De Rest alcoholvrije bieren test – Huidige stand van zaken

Toen ik in 2017 dit artikel schreef:
‘De kleine Rest alcoholvrije bieren test’
was ik nog druk bezig met pogingen om te herstellen.
Natuurlijk van mijn alcoholverslaving, waar ik al jaren niet geheimzinnig over doe.
Maar ook van mijn ‘demonen’… Hoe leg ik dat uit…
De voortdurende stroom aan negatieve gedachten en (dus) gevoelens die me beheersten door alles wat me al die jaren was overkomen.
Ik kon mezelf nog geen plek geven binnen al de gebeurtenissen in mijn leven, die uiteindelijk tot diverse depressies hebben geleid. Mijn leven leek onmogelijke wendingen te hebben genomen en daar kwamen in dat jaar nog de onverwachte fysieke problemen bij van mijn slechte bloedvaten en knieartrose. Het leken toen tekenen dat mijn leven letterlijk en figuurlijk op een eindpunt was beland. Voor mij hoefde het allemaal niet meer zo verder…
Toch deed ik pogingen beter te worden, door in ieder geval te beginnen aan mijn alcoholprobleem door me in te schrijven bij ‘De Hoop GGZ’.
Maar eerlijk gezegd deed ik dat meer ‘voor de vorm’ omdat diverse andere instanties me niet konden of wilden helpen als ik niet eerst zou stoppen met de drank.
Ik kende ‘De Hoop’ al en ik wist bij voorbaat dat het niets zou uithalen.
De enige kracht die me zou kunnen helpen… lag altijd al in mezelf… en dat wist ik ook altijd al.
Eigenlijk zag ik gewoon (nog) geen enkele reden waarom ik zou moeten stoppen als het leven voor mijn gevoel zinloos was.

Tijdens deze periode was ik (oprecht serieus!) begonnen met uitzoeken of alcoholvrij bier mij nu zou kunnen bekoren, zodat ik niet meer zo afhankelijk zou zijn van ‘mijn lekkere en gewenste biertje’.
Nou… De test liet zien dat dit niet zo was.
Helaas halen vrijwel alle alcoholvrije biertjes het niet bij de meest simpele ‘normale’ biertjes en ze zijn gewoon veel te duur voor dagelijks gebruik.

In 2018 brak er een heel andere periode aan in mijn leven, doordat ik eindelijk ging inzien wie ik was en welke ‘schat aan ervaringen’ ik eigenlijk met me mee droeg.
Mede door de trainingen bij Vivenz en mijn eigen gewijzigde manier van denken, ben ik eind 2018 eindelijk losgekomen van die ‘demonen’.
En…
Toen had ik ook geen drank meer nodig om de negatieve stroom gedachten in mijn hoofd te verdoven! Ik ben eind september 2018 gestopt met sterke drank en tot heden heb ik daar geen enkele behoefte meer aan.

Bier

Met ‘mijn lekkere en gewenste biertje’ is dat iets anders.
Tot heden ben ik niet gestopt met het vrijwel dagelijks drinken van 1 of 2 glazen pils.
En ik heb mezelf in de weekenden iets extra’s gegund door dan een ‘speciaal’ biertje te drinken; eentje van hoge gisting of een wat sterkere soort met iets meer alcohol.
Puur… voor het lekker en natuurlijk voor de dorst!
Want dat vind ik nog steeds en ik blijf stellig overtuigd dat die paar glazen bier per dag (altijd pas vanaf het eind van de middag) geen kwaad kunnen.

Mijn hele ‘drankdag’ ziet er eigenlijk meestal als volgt uit:
Na het opstaan ‘s morgens vroeg drink ik eerst een half glas water op, terwijl ik koffie maak.
Dan drink ik 1 lekker bakkie koffie terwijl ik de computer aan slinger en de ochtendnieuwtjes lees.
Vervolgens ontbijt ik en daarbij heb ik meestal een glas sinaasappelsap (Appelsientje) of soms melk. Om daarna mijn medicijnen in te nemen met een groot glas water.
In de loop van de ochtend drink ik dan nog minstens 1 groot glas water.
Om na de lunch mijn tweede rondje medicijnen weg te drinken met meestal een glas mineraalwater met een smaakje en bubbeltjes want dan heb ik al wel genoeg van het smaakloze water…

Ik kan de hele dag water drinken als dat moet!
Op mijn werk deed ik dit de laatste jaren ook gewoon. Omdat de sloten koffie me ziek maakten.
Geen probleem mee.
Maar als ik thuis ben en er over nadenk, wil ik ook iets ‘proeven’!

