In tegenstelling tot De Wereld van Matthijs?
Al snel na de ophef rond het vermeende (want nog niet alles bewezen) grensoverschrijdende gedrag van Matthijs van Nieuwkerk wilde ik daarop reageren. Maar helaas had ik zelf een aantal problemen zoals ik hiervoor al heb geschreven. AUW (nu nog steeds) aan mijn rechterhand en een kapotte PC die pas net vervangen is. Schrijven kan weer maar moeilijk. Toch wil ik wat kwijt.
Ik moet hopelijk niet nog links plaatsen naar de ontelbare (nieuws-) berichten over het gedrag van een van de populairste presentatoren aller tijden van Nederland?
De Wereld Draaide ook voor mij best wel vaak Door omdat ik er ook jarenlang naar heb gekeken. En regelmatig met plezier moet ik zeggen. Tot het de laatste jaren te vaak in herhalingen ging vallen en er wat mij betreft te vaak dezelfde koppen te zien waren. Het concept van deze strategisch perfect geprogrammeerde nieuwsshow is echter ongeëvenaard. Geen enkele vervanger of tijdelijke invaller kon en kan hieraan tippen. Na het stoppen ben ik volledig afgehaakt.
Dat zegt toch iets over een algemene talkshow-hater… In DWDD zat voldoende om me jarenlang te boeien en eerlijk gezegd vond ik de stijl van de presentator altijd prima. Hoewel dominant aanwezig; hij gaf voor mijn gevoel altijd voldoende ruimte aan en aandacht voor de gasten. En de manier waarop hij alles een belangrijke plek gaf, was voor de meeste gasten geweldig. Schrijvers van boeken, muzikanten, Bekende maar soms ook wat minder bekende Nederlanders en alles wat verder actueel was kwam daar prima aan bod. Op een hapklare manier, uitermate geschikt voor het lastige maar druk bevolkte ‘tussenuur’ na ‘zes-uur-journaal’, ‘EenVandaag’, sportjournaal en voor het meest bekeken ‘acht-uur-journaal’. Als je tenminste een verstokte kijker was van ‘Nederland 1’.
En dat was ik jaren. Na het stoppen van DWDD ben ik geswitcht naar ‘RTL Boulevard’… Dat wil nog meer zeggen. 😉
Maar ter zake: Wat heeft die (zowat) leeftijdgenoot uitgevreten dat hij nu bijna vrijwel wordt gecanceld op de Nederlandse televisie? ‘Grensoverschrijdend gedrag’ dus konten aangeraakt? Vrouwelijke gasten onzedelijk benaderd? Want dit soort dingen zijn de laatste jaren actueel. Nee, hij is achter de schermen en (vooral) in de redactie zo dominant agressief geweest dat hij velen angst heeft aangejaagd. Zijn driftbuien hebben mensen trauma’s bezorgd waar sommigen jaren later nog altijd last van hebben. En dat soort gedrag is uiteraard ook ‘grensoverschrijdend’ want dat mag gewoonweg niet op geen enkele werkvloer. Mensen worden daarvoor ontslagen. Maar hij kon ongestraft 15 jaar doorgaan met Doorrrrdraaien. 😛
Matthijs Draaide Doorrrrr! 😉
Of het allemaal echt zo erg was als er nu in de media wordt geschetst weet ik nog niet. Maar gezien de diverse reacties van Matthijs zelf lijkt het er wel op dat hij regelmatig inderdaad driftbuien had. Onder bedekte termen gaf hij dat blijkbaar al toe bij de omroep BNN/VARA maar in het openbaar noemde hij het geschreven artikel in de Volkskrant een ‘karikatuur’. Uitvergroot tot maniakale proporties. Dat zou best wel eens kunnen want de media doen dit immers graag. Daar smult de massa weer van en aangezien het zijn mega succesvolle programma toch niet meer schaadt, kunnen ze het nu kwijt. Zoals veel wordt gezegd: het is destijds verzwegen omdat het zo ‘groot’ en ‘belangrijk’ was voor de publieke omroep. Tja…
Wat vind ik er zelf van?
Eerlijk gezegd geloof ik zeker dat de kern van het verhaal juist is. Ik zie hem als een (zeer) bevlogen programmamaker met inderdaad een flink dominante uitstraling. Een echte leider. Maar geen leider met fluwelen handschoentjes… En een dagelijks volledig live gepresenteerd programma eist nogal wat van de makers. Niet alleen van de constante prestatiedruk die de presentator zal voelen maar vooral van de redactie die elke dag weer voor voldoende en juiste informatie moet zorgen en de nodige gasten aan tafel moet zien te krijgen. Als het daar ‘rommelt’ wordt de show een fiasco, hoe goed Matthijs het ook aan elkaar kan praten.
Een dergelijk vol gestampt uur met zo veel onderwerpen vergt veel werk en concentratie van een legertje mensen achter de schermen. Waar de leider altijd weer van afhankelijk is.
Ik heb daar ervaring mee! Jawel!
