Vandaag in de Restflits:
– #doeslief?
– Minder minder minder… te besteden
– Verkiezingen 20 maart
– Michael Jackson
– Wat nog Rest
#doeslief?
Ze hebben weer wat verzonnen bij Sire.
Na misbruik van vuurwerk, asociaal gedrag in de maatschappij en inkoppers als eenzaamheid en rollenpatronen, probeert de ‘Ideële Stichting’ ons nu te wijzen op ons ‘onaardige’ gedrag tegenover elkaar.
Voorzien van het bekende ‘hashtag-symbool’ # zodat iedereen het nu ‘by the way’ even kan gebruiken in de sociale media. Hoe trendy!
Naast de bekende spotjes tijdens reclameblokken hopen ze nu dat iedereen ‘onaardig’ gedrag gaat tegenspreken door er een ‘aardig’ alternatief tegenover te zetten, voorzien van ‘#doeslief’.
Wauw! Origineel!
Afgezien van de verpletterende originaliteit van deze nieuwe actie, opent dit natuurlijk juist nieuwe wegen voor de notoire ‘roeptoeteraars’ om dit te misbruiken voor hun eigen gelijk.
Want wie is ‘Sire’ om ons te vertellen wat wij van anderen mogen vinden?
#doeslief tegen die lelijke sacherijnige kutcassière?
#doeslief tegen die asociale mongolen in het verkeer?
#doeslief tegen dat lompe NS-personeel? Het OV is veel te duur!
#doeslief tegen al die kutmarokkanen die net je vriendin een vieze kech hebben genoemd?
#doeslief tegen Mark Rutte en die hele dievenbende van de VVD?
#doezelfeerstslief…
Een contra-tag die ik op de eerste dag van de actie al langs zag komen…
Het nut van alle Sire-acties wordt betwist.
Hoewel (uiteraard) goed bedoeld, zal het voor de harde kernen van mensen die zichzelf herkennen in die spiegel niet echt werken. Eerder in tegenstelling.
Ze voelen zich in hun recht aangetast om juist NIET lief te mogen zijn.
En eerlijk gezegd… Dat mogen ze ook.
Actie is reactie. Daar heb ik ook van geleerd.
Met openheid, eerlijkheid, respect en begrip… ook voor ‘niet lieve’ mensen, bereik je ze beter dan met een opruiende hashtag die ze alleen maar bevestigt in hun gedrag.
Ik zal ‘m in ieder geval niet (serieus) gaan gebruiken.
“Liever kunnen we het niet maken…”
Minder minder minder… te besteden
Hoewel het meeste nieuws me niet echt diep raakt van binnen, hoe veel ik ook langs zie komen, over een bepaald onderwerp kan ik me toch wel een beetje opwinden.
Het zal de meeste ‘nieuwskijkers’ toch niet ontgaan zijn: de discussie of we er in 2019 nu wel of niet op vooruit gaan nu het “zo goed gaat met de Nederlandse economie”.
Rekenfoutjes door een ‘verkeerde interpretatie’ van de nationale rekenwonders van het ‘Centraal Planbureau’ worden breed uitgemeten.
En dan bleven ze gisteren in het nieuws keihard volhouden dat de “meeste Nederlanders toch echt meer te besteden hebben”!
Leugenaars!
Natuurlijk zullen er echt wel bepaalde groepen zijn die tussen de mazen van de vele tariefverhogingen door glippen en inderdaad ‘profiteren’.
Het zal me niets verbazen als dit juist sommige ‘rijkere’ medelanders zijn die alleen maar weer nog rijker worden…
Maar ook zullen de meeste werkenden die iets meer dan het minimumloon verdienen er ook nog niet zo veel op achteruit gaan dat de discussie ze kan raken.
Als je echter moet leven van de laagste uitkering die er bestaat, waarmee het leven (in financieel opzicht) sowieso al nauwelijks vol te houden is, dan weegt elk ‘tientje’ meer of minder zwaar mee in het huishoudboekje.
Toen ik eind 2018 daarom al de € 30 verhoging van mijn voorschot kreeg door het energiebedrijf, ik begin 2019 de hoger uitgevallen kassabonnetjes ontdekte als gevolg van de BTW-verhoging en ik mijn eerste uitkering van dit jaar ontving die ‘slechts’ € 20 hoger was, begon ik me al een beetje zorgen te maken.
