Vandaag in de Restflits:
– Status flow
– Telefoon
– Vervoer
– Woning
– Warmte – energie
– Boodschappen
– Gezondheid
– Rest er nog meer??? Vrolijk Pasen?
Status flow
Zoals je als oplettende lezer (is die er nog???) kunt zien, is dit een nogal afwijkende Restflits. Wel het gebruikelijke ‘overzicht’ van de dingen die me bezighouden of hebben gehouden de afgelopen periode, maar ditmaal volledig toegespitst op ‘armoede’.
Misschien omdat dit toch wel actueel is en blijft in de media, naast alles over Corona, de oorlog en de (politieke) gevolgen in Nederland… Bijna elke dag wordt er wel weer ergens iets gezegd over de schrijnende toestand van bepaalde mensen. En kinderen… De bekende ‘1115 verdwenen kinderen’.
Vandaag was toevallig een grote actie gepland in Rotterdam, die ongetwijfeld ook de media wel weer zal beheersen. Maar dat kan me persoonlijk even niet boeien… Met alle respect! Ook ik heb te maken gehad met een ‘uithuisplaatsing’ van mijn zoon, waar ik het op dat moment absoluut niet mee eens was. Maar dat was relatief kort en absoluut veel minder schadelijk en traumatisch vergeleken met wat de slachtoffers van de ‘toeslagenaffaire’ is overkomen. Maar: het is wel tekenend hoe slecht er wordt gewerkt in die zogenaamd zo goed geregelde Overheidsinstanties. Wat in de media komt is slechts het topje van de ijsberg… Als iedereen dat nu eens zou gaan beseffen. Maar het is met alles steeds weer hetzelfde: als ze het zelf niet meemaken, bestaat het niet of valt alles wel mee. “Uitzonderingen. Excessen. Waar gehakt wordt vallen spaanders. Waar gewerkt wordt, worden fouten gemaakt.” Ja? Negeren dus maar? Duizenden slachtoffers die geen normaal leven meer kunnen hebben? Dit zijn de grootste trauma’s die er bestaan!
Maar wij mogen ons alleen maar druk maken om een graadje minder op de thermostaat en minder vlees op ons bord. Wat een wereld…
Het wordt mij persoonlijk echt allemaal te veel. Ik kan en wil niet alles meer volgen. Het geeft me geen energie. Het vreet energie, wat ik toch al steeds minder heb om het vol te willen houden…
Eerder schreef ik al over de doelloosheid; de leegte en het niet weten hoe dit op te vullen.
Vooralsnog zijn de problemen in mijn leven nog de enige ‘krenten in de pap’… Kan je dit begrijpen? Dat er zo weinig (meer) gebeurt, dat alleen een nieuw probleem wat leven in de brouwerij brengt? Is dat dan het enige waar ik nog voor mag leven? Problemen oplossen? Volhouden met overleven? Zo voelt het wel eerlijk gezegd…
En dat is ook de reden dat ik afgelopen week na 8 weken weer een ‘slok’ heb genomen. Gewoon… Omdat ik net € 800 heb gekregen van de rOverheid, terwijl ik die nog niet acuut nodig heb voor hogere energiekosten. Dus… FEESTJE! Daar moet op gedronken worden… Ahum…
Wees gerust! Dit zal eenmalig zijn. Want dat geld zal dubbel en dwars nodig zijn om die genoemde problemen op te lossen. Het zal te weinig zijn. Want de kosten lopen op en blijven oplopen. Er moeten dingen veranderen. Structureel. Anders houd ik het niet vol.
Om dit te illustreren heb ik vandaag een speciale Restflits gemaakt, waarin ik de belangrijkste onderwerpen van mijn ‘armoede’ bespreek. En waar ik stuk voor stuk problemen mee heb, die geld gaan kosten. Veel geld. En dat heb ik niet. Mijn toestand is dus niet ‘staand’ maar ‘vloeiend’, in een neergaande spiraal. Een ‘status flow’.
Telefoon
De laatste decennia is de (mobiele!) telefoon een vrijwel onmisbaar bezit geworden. Niet alleen om bereikbaar te (moeten!) zijn of te moeten bellen naar familie, vrienden en instanties, maar ook om steeds meer communicatie te kunnen blijven doen in verband met bijna alles wat je in je leven nodig hebt. Want de telefoon is het hart van alle communicatie. Zonder telefoon ben je vrijwel afgesloten van de buitenwereld.
