“Hoe houd ik het lekker én goedkoper?”
Eigenlijk is dit de vraag die ik mezelf altijd stel als ik boodschappen ga doen.
Want hoewel het simpel lijkt als je gelijksoortige producten bij verschillende supermarkten met elkaar vergelijkt (de een is gewoon vaker goedkoper dan de ander) is dat voor mij absoluut niet het enige criterium. Als ik het ‘goedkoopste’ product koop en ik vind het gewoon niet lekker… Dan koop ik het niet meer en ga ik toch voor een ‘duurder’ product.
Wat absoluut ook niet perse A-merken moeten zijn! Die zijn echt niet altijd beter!
Op deze manier vergelijk ik al jaren welke boodschappen ik ga kopen.
En uiteraard: sinds ik geen werk meer heb en van een minimum uitkering moet zien rond te komen, de laatste jaren nog meer intensief.
In dit artikel zal ik geen ‘droge’ opsomming geven van producten en prijzen.
Daarvoor heb ik er ook nog te weinig echt intensief getest en genoteerd in mijn speciale document ‘Prijsvergelijk’, waarin ik alles in een overzichtelijke tabel heb staan.
Dat betreft slechts enkele producten. Hoe ik dat doe zal ik nog wel even laten zien.
Maar verder zal ik hier alleen uitleggen hoe ik met producten, prijzen, de weekaanbiedingen en de diverse supermarkten omga. Mijn methode. Maar ik ben er tevreden mee.
De Coronacrisis heeft de ‘methode’ helaas even om zeep geholpen…
Maar ook dan word ik weer creatief in bestellen bij die ene super waar ik nu online mijn boodschappen koop.
Wat koop ik allemaal?
Nou, dat lijkt voor iedereen natuurlijk vanzelfsprekend: eten, drinken en andere gebruiksartikelen voor een huishouden. In mijn geval nu een 1-persoonshuishouden.
Niet boeiend? Dat hangt natuurlijk van ieders persoonlijke wensen af. De keukenprinsen houden misschien van een ‘bourgondische’ levensstijl, terwijl de ‘eenvoudige’ Hollanders tevreden zijn met hun prakkie aardappels, groenten, bal (al dan niet vegetarisch) en jus. En oer-Hollands bruin brood.
Ik ben geen ‘bourgondiër’. En zeker geen keukenprins!
Maar ik heb wel jarenlang in het gezin voornamelijk de warme maaltijden bereid. En daardoor wat ‘wijzer’ geworden hoe je zoiets doet… Want voor het gezin wist ik niets tot weinig en had al moeite met het bakken van een ei… 😛
Maar als werkende huisvader wilde ik het meestal wel ‘makkelijk’ houden: maaltijden moesten altijd redelijk snel klaar zijn. Niet te veel poespas.
Alleen in de weekenden maakte ik soms wel iets speciaals waarvoor ik meer tijd nodig had.
Door mijn medische situatie ben ik de laatste jaren erg veranderd.
Zowel fysiek als mentaal. Fysiek kan ik minder goed uit de weg. En dat is soms lastig als je wel eens groenten snijdt en er vallen wat stukjes op de grond. Dat gebeurt altijd wel eens.
Dan word ik nu meteen hypernerveus want ik kan niet meer goed door mijn knieën buigen en zeker niet daarop zitten. Dus levert het oprapen van dat stukje weggesprongen champignon me dan direct de nodige zweetdruppels op…
Heel irritant om op die manier dagelijks eten te moeten maken.
Daarom ben ik eigenlijk vanaf mijn eerste operatie begin 2017, toen ‘alles’ anders werd, veelal ‘kant-en-klaarmaaltijden’ gaan eten. Van diverse ‘merken’ en soorten. Verse maaltijden van AH, Lidl, Dirk en soms Jumbo, diepvries van bijvoorbeeld Iglo en soms maaltijdpakketten van Knorr.
In die laatste moeten dan altijd nog wel wat verse ingrediënten.
Of af en toe gewoon een simpel blik soep… In deze tijd vaak erwtensoep. Groot blik dus echt genoeg als maaltijd.
