Nu in de Restflits:
– Man man man… Wat een weken!
– De Wereld Draait te ver Door
– Dionne Stax en andere ‘knuffelmeisjes’…
– Opa van Nederland
– LHBTP?
– Wat nog Rest
Man man man… Wat een weken!
In de titel van deze ‘Restflits’ geef ik het al aan: twee dagen.
Hoewel ik namelijk vroeg begin met dit schrijven – op zondag 25 november – weet ik vrijwel zeker dat ik het vandaag niet kan afmaken. Daarvoor heb ik te veel en te omvangrijke onderwerpen liggen en nog wel iets meer te doen dan schrijven alleen.
Ik had in mijn laatste artikel over mijn ‘Goede Gemoed’ al aangegeven dat ik het een en ander ‘op de plank’ had liggen en dat wil ik proberen in dit artikel te persen.
Misschien zou ik het zelfs los in aparte artikelen kunnen verwerken… Maar daarvoor vind ik de onderwerpen dan toch weer wat te ‘vluchtig’ en te gedateerd om ze apart de volle aandacht te geven. Belangrijk maar toch weer onbelangrijk… Begrijp je?
Het heeft mij in ieder geval wel weer even beziggehouden, doen nadenken en ik meen daarover iets kwijt te moeten op mijn blogsite.
Ga er weer voor zitten want het wordt daarom weer een volle ‘Flits’.
Het waren namelijk nogal wat bijzondere dagen die me de afgelopen weken hebben beziggehouden.
Het ‘man man man…’ heb ik hier natuurlijk ook niet voor niets gekozen als aanhef.
Dit was tevens de titel van mijn voorlaatste artikel.
Omdat ik er zoals gebruikelijk nooit veel respons op krijg, afgezien van een van mijn trouwste ‘volgers’, weet ik eigenlijk niet of de strekking van dit ‘artikel’ eigenlijk wel goed is overgekomen.
Het expres maken van een zogenaamde ‘disclaimer’ voor het gebruik van slechts één woord (het woord ‘man’) is natuurlijk onzin. Wie mijn respons op de reactie heeft gelezen weet hoe ik het heb bedoeld: “Oh ironie…” Ironisch dus. Bedoeld om mijn verwondering uit te spreken dat tegenwoordig bijna alles in de (sociale) media zo zwaar wordt opgeblazen dat het in mijn ogen niet normaal meer is.
Of het nu uitspraken van politici zijn (die per definitie nooit al te serieus genomen moeten worden…), van ‘Bekende Nederlanders’, columnisten of gewone briefschrijvers in dagbladen:
Alles wordt gewogen en massaal be(voor)oordeeld.
Wat in de tegenwoordige ‘massamaniakale media’ niet zachtzinnig gebeurt.
Waar de stelling vandaan komt dat ‘Nederlanders’ over het algemeen zo’n bedachtzaam nuchter volkje zijn weet ik niet maar er klopt tegenwoordig in ieder geval geen zak meer van.
De goorste verwensingen met ernstige ziektes en racistische uitlatingen komen dagelijks aan me voorbij. Niet aan mij persoonlijk natuurlijk want ik bemoei me absoluut nergens mee maar ik ‘lees’ het gewoon als ik de discussies over diverse actuele onderwerpen zie.
Natuurlijk heb ik zelf ook meningen.
Over de toekomst van ‘zwarte Piet’, over Sylvana Simons, over het immigrantenbeleid, het politieke beleid in zijn geheel, over ‘Black Friday’ en alle andere opgedrongen commerciële waanzin, over het gebrek aan spiritualiteit (of juist de groeiende behoefte daaraan?), over de kwaliteit van het onderwijs, al dan niet verplichte inentingen, de doordraaiende ‘gezondheidslobby’, over alles… en nog meer… heb #IKOOK natuurlijk wel een mening!
Vaak genoeg heb ik in artikelen mijn ‘overdenkingen’ beschreven over maatschappelijke situaties en problemen.
