Vandaag in de Restflits:
– Computerstress
– Gezondheid
– Wind of Change poll
– Tussenjaar
– Wat nog Rest
Computerstress
Zoals je weet ben ik nogal een ‘computermens’.
Alles wat ik doe draait vaak wel om de computer.
Het schrijven van mijn stukjes (zoals deze Flits), contacten met instanties, ‘sociale’ (media) contacten, nieuwsgaring en ook het luisteren van muziek.
Zonder computer zou ik eigenlijk niet meer kunnen leven…
Wat dan direct wel een risico inhoudt omdat ik geen geld meer heb om ‘zomaar even’ een goede (nieuwe) computer te kopen wanneer die kapot zou gaan.
Toen een paar jaar geleden mijn oude PC zo traag werd en zo vaak ‘crashte’ dat ik er zwaar gefrustreerd en geïrriteerd van werd (wat me al meerdere toetsenborden heeft gekost…), heb ik daarom een ‘nieuwe’ gekocht. Nieuw tussen ‘aanhalingstekens’ inderdaad want niet echt een nieuwe maar een zogenaamde ‘refurbished’ PC. Ofwel een gebruikt exemplaar wat door de verkoper helemaal is opgeknapt, schoongemaakt en ‘schoon’ geïnstalleerd zodat hij weer ‘als nieuw’ lijkt. Uiteraard is dit dus geen actueel model maar een ‘simpele’ kantoor-PC zonder goede ‘specs’ die voldoen aan de laatste systeemeisen.
Maar omdat ik vrijwel niets anders doe op de PC dan internetten, tekst bewerken en muziek luisteren zag ik dat niet als een probleem.
Games spelen of krachtige grafische programma’s gebruiken doe ik toch niet meer.
En echt: in het begin ging het prima.
Met een ‘schone’ Windows 10-installatie werkte het weer een stuk beter dan met mijn oude PC.
Echter…
Elke kenner of beetje ervaren gebruiker van Windows weet dat elke PC met dit systeem na verloop van tijd weer trager wordt.
Windows 10 is geen uitzondering in de rij met zwaar irritante besturingssystemen die Microsoft ooit heeft geleverd: na verloop van tijd raakt elke Windows zo zwaar ‘vervuild’ of loopt het systeem zo sterk achter op de ontwikkelingen dat ook dit weer trager wordt.
De laatste maanden begon dit mij weer vreselijk te frustreren.
Over de dag heen gebeurde het meerdere keren dat de computer blijkbaar ergens ‘mee bezig’ is waardoor er niet of nauwelijks op valt te werken!
Als ‘kenner’ (toch echt jarenlang helpdeskmedewerker geweest en moest alles weten van Windows…) kijk ik dan direct in het zogenaamde ‘Taakbeheer’.
Het in Windows standaard aanwezige programmaatje waarin je kunt zien welke ‘taken’ en ‘programma’s’ actief zijn en het meeste geheugen, schijfactiviteit en processorgebruik vertonen.
Regelmatig werkt dan op dat moment de virusscanner aan zijn reguliere controle of is Windows bezig met een ‘update’ (wat je tegenwoordig in Windows 10 niet meer kunt uitstellen!).
Dan wacht ik maar even tot dit ‘uit gerammeld’ is…
Maar eigenlijk zag ik tot voor kort feitelijk altijd prominent bovenaan de lijst mijn noodzakelijke ‘internet browser’ actief staan. En die gebruikt gewoon standaard bijna de volledige capaciteit van mijn systeem.
Natuurlijk heb ik dan altijd een aantal zogenaamde ‘tabbladen’ open staan, voor mijn mail, Facebook, Twitter, Nu.nl, Instagram, deze blog en soms nog wat extra tabbladen zoals de zoekmachines die ik gebruik. En dat is dan al voldoende om mijn ‘simpele’ computer tot het maximum te belasten! Onontkoombaar en onoplosbaar dus?
