Wéér hard gevallen! Ditmaal figuurlijk…
Het houdt niet op. Niet vandaag. Maar ik zal direct weer met de deuren in huis vallen:
Ik ben ziek. Erg ziek. Gisteren weer echt DOODZIEK.
Vandaag tikkeltje beter… Hoop dat ik dit artikel afkrijg want voel me nog belabberd en typen is erg zwaar.
Misschien weten mensen die me al langer lezen en me een beetje kennen wel waar ik ‘weer’ heen wil. Ik had al geschreven dat ik weer was gaan drinken. Maandag 26 december (ja ja, zogezegd 2e Kerstdag) heb ik weer mijn laatste slok gedronken. Wilde dit al doen, had al niks meer in huis.
Maar ja… Dan gaan we weer. Afkicken. En dat is de eerste dag altijd het ergst.
Laat ik het echter even allemaal op een rijtje zetten want er is veel gebeurd.
Vanaf het begin tot het einde
Begin oktober was ik weer begonnen met drinken. Het is eigenlijk altijd weer hetzelfde: een opstapeling van gebeurtenissen en gevoelens. En dan werkt de drank bij mij in beginsel altijd goed om mijn razende gedachten te beteugelen. En in het begin deed ik dit dan echt weer ‘met mate’. Maar ja… Hoe lang houdt een alcoholist dat vol.
De vele gebeurtenissen rondom mijn dochter, waar ik in het begin dit keer meer betrokken bij ben geweest, bleken toch weer de nodige impact ook op mij te hebben gehad.
Daarna werd mijn oude auto afgekeurd en die had ik nu net zo veel nodig! Kosten leken in het begin zo hoog te worden dat ik me hier erg druk om maakte. In november is die uiteindelijk tegen een stuk minder kosten en nog met hulp van mijn beide kinderen gerepareerd.
In dezelfde maand ging mijn nog belangrijkere PC kapot. Weer geld en heel veel zorgen.
Door die gebeurtenissen was ik al weer wat meer gaan drinken. En dat is natuurlijk dan het begin van het eind…
En toen viel ik. Letterlijk! Met de fiets. Was direct zeer pijnlijk, vooral mijn rechterhand. Maar bleek niet gebroken. Leek gelukkig… Maar bracht tot de dag vandaag meer problemen met zich mee. Ik kon bijna niks meer! Geen boodschappen doen, weer naar mijn dochter die kortstondig weer opgenomen werd… Toen zag ik het even echt niet meer zitten.
Hoewel ik toevallig ook in die maand november voor het eerst huishoudelijke hulp had gekregen, wat dan bij de dagelijkse dingetjes mooi meegenomen was: ik voelde me rotter en rotter worden.
Met dan de ‘fijne feestmaand December’ voor me… Ik wist het niet meer. Dus: meer drinken.
In december had mijn zoon al aangekondigd dit keer echt met Kerstmis te willen komen, om het samen met de familie te vieren. Dat was er de afgelopen paar jaar niet meer van gekomen en nu zijn vriendin bij haar familie in het buitenland verbleef, was dit een unieke gelegenheid.
Daar zit je dan als ‘invalide’ en bezopen ouder… Nou, dan ook maar wat goed nieuws:
Eerste Kerstdag was fijn!
Mijn zoon en later ook mijn dochter waren in de week voor Kerstmis al geweest om toch de Kerstboom op te zetten en nog wat andere voorbereidingen te doen. Ik voelde de bui al groeien…
Het is namelijk vaker al gebeurd dat ze hier kwamen voor een ‘gezellige dag’ en ik het niet meer trok. Emotioneel en dus dik aan de drank en na wat woordenwisselingen ging ik dan maar naar bed… Dat wilde ik ze nu niet weer aandoen.
Ik had inmiddels het besluit al genomen te gaan stoppen en dronk die paar laatste dagen minder per dag. Wat me dus ook al snel weer prikkelbaar maakte… Daarom had ik ze uiteindelijk allebei gebeld of we het toch niet beter konden cancelen. Maar dat wilden ze echt niet laten gebeuren.
Op Eerste Kerstdag zelf hadden ze een brunch voorbereid. Ik hoefde niets te doen, alleen er als een ‘dood vogeltje’ gewoon bij te zitten. Eten deed ik al niet zo veel meer; dat is altijd een punt als ik over grenzen ben gegaan.
Misschien ben ik de laatste tijd toch wat ‘rustiger’ geworden en kon het allemaal beter verwerken.
Na het eten keken we nog een paar afleveringen van een serie op TV en daarna gingen zij weer naar huis. Uiteindelijk dus gelukt.
Tweede Kerstdag ben ik doorgedraaid…
Ik wilde perse mijn laatste voorraadje drank opmaken omdat het gewoon niet meer in huis mag staan. Anders kan ik niet goed stoppen en begin ik steeds weer opnieuw.
