“Ik zie het niet meer zitten, ik kan er niet meer bij
Ik kan het niet meer volgen, het hoeft niet meer voor mij.”
– Farce Majeure 1975
Ben je nog niet klaar met het ene gedram in de media… beuken ze al weer op je in met het volgende. Moe word ik er van. Doodmoe.
En ik voorspel je alvast: door al dat gedram worden eventuele doelen niet gehaald.
Veel meer mensen zullen zich ervan afkeren. Uit noodzakelijke zelfbescherming.
Zelfs ik – die toch graag debatteer – raak nu toch echt verzadigd!
Waar gaat het ook al weer om?
Ik noem twee soorten gedram. Allereerst de ‘genderdiscussie’ waarin we ervoor zouden moeten kiezen om ‘genderneutraal’ te gaan denken. De ‘LHBTI+++’ discussies.
Daar heb ik diverse artikelen over geschreven.
Nu staan de media weer bol van de ‘klimaatdiscussies’.
En daar heb ik ook al over geschreven toen Greta, de ‘Formule 1’, maximumsnelheden, crisis met de bouwvergunningen en Wiebes met z’n gasverstopping nog niet zo megalomaan trending waren: ‘Klimaatgedram’.
Ik sta nog steeds achter dit artikel en zou hier dus een berustend: “rest my case” kunnen schrijven en daarmee de discussie wat mij betreft afronden.
Maar toen was daar Greta!
Een assertieve (of was het nu ‘aspertieve’?) Zweedse ‘schone’ van 16 lentes jong, die nu al ruim een jaar spijbelt van school om actie te voeren voor het klimaat.
Inhoudelijk ga ik daar dus niet meer op in.
Alle media staan dagelijks bol van de vele scenario’s over het vernietigende gedrag van de mens, waardoor de aarde straks onleefbaar wordt.
De gevolgen verontrusten me natuurlijk wel want uiteraard zullen de machthebbers vooral weer vele offers vragen van de simpele maar goedwillende burger.
Maar ik maak me ook zorgen om dat meisje.
Of… is het eigenlijk nog wel een ‘meisje’?
Is ze in dat jaar tijd al niet gebombardeerd tot mondiaal symbool van het klimaatactivisme?
Waar nu – als van elk symbool – zowel gebruik als misbruik van wordt gemaakt?
Ik vrees voor haar het ergste.
Haar jeugd is in ieder geval al voorbij. Het onbezorgde leven van een opgroeiende tiener?
Geen kans meer op.
Ze kan niet eens meer normaal over straat lopen.
Want zou er nog iemand zijn die haar karakteristieke gelaat niet herkent?
Mocht ze toevallig zo’n ‘vroeg volwassen’ persoon zijn, dan zou ze dit allemaal natuurlijk handig kunnen gebruiken.
Vermoedelijk kan ze nog wel enkele jaren vooruit met het houden van toespraken en lezingen, het aanwezig zijn bij alle strategische politieke bijeenkomsten met betrekking tot het klimaat en aldus mondiaal in de belangstelling blijven. Wat allemaal natuurlijk ook voor de nodige onkostenvergoedingen gaat zorgen dus een financiële onbezorgde basis is al gelegd.
Als ze daarna (vermoedelijk) ook schrijfster wordt, zal ze ook hiermee mondiale successen kunnen behalen.
Haar ster lijkt reeds gegraveerd in elke ‘wall of fame’.
Maar zal ze dit huidige succes kunnen overleven als haar doelen uiteindelijk gestreden zijn?
Zou ze geen mentale terugval kunnen krijgen als ze later weer tijd krijgt voor haar eigen (privé-) leven?
Zal er überhaupt ooit nog sprake kunnen zijn van een privéleven?
Naast de terugval van een overdosis aan gewenste aandacht voor haar doelstellingen, zal ze ook steeds meer bewust worden van de overdosis aan (persoonlijke) kritiek die er op haar persoon gericht is.
Ze heeft momenteel vermoedelijk ook geen flauwe notie van de misbruik die er van haar wordt gemaakt.
Greta wordt momenteel zowel aanbeden als verguisd.
Zal ze zich dit nu al realiseren?
En als ze daar dan pas later achter komt… Wat doet dat met haar?
Als ze leest dat ze wordt vergeleken met de Arische symboliek van de nazi’s?
Als ze ontdekt dat sommigen maar wat graag ‘dat lekkere ding’ eens een stevige beurt willen geven om haar te laten voelen dat ze toch ook een ‘vrouw’ is?
Naast de successen… zal ze ongetwijfeld ook een keer lucht krijgen van de schaduwzijde van haar ‘gouden’ medaille.
Kan ze dan terugvallen op haar liefhebbende familie? Haar ouders?
Ergens heb ik een donkerbruin vermoeden dat het juist haar ouders zijn die haar bleven stimuleren om door te gaan en daar nu de commerciële voordelen voor de toekomst van zien.
Greta gaat er nu prat op dat ze juist door haar afwijkingen (die voorheen beperkingen leken) zo sterk kan zijn. Ik hoop voor haar dat dit ook later in haar voordeel zal blijven werken en ze de (harde) realiteit zullen afschermen.
Of zou ze er nu al vanuit gaan dat ze als ‘martelaar’ in het belang van het klimaat de geschiedenis in gaat?
De toekomst zal het leren.
Oh en hoe ik omga met al dat ‘klimaatgedram’ in de media?
Ik negeer het vrijwel allemaal.
Mijn ‘ecologische voetafdruk’ is al minimaal en zal er vermoedelijk niet meer zijn tegen de tijd dat Nederland ‘klimaatneutraal’ zou moeten zijn.
“Na mij (dus) de zondvloed.”
Klinkt misschien een beetje dom?
Maar naast mezelf ‘uitwissen’ (zelfdoding) – wat ik echt nog niet van plan ben! – zie ik niet in wat ik nog meer kan doen…
De rest is aan de (toekomstige) machthebbers.
Ik wens ze veel sterkte en wijsheid toe.
De wereld zal het nodig hebben.
