik dus al de drank ontdekt als mijn medicijn om al te veel negatieve gedachten te beteugelen. Dat werkte echt! Hier heb ik al vaker over geschreven.
Maar uiteraard werken ‘pleisters’ alleen op ontstane ‘wonden’ en lossen ze de oorzaken van die wonden niet op. 😉
De gedachten blijven. Ook vandaag de dag nog! Dat is gewoon een deel van de mens en bij sommigen zijn die gewoonweg wat sterker dan bij anderen.
Wat heb ik dan gedaan om ze te ‘beteugelen’? Een paar dingen:
- accepteren dat ze er zijn
- niet forceren om anders proberen te denken
- als ze leuk zijn: lach ze toe in je gedachten en lach ook echt hardop! Lachen is ook helend!
- als ze negatief zijn: luister naar ze, ‘kijk’ ze aan en zeg: “Huh? Wat doe jij nu hier?” En lach ze vervolgend uit! Dan worden die negatieve gedachten opeens komisch. Want het zijn maar gedachten! Een denkbeeldige rondspringende aap! 🙂
Dit helpt bij mij! Voortdurend. De ene keer wat minder goed dan de andere keer. Iedereen is wel eens moe, ook mentaal. Dan moet ik inderdaad proberen even mijn gedachten te verzetten door iets heel anders te gaan doen om ze af te leiden.
Maar krampachtig in lotushouding gaan zitten om te mediteren? Dat heb ik nooit gekund. Als ik mijn gedachten te veel probeer ‘stil’ te krijgen door bijvoorbeeld te sterk te focussen op mijn ademhaling (wat ze vaak adviseren bij meditatie) dan wordt dat voor mij lachwekkend. Ik word er onrustiger van.
En yoga? Oef! Altijd al een hekel gehad aan bewegingen die nergens toe leiden… Mijn lichaam heeft nog nooit meegewerkt aan (voor mij) onnatuurlijke houdingen en bewegingen en is daardoor misschien al vroeg stram geworden… So be it. En nu kan ik dat zeker niet meer. Maar gelukkig moet dat ook helemaal niet.
Het onderstaande filmpje had ik langer geleden al wel eens gezien en ik moet daar altijd om lachen. Maar inderdaad: zo simpel kan het zijn. En moet het ook zijn! Gewoon blijven ademhalen! En wees daar even een paar seconden extra alert op, als die ‘aap’ je weer lastig valt. Zo simpel! 🙂