Ik kan een heel lange (technische) verhandeling gaan houden over wat we er tegenwoordig allemaal mee doen, behalve bellen en SMSsen. Ik geloof dat zelfs de meest a-technische ouderen tegenwoordig aan de ‘smartphone’ moeten, anders kunnen ze veel zaken niet meer zelf regelen.
En natuurlijk is het leuk dat je met die kleine wonderen van de hedendaagse techniek nog veel meer dingen kunt doen zoals foto’s en filmpjes maken van een prima kwaliteit, muziek luisteren, geavanceerde spelletjes doen en eigenlijk zowat alles waar je voorheen een grote computer of laptop voor nodig had. Zonder smartphone ben je geen ‘volwaardig mens’ meer.
Hier ben ik altijd tegen geweest. Niet tegen de smartphone op zich! De techniek blijft zich ontwikkelen en ik vind dat niet meer dan vanzelfsprekend. Maar de afhankelijkheid van zo’n klein maar duur apparaat wordt nu te groot. En ook hierdoor vallen nu steeds meer mensen buiten de boot. Ook hier heb ik al eerder over geschreven.
Veel bedrijven kan je alleen nog maar ‘eenvoudig’ bereiken of gebruik maken van hun diensten via een speciale APP. Mijn eigen zorgverzekering (VGZ) en bank (ABN AMRO) maken voortdurend reclame dat ik hun apps moet gaan gebruiken, anders… wordt het allemaal steeds moeilijker. Maar ik KAN die apps helemaal niet gebruiken!
Bijna 6 geleden heb ik voor het eerst een ‘smartphone’ gekocht. Online, bij de toen nog bestaande ‘Kijkshop’. Een telefoon van ruim € 100. Belt en SMSt prima, maakt mooie foto’s en ik kan er WhatsApp op doen, om makkelijker met mijn kinderen te communiceren. Want mailen doen ze liever niet en bellen komt niet altijd goed uit. Hier heb ik het voornamelijk voor gedaan.
Maar ja… Zo’n telefoon veroudert. De capaciteit wordt steeds slechter en ik krijg continu meldingen dat er ‘geen ruimte’ meer is. Puur en alleen voor de (standaard) APPS want data sla ik op een geheugenkaartje op.
Daarnaast heb ik steeds meer problemen met opladen: de verbinding met de USB-kabel valt steeds weg. Bekend probleem: na honderden keren in- en uitsteken van die kabel, raakt de aansluiting versleten. Schoonmaken helpt al niet meer. Repareren zal te duur zijn. Maar ik houd het nog vol. Maar hoe lang KAN ik deze ‘verouderde’ telefoon nog gebruiken?
Afgelopen week kreeg ik een mail van mijn telefoonprovider (Simyo; van KPN) dat het 3G-netwerk eind april verdwijnt! Dit is het netwerk waarop ik ben aangesloten voor alle verkeer: bellen maar ook eventueel internetten en dus WhatsAppen. KPN sluit dit gewoon helemaal af en biedt alleen nog maar 4G en straks het nieuwe 5G. Dat ‘moet’ want alles moet beter en sneller… Mijn ‘oude’ telefoon kan alleen maximaal 3G aan. Moet ik ‘m nu weggooien deze maand al???
Nee, het ‘nog oudere’ netwerk 2G blijft voorlopig wel bestaan en mijn toestel zal automatisch daarop terugvallen. Gewoon bellen zal hierdoor volgens KPN niet veranderen. Maar wel zal alles wat via internet gaat, minder worden! Langzamer en mogelijk met meer problemen zoals bij het versturen van foto’s of filmpjes via WhatsApp! What The FUCK!!! Zo word ik dus op zeer korte termijn benadeeld en voor het blok gezet! Misschien moet ik binnen korte tijd nu toch een nieuwe telefoon kopen, hoewel die behalve het oplaad-probleem gewoon prima werkt!
“Al voor een paar honderd euro heb je een prima nieuwe telefoon!” lees ik overal.
Hallo! Wat is ‘een paar honderd euro’ voor iemand met een minimum-uitkering? Een kapitaal! En hier had ik nu echt nog niet op gerekend!
Dit is de eerste opgedrongen financiële zorg. ROverheid? Sociale Dienst? Lezen jullie mee?
Vervoer
Voordat ik te maken kreeg met ‘zwakke’ benen door slechte bloedvaten en slijtage aan de knieën (etalagebenen en artrose) kon ik prima langere afstanden lopen. Ik hield ook erg van lopen! Ging in de zomer het hele stadscentrum rond. Nu is eigenlijk alle lopen moeilijker geworden en het wordt pijnlijk naarmate ik verder moet lopen.
Om ergens te moeten gaan, is ander vervoer dus meestal wel noodzakelijk.
