Al 4 jaar zonder ‘huisarts’…
Wie deze blogsite een beetje volgt weet wel waar ik het hier over heb. Hoop ik…
Maar omdat dit vermoedelijk slechts enkelen zijn, nog even een korte samenvatting om te begrijpen waarom ik dit vervolg schrijf. Ik heb er al meerdere keren over geschreven:
‘Huisarts – een achterhaalde en overbodige stap in de zorgverlening?’
Waarin ik nog redelijk positief stond tegenover het vertrek van mijn oude huisarts – eind 2017 – , die mij wat ‘ouderwets’ overkwam. Eigenlijk had ik toen een lichte voorkeur voor een soort algemene ‘huisartsenpost’ die nu ook al bestaat voor de uren buiten werktijd. Maar dan structureel doorgevoerd. Uiteraard wel verspreid over de wijken want eerstelijns zorg moet gewoon laagdrempelig en snel bereikbaar zijn. En korte lijnen onderhouden met hun patiënten!
Maar in de loop van deze soap (die ik het cynisch ben gaan noemen) besefte ik dat ik toch wel gehecht was geraakt aan de persoonlijke band met een huisarts. Die weet wie je bent en goed kan inschatten wat er aan de hand is, vooral ook in gezinnen met kinderen. Dat was ik kwijt. En de ontwikkelingen bleken desastreus:
‘Huisarts – Was die vroeger toch echt beter?’
‘Huisarts – “De gezondheidszorg is dood in Nederland”
En de laatste ontwikkelingen heb ik nog beschreven in augustus:
‘Restflits vrijdag 20 augustus 2021’
Waarin ik had aangegeven dat de regionale zorgorganisatie ‘DrechtDokters’, waar ook de plaatselijke Huisartsenpost onder valt, hard werkte aan een vaste nieuwe invulling van mijn huisartsenpraktijk. Eind dit jaar was het streven om alles rond te krijgen. Ik had persoonlijk mailcontact met de directeur van ‘DrechtDokters’.
Na dit alles heb ik het uiteraard weer even laten rusten. Ik begrijp ook wel dat ze ‘geen ijzer met handen kunnen breken’. Maar ik kijk regelmatig even op de website van ‘Spirea’, of er misschien goed nieuws staat over de ontwikkelingen. Want persoonlijke berichten via brieven… Daar doen ze niet aan. En begin deze week stond er iets! Ik citeer het in zijn geheel:
“Geachte patiënt,
Zoals u wellicht uit de media heeft vernomen, staat de huisartsenzorg in Nederland onder druk. Het blijkt lastig voor praktijk houdend huisartsen die met pensioen willen gaan om een opvolger te vinden. Omdat dit huisarts Van der Sijde ook niet lukte, heeft DrechtDokters als Regionale Huisartsen Organisatie in september 2020 de praktijk overgenomen. Huisarts Van der Sijde blijft voor twee dagen per week als waarnemer aan de praktijk verbonden. Ook werken de zeer ervaren huisartsen P. Top en F. Gulzar vaste dagen als waarnemer in de praktijk. We werken hard aan het vinden van een nieuwe praktijk houdend huisarts en een vast team van huisartsen. We vragen u om onze medewerkers met respect te behandelen. Dank u voor uw begrip en medewerking!
Team huisartsenpraktijk Spirea“
Het zal niet iedereen opvallen of – na uitleg – echt boeien… Want “ze werken toch hard” aan de oplossing? Ja… Wat dat ook moge betekenen… Maar bij mij kwam dit direct als een klap in mijn gezicht aan. Want het probleem is veel groter en dat lijkt in dit stukje veel minder.
Allereerst wordt hier uitsluitend ‘huisarts Van der Sijde’ genoemd die na zijn aangekondigde pensioen geen opvolger wist te vinden. Maar dit was nooit mijn huisarts!
Mijn huisarts was Mevr. Van Stenis! Die ging eind 2017 met pensioen. En al voor zij was vertrokken was HAAR praktijk omgedoopt in ‘Huisartsenpraktijk Spirea’ omdat zij het na een ziekte wat rustiger aan moest doen en er al enkele collega’s naast haar de praktijk runden.
Spirea was NIET van Van der Sijde!
Toen de overname in 2019 nog niet was gelukt, hebben ze de praktijk ‘op papier’ overgedaan aan Van der Sijde, omdat het beter was voor de continuïteit en als centraal aanspreekpunt. Op mijn medicijnen kwam Van der Sijde als de verstrekkend huisarts te staan.
Ontmoet heb ik hem geloof ik 1 keer toen hij inviel voor Van Stenis bij een weekje cursus of zo.
Nu wordt gesteld dat Spirea de praktijk van Van der Sijde was, die nu naar een opvolger zoekt.