Natuurlijk heb ik al talloze tips gekregen van diverse mensen om bijvoorbeeld eens wat anders dan Windows te gaan gebruiken in mijn geval, zoals ‘Linux’.
Maar daar heb ik geen zin in. Ik ben helemaal ‘Windows-minded’ en heb gewoon geen wens om een heel ander systeem te gaan leren gebruiken en onderhouden!
En ik blijf altijd overtuigd dat de druk van buitenaf (door Microsoft natuurlijk handig gestimuleerd) om altijd maar het nieuwste en beste aan computermateriaal in huis te moeten hebben moet stoppen.
Computers zijn nu eenmaal een onmisbaar onderdeel in de meeste huishoudens; bijna even belangrijk als bijvoorbeeld een koelkast en een wasmachine!
Maar als je bij de Sociale Dienst aanklopt dat je een nieuwe (actuele) computer moet kopen en daarvoor extra financiële steun wilt, dan lachen ze je in je gezicht uit.
Voorlopig zal ik het dus zelf moeten oplossen.
Dan mag ik nog blij zijn dat ik er altijd zo veel jaren mee bezig ben geweest…
Hoewel ik niet graag meer verander van mijn bekende ‘systemen’, zoek ik toch altijd wel weer naar ‘oplossingen’ van eventuele problemen.
En nu zag ik dus duidelijk dat mijn browser (Google Chrome) belachelijk veel capaciteit van mijn simpele systeem gebruikt.
Vorige week ging ik daarom toch maar weer eens zoeken naar eventuele aanpassingen binnen of buiten Chrome. Wat ik naast een ‘adblocker’ en handig tooltje om de niet gebruikte tabbladen te ‘pauzeren’ (wat echt scheelde) verder geheel standaard gebruik. Dus geen extra ‘toeters en bellen’.
Andere bekende browsers heb ik ook allemaal geïnstalleerd en geprobeerd: Firefox, (de oude) Internet Explorer en (de nieuwe) Edge. Niets maakte echt verschil.
Toen stuitte ik op een heel andere browser die ik jaren geleden ook wel eens had geprobeerd om dezelfde reden. Maar die ik toen nog niet goed toepasbaar vond want heel anders in gebruik en met veel minder mogelijkheden voor mijn vele ‘favorieten’.
Ik heb het nu over de browser ‘Opera’.
Nou… dat scheelt echt flink wat computercapaciteit!
Ik durf gerust te zeggen dat ik gedurende de hele dag 50% minder vaak last heb van ‘niet reagerende’ tabbladen. En over een hele dag heen is dat gewoon veel prettiger werken.
Omdat ze daarnaast het gebruik verbeterd hebben en ik vrijwel op dezelfde manier mijn ‘favorieten’ kan beheren en al mijn gegevens vanuit Chrome (zoals wachtwoorden!) direct meegenomen werden tijdens de installatie, ben ik direct overgestapt.
Omdat er hier ook standaard al reclame wordt ‘geblocked’ en de privacy veel beter is geregeld (Chrome gebruikt al je internetgedrag voor commerciële doeleinden!), ben ik echt helemaal om.
En hoewel mijn PCtje nog altijd een ‘simpel’ ding is en gewoon traag blijft bij iets intensiever gebruik, heb ik nu veel minder computerstress dan voorheen.
Zo, nu weet je een beetje waar ik de afgelopen week mee bezig ben geweest en wie weet kan het ook nog een tip zijn voor mensen met soortgelijke problemen of voor wie zoekt naar een gebruiksvriendelijke en minder commerciële browser, ook voor op je smartphone eventueel! 🙂
Gezondheid
Over mijn ‘gezondheid’ schrijf ik niet zo veel meer de laatste tijd.
‘Geen nieuws is goed nieuws’ denk ik dan altijd maar.