Eind van de middag, meestal zo tegen 18.00 uur, is mijn laatste slok water van die middag op en heb ik echt trek in iets anders.
Als ik dan de afwas in de keuken opruim en ga denken wat ik die avond ga eten, dan trek ik een blik Argus open en schenk ik mijn (eerste) glas bier in.
Gemiddeld genomen doe ik daar een paar uur mee!
Voor de ‘echte’ bierdrinker is dit natuurlijk helemaal fout!
Want bier is op z’n best als het net is ingeschonken en er nog iets van een schuimkraag in het glas staat. Nou… Als die er bij mij al staat, dan is die in die paar uurtjes uiteraard al lang verdwenen.
Maar dan vind ik de smaak van het biertje nog steeds lekker, ook al is het inmiddels lauw en ‘dood’, volgens de bierkenners.
Misschien is dit het grote verschil:
De meeste bierdrinkers slaan een glas (of pijpje) bier in korte tijd achterover, zolang het nog ‘fris en bruisend’ is. Dan is de neiging om meer te drinken dan 1 of 2 glazen natuurlijk wel veel groter, vooral als je gewend bent om zo bier te drinken.
Misschien dronk ik zo ook wel bier toen ik nog jong was en soms naar feestjes ging…
En ook op vakanties op terrassen in Kroatië gingen de halve liters natuurlijk veel sneller op.
Maar thuis drink ik nooit zo.
Ik doe er uren over.
Meestal is mijn eerste glas dan zo rond 20.30 uur op en als ik dan – zoals meestal het geval is – een film op TV ga kijken, schenk ik nog een glas in. Maar vaak niet vol omdat dit dan niet altijd op gaat! Meestal voor ongeveer 2/3 en als ik later nog dorst heb, schenk ik er nog een beetje bij maar dat is zeldzaam.

Mijn standaardglas bier!

Gemiddeld genomen drink ik op deze manier 0,5 liter bier in een tijdbestek van 6 uur…
Volgens mij is dat absoluut geen ‘zwaar’ drinken en heeft mijn lichaam hier geen last van.
Hoewel er in de meeste overzichten van de gezondheidshype al gesproken wordt van een ‘probleem’ als je dagelijks drinkt… Je bent dan zogenaamd afhankelijk van de alcohol en sterk geneigd om over grenzen te gaan.
Nou… die grenzen ken ik.
Maar dan met het drinken van 0,5 liter… whisky op één dag.
Dat lijkt me drinken van een heel andere orde dan dat blik bier… 😛

Ook omdat een glas bier nu eenmaal veel beter de dorst lest en voorziet in de natuurlijke lichamelijke behoefte aan drinkwater (bier is toch ook voornamelijk water) dan een glas wijn (minder volume) en zeker dan een glas sterke drank (een bodempje water…), ben ik van mening dat het dagelijks drinken van deze beperkte hoeveelheid bier geen enkel probleem is voor mijn gezondheid.
Integendeel: omdat ik het ook lekker en dus fijn vind, voel ik me beter dan wanneer ik alleen water zou drinken. En ook al die zoete limonades met of zonder koolzuur vind ik niet lekker.

Alcohol

Heeft die (kleine) dagelijkse hoeveelheid alcohol die ik toch nuttig dan echt geen enkel effect?
Eerlijk gezegd zou ik dat niet weten.
In ieder geval voel ik het niet…
Nu had ik door de jaren gewenning aan sterke drank natuurlijk al een zekere tolerantie opgebouwd…
En ook in mijn ‘betere’ jaren kon ik zeker in de zomers redelijk wat bier verwerken zonder dat ik daar voelbaar last van had… Dronken werd ik meestal alleen van te veel sterke drank en dan vooral in combinatie met bier door elkaar heen… Dan kon het wel eens fout gaan.
Nu heb ik soms in de loop van mijn TV-filmavond wel eens een duf en moe gevoel…
Dan heb ik in het weekend wel eens een sterker Belgisch biertje gedronken of eentje van 10% alcohol…
Maar het is dan ook het einde van de dag en dan ben ik toch al vaak vrij moe, afhankelijk wat ik heb gedaan en hoe ik de nacht ervoor heb geslapen.
Dit is van meer dingen afhankelijk dan alleen van de alcohol!

