Het failliet van de democratische rechtsstaat

Hou je vast! Een artikel met de twee meest elementaire waarden voor een ‘samenleving’ in één adem in de titel! Dit wordt heftig. Diepgang.
Euh… Nou… Zo diep wil ik niet gaan.
Maar in alle eerlijkheid wil ik in dit artikel proberen aan te geven dat het helemaal niet goed gaat met iedereen in Nederland. Dat er ondanks alle politiek correcte en mooie woorden over ‘vrijheid’, ‘rechtvaardigheid’ en vooral ‘gelijkheid’ heel wat mis is.
Dat zelfs de koning voor een karretje wordt gespannen om de gruwelijke waarheid te verbloemen.

Er is helemaal geen gelijkheid in Nederland, als het niet in het straatje past van de nieuwe orde.

Of ik die nu rechts, fascistisch of populistisch moet noemen…
Geen ‘label’ klopt en dat kan ook niet kloppen want die labels of hokjes worden juist misbruikt om iedereen zogenaamd een ‘eerlijke’ plek te geven in onze zogenaamd ‘democratische rechtsstaat’.
Kunstmatig. Fout. Ondemocratisch. Onrechtmatig. Mensonterend.

In dit artikel gaat het juist om die belangrijke ‘normen en waarden’ waar ik heel mijn leven al mee bezig ben en die ik altijd heb proberen te begrijpen. Omdat ik eigenlijk al heel jong aanvoelde dat er iets niet goed ging.
Altijd heb ik gezocht naar antwoorden.
Op vragen als:
“Waarom ben ik zoals ik ben?”
“Waarom zijn anderen zoals zij zijn?”
“Wat is nu precies ‘goed’ en wat is ‘kwaad’?”
“Wie of wat mogen deze vragen beantwoorden?”

Zelf soms worstelend met bepaalde ‘andere gevoelens’ kreeg ik eigenlijk nooit goed antwoord op deze vragen. Omdat de antwoorden nooit bevredigend waren.
Altijd bleven ze indruisen tegen mijn gevoelens.
Tot ik uiteindelijk nog maar een paar jaar geleden begreep wat er aan de hand was.
Het blijkt allemaal veel en veel eenvoudiger in elkaar te zitten.
De menselijke natuur valt niet in hokjes te verdelen. Te labelen.
Daar heb ik al eens eerder een artikel over geschreven: ‘Stempels, labels en etiketten’
In onze huidige ‘rechtsorde’ wordt dit systeem – met hokjes – echter steeds verder doorgevoerd.
Want op diezelfde (nog) menselijke vragen moet het een antwoord genereren.
In plaats van een steeds beter ‘zelflerend’ systeem te maken waarin we allemaal (net als ik) uiteindelijk onze eigen antwoorden vinden, worden ze ons opgelegd. Ingepeperd. Geïndoctrineerd.

We zijn op weg naar een min of meer gelijkwaardig systeem waarin de ‘elite’ in hun (virtuele) ‘kastelen’, ‘bunkers’ of ‘capitolen’ heersen over de domme, naïeve massa net als in de oude geschiedenis. Een massa die denkt vrij te zijn. Ja… dat klopt: ‘vogelvrij’!
Aan te pakken, op te pakken en te veroordelen wanneer het de elite uitkomt.
Zich veilig en ondersteund wetend door de domme populistische massa.

Verdeel en heers.
Hoe oud is deze uitdrukking…

Na deze (toch beetje diepgaande) inleiding is het hoog tijd voor de actuele aanleiding voor dit artikel.

Frontale aanval op ‘anders voelenden’

Eigenlijk begon de aanleiding voor een nieuw artikel al op 9 december 2019!
Precies 1 dag voordat ik naar het ziekenhuis moest om op de 10e geopereerd te worden.
Op Twitter zag ik diverse berichten langskomen over een artikel op RTL Nieuws:
‘Oud-leden verboden pedoclub Martijn in besloten kring verder, OM start onderzoek’
In dat artikel wordt gesproken over “een besloten e-maillijst” waar een ‘journalist’ van RTL blijkbaar ‘undercover’ was gegaan. In die lijst – bestaande uit wel 34 personen… – zou “seks met jonge kinderen verheerlijkt worden.” Er zouden zelfs tips gegeven worden hoe kinderen te misbruiken en het al eerder in de media genoemde ‘pedohandboek’ waarin misbruik van kinderen stap voor stap uitgelegd wordt, zou in deze mailgroep gedeeld worden.
Naar aanleiding van de undercover verkregen informatie van RTL had het OM (Openbaar Ministerie) een onderzoek ingesteld.

