Geen Restflits

“Vrolijk Paasei, Paashaas, Paasstol, Paasbrunch, Paasvuur, PaasBBQ of willekeurig Paasfeest!
En voor de lezers ‘on the many days after’: HOI! Welkom bij deze Speciale Restflits.”

Zo begon ik bijna een week geleden mijn ‘Restflits Paaseditie & Evaluatie The Passion’.
Verder dan een paar regeltjes meer ben ik niet gekomen…
Ik kon geen woord meer verzinnen!
Oeps?
Sprakeloos na de indrukken van ‘The Passion’?
Helemaal in beslag genomen door de Paashaas en dagenlang gezocht naar die verdraaide eieren?
‘Writersblock’?
Geen flauw idee maar dagenlang heb ik geen woord op het virtuele papier kunnen krijgen.
Wel kreeg ik afgelopen week opeens ‘behoefte’ om te ‘Genieten’… 😉
Vandaar het gelijknamige artikel.
En nu… Op ‘Koningsdag’… Slecht weer… Alles nat… Niks te doen…
Dan maar (G)een Restflits.
Laat ik er even ‘snel’ doorheen Flitsen:

The Passion – evaluatie

Mensen op de bekende sociale media (vooral Facebook) hebben er al de nodige aandacht aan besteed. Want ze hebben me gezien! Lol!
Voor wie het programma dus niet gezien heeft en mij ook niet volgt op die media:
Behalve dat ik het kruis dus mee heb helpen dragen, ben ik inderdaad even geïnterviewd live op de televisie!
Vooraf hadden ze mij (en een groepje vrouwen) al even apart genomen voor een korte ‘briefing’ hoe dat zou gaan. Ik moest speciaal voor dat interview aan het begin van de processie op een bepaalde plek aan het kruis lopen. Niet mijn vaste plek die eerder was afgesproken en waar ik de rest zou lopen. Dat was vermoedelijk een ‘mooiere’ plek voor de camera…
Het interview kwam al snel na de start vanaf het Energieplein. En was ook al weer heel snel afgelopen… Op de mij al bekende vragen kon ik echter nauwelijks goed antwoorden want hoe kan ik nu in 1 of 2 zinnen uitleggen wat het dragen van het kruis voor mij betekende?
Middenin mijn uitleg werd ik dus afgebroken.
Later las ik dat meneer Klaas (de interviewer) dit bij de meeste interviews zo deed…
Beetje jammer natuurlijk. Kies dan voor andere (simpele) vragen om een korte impressie van de processie te geven tussen de show door. Zo deden ze dat vorige jaren toch ook?
Maar goed, dat deed verder niets af aan de mooie indrukken die ik heb opgedaan tijdens de hele processie tot aan het eindpunt bij de Grote Kerk.
De dinsdag ervoor had ik dit al gelopen voor de repetitie maar nu stonden er overal natuurlijk veel meer kijkers langs de weg.
En de ontvangst onder luide muziek en het lied van Edsilia Rombley als Maria, wat ze zong rondom het kruis, enkele meters voor mij… Zeer indrukwekkend.
Ik heb het kruis natuurlijk niet de hele processie gedragen. Iedereen had een ‘buddy’ waarmee je een keer of 3 tussendoor kunt wisselen en eerlijk gezegd heeft mijn ‘buddy’ wat meer gedragen dan ik. Ook omdat ik er met mijn ‘moeilijke’ benen wat meer moeite mee had.
Daar hadden ze alle begrip voor.
Het was een geweldige sfeer en ondanks de duizenden mensen om me heen voelde ik een mooie saamhorigheid die aan het thema ‘#jebentnietalleen’ goed uiting gaf.

Terwijl diverse mensen me dus hebben gezien op TV (ik heb er ook enkele mailtjes over gekregen!), heb ik het zelf nog steeds niet teruggekeken. Dat zal ik zeker nog wel doen want ik heb de gratis DVD besteld en die komt ergens in mei.