Want om nu maar te blijven vervolgen met “al zoveel weken zonder…” (vandaag overigens exact 4 maanden…) of mijn gebruikelijke perikelen met de ‘Praktijk Ondersteunde Huisartshulp…’ te blijven herhalen vind ik zelf ook niet boeiend meer.
Maar afgelopen week had ik dan toch weer een klein ‘evenementje’ met betrekking tot mijn gezondheid.
Bij die ‘POH’ loop ik nu al meer dan een jaar periodiek langs om mijn bloeddruk, cholesterol en andere meetbare gegevens te laten beoordelen.
Terwijl ik zelf niets voelbaar mankeer… Dus ik ga al die tijd eigenlijk al met tegenzin.
Echter was zij nooit tevreden omdat mijn bloeddruk te hoog bleef en mijn cholesterol niet de gewenste waarde had.
Met uitbreiding van mijn al aanzienlijke assortiment aan medicatie is dat laatste nu in ieder geval ‘onder controle’. Maar mijn bloeddruk bleef tijdens haar metingen maar schommelen rond de 150 / 90, ondanks al drie (3!) medicijnen die ik daarvoor slik!
Daarom stelde ze nu voor om eens een keer een 24-uursmeting te doen.
Ik kreeg dinsdag een apparaatje mee en de bekende armband die middels een slangetje daarop aangesloten zit. Gedurende 24 uur werd overdag meerdere keren per uur de armband opgeblazen en mijn bloeddruk gemeten. Tijdens de nachtelijke uren was dit ‘maar’ één keer per uur en was de druk lager dus maakte het kreng minder lawaai…
De volgende dag heb ik het terug gebracht en donderdag kreeg ik telefonisch door dat er een gemiddelde van 130/80 uit was gekomen. Uiteraard was dit voor de huisarts van die dag (er zitten mij onbekende wisselende gasten…) voldoende om daar verder niets mee te doen en ik mag dus doorgaan met de huidige medicatie.
Thuis had ik zelf al regelmatig gemeten (ik heb zelf zo’n armband met mooi apparaatje van Medisana, een goed bekend staand merk. En ik wist al lang dat het (vooral ‘s morgens) soms wel tegen de 150 zit maar meestal rond de 140 of lager blijft.
Het kan allemaal wel beter maar ik ben nu eenmaal een vaatpatiënt en waarden onder de 160 zijn niet alarmerend. Daarbij betekent een ‘te hoge bloeddruk’ alleen nog maar een hoger risico op een eventueel infarct. Geen garantie op!
Daarbij weet ik inmiddels ook wel dat die hele zak met medicatie die ik nu gebruik in een paar maanden (hoge bloeddruk, cholesterol, bloedverdunner, inhalatie (bronchitis) en neusspray (verstopte gehoorgang) ook een gezondheidsrisico op zich is!
Al die chemicaliën die ik nu tot me neem kunnen ook negatieve effecten op het lichaam hebben!
Dus waar ligt nu eigenlijk mijn grootste risico?
Dat kan niemand mij met zekerheid vertellen.
Gelukkig ben ik nu even van die extra intensieve controles en onderzoeken af.
De periodieke die overblijven zijn me al meer dan genoeg… 😛
Wind of Change poll
Het enige waar ik in deze blog nog van beloofd had om op terug te komen is natuurlijk de poll die ik op 5 januari heb geplaatst: ‘A Wind of change door deze blog?’.
Vandaag precies 2 weken geleden vroeg ik hier aan ‘alle lezers’ om even aan te geven of je eventuele veranderingen zou willen zien in deze blog en dan welke, aan de hand van een ruime keuze aan te geven via de poll. Ook als het je niets uitmaakt of ik überhaupt iets zou veranderen was een keuze.
Ik zeg ‘was’.
Vandaag vind ik dat er voldoende tijd is geweest om een keuze te maken.
Daarom heb ik de poll vanmorgen (al) afgesloten.