Hier schrok ik hevig van.
Waarom?
Zoals je misschien nu wel weet ben ik vorig jaar met een nieuw initiatief begonnen: ‘HZP’.
Omdat ik het praten met ‘anders voelenden’ heel erg belangrijk vind.
Zodat zij zich kunnen en durven uiten over hun gevoelens en zodat anderen daarvan kunnen leren en hieruit preventieve actie kunnen ondernemen.
Met mijn ‘HZP-mes’ hoop ik aan twee kanten te kunnen snijden.
Daar had ik baat bij. En ik weet zeker dat iedereen daar baat bij zal hebben.

Om beter begrip van mijn gehele doelgroep te krijgen en om meer bekendheid te creëren voor ‘HZP’ als ‘veilige haven’ voor ‘anders voelenden’ heb ik tijdelijk geprobeerd om contacten te leggen met diverse mensen en organisaties.
Zo volg ik dus via Twitter enkele zelfbenoemde pedofielen, maar ook de organisaties ‘Stop it Now!’, ‘Lotgenoten Seksueel Geweld’, ‘Centrum Seksueel Geweld’, ‘Project Speak Now’ en diverse andere hulporganisaties.
Maar ook bijvoorbeeld organisaties die ‘sekswerk’ ondersteunen en promoten, diverse voorlichtingsclubs (zoals de oude ‘NVSH’) en veel mensen die op een of andere manier net als ik actief bezig zijn met of meedenken over seksuele problematiek.
Dat is immers mijn rode draad!
Daarom volg ik ook bijvoorbeeld het Twitter-account van Marthijn Uittenbogaard.
Misschien wel de bekendste ‘woordvoerder’ voor de pedofiele gemeenschap, oud bestuurslid van de omstreden en in 2014 verboden vereniging ‘Martijn’, voormalig leider van de politieke partij PNVD (Partij voor Naastenliefde, Vrijheid en Diversiteit) en voortdurend activist voor erkenning en begrip van de pedofiele geaardheid.
Omdat pedofielen misschien wel tot de meest concreet te omschrijven problematische doelgroep van ‘anders voelenden’ behoren.

Als je me goed leest dan gaat het bij mij om alle mogelijke vormen van seksueel ‘anders voelen’ en ik beschouw iedereen die dat zo voelt tot mijn doelgroep: porno- en seksverslaafden, exhibitionisten, alles in en rond de LHBTI+++ groeperingen, fetisjisten, mensen met een torenhoge of juist volledig afwezige seksdrift… iedereen die zich in de samenleving ‘seksueel anders voelt’ is bij mij van harte welkom.
Maar van de meeste met ‘parafilie’ gelabelde mensen hoor je weinig in het openbaar.
Behalve van de ‘pedofiele gemeenschap’ of van pedoseksueel gerelateerde zedenzaken.
Of dat terecht is of niet laat ik nu even in het midden…
Maar dit soort nieuws is ‘hot’ in de media, vooral om hoog te scoren in de onderbuikgevoelens van de domme en naïeve populistische massa…
Terwijl er steeds meer wetenschappelijke steun is voor het erkennen van pedofilie als een seksuele geaardheid, net als heterofilie en homofilie.
Vanuit die hoek en vanuit gezond denkend Nederland blijft het echter oorverdovend stil…
Niemand durft zich meer positief uit te laten over pedofielen, om de goede naam en reputatie niet al te zeer te schaden…
Daarom probeerde ik al geruime tijd met mijn vele artikelen een relativerend geluid te laten horen met voldoende onderbouwing om te stimuleren anders te gaan denken over… ‘andersdenkenden’ en ‘anders voelenden’.