Gelukkig kan ik nog wel goed fietsen op een e-bike. Alleen wordt het op- en afstappen ook steeds lastiger omdat mijn benen zwakker lijken te worden…
Maar de fiets is nog het best betaalbare vervoermiddel voor mij op dit moment. Wat toch ook onderhoud kost! Enige maanden geleden moest ik na 5 jaar echt een nieuwe achterband laten monteren. En af en toe slijt er wel een kabel of moet de ketting vervangen worden…
Afgelopen week heb ik een nieuw zadel gemonteerd want in het oude zat een diepe scheur die steeds groter werd. (Waarschijnlijk heeft iemand een keer met een mes erin gestoken… Hoort ook bij ‘noodzakelijk onderhoud’…)
Wat blijkt nu? Nieuwe zadel is stroever dan oude en ik kan nu nog moeilijker op de fiets komen, zonder goede steun van iets; een muur of paal. Voorheen ‘gleed’ ik blijkbaar makkelijker op het zadel…
Kort gezegd: het is niet ondenkbaar dat ik niet eindeloos kan blijven fietsen omdat dit te moeilijk en dan gevaarlijk wordt.
Zoals ik eerder ook schreef: ik heb nog een oude auto; een Suzuki Baleno. Het ding is dit jaar 25 jaar oud! Ooit gekocht als acute vervanging van mijn zelf nieuw gekochte auto – een Mazda Demio – die door een aanrijding van een agressieve bestuurder van een busje onherstelbaar beschadigd is geraakt. Dit is allemaal gebeurd in 2013, dus ik heb deze nu ook al weer zo’n 9 jaar. En wonderbaarlijk genoeg zijn de onderhoudskosten tot heden steeds weer ‘meegevallen’. Ik kon het nog betalen maar de grens is nu wel bereikt. En er lijkt nu steeds meer ‘kapot’ te gaan.
Al voor Corona wilde ik hem eigenlijk opruimen maar juist door de lockdowns en mondkapjesplicht heb ik hem aangehouden om toch ergens te kunnen gaan zonder het OV. Dat is nu misschien voorbij. En ik denk er nu serieus over hem echt op te ruimen.
Grote kans dat de kosten straks echt onbetaalbaar worden.
Wordt het OV straks mijn belangrijkste vorm van vervoer? Dat wordt ook steeds duurder en belangrijker: minder efficiënt! Regionale busmaatschappij Qbuzz bezuinigt steeds meer op lijnen en haltes! Sommige lijnen in Dordrecht zijn verdwenen of ingekort, vanwege te weinig ‘winst’… Hoewel het ooit was voorgeschoteld dat feitelijk elke woning op korte loopafstand van een bushalte moet zitten, wordt dat de laatste tijd steeds minder vanzelfsprekend. Of tijden worden aangepast: voorheen elk kwartier een bus; op rustige lijnen nu maar elk half uur…
Bij mij verandert er aan mijn opstaphalte voorlopig niets en die kan ik net goed bereiken (aan het begin van mijn straat, minuut of 5 lopen) maar als ik naar een wijk wil waar mijn favoriete supermarkten zijn, moet ik overstappen! Dit kost behalve veel extra tijd, ook weer meer lopen.
Moeilijk gedoe, wat juist met slechter weer niet fijn zal zijn. En dan zal ik waarschijnlijk kiezen om naar het winkelcentrum van mijn wijk te gaan, wat wel snel bereikbaar is. Met daar alleen de Jumbo en de Lidl… Grote winkels dat wel maar alles kopen in de Lidl lukt me niet en de Jumbo is duur.
Dus naast de vervoerskosten, weer meer kosten voor de boodschappen (waarover later meer).
Wat doen de ROverheid en de Sociale Dienst aan vergoedingen voor ouderen met mobiele beperkingen zoals ik? Niets.
Woning
Wat zijn ook al weer de basisbehoeften van een mens? Naast (gezond?) eten en drinken is een ‘dak boven je hoofd’ toch wel een van de grootste behoeften. En zelfs dat is tegenwoordig niet meer zeker… Het aantal daklozen stijgt nog steeds! En ook het aantal mensen wat uit noodzaak de voedselbank nodig heeft. Daar kom ik straks op.
Gelukkig behoor ik nog tot de ‘rijke’ armen. Voorlopig heb ik een prima dak boven mijn hoofd en kan ik nog zelf mijn boodschappen betalen. Maar dat ‘dak’… Daar bestaan verschillen van mening over.