Ik verwachtte dit jaar nog meer financiële krapte.
Toen ik gisteren de beslissing ontving van de Gemeente Dordrecht dat mijn aanvraag voor kwijtschelding van de Gemeentelijke belastingen was afgewezen, wist ik het zeker.
Ik ga er in 2019 niet een ‘tientje’ op achteruit. Ik ga er minimaal € 100 per maand op achteruit!
Zoals ik dus al aangaf… Op een minimumuitkering waarmee ik het in 2018 al niet kon volhouden…
Ik had geluk nog een kleine reserve achter de hand te hebben, wat ik angstvallig had bewaard voor onverwachte uitgaven. Zoals de CV-ketel die ongeveer 10 jaar oud is, mijn wasmachine die nu 21 jaar oud is…. En mijn dakbedekking die al jaren over de geschatte levensduur heen is… 😛
Dat ik dit kleine bedragje had staan, was voor het SVHW (verantwoordelijk voor de waterschapsbelastingen) de reden om mij vorig jaar geen kwijtschelding te verlenen.
Ze hanteren daar namelijk de regel dat je het kunt betalen als het bedrag (ruimschoots) op je bankrekening staat… Ongeacht het belang van dat (spaar-) geld.
Nu is die aanslag voor 2019 dan ‘maar’ € 160, verdeeld over 10 maandelijkse termijnen.
Maar de aanslag van de Gemeente bedraagt € 668!
In 10 delen is dat dus € 67 per maand. Plus de energie, duurdere boodschappen, hogere premie zorgverzekering, duurdere overige verplichte verzekeringen en duurder internet…
Zit ik fout met minimaal € 100 hogere vaste lasten per maand?
De Gemeente hanteert de regel van ‘hoger vermogensbezit dan ongeveer € 1300’.
Een eigen huis valt onder dit vermogen.
Vorig jaar was mijn hypotheekschuld nog hoger dan de beruchte ‘WOZ-waarde’ van mijn huis.
Maar… (je voelt ‘m al aankomen) De huizenprijzen zijn uit de pan gerezen de laatste jaren en mijn WOZ-waarde is nu veel hoger dan mijn hypotheek!
Dan leggen ze er nog quasi verontschuldigend bij uit in de afwijzingsbrief dat het “belegde vermogen in onroerend goed dan niet direct besteedbaar is maar toch als een eigen vrije keuze te beschouwen is om daar mijn geld in te stoppen”…
Alsof ik 25 jaar geleden kon weten dat ik nu te weinig over zou houden om van te leven.
Veel mensen (meestal zonder gelijksoortige ervaringen) zeggen dan doodleuk:
“Verkoop je huis, dan houd je geld over en vervallen dit soort kosten.”
Deze vlieger gaat echter niet op want een verhuizing is duur. Zeker voor mij omdat ik vrijwel niets zelf fysiek (goed meer) kan en bijna alles moet laten doen en een andere woning weer helemaal moet (laten) ‘aankleden’. Daarbij zijn alle huren van de meeste (moderne) flats hoger dan mijn huidige hypotheeklasten dus moeten ze dan weer huurtoeslag aan me betalen…
Zelfs de Sociale Dienst houdt hiermee nu meer en beter rekening. Mensen zoals ik (ouderen die niet meer (snel) aan een baan kunnen komen) moeten niet meer uit hun koophuis. Dat levert meer problemen op dan dat het oplost!
Maar bij de overheidsbelastingen houden ze hier geen rekening mee…
En de hele overheid houdt dus geen rekening met deze absurde lastenverzwaring bij bepaalde bevolkingsgroepen.
Maar wel blijven volhouden dat we er “toch op vooruit gaan” met z’n allen…
#zaliksliefdoen?
“Vuile smerige asociale kapitalistische leugenaars daar in de politiek!”
Dit gezegd te hebben…:
Verkiezingen 20 maart
… Hoe zou ik hier nu tegenover staan denk je?
Eerlijk gezegd ben ik een van die Nederlanders die tot de meerderheid (rond de 60%) behoort voor wie de Provinciale Statenverkiezingen weinig tot niets zegt.
