In de laatste ‘Restflits’ van 6 maart had ik het beloofd:
“wordt vervolgd”
En belofte maakt schuld. Toch?
Ik was in die ‘Flits’ aan het overpeinzen wat en waarom ik zou gaan stemmen op 20 maart, vanwege de ‘Provinciale Staten Verkiezingen’.
Eigenlijk interesseert alles waarop ik dan kan stemmen me erg weinig…
Voornamelijk omdat ik geen mens ken die op de per post ontvangen lijst staat van kandidaten voor de verschillende deelnemende partijen.
Dan kan ik op een ‘gedachtegoed’ gaan stemmen door clichématig de ‘nummer 1 van lijst…’ aan te kruisen. En dat is natuurlijk dan ook voor de meeste stemmers het criterium.
En daar spelen de landelijke fracties volledig op in met hun megalomane reclame via alle media.
Die zien de uitslagen van deze verkiezingen voornamelijk als een graadmeter voor de huidige coalitie en dus hoeveel steun ze nog hebben voor hun huidige beleid.
Zoals ik afgelopen weekend tegen mijn zoon zei:
“Ik wou dat het al 10 dagen na 20 maart was!”
Ik word namelijk langzamerhand kotsmisselijk van al die waardeloze, leugenachtige en naar mijn mening misplaatste promotie van de landelijke kopstukken in de politiek.
Alleen al hierdoor ben ik de politiek nog meer gaan ‘haten’.
Omdat ik inmiddels al wel een poosje weet dat het allemaal onzin is.
Net als ‘gewone’ reclame voor producten die van zichzelf ‘zeggen’ dat ze het best werken, lekkerst smaken en ons leven gelukkiger maken… 😛
Na het proberen blijken alle vergelijkbare producten min of meer even goed te zijn.
Een kwestie van persoonlijke smaak en in geval van producten de prijs waarvoor ik het moet kopen.
Ik zal je zeggen:
Van alle huidige bekende politici krijg ik een nare bijsmaak in m’n mond.
Hun uitspraken, gedrag in het openbaar, zichtbare resultaten van (nieuwe) politieke standpunten en alles waar ik persoonlijk mee te maken heb dankzij de heersende machthebbers in de coalities van de afgelopen jaren: het heeft me misselijk gemaakt.
Ik wil van dit artikel nu bewust geen ‘politiek manifest’ maken, wat het wel zou worden als ik nu helemaal ga uitleggen wat de gevolgen zijn geweest van enkele decennia verankerd kapitalisme.
In het huidige ‘klimaat’ op de diverse (sociale) media zou ik dan vermoedelijk direct als een ‘links extremist’ worden neergezet want alle kritiek op het huidige (vrije markt-) systeem wordt als zodanig beoordeeld. Terwijl ik helemaal niks met ‘links’ of enige vorm van ‘extremisme’ te maken wil hebben! Ik ben slechts (?) voor een eerlijk sociaal systeem waarin niemand moet lijden omdat die per ongeluk wat ‘boten’ heeft gemist en niet kan voldoen aan de gemeenschappelijk bepaalde standaard. En dat hebben we echt al lang niet meer.
Misschien hebben we dat ook nooit gehad…
Want elke ‘macht’ werkt ‘corruptie’ in de hand.
Wie de kans heeft om meer te kunnen ‘hebben’, pakt die kans met graagte.
Zo zit de gemiddelde mens nu eenmaal in elkaar.
Zonder dit nu allemaal uit te diepen en dit proberen te verklaren (voor helaas een meerderheid aan sceptische lezers…) kan ik simpelweg aangeven dat ik geen tot zeer weinig vertrouwen heb dat mijn stem enig positief verschil zal uitmaken in het heersende systeem.
Of dit nu landelijk, provinciaal, gemeentelijk of minimaal bestuurlijk (waterschappen) is:
alles is in dienst van het algehele systeem.
Naar gelang de populariteit van bepaalde ‘acteurs’ in die bestuurslagen, zal het propagandageluid iets anders klinken. Maar uiteindelijk voeren ze toch exact dezelfde plannen uit om het systeem te handhaven.
Dus… 20 maart 2019.
Wat die dag voor mij betekent?
Op die dag herinner ik me de geboorte van mijn dochter!
25 jaar geleden al weer!
Dat is pas een reden om even bij stil te staan.
Hoewel wij op zich niet zo veel (meer) met verjaardagen hebben, is dit toch wel een bijzonder getal.
Een kwart eeuw! OMG! Hoe snel kan zoiets gevoelsmatig toch zijn gegaan…
Ondanks die (al) 25 jaar blijft zij toch altijd mijn kleine meid.
Niet alleen vanwege haar duidelijke verschil in lengte en voorlopig natuurlijk ook in levensjaren maar gewoon… Omdat ik dat zo voel. 😉
Het wordt dan vermoedelijk geen (knal-) fuif die dag want dat is er bij ons gewoon een beetje uit geglipt maar we zullen er toch zeker wel bij stil staan!
En euh… Oh ja… Ik denk dat ik ook nog even snel gebruik ga maken van mijn stemrecht.
Al was het alleen maar om duidelijk te maken dat het politieke systeem me wel degelijk interesseert en omdat de democratie (op dit moment nog) te belangrijk is om te negeren.
En waarop dan?
Juist: op Nummer 1 van lijst…… 😉