Muziekspecial – Lekker met de meiden!

In de laatste ‘Restflits’ van 11-11 benoemde ik het al even: ik was eigenlijk al een paar dagen bezig met de voorbereiding van een nieuw groter artikel.
Die ‘wezenlijk belangrijke dag’ heeft dat bruut doorkruist en ik twijfelde even of ik ermee door zou gaan. Dan zou wel alle ‘research’ van meer dan een dag werk voor niets zijn geweest…
Maar ja… Het gaat ‘maar’ om een stukkie muziek! Is dat nou zo belangrijk in ‘De Rest van het Avontuur’?
Nou…
Misschien is iedereen het even vergeten en mogelijk hebben nieuwe lezers geen flauw idee wat ‘muziek’ ooit voor me betekende?
Vanaf mijn pubertijd is muziek een van de belangrijkste dingen in mijn leven geworden.
Niet alleen om naar te luisteren (dat doen toch zo’n beetje de meeste mensen geloof ik?) maar juist om daarmee bezig te zijn!
Als d.j. begon ik al als tiener met mijn eigen ‘vrije radiostation’, in navolging van piratenzeezender ‘Veronica’, waarmee ik ben opgegroeid en wat op een of andere manier mij inspireerde om zelf radio te gaan maken.
Je kunt daar de ‘historie’ in grote lijnen nog van lezen in de vaste artikelen van het menu bovenaan deze blog.
Pas aan het eind van 2017 ben ik volledig gestopt met het maken van radio.
En ook het luisteren van muziek is daarna langzaam steeds minder geworden.
Stond er vroeger zo vaak muziek aan of had ik periodes waarin ik nieuwe muziek zocht en (natuurlijk) voorbereidde voor de radio; misschien door het gemis van een concreet doel is dit ook gestopt.
Maar voornamelijk had ik het afgelopen jaar gewoon behoefte aan rust. Aan stilte!
Meestal kan ik juist geen muziek meer horen! Het maakt mijn gedachten weer (te) druk en daar probeer ik nu juist na vele jaren een bepaalde rust in te creëren.
Muziek leidt me dan te veel af.
Wat niet wil zeggen dat ik echt nooit meer iets luister.
Soms komt er iets voorbij op internet (YouTube) door links van anderen, soms zie ik iets op TV, soms sturen mijn kinderen een linkje via WhatsApp of soms zoek ik gewoon zelf weer eens iets nieuws omdat ‘ik al zo lang niks meer gehoord heb van een bepaalde artiest’. Bijvoorbeeld.
En soms… heb je opeens een melodie in je kop die maar blijft hangen.
Heb je dat ook wel eens?
Dat je er uiteindelijk helemaal gek van wordt en je probeert door andere muziek te luisteren die ene gekmakende melodie te vergeten?
Muziek laat ook mij dus echt nooit helemaal los.
En zo’n melodie die opeens in je hoofd zit en niet meer weg wil… Daar had ik afgelopen vrijdag dus opeens last van!
Het bijzondere hiervan is…
Dit nummer heb ik jarenlang niet meer gehoord!
Het is nooit een ‘hit’ geworden en van de zangeres waar het om gaat had ik sinds die tijd ook nooit meer iets gehoord.
Het is een Nederlandstalig liedje wat ik voor het eerst hoorde toen ik een jaar of 15 was!