In het eerder geplaatste artikel ‘The Passion’ had ik al geschreven over mijn motivatie om dit zo graag te willen doen. Dat doel is bereikt en ik kan niet anders zeggen dat dit een belangrijke ‘punt op de i’ was van mijn herstelperiode na een aantal moeilijke jaren.
Misschien blijf ik voor sommigen (maar ook voor mezelf) een beetje een ‘eigenheimer’…
Een aparte ‘einzelganger’…
Ik noem mezelf ook wel eens een… ‘kluizenaar’…
Dat klopt allemaal wel een beetje omdat ik de meeste dingen (het leven) graag zoveel mogelijk alleen doe… Maar tegelijkertijd weet ik dat ik nooit helemaal alleen ben.
En als het moet… Als er een ‘kruis’ is om te moeten dragen… Dan ben ik er graag bij om te helpen als dat nodig is en als ik dat kan.
Op een of andere manier weet ik zeker dat hier een ‘vervolg’ op zal komen.
Hoe of wat… dat weet ik nog niet.
Daar zal ik later wel weer over gaan schrijven. 🙂

Interview tijdens dragen kruis ‘The Passion’

Koningsdag?

Vandaag…
Afgezien van het slechte weer…
Hier kan ik kort over zijn.
Met deze ‘feestdag’ heb ik helemaal niks.
Ik ben geen fan van het koningshuis… Maar ook geen uitgesproken ‘republikein’…
De ceremoniële tradities van het koningshuis kosten de Nederlandse staat een flinke berg met geld.
Een republiek zou dat vermoedelijk ook kosten… Hoewel ik denk toch veel minder omdat er dan maar 1 persoon ‘president’ is…
En zoals Maarten van Rossem ook al opmerkte over een president: “Die wordt gekozen en als het niet bevalt komt er over enkele jaren weer aan andere.”
Maar of je nu ‘gebeten wordt door de kat of de hond’…
Laat dat verrekte parlement in Den Haag nu gewoon maar eens beter zijn best doen.
Daar zou het belangrijkste werk voor ons land moeten gebeuren maar dat mis ik al enige decennia… Daar kan een aardige Alex of leuk lachende Maxima niks aan veranderen.

Toen ik klein was keek ik altijd samen met familie naar het ‘defilé’ van Paleis Soestdijk, toen Juliana nog koningin was. Haar vond ik toen wel aardig. Als een soort ‘oma’ van Nederland.
Haar kleinzoon Alex stond toen een keer met een katapult proppen te schieten naar voorbijgangers en de beveiliging… Dat was lachen. Jammer genoeg doet hij dat niet meer… Is hij vergeten dit te leren aan zijn tienerdochters? Nu is het allemaal zo saai, nutteloos en kleurloos…
Oranje is nooit mijn kleur geweest. Laat ik dit daarom maar snel vergeten en verder gaan met de normale ‘orde van de dag’. 😉

“Hihihi Lex… Ze kijken naar ons!”

‘Denker des vaderlands’

