Restflits donderdag 20 mei 2021

Vandaag in de Restflits:
– Intro
– Eurovisie Songfestival?
– Coronacrisis Deel eindeloos: Lekker op vakantie?
– Gezondheid: Berry Blaster, bezoek aan ASZ
– Hoe houd ik het vol?
– Wat nog Rest

Intro

Voor de verandering eerst een intro.
Omdat ik wil beginnen om te zeggen dat ik eigenlijk helemaal geen zin heb om iets te schrijven.
Maar ik voel dat het moet. Ik heb al eerder geschreven dat ik een beetje in een neergaande spiraal zit… Genoeg van heel veel en zoveel uitzichtloosheid dat ik niet meer weet wat ik moet doen.
Schrijven geeft me dan uiteindelijk altijd weer die voldoening als ik een en ander ‘op papier’ heb gezet. De uitlaatklep is noodzakelijk.

Af en toe kom ik nog steeds met wat grotere artikelen, veelal dan over seksualiteit en de gerelateerde ‘Vrijheid Van MeningsUiting’, waar ik me zorgen over maak.
Omdat ik wel de ruimte moet houden om te blijven schrijven! Als ze me dat afnemen of als mijn vingers niet meer willen… Dan zie ik een zeker eind naderen.
Maar dan zijn er vaak actuele ontwikkelingen of goede externe artikelen die me inspiratie geven.
Het leven… zoals ik dat nu beleef… geeft me weinig inspiratie meer.
Dus wat ik hieronder ga schrijven pers ik weer uit de naden van mijn vingertoppen (mijn tenen zitten te ver weg…) omdat de onderwerpen me wel ‘bezighouden’ maar vaak niet in positieve zin. Deze Restflits wordt er dus niet eentje in juichstemming… Maar wie weet hoe ik me zal voelen aan het eind, als alles eruit is gegooid. YES! Let’s go. 😉

Eurovisie Songfestival?

Sinds ik mijn band met Kroatië een beetje kwijt ben geraakt (na de scheiding) was mijn belangstelling al sterk afgenomen voor het jaarlijkse liedjesfestival. Vaak kende ik de Kroatische artiesten en we leefden altijd mee met hun prestaties. Nederland heb ik nooit bijzonder gevonden… Gewoon echt nooit mijn stijl van liedjes. Op enkele uitzonderingen na.
En de ontwikkelingen dat het vaak steeds ‘gekker’ werd met de shows lag me ook niet meer.
Ook zag ik het continu op elkaar stemmen van bepaalde buurlanden als een ontwrichtende factor. Eigenlijk telt het niet meer zo dat je een ‘goed’ lied hebt en een echt goed optreden.
Keek ik dus tot een jaar of 10 geleden nog wel trouw naar het Songfestival; daarna is dat afgezakt tot de laatste jaren volledig niet meer. Te vermoeiend. Te negatief. Voor mij.
Zelfs de winst van Nederland 2 jaar geleden boeide me niet… Duncan Laurence… Boeiend. Aardig nummer hoor. Maar na enkele keren steeds het zelfde stukje refrein te hebben gehoord en dat domme witte lampje te hebben gezien werd het me te veel.
En Jeangu Macrooy? Fijn voor hem en zijn (brood-) nodige aandacht… Maar dit was het dan weer voor een aantal jaren hoop ik, dat Nederland aan de top komt. Drie keer niks.
Dat het na een valse (Corona-) start vorig jaar niet door kon gaan en nu in uitgeklede vorm wel is leuk voor Rotterdam… Misschien. Maar dit kost natuurlijk grote bakken vol met geld en waarvoor?
Wie betaalt dat? Sponsors hebben het al moeilijk door het gebrek aan opsierende feesten rondom het festival… Ik denk dat hier voornamelijk belastinggeld in zit. Wij betalen het dus grotendeels…

Alle respect voor alle deelnemende artiesten en mensen in de organisatie die daar echt hun ziel en zaligheid in hebben gestopt. Want dat mag je echt niet onderschatten.
Maar aan mij gaat het weer helemaal voorbij. Ik kijk er geen seconde naar en heb er ook nog niet één liedje van gehoord via internet of zo. Ik kan daar niet vrolijk meer van worden. Helaas, want dat zou juist wel passen in mijn situatie… Maar de ergernis overheerst.