Ik woon zogezegd in een ‘eengezinswoning’. Woonkamer, 3 slaapkamers, badkamer, 2 WC’s… Tuin achter en ruim voorpad met beplanting. Prachtig toch? Maar veel mensen denken dat het ‘normaal’ is als ouderen die alleen komen te staan moeten verhuizen naar een kleinere ‘ouderenwoning’. Meestal een appartementje, met voorzieningen voor ouderen en een lift als je op een verdieping woont. Leuk. Dat zou kunnen… Maar wie betaalt dat allemaal? En wil ik dat wel?
Nu de wooncrisis zo groot is, zouden velen het zelfs willen verplichten om mijn huis ‘vrij’ te maken voor jonge gezinnen. Starters. Mijn woning hoort inderdaad tot het lagere koopsegment, dus betaalbaar voor starters die een baan hebben. Gelukkig is het (nog) betaalbaar! Daarom kan ik hier nog blijven wonen! Mijn hypotheek bedraagt momenteel nog geen € 400 per maand! En dan krijg ik een beetje renteaftrek, zolang dit nog bestaat. Ik woon dus best goedkoop in een eengezinswoning! Wat denk je wat een geschikt ouderenappartement aan huur zal kosten? Vermoedelijk minimaal het dubbele. Wat ik niet kan betalen dus moet ik een flinke huurtoeslag krijgen.
Verhuizen naar een koopappartement (met de opbrengst van mijn huidige woning) is overigens onmogelijk. Met een uitkering krijg ik simpelweg geen nieuwe hypotheek meer.
Dan zal de hele verhuizing en nieuwe inrichting voor me betaald moeten worden, want ik kan dat niet! Is het dus logisch dat ik zou moeten verhuizen? Integendeel!
Nog maar 10 jaar geleden was het beleid er juist ook op gericht dat ouderen zo lang mogelijk in hun eigen woning blijven. Soms aangepast met een beter toegankelijke badkamer en een traplift als het lopen niet meer zo makkelijk gaat. Dat zie ik voor mezelf ook nog wel eens gebeuren, met die benen van me… 😛 Dat is logisch. Niet het moeten verhuizen.
Maar dan… Met een minimumuitkering en een eigen huis kan ik moeilijk tot bijna geen onderhoud betalen! En omdat ik nog niet aan mijn pensioen mag komen (zie vorig artikel over ‘Pensioen’) heb ik geen spaarpot en kan ik die ook niet maken.
Het dak boven mijn hoofd is letterlijk plat. Geen schuin dak met dakpannen, die soms tientallen jaren prima meegaan, maar een soort bitumineuze bedekking met rollen die erop zijn geplakt met een brander. Dit moet gemiddeld na 10 tot 15 jaar vervangen worden, want dan ontstaan er meestal scheurtjes die voor lekkage zorgen. Mijn dakbedekking is al meer dan 15 jaar oud… Vervanging kan zomaar een paar duizend euro gaan kosten. Hoe?
Mijn CV-ketel is nu ongeveer 12 jaar oud. Ook hier staat een termijn voor van gemiddeld 15 jaar!
Mijn wasmachine is nu 24 jaar oud! Hij bonkt al als die wat zwaarder geladen is, zodat ik verwacht dat ik binnenkort toch een keer een nieuwe zal moeten kopen. Gelukkig moet dat geen Miele (“want er is geen betere”) zijn… Voor mij alleen zal een B-merk ook wel prima voldoen, zolang ik nog zelf moet wassen.
Een eigen woning heeft ook onderhoudskosten en ook al je spullen zoals wasmachine, koelkast, kookplaat, etc. zijn soms aan vervanging toe. Maar hoe? Als je niet meer kunt sparen door een te lage minimumuitkering? Al die spullen worden ook nog eens steeds duurder in deze tijd van crisis waarin veel (bouw-) materialen schaars worden, net als technisch personeel die bijna alle bedrijven tekort komen.
Hoe of waar ik ook woon… Het wordt bijna onbetaalbaar om dat ‘dak boven mijn hoofd’ te behouden. Heeft de ROverheid daar rekening mee gehouden? Kan ik bij de Sociale Dienst om hulp vragen me te helpen als het nodig is? Voor een wasmachine wel heb ik begrepen, maar voor de echt grotere uitgaven betwijfel ik het.