Jarenlang heb ik radioprogramma’s gemaakt. De meeste jaren alleen in mijn eigen thuis-studio maar ook wel live bij mensen thuis en later in de studio van de lokale omroep van Dordrecht (destijds TROM genaamd). Thuis kon ik doen en laten wat ik wilde. Ik had de volledige controle en dat voelde goed. Ik draaide mijn muziek, ik zei wat ik wilde zeggen en had alle knoppen (letterlijk) in eigen handen.
Zodra er samengewerkt moet worden bij een radiostation wat bestaat uit meerdere mensen of zoals bij een officiële lokale omroep: samenwerken met een technicus, dan krijg je interactie. Ik kan wel zeggen wat ik wil maar voeren mijn collega’s dat ook zo uit? Iedereen is anders.
En ik… Ik zeg het gewoon eerlijk! Ik was ook wel eens een driftkikker. Als er iets fout ging (of zelfs dreigde te gaan) kon ik behoorlijk uit mijn slof vliegen. Altijd verbaal. Ik geloof dat Matthijs dit ook altijd verbaal deed.
Ik herinner me één voorbeeld bij de lokale omroep:
In tegenstelling tot de piratenzenders waarvoor ik jaren heb gedraaid, mocht ik bij de lokale omroep mijn plaatjes niet zelf draaien en de knoppen bedienen. Ik was daar alleen de presentator die in de ‘praatruimte’ door een glazen wand contact had met de technicus van dienst, die op mijn aanwijzingen reageerde. Uiteraard hadden we ook een intercom en een ‘playlist’ waarop de platen stonden die achter elkaar gedraaid moesten worden en daartussen de andere programma-elementen die zouden gebeuren. Dit werkte wat mij betreft vrijwel altijd wel goed, hoewel ik het nooit echt leuk heb gevonden. Een ‘echte’ d.j. voelt veel beter hoe hij de muziek er in ‘schuift’ als die dat zelf doet. Bekende mensen als Ferry Maat van vroeger en Giel Beelen van de laatste tijd deden dit ook. Dan is het echt JOUW programma.
Een enkele keer ging er in de TROM-studio iets niet helemaal goed en ik dacht even dat dit de schuld was van mijn technicus. Ik stoof daarop uit mijn praatruimte door de deur naar de technische ruimte, vermoedelijk met een blik die op onweer stond… Mijn technicus rende daarop de studio uit; bang voor een mogelijk fysieke aanvaring…
Het programma viel eventjes ‘dood’ maar enkele minuten later kwam hij weer binnen en heb ik hem wel ‘sorry’ gezegd. We hebben het volgens mij vrij snel uitgepraat en het voorval is min of meer vergeten. Maar niet door mij. Ik vergeet zoiets nooit meer.
Natuurlijk had ik niet zo moeten uitvaren… Maar in het ‘vuur van de strijd’ van een radioprogramma wil ik het gewoon zo goed mogelijk doen en voelde me dan niet altijd zo goed met collega’s die er anders over dachten of het zelfs anders uitvoerden dan ik had verwacht. Er werd bij alle omroepen waaraan ik mee heb gewerkt wel regelmatig vergaderd over de inhoud van de programma’s en over alles wat samen afgesproken moest worden en ik weet zeker dat ik daar ook wel dominant ben overgekomen… En dat vindt niet iedereen leuk.
Waar mensen samen (moeten) werken om tot een gezamenlijk resultaat te komen gaat het wel eens fout. Omdat gewoonweg iedereen verschillend is natuurlijk. Niet iedereen denkt en voelt hetzelfde. En als werkzaamheden onder (tijds-) druk staan, kunnen er makkelijk conflicten ontstaan. In bepaalde werkomstandigheden zijn ‘leiders’ vaak dominante mensen. Als ze namelijk te slap of te vriendelijk zijn (ja echt!) dan wordt er niet sterk gepresteerd. En bij zo’n belangrijk kijkcijferkanon als DWDD stond de druk er volgens mij continu op. En niet alleen tijdens het programma. Vooral ook tijdens de voorbereidingen ervan.
Dan kan je iets zeggen over de zelfbeheersing van Matthijs van Nieuwkerk. Ik denk dat die absoluut te vaak niet voldoende was. Maar in zijn vakgebied was hij toch uniek op zijn manier. Smaken verschillen. Maar de cijfers en altijd positieve reacties destijds zeggen voor mij genoeg.
Als hij na spannende momenten nooit “Sorry!” voor zijn gedrag heeft gezegd dan is dat jammer. Dat zou misschien veel leed hebben bespaard. Maar aan de andere kant namen de meesten hem zoals hij was. En de omroep is geen ‘soft’ wereldje waar tijd en gelegenheid is om elk wissewasje uitvoerig te evalueren… Wat misschien wel had gemoeten.
Achteraf is alles shit en dat stinkt. Maar ik vind het niet terecht om daar nu nog zo zwaar op terug te komen als je naar het totaalplaatje van een fors aantal succesvolle uitzendingen kijkt. Dat had dan toch binnen die periode moeten gebeuren.
Laten we er nu beter op ludieke wijze een punt achter zetten en ‘Matthijs’ reageert hier ‘zelf’ geweldig op: ‘Reactie van Matthijs‘ 😉
Pingback: Matthijs van Nieuwkerk | De Rest van het Avontuur