Maar even terug naar de reden waarom ik zo schrok op 9 december 2019:

Besloten mailgroep ‘Minor Attracked Persons’

Wie zich op enige wijze net als ik wat heeft verdiept in de materie rond pedofilie en daarbij ook actief is op de sociale media, zal misschien de term ‘MAP’ kennen? Juist op die sociale media gaat het vaak verder dan de landsgrenzen omdat het natuurlijk een wereldwijd probleem is.
De term ‘pedofilie’ of ‘pedophilia’ dekt dan feitelijk niet de volledige problematiek van seks met ‘minderjarigen’. Hier heb ik ook al eerder over geschreven. Pedofilie betreft de seksuele voorkeur voor pre-puberale minderjarigen, dus tot pakweg 13 jaar.
Om wel over alle seksualiteit rond minderjarigen te spreken is ergens een keer de term ‘MAP’ bedacht: ‘Minor Attracked Person’. Iemand die zich aangetrokken voelt tot minderjarigen, dus onder de 18 jaar.

De genoemde ‘besloten mailgroep’ waar RTL achteraan zat, was bedoeld voor dit soort mensen en die daarnaast de overtuiging hadden dat seks met minderjarigen niet (altijd) strafbaar zou moeten zijn. Om daarover met elkaar van gedachten te kunnen wisselen had initiatiefnemer Norbert de Jonge deze mailgroep gemaakt. Hij is ook bekend als ‘rechterhand’ van Marthijn Uittenbogaard die samen met Ad van den Berg actief waren voor Martijn en de PNVD.
De mailgroep was in het Engels om zodoende ook buitenlandse deelnemers aan de groep mee te laten doen.

Zoals ik al schreef: de mailgroep had ten tijde van de undercoveractie van RTL 34 leden.
Waarvan die undercover journalist er dus één was.
Norbert en Marthijn natuurlijk 2 en 3…
Dan werd in het artikel van RTL ook die activist van het ‘kinderbevrijdingsfront’ genoemd, die in het nieuws kwam omdat hij openlijk vorig jaar tijdens de jaarlijkse Pride Amsterdam wilde deelnemen om bekendheid te geven aan zijn acties. Hij was ook lid van de groep.
Dan blijven er nog zo’n 30 over… Waarvan er enkele (vermoedelijk) Russische activisten waren die ook strijden voor erkenning van de pedofiele geaardheid.
Ik weet dat…
Omdat ik sinds eind oktober 2019 ook lid was geworden van deze mailgroep.

Zoals ik al zei: ik wil juist graag in contact komen met mensen uit mijn doelgroep.
Op de website van Marthijn Uittenbogaard zag ik op een bepaald moment het bericht over het bestaan van die mailgroep.
Ik was nieuwsgierig maar ook (natuurlijk?) bang… Want feitelijk ben ik zelf geen pedofiel maar heb ik alleen heel brede seksuele gevoelens voor vrouwen van (bijna) alle leeftijden. Daar heb ik uitgebreid over geschreven.
Maar ik heb ook slechte ervaringen met onbegrip en met justitie…
De kans dat mijn deelname aan zo’n groep verkeerd uitgelegd zou worden, zag ik bij voorbaat al sterk aanwezig.
En in de voorwaarden om lid te worden van de mailgroep stond (staat nog steeds; het bericht is niet verwijderd): “If you agree sex between adults and children should be legal, you are welcome to join.”
Op dit moment acht ik dit zeer discutabel… Vooral door de gebrekkige seksuele opvoeding van veruit het grootste deel van de kinderen in Nederland en in vele andere landen.
In mijn artikel ‘Mijn Visie’ geef ik daarom heel duidelijk aan dat kinderen ook zeker recht hebben op gezonde seksualiteit op hun niveau omdat kinderen ook gewoon seksueel zijn.
Maar dat volwassenen ze nooit daartoe mogen dwingen, zeker niet als dit uitsluitend bedoeld is om de eigen lusten te bevredigen. Dan wordt het misbruik en een misdaad!
In onze huidige maatschappij lijkt ‘Mijn Visie’ een onbereikbare utopie.
Maar daar geloof ik toch wel in!
Daarom heb ik me aangemeld bij die mailgroep, met als verklaring in de benodigde mail dat ik onder voorwaarden wel voor ‘legale seksualiteit tussen minderjarigen en volwassenen’ ben.
Zeker voor jonge tieners zie ik gewoon dat dit ook gebeurt en in de meeste gevallen (waarover je nooit iets zult horen…) zonder problemen.
Maar ik was primair natuurlijk nieuwsgierig wat ik hier zou aantreffen.
Nou… Dat viel erg tegen.