Zoals je kunt zien (als je even de moeite neemt om op de link te klikken en het bewuste artikel even in te kijken om de resultaten te kunnen zien) heeft er precies één persoon
(1 dus…) gereageerd.
Ik mag die best met name noemen want ze reageerde daar ook nog op door een schriftelijke reactie te geven dat het haar niet uitmaakt of ik iets verander omdat ze toch wel (sporadisch momenteel) blijft lezen.
Heel hartelijk bedankt Anne!
Terwijl je inderdaad momenteel even in een situatie zit dat je (helaas) even minder (hyper)actief kunt zijn in de blogwereld, heb jij toch de moeite genomen om jouw oprechte keuze te maken.
Voor jou gaat het niet om de schil, het ‘gelikte’ uiterlijk en de ‘leuke toeters en bellen’ die ik eventueel zou kunnen toevoegen met diverse ‘widgets’. Jou gaat het om de tekst. De inhoud.
Zolang ik niet te vaak verander van webadres en domein (zoals jij… hihihi…) blijf je heus wel terugkomen en lezen als het je boeit.
Nou…
Daarom dus had ik er al die jaren zelf al niks aan veranderd omdat ik er als eigenaar en maker van die teksten ook altijd zo over heb gedacht.
En natuurlijk is elke verandering nog geen verbetering.
Dat weet iedereen in de media.
Kijk maar eens naar de ‘echte’ media: de volksverhuizingen die momenteel gaande zijn tussen RTL en Talpa… Niemand kan er nog wijs uit, kijkcijfers fluctueren en zakken na elke grote wijziging en recensenten rollen over elkaar heen om de ‘makers’ af te rekenen op hun wispelturige gedrag wat de kwaliteit niet ten goede komt maar alleen de commercie dient.
Hoewel dat laatste nog maar moet blijken…
In mijn ‘simpele’ blog draait het (zoals altijd steeds gezegd) om MIJN ‘Avontuur’.
Mijn belevingen, gedachten, gevoelens en gewenste uitingen.
Het is mijn ei wat ik kwijt wil.
Wat jij (de lezer in algemene zin) daar mee kan of wil?
Dat bepaal jij zelf.
En aangezien mijn blog nu al jaren bestaat en al dan niet door voldoende ‘tags’ wereldwijd te vinden is, wat reguliere zoekopdrachten via alle zoekmachines aantonen, behoef ik niets te veranderen aan de vindbaarheid ervan.
Wie afhaakt vanwege (louter) mijn teksten die zal deze ook niet gaan lezen als ik er overbodige franje omheen borduur voor de ‘leuk’…
Ik ga dat dus ook niet doen.
Het is goed zoals het was en is.
Mijn (geschreven) woorden zijn de enige zekere factoren waarom het draait en die veranderen toch al naar gelang mijn stemming en gevoelens.
Dat moet voldoende zijn voor (mijn) lezers om terug te komen.
Het is me overigens ook opgevallen dat het mogelijk geen onwil is van eventuele (vast terugkerende) lezers om niet mee te willen werken aan de poll.
In de eerste weken van januari en dus vrijwel de hele tijd dat de poll actief was, zijn er veel minder bezoekers geweest. Terwijl deze voor mij zichtbare aantallen (in de statistiek van het blogprogramma WordPress) juist opliepen in de laatste maanden van 2018, zakte dit volledig in na 1 januari!
Heeft iedereen toevallig het zelfde goede voornemen gekozen:
“Minder vaak de blog ‘De Rest van het Avontuur’ bezoeken”? 😛
Nou… Dan zijn deze mensen absoluut geslaagd in hun ‘goede’ voornemen…
Of waren mijn teksten over alcoholisme, seks en sensatie een poosje zo populair en omdat dit nu is afgenomen, minder aantrekkelijk?
Oeps!