Nu ik alleen was stak ik zowat de hele dag in het downloaden van porno… Ik had namelijk een paar sites gevonden vorige week, die ik nu helemaal ging uitpluizen. Ook natuurlijk als vlucht… Ook bekend. Maar eind van de dag was ik volledig kapot. Had al niet veel meer gegeten en na de laatste slok in de middag voelde ik het al aankomen. Ik ging heel vroeg naar bed. Maar kon uiteraard niet slapen. De druk in mijn hoofd en drang zijn dan veel te groot. En in de loop van de nacht ben ik doodziek geworden.
Afkicken
De rest kennen we denk ik wel. Ik heb daar al eens over geschreven.
Duizelig, een hoofd wat op ontploffen stond, trillen, zweten (ene moment warm, andere koud…) en ik ging overgeven en zat elk uur wel op de wc.
Het lichaam was er weer helemaal aan gewend geraakt dus nu helemaal ziek.
Maar ik voelde vorige nacht en gisteren overdag verschrikkelijk. Had zelfs de neiging om een keer 112 te bellen of zo… Mijn hart bonkte zowat mijn keel uit en ik dacht echt dat een hartstilstand geen onmogelijkheid zou zijn. Als je lichaam het niet meer aankan… Hoe lang houdt het hart het dan vol? En ik tolde overal tegenaan dus lag vrijwel de hele dag op bed.
Pas afgelopen nacht kwam het meer tot rust. Nog wel hartkloppingen, trillende handen, brak, warm/koud gevoel, nog duizelig, etc. Maar bloeddruk gemeten en was redelijk goed en geen koorts.
Die dagen zonder normaal eten maken een mens ook zwak natuurlijk.
En dan moet het lichaam gewoon weer helemaal ‘ontgiften’ (detoxeren) en dat duurt even.
Gemiddeld staat daar wel een week voor. En een afname van de meest sterke afkickverschijnselen na 2 of 3 dagen. Nou ja… Dit is pas dag 2…
Inmiddels heb ik al een poging gedaan een boterham te eten. Er moet toch iets in die lege maag… Maar als alles nog herstellende is, kan het er zomaar weer uitkomen. Ook wel ervaring mee.
Dromen
Wat ik ook nog graag wil vertellen is mijn ervaring vandaag met wel heel erg aparte, ‘net echte’ dromen die ik heb. Was van mezelf nooit zo’n dromer die alles meemaakt alsof het echt gebeurt en was me tijdens die dromen nooit zo bewust DAT ik droomde. Nu al een paar keer meegemaakt dat ik in de droom zeg: “Hee wacht! Dit is niet echt!” en dan probeer wakker te worden want vond het best wel eng.
Ik ging net nadat ik mijn eerste boterham had gegeten en het laatste hier had toegevoegd even naar bed. Uiteraard ben ik snel uitgeput en voel duizelig en onrustig in mijn hoofd.
Nu kwamen er ook mensen in voor. De meeste onbekend maar ook mijn dochter zag en hoorde ik een paar keer. Verder kon ik nu dingen en mensen aanraken. Liep door een vreemd gebouw waarin nogal verbouwd werd zo te zien en kon mensen aanspreken. Er was ook een prachtige vrouw die ik aanraakte… Ik vond dit niet eng maar verbaasde me tijdens de droom en uiteraard nu ook hoe dit nu kan in het mensenbrein… 😉
Zoiets nog nooit meegemaakt.
Persoonlijk vermoed ik dat mijn hoofd de laatste maanden weer zodanig verdoofd was door de drank dat het in slaap niet meer (normaal) de dingen verwerkt. Nu wordt ook mijn hoofd weer ‘normaal’ en moet alles verwerken in de diverse dromen.
Dat vind ik niet altijd leuk want soms zag ik (vooral vannacht) ook harde porno voorbij komen… Dat wil ik dan helemaal niet zien! Dit had ik de vorige jaren ook vaak, kort na het stoppen.
Dan doe ik mijn ogen dicht en zie allemaal haarscherpe porno langskomen… Bizar!
Ik wijdde dat altijd aan een vorm van ‘delirium’ waar acute stoppers ook mee te maken kunnen krijgen. Soort van ‘hallucinaties’ maar dan in dromen. Meestal ging dat ook na enkele dagen wel weer over. Maar die levensechte gebeurtenissen zoals ik nu ook meemaak, had ik nog nooit.
Mijn zoon weet iets van ‘Lucide dromen’… Maar ik denk niet op deze manier veroorzaakt. 😉
Tenslotte…?
Er kan nog geen ‘Tenslotte’ zijn! Ik ben dus nog wel eventjes herstellende én (waar alles mee begon in deze serie artikelen) ik heb nog steeds pijn in mijn rechterhand. Heel de dag door doe ik dingen… Tja… En soms moest ik me nu extra goed vasthouden nu ik zo duizelig ben om niet te vallen. En dan schiet de pijn er weer in. Het ontzien kan dus helemaal niet.
Ik vraag me echt af hoe lang dit gaat duren. Want wil weer gewoon makkelijk alles zelf kunnen doen, autorijden en fietsen! Nou ja, dan maar weer:
Wordt vervolgd
