El Toro

Vandaag wil ik de lezers eens verrassen met een lesje.
Op precies te zijn een lesje Spaans.
Het eerste wat me te binnen schiet in mijn Spaanse vocabulaire is: ‘El Toro’.
Weet je uit je hoofd wat dit betekent?
Nou ik wel hoor!
Het betekent namelijk: ‘De Stier’.
Als je dit al wist: “Muy bien!”
Ofwel: “Heel goed!”

Zo dat is wel even voldoende voor de eerste les.
Hoe ik hier nu weer zomaar opkom?
Nou, nadat ik de afgelopen paar dagen alle nieuwsberichten en uiteraard de ontploffingen op de sociale media zag langskomen over Bruno H., de aan lager wal van een Amsterdamse gracht geraakte tienerzoon van een Amsterdamse ‘burgemeesteres’, moest ik direct denken aan mijn eigen ambities toen ik een jonge tiener was.
Als 12-jarige puber zag ik al heel vroeg in hoe je het beste (wereld-) beroemd, rijk en machtig kon worden: als bendeleider van de machtigste bende op aarde.
Daarom richtte ik er een op:

De bende van El Toro

Samen met een paar vriendjes van de lagere school had ik een fascinatie voor misdaad.
Ik smulde van een boekenserie met de titel ‘Misdaad Dossier’, speciaal gericht op jeugdige (startende) misdadigers, waarin de grootste misdaden uit de geschiedenis stonden beschreven.
Van een grote Engelse treinroof die nooit was opgelost tot het fenomeen ‘Jack the Ripper’, die nooit was gevonden.
Een goede bendeleider zou nooit gepakt worden.
Daarom werd ik ‘El Toro’.

De personage bestond echt! Althans ik had dit gezien in een televisieserie Spaanse les, die altijd besloot met een kort vervolg van ‘El Toro’. Ik keek het programma niet om Spaans te leren maar ik was sterk onder de indruk van de geheimzinnige bendeleider ‘El Toro’, die je nooit zag. Als hij zich eens liet zien aan zijn bendeleden, dan droeg hij zijn geheel hoofdverhullende masker van de stier.
Het was in de 60er jaren… Nog zwart-wit. Maar voor mij toen heel indrukwekkend.

El Toro

Van de lagere school (tegenwoordig ‘basisschool’) had ik twee vriendjes overgehouden waarvan er een net als ik ook naar de brugklas MAVO/HAVO ging (Paul).
Het andere vriendje (Hans) ging naar de LEAO (Lager Economisch Administratieve Opleiding).
Mijn vriendje Paul was ook gefascineerd van misdaad en dan vooral wapens.
Hij had daar veel boeken van maar hoorde ook wel eens wat van zijn vader die bij de politie werkte.
In een administratieve functie overigens maar toch hoorde hij dan natuurlijk wel eens wat.
Het andere vriendje Hans deed gewoon met ons mee… Een goede handlanger dus. 😉

We besloten op een bepaald moment om als ‘bende’ wat activiteiten te gaan doen om naam te gaan maken. De ‘wereld’ zou gaan weten dat ‘De bende van El Toro’ bestaat!
Eerst braken we een keer in bij onze (oude) lagere school in de Dordtse wijk Wielwijk.
Het was in de zomervakantie.
Ik had een ruitje ingetikt en we liepen best wel trots dat we dit durfden door de school heen.
Eigenlijk hadden we geen echt doel of zo… Om onze sporen achter te laten, hebben we een beetje rommel gemaakt in de lerarenkamer (wat spulletjes op de grond gegooid) en in de WC zetten we een kraan open zodat het zou gaan overlopen.
Daarna vertrokken we weer.
We bleven daar wel een poosje rondhangen en na verloop van tijd zagen we het hoofd van de school langskomen. Mogelijk was hij getipt? Alarmsystemen bestonden toen nog niet…
In ieder geval voelden we ons onaantastbaar want ze wisten natuurlijk niet wie het hadden gedaan.

Ons volgende doel waren de ‘geheimzinnige’ schakelkastjes die we in de bergingen van flats in Wielwijk hadden zien hangen. Vriendje Hans woonde daar en we speelden vaak daar in de buurt en in de gangen van de kelders.
Er hingen van die vierkante kastjes op de muur met daarop beugels met een hangslot om het af te sluiten. Eigenlijk waren we nieuwsgierig wat daar in zou zitten.
Met wat brute kracht wisten we door er lang genoeg aan te rukken ze open te breken.
In het kastje bleken allemaal stekkertjes te zitten. Ik meen dat ze groen waren.
We trokken er een aantal uit.
Om ons ‘werk’ stiekem te kunnen uitvoeren hadden we de TL-verlichting al uitgeschakeld door de armaturen open te breken en de starters eruit te halen…
We merkten dat de kastjes vrij snel steeds gerepareerd en weer afgesloten werden.
Na een paar dagen herhaalden we daarom onze actie. We werden er steeds handiger in.
Tot… er opeens een mannetje aan kwam lopen met een zaklantaarn.
We liepen daar rond en hij vroeg ons wat we daar deden.
Uiteraard wisten we niets van het kapotte licht. Ook niet van de kapotte schakelkast…
Hij zei ons dat die nu steeds kapot gemaakt was – ook nu weer – en dan zaten zij (de winkeliers er boven) zonder telefoon!
O jee… Maar wij wisten uiteraard van niets…
We gaven aan dat vriendje Hans hier boven woonde en we daar alleen maar aan het spelen waren.
Niet veel later zouden we elkaar weer ontmoeten op een bepaalde speelplaats maar daar kwam een man op mij af lopen (m’n vriendjes waren er niet) die een rechercheur van politie bleek te zijn…

Lang verhaal iets korter:
Mijn vriendje Hans was ook opgepakt en we moesten uiteindelijk voorkomen voor de jeugdrechter.
We werden door de vrouwelijke rechter streng toegesproken.
“Jullie zitten op de HAVO en LEAO… Maar toch geen BLO?”
(BLO stond destijds voor ‘Bijzonder Lager Onderwijs’, speciaal voor leerlingen met mentale beperkingen zoals wat nu bijvoorbeeld ‘down kinderen’ wordt genoemd.)
Omdat mijn moeder inmiddels de geleden schade van het flatgebouw al had vergoed vanuit mijn ‘Zilvervloot spaarrekening’, bleef het bij de strenge toespraak als waarschuwing.
Mijn vriendje Hans mocht ik van zijn moeder niet meer zien.
En Paul (buiten schot gebleven) verhuisde naar Gorinchem waarna ik hem ook niet meer zag.
Zo was de ‘bende van El Toro’ na een kort maar roemruchtig bestaan uit elkaar gevallen.

Ik denk nog wel eens…
Wat zou er van me zijn geworden als ik nooit was gepakt?
Zou ik dan nu als een rijke stier in Spanje op een subtropisch eiland vertoeven?

In ieder geval was ik toen mijn criminele ambities helemaal kwijt.
Wat dat betreft is het dus nooit meer goed gekomen met me…

Laten we hopen voor de zoon van de burgemeesteres dat hij niet dezelfde fouten maakt als zijn moeder. Als die er niet zo’n ophef van had gemaakt, was zijn naam als nieuwe grote maffiabaas in Nederland al gevestigd geweest.
Dat wordt nu twijfelachtig… 😉

Dit bericht is geplaatst in Column, Cultuurfilosofie, Opmerkelijk Nieuws, Persoonlijk met de tags , , , , . Bookmark de permalink.

Geef een reactie