Vandaag (alweer) in de Restflits:
– Daar hebben we Murphy weer…
– PC kapot!
– APK slot?
– Mijn leven door corona verder kapot?
– Wat nog Rot… euh Rest
Daar hebben we Murphy weer…
Mag ik aannemen dat ‘Murphy’s Law’ (‘De wet van Murphy’) bekend is bij de lezers?
Als ‘ervaringsdeskundige’ heb ik meerdere keren met de ‘wet’ te maken gehad. Zowel tijdens mijn werk als in mijn privéleven. Zelfs mijn moeder vertelde het al toen ik een kind was: ”Alle goeie en kwaaie dingen bestaan uit drieën.” Ofwel: let er maar op; als er iets fout gaat, gaan er zeker nog wel een paar dingen fout.
Onzin? Toeval? Best mogelijk maar ik heb het toch echt meerdere malen zo ervaren.
En ook nu weer is dit het geval. Daarom schrijf ik acuut maar weer een nieuwe (actuele) Restflits omdat ik het graag zo snel mogelijk van me afschrijf.
Maandag voelde ik me ronduit verschrikkelijk vanwege de opgestapelde problemen op welgeteld 1 dag. Hierna zal ik alles uitleggen.
Gelukkig keek ik in de avond (toevallig?) weer eens naar een Harry Potter film: ‘De halfbloed prins’. Best een goede film nog steeds, met de aanloop naar het bombastische einde en het gevecht tegen ‘Voldemort’ 😉
Maar toen kreeg ik een geweldige toverspreuk in gedachten: “Relativa Maxima!”
Ofwel: maximaal relativeren. Want tja… Is alles onoplosbaar? Ga ik echt dood? Is dit het einde?
Aan het eind van deze Restflits zal ik deze vragen beantwoorden.
PC kapot!
Op de vraag “Ga ik echt dood?” zou ik al iets kunnen zeggen. Want ik ben maandag in mijn ‘hart’ geraakt! Keihard. TIK… Een hoop geruis en mijn belangrijke PC bleek… KAPOT!
Mijn belangrijkste dagbesteding en eigenlijk nog enige verbinding naar buiten; met de maatschappij… Zonder werkende PC kan ik gewoonweg niet meer leven. Als ik definitief geen PC meer zou hebben, dan zou ik inderdaad op het randje staan om uit te stappen…
Gelukkig… (Je ziet… Ik schrijf toch weer een Restflits!) Heb ik nog een reserve PC. Het beestje waarop ik nu zit te werken is mijn oude PC, die Windows 10 enige jaren geleden echt niet meer trok en steeds vaker vast begon te lopen. Toevallig wilde mijn dochter toen een nieuwe kopen omdat zij ook tegen capaciteits-problemen aanliep. Haar PC mocht ik hebben! En dat is voor mij een veel krachtiger apparaat en hiermee kon ik weer jaren vooruit. Tot maandag dus…
Mijn oude PC was niet kapot maar gewoon verschrikkelijk traag met Windows dus die had ik ook als een soort testcase voorzien van het gratis besturingssysteem Linux! Ik was daar nooit een fan van, hoewel al tijdens mijn werk geadviseerd door enkele collega’s als betrouwbaarder, sneller en veiliger (privacy) systeem. Maar zo anders dat ik er nooit voor wilde gaan.
Toch is het me gelukt om op mijn oude PC Linux ‘Mint’ te installeren en een aantal basis programma’s zoals mijn favoriete browser Opera en mijn tekstverwerkingsprogramma ‘Libre Office‘. Het werkt nog steeds een beetje traag… Maar het werkt!
Maar ik wil natuurlijk wel weer mijn goede PC terug! Wat is er gebeurd?
In eerste instantie dacht ik aan iets ernstigs. Na een ‘TIK’ verwacht je dat er iets is ‘geknald’ of zo… Uitgebrand… Maar ik rook niks. Voeding kapot? Ander duur elektronisch onderdeel?
Het gekke was dat ik geen ‘piepjes’ hoorde, die je vaak wel hoort als er vitale onderdelen kapot zijn. Maar Windows startte wel heel even op om daarna de PC weer uit te zien vallen.
Na openmaken van de kast (ik ben toch jarenlang ‘helpdesker’ geweest!) zag ik het meteen:
Midden op het zogenaamde ‘moederbord’ van de PC zit de ‘processor’. Het hart van elke PC.
Die wordt bij gebruik altijd warm. Daarom zit daar altijd een metalen ‘koelvin’ op, voorzien van een ventilator. Dit hele koelgedeelte was er simpelweg afgevallen! Zonder koeling wordt die uiteraard direct te heet, waardoor het systeem uit voorzorg direct uit gaat.