Vanaf ongeveer 1975 begon ik bewust van muziek te houden en kreeg ik last van een opkomende ‘verzamelwoede’. Ik had al enkele ‘singletjes’ gekocht maar van mijn zakgeld kon dat niet te vaak dus in die tijd ontdekte ik de cassetterecorder en begon ik (nieuwe) liedjes op te nemen van de radio. Meestal van hitparades.
Veronica was in 1974 gestopt met uitzenden en in de periode die volgde ‘vocht’ Hilversum 3 om de gunst van de luisteraars. De Nederlandse Top 40 (begonnen op Veronica als ‘Veronica Top 40’) werd nagevolgd door de TROS Top 50 en Nationale Hitparade. Toen Veronica aan land ging en als aspirant omroep de Top 40 weer ging uitzenden, zat ik altijd klaar met de vinger bij de ‘record-knop’ van mijn cassetterecorder.
En van mijn zakgeld kocht ik af en toe nieuwe singletjes of verzamelelpees.
Kan iemand ze nog herinneren? ‘Alle 13 Goed’? ‘Alle 14 Favoriet’?
Als er een aantal voor mij bekende en goede ‘hits’ op stonden, kocht ik ze.
Uiteraard stonden er dan ook meestal wel een aantal geheel onbekende songs op maar die waren voor mij soms verrassend goed, ook al bereikten ze nooit de hitparade.
Een van die liedjes stond op zo’n verzamelelpee.
Een liedje wat ik ‘grijs’ draaide op mijn koffergrammofoon.
Het liedje… Werd gezongen door een meisje. Met een engelenstem.
Misschien stond de ‘engelenpoort’ die op 11-11 open ging een paar dagen daarvoor al op een kiertje?
In ieder geval kreeg ik dit liedje vrijdag opeens weer in mijn hoofd.
En het laat me tot vandaag nog steeds niet los!
Hoewel het nu iets minder sterk is… Dus ik moet er nu mijn opgekomen inspiratie mee benutten.
Het liedje op zich… Komt zometeen ruimschoots aan de orde.
Maar het bracht mij direct op het idee om weer eens een ‘muziekspecial’ te maken!
Wat dan (helaas?) niet meer op de radio kan, dus dan maar een artikel.
Omdat het bewuste liedje van een meisje was met een wel heel bijzondere ‘engelenstem’, realiseerde ik me opeens dat ‘meiden’ in de popmuziek me in die tijd ook wel aantrokken.
Uiteraard was ik toen een hopeloos snel ‘verliefde’ puber die niks liever zag dan mooie meiden en als ze dan ook nog een mooie stem hadden dan was mijn ‘muzikale’ interesse ook snel gewekt.
Ik wil je graag een overzicht geven en laten horen door de YouTube filmpjes (leve internet en Google!) te linken.
En omdat ik ook net een van oorsprong Dordtse ‘meid’ in het vizier heb gekregen die momenteel aan haar muzikale carrière werkt met een aanstekelijk zomerhitje: ‘Lekker met de meiden’, is dit mijn titel geworden. Sorry Merel… Ik jat ‘m even. 😉

Vanwege de lengte van dit artikel gaat het weer verder na klikken op ‘Lees verder…’

Lekker met de meiden

Zoals ik al zei: ‘meiden’ hebben altijd een flinke aantrekkingskracht op me uitgeoefend.
Al vanaf mijn vroege pubertijd vind ik ze ‘mooi’ en euh… tja… zie ik ze gewoon graag.
Puur eenrichtingsverkeer natuurlijk want andersom ziet ‘geen meid’ mij staan.
Maar goed, je moet wat kunnen met je fantasie en daarover heb ik al het een en ander geschreven als ik het over mijn ‘rode draden’ in het leven had…
Nu was het echter helemaal niet zo dat ik alle ‘mooie meiden’ per definitie ook ‘goed’ vond als ze een liedje maakten. Eerlijk gezegd prikte ik daar vrij snel doorheen.
Leuke meiden in videoclips waren daar toch vrijwel altijd meer aanwezig voor de… decoratie.
Welke (beroemde) zanger heeft zich nooit laten vergezellen door een dansgroepje met ‘lekkere liefst schaars geklede meiden’?
Het was in de muziekindustrie zelfs vaak een gewoonte dat de meiden in de videoclips zelf geen noot zongen maar playbackten wat in feite door andere (echt goede) achtergrondzangeressen was ingezongen. Het oog wilde ook wat en als een zanger in zijn eentje als een houten klaas zijn liedje zong, moest daar gewoonweg ‘lekkere’ beeldvulling bij. Succes verzekerd.
In mijn tijd kon en mocht dat ook allemaal nog.
Nu zie je dat eigenlijk het meest nog terug in de ‘rapscene’, waar de stoere rappers in de weer zijn met gewillige meiden…
Maar in de meeste (live) showprogramma’s zijn de achtergrondzangeressen toch wat minder expliciet sexy aanwezig anders komt er weer een moeilijke discussie…
Vroeger (jaren 70 en 80) kon er dus nog gewoon veel meer.
Maar in de serieuze popmuziek werd een liedje toch echt geen hit als de ‘lekkere meid’ het niet ook live kon presteren tijdens optredens. Dan vielen ze snel door de mand.
Verder dan achtergrondzangeres brachten de meesten het dan ook niet, tenzij ze een bijzonder muzikaal talent hadden en het doorzettingsvermogen om er niet na één hitje weer mee te stoppen want dat kwam al te vaak voor.

