Klimaatgedram

Met een titel van die strekking bovenaan dit artikel, zou de lezer misschien een negatieve indruk kunnen krijgen. Wees gerust. Die indruk is juist.
Want hoewel het de laatste tijd misschien wel al te veel in de media wordt uitgekauwd…
Ik moet mijn ‘ei’ er alsnog even over kwijt.

Verklaring

Maar ik begin met een duidelijke verklaring dat ik uiteraard geen expert ben!
Ik heb niet gestudeerd in de biologie, klimaatwetenschap of in het bijzonder: in de ecologie.
Dit onderwerp kwam uiteraard wel langs bij aardrijkskunde op de HAVO en ik had dit als examenvak. Daarom weet ik wel degelijk dat ‘de mens’ in relatie staat met zijn omgeving.
En daar (dus) invloed op uitoefent.
Dat de mens in dat opzicht een ‘roofdier’ is dat alles gebruikt wat de natuur te bieden heeft en dat dit met de groei van de populatie de ‘natuurlijke’ balans al lang heeft verstoord, dat wist ik al heel mijn leven.
Ik mag hopen en zelfs aannemen dat iedereen dit wel weet…
Maar wat de wereldwijde wetenschap er werkelijk aan doet… Of die er überhaupt toe doet…
Om te voorkomen dat de mens de aarde zodanig uitput dat deze een keer onleefbaar wordt…
Daar heb ik absoluut geen zicht op.
Zo diep zit ik er niet in.
En wat ik dagelijks lees in de vele media, zowel van (pseudo) wetenschappers, filosofen, politici en (volks-) stammen natuurvolkeren waar die nog bestaan, dat zal allemaal op de eigen (wijze?) manieren wel goed bedoeld zijn.
Ik had en heb mijn eigen mening over het klimaat.
En over het ‘probleem’ wat ons klimaat bedreigt.
Dat wil ik gewoon even kwijt.

Gedram dus…

Waar ik me het meest aan stoor is inderdaad dat eindeloze ‘gedram’ dat wij met z’n allen de klimaatsverandering – die toch wel bewezen lijkt – kunnen tegenhouden of ten minste vertragen.
Natuurlijk is het dus zo dat onze aanwezigheid (wereldwijd!) invloed heeft op de natuur.
Alleen al… doordat wij ademen!
Wij ademen dagelijks in en uit, anders zouden we niet meer (kunnen) leven…
Ingeademde lucht filteren we in ons lichaam – onze longen – en ademen we weer uit.
Die ‘gefilterde’ lucht is niet even zuiver als de (theoretisch) zuivere lucht die we inademden.
En zo gaat dit dus al sinds mensenheugenis.
Met daarnaast nog wat kunstmatig veroorzaakte dampen en gassen die we produceren door gebruik te maken van vele technieken om ons leven eenvoudiger te maken dan in de (goeie ouwe?) oertijd.
En natuurlijk hebben we door de millennia heen de nodige natuurproducten opgebruikt, waardoor de natuurlijke balans al werd verstoord zodra er producten op waren. Planten, dieren en mineralen.
De natuurlijke aarde raakt langzaam maar zeker inderdaad op.
Met eigen productie van nieuwe planten, fokken van (bepaalde) dieren en zuiniger omgaan met bepaalde mineralen (die er millennia over doen om weer aan te groeien…) proberen we de natuurlijke balans zo goed mogelijk weer te herstellen.
Maar dat valt niet mee met een nog altijd (te) sterk groeiende populatie.
Het effect van onze aanwezigheid kan dus vrijwel niet meer ongedaan gemaakt worden.
Dat lijkt me logisch.

Maar is de mens de enige oorzaak van de klimaatsverandering? Wie zegt dat? Wie kan dat bewijzen? Dat is namelijk niet zo.
De aarde staat net als alle andere sterren, planeten en materie in de ruimte ook onder invloed van veranderingen.
‘Natuurlijke’ veranderingen zoals wijzigingen van de zon die cruciaal is voor ons bestaan.
Rondvliegend puin van (ooit) vergane hemellichamen wat bij inslag rampzalige invloed zou kunnen hebben.
Natuurlijke processen die toch wel zouden gebeuren, ook zonder de mens.
Er zijn toch bewijzen dat er ooit eens een (plotselinge) ijstijd was?
Of een totale overstroming (zondvloed?)?
Of een gigantische vulkaanuitbarsting?
Of een inslag van een meteoor met grote gevolgen?
Grote klimaatveranderingen waren er altijd al.
Allemaal de schuld van de mens? Haha! Die was er toen nog niet (of nauwelijks)…

Natuurlijk hebben we dus allemaal invloed op de planeet. En dus geen positieve invloed.
Maar kunnen we dat veranderen? Onze negatieve invloed aanpassen zodat de aarde daar geen ‘last’ meer van heeft?
Marginaal.
Uiteraard kunnen we heel erg veel doen met de huidige kennis om (nog) meer schade te verminderen.
Zoals:
– minder natuurlijke (fossiele) producten gebruiken, of:
– efficiënter omgaan met natuurlijke producten zodat ze niet definitief verdwijnen
– minder vervuilen (schadelijke gassen door fabrieken, vervoer, etc.)
– minder schadelijk afval produceren: laten we als voorbeeld eens plastic noemen…