Misschien was ik met mijn aanmelding eind oktober eigenlijk al te laat.
Van die honderden berichten waar RTL over schreef zag ik niets…
Oude berichten zie je niet en krijg je niet doorgestuurd.
Het was oorverdovend stil.
Slechts een enkele keer zag ik onze ‘Russische vriend’ een (openbare) petitie linken die in Rusland was opgezet om de dialoog over legalisering van kinderseksualiteit op te starten (of iets dergelijks), maar die bleek na twee dagen al verwijderd. Ook onze ‘vriend’ van het ‘kinderbevrijdingsfront’ onthulde zijn plannen voor 2020, om in dit jaar weer te proberen om diverse publieksacties van de grond te krijgen.
Maar verder heb ik niets gezien.
Ook initiator Norbert zag het blijkbaar somber in want juist net voor het RTL-nieuws had hij na aankondiging de besloten mailgroep al gewijzigd in een openbare nieuwssite waarop de leden diverse ‘MAP-gerelateerde’ nieuwtjes konden delen.
Om zodoende misschien een bredere belangstelling te creëren, zoals hij ook al van plan was door de politieke partij PNVD nieuw leven in te blazen.

Toen kwam daar dus dat RTL-artikel en de diverse nieuwsberichten in de andere media die dit overnamen.
En werd ik dus net voor de operatie bang…
Omdat er nu een onderzoek werd gestart door het OM naar die groep, waar ik ook net in zat!

Ik heb overigens niets gepost.
Alleen na mijn eerste aanmelding (login, na toegelaten en geregistreerd te zijn) een testbericht om te kijken hoe het werkt… Heel naïef dacht ik eerst dat het een soort ‘chatgroep’ was waarvan de berichten op de betreffende website terecht zouden komen.
Maar de geposte berichten werden gewoon doorgestuurd naar de mailboxen van alle deelnemers.
Die 34 dus…
Man man man… Alsof de beerput van de meest beruchte maffiabende open zou gaan…
Maar toch was ik bang.
Wat doet namelijk een zelf ooit ‘veroordeelde zedendelinquent’ (ugh…) in die groep?
Natuurlijk zat ik daar niet met mijn doopnaam maar onder een ‘nickname’ die niet of nauwelijks op mijn personalia kan duiden maar mocht mijn aanmelding en eenmalige mailverkeer met Norbert ‘ontdekt’ worden dan sta ik nu wel op de lijst van ‘verdachte pedoseksuelen’ waar het OM naar op zoek is.
Onder het mom van ‘vermeende heroprichting van de verboden pedoclub Martijn’.
Omdat hier toevallig wel dezelfde mensen van toen aan deelnemen…
Tja… Je bent activist of je bent het niet.
Marthijn en Norbert zijn dit wel gebleven. Misschien tegen wil en dank… Omdat ze door hun openbare acties rondom Martijn destijds vrijwel ‘vogelvrij’ verklaard waren tegenover een hysterische massa die hen het liefst dood en begraven wilde zien.
Hun huizen zijn het doelwit geworden van ‘hooligans’ (of hoe noem je dat soort tuig) die stelselmatig stenen door hun ramen gooiden, leuzen op muren, ramen en deuren kalkten en persoonlijke intimidaties uitten als ze zich in het openbaar durfden vertonen…
Twee mannen… Openlijk uitkomend voor hun pedofiele geaardheid, maar nooit en te nimmer veroordeeld voor enig gerelateerd vergrijp! Ze hebben geen strafblad!
Hoewel ik ze niet persoonlijk ken en nooit heb gesproken, zie ik ze alleen maar als slachtoffer van hun eerlijkheid.
Misschien ben ik het echt niet helemaal met hun eens…
Ik lees wel eens uitlatingen van Marthijn op Twitter waar ik vraagtekens bij zet…
Maar je hoeft het niet met iedereen eens te zijn om toch begrip en respect voor mensen te hebben!
Ik heb respect voor hun ongelijke en oneerlijke strijd voor een rechtmatig doel:
Op de eerste plaats de erkenning van pedofiele gevoelens als zijnde een seksuele geaardheid.