Coronacrisis Deel eindeloos: Lekker op vakantie?

Jaja, de beloofde versoepelingen gaan door! De ‘cijfers’ dalen sterk en we ‘mogen’ weer van alles. Terwijl de ziekenhuizen nog bij moeten komen van de aanhoudende druk en eigenlijk de achterstanden moeten wegwerken (van uitgestelde operaties), is de politiek tijdens de slepende formatie natuurlijk zo lyrisch om het goede nieuws er doorheen te drukken. Natuurlijk ook vanwege de groeiende economische druk vanuit diverse sectoren.
En zelfs de sekswerkers mochten vanaf gisteren weer aan het werk!
We mogen weer! Pretparken, vakantie, neuken en shoppen! Iedereen gaat weer LOS!
Alleen de cultuursector blijft nog achter en daar worden ze natuurlijk wel een beetje moedeloos van.
Want ze “kunnen zo makkelijk” met de nodige beperkingen vele mensen weer plezieren in theaters en bioscopen. Maar de bordelen mogen wel open… Auw. Dat steekt.
Ze vergeten wel dat de cultuursector wel vaak financiële ondersteuning heeft gehad en sekswerkers volledig niet…
Maar goed, die hele ‘strijd’ boeit mij ook voor geen meter.
Voor mij is bepalend wanneer ik weer zonder mondkapje de supermarkt in mag en met de bus mag reizen. En daarover is nog geen woord gesproken.
Eerlijk gezegd verwacht ik dat dit juist nog aan zal houden als laatste buffer om al die versoepelingen door te laten gaan. Iedereen mag alles weer maar wel op 1,5 meter en met mondkapje. Tja…

Maar ook vakanties mogen dus weer.
Mijn ex-partner zit inmiddels ook al te springen met de ontvangen uitnodiging van het RIVM om gevaccineerd te worden, want zij wil net als vorig jaar natuurlijk weer gewoon een paar maanden naar haar vaderland. Logisch. Alleen gelden nu wel restricties die er vorig jaar niet waren: alleen met corona-paspoort mag ze daar naar toe. En zo gaat dat met veel landen.
Bepakt, bezakt met alle geweldige voornemens om zo snel mogelijk weer uit te vliegen naar warme stranden, palmbomen, terrassen, zuipen, feesten… maar wel met vaccinatie en mondkapje.
Pfff… Wat een malloten.

Was ZOOOO fijne vakantie!!!

Ik ben nu al 10 jaar niet meer op vakantie geweest. 2011 was voor het laatst. In Kroatië natuurlijk.
Dat komt nooit meer terug. Kan het fysiek niet meer maar financieel ook niet. (Kom ik later nog op terug.) Maar ik mis het ook niet.
En als ik ergens zou willen gaan, dan zou ik weigeren dat met mondkapje te doen. Dan kan je toch geen vrij vakantiegevoel beleven? En de aanblik van vele mensen (ja ook buiten op straat!) met al die mondkapjes maakt me depressief. Het doet me denken aan landen zoals China waar iedereen slaafs doet wat de staat opdraagt. Niet mijn soort van genieten…
Maar nee, de decadente massa neemt dat allemaal voor lief als ze weer uit hun bol mogen…
En dat er net als vorig jaar dan weer extra veel besmettingen bij gaan komen, daar denkt ook niemand aan. Want iedereen waant zich beschermd door vaccin en mondkapjes… Bizar dom.
Er zal na de zomer zeker weer een nieuwe golf van infecties komen. Misschien wel met gemuteerde varianten, meegenomen uit die mooie verre landen…
En dan komt of blijft in het najaar weer een nieuwe lockdown. En blijven de mondkapjes nog een jaar. En blijf ik nog een jaar in zelfisolatie…

Ik hoop dat mijn negatieve cynisme een sprookje zal blijken.

