Vallen en weer opstaan?

Maandag 14 november 2022 – Ongeluksdag!

Mijn moeder zei me vroeger dat “alle goede en kwade dingen altijd in ‘drieën’ komen”. Dus gebeurt er iets verkeerds, dan kan je er zomaar nog twee verwachten binnenkort. Welnu: Genoemde dag gebeurden er inderdaad meer ‘kwade’ dingen op één dag. En daar heb ik heel erg veel last van… Wat is er gebeurd?

1. PC (weer en definitief) kapot!
Zo ongeveer een jaartje geleden begon ik hier al over. Dat mijn PC kapot was. Voor mij een ramp want ik doe eigenlijk alles op de computer! Die staat bij mij de hele dag aan en ik werk daar voortdurend op. Het volgen van alle (nieuws-) media, mijn websites, schrijven, muziek luisteren en nog veel meer. Zonder PC kan ik eigenlijk niks meer dan op de bank gaan zitten en voor me uit staren! Het apparaat is mij vele malen meer waard dan een televisie. Hoewel ik die in de avonden ook heel erg zou missen.
Dat jaartje geleden is die gerepareerd. Kostte me ongeveer 100 euro.
En nu is die wéér kapot! Ditmaal de voeding. Ik kon hem maandagmorgen helemaal niet meer aanzetten! Dood! Morsdood! Dat was mijn eerste grote schrik die dag.

Gelukkig heb ik dan een nog oudere PC staan, waarop ik een keer Linux heb geïnstalleerd omdat die Windows 10 niet meer trok. En die doet het nog steeds maar wel zeer beperkt en zéér traag.
Maar ik kan schrijven in internetten, vandaar dit artikel.

Maar wat nu? Ik heb de keuze voorgelegd gekregen van de reparateur: weer ongeveer 100 euro uitgeven aan een nieuwe voeding en dan wachten tot een volgend onderdeel kapot gaat, of een ‘nieuwere’ PC kopen voor 300 euro, waarmee ik weer jaren vooruit kan. Dat ‘nieuwere’ slaat op het feit dat ze daar ‘refurbished’ PC’s verkopen: wat oudere maar nog goed werkende computers die op bepaalde punten zijn opgeknapt en dus (bijna) als nieuw weer gebruikt kunnen worden. Net zoiets als met een auto occasion bij de dealer. Met (beperkte) garantie. Tja… Weer veel geld en weer een moeilijke keuze. Zonder PC kan ik niet maar ik vind die honderden euro’s weer erg lastig.
Ik kom hier later op terug als ik hierover heb besloten.

2. Gevallen. Letterlijk!
Later op die maandag wilde ik met de fiets naar een afspraak gaan die ik had staan met de opticien. Ik heb al vele jaren dezelfde bril en bij een bekende Hans hebben ze deze maand een leuke aanbieding van 50% korting op een hele nieuwe bril. Dus eerst naar de oogmeting.
Misschien was ik die ochtend al zenuwachtig vanwege de plotseling kapotte computer en de al nodige actie de andere reserve snel weer in te zetten… Geen idee. Maar vrijwel direct na het opstappen en proberen snelheid te maken viel ik plat ter aarde… 😛
Dat voelt nooit goed natuurlijk maar ik kon gelijk weer opstaan en bedacht dat ik dan beter maar met de auto kon gaan… Met de bibbers en toch wel pijnlijke hand durfde ik niet direct weer de fiets op voor een nieuwe poging.
Het bezoek aan de opticien ging verder goed (ogen zijn nog vrijwel hetzelfde!) en ik deed daarna nog een paar boodschapjes. Maar in de loop van de middag werd het erger.

Ik was op mijn rechterkant gevallen en vermoedelijk in een flits geprobeerd mezelf op te vangen met mijn rechterhand… Wat natuurlijk niet lukt. Maar die werd steeds dikker en blauwer… Na enkele uren kon ik mijn rechterhand nauwelijks nog gebruiken! Te veel pijn en zelfs het oppakken van een glas ging niet meer goed.

Nu ben ik de afgelopen jaren wel eens vaker gevallen. En meestal krijg ik dan wel wat (spier-) pijn, blauwe plekken en beweeg ik even wat lastiger. Maar dit was extreem. Ik dacht echt dat ik mogelijk mijn pols had gebroken! Ik las hier en daar dan ook wel dat dit vaak gebeurt bij dit soort valpartijen. Ik ben de volgende morgen daarom naar de huisarts gegaan. Die dacht dat het mogelijk ‘slechts’ gekneusd was maar vanwege de zwelling, forse blauwe plekken en erge pijn (ik slikte inmiddels al enkele paracetamolletjes) konden we inderdaad beter wat röntgenfoto’s maken.
Daarop bleek geen breuk zichtbaar. Dus ‘alleen maar’ flink gekneusd.
Uiteraard ben ik heel erg opgelucht! Want een hand in het gips en dan wekenlang erg veel last dat kan ik er eigenlijk niet bij hebben! Ik ben alleen, heb geen enkele hulp en kon nauwelijks mijn belangrijke rechterhand gebruiken! Maar een kneuzing gaat meestal al na enkele dagen wel minder problemen geven. Dat valt nog te overzien.

Half uur wachten op de bus… Maar net gehoord dat het niet gebroken is. Pfff! 🙂

3. Algeheel lamlendig dus…
Niet echt een derde kwaad gebeurd? Nou ja, als je de onveranderde situatie van mijn dochter als uitgangspunt neemt, daarna de teleurstelling van het opnieuw opbouwen van de website ‘Erotica’ er naast zet, waar ik nu door de kapotte PC noodgedwongen weer mee moet stoppen, dan heeft alles zich wel weer opgestapeld. En dat gebeurt me dus vaker. En dat geeft mij weer een redelijke duw. Ok… Gevallen, weer opgestaan… (letterlijk, maar ook figuurlijk!) Maar dit zijn dus die factoren die me zomaar weer naar beneden kunnen duwen.
Door de opgestapelde zenuwen ben ik ook weer wat gaan drinken…
Nog niet zo veel als ik enige maanden geleden gewend was en ik wil echt proberen het dit keer te beperken, maar ik voelde gewoon dat ik mijn ‘medicijn’ nu weer echt nodig had. En nog even heb… Waar velen dan misschien weer even de rustgevende tabletjes pakken, kies ik dan liever voor een drankje. Niet goed, ik weet het. Maar op dit moment overleef ik op deze manier weer eens de opgestapelde shit…

Inmiddels ben ik ook al weer enkele weken gestopt met zwemmen… Alles was me al even te druk en toen… kreeg ik vanaf vorige week woensdag eindelijk de huishoudelijke hulp waar ik al maanden recht op heb maar waarbij ik door personeelsgebrek op een wachtlijst stond.
Dit is een apart verhaal waar ik ook nog iets over wil schrijven. Op dit moment ben ik er nog niet erg blij mee… 😛
Nu wilde ik een keer op een andere dag gaan zwemmen maar ik voelde me te druk en nu moet ik sowieso wachten tot mijn hand weer hersteld is.

Hoewel ik veel meer redenen heb om iets te willen schrijven, laat ik het hier nu even bij. Op dit moment dat ik dit typ (verdeeld over 2 dagen, dinsdag en woensdag) is het te pijnlijk met mijn rechterhand en maak ik vrijwel elk woord een typefout… Verschrikkelijk.
Maar ik ben het toch even kwijt.

Tot later, al dan niet vanaf een ‘nieuwe’ PC.