Omdat ik de geringe hoeveelheid alcohol die ik drink dan ook nog dagelijks afwissel met zo’n 18 uur GEEN alcoholconsumptie, ben ik overtuigd dat het lichaam genoeg tijd heeft om de eventuele overtollige hoeveelheid in mijn bloed netjes af te breken.
Daar heb ik ook voldoende over gelezen.
Overigens is die consumptie van 2 gewone glazen bier ook nog eens een wettelijk toegestane hoeveelheid in het verkeer.
Ik ben in mijn leven slechts 1 keer gecontroleerd tijdens een alcoholcontrole door de politie. Dat weet ik nog goed: had net mijn dochter afgezet in het sportpark voor deelname aan de plaatselijke avondvierdaagse. Op de terugweg… Blazen!
Op dat moment had ik thuis al enkele biertjes gedronken, dus ergens kneep ik hem wel een beetje.
Maar de blaastest was prima: “Netjes. Fijne avond verder.” zei de politieman.
Ik denk ook wel eens dat het per persoon nog scheelt of alcohol beter of slechter wordt verwerkt door het lichaam. En of de totale gezondheid in combinatie met voldoende eten allemaal meewerkt.
Afgezien van echt over bepaalde grenzen gaan, heb ik nooit last gehad van een beetje alcoholconsumptie.

Alcoholvrij: de toekomst?

Maar nu! Het is ‘Dry January’!
De anti-alcohol propaganda draait zeker nu net na de door drank overgoten jaarwisseling weer overuren.
Werden rokers verguisd in ‘stoptober’, nu is het de beurt aan de drinkers.
En nog nooit las je zoveel (door ‘echte’ gezondheidsexperts onderbouwde) resultaten van ‘echte’ onderzoeken waaruit zou blijken dat eigenlijk ALLE consumptie van alcohol slecht is.
Wie echt helemaal NIETS met alcohol drinkt, leeft langer.
Bewezen. Feit.
(Vermoedelijk hebben ze het zelfs bij mensen onderzocht die teruggekeerd zijn uit de dood…)

Terwijl mijn opa – sinds zijn 73ste hartpatiënt – nog te horen kreeg dat 1 pilsje plus (!) 1 borreltje goed waren voor zijn bloed en hij dus dankbaar tot zijn dood elke dag een flesje Heineken dronk en een glaasje Claeryn jonge jenever als ‘slaapmutsje’, zou ik nu tot de conclusie moeten komen dat mijn dagelijkse biertje misschien wel een paar jaar van mijn levensprognose afhaalt…

“Fuck you Jinek!” riep mijn favoriete ‘nachtdier’ Ryanne van Dorst uit, aan tafel bij ‘Jinek’, toen haar werd gevraagd: “Ryanne drink jij graag?”
Er werd natuurlijk net gesproken over ‘Dry January’.
En ze vond het echt een “kutstreek” dat juist zij die vraag op die manier gesteld kreeg, wat haar direct ongemakkelijk deed voelen. En ze vroeg daarom direct om een biertje om even duidelijk te maken dat zij inderdaad graag een ‘drankje’ lust en het haar “geen fuck uitmaakt of ze daardoor dan korter zou leven”. In de huidige maatschappij is het maar de vraag of je ‘zo lang’ wilt leven als je op het eind toch volledig in de steek gelaten wordt als behoeftige oudere.
Die ene onbeduidende minister aan tafel probeerde haar nog te overtuigen dat daar nu juist aan gewerkt wordt in de politiek maar uiteraard vond zo’n betekenisloze uitspraak geen enkel gehoor, zelfs geen cynische glimlach behalve door hemzelf…

Fuck you Jinek!

Het kan natuurlijk heel goed zijn dat de alcoholvrije lobby en daaraan natuurlijk weer gekoppelde commerciële machten succes gaan behalen.
Er zijn altijd genoeg mensen geweest die alcohol haten, om wat voor reden dan ook.
Mogelijk door eigen negatieve gebruikerservaring of misschien door grote misstanden in een gezin waarin iemand dronk en het gezinsleven daardoor tot een hel maakte.
Of door mensen die door toedoen van een ‘drankrijder’ iemand hebben verloren of zelf in puin zijn gereden…
Er zijn zoveel redenen dat je alcoholconsumptie kan haten!
Door de slechte ervaringen met een alcoholist als partner had een medewerkster van Vivenz ook duidelijk problemen met mijn drankgebruik, toen ik daar in 2018 nog mee worstelde.
Allemaal volledig begrijpelijk!
Maar daarom wil dat nog niet zeggen dat elk drankgebruik fout is en elke ‘liefhebber’ daarom slecht bezig is met zijn of haar gezondheid of geen enkel respect meer mag krijgen uit de omgeving.
Net als vrijwel alle ‘hypes’ rondom ‘levensbelangrijke’ onderwerpen schiet dit ook weer door in onzinnige en ongefundeerde stellingen.