Daarom zou ik dolgraag met hen ook eens in gesprek gaan!
Maar waarom wonen alle mensen waar ik mee zou willen praten nu altijd zo ver weg… voor mij. 🙁
En dat ‘Eiland van Dordt’ is voor velen een paar bruggen te ver…

Daarom was die mogelijke ‘mailgroep’ eigenlijk een eerste mogelijkheid voor mij om in contact te komen met deze ‘groep van anders voelenden’.
Heel kortstondig dus want ik nam aan dat deze na het RTL-artikel waarin de actie van het OM bekend werd gemaakt wel ontmanteld zou worden.

Toen ik na mijn operatie op 10 december enige tijd natuurlijk moest herstellen, dacht ik wel geregeld aan het vervolg. Wat zou er nu gaan gebeuren?
Als een OM zich bemoeit, kan je uiteindelijk toch wel bepaalde actie verwachten.
En die kwam ook…

Op 21 januari viel een politiemacht het huis van Marthijn Uittenbogaard binnen.
Overigens vonden die dag ook invallen plaats in 3 andere woningen, waaronder die van Norbert de Jonge… Feitelijk alle betrokkenen van de in 2014 verboden vereniging Martijn werden overvallen door bezoek van de politie, die met (relatief) veel geweld binnenviel en alle media met mogelijk bewijsmateriaal (computers, telefoons, opslagmedia en het hele schriftelijke archief van Marthijn) werden in beslag genomen voor onderzoek!
Marthijn heeft daar later uitgebreid verslag van gedaan:
‘(…) werd afgelopen week mijn voordeur door de politie opengebeukt. Met 18 mensen kwamen ze huiszoeking doen. Huiszoeking zogenaamd wegens voortzetting verboden organisatie. Ze hebben heel het archief van de vereniging Martijn in beslag genomen. (…) De huiszoeking duurde maar liefst 11,5 uur. Als ik naar de wc moest mocht de deur niet dicht. Ik moest al die tijd op een stoel zitten met telkens een andere bewaker naast me. Ik mocht wel koffie zetten en iets eten. Mijn partner – we hebben samen een partnerschapsregistratie – werd gearresteerd. Ze zeiden op grond van voorbereidende handelingen tot seksueel misbruik; of zoiets. Hij heeft nooit seksueel misbruik gepleegd en ook heeft hij hiertoe geen ‘voorbereidingen’ getroffen. Hij is slachtoffer van het samenwonen met en kiezen voor mij. Sinds zijn arrestatie vorige week dinsdag heb ik geen enkel contact met hem mogen hebben. Ook zijn advocaat mag wegens ‘beperkingen’ niets inhoudelijks aan mij vertellen. Mijn man is dus weg en ik heb er 0,0 contactmogelijkheden mee. Huilen en zorgen maken is wat mij rest op dit moment.
Na de huiszoeking liet de politie mij achter – het was inmiddels nacht – met afgeplakte camera’s, een kapotte huisdeur en zonder telefoon of computer. Lekker veilig. De dag erna gooide iemand een baksteen tegen mijn polycarbonaatruiten. Ik kon toen alweer 112 bellen, alleen kwam er niemand.‘

Voor wie zich afvraagt wat hij moest met camera’s rond zijn woning en ‘polycarbonaatruiten’… Zijn veiligheid en vrijheid worden al jaren belaagd door ‘vandalen’ die zijn leven zuur maken.
In het volgende artikel – ‘Home vandalization and politicians double standards’ – onder ‘List of incidents (in Dutch)’ alles wat hij van 2011 tot 2017 heeft moeten doormaken…