Vaak genoeg ook heb ik me best wel ironisch of zelfs cynisch uitgelaten over prangende onderwerpen die het naar mijn mening verdienden om kritisch bekeken te worden.
Die stijl ligt me vaak wel… zolang het naar mijn gevoel nog een beetje ‘leuk’ blijft.
Zeg ‘de waarheid’ met een vette knipoog maar behoud het respect voor de onderwerpen en de eventueel betrokken mensen.
Van ironie en cynisme is nog nooit iemand dood gegaan.
Wel van kanker en doorgesneden kelen…
Er zijn grenzen waar ik nooit overheen zal gaan.
Maar ik zal niet stoppen met mijn manier van schrijven over de dingen die mij aangaan en zodanig beroeren dat ik ze wil delen met ‘De Rest van de Wereld Wijde Woestijn’.
Vandaar mijn eerder geschreven ‘Man man man…’.
En ook in de afgelopen weken kwam die gedachte weer heel vaak in me op als ik de media doornam. “Man man man… wat een ongelooflijke gekte en waanzin!”
Daarom ook:
De Wereld Draait te ver Door
Vanwege de lengte van deze ‘Flits’ Draait deze Door na het klikken op ‘Lees verder…’
De Wereld Draait te ver Door
Vanaf het begin van het nieuwe (14e) seizoen kijk ik vrijwel dagelijks weer naar ‘De Wereld Draait Door’ (DWDD) op de tv. Eigenlijk was ik aan het eind van het vorige seizoen al weer een beetje ‘teruggekeerd’, toen mensen als André van Duin en Britt Dekker wat vaker aanwezig waren, in tegenstelling tot ergerlijke mensen als Prem Radhakishun, waar ik voorheen steeds vaker braakneigingen van kreeg.
Daarbij was mijn zomer met ‘M’ (Margriet van der Linden) een grote teleurstelling en ik ‘smachtte’ zogezegd weer naar een ‘echte’ presentator als Matthijs van Nieuwkerk.
Hoewel ik nog altijd geen fan ben van ‘talkshows’ (zie hiervoor ook mijn recente artikel ‘Talkshows? Waar heb dat nou voor nodig?’); het tijdstip is voor mij gunstig omdat het goed past in het ‘nieuwsblok’ tussen het ‘6-uur-journaal’, ‘1Vandaag’ en het ‘8-uur-journaal’.
Alle actualiteiten met diverse ‘nieuwswaarde’ van maatschappelijke, politieke en culturele aard komen dan zo’n beetje voorbij, op een niet al te zwaar diepgaande wijze.
Er wordt in DWDD veelal een beetje ludiek mee omgegaan (als het onderwerp dat toelaat!) en afhankelijk van de tafelheer, -dame of -mens ontstaat er een serieuze maar luchtige (huiskamer-) sfeer. Dat bevalt me wel en maakt het voor mij ‘kijkbaar’.
Niet dat ik er altijd blij van word of het eens ben met alles wat er wordt gezegd uiteraard!
Nog steeds kan ik me soms (een beetje) ergeren aan de manier waarop gasten iets proberen te vertellen, het absolute nonsens vinden of het onderwerp volslagen waardeloos.
Als voorbeeld hiervan noem ik een uitzending die begon met een gesprek met een Amsterdamse lampenverkoper! Matthijs was daar klaarblijkelijk een keer (toevallig?) binnen geweest en was gecharmeerd geraakt van het brede aanbod van gloeilampen die daar verkocht werden en van de kundige maar ook persoonlijke manier waarop de eigenaar zijn waren probeerde aan te prijzen.
Ik heb daadwerkelijk even een ‘tweet’ geplaatst aan het adres van @DeWereldDraaitDoor of het programma nu opeens commercieel is geworden! Ik vond dit echt niet kunnen.