Om die koeling vast te houden op de processor zit er een beugeltje overheen, die over twee plastic lipjes was geklemd. Een van die lipjes was gewoon afgebroken… Soort van ‘versleten’ zeg maar…
Hierna heb ik de PC op zijn kant gelegd en de koeling er simpelweg op gelegd, zonder de bevestiging. En toen startte de PC weer gewoon op en is gisteren de hele dag blijven draaien.
Maar rechtop zetten kan dus niet. En dat is lastig op mijn werkplek in een wandkast in de woonkamer…
Nu kan ik naar een computerwinkel om hem te laten repareren. Dit zal geen lastige reparatie zijn maar ‘elk uurtje is een factuurtje’ en dan komt het onderdeel er nog bij. 100 euro ben ik zo kwijt vrees ik… Geld… Wat ik nu juist na de APK niet heb.
Daarbij vraag ik me af of ik daar na zaterdag nog binnen mag, als de mondkapjes weer verplicht zijn (zie later in deze Restflits).
Dilemma.
De komende dagen ga ik kijken of ik zelf die koeling op een of andere manier weer kan bevestigen op de processor. Of dat ik ruimte kan vrijmaken in mijn kast en het apparaat dan maar neer zal leggen… Als het zo werkt en het kost niets… Tja.
Maar je zult mogelijk begrijpen dat maandag mijn hart even stil stond…
En net daarvoor had ik al een ander probleem moeten verwerken:
APK slot?
Maandag begon de dag met het ophalen van mijn nu goedgekeurde ‘Bal-en-O’.
De nieuwe linkerachtergordel zit erin en nu is de auto weer ‘veilig’.
Ik heb nog gekeken maar zag geen verschil met de oude… Die oude heb ik overigens nooit goed bekeken. In de tijd dat ik deze auto heb (sinds 2013) is die nooit gebruikt…
Maar goed, 200 euro armer en ik mag weer een jaar rijden. Maar kan ik wel rijden?
Bij de garage moesten ze de auto maandagmorgen weer met de startkabel opstarten en de motor stond al even te draaien op de parkeerplaats toen ik aankwam, opgehaald door een medewerker.
Ze zouden tijdens de stalling wel die eerder genoemde schakelaar hebben gebruikt.
Maar ja, “de accu is gewoon slecht”. Ze hadden dit kunnen oplossen maar dan was de rekening 175 euro hoger uitgevallen… Ik zei het vorige keer al. WTF!!! 175 voor een auto die vermoedelijk nu nergens meer dan 500 zou kunnen opbrengen.
Ik had al even gekeken afgelopen week en kan zo online accu’s bestellen tot rond de 75 euro. En de goedkoopste zag ik zelfs al voor 34 euro bij een ‘tuincentrum’ in Brabant! Maar die levert helaas niet online. Ik vertelde het de ‘baas’ ook. “Ja, dan is die volgend jaar weer kapot.” Wat een oetlul… Alsof alles onder hun prijs gewoon waardeloos is…
Ik zei ook: “Ik zal blij zijn als deze auto gewoon nog 1 jaar rijdt!” ‘Boer met kiespijn’ effect…
Onbegrijpelijk. Als ze even een stapje extra hadden gezet en elders een accu besteld, hadden ze dit voor me kunnen oplossen. Net zoals ze vroeger altijd deden…
Maar wat nu? Start de auto inderdaad niet meer zonder startkabels en dus een externe accu?
Vandaag heb ik het getest. Ik wilde juist vandaag enkele dingen extra in voorraad gaan kopen bij de supermarkten Dirk en Lidl zolang de mondkapjes nog niet op moeten en verwachtte iets groter gewicht op de fiets. Maar tegelijk deze test was natuurlijk super belangrijk! Doet ie het of doet ie het niet? 😉
Nou… Hij deed het gewoon! Eigenlijk net zoals het hele afgelopen jaar als ik de auto koud moest starten, soms na een maand stil gestaan te hebben. Ik weet dat ik niets elektrisch bij voorbaat moet aanzetten, zoals verlichting, want dan trekt ie de startmotor niet meer. Maar anders gewoon prima.
Zo ook nu dus weer!
Nou… Wat is dan in de garage gebeurd dat die daar niet meer kon starten?
Voor de APK zullen ze hem uiteraard wel hebben getest op de bekende onderdelen, zoals verlichting, werking van cruciale onderdelen maar niet mee hebben gereden. Dan laadt de accu nauwelijks op maar wordt wel leeg getrokken als die zwak is.
Ze zouden die hoofdschakelaar naast de accu wel hebben gebruikt om de storing van de lekspanning te voorkomen. Maar is dat zo?
Hoe het ook zij: na mijn ritje maandag van de garage naar huis, met een heel klein extra rondje in de wijk, was die dus voldoende opgeladen om nu weer normaal te kunnen starten.