Maar goed, nu er van elk denkbaar drankje tegenwoordig dan zelfs alcoholvrije versies op de markt verschijnen of in de maak zijn, ben ik absoluut geen principieel tegenstander daarvan!
Als een drankje lekker en betaalbaar is, zal ik het zeker willen proberen en misschien zelfs wel blijven gebruiken.
Was mijn ‘Rest Test’ in 2017 dan nog niet echt uit het hart geschreven omdat ik zo gemotiveerd was om te stoppen met alcohol; nu anno 2020 ben ik inmiddels al meer dan een jaar tevreden zonder sterke drank en zou ik zonder bijgevoelens graag ook een lekker alcoholvrij biertje drinken als dit niet te duur is.
Alcoholvrije wijnen of zelfs whisky… Nou… Ik zou het echt allemaal willen proeven!
Maar de drankjes op zich vind ik niet meer echt zo lekker (ook de echte goede…) dat ik hiernaar enigszins verlang. Ik vind ze niet nodig en meestal zonde van het geld.
Dat zal ook bij de alcoholvrije versies niet veel anders worden denk ik…

Aanvulling alcoholvrije bieren test 10-01-2020

Vrijdag liep ik dan toevallig weer eens tegen een voor mij haalbaar nieuw biertje aan om voor deze test eens te proberen. Sterker: door de merknaam van het bier was ik uitermate nieuwsgierig!
Het gaat namelijk om: Hertog Jan 0.0!
Hertog Jan was en is namelijk altijd al een van mijn favoriete pilsjes (misschien wel HET favoriete pilsje…) en ik heb dit jarenlang als huismerk gedronken.

Tot de kosten belangrijk werden en ik moest gaan bezuinigen op alles wat mogelijk was.
En uiteraard: ook veel dagelijkse boodschappen kunnen goedkoper als daar voordeliger alternatieven voor bestaan.
Zo vind ik Calvé pindakaas nog altijd de lekkerste maar is pindakaas van de Lidl ook prima en uiteraard veel goedkoper dus koop ik dat meestal.
Omdat bier tot de wekelijkse aankopen behoort als je dit dagelijks drinkt, was dit al jaren geleden ook reden om daarop te bezuinigen.
Als ‘klant’ van de Lidl probeerde ik natuurlijk al snel ook de huismerken bier daar.
Want de goedkopere A-merken bier (Bavaria bijvoorbeeld) vond en vind ik echt veel minder goed smaken dan met name Hertog Jan.
Ik houd van een fris maar goed uitgesproken hoppig biertje.
Als ik het als simpele gebruiker zo mag uitdrukken… 😉
Maar verschillen tussen alle merken proef ik echt!
En ik was positief verrast door het Lidl-merk Oettinger, wat ik nog in gezinsverband jarenlang heb gedronken als huismerk.
Het enige nadeel aan dit bier vond ik eigenlijk het zilverpapier om de hals, wat ik na openen altijd een beetje moest afkrabbelen om het niet binnen te krijgen…
Ik drink bier namelijk ook graag direct uit de flesjes. Zeker gewone pilsjes.
Toen later het merk Argus werd verkocht, stapte ik daarom hierop over.
Het was ook weer iets goedkoper en toch nog steeds lekker genoeg voor mij!

Maar goed, ik dwaal weer eens af…

Hertog Jan dus!

In de periode van de test in 2017 had Hertog Jan nog geen alcoholvrij bier.
Ergens had ik gelezen (en ik nam dit direct als geloofwaardig aan!) dat Hertog Jan er voor koos om dit NIET op de markt te brengen omdat het nooit echt gelijkwaardig kon zijn aan het ‘hoogwaardige’ eigen bierbrouwsel.
Nu de meeste bekende biermerken wel aan zagen komen dat de markt er rijp voor was, zeker nu het megalomane marketingproduct Heineken de wereld ging veroveren met 0.0, kwam er opeens een stortvloed aan 0.0 biertjes op de markt. Hele supermarktschappen werden ervoor vrij gemaakt.
Daarom was ik in 2017 dus wel iets meer hoopvol aan mijn test begonnen.
Als je het goed hebt gelezen, heb ik dus ook weer heel snel die hoop laten varen.
Nog steeds geen ‘echt lekker biertje voor een echt goed betaalbare prijs’.
Leuk voor onderweg in een kroeg dus als ik toch echt een biertje wil drinken maar nog moet rijden maar niet dagelijks voor mijn plezier.