Warmte – energie
Dat ‘mooie eigen huis’ van me heeft naast onderhoud ook nog gewoon de dagelijkse energiekosten. Een heel actueel punt. Want de gasprijzen zijn meestal minimaal verdubbeld! En dat kunnen de minima niet of nauwelijks nog betalen. Daarom hebben de allerlaagste inkomens die € 800 ontvangen. Maar verder ‘moet’ iedereen nu bezuinigen door minder hard te stoken (‘graadje minder’) en zo snel mogelijk energiebesparende aanpassingen gaan verrichten, als dit nog mogelijk is. Vooral de echt oude huizen hebben hier het meeste baat bij. Maar mijn woning stamt ook nog uit een minder gunstige tijd: de 70er jaren. Toen werden nog niet alle ramen voorzien van dubbel glas en was de bouw nog niet gericht op isolatie.
Terwijl het energielabel van alle woningen in Nederland over 30 jaar volgens mij A of B moet zijn, heb ik nog maar ‘C’. En mijn huis is geen ‘standaard’ huis met bakstenen muren maar gemaakt uit compleet in de fabriek vervaardigde betonplaten. Die werden destijds op vrachtwagens aangereden en ter plekke in elkaar ‘geschroefd’. Daarom wordt deze wijk ook wel de ‘legowijk’ genoemd. Ik noem het altijd maar mijn ‘bunker’. Maar wat je er ook van vindt aan de buitenkant… Van binnen zijn ze verrassend ruim en ik woon hier nu al bijna 30 jaar met plezier. De energiekosten zijn echter relatief hoog omdat die speciale betonnen muren niet geïsoleerd kunnen worden.
Alleen het dak en de vloer kunnen geïsoleerd worden en uiteraard kun je er (nieuwe) goede kozijnen met kwalitatief goed dubbel glas in zetten.
Ongeveer tussen 15 en 20 jaar geleden hebben we hier dan ook nieuwe witte kunststof kozijnen laten plaatsen met dubbel glas. Niet het allerbeste dubbele glas (HR++ of zo) want dat was te duur. Maar dit was al zeker een grote verbetering.
Voor ons wooncomfort hebben wij er in die tijd ook een tegelvloer in laten zetten, voorzien van vloerverwarming. Dat is echt voelbaar fijner en warmer. Maar… Niet zo zuinig.
Een technische kennis heeft me wel eens verteld: “John, hoeveel gas moet je verbruiken om die hele betonnen plaat warm genoeg te krijgen?” En zonder goede isolatie gaat er dan ook een deel van de warmte naar beneden… Leuk voor de muizen. 😉
Daarom heb ik ruim 3 jaar geleden wel de vloer laten isoleren, toen ik een heel erg goed aanbod kreeg van een op de legowijk gerichte actie van een stichting, die mensen individueel wilde helpen met isoleren. Het dak was toen te duur maar voor een paar duizend euro kon ik wel de vloer laten voorzien van echt goed werkende isolatie. Daar ging nog 75% subsidie vanaf en het restant mocht ik renteloos maandelijks terugbetalen aan die stichting, die het bedrag had voorgeschoten.
In de 3 jaar dat dit er nu in zit, ben ik echt 30% minder gas gaan verbruiken! En ik kon daardoor met mijn maandelijkse voorschot omlaag in plaats van omhoog. Dat heb ik in 2020 voor drie jaar vast laten zetten. Anders was ik nu ook door de exploderende gasprijs fors omhoog gegaan! Want het verbruik blijft ondanks de isolatie hoger dan een gemiddelde eengezinswoning!
Eigenlijk zou ik het dak moeten laten vernieuwen (nieuwe bedekking plus isolatie) wat ook weer zal schelen in het verbruik. Maar dat kost minimaal vierduizend euro! Ondanks dat ik hier mogelijk ook wel subsidie voor zal kunnen krijgen; wie schiet dit voor?
De Gemeenten hebben miljarden geld gekregen van de ROverheid om bij dit soort situaties te kunnen helpen, maar in de voorwaarden wordt wel geëist dat je een inkomen uit arbeid hebt. Mensen met een uitkering mogen hieraan niet meedoen.
Dit is dus een van de grote onzekerheden van de toekomst: kan ik na 2023 de energiekosten nog wel betalen? Als er niets verandert aan de prijzen en de uitkeringen, kom ik zeker in grote problemen.
Boodschappen
Een van de belangrijkste (zo niet dé belangrijkste) basisbehoeften: gezond eten en drinken. Daarover heb ik al veel geschreven. Zie o.a. ‘Gezond eten in de bijstand?’