Op dat moment jeukten mijn vingers al om hierover een fel artikel te schrijven.
Ik vond het absoluut misplaatst en mensonterend wat justitie hier voor actie voerde op basis van slechts opgeklopte vermoedens van een op sensatie beluste RTL-journalist. Want dat was wat er vanaf droop. De hele berichtgeving speelde keihard in op de onderbuikgevoelens van de domme massa die natuurlijk massaal reageerde in de sociale media.
‘Dat die vieze pedoclub nog altijd actief blijkt en stiekem plannen maakt voor misbruik zou keihard aangepakt moeten worden. Liefst zouden velen persoonlijk de huizen van de betrokkenen bestoken met raketten en de bewoners levend laten verbranden.’
Het ergste zag ik weer voorbij komen…
Maar wat kan ik dan eigenlijk echt doen…
Wie leest een relativerend artikel.
Wat zouden de diverse roeptoeteraars vinden van iemand zoals ik… zelf ooit veroordeeld.
Misschien staan ze vervolgens wel een keer met een knokploeg voor mijn eigen deur…
Ik was bang.
Op mijn beurt bang voor justitie (want weet je wel, toen in 2003…) en bang voor de publieke opinie.

Ik ben geen activist.
Daar ben ik misschien te schijterig voor? Of beter… te ‘serieus’.
Ik wil serieus alles bespreken. Debatteren over moeilijke onderwerpen.
Niet in een (te) groot gezelschap, dan sla ik dicht… Nee, gewoon onder 4 ogen of in een klein intiem gezelschap zoals ik heb meegemaakt bij de trainingen van Vivenz.
Met mensen die allemaal volle rugzakken hadden.
Waar misschien niet altijd begrip kan zijn maar wel respect voor iedereen die worstelt.
Met ‘andere gevoelens’, problemen van allerlei aarden waarover open gesproken kan worden.
Daar ben ik voor.
Maar daarvoor krijg ik vermoedelijk geen kans bij justitie en zeker niet bij die hysterische domme massa…

Toch klonken er recent ook andere geluiden:

“Pedofielen verdienen onze bescherming”

In Twitter zijn er dan natuurlijk ook wel (enkele) mensen en organisaties die wel degelijk begrip hebben voor mensen met de pedofiele geaardheid die altijd bewust seksueel inactief zijn gebleven.
Die nooit iets verkeerds hebben gedaan en dat zeer waarschijnlijk ook nooit zullen doen omdat zoiets niet in hun aard ligt.
Maar op de ‘gloeiende opgewonden plaat’ van de maatschappelijke opinie zijn dat druppeltjes.
Veruit de meerderheid zwijgt of is negatief over pedofilie maar zeker over de persoon Marthijn Uittenbogaard. De jarenlange hetze en negatieve propaganda heeft blijkbaar zijn vernietigende werk goed gedaan…

Misschien is het artikel wat ik begin februari las daarom ook slechts zo’n druppeltje.
Of hooguit een glaasje water…
En omdat het (weer?) uit een bepaalde hoek komt, zal het vermoedelijk niet breed gepubliceerd en gedragen worden.
Maar het gaf me wel weer moed en hoop.
Moed om toch ook een artikel te schrijven en hoop dat er meer mensen ‘gezond denken’ dan je op het eerste gezicht zou vermoeden.

Het citaat van de ondertitel hierboven was namelijk de titel van een artikel, of beter ‘open brief aan het COC’ zoals het genoemd wordt, als noodkreet voor Marthijn Uittenbogaard en advies voor het omgaan met alle pedofielen.
In de titel link ik naar het stuk op ‘joop.bnnvara.nl’ maar het is ook gepubliceerd op:
‘ThePostOnline’ en de website van ‘AHJ Dautzenberg’, een van de coauteurs van het stuk.
Mogelijk is ‘de brief’ elders ook (deels) overgenomen maar in ieder geval is dit door iedereen vrij te lezen en te beoordelen.
Ik vind dit een mooi en goed stuk.
Het is zogenoemd gericht aan het COC, omdat juist deze organisatie zich jarenlang actief heeft ingezet voor “gelijke rechten, emancipatie en sociale acceptatie van LHBTI’s in Nederland en het buitenland. We streven naar een diverse en inclusieve wereld waar mensen zich tot hun volle potentieel kunnen ontwikkelen, ongeacht hun seksuele oriëntatie, genderidentiteit of -expressie en geslachtskenmerken.”
En omdat juist deze organisatie zich de laatste decennia en expliciet de laatste jaren openlijk heeft gedistantieerd van pedofilie.
Onbegrijpelijk.
Terwijl in de 60er en 70er jaren juist nog openlijk COC-leden zowel streden voor homo-emancipatie als voor ‘pederastie’ en zelf relaties onderhielden met minderjarige jongens.
Waarschijnlijk heeft het COC gekozen om de winst behaald voor de homo-gemeenschap niet te laten overschaduwen door de geïndoctrineerde publieke opinie waarin elk seksueel contact met minderjarigen wordt veroordeeld.
Een hele groep mensen wereldwijd daarmee dus uitsluitend, in de steek latend. Dat is niet inclusief maar schandalig exclusief…