Ook al zitten we nu dus in de steeds donker wordende dagen en het gebruik van (duurzame) lichtbronnen is voor iedereen actueel… Als ik een lampie zoek, dan lees ik de stapels reclame die ik wekelijks ontvang wel door, Google op ‘(led) verlichting’ of ga ik zelf wel neuzen in de plaatselijke Gamma of het ‘Lampenparadijs’…
Ik heb van DWDD uiteraard geen antwoord mogen ontvangen maar in een tweet van iemand anders zag ik diens commentaar langskomen waarin hij het ook opvallend vond dat Matthijs blijkbaar een nieuwe ‘knuffelmarokkaan’ had gevonden om te promoten na Ali B. De eigenaar van de lampenwinkel, wiens adres in Amsterdam ook nog duidelijk werd genoemd (!) was namelijk iets in deze richting en dat was mij ook wel een beetje opgevallen maar die etnische argumentatie had ik er even niet achter gezocht. 😉
Soms draait De Wereld van Matthijs (en zijn ‘rode’ redactie) wel eens wat te ver Door…
Zo was ik ook op z’n zachtst gezegd verrast door de aanwezigheid van Sylvana Simons, die nog een keer mocht komen vertellen over het eenzame leven wat ze noodgedwongen moet lijden door de voortdurende racistische discriminatie die haar ten dele valt. Aanleiding was dan wel de documentaire die juist die week uitkwam in de diverse media ‘Demon or Diva’, waarvan de maakster ook aanwezig was.
Haar verschijning en ook de publicatie van haar foto op de VARA-gids was aanleiding voor de zoveelste mediashock van Nederland. Honderden mensen hebben woedend hun lidmaatschap van BNN-VARA opgezegd. (Of was het nu tientallen?)
Tja…
Je kunt een mening hebben (en dat heb ik ook hoor!) maar als een journalistiek medium uitsluitend bericht vanuit één bepaalde visie, gedachtegoed, politiek of maatschappelijke stroming dan is dat natuurlijk ook niet eerlijk en veel te beperkt. Je zult (indien mogelijk en van toepassing) voor- en tegenstanders moeten uitnodigen in een talkshow, al dan niet tegelijkertijd.
Indien dat laatste dan wel in goed overleg, dus niet zoals bij Twan Huijs destijds…
Maar nu ook bij DWDD… Sylvana refereerde in haar betoog ook nog even aan een vroegere uitzending van DWDD waarin ze als tafeldame commentaar gaf op Martin Šimek die toen over het immigrantenprobleem sprak en de ‘zwartjes’ die hij op de vele boten zag komen.
Die term zorgde bij Sylvana natuurlijk voor irritatie omdat ze overtuigd was (en is) van de discriminerende intentie achter dat woord.
Toen Šimek afgelopen week weer aanschoof om iets over tennisser John McEnroe te vertellen hoopte ik dat Sylvana ook even zou aanschuiven maar helaas…
De werkelijke confrontatie en vermoedelijke ‘rel’ gingen ze bij DWDD liever uit de weg. 😉
Hoewel af en toe grensverleggend… DWDD probeert niet te ver Door te Draaien…
Dionne Stax en andere ‘knuffelmeisjes’…
Nog zo’n maatschappelijke ‘rel’ is ontstaan door een andere talkshow namelijk ‘Pauw’.
Daar heb ik niet naar gekeken maar na de ophef die ik daags na de uitzending in de sociale media las en na zelfs een hele column te hebben gelezen van Angela de Jong in het AD, kreeg ik wel door dat het voor flink wat ophef had gezorgd.
En daarbij ging het nota bene over een van mijn favoriete ‘tv-knuffelmeisjes’: Dionne Stax!
Mijn aandacht was direct getrokken.
Zeker naar haar voornaamste ‘aandachtspunten’… Waar de ophef dan ook helemaal om ging:
De borsten van Dionne Stax!
Kan je het mooier krijgen?
Euh… de rel bedoel ik dan he! 😛
Een gast bij Pauw mocht zijn (wekelijkse) zegje doen over wat hem was opgevallen in een week tv kijken en dat was dit keer ene Maxim Hartman.