Ik weet dat het een keer afgelopen kan zijn, misschien zeker met een eventuele echt strenge winter en dan een koude start, maar voor nu moet ik nog geen nieuwe accu kopen.
Uiteraard was dit een opluchting want zeker de komende tijd zal de auto voor mij nog steeds belangrijk zijn om ergens te komen zonder van het OV gebruik te moeten maken.
Want de mondkapjesplicht blijft…:
Mijn leven door corona verder kapot?
Gisteren was dan dus die aangekondigde persconferentie van de demissionaire boevenbende in Den Haag. Ik heb niet gekeken. 5 miljoen andere mensen wel schijnt het… Tja, de nieuwe coronamaatregelen waren inderdaad maandag al uitgelekt en dinsdag overdag al volop in de diverse media ter discussie. Waarom moet ik dan nog een keer kijken naar die leugenachtige koppen van gasten die het echt geen ene moer interesseert hoe slecht veel mensen het hebben in dit “Geweldige land”? Ik weet dat ik me toch alleen maar dooderger en dat is niet gezond.
Maar wat ik al had voorspeld in mijn laatste Restflits – mijn grootste vrees: opnieuw mondkapjesplicht – is inderdaad weer uitgekomen. Dit was voor mij maandag de derde grote klap in mijn gevoelsleven. Ik zag het echt even niet meer zitten.
Moet ik nu weer uitsluitend online mijn boodschappen gaan doen bij de Plus? Wat uiteindelijk toch duurder is en ik kan minder kiezen wat ik echt graag wil hebben.
En belangrijker: na de vele maanden thuis zitten van de vorige keer, ben ik er fysiek niet beter op geworden. Door nog minder buitenlucht en beweging ben ik dikker, strammer en sneller vermoeid geworden. Ik kan nauwelijks nog wat grotere inspanningen aan.
Helaas heeft de zomerperiode dat niet verbeterd omdat het weer in zijn algemeen tegen zat en ik veel minder buiten ben geweest dan ik gehoopt had.
En nu, de wintertijd net ingegaan, moet ik weer rekenen op maandenlang thuis zitten?
Ik weet bijna zeker dat dit me verder kapot zal maken. Ook al is het meestal maar een paar keer in de week; die bezoekjes aan de supermarkten zorgden er toch voor dat ik even lekker buiten kom op de fiets, dus ook mijn knieën nog een beetje soepel houd, wat je met uitsluitend lopen niet doet maar ze juist belast, wat voor artrose niet handig is. Ik wil dat niet weer kwijt!
In de sociale media (Twitter en Facebook) heb ik mijn verdriet al geuit. Maar daar is het net als de haat tegen ongevaccineerden geen normale discussie: wie zogenaamd geen mondkapje op ‘kan’ mankeert iets aan zijn hoofd. Ik overdrijf en ben een wappie. Mensen begrijpen veelal niet dat sommigen met longklachten gewoon niet goed kunnen ademen door zo’n ding. Enige discussie verloor ik altijd al bij de vorige mondkapjesplicht. Nu ben ik dus voorzichtig waar ik iets zeg…
Nu kreeg ik gelukkig wel een paar positieve reacties! Die beiden zeiden dat “ik gewoon zou moeten gaan naar de supermarkten, ook zonder mondkapje”. Mensen zouden maar gewoon moeten accepteren dat er ook uitzonderingen kunnen zijn. Fijn! Maar deze meningen hoor ik niet zo vaak.
Daarom heb ik vandaag dus enkele regulier gebruikte producten iets groter ingekocht, zodat ik er enkele weken mee vooruit kan. Met echt verse producten is dat natuurlijk moeilijk.
Wat nu? Nu zit ik moed te verzamelen om volgende week (zaterdag gaat de plicht zogezegd weer in) met niet al te veel druk en een klein boodschappenlijstje te gaan proberen gewoon boodschappen te doen. Bij de Dirk of bij de Lidl. In deze beide supermarkten heb ik nog nooit iets van een ‘handhaver’ rond zien lopen. Of een beveiliger. In tegenstelling tot het winkelcentrum in mijn wijk, waar altijd een paar beveiligers rondlopen die mensen aanspraken op hun mondkapjes. Daar heb ik over gelezen.
In de winkels die ik noemde is het voornamelijk sociale controle. En ik heb nog geen idee of het personeel mij erop zal aanspreken… Die hebben eigenlijk geen bevoegdheid mij de winkel uit te zetten, alleen maar handhaving of politie te bellen als ze problemen ervaren. Nou ja… Ik ga daar geen stennis schoppen! Ik doe snel mijn boodschappen en wil zelf ook zo snel mogelijk weer naar buiten… Wie weet doen wel meer mensen dit (ik heb er wel eens iets over gelezen) en maak ik me veel te druk. Maar dat is nu eenmaal ook een probleem wat ik heb. Mentaal me te snel opwinden…
Ik moet dit allemaal even laten bezinken en volgende week zie ik wel of er grote nood aan boodschappen is.
