Dossier Smeets – Een interpretatie

De mens versus de volksvertegenwoordiger

In mijn ‘Seksflits woensdag 14 april 2021’ kwam ik met het ‘BREAKING’ nieuws over het verse D66-kamerlid Sidney Smeets wat plotseling door een groepje jonge homo’s werd beschuldigd van ‘grooming’: het contact zoeken met (soms) minderjarige jongens om daar seks mee te hebben.
Althans, zo werd het geïnterpreteerd en uiteraard vervolgens megalomaan eerst in het open riool Twitter en later ook in alle andere media gebracht.
Met diverse chat-fragmenten als bewijs en getuigen die daadwerkelijk met hem afspraken en ‘onpasselijke’ zaken hadden meegemaakt.
Aangezien (destijds) ‘Advocaat Smeets’ ook gewoon bepaalde insinuerende teksten onder zijn eigen persoonlijke accountnaam had gepost, kan je niet anders concluderen dat er een kern van waarheid moet zijn: Hij houdt blijkbaar wel van jongere (homo-) mannen en probeerde daar toen regelmatig mee in contact te komen. Zoals – al vaker besproken – meer homo-mannen wel doen.
Het gebeurt. Stiekem. Via Grindr of andere contactmogelijkheden. Soms voor geld, vaker gewoon omdat de mannen (seksueel) contact willen. Ook jonge mannen. Ook tieners.
Juist (jonge) mannen zijn vaker op zoek naar puur seksueel contact.

Toen Sidney Smeets hiermee begon was hij nog ‘uitsluitend’ een redelijk bekende advocaat.
Werkend bij het kantoor van een andere zeer bekende advocaat: ‘Gerard Sprong’.
Het kantoor ‘Sprong Advocaten’ is redelijk ‘berucht’ geworden omdat het vaak moeilijke strafzaken aanneemt en enigszins bekende criminelen bijstond, zoals de destijds beruchte meesterkraker ‘Aage Meinesz’. Die laatste heb ik ook nog meegemaakt omdat hij in de 70er jaren redelijk populair was onder ‘misdaad-liefhebbers’ zoals ik… 😉
In ieder geval staat advocatenkantoor Sprong niet altijd positief bekend omdat ze soms de zwaarste ‘criminelen’ bijstonden, terwijl dit natuurlijk gewoon het recht is van elk mens om eerlijk verdedigd te worden. Dat heb ik helaas moeten missen met ernstige gevolgen…
Een eventuele volgende keer hoop ik dat het kantoor nog ontvankelijk is voor een armoedzaaier zoals ik. 😉
Sidney Smeets heb ik in ieder geval via Twitter leren kennen als iemand die de controverse ook niet schuwt (en daarom bij Sprong werkte) en ook duidelijke en goede meningen had over mensen die bij voorbaat al verkeerd worden beoordeeld, zoals vele vermeende zedendelinquenten.
Terwijl van enige strafbaarheid (nog) niets concreet vaststaat.
Nu staat hij zelf voor het volksgerecht…
De opgefokte gepolariseerde massa heeft hem in het openbaar al veroordeeld en ‘levend verbrand’.
Daar schreef ik de vorige keer al over.

Deze zaak heeft echter veel meer kanten die belicht zouden kunnen en moeten worden.
Ik had gisteren al een artikel in gedachten maar toen kwam Peter Breedveld van ‘Frontaal Naakt’ met zijn interpretatie: ‘De annihilatie van Sidney Smeets’.
Ik sta volledig achter dit artikel en zou een aantal punten daarin exact ook zo hebben willen schrijven. Dat moet ik dus nu niet meer doen.
Maar er blijven nog voldoende andere punten over, die ik ook vanwege mijn bekende ‘rode draad’ op deze blogsite niet onbesproken wil laten. Ook in het kader van ‘HZP’.
Het gaat hier ook om gevoelens. ‘Andere’ gevoelens. Van de mens Sidney Smeets.