Wordt vervolgd

Gezondheid: Berry Blaster, bezoek aan ASZ

Op 10 april had ik in mijn Restflits geschreven over een ‘detox drankje’ wat ik ben gaan gebruiken: ‘Berry Blaster’. Dat gebruik ik nu dus 6 weken en ik zou er nog op terugkomen of het ‘iets’ doet.
Ik ben er echt trouw mee elke ochtend direct na het opstaan. Afgelopen week ben ik aan het derde flesje begonnen.
Nou ja… Ik merk er dus echt helemaal niets van. Terwijl je in die voornamelijk positieve reviews van gebruikers vaak dingen leest over een ‘beter gevoel’ of ‘gewichtsafname’ (bij mannen de buikomvang), kan ik niet zeggen dat er bij mij iets is veranderd.
Nu merk ik misschien ook niets omdat mijn lever mogelijk al voor ik begon nog gewoon ‘goed’ functioneerde. Enige jaren geleden bleek dat na ‘stevig’ drankgebruik ook zo te zijn.
En als je niet ‘ziek’ bent, word je natuurlijk ook nergens ‘beter’ van.
Het zal allicht bijdragen aan een gezondere verwerking van de lever, omdat de goede ingrediënten daarvoor bedoeld zijn.
Daarnaast ben ik ook nog niet gestopt met de drank… Dus het zal alles bij elkaar gewoon de balans misschien iets beter in evenwicht houden.
Voorlopig blijf ik het maar gewoon gebruiken. Baat het niet (merkbaar) dan schaadt het zeker niet.
En zo duur vind ik het momenteel niet.
Dus… dat wat betreft de ‘Berry Blaster’. 🙂

Dan ben ik op vrijdag 14 mei weer naar de halfjaarlijkse controle van mijn bloedvaten in het Albert Schweitzer Ziekenhuis (ASZ) geweest.
Ik zag daar erg tegenop. Niet vanwege het onderzoek; dat ken ik. In het vaatlab maken ze dan echo’s van de bepaalde bloedvaten in buik, benen en liezen en meten daarmee de omvang van de slagaders. In mijn buik en rechterlies is daarom operatief de slagader ‘ingeklemd’ door een kunststof deel, wat de aneurysma verder voorkomt. Mijn linkerlies zou mogelijk een volgende keer aan de beurt zijn maar was de vorige keer nog niet alarmerend uitgezet.
Vandaar de controle. Niet zo spannend. Maar ik zag op tegen het ‘rustig’ binnenlopen zonder mondkapje… Voor mij was dit echt de eerste keer sinds december dat ik ergens ging waar het ‘verplicht’ is.
Bij binnenkomst zitten daar natuurlijk permanent mensen om iedereen op te vangen en eventueel een mondkapje te verstrekken als ze het ‘vergeten’ zijn…
Tegen mij werd natuurlijk ook gelijk gezegd: “Mondkapje?” maar toen ik direct aangaf het niet te kunnen verdragen en ik moeilijk ademhaal was de dame direct vol begrip. Ze maken dat daar natuurlijk wel vaker mee. En ik zal er niet als een ‘weigeraar’ hebben uitgezien… 😉
Na het beantwoorden van de standaardvragen (of je klachten hebt) en mijn handen te hebben gedesinfecteerd, mocht ik gewoon doorlopen. Prima. 🙂

De dame van het vaatlab was later echter minder enthousiast. Toen ze hoorde dat ik nog niet gevaccineerd was en wel een oproep had liggen maar nog even wilde wachten.
Zeker zonder mondkapje… Het zou toch bescherming geven aan anderen! Ik probeerde uit te leggen dat dit nog maar de vraag is… Maar dat het dan toch mezelf als risicopatiënt zou beschermen… Ik gaf aan dat ik al in zelfisolatie zit en me verder aan alle afstandsregels zou houden en zo vrijwel geen gevaar voor anderen kan betekenen. Maar ons gesprek was bekoeld…
Terwijl anderen me na afloop van de scans dan meestal nog wel even zeggen hoe het er uitziet, hield zij het zakelijk: de dokter zal me wel inlichten. Tja… 🙁
Maar goed, als er acuut actie nodig zou zijn, zouden ze me wel eerder bellen denk ik.
Nu heb ik mijn belafspraak volgende week met mijn Avontuurlijke chirurg dus dan hoor ik het wel.