Als ik dan bewust meer lezers wil trekken dan zou ik daaruit de conclusie moeten trekken om weer meer te gaan schrijven over grensoverschrijdende seksualiteit en mijn (zogenaamde) terugval naar de drank…
Meer meer meer #metoo, pedofilie en whisky dus in mijn teksten.
Uiteraard voorzien van de juiste #hashtags om gevonden te worden door een zo groot mogelijk publiek.
Voor dat laatste heb ik trouwens wel één verandering doorgevoerd:
Rechts in het vaste deel van de blog heb ik nu een zogeheten ‘tagwolk’ aan gezet.
Daarin worden de meest gebruikte ‘tags’ in mijn blog getoond, met de grootste letters voor de meest gebruikte en de kleinste voor de minst gebruikte tags.
Leuk om in één oogopslag te kunnen zien waar het vooral over gaat in deze blog.
Uiteraard worden de ‘#Citaten’ het meest gebruikt omdat dit dagelijks terugkeert.
Maar als je klikt op ‘seksualiteit’ of ‘alcoholist’ dan heb je meteen alle meest ‘sensationele’ artikelen op een rij waarin je al mijn perverse activiteiten onder de nodige alcoholische invloed kunt lezen. Sensatie verzekerd. 😉
Veel plezier daarmee!
Verder zal je nu wel hebben begrepen dat het me eigenlijk weinig uitmaakt wat je vindt van het uiterlijk van deze blog. Ik ga dan ook gewoon door zonder enige bijzondere aanpassing.
En of ik veel meer of juist veel minder ga schrijven?
Met nog meer seks en sensatie?
Lees maar even verder in ‘Tussenjaar’. Als je durft… 😉
Tussenjaar
Wat ga ik nu eigenlijk allemaal doen de komende tijd?
In mijn ‘Nieuwjaarsoverdenking’ had ik natuurlijk al aangegeven dat ik dit gewoon nog niet weet.
Er zijn (nog) geen plannen voor nieuwe cursussen of trainingen bij Vivenz, waar mijn activiteiten sowieso voor mij nog zeer onduidelijk zijn.
Plannen om nieuw (vrijwilligers-) werk te gaan zoeken, nu ik me de laatste tijd ‘zo veel beter’ voel, heb ik ook niet. Natuurlijk heb ik al wel even hier en daar ‘gesnuffeld’ of er aanknopingspunten zijn. Maar die zie ik nog niet.
Ik ben zeker niet van plan om net als in de periode 2013-2015 ‘fanatiek’ te gaan proberen om betaald werk te vinden. Daarvoor heb ik te weinig kansen op de arbeidsmarkt, zeker in mijn oude vakgebied in de ICT. Ook mis ik voldoende opleidingen om in andere vakgebieden iets te kunnen betekenen. En een nieuwe studie oppakken zal ook vrijwel onmogelijk zijn.
Werk zonder vereist opleidingsniveau is meestal te vinden in fysieke omstandigheden, die ik ook niet meer aan kan.
En dan weer al te ‘simpele’ banen zonder stress (zoals een UWV-arts een keer adviseerde) zou ik ook niet meer aankunnen vanwege juist ontbrekende uitdagingen.
Daarnaast ben ik nu al weer zo lang helemaal uit het arbeidsproces (bijna 6 jaar) dat er in mijn huidige omstandigheden zomaar weer volledig inspringen een groot risico oplevert.
Grote kans dat ik direct weer terugval in een stevige depressie als ik het werk niet aan kan of als ik me er absoluut niet goed in voel. Dat risico kan en mag ik niet lopen.
Nee, alleen aantrekkelijk vrijwilligerswerk lijkt mij voorlopig het beste om weer in een nieuw dagelijks ritme te komen. Stap voor stap.
Maar datgene waar ik mijn zinnen op had gezet, lijkt vooralsnog niet haalbaar…
Mijn schrijversactiviteiten vind ik leuk. Maar meer dan een serieuze ‘hobby’ zal dit nooit worden.