Al jaren rijd ik van supermarkt naar supermarkt, om daar de beste aanbiedingen van die week te kopen, als ik deze producten nodig heb. Ik koop nooit ‘zomaar’ iets. Dingen die ik normaal niet gebruik, koop ik niet als ze toevallig in de aanbieding zijn… Wel de dingen die normaal wat duur zijn en ik dan dus vermijd. En soms leg ik wel eens een voorraadje aan, van houdbare artikelen die in de aanbieding zijn. Zoals afgelopen week nog: Een liter Appelsientje voor € 0,79! Ik drink dit vrijwel dagelijks bij het ontbijt. Omdat ik het lekker vind, het een goede basis is met vitamine C en nog extra ingrediënten, die vaak in de huismerken niet zitten. En omdat ik niet van stukjes fruit in mijn sap houd, koop ik altijd de versie ‘zonder vruchtvlees’. Normaal kost dit € 1,83 bij de ‘goedkoopste’ van Nederland… (kuch)! Nu in de aanbieding bij Dirk. Dan koop ik natuurlijk gelijk 5 pakken.
Ik noem dit nu even zo expliciet omdat ik zo eigenlijk wekelijks naar alle nodige producten kijk. Wat heb ik echt nodig en wat is in de aanbieding. Op deze manier red ik het prima om mijn boodschappen maandelijks onder de € 300 te houden.
Je zou kunnen zeggen dat veel producten standaard voordeliger zijn bij supers als Aldi en Lidl. Dat klopt wel… Als je veel koopt. Heel veel groenten zijn daar bijvoorbeeld voordelig per kilo of zo… Maar dat houd ik niet lang genoeg vers voor mezelf alleen en die kan je ook niet invriezen.
Soms bereid ik wel eens een grotere maaltijd waar ik dan 3 of 4 porties uithaal, waarvan ik er 1 opeet en de overige invries. Vooral met nasi is dat prima te doen. Maar aardappelmaaltijden kan je bijvoorbeeld niet (goed) invriezen. Dat smaakt daarna echt niet meer.
En daarnaast heb ik ook niet altijd zin in dezelfde soorten maaltijden. Een hele week hetzelfde zou ik echt niet trekken! Dan verdwijnt mijn eetlust en dat lijkt me ook niet gezond. Variatie maakt mijn eetpatroon aantrekkelijk, lekker en gezond want door variatie krijg je meer diverse gezonde ingrediënten binnen. Wat dus mede afhankelijk is van wat er in de aanbieding is.
Zo eet ik vaak kant-en-klaar maaltijden van de Dirk en van AH als die in de aanbieding zijn. Die zijn voor mij het lekkerst en dan betaalbaar. Van Jumbo zijn ze altijd duurder en minder lekker! En die van de Lidl en Aldi vind ik vaak ook niet lekker, hoewel die dan wel weer beter betaalbaar zijn.
Op deze manier doe ik mijn boodschappen en houd ik het al jaren vol om redelijk voordelig en lekker te eten. Maar dan moet ik wel die max € 300 per maand overhouden om boodschappen te kunnen doen! Op dit moment past dit binnen mijn budget naast de huidige vaste lasten van woning en energie, plus de overige vaste lasten. Ik red het net. Maar houd ook niets over.
Al mijn uitgaven en uiteraard inkomsten houd ik al zeker 20 jaar bij in een tabel. In een ‘spreadsheet’ van mijn programma (zeg maar Excel) staat alles per jaar en maand overzichtelijk op een rij en alle kassabonnen verwerk ik daarin. Die bewaar ik ook enkele maanden, zodat ik altijd even kan terugkijken hoeveel ik ook al weer had betaald voor een bepaald product.
Kan ik het nog beter organiseren? Als ik dit vertel tegen iemand van de Sociale Dienst (of wie dan ook die met me probeert ‘mee te denken’) dan vinden ze altijd dat ik het prima doe.
Misschien is dit wel de reden dat ik het al jaren zo relatief goed kan volhouden, met af en toe ook wat uitschieters in uitgaven aan lekkere biertjes of een fles whisky… Of ik koop eens een pizza in de aanbieding of een maaltijd van de Kippie, als die in de actie is.
Ik rook niet, ga nergens naar toe, heb sinds mijn gezinssituatie nooit meer buiten de deur gegeten (op de vakanties na uiteraard) en heb geen bijzondere geldverslindende hobby’s. Op deze manier kom ik rond en ‘geniet’ ik af en toe van wat extra’s aan lekker eten en drinken.
Maar hoe zal dit gaan als opeens de vaste lasten schrikbarend hoger worden?
De hypotheek moet in 2026 weer opnieuw vastgesteld worden (rentetarief). Mijn energiecontract loopt dus eind 2023 af. En wat met alle andere eerder genoemde kosten? Of onverwachte uitgaven aan onderhoud en eventueel een grote uitgave aan een nieuwe CV-ketel, die ik mogelijk maandelijks kan aflossen of huren? Blijft er dan nog genoeg over om gezond te kunnen blijven eten en drinken?