Ik had nog nooit van hem gehoord want ik volg de meeste tv-makers niet zo maar hij blijkt (mee)gewerkt te hebben aan aardig wat bekende programma’s zoals ‘Rembo en Rembo’, ‘Man bijt hond’ en ‘Nog meer voor mannen’.
Angela de Jong noemt hem een ‘beroepsprovocateur’…
Dat zal iets zeggen over de stijl waarin hij presenteert.
Maar goed, bij Pauw gaf hij in zijn overzicht van wat hem was opgevallen op tv die week dus onder meer aan dat hij zich had ‘gestoord’ aan de borsten van Dionne Stax.
Ze zijn te prominent zichtbaar terwijl ze het nieuws voorleest in het journaal waardoor dat nieuws langs hem heengaat. Hij wordt zogezegd te veel afgeleid door het kijken naar haar borsten…
“Krijg nou tieten!” dacht ik direct.
Maar dan leg ik iets te snel verband met de tieten van Kim Holland, die vandaag (zondag 25 november) onder die titel een feestje viert in Villa Weizigt hier in Dordrecht…
Ook iets wat de (lokale) media nogal heeft beroerd afgelopen weken maar ik wil het nu even niet over porno gaan hebben. 😉
De tieten… euh sorry: borsten van Dionne Stax waren dus een poosje een heftig besproken onderwerp in de media.
Want heeft Maxim Hartman gelijk?
Leiden ze echt te veel af? Is het niet ‘netjes’? Past het niet in het journaal?
“Kan ze dan beter een ‘burka’ dragen?” stelde Jeroen Pauw nog voor…
Dat vond Hartman dan weer overdreven, maar hij vond wel dat hij een belangrijk paar punten had.
Dionne Stax zelf heeft er direct natuurlijk ook op gereageerd via Twitter:
,,Vrouwen – en mannen – hebben borsten in alle soorten en maten’’, schreef ze erbij. ,,Deal with it.’’
Dat valt dan weer alles mee want op eerdere seksueel getinte uitlatingen van ‘fans’ heeft ze nogal geschokt gereageerd. Blijkbaar is ze toch wel tevreden met en waarschijnlijk zelfs trots op haar lijf en vindt ze niet dat ze dit moet verbergen achter een dikke coltrui, oversized soepjurk of onnatuurlijk moet platdrukken met bandages zodat ze minder uitpuilen.
Ze is wie ze is. “Wen d’r maar aan!” zou ze met Anouk mee kunnen zingen.
Oordeel zelf over de verschijning van Dionne Stax in het journaal:
Geweldig dit!
Wie me goed gelezen heeft weet dat ik haar ook enkele keren heb benoemd in mijn ‘Flitsen’ als ik het over dames had die af en toe voorbij komen op de Nederlandse tv.
Zo zie ik persoonlijk ook graag Rivkah op het Veld langskomen en ik kijk dan met extra aandacht naar het sportjournaal, terwijl ik eigenlijk niet veel om sport geef…
Zo vergoelijkte dus ook Angela de Jong de (opvallende) verschijning van Dionne in het journaal:
“Waarschijnlijk zijn er veel mannen die juist dankzij haar truitjes het Journaal aanzetten, terwijl ze dat anders nooit zouden doen. Stel dat er dan twee of drie onbewust iets opsteken van de toestand in de wereld. Dan hebben we dat toch mooi aan die borsten te danken.”
Hahaha! Nou… Ik kijk toch wel naar het journaal maar als Dionne inderdaad even staat te pronken met haar ‘punten’ in het nieuws… Dan is mijn aandacht ook even extra gevestigd.
Of ik hierdoor juist net de essentie van het nieuws mis zoals Maxim Hartman aangeeft?
Ach… een paar ‘puntjes’ meer of minder… Het ‘knuffelgehalte’ doet ook wat!
En meisjes als Dionne en Rivkah zou ik best graag even willen knuffelen. 😉
En hoe ik nu weer aan het woord ‘knuffelmeisje’ kom?
In de vaste AD-rubriek ‘Gehoord…’ (op de strip-pagina) staan dagelijks kleine verhaaltjes waarin jonge kinderen bijzondere uitspraken doen.