Stand van zaken

Zoals ik ook al had voorspeld: in een paar dagen tijd kan er rond dit soort zaken veel gebeuren. En dat is ook gebeurd.
Het interne onderzoek wat D66 heeft ingesteld lijkt nog te lopen maar voor zolang moest Smeets in ieder geval maar even ‘rust’ nemen en publiciteit vermijden. Die rust heeft hij niet lang genomen want gisteren liet hij zelf al weten zich geheel terug te trekken uit D66 en zijn pas verkregen zetel weer ter beschikking te stellen.
Hij zag zelf al in dat ongeacht hoe het onderzoek zal verlopen, zijn reputatie al blijvend is beschadigd en zeker in de politiek zal nu niemand hem meer serieus nemen.
Maar ook zijn advocaten-carrière staat op de tocht.
Hoofdadvocaat Gerard Sprong heeft al aangegeven dat zijn positie als advocaat in zijn kantoor ook wordt ‘bekeken’. Ook een advocaat wordt beoordeeld op zijn gedrag en wordt door veel cliënten mogelijk niet meer vertrouwd als hij zelf over ‘grenzen’ lijkt te zijn gegaan. Zoals ik in mijn ‘Seksflits’ ook al aangaf. *
Het ziet er nu al somber uit voor zijn verdere (openbare) carrière.
Alleen maar omdat hij van mannen houdt en ook graag naar jonge mannen kijkt…
Maar wat heeft hij nu feitelijk gedaan?

Gerard Sprong en Sidney Smeets

Wat ik er nu van heb gezien:
Laat ik voorop stellen dat ik hem een beetje (zacht gezegd) naïef vind. Zelfs alleen nog maar in zijn positie van advocaat had hij al een zekere publieke bekendheid en reputatie.
En die vond ik niet slecht.
Persoonlijk wist ik nog niet eens dat hij homo was.
Maar blijkbaar kon hij de kansen die hij soms kreeg (mede door zijn bekendheid) niet weerstaan.
In naïeve pogingen om via ‘persoonlijke berichten’ in Twitter en mogelijk andere media jonge mannen te complimenteren en zelfs met hen af te spreken, om daar mogelijk ook iets van seksueel contact mee te kunnen krijgen, is hij te ver gegaan.
Het betrof dan (naar mijn weten) wel allemaal homoseksuele mannen en vaak ook (net) 18 jaar of iets ouder maar ook jonger vanaf zo’n 15 of 16 jaar.
Hoe ver de gesprekken via chat allemaal gingen weet ik natuurlijk niet maar wat er nu naar buiten is gekomen spreekt al voor zich.
Hij vindt jonge mannen leuk en komt er graag mee in contact.
Voor zover ik ook heb gezien heeft hij nooit seksuele toespelingen gemaakt met jongens onder de 18 jaar, zoals het ‘voetje vrijen’ in een restaurant met een jongen die net 18 was.
Persoonlijk zegt Smeets dat hij nooit een wet heeft overtreden.
Dat geloof ik ook wel. Zo dom of gek is hij nu ook weer niet… Maar hij zocht wel de grenzen.
Puur voor zijn eigen plezier.
En ik vermoed dat de meeste jongemannen die hem ook daadwerkelijk hebben ontmoet best wel gecharmeerd waren van zijn aandacht. Die bekende advocaat… Voor hen misschien een heel aardige en ‘mooie’ man… Leuk en spannend! Waarom niet?
Of zij ooit aan seks hebben gedacht… Wie zal het zeggen.
Nu geven de mannen die het betrof allemaal aan er niet goed bij te hebben gevoeld en het slachtoffer van het ‘voetje vrijen’ gelukkig ‘gered’ werd door toevallig daar ook aanwezige vrienden. Voelde hij zich nu echt ‘aangerand’? Wat denk je nu zelf als een volwassen homo-man je uitnodigt voor een gezellig etentje, wat hij verder nog kan hopen? Is een jongeman van 18 jaar ook niet een beetje toe aan seks?
Of was Smeets in alle gevallen zo ‘sneaky’ in zijn toenaderingen en heeft hij zijn volwassen en professionele overtuigingskracht als advocaat in de strijd geworpen om zijn ‘slachtoffers’ zodanig te intimideren dat ze geen “nee” meer durfden zeggen?

Het punt is vermoedelijk dat er geen keiharde bewijzen zullen zijn van werkelijk strafbare feiten en dat geen OM hier tijd aan zal willen besteden.
En dan zal de ‘waarheid’ vermoedelijk nooit helemaal aan het licht komen.
Maar feit is dus ook dat zijn carrière vernietigd is en hij misschien heel lang eenzaam achter zal blijven om zijn ‘wonden’ te likken…
Was dat het allemaal waard?