Dit blijft een grote onzekerheid die elk jaar angstiger lijkt te worden.
Wat allemaal een stuk minder ernstig zou zijn, als ik nu al over mijn pensioen zou kunnen beschikken… Met een paar honderd euro extra zou ik veel onzekerheden aankunnen.
Maar ja, daar gaan we weer: De ROverheid en Gemeenten voorzien hier niet in. Zoek het maar uit.
Gezondheid
Dat mijn gezondheid standaard al redelijk onder een bepaalde druk staat, heb ik al vaker beschreven en samengevat in: ‘Wat mankeert De Rest’. Daar valt weinig tot niets aan te verbeteren, alleen het volhouden en een beetje in de gaten blijven houden (zoals de bloedvaten) om nieuwe problemen te voorkomen. Gelukkig ben ik niet gebonden aan een of ander dieet en helpt ook mijn drinkgedrag niet mee of tegen bij mijn fysieke toestand. Hoewel ‘te’ veel drank natuurlijk nergens goed voor is. Maar dat is logisch. Soms helpt dit echter wel een beetje mijn mentale toestand in toom te houden. Als ik me ronduit depressief voel, kan een slokje echt soms uitkomst bieden. Tja… Leg het de zorgverleners maar eens uit. Ik blijf erbij: liever een extra slok dan een ‘rustgevende’ pil. Die laatste maakt nog meer kapot dan goed voor je is… 😛
En mijn mentale gezondheid kan wel eens het meest cruciaal zijn in de komende jaren.
Houd ik de situatie vol? Wil ik het nog wel volhouden? Waarom doe ik het allemaal nog? Moet ik nog wel iets doen? Waarom… leef ik eigenlijk nog?
Cliché-vragen? Nou? Geef mij dan eens het enige juiste antwoord? Ik ben benieuwd…
Uiteraard ben ik de enige die daarop het antwoord kan geven, want het is mijn leven. En van niemand anders. Zelfs mijn eigen kinderen weten daarop het antwoord niet…
Hoewel ze me liever (nog) niet zien gaan, begrijpen ze ook donders goed dat er weinig vooruitzichten voor mij zijn. Alleen het feit dat ik er nog steeds zal zijn als zij bepaalde (bijzondere) dingen zullen meemaken in hun leven. Zoals mijn zoon al begint over mijn ‘kleinkinderen’… Dat ze nog een opa mogen hebben. Hij heeft namelijk nooit bewust een opa meegemaakt… Wel een (heel oude) overgroot-oma. Maar meer dan er ‘dan nog zijn’ kan hij er ook niet van maken…
Als ik het financieel een stuk beter zou hebben, zouden er al meer mogelijkheden zijn om mijn gezondheid positief te beïnvloeden. Zo heb ik al genoemd dat ik best wekelijks wil gaan zwemmen. Maar op dit moment kost me dat te veel geld, waar ik me dan weer druk over maak… Dus hoewel het fysiek een opkikker zou kunnen zijn; mentaal zet het me weer onder druk.
En als ik misschien toch af en toe eens wat ‘leuks’ zou kunnen gaan doen, zoals bij mooi weer toch eens naar het stadscentrum en eens wat buiten de deur nuttigen, hetzij een drankje of een hapje… Als ik niet zo schuldig zou voelen dat dit belachelijk veel geld kost, zou ik daar plezier van kunnen hebben. Nu weet ik dat ik voor dat geld bijna een week boodschappen kan doen. Dus doe ik dat uiteraard nooit.
Je gezondheid wordt niet alleen bepaald door je fysieke conditie. De mentale is feitelijk veel zwaarwegender. Voel je goed… Dan kan je veel meer aan. Bewezen.
Daarnaast speelt ook mee dat ik af en toe te veel zelf moet betalen aan bepaalde fysieke zorgverlening. Omdat mijn basisverzekering dat niet dekt. Zoals bijvoorbeeld de fysio als ik langer daarvan gebruik zou willen maken of de pedicure voor de verzorging van mijn teennagels. Ik kan dit niet goed zelf meer en daardoor loop ik gewoon nog slechter. Te lange, ingegroeide en verharde nagels veroorzaken pijnlijke voeten. Maar een eenmalig bezoek aan de pedicure zal hiervoor niet voldoende zijn. En meerdere malen per jaar… Kan ik gewoon niet betalen. En dit wordt NIET vergoed. Nooit. Dit is eigenlijk bizar. Alsof je dit voor je ‘plezier’ doet… 🙁
Goede en betaalbare zorg is ook een moeilijk onderwerp in Nederland.