Ook in de afgelopen weken was dit: ‘Gehoord… in de rosse buurt’ (zie afbeelding:)
Nu wil ik alle genoemde dames op de tv echt niet vergelijken met dit soort ‘knuffelmeisjes’ maar het woord vond ik wel leuk verzonnen!
En dan gebruik ik het persoonlijk liever iets minder provocatief seksueel maar met de gedachte dat een ‘knuffelmeisje’ in mijn ogen gewoon een heel ‘aanraakbaar’ uiterlijk heeft.
Om even een warme ‘hug’ te geven en een goed bedoeld net zoentje op de wang.
Bij wijze van spreken uiteraard! Maar dat gevoel krijg ik bij het woord ‘knuffelmeisje’.
Bij ‘knuffelmarokkaan’ denk je toch ook niet direct aan seks met Ali B.?
Dat bedoel ik dus…
Opa van Nederland
En dan nog een onderwerp wat voortkomt uit een aflevering van DWDD.
Een echt mooi onderwerp dit keer, wat mijn gevoel weer eens een positieve ‘boost’ heeft gegeven.
Het is niet alles dwaasheid, rel schoppen, seks en sensatie wat de boventoon voert.
Ook dit mag worden ‘doorgedraaid’! Liefst zo vaak mogelijk!
Ik heb het nu over een man die een paar jaar geleden opzien baarde door in (ook) DWDD een ‘pleidooi’ te doen voor meer begrip en vertrouwen in de samenleving.
Het is ook bekend geworden als ‘Het touwtje uit de brievenbus’.
Je kunt dit terugzien door te klikken op de link.
Het gaat dus over Jan Terlouw, ex-politicus van D66 en daarna verdienstelijk schrijver en spreker voor diverse lezingen en bijeenkomsten, zeker na zijn optreden in DWDD.
Afgelopen week was hij er weer om ditmaal eigenlijk zijn eerste dichtbundel te promoten.
Gedichten die hij terloops door de jaren heen ‘zomaar spontaan’ had geschreven omdat hij dit leuk vindt om te doen. Overdenkingen in dichtvorm. Ze waren echter nooit bedoeld om uit te geven. Dat is nu veranderd met de publicatie van ‘Gedichte gedachten’, een greep uit zijn ‘kladblok-gedichten’. 😉
Bijzonder aan deze promotie was dat zijn kleinzoon ook aanwezig was om een van die gedichten te zingen! Jan Terlouw (Junior! Hij heet ook ‘Jan’!) heeft een van de gedichten bewerkt voor een song, die hij live presenteerde met zijn band bij DWDD.
Dat was best wel bijzonder om te zien hoe kleinzoon Jan het gedicht van zijn 87-jarige opa zong.
Maar ook bijzonder was opnieuw een uitspraak van Jan Terlouw senior, toen Matthijs van Nieuwkerk hem uitlokte om iets te zeggen en misschien zelfs een gedicht te maken over de ‘zwarte-Pieten-discussie’ en de gevolgen van de rellen die daardoor zijn veroorzaakt.
Hoewel Jan zich liever buiten die discussie hield, kon hij het toch niet laten om zijn mening te geven:
“Hou je koest! Alle partijen hebben een beetje gelijk. Ga niet zo hard tegen elkaar, laat het even groeien. (…) We hebben vrijheid, blijheid en broederschap. Als je de broederschap verwaarloost dan wordt het met de vrijheid en blijheid op den duur ook niets. We moeten meer aan de broederschap denken.”
Ook columniste Angela de Jong had dat gezien en toen ze later diezelfde avond keek naar een nieuw tv-programma op SBS6 genaamd ‘Mag ik jullie oma zijn?’, moest ze meteen daarna denken aan Jan Terlouw.
