Heb je het gezien? Bovenstaande tekst die ik al enkele dagen als ‘Restflitsje’ op de blog vermeld?
Dit naast de waarschuwing om “Afstand te bewaren!” vanwege een “…stevig verkoudheidsvirus”?
Dikke kans van niet want de laatste dagen ontdek ik dat het bezoek aan de blog opeens is ingestort.
Was het tot voor kort een dagelijks continu gemiddeld aantal wat ik zag staan in de ‘statistieken’ van mijn blog; nu staat dit getal af en toe zelfs op 0 (nul)!
Misschien ‘voelen’ mijn vaste lezers het wel op afstand!
Het gaat niet goed daar bij De Rest! Wegblijven daar!
Tja…
Hoewel mijn stevige verkoudheid inderdaad besmettelijk moet zijn, weet ik toch niet zeker of dit tegenwoordig ook al via internet kan worden doorgegeven…
Nu weet ik wel dat onze internet-privacy steeds meer op straat ligt en wie weet kan ‘Big Brother’ allang meeluisteren (en -kijken) wat ik thuis allemaal uitvreet.
Of ze echter ook al een open kanaal hebben gecreëerd waardoor ze letterlijk kunnen ruiken als ik een scheet laat maar dus ook mijn lustig uitgeproeste bacteriën binnenhalen?
Nah… Da’s nog één stap te veel.
Het lezen van mijn blog zal dus hoogst waarschijnlijk geen gevaar opleveren voor de volksgezondheid.
Maar goed. Verkouden dus!
Da’s niet leuk.
Zeker niet als het heftiger lijkt dan ooit.
Op dit moment heb ik er nu al 8 dagen echt last van!
Vorige week dacht ik even dat het (zoals gewoonlijk bij mij) wel met een sisser zou aflopen.
Even een paar dagen ‘zwaar hoofd’, poosje snotteren en hoesten en daarna wordt het al weer beter.
De eerste dagen ging ik nog gewoon lekker boodschappen doen.
Maar eind afgelopen week werd het steeds erger!
En eigenlijk is het de laatste dagen hetzelfde gebleven.
En het minste geringste wat ik doe (beetje stofzuigen bijvoorbeeld) is uitputtend! Daarna stort ik in voor vrijwel de rest van de dag!
Half in de middag zit ik al te vechten tegen de slaap op de bank.
Slapen ging eerst lastig want steeds wakker van de keelpijn maar dat gaat nu toch wel weer wat beter… Maar overdag kan ik nog steeds weinig doen.
Een echte griep is het ook niet want dan heb je toch meestal ook wel hoge koorts. En dat heb ik niet.
En ook mijn eetlust is nooit weg geweest en dat is meestal wel zo bij een griep.
Dan wil je eigenlijk niks anders dan op bed blijven liggen.
Dat kan ik nu echt niet want in bed voel ik benauwd als ik wakker ben.
Door de slijm in mijn neus die dan blijft hangen, zeg maar…
De slijm- en snotfabriek in mijn hoofd werkt onverminderd door.
Daar is sinds gisteren dan ook nog bijgekomen dat mijn ogen zijn gaan ‘tranen’.
Wat ondanks voorzichtig deppen met een schoon doekje toch tot ontstoken ogen heeft geleid.
Gevolg: jeukende, pijnlijke en zeer rode ogen… Kan er ook nog wel bij. 😛
Behalve dat ik het nu echt wel een beetje zat begin te worden… Ik was toch echt van plan volgende week mee te gaan doen aan een activiteit waarover ik nog even niets kwijt wil.
Daar kijk ik al weken naar uit. Op moeten geven vanwege ‘ziekte’?
Vermoedelijk zal ik daar heel lang ‘ziek’ van zijn…
Daarom ga ik vanaf vandaag toch maar weer proberen om een draad te vinden, die op te pakken en net te doen alsof ik niets mankeer.
Volgens een oude huisarts is een verkoudheid (zelfs een griep…) niks meer dan een gezonde reactie van het lichaam op een aanval van bacteriën. Niks aan (te) doen: door het lichaam uit te laten razen en het ‘gevecht’ te laten verlopen, wordt het immuunsysteem sterker.
Gewoon doorgaan dus.
Overigens is de oorzaak van mijn besmetting wel helder: mijn zoon kwam dus 10 dagen geleden ‘s morgens naar beneden en zei dat ie weer naar bed ging: hij was ziek. Noemde het ‘keelontsteking’.
Maar ervoer dus dezelfde ellende als ik nu. Misschien nog wel erger want hij kon dus een paar dagen nauwelijks eten.