Maar nu dan: mijn muziekspecial.
Het liedje van de aanleiding voor dit artikel komt zo…
Eerst even de verklaring voor de titel: ‘Lekker met de meiden’.

MEROL

Artiestennaam van ‘Merel Baldé’, geboren in 1991 in Dordrecht!
Mede hierdoor heb ik van haar gehoord want zelfs mijn favoriete plaatselijke columnist Kees Thies besteedde een keer aandacht aan haar om haar te promoten als ‘Dordtse ster’.
Merel is eigenlijk begonnen als actrice in toneelstukken, in TV-producties en in de musical ‘Soldaat van Oranje’.
Dat laatste bracht haar altijd wel aanwezige wens naar voren om ook met zingen meer bezig te zijn en ze begon met ‘MEROL’. (Combinatie van ‘Lol met Merel’? 😉 )
Begin dit jaar bracht ze haar eerste ‘EP’ uit en in de tijdelijke vervanging van DWDD in de zomer gebracht door ‘M – Margriet van der Linden’ werd het zomerhitje ‘Lekker met de meiden’ gepromoot. Daarna ging het snel in de media en ik ben haar ook gaan volgen.
Niet omdat ik het liedje nou zo leuk vind… Euh… Beetje onzinliedje van een stel meiden die zich blijkbaar ‘lekker samen’ stierlijk vervelen.
Maar het is dus ‘een meid’ (hoewel… ook al weer 27 hoor! 😉 ) en gezien de promotie bij ‘M’ en haar volledige presentatie als ‘single’ artieste, misschien zelfs wel lesbisch?
Dat doet er echter niet toe.
Dit artikel had een pakkende titel nodig en gezien het onderwerp past dit er prima bij.
Geniet van MEROL:

Maar waar het dus allemaal mee is begonnen; het liedje wat opeens weer in mijn hoofd kwam na ruim 40 jaar… De zangeres met de ‘engelenstem’…

Nelleke (Brzoskowski)

Vergeet de (verschrikkelijk moeilijke) achternaam maar even… 😛
Nelleke is haar artiestennaam en hoewel ze Poolse voorouders heeft, is ze ‘gewoon’ geboren en getogen in het Brabantse dorpje Bakel. Dat is ook wel goed te horen in haar liedje, waarin de ‘zachte g’ haar siert.
Het liedje waardoor ik haar heb leren kennen: ‘Laat me niet alleen’ stamt uit 1976.

Zoals ik al had geschreven: het stond op een verzamelelpee waarop ik het ontdekte en daarna talloze malen heb gedraaid. Helemaal gek was ik op haar prachtige hoge stem!
Na dit liedje heb ik eigenlijk helemaal nooit meer iets van haar vernomen.
Ik was toen zelf 15 (!) en ging uiteraard verder met muziek verzamelen. Achtergronden verzamelen van artiesten deed ik eigenlijk nooit…
Dus Nelleke verdween uit mijn gedachten. Als was het een van de vele ‘eendagsvliegen’ die de popmuziek rijk was.
Tot de afgelopen paar dagen!
Zoals ik ook al zei: “Leve internet! Leve Google!”
Nu wilde ik meer van haar weten. Leeft ze überhaupt nog wel?
En jawel… Ze leeft nog. En… ze zingt ook nog steeds!
Eigenlijk heeft ze een indrukwekkende levenslange muziekcarrière achter de rug!
En wie kent haar?
Precies, niemand. Hoog tijd om daar verandering in te brengen.