Op zich is het dus verder vrijwel zonder problemen verlopen en ik ben wel blij dat er mensen zijn die wel degelijk begrip kunnen opbrengen voor mensen zonder mondkapje.
Ik hoop dat de versoepelingen nu toch zo snel mogelijk blijven doorzetten en dat het gaat meevallen met hernieuwd oplaaiende besmettingscijfers… Want de huidige situatie houd ik echt niet heel veel langer vol. Daarover:

Hoe houd ik het vol?

Laat ik voorop stellen dat dit niet alleen te maken heeft met mijn ‘zelfisolatie’.
Dat is natuurlijk wel zeer versterkend omdat ik nu echt helemaal nergens meer kom en vanwege het slechte voorjaar ben ik ook nog nauwelijks in de tuin geweest. Dat maandenlange binnen zitten is niet goed natuurlijk. Fysiek ga ik achteruit en mentaal voel ik ook steeds minder.
Maar er spelen meer dingen mee, waaronder de financiële factor elk jaar altijd weer een ‘zwaard van Damocles’ is. Red ik het dit jaar weer zonder te grote roodstand? Krijg ik toch weer kwijtschelding van de Gemeentelijke belastingen?
(Die vraag kan ik nog steeds niet beantwoorden want tot op heden nog geen antwoord van de Gemeente Dordrecht.)
Zeker omdat ik dit jaar een stuk lagere ‘woontoeslag’ krijg, wat maandelijks € 75 scheelt (!), begin ik het nu al te voelen. De roodstand neemt toe.
Gelukkig komt dan eind deze maand het vakantiegeld, wat die roodstand weer even opheft als het goed is.

En dan willen bepaalde politici het vakantiegeld voor mensen met een uitkering misschien afschaffen! Omdat het niet ‘normaal’ is dat mensen met een uitkering sowieso ‘op vakantie’ zouden gaan. Wacht even… Zijn die politici wel op de hoogte van de situatie waar veel minima in verkeren? Die gaan voor het grootste deel ook helemaal nooit (meer) op vakantie! Ze hebben het geld nodig voor opgestapelde rekeningen of om daarvan eindelijk de kapotte wasmachine te vervangen als ze geen reserves meer hadden… Het is geen luxe!
Daarnaast is vakantiegeld gewoon een stuk van de reguliere uitkering (of van het salaris) wat is ingehouden om het daarna tegen de vakantieperiode uit te betalen. Omdat mensen vaak ‘vergeten’ om iets apart te zetten voor hun noodzakelijke rustperiode, al dan niet in eigen huis of op de Bahama’s… 😛
Het is gewoon rechtmatig eigen geld! Willen ze dat ook nog gaan afpakken?
Beter dat ze het dan gewoon niet meer inhouden maar maandelijks bij de uitkeringen optellen.
Dat zou voor mij weer een stuk maandelijks oplopende roodstand schelen!