Hij heeft me ongetwijfeld aangestoken.
Maar goed, na een paar dagen rust en niet naar ‘school’ te zijn gegaan, is hij inmiddels al weer redelijk normaal in de ‘running’ en bij mij lijkt het alleen nog maar erger te worden…
Mogelijk een leeftijdsprobleem?
Ook moet ik zeggen dat mijn aloude bekende ‘medicijn’ mij voorheen echt wel heeft geholpen hoor! Dit zal velen misschien onzin vinden maar als ik in het begin van een opkomende verkoudheid voorheen dan wat extra sterke drank nuttigde, dan had ik daarna vrijwel nooit last van keelpijn en aanhoudend hoesten. De alcohol zuivert de keel dan echt wel hoor!
Dat het misschien ergens anders dan weer minder goed voor is… Ok, daar ga ik in mee.
Maar dat het een verkoudheid kan helpen verminderen weet ik wel zeker.
Ondanks die wetenschap heeft me dat ook nu nog steeds niet toch weer laten verleiden om dan maar weer een fles ‘medicatie’ in huis te halen.
Want natuurlijk weet ik ook wel waar dat toe kan leiden… 😉
Hoewel ik dus ook niet zeker weet of dit wel gelezen zal worden…
Ondanks mijn verkoudheid en het mogelijke besmettingsgevaar op deze blog ( 😉 ) heb ik er laatst toch nog wel een aardig artikeltje uit weten te persen en dit is nu helaas nauwelijks onder de aandacht gekomen: ‘Stempels, labels en etiketten’.
Behalve de angst voor bacteriën zou het misschien ook het linkje ‘Lees verder =>’ kunnen zijn wat bezoekers tegenhoudt? Dit insinueert namelijk meestal wat ‘langere’ artikelen en dan heb ik de ervaring dat 80% van mijn lezers afhaakt.
Natuurlijk vind ik het bizar en best ook wel jammer dat mensen tegenwoordig zo slecht kunnen lezen. Alles moet ‘hapklaar’ gepresenteerd worden in maximaal 300 woorden anders leest ‘geen hond’ het meer.
Dan vindt cultuurminnend Nederland het verbazingwekkend dat er steeds minder boeken verkocht en gelezen worden…
Behalve dat het op scholen verkeerd wordt gepromoot; in alle media wordt lezen ontmoedigt.
Jammer dan… Ik ben nog van de oude stempel. Ook geen echte lezer (daar heb ik geen geduld voor) maar als schrijver laat ik me niet beperken tot een verstikkende trend.
Dit artikel gaat ook weer dik over de 1000 woorden heen en mijn vorige over labels en etiketten zelfs ruim dubbel zo veel. Maar juist als je doorleest en de essentie tot je laat doordringen waar het eigenlijk over gaat (wat ik niet in 3 zinnen wil en kan zeggen!) dan zal je ontdekken dat er vaak een schat aan ‘Overdenkingen’ in schuilt.
Zo ging ‘Labels…’ niet primair over het etiket ‘autisme’ en zo gaat het hier niet uitsluitend over mijn verkoudheid.
Lezen valt niet mee tegenwoordig, in een wereld met een overschot aan opdringerige multi- en sociale media.
Toch weiger ik daaraan toe te geven en schrijf mijn ‘stukkies’ op mijn eigen persoonlijke wijze.
Ten slotte
Bovenstaand stuk heb ik vanmorgen geschreven toen ik me zoals gewoonlijk de afgelopen dagen nog redelijk voelde. Met enige tegenzin maar gedwongen door noodzaak (mijn koelkast is nu echt bijna leeg…) ben ik enkele boodschappen wezen doen.
En nu… voel ik me nog steeds redelijk! Nog niet ingestort zoals de afgelopen dagen.
Wie weet komt er dan toch eindelijk een lichtpuntje in de donkere verkoudheidstunnel. 😉
Oh en de komende week verwacht ik toch ook nog wel wat meer te gaan schrijven.
Er gebeurt weer van alles rondom ons en ook mij!
De ‘bloemetjes en bijtjes’ laat ik dan maar even buiten beschouwing.
Ook letterlijk… Ondanks de enkele mooie warme dagen… De tuin riep om aandacht.
Mijn hoofd stond daar echt niet naar! Bij enkele stappen in de buitenlucht werd ik al duizelig…
Maar er zijn nog meer interessante ontwikkelingen gaande waar ik de nodige passie voor heb om daar iets mee te gaan doen…
wordt vervolgd
PS “Hoest hoest hoest ende snotter snotter snotter…”
Want dat zal toch gewoon moeten slijten.
Laden ...