Afgelopen week kreeg ik zoals elke week de nieuwe reclame van Albert Heijn in mijn mailbox.
Die kijk ik dan altijd door of de aanbiedingen het waard zijn om er helemaal voor naar Wielwijk te gaan. En zeker nu ik nog niet zo goed uit de weg kan na de operatie, moet ik de autorit er wel uit kunnen halen, anders kost het meer dan het oplevert…
Nu waren er weer een paar leuke aanbiedingen van etenswaren, maar zag ik in mijn ooghoek ook:
Hertog Jan 0.0 sixpack 2e GRATIS!
Eerst moest ik even een paar keer met mijn ogen knijpen… ‘Hertog Jan’? Heb ik iets gemist?
Ja dat had ik, las ik later toen ik het had uitgezocht.
Maar ik zette het wel direct op mijn boodschappenlijstje want voor slechts € 3,49 (de vaste prijs voor een sixpack flesjes) kon ik 12 flesjes Hertog Jan 0.0 kopen!
En ik had er nog nooit een gezien laat staan geproefd…
Maar voor dat geld (ongeveer gelijk aan wat een flesje Argus zou kosten) wilde ik dit graag uitproberen!
Vandaar dus deze aanvulling van de test en de aanleiding voor dit direct uitgebreide artikel over alcoholconsumptie. 😉

Hertog Jan 0.0

Zoals ik al zei: ik had dit dus nog niet eerder gezien en heb uitgezocht hoe dat kan.
Het blijkt pas in november 2019 (paar maanden geleden!) op de markt te zijn gekomen!
Dat heb ik uiteraard gemist want was te veel bezig met mijn komende operatie.
Daarbij is het (voorlopig?) uitsluitend uitgebracht bij Albert Heijn en zal het alleen verkocht worden in horeca waar Hertog Jan al een van de huismerken is.
Redelijk beperkt dus.
En nu dan die aanbieding!
Daarom heb ik eergisteren (vrijdag 10 januari) gelijk 2 sixpacks flesjes Hertog Jan 0.0 in huis gehaald. Niet zomaar een test dus… Direct 12x testen… Haha!
Nou ja, de eerste heb ik gisteren direct op.
Als je de aanpassing in het ‘Rest Test’ artikel al gelezen hebt, dan weet je de uitkomst.
Helemaal niet slecht voor een echt alcoholvrij pilsje en zeker voor dat geld geen miskoop.
Maar…
Ik vind het toch altijd nog steeds geen echte vervanging voor een ‘normaal’ pilsje met alcohol.
Zelfs Argus (wat door de ‘echte’ bierkenner natuurlijk verguisd wordt) vind ik lekkerder.
En dat zal ik (gezien de vaste lage prijs) voorlopig dan ook blijven kopen als huidige huismerk.

Het is markttechnisch gezien natuurlijk begrijpelijk dat ook Hertog Jan een keer overstag moest.
Er moet in deze tijd simpelweg een alcoholvrij alternatief zijn.
Daarom wordt het nu ook gevraagd door de consument, nu men zich helemaal laat inpalmen door de ‘alcoholvrij-lobby’.
Het is net als met de bullshit rond CO2…
Elk ‘gezond (denkend) mens’ moet wel minderen met dingen die ‘slecht’ zijn voor de gezondheid en voor de wereld…
Pfff…
Doodmoe word ik ervan.
Soms zelf kotsmisselijk…
Ik voel zelfs dat ik er doodziek van zou kunnen worden… Als ik hier te diep over na blijf denken…

Snel! Een biertje! Net als Ryanne…
En nee, geen alcoholvrij biertje maar een echt smaakvol compleet naar bier smakend pilsje.
En dit weekend… misschien weer een lekkere Gulpener Gladiator met wel 10% alcohol! Heerlijk!

Gezond oud worden? Laat me niet lachen!
Met mijn lichaam haal ik toch het zogenaamde statistische gemiddelde van de ‘gewone Nederlander’ met geen mogelijkheid…
Dan liever ‘lekker en tevreden’ dood gaan na een beetje te hebben genoten van wat nog mogelijk is, dan met een zuur gezicht even snel dood neervallen met een historie van negatieve gevoelens, gedachten en laatste artikelen te hebben achtergelaten waarin ik al mijn ongetwijfeld overheersende frustraties heb geuit.
Zo wil je De Rest niet (meer) meemaken…
“John Walks On!”
Ook zonder die arrogante ‘Walker’… 😉

Dit bericht is geplaatst in Column, Cultuurfilosofie, Persoonlijk met de tags , , , , , . Bookmark de permalink.

Geef een reactie