Nelleke was eigenlijk al van jongs af aan actief met muziek, door een hele muzikale familie die haar omringde. Met die familie (groepsnaam ‘The Song of The Family’) brachten ze zelfs al platen uit, zoals: ‘Mijn Dorpje’ uit 1971:

Ze was eigenlijk altijd al het middelpunt van de muziek. Ze schreef zelf de teksten en componeerde ook melodieën! In ‘Mijn Dorpje’ was ze dus nog maar 14 jaar!
In datzelfde jaar was er ook een zekere Pierre Kartner die steeds bekender werd in de muziekwereld en die haar had ontdekt. Het liedje ‘Mijn Dorpje’ werd samen met hem herschreven voor ‘Vader Abraham en zijn Goede Zonen’ tot ‘Jij en ik blijven bestaan’!

Dat liedje werd wel een redelijk hitje (in de Hollandse muziekscene, die toen nog niet zo heel erg populair was), mede dankzij Radio Veronica die nog op zee lag.
De volwassen Nelleke werd mede dankzij ‘Laat me niet alleen’ later ook ontdekt door een andere beroemde Nederlandse artiest: Hans Bouwens, ofwel ‘George Baker’!
Die was ooit wereldberoemd geworden met ‘Little Green Bag’ en ‘Paloma Blanca’ en zocht voor een doorstart van zijn ‘Selection’ een nieuwe leadzangeres. Dat werd Nelleke.
In ‘Nino del Sol’, een ‘zomerhitje’ uit 1980, had Nelleke een hoofdrol:

Na 12 jaar ‘geleefd’ te worden in de ‘rollercoaster’ van de ‘George Baker Selection’, ging deze groep uit elkaar en ging Nelleke in 1992 solo weer verder. Ze bracht het liedje waarmee alles was begonnen opnieuw uit: ‘Mijn Dorpje’

Eind jaren ‘90 was ze betrokken bij een ernstig verkeersongeval en moest ze een jaar revalideren om het leven weer ‘normaal’ op te kunnen pakken.
Ze besloot toen haar muzikale carrière rustiger voort te zetten en richtte zich meer op klassieke muziek, vaak in kerken.
Zo heeft ze bijvoorbeeld nog een CD uitgebracht met liederen speciaal bedoeld en geschikt voor uitvaarten…
In 2013 heeft ze haar laatste CD uitgebracht met nog wat meer ‘populaire’ songs, hoewel de serieuze ondertoon ook hier doorklinkt. Van het album ‘Bewaar mijn beeld’ is dit: ‘Remember me with a smile on my face’

Het leven zal haar ongetwijfeld hebben ‘getekend’ tot wie ze nu is geworden (en gebleven) en gelukkig voor haar kan zij het kwijt met haar nog altijd geweldige stem. Een ‘engel’ met levenservaring. Zo voel ik haar ‘tussen de regels door’.
Nelleke… Ik bewaar je beeld maar vooral je stem uiteraard.
Wat ik daar zelfs nu nog bij voel laat zich eigenlijk niet goed beschrijven…

Nadat ik dus opeens een storm aan inspiratie had gekregen door het liedje van Nelleke, besloot ik verder te ‘graven’ in mijn muzikale historie.
Welke ‘meiden’ vond ik nog meer zo leuk? Om naar te luisteren natuurlijk? 😉
Zeker in mijn pubertijd waren dat er nog wel een paar, die achteraf niet zo’n mooi verhaal hebben opgeleverd maar die ik toen heel graag luisterde. Ik noem ze chronologisch.