De afgelopen maanden was ik al redelijk actief met een voorraad inslaan van vooral diepvries, die nu zowel binnen als in de berging flink vol zit! Dat mag ik best eens langzaam gaan opmaken.
Ik beloof hier snel op terug te komen, als ik hier ervaringen mee heb gehad.
Over het nut van de mondkapjes…
Wat nog Rot… euh Rest
In het begin van deze Restflits had ik al gezegd aan het eind met de antwoorden te komen op de mezelf gestelde (dramatische) vragen. Is dit het einde? Ga ik dood? Zijn alle maandag opgedoemde problemen onoplosbaar? Welnu, ook na de succesvol toegepaste spreuk ‘Relativa maxima’ was dit een dag later natuurlijk al veel hoopvoller. 😉
Mijn auto blijkt dit jaar weer ‘redelijk’ door de APK te zijn gekomen en doet het nog.
Mijn PC lijkt niet ernstig ‘kapot’ maar alleen ‘beschadigd’ wat misschien simpel opgelost kan worden.
En dat ik dood ga… Is natuurlijk altijd een zekerheid, alleen weet niemand wanneer.
Mogelijk word ik met al mijn kwalen gewoon 100… (ugh) Maar mogelijk val ik straks neer na een hartstilstand. Genetisch gezien een van de waarschijnlijke mogelijkheden om aan te overlijden. En dan heb ik niemand direct om me heen om 112 te bellen of me te reanimeren, dus… dan is het gewoon afgelopen. Dat kan gewoon. Maar niets is bij mij nog zeker.
Anders is dat met Rot. Vandaar de kop… ’Wat nog Rot’…
En dan doel ik op zanger, componist en tekstschrijver Jan Rot. Vermoedelijk zullen nu wel wat meer mensen zijn naam kennen, omdat hij juist de laatste tijd zo vaak in de media te zien is vanwege zijn ongeneeslijke ziekte.
Voor die tijd was hij bij het grote publiek nauwelijks bekend… Terwijl hij toch al vele jaren ontelbare beroemd geworden songs heeft ‘hertaald’ voor meestal andere (wel bekende) artiesten, zoals Rob de Nijs, Bløf, Jan Keizer (BZN) en Boudewijn de Groot. Maar vele andere artiesten gebruikte de ‘hertalingen’ van zijn hand.
Hij noemde het altijd ‘hertalingen’ omdat de term ‘vertalingen’ feitelijk een letterlijke vertaling van een buitenlandse song inhoudt. Jan Rot geeft er altijd zijn eigen draai aan, die qua inhoud soms afwijkt van het origineel. Op zich is hij daarin gewoon een bijna ongeëvenaarde kunstenaar.
Eind 2017 heb ik zelfs in mijn situatie een zeldzaam bezoek gebracht aan de show van Kees Thies: ‘Kunstmin Live’, waar toen Jan Rot centraal stond! Ik ben niet eens een fan van al zijn liedjes (ook niet de hits uit mijn d.j.-tijd) maar had hem altijd op een speciale plek staan. Respect voor zijn zo gewone en mooie persoonlijkheid.
Maar hij gaat dus wel dood… En dat zou best wel eens redelijk snel kunnen zijn.
Terwijl hij pas begin dit jaar na een plotselinge ziekte te horen kreeg dat hij darmkanker had!
Behandelingen gehad, tumor weg maar de uitzaaiingen bleken al te ver gevorderd.
Hij is nu 63 en zal zijn 64e verjaardag op 25 december vermoedelijk nog wel kunnen beleven.
Maar eigenlijk had hij een verjaardagsshow gepland op zijn 65e en de kans dat hij dit nog haalt lijkt zeer onwaarschijnlijk. Daarom wordt deze show nu volgende maand op 2 december gehouden. Het Luxor Theater in Rotterdam is al uitverkocht… Nu is Rot opeens Hot. In zijn laatste maanden. Of weken. Of… dagen.
Toen ik het onderstaande recente filmpje later terugkeek, kreeg ik de neiging om te vrezen of hij het nog wel volhoudt, tot zijn echte verjaardag…
Maar als ik dit allemaal lees, ook op zijn Instagram en Facebook die ik al jaren volg, dan vind ik absoluut niet dat ik ergens over mag klagen. Ik voel me niet Rot! Dat voelt Rot zelf niet eens. Hij geniet van wat hij nog kan met zijn muziek en geweldige gezin.
Hallelujah! 🙂