Af en toe koop ik best wel verse groenten.
Zo heb ik altijd een netje (1 kilo) uien in huis. Die blijven lang goed.
Maar zodra ik paprika’s, tomaten, courgettes, aubergines, prei of willekeurig welke andere groenten in huis haal, dan heb ik direct al een probleem: ik MOET daar redelijk snel iets mee maken. Anders kan ik het een week later weggooien…
En ook de winkels waar ik het koop zijn dan bepalend: bij de Lidl is het meeste goedkoper maar daar moet je vaak een grotere hoeveelheid kopen en dat krijg ik in mijn eentje echt niet meer op.
Dan moet ik relatief duurdere groenten kopen in AH of Jumbo.
Daarom koop ik ook meestal wel diepvriesgroenten (boontjes, bloemkool, erwten, broccoli) of potten (huismerken of HAK en Bonduelle in de aanbieding). Dat werkt in mijn geval het beste en zo heb ik eigenlijk altijd wel een voorraad in de kast en diepvriezer. Zeker nu in Corona-tijd ideaal!
Met de keuze voor het zogenaamde ‘gemaksvoedsel’ heb ik mezelf dan direct voor een uitdaging geplaatst want vaak zijn deze eenpersoons-maaltijden duur. Bij Jumbo bijvoorbeeld meestal tussen € 4 en € 5. En als je dan weet dat er al maaltijdbezorgers zijn die bij afname van pakweg 5 maaltijden maar iets duurder zijn per stuk… Dan vind ik dit echt niet normaal.
Daarom zoek ik het de laatste jaren meestal in de aanbiedingen.
En dan heeft AH bijvoorbeeld de stamppotten de ene week in de aanbieding, de Dirk een andere week. En als er geen aanbiedingen zijn dan blijft Lidl daarna de goedkoopste maar die vind ik dan weer een fractie minder lekker.
Die roulerende aanbiedingen gelden ook voor alle andere gemaksproducten en conserven.
Daarom kijk ik wekelijks de folders door en maak daarmee een boodschappenlijstje voor die week.
Dit waren voor de Coronacrisis mijn voornaamste uitjes: van Dirk naar Lidl naar AH. Mijn ‘voordeeltrio’ supermarkten.
En uiteraard kijk ik daarnaast ook naar de overige producten voor eten en drinken.
Hierboven heb ik het nu vrij uitgebreid gehad over mijn ‘warme avondmaaltijden’.
Die zijn normaliter toch het meest complex maar belangrijk genoeg om ook daarin te kunnen variëren. Ik heb een bloedhekel aan dagen achter elkaar hetzelfde eten! Als ik vandaag stamppot eet, dan wil ik morgen iets met pasta of rijst. In ieder geval liefst geen aardappels.
Dit is globaal mijn wens om zo veel mogelijk te variëren: (iets met) aardappels, dan pasta of rijst.
En zo verder. Gelukkig zijn er ook veel mogelijkheden in gemaksproducten in die categorieën.
Daarnaast eet ik natuurlijk (voor mij tenminste) ook mijn ontbijt en lunch. Geen grote hoeveelheden. Ik verbruik namelijk de laatste jaren te weinig energie om echt ‘honger’ te hebben maar iets eten vind ik noodzakelijk. Dus ‘s morgens 1 boterham en ‘s middags ook, of dan soms iets anders zoals een mini-pizza/baguette, broodje bapao, snackbroodje of iets anders wat meestal in de aanbieding was. Puur ter afwisseling.
En het beleg op de boterhammen varieer ik ook regelmatig.
Het brood is meestal ‘gewoon’ bruin brood, waar ik dit het goedkoopst kan kopen: bij Lidl en AH is het basis bruin brood € 0,80. Voor mij prima. Maar als ergens eens andere soorten (grof volkoren, maisbrood, brood met maanzaad of sesam) in de aanbieding zijn dan wil ik dit ook graag wel eens variëren.
En omdat ik niet zo veel brood eet in mijn eentje, vries ik van de hele broden uiteraard het meeste in. Ik verdeel het in drieën. Dat krijg ik wel op en zo heb ik altijd ‘vers’ brood.