De mens Smeets

Primair zijn we natuurlijk allemaal mensen. Van stratenmaker tot bankdirecteur, van magazijnbediende tot premier… Mensen met gevoelens. En met menselijke behoeften. Zoals eten en drinken en… seks. Open deur.
Sommige mensen hebben echter ‘lastige’ gevoelens. Dat is mijn stokpaardje.
Niet alleen vallen ze soms op mensen van hetzelfde geslacht, wat op zich nog altijd een moeilijke geaardheid is, vooral om daar voor de eerste keer dat je dit beseft (als puber) mee naar buiten te komen. ‘Uit de kast komen’ is ondanks de wijde hedendaagse acceptatie nog altijd een grote strijd en een taboe wat in de beste gezinnen voor zeer grote problemen kan zorgen. Laat staan wat dit met de gevoelens van homoseksuele jongens en meisjes doet.
Nog moeilijker (en zeker nog niet geaccepteerd) is het als je gevoelens hebt voor jongere mensen.
Voor minderjarigen. Niet alleen voor kinderen (pedofielen) maar ook gevoelens voor jongere tieners (vanaf 13 of 14 jaar) is een zeer groot taboe. Eigenlijk zegt een meerderheid van de bevolking dat dit niet mag en niet kan. De huidige wettelijk toegestane leeftijd om seks te mogen hebben vinden velen al te laag. Jongens en meiden van 16 jaar zijn ‘kinderen’. Niet seksueel.
Wat natuurlijk (bewezen) onzin is. Vanaf het begin van de puberteit (vanaf gemiddeld 11/12 jaar) kunnen seksuele gevoelens al beginnen op te spelen.
Ik wil dit weer illustreren met een voorbeeld van mezelf, hoewel ik dit al eerder heb geschreven. Maar in dit verband vind ik dit weer belangrijk.

Vanaf 11 jaar was ik al geïnteresseerd in meisjes en kreeg ik al seksuele gevoelens.
En vanaf ongeveer 12 of 13 jaar wilde ik gewoon seks… Maar had nog geen idee hoe dat ooit zou kunnen.
Ongeveer op mijn 17e jaar, toen ik begon met mijn d.j.-hobby, ontmoette ik een oudere (in Dordrecht bekende) d.j. die mij zijn discomeubel verkocht, waar ik later een aantal jaren mee op drive-in show ging. Hij nodigde mij uit in zijn flatje en we spraken over van alles.
Toen vroeg hij opeens of ik al een vriendinnetje had en toen ik dat ontkende, waarom dan niet.
Ik gaf aan dat ik “gewoon nog niemand had gevonden” maar dat ik het uiteraard wel leuk zou vinden om een meisje te ontmoeten. Hij knikte en wist toen voldoende.
Pas later ontdekte ik dat hij ook een bekende ‘stations-homo’ was; samen met enkele collega-homo’s stond hij vaak op het Dordtse station te kijken naar (jonge) mannen en mogelijk te wachten op eventuele contacten… Dat bleek toen bekend.
Door een van die gasten ben ik op mijn 19e een keer in mijn kruis gegrepen toen we elkaar passeerden in de openbare stationstoiletten…
In die tijd was ik nog super naïef maar begreep dus wel wat die oude d.j. eigenlijk met me had willen doen.
Tegenwoordig gaan die contacten dan natuurlijk niet meer zo ‘openbaar’ maar wie nu de wegen kent, weet dat het nog steeds gebeurt. Vooral veel homo’s ontmoeten elkaar op bepaalde plekken en daar zitten gewoon ook heel veel jonge homo’s tussen: tieners vanaf een jaar of 14, die ook al gewoon seks zoeken.
Meisjes doen dit veel minder vaak (vrijwel niet) en daarom moest ik wachten tot ik het op volwassen leeftijd ergens kon vinden.

