Het failliet van de democratische rechtsstaat – vervolg

OM versus andersvoelenden

In het artikel ‘Het failliet van de democratische rechtsstaat’ van 13 februari 2020 ga ik uitvoerig in op de mogelijke herhaalde vervolging van enkele mensen die vroeger de ‘pedofielenvereniging Martijn’ beheerden. Want onder druk van de polariserende massa blijft pulp-nieuwszender RTL wroeten in hun bezigheden en dat zou hebben geresulteerd in de ‘ontdekking’ van de voortzetting van hun “verachtelijke illegale organisatie”.
Waarna dus enkele invallen zijn geweest en de partner van een van de ‘betrokkenen’ Marthijn Uittenbogaard heeft naar mijn weten minimaal een half jaar gevangen gezeten wegens het ‘voorbereiden van misbruik van minderjarigen’.
Het hele oude archief van vereniging Martijn werd in beslag genomen en alle zogenaamd ‘activistische’ banden en uitlatingen via zijn websites en op de sociale media zijn diepgaand onderzocht.
Met als gevolg dat onlangs naar buiten is gekomen dat het OM (Openbaar Ministerie) inderdaad tot vervolging overgaat en in de loop van dit jaar de officiële aanklacht uit zal laten gaan.
Tegen Uittenbogaard maar ook tegen de andere twee bekende mannen Norbert de Jonge en Nelson Maatman, initiatiefnemers van de politieke partij ‘PNVD’, die overigens dit jaar verder niet is doorgegaan met de pogingen deel te nemen aan de verkiezingen.

Uiteraard werd dit weer als eerste (triomfantelijk) gemeld op RTL (waar de ‘undercover’ actie immers vandaan kwam) waarna alle media dit overnamen.

Ik heb in mijn artikel toen mijn bezorgdheid geuit dat ik zelf hier mogelijk ook gevolgen van zou kunnen ondervinden. Mijn angst werd weer gevoed. Want als (ex) veroordeelde ‘zedendelinquent’ sta ik ook nog altijd onder de loep van justitie. Dat is gewoon een feit, wat bevestigd is door de wijkagenten zelf die mij in 2018 bezochten na een melding door mezelf van intimidatie.
Met een bezoek van de zedenpolitie daarna, die eigenlijk wilde weten of ik nog kinderporno bezit… Maar zonder concrete aanwijzingen mogen ze niet zomaar huiszoeking verrichten en het trauma van 2003 is bij mij te sterk gebleven om hen ‘gezellig’ weer toegang te geven tot mijn privacy. Ik heb ze dus netjes maar resoluut de deur gewezen…
Na wel eerst even gewoon in gesprek te zijn geweest. Want praten over deze materie… Over en met mensen die ‘andere gevoelens’ kunnen hebben, moet gewoon kunnen. Met alle respect. Niet met een eventuele mogelijkheid tot een aanleiding tot strafrechtelijk vervolgen in het achterhoofd…
Maar dat is moeilijk voor justitie. Dat blijkt nu dus opnieuw.

Het zou me allemaal koud kunnen laten omdat het ‘over die drie’ gaat maar zoals ik al had geschreven in mijn genoemde eerste artikel over de ‘rechtsstaat’: ik was wel degelijk deels betrokken door een blauwe maandag lid te zijn geweest van die ‘besloten mailgroep’.
En als je de concept aanklacht van Marthijn Uittenbogaard leest, die hij via zijn advocate heeft ontvangen en die hij gewoon open en eerlijk op zijn website heeft gezet, dan zou ik voor mezelf bij diverse van deze aantijgingen kunnen zeggen: “Geldt ook voor mij!”
Als dit de aanleidingen zijn voor een serieuze vervolging…
Dan kan ik binnenkort prima ook weer een inval en huiszoeking verwachten.

Die Concept_Tenlastelegging_MU  wil ik graag ook hier delen omdat ik daar enkele stukken uit wil bespreken, daarom kan je klikken op de link en deze bekijken en/of downloaden.
Het stond reeds openbaar dus ik ga ervan uit dat ik dit gewoon mag overnemen.