Begin dit jaar had ik een brief van mijn pensioenfonds ontvangen dat ik vanaf mijn 60e nu eventueel (een deel van) mijn pensioen eerder zou kunnen laten uitbetalen. Dan zou het totaal uiteraard eerder minder worden dus zou ik vanaf mijn officiële pensioenleeftijd (67) minder krijgen.
Ik twijfelde daaraan… Want zoals ik vaak zeg: op de manier waarop ik nu leef en mijn niet meer verbeterende gezondheidssituatie, vraag ik me wel eens af of ik mijn ‘pensioen’ wel zal halen.
Wijlen mijn moeder zei dat ook altijd… En die is ook maar 64 geworden.
Ik ben mijn moeder niet maar zowel fysiek als mentaal heb ik ook mijn oplopende beperkingen…
Waarom dan niet al nu gebruik maken van die pot geld die ik door mijn hele leven gewerkt te hebben, zelf heb opgebouwd? Dan moet ik nu geen 7 jaar elk jaar in de zenuwen zitten of ik het wel volhoud… Dat is ook niet goed voor mijn gezondheid.
Ik heb een en ander dus uitgezocht.
Aan het pensioenfonds ligt het niet: eventuele (eerdere) uitbetaling kan heel eenvoudig online geregeld worden. Maar dan… De uitkeringsverstrekkende instantie. De wet…
Wie een uitkering ontvangt, of dit nu bijstand is, WIA, WW of wat dan ook, moet alle (extra) inkomsten opgeven. Uiteraard. Want hoewel dit echt geen meerderheid is: er zijn mensen die naast hun uitkering ‘zwarte’ inkomsten hebben en daardoor riant kunnen leven… Profiteurs heb je altijd gehad. En die worden (terecht) aangepakt.
Maar ik praat hier over mijn eigen opgebouwde pensioen, waar ik gewoon recht op heb.
Helaas… recht ja, vanaf de pensioengerechtigde leeftijd. Vroeger 65, nu mensen blijkbaar allemaal vitaler blijven 67, in mijn geval. Uitzonderingen doen er niet toe…
Als ik ook maar iets zal laten uitbetalen van mijn pensioen dan wordt dit voor 100% van de uitkering afgetrokken. Dat schiet dus niet op. Dan ben ik het gewoon kwijt.
Ik vind dit een heel rare wet. Zoals er zoveel rare wetten zijn die mensen jarenlang op een houtje laten bijten. In dit geval niet door fouten zoals die van de Belastingdienst of door fout beoordelen van de participatiewet (waar ik ook mee te maken heb gehad) maar gewoon door de keiharde wet.
Ik kan dus wetmatig in grote financiële problemen komen als er onverwachte kosten zijn, de vaste kosten steeds hoger worden en ik steeds hogere schulden opbouw. Theoretisch zou ik dakloos kunnen worden… Genoeg verhalen bekend van mensen die er niet meer zelf uitkwamen.
Gelukkig ben ik op dit moment dan nog mondig genoeg om op tijd aan bellen te trekken als echt nodig… Maar dat kan dus niet iedereen.

Maar als je nu dus weet dat er vanaf mijn 67e een bak geld wetmatig opengaat waardoor ik vanaf dat moment meer dan € 1000 netto meer ga ontvangen dan nu het geval is…
Waarmee ik dan misschien mijn huis nog kan behouden als dat nog niet is ingestort…
Of waarmee ik dan in grote luxe kan gaan leven zoals reizen boeken naar de Bahama’s, dure hoeren elke week laten komen en de duurste whisky gaan drinken die er bestaat…
Als ik dan nog leef… 😛
Dan begrijp ik echt van geen meter dat er in dit soort gevallen niet een klein beetje maatwerk toegepast kan worden, zodat ik die komende 7 jaar een beetje ‘normaler’ kan overbruggen.
Want ze weten dat ik niet beter word en dat ik bij onverwachte tegenvallers steeds weer een beroep moet gaan doen op (schuld-) hulp. Wat allemaal voorkomen zou kunnen worden.
Als de overheid niet zo waanzinnig bizar star zou zijn in hun beleidsvoering en empathisch vermogen. Wat mijns inziens op NUL staat… 🙁

Ook dit wordt natuurlijk voorlopig nog wel even vervolgd…

Wie hanteert de hamer voordat het te laat is?

Wat nog Rest

Nou, met deze ‘Flitsen’ ben ik toch weer lekker een paar uurtjes bezig geweest… Hoewel mijn ogen wel steeds sneller vermoeid raken. Zou dat ook komen door te lang binnen zijn?
Als ik eens buiten loop, even naar de glasbak of zo, dan voel ik altijd veel beter.
Eigenlijk zou ik vandaag ook even buiten moeten zijn… Want het lijkt de beste (droge) dag van de week te blijven. En het gras staat inmiddels al bijna ‘twee kontjes hoog’…

Maar ja, de ZIN ontbreekt gewoon. En de energie om te ‘springen’ als het zo eens uitkomt en nodig is.
Door het gebrek aan standvastigheid (morgen kan ik het niet afmaken als het niet lukt want komt weer regen) durf ik eigenlijk aan niets te beginnen in de tuin.
Maar daarom zit ik dus wel weer te schrijven en dat is dan toch maar weer gelukt.

Was niet allemaal zo positief maar het is dus wel weer mijn ‘Avontuur’; mijn leven.
En zolang het kan probeer ik dat toch maar even te laten ‘Flitsen’. 😉

Kijk, luister, feest, neuk en zuip lekker door de versoepelingen… Maar probeer het rustig aan te doen. Er zijn echt veel mensen die nog helemaal niks kunnen. Die willen niet afbranden…

Tot de volgende Restflits.