Maar ik beschouw die ‘open brief’ ook als zijnde gericht aan iedereen.
Met een duidelijke boodschap en roep om hulp.
Hulp om bescherming voor pedofielen die in alle opzichten onder vuur liggen.
En de rechterlijke macht kijkt niet alleen toe, die regeert met harde hand inspelend op het onderbuikgevoel van de populistische, domme, hysterische mensenmassa.
Een massa waarvoor ook de politiek gevoelig is en daarop reageert door nog strengere wetten voor te gaan stellen!
Wetten die – als ik de geciteerde teksten die ik langs zag komen mag geloven – niet alleen expliciet grensoverschrijdend gedrag moeten aanpakken maar ook erover in gemeenschappelijke zin praten, communiceren en schrijven. Zodat mogelijk ook een tegengeluid van een PNVD over het aanpassen van de legale leeftijd waarop seks toegestaan is verlaagd zou kunnen worden van 16 naar 12 jaar, in de kiem gesmoord zou kunnen worden.
Zodat het openlijk beweren dat kinderen ook seksueel zijn, mogelijk bestraft zou kunnen worden als zijnde opruiend naar potentiële misbruikers toe…

Begrijp je nu mijn punt waar ik in het begin van dit artikel over begon?

“(…) onze democratie, de gelijkheid van iedereen, ongeacht geslacht of seksuele gerichtheid (…)
En er is vooral één woord dat telkens weer terugkomt: vrijheid.”
– aldus onze koning…

Het einde van onze vrijheid

Als er steeds meer paal en perk gesteld wordt aan de manier waarop ‘gelijkheid’ wordt geïnterpreteerd, dan wordt het fundament van onze ‘democratische rechtsstaat’ kapot gemaakt.

Wat is nog ‘vrijheid’…
Als je niet meer mag praten en schrijven over ‘andere gevoelens’?
Als je die ‘andere gevoelens’ niet meer mag delen met gelijk voelenden? Lotgenoten?
Als je niet meer met hulp van historische en wetenschappelijk onderbouwde feiten mag aantonen dat regels en wetten niet deugen?
Omdat de menselijke natuur nu eenmaal divers is?
Als er geen bescherming meer geboden wordt aan anders voelenden?
Als mensen zonder enig bewezen strafbaar feit vogelvrij moeten zien te overleven in een vijandig gezinde samenleving? Alleen maar omdat ze anders denken en voelen?

Door de invloed van de penetrante massamedia is de Nederlandse samenleving intolerant geworden. De vroeger zo zwaar bevochten vrijheid, het individualisme; mogen zijn wie je bent en je leven leiden zoals je wil: mensen beseffen niet dat dit allemaal ontnomen wordt.
Er worden leugens verspreid en bewust meer dan normale aandacht gevestigd op excessen in slechtheid. Alleen maar om ons af te leiden van dat onherroepelijke proces: het beperken van onze vrijheid.
Alle landelijke overheden hebben het er moeilijk mee, hoe hard ze ook schreeuwen dat ze voor de vrijheid, voor de democratie zijn en een rechtmatige samenleving.
Door te veel individualisme voelt een overheid zich zwak. Niemand kan – met alle respect – voor iedereen spreken. Dat is tevens de zwakte van een ware democratie.
Die zwakte proberen de overheden nu mondiaal aan te pakken.
Door verworven vrijheden weg te nemen.
Meer controle op straat, onze bewegingen kunnen steeds beter gevolgd worden.
De technologie bestaat al en wordt al gebruikt om ons bijna 24 uur per dag in de gaten te houden.
En we werken hier met graagte aan mee.
Omdat ons wijs wordt gemaakt dat het onze veiligheid dient.
Dat het kwade elementen in onze samenleving ‘filtert’. Als een virus in een PC.
Terroristen, fundamentalisten, dieven, moordenaars en pedofielen…
We worden overal tegen beschermd.
“En God zag dat het goed was.”