Omdat ik zeker door het (te) weinig goed bewegen nu wel kamp met overgewicht en ik een flinke buik heb ontwikkeld… moet ik uiteraard uitkijken met ‘snacken’. Tussendoortjes gebruik ik weinig maar als ik ‘trek’ krijg, heb ik dan meestal wel wat zakken noten in voorraad. Van allerlei soorten. Ongezouten, maar ook soms wel gezouten of borrelnootjes… Die vind ik nu eenmaal erg lekker…
Daar eet ik per dag dan overigens maar een ‘handje’ van of zo.
En in de avond hangt het er vaak vanaf wat ik voor avondmaaltijd had.
Was die (gevoelsmatig) echt vullend dan heb ik de hele avond meestal geen trek meer.
Maar vaak met aardappelgerechten krijg ik in de avond dan toch weer trek… (typisch eigenlijk)
Dan gaat er wel een zak chips open. Ongezond. Ik weet het! Maar ik vind dat af en toe gewoon lekker en wil mezelf in deze relatief rottige tijd en moeilijke jaren toch af en toe een beetje verwennen. En ik weet ook: die buik gaat echt niet weg door nu opeens 3 maanden op water, brood en ‘groene sla’ te gaan leven… Daar is veel meer voor nodig.
Tenslotte varieer ik ook graag met mijn drinken.
Hoewel ik overdag veel gewoon kraanwater drink, begin ik de dag altijd met 1 kop koffie (gewone filterkoffie, wel goudmerk van Lidl!) en bij het ontbijt 1 glas sinaasappelsap (Appelsientje of een huismerk) of melk.
In de avond drink ik dan meestal 1 glas (0,25 cl) bier. In warme zomermaanden soms wat meer. Doordeweeks van het huismerk van Lidl maar in het weekend een speciaal biertje en dat kan van alles zijn; van Affligem, Duvel, Grolsch (Kanon) tot een seizoens-bockbiertje. Wat op dat moment in de aanbieding was. Want dat blijft leidend!
Maar zo wil ik toch ook zo lang mogelijk kunnen blijven genieten van de lekkere dingen van het leven. Elke keer kan dat zo maar voor het laatst zijn… Zo zit ik er in.
Werkelijk prijsvergelijk
Tot nu toe was ik erg algemeen over de supers waar ik ga en mijn keuzes van boodschappen laat leiden door de aanbiedingen. Maar omdat ik ook altijd probeer te letten op een goede prijs/kwaliteitsverhouding (het moet ook goed en lekker zijn) gaat dat nog wel wat verder.
Vroeger had je natuurlijk nog niet zoveel keuzemogelijkheden. Mensen kochten melk, brood, eieren, aardappels en groenten. Voor de laatste kon je naar de ambulante markt, waar het meestal wat goedkoper was. Mijn oma deed dit vaak. En daarvoor gingen mensen zelfs direct naar de boeren om nog beter uit te zijn. Dat is wel verleden tijd, vooral in de steden.
Maar tegenwoordig heb je van één en hetzelfde product soms wel 4 of 5 keuzemogelijkheden.
Het gaat te ver om hier alle producten te benoemen die ik koop. En eerlijk gezegd ben ik voor een aantal producten ook niet zo diep gegaan als met bijvoorbeeld een pot ‘simpele’ aardbeienjam!
Zie onderstaand plaatje van mijn persoonlijke bevindingen in de diverse supermarkten:
Zelfs dit overzicht is natuurlijk niet compleet. Er is nog veel meer te koop!
Zo zijn er in de grootste supers meer A-merken (Betuwe, Bonne Maman, diverse biologische en buitenlandse soorten en dan nog diverse varianten van ‘light’ tot ‘meer of minder fruit’ en marmelades). Maar ik beperk me hier tot de supers die ik normaliter bezoek en tot de ‘gewone’ aardbeienjam. Biologisch of ‘light’ boeien me niet… Het is meestal duurder, vaak niet lekkerder en heel vaak echt niet gezonder. Jam is jam en daar zit nu eenmaal veel suiker in…
De hoeveelheid die ik echter dagelijks gebruik (meestal in combinatie met pindakaas, waar ik dus ook een overzichtje van heb gemaakt) is minder dan de ‘ADH (Aanbevolen Dagelijkse Hoeveelheid)’. 😉 En nogmaals: het moet lekker zijn.