Misschien is het niemand opgevallen maar ik noem mezelf nu al zo’n kleine 40 jaar een soort ‘Cultuurfilosoof’. Het staat ook op mijn (verouderde) visitekaartjes. Misschien zwerft er nog een zeldzaam uitgegeven exemplaar rond… 😛
Maar ik heb dit ook in mijn profielbeschrijvingen bij Twitter en Facebook vermeld staan.
Wat betekent dit? Is het een hobby? Een (bij)baantje? Een ‘label’, ‘etiket’ of zelfbenoemd ‘hokje’?
Uitgaande van het algemene ‘filosoof’ (ook wel gewoon ‘denker’ genoemd) is dit simpelweg iemand die ‘nadenkt’ over de ‘toestand van de beschaving’ ofwel “het patroon van menselijke activiteit en de symbolische structuren die deze activiteiten een zekere betekenis geven” (uit: Mijnwoordenboek.nl).
Of nog simpeler: ‘iemand die overal over nadenkt’. 😉
Nou… dat ben ik dus.
Een ‘notoire’ denker.
Een ‘last’ soms wel. Maar het kan ook goed een ‘lust’ zijn.
Handig voor het schrijven van leuke stukkies zoals ‘columns’, die ik vroeger vaak voorlas als ‘Overdenkingen’ op de radio en daarnaast al jaren publiceer op mijn websites.
Maar te veel negatief denken is ziekmakend…
Daar heb ik de laatste jaren veel last van gehad toen er te veel negativiteit rondom en met mij gebeurde.
Door een beetje ‘anders te gaan denken’, ben ik daar toch weer aardig uitgekomen en heb ik nu dan gelukkig geen ‘geestdodende’ drankjes meer nodig om de scherpe kantjes van dat denken af te halen.
Maar natuurlijk blijf ik denken. Dat hoort gewoon bij mij.
En daarom interesseer ik me ook wel in andere denkers.
Sommige bekende (oude) filosofen of mensen die zich zo niet noemen maar wel hun levenswijsheden opschrijven in kleine tot grotere stukkies en zelfs boeken.
Zelfs een simpele column in mijn (Algemeen) Dagblad kan me zelf aan het denken zetten als het onderwerp me boeit.
En zelfs ook korte uitspraken via Twitter kunnen al voldoende zijn om mijn bovenkamer aan het werk te zetten!
Filosofie is voor mij daarom overal om me heen aanwezig. Ook in het gesproken woord in televisieprogramma’s waarin (met elkaar) gesproken wordt. Publieke debatten zijn soms best boeiend en voor mij het ‘Overdenken’ waard!
Laat dit nu ook zo zijn voor onze nieuwe ‘Denker des vaderlands’!
Filosofe en docent filosofie Daan Roovers heeft sinds een maand geleden voor twee jaar deze titel gekregen. Waarmee ze dan meer op een breder publiek gericht ‘de publieke arena’ in gaat om samen met anderen het ‘denken’ te stimuleren! Geweldig!
Want ‘denken’ is niet iets elitair en voorbehouden aan mensen die gestudeerd hebben.
Iedereen denkt op zijn of haar eigen niveau.
En dat is belangrijk om met elkaar van gedachten te kunnen wisselen over de samenleving.
Of het wel goed gaat met ons allemaal!
Dat kunnen we van ons af schreeuwen, schrijven of ‘roeptoeteren’ in de sociale media maar we kunnen er ook samen over nadenken in een ‘publiek debat’!
In kleine kring in een kleine (vertrouwde) omgeving.
Wat mij betreft kan dat al de keukentafel thuis zijn…
Of een tafeltje in een kroeg.
Op elk niveau en in elke omgeving kan iedereen met elkaar van gedachten wisselen!
Ik probeer dit al vele jaren los te krijgen via mijn persoonlijke maar wel openbare ‘Overdenkingen’ in mijn (blog-) artikelen. Wie weet komt daar dan ooit nog eens een nieuwe dimensie bij als dit bredere vervolgen gaat krijgen.
Denker des Vaderlands Daan Roovers is daar een voorstander van en denkt dat een gebrek aan samen (over) denken tot gedachteloosheid kan leiden en dat bedreigt onze samenleving!
Ik sluit me daar graag bij aan! 🙂

‘Denker des Vaderlands’ Daan Rovers

Seks(werk)