Gezien zijn oprechte bezorgdheid over ‘de kloof in de maatschappij’ die steeds groter lijkt te worden, mede door rellen als die rond ‘Zwarte Piet’, en geïnspireerd door presentatrice Marijke van het nieuwe SBS-programma vroeg ze daarna al schrijvend in haar column:
“Beste Jan, wilt u de opa van heel Nederland worden?”
Misschien ben ik nu een beetje sentimenteel maar dit soort dingen doen mij goed.
Hiervan kan ik zelfs een traantje wegpinken! 🙂
Denk daar maar eens even over na.
LHBTP?
Ook zo gek op afkortingen?
Nou inderdaad… Ik ook… niet!
Hoewel je zou vermoeden dat ik als notoire ‘nieuwsvolger’ bijna alles wel zou weten van (nieuwe) trends, hypes, bewegingen en andere populaire maatschappelijke zaken, die – als de naam wat aan de lange kant is om snel in een ‘tweet’ te passen – vaak afgekort worden: het meeste ontgaat me.
Zo weet ik uiteraard wat lesbisch, homoseksueel, biseksueel en transgender betekent.
Over de samenvoeging tot ‘LHBT’ moet ik altijd even nadenken en ik wist tot enkele jaren geleden echt niet waar ze het over hadden.
Nu weet ik dan natuurlijk dat ze hiermee de internationale omschrijving bedoelen van de diversiteit aan seksuele geaardheden, waar overal voor gelijkwaardigheid met heteroseksualiteit wordt gestreden. Waarbij het oorspronkelijk dan eigenlijk LGBT is: ‘Gay’ in plaats van ‘Homo’.
Ergens heb ik deze combinatie altijd wat vreemd gevonden.
Ze willen hiermee alle geaardheden omvatten maar feitelijk valt ‘Lesbisch’ onder ‘Homoseksueel’.
Aangezien ‘homoseksueel’ letterlijk staat voor de seksuele geaardheid waarbij mensen vallen voor hetzelfde geslacht. In de volksmond echter bedoelt iedereen bij het woord ‘homo’ een man en geen vrouw. Maar goed, de samengestelde term is zo ontstaan en je wordt er tegenwoordig mee doodgegooid in de media.
Als het gaat om gelijkwaardigheid, discriminatie, misstanden, de diverse ‘prides’ en ook in politieke discussies wordt nu overal van ‘LHBT’ gesproken.
Toch mis ik nog iets.
Een geaardheid waar vermoedelijk geen mens aan denkt.
Of je moet het zelf zijn… Of mensen kennen die het zijn.
Of jarenlang bezig zijn geweest met de materie: seksualiteit in alle ‘soorten’ en ‘uitvoeringen’.
Zoals ik met dat laatste dus.
Waarbij de ontbrekende geaardheid wel een rol speelde.
Natuurlijk voel je het al aankomen met die ‘P’ in de titel.
Ik doel hier op de ‘Pedofiele’ geaardheid.
Die wordt buiten beschouwing gelaten omdat dit vooralsnog niet als aparte ‘geaardheid’ wordt erkend. Maar vooral natuurlijk omdat pedofilie direct met kindermisbruik wordt geassocieerd.
Waardoor vrijwel iedereen aanneemt dat dit ook zo is: een pedofiel is een kinderverkrachter.
Een gevaarlijk gestoorde crimineel die in de ogen van de overgrote meerderheid geen recht op leven verdient. Laat staan een of ander recht om open ‘uit de kast’ te mogen komen als zijnde ‘pedofiel’.
Dit onderwerp pers ik niet even in een ‘snelle Flits’.
Ik heb ooit ergens aangegeven (in een artikel over seksualiteit) dat ik het een keer over ‘pedofilie’ zou hebben. Dat ben ik nog steeds van plan maar daar heb ik echt meer tijd voor nodig.
Vanwege mijn jeugd in de 70er jaren waarin ik opgroeide met vrij veel porno waaronder ook kinderporno omdat dit toen gewoon vrij te koop was, heb ik een bepaald referentiekader opgebouwd. Ik kijk er dus iets anders tegenaan dan de meeste mensen.