Nu zijn het mensen met ‘andere seksuele gevoelens’ die een doelwit zijn van de ‘deugpolitie’.
Niet alleen pedofielen liggen onder vuur maar onze gehele seksuele vrijheid staat ter discussie.
Sekswerk wordt steeds moeilijker gemaakt en mensen die met plezier dit werk proberen te doen het leven zuur gemaakt.
In plaats van meer, betere en vroegere seksuele voorlichting wordt nu campagne gevoerd om dit pas na de basisschool te doen. Ouders wordt ontmoedigd en zelfs ontraden om kinderen te vroeg in aanraking te laten komen met seksualiteit. Ongeacht de natuur van de kinderen zelf.

Niemand lijkt te beseffen dat dit slechts de opmaat is voor volledige controle.
Waarin alleen China de rest van de wereld een stap voor lijkt te zijn.
Waar we allemaal naar kijken alsof dit een ‘eng land’ is maar wat nooit in ons vrije westen zou kunnen gebeuren.
Maar de eerste stappen zijn al gezet om het (tevens) opgefokte racisme aan te pakken.
In voetbalstadions wordt straks gezichtsherkenning toegepast.
Waarom niet dit doortrekken naar ‘elke straathoek’?
Overlast vindt immers overal plaats?
En wie niets te verbergen heeft… Treft geen blaam, toch?

Slotwoord

Aan dit artikel kan ik geen ‘conclusie’ verbinden.
Het gaat hier om verontrustende vaststaande feiten. Als je die tenminste durft te zien en niet ervoor kiest om je oogkleppen op te houden.
Eigenlijk zag ik de feiten al heel lang geleden aankomen. Maar tot een bepaald keerpunt in mijn leven dacht ik nog hier niets mee te maken te hebben. Dat ik mijn eigen leven zelf zou kunnen bepalen. Tot ik zelf slachtoffer werd van verkeerd begrepen en geïnterpreteerde gevoelens.
Mijn oogkleppen vielen af, mijn naïviteit verdween.
Sinds die tijd probeerde ik lange tijd ‘slechts’ te overleven met mijn nieuwe kwetsbaarheid.
Tot ik ontdekte dat dit helemaal niet moet!
Ik heb het volste recht op mijn eigen persoonlijkheid, individualiteit en eigen gevoelens.
Daarmee ben ik geboren. En zolang ik nog niet dood ben, maak ik deel uit van de menselijke keten.
Die net zo zwak is als de zwakste schakel en hoe er mee wordt omgegaan.
Met de volledige keten!
Die in zijn geheel goed onderhouden dient te worden.
Sinds ik dit besef weiger ik als een ‘zwakke schakel’ te functioneren.
Zolang ik leef zal ik blijven opkomen voor de zwakkeren. De onbegrepen, genegeerde en zelfs bewust verwaarloosde schakels. Voor de ‘underdog’.
Ik kan dit niet anders meer. Dit IS mijn leven.

Een ‘Restant’ in de overblijfselen van de ‘democratische rechtsstaat’.

 

Bronnen over ‘democratische rechtsstaat’:

 

https://www.rechtspraak.nl/Organisatie-en-contact/Rechtspraak-in-Nederland/Democratische-rechtsstaat

“Voor iedereen geldt hetzelfde recht. Voor iedereen gelden dezelfde regels.“

https://www.rechtvoorjou.nl/home/recht-uitgelegd/wat-is-een-democratische-rechtsstaat-

https://www.encyclo.nl/begrip/democratische_rechtsstaat

https://www.juridischwoordenboek.nl/zoek/democratische%20rechtsstaat

https://studiegids.universiteitleiden.nl/courses/83199/beginselen-van-de-democratische-rechtsstaat

Dit bericht is geplaatst in Column, Cultuurfilosofie, HZP, Opmerkelijk Nieuws, Seksualiteit met de tags , , , , , , . Bookmark de permalink.

Geef een reactie