Wat zich steevast aantoont door een lagere opkomst.
Toch ging ik meestal wel stemmen. Zeker de laatste jaren.
Omdat ik toch altijd het idee vasthoud dat ‘geen stem’ ook ‘geen mening’ betekent en dat klopt natuurlijk niet. Uiteraard heb ik wel een mening!
Daarbij is de samenstelling van de partijen in de Eerste Kamer toch ook zo belangrijk dat het genomen beslissingen van de Tweede Kamer kan veranderen.
Is de provincie dan niet belangrijk; het uitvloeisel naar de Eerste Kamer is dat wel degelijk.
Daarom wil ik op 20 maart ook weer gaan stemmen.
Maar waarop? Dat is voor het eerst sinds vele jaren voor mij nu toch weer de grote vraag!
Want de laatste jaren zeg ik altijd vrij eerlijk dat ik liefst zo ‘links’ of beter ‘socialistisch’ mogelijk stem. Bij gebrek aan een echte ‘communistische’ partij stem ik daarom al jaren op de SP.
Ik ben daar zelfs een korte periode lid van geweest en heb enkele keren een lokale partijvergadering bijgewoond.
Emile Roemer vond ik nog een leuke kerel met wie ik graag een biertje was wezen drinken in een gezellige Brabantse kroeg.
Echter… een biertje drinken met Lilian Marijnissen? Of zelfs maar een beschuitje eten?
Ugh…
Afgezien dat ik niet warm of koud word van haar ijskoude ‘charmes’… (ze mist helaas elke vorm van ‘charisma’); de huidige partijpolitiek waarmee zij voortdurend ‘schermt’ in de (sociale) media schiet volledig het doel voorbij.
Steeds weer hameren op de aloude bekende open deuren als ‘marktwerking in de zorg’, de macht van de multinationals en hogere minimumlonen heeft absoluut geen effect!
En het enige wat ze terugzeggen als ik me daaraan openlijk stoor op bijvoorbeeld hun tijdlijn in Facebook is dat ze “het fijn vinden dat ik me zo betrokken voel en ze me adviseren om lid te worden van hun club”. Want “hoe meer leden hoe sterker de ‘vuist’.”
Ja dag… Wat heb je aan die ‘vuist’ op open deuren?
Wat ze zeggen (door de mond van Lilian) boeit niemand meer. Omdat iedereen uit eigen ervaring wel weet dat deze retoriek geen zin meer heeft. Het moet feller! Krachtiger! Harder!
Op de huidige manier schud je slapend politiek Den Haag niet wakker!
Zo win je het niet van de populisten zoals Baudet en Wilders die onverminderd populair blijven.
Eerlijk gezegd ben ik de laatste tijd meer en meer politiek-moe geworden.
Ik vul regelmatig onderzoeken in van de bekende platformen als ‘1Vandaag’ en ‘Radar’.
Als ik moet antwoorden waar mijn politieke vertrouwen momenteel naar uit gaat antwoord ik de laatste tijd dat ik “geen vertrouwen meer heb”. In geen enkele partij en geen enkele politicus.
‘Armoe troef’ in Den Haag! En daardoor meer meer meer armoede in Nederland… Letterlijk.
Het is nog geen 20 maart…
Maar de laatste dagen denk ik serieus om ‘dan maar’ te gaan stemmen op… 50PLUS!
Waarom? Simpel… Omdat de enige waarheid een feit is dat ik een ‘50-plusser’ ben…
Als ik daarop stem deel ik in ieder geval het gemeenschappelijke belang van de nieuwe letterlijke meerderheid van de vergrijzende bevolking in Nederland.
Of die partij het beste aansluit bij mijn werkelijke overtuigingen en meningen?
Volgens de AD Kieswijzer die ik maandag heb ingevuld niet echt…
Dan zou ik namelijk het beste op ‘Jezus Leeft’ of de ‘PVV’ moeten stemmen… 😛
wordt vervolgd
Michael Jackson
Als ik vervolg in de serie ‘opzienbarende actuele onderwerpen’ kan ik bijna niet om dit onderwerp heen: de nu al beruchte documentaire ‘Leaving Neverland’ krijgt op alle media aandacht.