Redenen voor een justitiële aanklacht

Ik citeer hier eerst even een paar teksten in een blok, dan kom ik daar onder erop terug:

l. plaatsen van publicatie(s) op een/diverse website(s), en/of
2. het doen van uitingen via de mailinglist/e-mail, en/of
3. het doen van uitingen via (sociale) media,

a. het ontkennen en/of bagatelliseren van de schadelijkheid van seksueel contact tussen kinderen en volwassenen, en/of
b. de verheerlijking van seksueel contact tussen kinderen en volwassenen, en/of
c. het neerzetten van kinderen als lustobject/seksueel wezen, en/of
d. het wegnemen van drempels en het steunen of voeden van de overtuiging dat seksueel contact tussen kinderen en volwassenen iets goeds is, en/of
e. het creëren van een subcultuur/gemeenschap waarbinnen seksueel contact tussen kinderen en volwassenen normaal/acceptabel/heilzaam wordt gevonden, en/of
f. het voor zichzelf en/of voor andere nastreven van het kunnen hebben van seksueel contact met kinderen;

Marthijn Uittenbogaard beheert inderdaad nog altijd enkele websites:
www.martijn.nl en www.brongersma.info.
Die bestaan al jaren en bevatten simpelweg heel veel info van wat er door de jaren heen allemaal is gebeurd rond vereniging Martijn maar ook veel relevante nieuwsberichten en de meest recente problemen met justitie. Het is allemaal tekst en als volger van Uittenbogaard lees ik ook mee als hij die linkt in Twitter.
Waarop ook mijns inziens geen enkel ontoelaatbaar woord is geschreven wat ook maar enigszins duidt op de punten genoemd bij a. t/m f.
Dan heb ik zelf in mijn Twitter-verleden wel heftiger gepost… 😛
En als ‘eigenaar’ van mijn eigen domein ‘www.derest.net’ plaats ik ook diverse publicaties, doe ik ook uitingen net als via de (sociale) media. Ook met betrekking tot pedofilie of andere (seksuele) gevoelens. Dat is ook mijn speerpunt.

Het echte punt draait hier echter alleen nog maar om die ‘rechtsstaat’!
Als je artikelen post of linkt van derden zoals wetenschappelijke onderzoeken waarin de gevolgen van seksueel contact tussen kinderen en volwassenen worden besproken en gerelativeerd…
Of gewoon eerlijk en open aangeeft dat je (ook) van minderjarigen kunt houden, zonder daar serieus op uit te zijn?
Mag dat niet? Dit riekt naar dictatuur. Naar fascisme, zoals Uittenbogaard zelf de aanhoudende aantijgingen benoemt.
Ik heb daar wat moeite mee omdat ik dan in eerste instantie moet denken aan nazi-Duitsland maar het begrip ‘fascisme’ is natuurlijk veel breder en zelfs in de huidige populistische groeperingen wordt dit steeds vaker genoemd.
Ongemerkt lijkt Nederland af te glijden naar een vorm van fascisme waarin de vrijheid van meningsuiting niet meer geldt, als dit de morele standpunten van de gepolariseerde massa en politiek niet behaagt…

Nergens heb ik ooit op alle sites en media van Uittenbogaard iets gelezen wat lijkt op promotie van seksueel misbruik van minderjarigen (of wie dan ook). Nergens heb ik bijvoorbeeld verwijzingen gezien naar het beruchte ‘Pedo-handboek’ wat zo triomfantelijk door de wroetende RTL-redactie is gevonden op het ‘DarkWeb’. Terwijl dit wel is benoemd door de ‘infiltrant’ van die besloten mailgroep.
Daar had Uittenbogaard totaal geen enkele band mee overigens.
Wel zijn voormalige collega activist Norbert de Jonge, die de mailgroep had gemaakt.
Maar net als op zijn andere creatie: een min of meer censuur-vrij videokanaal ‘FreeSpeechTube’, tegenhanger van YouTube waar je (bijna) niets mag tonen of zeggen over wat lijkt op ‘pedofilie’: als daar iets fout ging, verwijderde hij dat direct. Er zijn natuurlijk altijd wel eens gasten op een (sociaal) medium die over een grens gaan. Als beheerder is hij daar zeer streng in.
Ik heb daar ook gekeken en aangemeld. Daarom heb ik daar in het begin ook wel filmpjes gezien van jonge meisjes (en jongens) die soms verleidelijke dansjes uitvoerden omdat ze van dansen houden… Geen naakt en zeker geen porno. Norbert heeft ze allemaal verwijderd begin 2020. Gewoon om niet te willen provoceren, hoewel hier niets illegaals tussen zat.
Alleen de diverse speeches van mensen die de huidige (mondiale) aanpak van pedofielen e.d. aan de kaak willen stellen zijn blijven staan. Vrijheid van meningsuiting. Daarom wordt hij nu ook weer aangeklaagd…