1974/1977: Jeanette – Porque te vas

Oorspronkelijk uitgebracht in 1974 maar door een film waarin de song werd gebruikt in 1976 opnieuw uitgebracht en toen wel een hitje geworden.
Ik was meteen ‘verkocht’ door ook weer de hoge engelachtige stem met exotisch (Spaanstalig) sausje dit keer van Jeanette.
Maar ook haar mooie portret op de singlehoes vond ik geweldig!
Als ik haar liedje beluisterde ‘verdronk’ ik in haar ogen. 😉
Inmiddels was deze ‘meid’ ondanks haar meisjesstem en -uiterlijk ten tijde van de song ook al weer zo’n 23 jaar en had ze ook al een flinke muzikale carrière opgebouwd.
Misschien was ze nooit zo’n commercieel succes maar met haar 7 albums en lange Spaanstalige carrière als geboren Engelse, heeft ze toch langdurig opgetreden als succesvolle artieste.
Inmiddels is ze al weer 67 jaar en doet ze het ongetwijfeld rustiger aan maar ze treedt nog steeds op!

1977: Baccara – Yes sir, I can boogie

Wel heel erg populair en een gigantisch wereldwijd succes werd het duo ‘Baccara’ wat met hun sterk Spaanse accent vele hitjes aan elkaar hijgde. 😉
De combinatie van ‘lekkere meiden’ en dat ‘gehijg’ op een pakkende melodie zal mijn hart vermoedelijk wel sneller hebben doen kloppen…
Toen vond ik ze geweldig, nu denk ik… mwah… laat maar. 😉
De zangeressen hebben het overigens best lang volgehouden. Na het onvermijdelijke eerste einde van Baccara na 4 albums waarvan het succes steeds minder werd, gingen ze zoals de meeste artiesten solo verder om daarnaast later nog in vele Baccara-klonen te verschijnen, terend op de oude successen. Dat gebeurt wel vaker in de muziekscene… 😛
In ieder geval zingen ze nog steeds, inmiddels toch ook al de leeftijd van 60 gepasseerd.

1977: Art Sullivan & Kiki – Et si tu pars

Ook uit het jaar 1977 (toevallig?) stamt deze echte ‘eendagsvlieg’ van Art Sullivan met de in mijn ogen destijds ‘oogverblindende’ Kiki (van Oostindië).
Haar schoonheid was al eerder ‘benut’ omdat zij als fotomodel vele platenhoezen van ‘Alle 13 Goed’ sierde. In die hoedanigheid is ze een keer opgemerkt door mannetjes in de muziekhoek van… Peter Koelewijn. In een ‘dronken’ bui zochten ze een keer een ‘lekkere meid’ die ook nog goed kon zingen voor een gelegenheidsduet. Dit was in 1975. Het ‘klikte’ zo goed tussen gitarist Herman Schmitz en Kiki, dat ze zelfs trouwden… Zij vormden toen tijdelijk het duo ‘Kiki & Pearly’ en hadden een grote hit met ‘Patrick mon Chéri’.

Toen dit nummer in Frankrijk nog een keer werd uitgebracht, nu met zangeres Sheila, werd Kiki daar ook bekend. Daar kwam ze in aanraking met de Franstalige belg Art Sullivan die ‘het’ ook wel een keer wilde doen met de mooie Kiki.
Wat dus resulteerde in ‘Et si tu pars’.
Pas toen leerde ik Kiki kennen in de muziekscene.
Ik vond haar ‘geweldig’ en toen ik ergens had gelezen (vermoedelijk in de ‘Hitkrant’ waar ik abonnee van was) dat ze naar de ‘Children of God’ was gegaan, een ‘religieuze sekte’, heb ik een keer in een vlaag van zelfmedelijden daar naartoe gebeld in de hoop daar terecht te kunnen met mijn ‘erotische wanhoop’… Ze namen niet op en ik heb het maar laten zitten.
Of het met Kiki muzikaal gezien ook weer goed is gekomen, net als met de andere ‘meiden’?
Via Google kan ik daarover niets vinden.
Alleen dat ze tegenwoordig woordvoerster is van de Nederlandse tak van de ‘Scientology Kerk’…
Wereldberoemd zoals bijvoorbeeld Tom Cruise en John Travolta is ze er dan misschien niet mee geworden. Maar wie weet wel gelukkig?