Toen ik enkele jaren geleden op een andere site mijn visie gaf over pedofilie en over een in mijn ogen gezonde seksuele opvoeding van kinderen door ouders en verzorgers, alsmede van scholen en jeugdinstellingen, werd ik al snel weer beschuldigd als zou ik zelf wel zo’n ‘vieze pedo’ zijn.
Zo heb ik de hardheid en snelheid van de (a)sociale media goed leren kennen.
Tot vorig jaar heb ik van alles over me heen gekregen en zijn mijn persoonlijke gegevens achter mijn rug om doorgegeven aan diverse instellingen zoals politie, enkele ‘meldpunten’ en de website ‘113.nl’, waar mensen terecht kunnen die overwegen zelfmoord te plegen en daar hulp bij zoeken.
Van die laatste site kreeg ik afgelopen weekend een mailbericht dat mijn ‘account’ bij die site was beëindigd. De aanhef van de mail was: “Beste Pedo…”
Ik weet dus nog dat er mensen zijn geweest die me vorig jaar hebben geadviseerd om zelfmoord te plegen…
Omdat anders anderen mij daar misschien wel eens bij zouden komen helpen.
Kan je het volgen?
Zij hebben mijn gegevens dus aan deze site doorgeven als zijnde…..
Nu deze ‘wond’ weer even opengerukt werd, vond ik het tijd worden om er dan toch maar een keer mijn visie op te geven.
Dat wordt dan wel in een uitgebreid artikel en op dit moment weet ik even niet hoe snel ik dat zal doen.
In ieder geval wilde ik dit even kwijt en heb ik het alvast aangekondigd.
Voor wie toch nu al geïnteresseerd is in de werkelijke betekenis van het woord pedofilie verwijs ik alvast naar Wiki waarop tegenwoordig echt goede informatie staat over: pedofilie!
Ik hoop dat alle lezers van deze blogsite het kunnen opbrengen om dit onbevooroordeeld te lezen. Het moge nu wel duidelijk zijn dat ik op geen enkele manier ontoelaatbaar gedrag vergoelijk, promoot of slechts mezelf zit te verdedigen.
In het grote artikel wat later komt zal ik uitgebreid ingaan op mijn persoonlijke achtergrond en daarom beweegredenen om dit te moeten schrijven.
Ook op het gebied van ‘pedofilie’ ben ik een soort ‘ervaringsdeskundige’ en denk hiermee anderen te kunnen helpen en het onbegrip, de vooroordelen en de stigmatisatie te kunnen verminderen.
Graag krijg ik hiervoor een eerlijke kans.
Wat nog Rest
Na zo’n emotionele ‘rollercoaster’ aan gedachten en gevoelens die me hebben beroerd in de afgelopen dagen, ben ik blij dat ik dit toch even heb vastgelegd in een ‘Restflits’.
Hoewel het stuk voor stuk dan misschien wat ‘vluchtige’, tijdsgebonden gebeurtenissen waren (op het laatste na…), voedt het wel mijn gevoel in deze tijd.
En zoals je weet… Die gevoelens kunnen bij mij soms stevig aankomen waardoor ik uit mijn (nieuwe?) ‘goede algehele gevoel’ zou kunnen raken.
Het ‘alles op een rijtje zetten’ doet mij alles beter relativeren.
Hoewel dit in mijn eigen gedachten al wel gebeurt en ik er achteraf nu steeds makkelijker mee om kan gaan en het (indien negatief) sneller kan ‘vergeten’, vind ik het belangrijk genoeg om later nog eens te kunnen overdenken.
Misschien kijk ik er over een bepaalde periode heel anders tegenaan.
Of misschien wel nog positiever…
Want alles blijkt belangrijk. En alles blijkt onbelangrijk.
Dat is alles wat nog Rest. 😉
Relativeer, draai niet te ver door, knuffel zo veel mogelijk en koester onze ‘vrijheid, blijheid en broederschap’! Dat geldt voor elk levend wezen, dus ook elke mens.
Tot de volgende Restflits. 🙂