Het is niet verboden om over pedofilie of willekeurig welke andere ‘moeilijke’ seksuele geaardheid of voorkeur te praten. Het is niet verboden om gelijkdenkenden en –voelenden te zoeken om daarmee een gezamenlijke privé-mailgroep te maken, zodat ze niet continu alle shit van haters over zich heen krijgen op de publieke media. Daarom was ik daar dus ook even lid van, omdat ik nieuwsgierig was naar hun conversaties. Daar heb ik weinig tot niets van meegekregen omdat de groep na enige weken al werd verwijderd vanwege de acties van RTL en het OM.
Dat is regelrechte censuur. En zonder harde bewijzen van daadwerkelijk illegale handelingen is dat een schending van de grondwet en een misdaad op zich!

Aanhoudende hetze door vooroordelen

Waar ik me nu het meest druk over maak is de publieke opinie.
Die was er mede de oorzaak van dat ik in 2004 de zwaarst mogelijke straf heb gekregen die er op ‘mijn misdaad’ stond, op dat moment.
In verbanden met ‘vermeend’, ‘verdacht’ of ‘promotioneel’ van en voor contact met minderjarigen (onder de 18!) wordt bovenmatig en irreëel opgetreden. Alle menselijkheid is hier verdwenen.
De mensen worden individueel niet meer geloofd. Niet alleen door justitie (blijkbaar) maar zeker niet door het volk.

Na de publicatie van het nieuws rond de nieuwe aanklacht zag ik op Twitter direct al de megalomane steunbetuigingen langskomen voor deze actie. Zelfs mensen die ik graag volg vanwege hun (seksuele) progressiviteit, sekswerkers en andere normaliter heel gezond denkende mensen waren hier duidelijk in: deze mensen moeten nu eindelijk eens voorgoed van de aardbodem verdwijnen. “Ophangen aan hun ballen.” “In beton gieten.” “Vierendelen.” “De kogel is de beste en goedkoopste oplossing.”
Ik heb alles weer langs zien komen.
Terwijl niemand… echt NIEMAND weet wat er nu eigenlijk echt gaande is.

Natuurlijk ken ik al deze drie mensen ook niet persoonlijk. Helaas is het lastig vanuit mijn (beperkte) omgeving om contacten te zoeken met mensen op afstand en dat willen ze meestal ook niet want zij kennen mij weer niet en dus ook niet of ik te vertrouwen ben.
Want hun vertrouwen in ‘de mens’ is ook al een poosje op… Vind je het gek?
Maar wat ze ook wel of niet hebben gedaan: ik zou graag van gedachten willen wisselen.
Ook met mensen die wel (bewezen?) iets hebben gedaan en zijn veroordeeld, zoals bijvoorbeeld een Keith Bakker, recent ook nog in het nieuws vanwege zijn veroordeling vanwege misbruik van (weer) een minderjarig meisje.
Zou ik dan een man ontmoeten die als een echt monster rood aanloopt en waar het stoom uit zijn oren komt als we het over jonge vrouwen gaan hebben?
Of zou daar een heel interessante gedachtewisseling uit voort kunnen komen.
In dat laatste geloof ik oprecht.
Maar… Dat maakt mij direct mede verdacht!

Ik volg dus bepaalde mensen en schrijf (nu weer) niet negatief over hen.
Simpelweg omdat ik nergens ooit bewijzen heb gezien van ‘echte’ misdaden.
Alleen insinuaties gebaseerd op hun gevoelsmatige voorkeuren voor jongere meisjes en jongens. Maar daadwerkelijk misbruik hebben met name de ‘grote drie’ van ex-Martijn en eventueel navolgende organen nooit gepleegd.
Vanwaar dan die aantijgingen? En publieke opinie die hen aan de hoogste boom willen ophangen?

Dit doet mij groot verdriet maar maakt me tegelijk ook weer bang.
Want dit alles zeggende weet ik bijna zeker dat er straks zogenaamd aanleidingen worden gevonden in mijn vele artikelen waarin ik de seksualiteit van minderjarigen (ook kinderen onder de 12 jaar) al bespreek en gewoon normaal vind en waarin ik niet alle vormen van seksualiteit tussen volwassenen en minderjarigen afkeur. In tegendeel. Er kan en gebeurt gewoon heel veel wat niemand wil weten of horen. Dus gebeurt het achter gesloten deuren… Geen misbruik. Gewoon spelletjes, gebaseerd op wederzijdse harmonieuze relaties. Maar zoiets mag ik niet zeggen want dat kan niet.