Ik schrijf wanneer ik het wil en als ik iets leuk of belangrijk genoeg vind om er over te schrijven.
In de afgelopen periode heb ik flink wat artikelen geproduceerd.
Daar heb ik zelfs enkele ‘belangrijke’ mensen in de journalistiek op gewezen zodat daar misschien nog wel eens iets meer uit voort zou kunnen komen.
Maar tot heden ontbreekt het aan enige vorm van belangstelling…
Dat vind ik niet vreemd.
Ik schrijf namelijk niet voor een groot publiek.
Hoewel sommige zaken het waard zijn om tot een groter ‘debat’ te leiden, blijven mijn punten hangen in de marge.
Ik zal het daarom beter kunnen zoeken in de individuele benadering.
Door mensen te vinden die in eerste instantie interesse hebben om over bepaalde onderwerpen met mij van gedachte te wisselen.
Hier had ik afgelopen week plotseling een geweldig idee voor.
Een idee wat wel eens tot een grotere activiteit zou kunnen leiden.
Maar dat zal dan ook niet binnen korte tijd kunnen starten en direct succes gaan krijgen.
Ook dit zal tijd nodig hebben.
Het lijkt allemaal wat vaag wat ik nu schrijf…
En dat is het ook. Zeker ook voor mijzelf!
Misschien moet ik eerst mezelf gaan bewijzen dat ik het echt wil…
Dat ik er (of ergens) echt voor wil gaan.
Dat ik er misschien een nieuwe passie van kan maken.
En dat ik anderen kan overtuigen dat ik dit kan.
Dat ik niet weer na drie, vier of zelfs zes maanden weer terugval in mijn bekende ‘valkuil’…
Ik heb vooral tijd nodig om te bewijzen dat ik ben wie ik nu ben.
Dat ik het ben!
Geen waanbeeld van iets of iemand die ik zou willen zijn.
Om dit allemaal wat duidelijker te krijgen… Wat helderder… Concreter…
Is het helemaal niet verkeerd om alles even wat langer te laten bezinken.
Net zoals mijn zoon na zijn grote inspanningen op de middelbare school even ‘rust’ nodig had om iets meer zeker te weten wat hij nu wilde gaan doen.
Hij nam een tussenjaar.
Niet om op de bank te hangen en te lanterfanten! Hij heeft veel ondernomen en zelfs geruime tijd in het buitenland gewerkt om bepaalde ervaringen op te doen.
Heel veel jongeren doen dat, soms zelfs meerdere jaren.
Daarom is dat voor mij op dit moment misschien ook wel het beste idee:
Een tussenjaar!
Om alles nog beter op een rijtje te zetten en anderen in de loop der tijd te kunnen overtuigen van mijn (nieuwe) persoonlijkheid en talenten.
Dan snijdt het mes op langere termijn misschien nog veel beter van twee kanten.
Als je me een poosje even niet ziet hier in de blog met nieuwe artikelen…
Wees niet bang. Ik ben druk bezig met messen slijpen. 😉
Wat nog Rest
Deze Restflits lijkt niet zomaar een soort van ‘statement’ over het punt waarop ik me momenteel bevind. Het is ook zo.
Daarom denk ik voorlopig geen ‘Restflitsen’ meer te maken.
Mocht ik zin hebben in en het belang zien van een nieuw artikel dan zal dit weer een ‘normaal’ apart artikel worden. Soms misschien klein… (als ik zoiets überhaupt kan…) Soms misschien een fors artikel wat meer op een essay lijkt. Maar wel weer apart, net zoals ik voorheen ook deed.
Daarom tenslotte:
Maak je niet druk! Voorkom stress! Wees voorzichtig met oordelen, beoordelen en voorkom altijd veroordelen. Het is niet goed voor je gezondheid!
Tot de Rest… van het Avontuur. 🙂