Om met dat laatste eens een aardig voorbeeld te geven:
Wij worden er individueel op aangekeken als we plastic gebruiken. Zoals voedsel kopen wat verpakt is in (onafbreekbaar) plastic.
Alsof wij er schuldig aan zijn dat er plastic afval is wat de aarde ‘beschadigt’.
Ooit is plastic uitgevonden als een sterk kunstmatig materiaal wat geschikt was voor veel praktische oplossingen. Van verpakking tot gebruiksmateriaal. In bijna alles wat je om je heen ziet zit wel iets van plastic verwerkt!
Als ze toen hadden nagedacht wat dit (vrijwel onafbreekbare) materiaal voor schade zou aanrichten als afval in de natuur… Dom? Kortzichtig? Of gewoon ‘korte termijn denken’ omdat het economisch wel goed uitkwam destijds?
Dan zouden wij als consumenten nu ‘de wereld’ kunnen redden door minder (liefst geen) plastic te gebruiken en dit altijd beter te scheiden van ons afval?
Kom nou toch op zeg…
Natuurlijk is elk klein beetje nadenken waar je iets laat van belang.
De massa’s mensen die er in de natuur steevast een teringzooi van maken, die zouden van mij een zware straf mogen krijgen.
Dan praat je namelijk niet alleen om het ‘vernietigen’ van de natuur maar ook van de ‘leefomgeving’ van je medemens. Asociaal is het.
Die mensen zullen zich vermoedelijk ook geen zorgen maken om het klimaat…
Na hun de zondvloed.
Nou ja… Op zich is daar dan nog wel iets van te zeggen.
Want al die drukte die we nu maken om mensen ‘bewuster’ te maken van hun ‘vernietigende’ invloed op de aarde, is natuurlijk schromelijk overdreven.

Dat we met z’n allen wat beter (schoner, netter) met onze leefomgeving moeten omgaan lijkt me een normaal en logisch feit. We zijn met te veel mensen op een kluitje om er maar een puinhoop van te maken.
Dat er tegenwoordig beter inzicht bestaat hoe we minder fossiele brandstoffen kunnen gebruiken om onze woningen te verwarmen en onze vervoersmiddelen voort te bewegen is mooi.
Want dat het anders moet is ook logisch. ‘Op’ is op den duur echt ‘op’.
Maar dat ze er blijkbaar wereldwijd nog niet helemaal uit zijn (wetenschappelijk gezien) hoe dit het beste kan en ‘betaalbaar’ veranderd kan worden, is ook een feit.
Alle momenteel toegepaste oplossingen blijken nog geen structurele te zijn.
Windmolens, zonnepanelen, warmtepompen… Het is allemaal leuk deze ontwikkelingen maar het kan nog niet naadloos alle fossiele brandstoffen vervangen.
Toch worden wij (simpele mensen…) wel al min of meer ‘gedwongen’ zo snel mogelijk te veranderen. Huizen worden gasloos gebouwd, wie nog (hopeloos ouderwets…) normale CV-ketels op gas gebruikt moet de tol betalen door torenhoge energiebelastingen.
Want het is MIJN schuld dat de CO2 uitstoot over 10 jaar nog veel te hoog is als ik weiger hieraan mee te doen…
Nou… Over die uitstoot kan ik ook nog pagina’s schrijven. Ook dit is pure onzin en zal (zelfs wereldwijd!) niet veel veranderen door minder belastende uitstoot van bepaalde stoffen te realiseren. Het is een aards proces wat in gang is gezet.
De aarde warmt op.
Natuurlijk ook door invloed van onze aanwezigheid.
De ultieme oplossing zou dus zijn…: De mens moet oprotten.
Tja… Hard maar waar.
Misschien heeft Elon Musk het helemaal niet zo slecht gezien met zijn missies om op termijn naar andere plekken in het heelal te zoeken om op (verder) te gaan leven…
Daar had ene Stephen Hawking, een briljant natuurkundige en kosmoloog, het toch ook over?

Maar… resumerend…
Er wordt momenteel zo verschrikkelijk veel de nadruk gelegd op kleine pietluttige feitjes die we met z’n allen (als simpele aardbewoners) kunnen doen om de vervuiling van en de ‘roofbouw’ op onze planeet te verminderen en misschien terug te dringen.
Dat is prima. Voor zover ik het kan doe ik daar ook aan mee.
Maar de mens op zich kan je niet uitwissen (nou ja… kan wel, maar wie wil dat?) en onze desastreuze invloed op die aarde dus ook niet. Hooguit iets verbeteren met behulp van nieuwe (schone en duurzame) technieken.
Laat de wetenschap daar alle ruimte en geld voor krijgen.
Dat lijkt me belangrijker dan weer een nieuwe techniek voor een ‘lekker geurtje om de smerige stank van de mens te camoufleren’…

En al die ‘acties’? ‘Klimaatspijbelaars’?
Grappig… Leuk voor die kids om een keer te doen en mee te maken. En om inderdaad bewust te worden (als ze dat nog niet zijn) hoe zeer de mens onze aarde negatief beïnvloedt.
Maar de politiek zal daar vermoedelijk niets mee kunnen.
Want net als die naïeve kinderen snappen zij daar ook geen zak van en denken ze alleen maar in termen van hun begroting: “Hebben we daar geld voor? Nee? Dan moet iedereen meebetalen.”
Veel verder kunnen zij niet denken.
Het is droevig.
Maar ik vrees dat er een keer echt wereldwijde (natuur-) rampen moeten komen om het besef te laten doordringen dat er weinig meer aan te doen is.

Stoppen dus met dat gedram! Het leidt nergens toe en lost ook niets op.

Opwarming aarde… totdat… 😉

Dit bericht is geplaatst in Column, Cultuurfilosofie, Persoonlijk met de tags , , , , , . Bookmark de permalink.

Geef een reactie