En dat verschilt best wel. Ook de stevigheid (smeerbaarheid) kan verschillen.
Daarom heb ik alle soorten behalve de juiste prijsberekening (per 100 gram) ook een oordeel gegeven. Het is ‘slecht’, ‘matig’, ‘goed’ of ‘prima’. Naar mijn mening. En dat kan natuurlijk voor iedereen anders zijn.
Maar in dit overzicht kan je in ieder geval goed zien dat de prijzen van de hardste schreeuwer van Nederland (Jumbo – “laagste prijs garantie”) laag… maar niet het laagst zijn. Ze baseren dat overigens alleen op de A-merken. In de huismerken blinken ze alles behalve uit in prijs en kwaliteit… Zo sjoemelen ze met de inhoud van de standaard potten jam.
En Dirk maar ook Plus (!) blijken goedkoper te zijn! En minstens even goed.
Op deze manier zou je eigenlijk elk product kunnen vergelijken, van azijn tot zeep… Alles natuurlijk met eigen relevante criteria. De ‘smaak’ van zeep lijkt me niet interessant… Wel of het ‘lekker’ schoonmaakt. Goed voelt.
Maar dit is tijdrovend en zal ik echt niet voor alles doen wat ik koop…
Ik wil hiermee alleen maar zeggen dat ik tevreden ben met de aardbeienjam van Dirk die ook zonder aanbieding prima is op elk gebied en dat mijn crisis-super Plus zomaar ook net zo voordelig en goed blijkt te zijn!
Dat geldt dan niet voor bijvoorbeeld brood: het goedkoopste standaard brood van de Plus kost € 1,00, dus iets duurder dan Lidl en AH. Maar goed… Dat overleef ik wel. 😉
Het overzichtje van pindakaas is nog verre van compleet. Ik eet meerdere soorten en ook bijvoorbeeld het bekende A-merk Calvé. Is ‘alle’ pindakaas daar niet uit voort gekomen? Van ‘Petje Pitamientje’ tot beroemde schaatsers die zonder Calvé pindakaas nooit zo groot en sterk zouden zijn geworden? 😉
Maar toegegeven: ik vind van alle ‘gewone’ pindakazen die van Calvé inderdaad het lekkerst en smeuïgst. Echt slechte merken pindakaas bestaan niet meer (vroeger wel; die onderin keihard werd!) en ik eet gelukkig ook graag de goedkopere huismerken maar als die van Calvé een keer in een goede aanbieding is, dan koop ik die om weer eens te variëren.
En bij de Lidl hebben ze af en toe in een actieweek een (zogenaamd) Surinaamse pindakaas, die erg pittig is. Die vind ik echt de aller lekkerste! Maar kleinere potten en naar verhouding dan uiteraard iets duurder dan de ‘gewone’. Dit zijn echter de ‘krenten in de pap’ die ik ook graag af en toe wil proeven. 🙂
Zoals je kunt zien ben ik dus best wel bewust in het kopen van mijn producten in supermarkten. Maar ik ga echt niet alleen maar voor de laagste prijs! Ik moet het ook lekker vinden of goed in gebruik, zoals bijvoorbeeld WC-papier, een bekend ‘hamsterproduct’ in de crisis… 😛
Het goedkoopste WC-papier bestaat meestal uit 2 dunne laagjes (soms zelfs maar 1…) en ‘veegt’ niet fijn of scheurt te snel. Bah… Lekker praatje zo net na die lekkere aardbeienjam en pindakaas… Maar niet onbelangrijk natuurlijk. Ook hierin ga ik voor de ‘gulden middenweg’ en koop de laatste tijd ofwel bij Kruidvat ofwel bij de Lidl. En bij de Lidl dan niet de goedkoopste want die is slecht.