In mijn artikelen propageer ik niets maar stel ik mezelf de gedachten voor dat er na normalisatie van naakt en seks en een gezonde seksuele opvoeding en voorlichting veel meer mogelijk is in de maatschappij. Noem het een utopie.
Net als de utopie van een samenleving zonder geld… Ook een speerpunt van mij. Dat vinden mensen alleen maar dom, naïef, onzin en zogenaamd onmogelijk. Maar niet misdadig.
Dat vinden ze wel als ik over seksuele vrijheden en veranderingen schrijf.
En justitie – aangestuurd door de moralistische politiek – volgt gedwee en past daar hun beleid op aan. Niet alleen op daadwerkelijke misdaden. Tegenwoordig ook op andere meningen. En dit zie ik ook keihard terug in de nieuwe aantijgingen tegen bijvoorbeeld Marthijn Uittenbogaard.
Terwijl hij nu al langere tijd helemaal niet meer actief deel uitmaakt van nieuwe organisaties en na het oppakken van zijn (volwassen!) vriend zelfs open en eerlijk een inkijkje in hun huis had gegeven met een video, over de absurde verdachtmakingen.
Hierin ging het onder meer over aanwezige extra matrassen die ongetwijfeld bedoeld zijn om misbruik op te plegen als ze een kind hebben gevangen… Of zo. 😛
Nou… Ik heb hier ook DRIE (oude) matrassen staan boven in een kamer.
Nog niet weg willen gooien… Omdat ze inderdaad voor eventuele onverwachte logees nog gebruikt kunnen worden.
Of om (inderdaad) pornofilms op te kunnen maken als ik mijn modellenbureau weer opstart…
Of om orgies op te doen! YES! Matrassen midden in de woonkamer en dampende seks.
Euh… Met volwassenen uiteraard… Maar je kan je daar van alles bij gaan voorstellen.
Dat is wel echt concreet justitieel onderzoek, niet waar? 😛

Wat nu?

Na een onderzoek van meer dan een jaar is justitie niet verder gekomen dan de bovenvermelde aantijgingen. Die ze na wat (meer?) speurwerk ook op mij zouden kunnen loslaten. En ik vermoed op nog veel meer mensen, als ze op dezelfde manier te werk gaan en in elk stukje plakband een tape zien om een kindermond mee af te plakken…
Vanuit mijn standpunt bezien maken ze geen enkele kans om tot een veroordeling te komen.
Maar met de nieuwe wetgeving in de maak, waarin ook uitgesproken woorden en geschreven teksten als harde insinuerende bewijzen kunnen worden aangemerkt, ben ik bang dat je sterk in je schoenen moet staan om dit uiteindelijk te winnen.
Geen idee of het de genoemde drie mensen gaat lukken.
Het wordt wel een ‘gebed zonder end’ wat jaren voort kan duren.
Op die manier hebben ze deze drie mensen al lang moreel vernietigd en het publiek zal de rest doen.

Gelukkig heb ik (nog) geen last van het laatste.
Hoe ik zal omgaan met eventuele aantijgingen als ze naast deze ‘grote drie’ verder gaan zoeken in hun contacten naar eventuele medestanders en leden van ‘geheime illegale gemeenschappen’, weet ik nog niet. Uiteraard behoef ik me nergens schuldig over te voelen. Maar dat voelde ik me eigenlijk na mijn aanhouding in 2003 ook niet. Met ernstige gevolgen.
Nu ben ik niet meer zo naïef als toen. Gelukkig is dat het enige positieve wat me daardoor is overkomen…
En als ze me niet gaan oppakken en direct in isolatie opbergen (wat mijns inziens onmogelijk is) dan zal ik zeker laten horen en ditmaal van de hoogste daken gaan schreeuwen hoe mensonterend het justitiële apparaat te werk kan gaan. Op het fascistoïde af… Dan gaat dit een heel grote impact geven. Als ik de druk zal overleven.

Dit klinkt allemaal heel negatief maar zo voel ik de ontwikkelingen ook.

Wordt hopelijk niet vervolgd…
Dit bericht is geplaatst in Column, Cultuurfilosofie, Opmerkelijk Nieuws, Persoonlijk, Seksualiteit met de tags , , , , , , . Bookmark de permalink.

Geef een reactie