Daarbij kwam dat ik ook al snel ontdekte ook jongere meiden seksueel aantrekkelijk te vinden.
Meestal de meiden vanaf zo’n 13/14 jaar, die er soms al gruwelijk sexy uit kunnen zien.
Dat weten heel veel mannen. En ik weet zeker dat er ook heel veel mannen zijn die ook heimelijk naar de jongere meiden kijken, als ze daar de kans voor krijgen.
Dat is geen misdaad. Het zijn natuurlijke gevoelens.
Maar als gezond denkende volwassen man weet je dat dit slechts een fantasie is. In werkelijkheid kan zoiets niet en je gaat dit ook niet zoeken. En dat heb ik ook nooit gedaan.
Maar kijken doe ik wel en dat blijf ik ook doen.
Dit bracht mij in conflict met de politie in 2018 toen ik hen zelf had gebeld na geïntimideerd te zijn door een groepje tienermeiden, nadat ik ze al lopende over straat in een opwelling met mijn telefoon had gefotografeerd. Ik vond het wel grappig, zo’n groep van een stuk of 8 tienermeiden van pakweg 14 jaar… Zoiets zie je in mijn doodlopende straat nooit.
Maar ze vonden dit niet leuk en kwamen aanbellen en zeuren over “waarom” en “privacy” en zo.
Zelfs toen ik aan de deur had uitgelegd dat ik er niks kwaads mee wilde en de paar foto’s wel zou verwijderen (wat ik ook deed toen), bleven ze terugkomen en aanbellen. Want “wat ik had gedaan was fout” in hun ogen. Ik vond dat achteraf ook wel maar was dus al een beetje onder invloed van drank en mijn actie was iets te ondoordacht… Maar verder?
Toen ze bleven aanbellen ging ik over de rooie en kon niets anders meer dan gillen en deed de deur niet meer open. Toen vertrokken ze.
Maar ik was bang dat ze me later zouden ‘aangeven’ of zo, terwijl er feitelijk niks was gebeurd maar ik wilde dit voor zijn en belde zelf de politie, omdat ik in mijn situatie toen niet voor mezelf instond als ze weer zouden aanbellen. Niet dat ik hen iets zou aandoen maar het gillen zou ook schade kunnen aanrichten…
Maar ze kwamen (gelukkig) niet meer. Wel kwamen de wijkagenten een dag later op bezoek. Tijdens het gesprek lieten ze opeens weten mij te ‘kennen’ van eerder gedane ‘discutabele’ uitspraken op Twitter! Dat was inmiddels al weer een paar jaar daarvoor gebeurd.
Toen ik me nog onder een andere naam (te) provocatief uitliet over seksualiteit en jongeren.
De tweets waren ongetwijfeld aangegeven maar die had ik destijds allemaal al verwijderd, alsmede dat hele account omdat ik zag dat ik het niet op die manier kon doen. Toen was ik zelf ook nog niet helemaal helder en gewoon mentaal nog niet in orde.
Dat is pas in 2018 allemaal veranderd.
Maar goed, de politie confronteerde me dus met deze dingen…
Omdat het wettelijk niet strafbaar was en alles inmiddels al lang weg was, hadden ze er toen verder niets mee gedaan. Maar het staat dus wel (nog altijd) opgeslagen in mijn ‘dossier’…
Hier heb ik het vaak over. Je raakt het ‘levenslang’ nooit meer kwijt.

Ze gaven aan dat mijn belangstelling voor jongere meiden niet ‘goed’ was. Ook al stelde dat maken van die foto op zich niets voor. Ook niet strafbaar, mits de gefotografeerden geen bezwaar maken. En dat hadden ze gedaan en ik had de foto’s verwijderd. Case closed.
Maar ik moest voorzichtiger zijn. Voor ik het wist zou ik in de buurt een ‘reputatie’ kunnen krijgen en als wijkagenten wilden ze dit natuurlijk voorkomen.
Ze vroegen toen nog of ik daadwerkelijk seks zou willen hebben met een minderjarige. Een meisje dus vanaf zo’n 14 of 15 jaar (of mogelijk zelfs jonger…).
Toen sprak ik heel eerlijk uit: “Als een mooie jonge tiener voor me zou staan met de vraag dat ze seks met me zou willen… Dan zou ik niet weten of ik dan nee kan zeggen.” De politie reageerde geschokt… Maar ik wees ze ook op mijn forse buikomvang en zei: “Maar wat denk je zelf… Zal er ooit een tiener zomaar met iemand zoals ik seks willen hebben?”
Ik probeerde uit te leggen dat er met fantasieën niets mis is en dat ik op geen enkele wijze er ooit over gedacht heb om zoiets te zoeken.
Maar een dag later kwamen ze terug met een formulier voor ‘De Waag’, een GGZ-instelling voor onder andere zedendelinquenten die mensen kan helpen die over de grenzen zijn gegaan of dreigen te gaan. Ik kende die al; was al eens eerder voorgesteld en had ik eerder al afgewezen.
De politie heb ik toen netjes doch dringend verzocht om mijn huis te verlaten en dat ik ontstemd was over het feit dat ze er totaal niets van begrepen.
Later heb ik nog een bericht gestuurd dat ik hier graag verder over wil praten, maar uitsluitend in aanwezigheid van een (forensisch) psycholoog die wel kan beoordelen wat er met mij ‘aan de hand’ is. Nooit meer wat van gehoord.
Wel een bezoek van de zedenpolitie om te proberen mijn computer vrijwillig te laten onderzoeken op kinderporno… Wat ik natuurlijk ook heb geweigerd.
Wat ik al vaker zeg: mijn naam staat sinds 2003 in rood gebeiteld in de justitiële registers en op die grond is mijn eventuele reputatie voor de rest van mijn leven ook bezegeld. Eventuele kansen in de politiek zou ik ook nooit meer hebben.
Terwijl ik nog nooit een mens onjuist of grensoverschrijdend heb benaderd of zelfs maar pogingen daartoe heb ondernomen.