Met de laatste 3 songs die ik nog wil vermelden heb ik persoonlijk nooit zo veel gehad.
Ik was dan ook geen puber meer toen ik ermee in aanraking kwam en beoordeel ze slechts op hun muzikale bijdrage tussen de ‘lekkere meiden’. 😉

1969: Serge Gainsbourg & Jane Birkin – Je t’aime moi non plus

(EDIT: Ik zag later dat YouTube het delen van deze video ‘beperkt’ heeft vanwege ‘leeftijdsbeperking’… OMG! Er komt geen naakt in voor! Het is geen porno! Alleen vanwege een ‘hijgende’ Jane Birkin? Bizar… Maar de film doet het wel als je op die link ‘Bekijken op YouTube klikt’ en daar vermoedelijk leeftijdsbeperkingen uit hebt staan.)

Wie kent deze wereldberoemde en destijds omstreden ‘hijgplaat’ niet?
De videoclip werd in sommige landen zelfs verboden en ook een aantal radiostations weigerden het te draaien. Zeker nadat het gerucht verspreid werd dat Serge & Jane mogelijk de liefde bedreven tijdens de opnamen van de song…
In 1969 was ik nog maar 8 dus toen ging dit uiteraard volledig aan me voorbij.
Pas later hoorde ik het wel in ‘gouwe ouwe’ programma’s en ‘Allertijden’ hitparades.
Ik weet niet zeker of ik het zelf als d.j. wel eens heb gedraaid…
Als liedje vond ik het nooit zoveel om het lijf hebben… 😛
Interessant om te vermelden is nog wel dat het liedje al gemaakt is in 1967!
En wel door de wereldberoemde Brigitte Bardot!
Maar zeg nou zelf…
Bardot zag er echt ‘lekker’ uit in die tijd en speelde leuk in bepaalde films maar kon ze zo goed hijgen (euh, pardon: zingen!) als Jane Birkin? Nah… Oordeel zelf:

1988: The Bangles – Eternal Flame

Aan het eind van mijn periode bij de Dordtse lokale omroep, eind 80er jaren, was de popgroep ‘The Bangles’ erg populair. Wie kent de wereldhit ‘Walk like an Egyptian’ niet?
De navolgende hit ‘Eternal Flame’ vond ik persoonlijk een van de beste.
En niet alleen omdat het gerucht later bevestigd werd dat de mooie zangeres Susanna Hoffs deze song naakt heeft ingezongen in de studio…
Ik vond het gewoon een echt ‘lekkere’ song! 😉

Dat erotiek, lekkere meiden en muziek een prima combinatie kunnen zijn, heeft ‘Centerfold’ bewezen in 1984 met ‘Bad Boy’.

Omdat ze daarnaast (als promotie) ook voor een naaktreportage in de Nederlandse Playboy poseerden, waren ze een poosje razend populair.
Het liedje deed me nooit zo veel maar omdat ik ze in dat jaar mocht interviewen toen ze in discotheek Alcazar in Puttershoek optraden, liet me dat niet koud!
Het was een leuk interview maar helaas hadden ze zichzelf al weer omgekleed in hun ‘normale’ kledij…
De zangeressen hebben na de korte Centerfold-periode nog wel een succesvolle carrière geprobeerd op te bouwen en vooral Laura Fygi (geboren in 1955) is nog altijd actief als voornamelijk jazz-zangeres.

Tot zover een stukje muziekgeschiedenis, toegespitst op ‘lekkere meiden’ in de popmuziek.
Als puber ‘deed’ me dat meer dan in de rest van mijn leven…
Maar of ze nu echt goed kunnen zingen of niet…
Het blijft altijd ‘lekker met die meiden’! 🙂

EDIT 08-03-2021 / 09-03-2022:
Vandaag zag ik bij het toevallig weer eens bekijken van dit artikel dat veel video’s inmiddels al niet meer werkten! Dat is het nadeel van linken naar YouTube.
Van het ene op het andere moment kunnen accounts verdwijnen of films opeens verwijderd worden vanwege vage rechten of zo…
Nu weer hersteld, voor zolang het duurt. 😉