De meeste (gezins-) huishoudens zullen hier niet zo veel tijd aan besteden. Die halen gewoon waar ze het goed én betaalbaar vinden, als dit van belang is. Maar in de meeste gevallen zullen ze vaak bij 1 of hooguit 2 supermarkten blijven en daar al hun boodschappen halen.
Omdat het mij boeit en omdat ik er tegenwoordig de tijd voor heb, maak ik er meer een ‘sport’ van. Waar ik het beste kan vinden voor de laagste prijs. 😉
Alleen momenteel… Tijdens de Coronacrisis… is alles even anders:
Crisistijd
Dit stukje schrijf ik er bij omdat ik dit tijdens de Coronacrisis schrijf en ik in een zelfopgelegde ‘thuisquarantaine’ zit. Ik hoop dat de crisis snel voorbij zal zijn en alles weer ‘normaal’ is.
Dan kun je dit stukje misschien overslaan.
Op dit moment laat ik de folders met weekaanbiedingen maar een poosje links liggen…
Omdat ik geen mondkapje kan dragen door mijn chronische bronchitis en ik te veel angst heb om overal telkens mijn uitzonderingspositie uit te leggen, heb ik ervoor gekozen om nergens meer naar toe te gaan.
Hoewel het ‘online’ boodschappen doen sterk is gegroeid en verbeterd de laatste tijd, doen mijn meest favoriete supermarkten Lidl en Dirk daar nog niet aan.
Bij de grote bekende supers AH en Jumbo kan dat wel maar daar moet ik minimaal voor € 50 bestellen! Dan zou ik in plaats van wekelijks maar één keer in de twee of drie weken meer kunnen bestellen maar met vooral de verse producten kom ik dan in de problemen: dat blijft niet zo lang goed. Als ik me vervolgens dan zou beperken tot maar 1 supermarkt, dan ben ik ook over de hele lijn van al mijn boodschappen veel duurder uit.
Er is één uitzondering: de Plus. Daar kan ik voor minimaal € 25 bestellen!
Gelukkig had ik hier toevallig al ervaring mee na mijn eerste grote operatie begin 2017, toen ik wekenlang ook nergens kon gaan omdat ik langdurig moest herstellen.
Mijn dochter kon eerst wel wat boodschappen doen maar ik bemerkte dat dit niet altijd helemaal goed ging en ik wilde het toch graag in eigen hand houden. En toen kwam ik bij de Plus uit.
Dit heb ik nu weer opgepakt.
Ook de Plus heeft weekaanbiedingen. Maar ja… Dat moeten dan maar net de producten zijn die je gebruikt en nodig hebt… Toch ga ik hier wel weer eerst vanuit.
Daarnaast had ik al maandenlang mijn voorraad steeds verder vergroot met diepvriesproducten en een aantal potten en blikken. Hiermee alleen zou ik zo zeker 2 weken vooruit kunnen.
Maar primair kijk ik dus eerst wat er in de aanbieding is.
En daarnaast probeer ik stukje bij beetje de diverse overige producten uit, die niet in de aanbieding zijn maar wel nodig… Zoals de boven genoemde aardbeienjam!
Maar ook het brood, WC-papier (moet ik nog gaan gebruiken maar oude is bijna op), koffiefilterzakjes, en dergelijke, die eigenlijk (bijna) nooit in de aanbieding zijn.
En dat gaat goed! Doe het nu precies 1 maand en ik ben tevreden.
Helaas hebben ze niet altijd exact het product wat ik had besteld in voorraad… Dan heb ik aangegeven dat ze een vergelijkbaar product mogen leveren. Op een enkele keer na was dat altijd goed.
Verder zijn er aan online bezorgen extra kosten verbonden. Dat is bij elke bezorgende supermarkt zo. Meestal zit dat zo rond de € 5 per bestelling. Bij Plus is dit € 6. Niet echt goedkoop.
Maar ze hebben elke week ook altijd een drietal productgroepen die niet in de aanbieding zijn maar als je daar dan een bepaald aantal of voor een bepaald bedrag van koopt, dan betaal je geen bezorgkosten. En dat heb ik ook al een paar keer gedaan. Producten zijn dan wel wat prijzig maar voor die bezorgkosten krijg je niets en nu spaar je dat dan uit en je hebt nog wat extra boodschappen.