Sidney Smeets heeft dat in de ogen van het volk wel gedaan. Minderjarige jongens laten weten dat hij ze mooi vindt. En soms zelfs fysieke contacten gelegd door ontmoetingen.
Dat is voor een onbekende Nederlander al een risicovolle daad. Hij als bekende Nederlander had toch iets beter moeten weten.
Maar dat is toch lastig als je nog in de bloei van je fysieke leven bent en je gevoelens niet kunt afsluiten. Wie dan kansen krijgt, contacten eenvoudig kan realiseren en dan ook nog laat gebeuren dan is het moeilijk daar weerstand aan te bieden.
In dat opzicht begrijp ik hem dus heel goed. En misschien had ik dit in zijn situatie ook wel gedaan.
Maar ik had een gezin en daarna ben ik nu gewoon, fysiek veel te slecht, te oud en onbelangrijk om nog van enige ‘waarde’ te kunnen zijn.
Gelukkig maar… Want sommige ‘oude bokken’ maken vreemde sprongen als je de berichten leest die er sinds #metoo allemaal los zijn gekomen…

Het primaire punt waar alles nu om draait is wel wederom het ‘gevoel’. Dat schakel je nooit meer uit. Hoe oud en gebrekkig je ook wordt.
Hoewel iedereen voor zichzelf goed moet beseffen wat de (gezonde) grenzen zijn; de omgeving, de hele maatschappij, zou zich nu eens beter moeten richten op het ‘natuurlijke’ van die gevoelens.

Smeets was onhandig vanwege zijn bekendheid en carrière maar is hij daarom een ‘slecht’ mens?
Als ‘ervaringsdeskundige’ is hij nu misschien nog wel een beter mens geworden en nog beter in staat om cliënten met vergelijkbare problemen te kunnen bijstaan. Wat hij echter nu vermoedelijk niet meer zal mogen… Dat is zonde.

Tenslotte

Omdat ik hierboven al flink ben doorgedraafd op mijn stokpaardje, moet ik dit artikel hierbij afsluiten. Het gaat hier hoe ik voel over de kwestie ‘Smeets’, waarover het laatste woord vermoedelijk nog niet is geschreven.
Ik verwacht daarom wel een vervolg, mogelijk als de actualiteit hier aanleiding toe geeft maar voornamelijk omdat dit onderwerp het speerpunt is van mijn doelen rondom ‘seksualiteit’ op deze blogsite. Hoe feitelijk onschuldige mensen volledig worden vernietigd door het volksgerecht en de daardoor ontstane nieuwe ‘moraal’ waarin seksuele gevoelens levensgevaarlijk worden.
Deze ongezonde ontwikkelingen moet ik simpelweg blijven bestrijden en proberen bespreekbaar te maken. Anders zie ik snel steeds meer onschuldige slachtoffers vallen…

* EDIT: Nog voor publicatie van dit artikel las ik via Twitter dat al bekend is geworden dat Smeets ook niet meer terugkeert als advocaat bij ‘Kantoor Sprong’. Ook daar is zijn positie onmogelijk geworden.
Zoals Peter Breedveld ook nog opmerkt op Twitter:
“Ik geloof niet dat ik ooit eerder iemand zo snel gecanceld heb zien worden.”
Dit is inderdaad een onmenselijk bizarre situatie geworden.
Ik hoop dat Sidney Smeets ook nog goede bezorgde mensen naast en achter hem heeft staan.
Hij kan nu alle hulp goed gebruiken.