Dat is niet correct en zo lijkt het net alsof het probleem pas begon eind 2019 toen hij zijn pensioen aankondigde. Maar het speelt dus al twee jaar langer!
Dit tekent mijns inziens de belangen die er spelen. Hoewel er nu dan wordt toegegeven dat “de huisartsenzorg in Nederland onder druk staat”… (Goh… Dat werd enkele jaren geleden nog ontkend in de media… Die problemen zouden voornamelijk in de noordoostelijke provincies optreden…) wordt er weer niets gezegd of gedaan aan de achteruit geholde eerstelijns zorg die nu al 4 jaar duurt. Mensen die deze nu mijden (zoals ik) omdat ze zich niet goed meer voelen in de praktijk. Maar die nergens heen kunnen omdat andere praktijken ook tjokvol zitten en niemand willen aannemen die al onder een bestaande praktijk valt.
Er moet meer gedaan worden!
Als deze situatie zo uitzichtloos is als die lijkt… Dan zou de overkoepelende zorgorganisatie DrechtDokters oplossingen moeten forceren door dwang uit te oefenen op alle aangesloten collega’s om verspreid over de stad patiënten over te nemen, die dat graag willen.
Ik had in mijn mail aan de directeur van DrechtDokters – C. Bijl – al geschreven dat deze situatie mogelijk slachtoffers zou kunnen eisen. Ik ben daarvan overtuigd.
Hij schreef terug dat mijn boodschap duidelijk was aangekomen en hij mijn zorg deelde.
Doe dan iets.
Wat ook duidelijk blijkt uit de tekst op de website is dat ze blijkbaar vaker last krijgen van mensen die de situatie zat zijn: “We vragen u om onze medewerkers met respect te behandelen.“ Ik schreef dan nog een nette mail en als ik medewerkers aan de lijn heb voor de periodieke verlenging van mijn medicijnen dan zal ik niet tegen hen mijn grieven uiten. Zij kunnen er ook niets aan doen.
Toen ik er nog wel kwam – medio 2018 voor de laatste keer – spraken de assistentes ook al hun zorg uit. Ze leken volledig uit het veld geslagen… Mijn behandelende ‘POH’ was niet voor niets opgestapt omdat “ze de bende niet meer aankon”…
Wordt het dan echt niet tijd om nu harde actie te gaan ondernemen? Als je een goede eerstelijns zorg echt van levensbelang vindt?
Politieke aandacht? Media?
Eerder had ik ook al aangegeven en dat heb ik ook in de mail aan Dhr. Bijl gezet, dat ik bij uitblijven van ontwikkelingen mogelijk de media zou gaan benaderen. Gewoon… om het nog krachtiger onder de aandacht te brengen dat het helemaal niet goed gaat met de huisartsenzorg in de regio. In tegendeel. Jaarlijks holt het verder achteruit.
Nu is alle aandacht in de media uiteraard voor de ziekenhuizen; overlopende Corona-afdelingen en IC’s met grote gevolgen voor alle lopende patiëntenzorg. Maar de eerstelijns zorg is even belangrijk. Als mensen die steeds meer gaan mijden omdat ze niet goed meer geholpen worden want niet meer begrepen… Dan wordt de acute zorgvraag later nog groter. En nu kunnen ze het al niet meer aan! Het zorginfarct reikt verder dan alleen in de ziekenhuizen!
Maar wat kunnen de media doen? Alleen maar onder de aandacht brengen? Waarna er weer niets gebeurt, zoals zo vaak met veel prangende kwesties?
Wat kan de politiek doen? Volgend jaar zijn er Gemeenteraadsverkiezingen. Heeft de lokale politiek invloed op de geleverde (huisartsen-) zorg in de regio? Wat toch sterker onder invloed lijkt te staan van de landelijke politiek? Die ook nog steeds worstelt met zichzelf?
Wat heeft het allemaal voor zin… Zelfs dit artikel weer.
Ik begin er toch echt moedeloos van te worden.
Maar voorlopig blijf ik toch echt de ‘huisarts’ mijden zolang mijn ‘kwaaltjes’ nog draaglijk zijn. Ik verwacht daar toch geen enkele achtergrondkennis en zelf kan ik ook Google raadplegen wat er eventueel aan de hand kan zijn… Gelukkig heb ik nog een redelijk functionerend gezond verstand en ik ben niet zo snel bang meer voor eventuele onderliggende kwalen.
Ik moet er nog even verder over nadenken… wordt vervolgd.
Pingback: Restflits maandag 16 mei 2022 | De Rest van het Avontuur
Pingback: Financiële Zwaarden van Damocles – vervolg | De Rest van het Avontuur