Heel veel wordt op ‘eigen schuld’ dus ‘eigen risico’ gegooid terwijl dit bullshit is.
Te veel mensen gaan er nog steeds vanuit dat ‘gezondheid’ voor een groot deel ‘maakbaar’ is. Een eigen keuze. Door ‘gewoon’ gezond te leven. Voldoende bewegen (sport), gezond denken (ofwel altijd die optimistische popie Jopie zijn…) en gezond eten en drinken. Bij een aantal mensen werkt dit ook zo. Maar bij de meeste mensen niet. Want iedereen is primair afhankelijk van genetische factoren en toevalligheden.
Zo zijn mijn slechte bloedvaten geen gevolg van welk (fout) gedrag dan ook. Het overkwam me. Het kan iedereen overkomen. Net als bijvoorbeeld kanker… Een vaak dodelijke ziekte. Zelfs al voor heel jonge mensen.
Afgelopen week heb ik een heel goede oude kennis verloren. Hij was enkele jaren ouder dan ik. In de 80er jaren waren wij lang verbonden aan (piraten-) radio Candlelight. Helaas hadden wij de laatste jaren alleen nog contact via Facebook. Tot enkele weken geleden nog. Maar ik wist toen al dat hij vocht tegen een onoverwinnelijke vijand: alvleesklierkanker. Uitbehandeld. Hij heeft gekozen voor ‘palliatieve sedatie’ en is dinsdag overleden. Ondanks het minimale contact wat we nog hadden de laatste decennia, voel ik dit best wel zwaar.
Want je hebt je leven gewoon nooit in eigen handen. Het kan morgen afgelopen zijn.
En dan maken mensen zich druk om mijn levensstijl en gunt de ROverheid mij mijn eigen opgebouwde pot met (pensioen-) geld niet. Want dat is de regel. Terwijl ik daardoor nu soms op houtjes moet bijten en geen uitzicht heb of ik mijn rechtmatige pensioen wel zal halen…
Rest er nog meer??? Vrolijk Pasen?
Uiteraard ‘vier’ ik ook dit jaar geen Pasen. Ik zou niet weten waarom. Ik ben toch alleen en van een ‘gezellig samenzijn’ is al jaren geen sprake meer. Heel af en toe komt er dan nog wel eens een van de kinderen langs maar dit is in hun omstandigheden ook niet echt meer mogelijk. Wel heb ik inmiddels mijn vijfde kilozak chocolade paaseitjes opengemaakt en heb ik een paar extra eieren gekookt. Maar verder zal dit weekend gewoon ‘een weekend’ als alle andere weekenden zijn.
Oh ja… Ik had ook een feeststol van de Aldi gekocht… ‘Paasstol’ zetten ze er tegenwoordig niet meer op want daarmee discrimineer je de moslims… Pfff… Met al die beladen meningen mogen van mij alle ‘feestdagen’ afgeschaft worden. Ik ‘vier’ mijn eigen feestje wel als ik daar zin in heb.
Verder Rest er niet meer zoveel… Heb al een forse Restflits geschreven over ‘mijn leven in armoede’ wat in mijn geval dus nog helemaal niet zo ‘armoedig’ is. Ik heb hiermee alleen willen aangeven hoe wankel het leven kan zijn en dat dit voor velen makkelijk verder kan gaan en ook al schrijnend is geworden. Zonder extra hulp overleven ze niet meer. En dat gebeurt gewoon om ons heen, terwijl ‘wij’ uitbundig Pasen vieren.
Misschien krijgen de daklozen bij het Leger des Heils ook paaseitjes… een stukje stol. En ze hebben een gezamenlijk dak boven hun hoofd. Maar er verblijven ook mensen in kartonnen dozen onder bruggen of in parkjes… Geen asociale drugsverslaafden maar gewoon mensen die net elke boot hebben gemist. Waardoor hun levens in het water zijn gevallen.
Armoede bestaat niet alleen in bepaalde (verre) landen. Het bestaat tussen ons in. En de ROverheid weet het maar doet er niets aan. Die heeft namelijk een hekel aan kansarmen waar niet (meer) van geprofiteerd kan worden. De schakel in het kapitalistische systeem is uitgevallen. Nutteloos. Beter geen aandacht aan besteden. Dit is het “gave” land waarin we leven. Ook dit is Nederland.
Wat je ook doet deze dagen: denk daar eens even over na.
Tot de volgende Restflits.
Pingback: Restflits september/oktober 2023 | De Rest van het Avontuur