Zelfs in DWDD is dit gisteren gebeurd vanwege de direct na de uitzending in de VS geprogrammeerde talkshow van Oprah Winfrey: ‘After Neverland’.
Als gasten had ze natuurlijk de twee makers van de documentaire, die als kinderen door Michael Jackson in diens huis op ‘Neverland’ seksueel zouden zijn ‘misbruikt’.
De documentaire wordt aanstaande vrijdag (8 maart) uitgezonden op NPO3, met daar omheen ook een live praatprogramma om daar dieper op in te gaan.
De aandacht groeit uit tot gigantische proporties.
Hoe kan ik daar dan nog een ‘Flitsje’ aan besteden?
En vanuit welke invalshoek?
Als ex-d.j. die zijn muziek uiteraard graag draaide?
Als liefhebber van zijn muziek met uiteraard ook de elpee ‘Thriller’ in mijn platenkast?
Hoewel ik geen echte ‘fan’ van hem persoonlijk was… Veel van zijn songs stonden en staan op eenzame hoogte in de geschiedenis van de popmuziek. Dat zullen veel critici toch moeten beamen.
Maar de ‘mens Michael Jackson’?
Een vreemde snuiter. Ik weet niet goed hoe ik hem moet omschrijven.
Eigenlijk vond ik hem altijd maar een zielig persoon die (zoals zo vaak met populaire popartiesten) geen normaal privéleven meer kon hebben. En omdat hij ook nog eens mensenschuw was, gedroeg hij zich bizar als hij af en toe eens in het openbaar verscheen…
Maar zijn creatieve muzikale talenten waren geniaal.
Zo zijn er legio kunstenaars en artiesten die geniaal waren maar als mens een hopeloze mislukking.
Ik wil er vanuit die invalshoek dus erg kort over zijn:
Michael Jackson is dood. De postume beschuldigingen wekken bij mij aversie en zelfs een beetje agressie op. Tegen zijn ‘slachtoffers’ zou ik willen zeggen: “Ga nu eens echt in therapie en laat Michael, zijn fans en zijn nabestaanden met rust.”
Over zijn creatieve nalatenschap niets dan goeds. Zijn muziek was, is en blijft goed.
Een boycot van zijn muziek slaat kant nog wal en lost niets meer op.
Maar vanuit de invalshoek van ‘seksueel grensoverschrijdend’ gedrag zou ik er veel meer over kunnen schrijven!
Het kwam enigszins ook wel aan de orde in DWDD omdat Oprah Winfrey het ‘probleem Michael Jackson’ veel breder wilde trekken namelijk naar het fenomeen ‘seksueel misbruik’.
Daar heeft zij zich ook jarenlang al sterk over uitgesproken en nu – in het #metoo tijdperk – is dit belangrijker dan ooit om dit mondiale ‘mensenprobleem’ aan de orde te stellen.
Dit kan ik niet in een ‘Restflits’.
Ik kom hier dus zeker op terug – in breder verband – met een uitgebreid artikel in de categorie ‘seksualiteit’.
Wat nog Rest
Over dat laatste woord wat ik schreef – ‘seksualiteit’ – wilde ik eigenlijk ook nog even iets schrijven in deze ‘Restflits’ omdat ik al dagen op een nieuw artikel zit te ‘broeden’.
Toen ik echter gisteren dus DWDD zag, wist ik opeens waar dat artikel over zou moeten gaan. Daarom kan ik hier verder beter mee afsluiten.
Deze ‘Flits’ is al weer fors genoeg geworden…
Wat ook het gevolg is van weer zo’n week dat mijn hersens flink zijn belast met van alles en nog wat. Zowel in positieve als in negatieve zin.
Daar kan ik dan tegenwoordig best redelijk mee omgaan maar als ik vervolgens te lang wacht om er iets over te schrijven dan ontstaat het probleem van te veel ‘openstaande tabbladen’.
Je weet wel: ik heb immers zo’n (te) oude computer die te traag is voor intensief gebruik en daardoor snel overbelast raakt.
Toen ik onderstaand plaatje zag vanmorgen wist ik het zeker.
Nu moet ik enkele dingen even van me af schrijven, voordat mijn hoofd ook overbelast raakt!
Tot de volgende ‘Restflits’! 🙂