Nu ik het ‘publieke debat’ zo mooi probeer te promoten in het voorgaande stukje, realiseer ik me ook best wel dat ik mezelf de laatste jaren in een soort van ‘spagaat’ heb gemanoeuvreerd. Schreef ik jaren geleden misschien nog wat gerichter over ‘behapbare’ onderwerpen, waar menig (cultuur) filosoof zich wel over heeft gebogen; de laatste jaren ben ik wat aan het ‘(z)Walken’ gegaan over spirituele dranken, doordraaiende werelden en seksuele uitspattingen.
Hoewel mijn Overdenkingen nooit echt veel directe reacties hebben losgemaakt (niet via de radio maar ook niet in mijn forums en zelfs weinig in externe ‘ronde tafels’); mijn vrij persoonlijke blogartikelen hebben dit helemaal niet gedaan.
Slechts een handjevol (trouwe) volgers heeft wel eens eigen commentaar achtergelaten maar tot echte langer durende ‘publieke’ debatten kwam het nooit.
Ik besef dat mijn gekozen onderwerpen misschien niet uitnodigen om op in te haken.
Herhaaldelijk heb ik aangegeven dat er nog (te) vaak taboes rusten op open- en eerlijkheid rond persoonlijke problemen en dan zeker als ze te maken hebben met verslavingen (drank) en seksualiteit. Vooral over dat laatste durft vrijwel niemand eens even een lekkere discussie op touw te zetten.
Terwijl ik in de kring van ‘ervaringsdeskundigen’ veel respect heb mogen ontvangen voor mijn open- en eerlijkheid als ik mijn ‘verhaal’ vertelde – bij Vivenz – heeft dat nog niet echt tot een concreet vervolg geleid. Mijn persoonlijke ervaringen lijken moeilijk inpasbaar en nodigen blijkbaar niet uit tot nieuwe initiatieven.
Natuurlijk sta ik vrij om met die nieuwe opgedane ervaringen zelf initiatieven te nemen maar de enkele keren dat ik daarover een ‘balletje’ heb opgegooid, hebben geen respons mogen ontvangen.
Vermoedelijk weten anderen (andersdenkenden) niet goed wat ze daarmee aan kunnen.
Terwijl ik zeker weet dat er naast mij veel lotgenoten rondlopen met min of meer soortgelijke ervaringen of gedachten waarvoor ze geen uitlaatklep weten te vinden!
Ik schrijf het dan nog van me af maar dat kan niet iedereen!
En meestal durft ook niet iedereen hiermee ‘naar buiten’ te treden…
Zelfs niet in een klein en discreet gezelschap…
Heel jammer.
Ik weet zelf ook niet goed hoe ik hiermee nu verder moet.
Aan een kant ben ik dus open en stel ik belangrijke (actuele) seksuele vraagstukken ter discussie maar aan de andere kant krijg ik niemand zover om daarover verder van gedachten te wisselen.
Ik denk zelfs te vermoeden dat sommigen mij (nog) niet durven te vertrouwen.
Vandaar dus de spagaat…

Toch laat ik het hier niet bij zitten.
Mijn eerder geschreven artikelen staan er en laat ik staan.
Ook na (af en toe) herlezen sta ik daar nog steeds achter.
En ik heb nog genoeg aspecten onvoldoende besproken of verder uitgediept.
Hoewel het vooralsnog monologen lijken te zijn over mijn persoonlijke meningen, weet ik vrijwel zeker dat ik gevoelige snaren raak waarover velen hun eigen (geheime?) gedachten hebben.
Omdat ook seksualiteit een belangrijke schakel is in de ketting van de gezondheid van alle mensen, van jong tot oud, zal ik over dit te vaak onbesproken en ondergewaardeerde onderwerp blijven schrijven.
Seks… Sekswerk… Misbruik… Misstanden… Misverstanden… Stigmatisering… Onbegrip… Vooroordelen… (Onrechte) Veroordelingen… Angst… Depressie… Agressie…
Het hangt allemaal samen en zorgt allemaal voor een onterecht afwijzen en tegenhouden van nieuwe initiatieven om juist samen te gaan werken aan oplossingen.
Aan mij zal het niet liggen en je zult regelmatig mijn nieuwe bijdragen in deze blogsite kunnen lezen.

Publiek debat over… seks?

Tot zover deze ‘Kingsize’ Restflits, die geen reguliere Restflits was. 😉