En soms hebben ze kortingsacties vanwege een bepaalde gelegenheid. Met de dan geldende kortingscode spaar je dan ook die bezorgkosten uit. Ik heb er deze week een gehad vanwege mijn… verjaardag binnenkort… Leuk meegenomen. Toch klein feestje. 😉
De online bestelde boodschappen worden altijd in vouwkratten bezorgd, waarvoor je € 5 statiegeld moet betalen. Bij inleveren krijg je dat dus weer terug.
Je moet dit wel vooraf aangeven bij je volgende bestelling.
Het online boodschappen doen gaat mij prima af. Het is een duidelijke website en behalve bij sommige verstoringen van internet, gaat hier niets mis.
In 2017 werd ik nog wel eens gebeld door een medewerker van de Plus omdat iets niet duidelijk was. Maar in de loop der jaren is dit ook een goede routine geworden.
Er kan natuurlijk altijd wat mis gaan maar met goede communicatie (ook via de landelijke Plus-consumentenservice) kan je daar altijd goed uitkomen.
En ik heb uiteraard geen moeite met (online) communiceren…
Ik ben blij dat dit op deze manier bestaat.
Maar uiteraard kan ik niet wachten tot ik weer gewoon op mijn (e-) fiets naar de Lidl, Dirk en AH kan voor mijn wekelijkse ‘uitjes’ en jacht op de aanbiedingen.
Ik ben nog niet in zo’n ‘slechte’ staat dat ik een gewoonte wil maken van het online bestellen…
Tenslotte
Zoals ik in het begin al aangaf: dit was geen ‘handig lijstje’ met tips waarmee alle lezers zelf aan de slag kunnen om voordeel te behalen. Dit was mijn methode en hier ben ik (zover mogelijk) tevreden mee. Dit kan ik financieel redelijk aan en ik ben ook tevreden met de producten.
Maar dit zal dus voor iedereen anders zijn. Elke persoon, elk huishouden stelt andere eisen en voorwaarden.
Om goed te besparen moet iedereen wel een beetje handig worden met het (juist) vergelijken van de prijzen. Want alleen maar op (schreeuwerige) reclames afgaan of vertrouwen op hamsters is niet altijd het meest handig… 😉
De beste reclame die er is, lijkt soms toch wel die van Dirk. Die plaatst vaak de opmerking “dat ze gewoon de goedkoopste zijn”, soms in paginagrote advertenties met 2 kassabonnen: eentje van bijvoorbeeld Jumbo en een van hen. Dan zit daar bij ‘gelijke’ producten altijd een groot verschil tussen. En dat klopt vaak ook echt. Alleen vergelijken ze dan de huismerken. Want met de A-merken is Jumbo dan inderdaad meestal het goedkoopst en Dirk op z’n best even duur maar ook vaak wat duurder.
Marginale verschillen vaak… Maar als je alles bij de ‘voordeligste’ haalt en goed let op de huismerken kan je echt besparen.
Wie niet perse moet besparen kan dit allemaal vergeten. Koop en gebruik wat je nodig hebt en goed vindt. Wie wel moet besparen om niet alleen met een budget voor droog brood te blijven zitten, moet een beetje creatief worden om hier en daar goede producten voor weinig te vinden.
Voor de echt schrijnende gevallen is er dan natuurlijk altijd nog de ‘voedselbank’…
Gelukkig heb ik daar nooit gebruik van behoeven te maken. Ik heb tot nu alles onder controle.
Maar ik ken ook mensen die daar nooit zo handig in waren en door (onverwachte) omstandigheden diep in de schulden kwamen… Dan is het goed dat dit ook bestaat.
Doe je best, ook in deze crisistijd! Gelukkig hebben we in dit land wel altijd een ruime overvloed aan producten en valt er meer dan genoeg te kiezen.
En als het niet lukt: schaam je niet om hulp te zoeken.
In vrijwel elke stad en elk dorp is altijd hulp te vinden.
Niemand moet door omstandigheden honger lijden of door (financiële) gebreken ziek worden.
Sterkte voor iedereen die dat nodig heeft!
