Het lolita effect

In het artikel ‘Vieze oude mannen versus #MeToo’ had ik al aangekondigd dat ik het hier over zou gaan hebben: ‘Het lolita effect’.
Omdat er maar zat ‘vieze oude mannen’ zijn die nog wel een ‘jong blaadje’ zouden lusten.
Een zeer controversieel onderwerp in een tijd dat het al bijna als ‘misdadig’ wordt beschouwd als die mannen (laten we zeggen allemaal 50+) ‘zelfs’ nog naar jonge volwassen vrouwen durven kijken en daar zelfs (seksuele) relaties mee beginnen.
Een 50er die gearmd met een vrouw van 28 loopt? “Bah! Dat deugt niet!”
Zo wordt daar toch echt door een meerderheid van de massa over gedacht.
Uiteraard wel meestal door de vrouwen.
Maar hier kan verder niemand iets tegen doen als die jonge vrouw dat geheel vrijwillig doet.
Of ze nu echt helemaal dolverliefd is op die man… Juist ‘valt’ op vitale oudere mannen met ‘ervaring’… Onbewust een ‘vaderfiguur’ mist in haar leven… de dikke portemonnee van de man heel erg op prijs stelt… Of via zijn status hoopt zelf hogerop te komen…
Niemand kan of mag hier iets tegen doen.
Het mag, kan en gebeurt.
Heel anders wordt het als de vrouw nog niet ‘vrouw’ is in de officiële leeftijdscategorie maar nog een tiener. Als zij de leeftijd van 18 jaar nog niet heeft bereikt, mag ze zichzelf nog niet ‘volwassen’ noemen. En hoewel de wettelijke leeftijdsgrens om seks te mogen hebben vanaf 16 jaar het op zich nog niet ‘verboden’ maakt, wordt een relatie op die leeftijd met een veel oudere man wel verdacht gevonden en kan het al tot een aanklacht komen.
Tieners onder de 16… worden ‘kinderen’ genoemd in de volksmond.
Volwassen mannen (van 18 jaar en ouder) mogen wettelijk geen seksuele relatie aangaan met deze tieners. Als dit toch gebeurt, zelfs met volledige instemming van het meisje, is dit strafbaar en zal de man in een rechtszaak altijd veroordeeld worden als zedendelinquent. Een van de zwaarste en meest ingrijpende veroordelingen.
Als ik je nu zeg dat er best aardig wat tieners zijn, vanaf pakweg 13 jaar en ouder, die het wel degelijk aanleggen met oudere vrienden van 18+ en daar bewust een seksuele relatie mee aangaan, dan zal de meerderheid van de mensen al zeggen dat dit absoluut fout is; dat het meisje dom en naïef is en dat de man strafbaar is omdat hij misbruik heeft gemaakt van een ‘kind’.
Dan zeg ik dat veel mannen sterk in hun schoenen moeten staan om weerstand te kunnen bieden aan de (natuurlijke) verleidingen van een seksueel aantrekkelijke tiener.
Het ‘lolita effect’ is geen sprookje verzonnen in de fantasieën van een schrijver of filmmaker.
Dit is zo oud als de mensheid en feitelijk een heel ‘natuurlijk’ fenomeen.
Vandaar dit artikel.

Wat is lolita?

Voor de betekenis van het woord ‘lolita’ kunnen we op Wikipedia aardig wat verklaringen vinden maar de term wordt toch meestal geassocieerd met:
‘sensueel kindvrouwtje, pubermeisje als object en subject van seksuele gevoelens en ervaringen’
In 1955 heeft de bekende Russisch-Amerikaanse schrijver Vladimir Nabokov de wereldberoemde roman ‘Lolita’ 1 gepubliceerd, waarin de hoofdpersoon een meisje was van 12 jaar en Lolita heette.
Dit boek lijkt daarna de standaard te zijn geworden voor de term ‘lolita’, nog gevoed door de verfilming van het boek door regisseur Stanley Kubrick in 1962, uiteraard genaamd ‘Lolita’ 2, waarna deze term wereldwijd bekend werd.
In de film was Lolita overigens 14 jaar in plaats van 12.
In 1997 is er nog een remake van de film verschenen, van regisseur Adrian Lyne.
Het gaat over de liefde van een volwassen man voor het pubermeisje Lolita.
De man trouwt met de moeder van het meisje, alleen maar om dichter bij haar te kunnen zijn!
Uiteraard ontstaat er een ‘erotische’ sfeer tussen de man en de tiener, die flink wat stof deed opwaaien in die tijd.
Door het succes van ‘Lolita’ heeft de opkomende porno-industrie in de 70-er jaren via de Dordtse pornograaf Joop Wilhelmus het blad ‘Lolita’ op de markt gebracht, waar echter niet alleen tieners in stonden maar ook echt kinderen onder de 12 jaar, omdat Wilhelmus zogenaamd seks met (de eigen) kinderen promootte. Natuurlijk was het winstbejag hier belangrijker dan het idealisme…
Hierdoor kreeg de term ‘lolita’ wel weer een deuk vanwege de associatie met kinderporno.
De feitelijke betekenis blijft die van de tienermeisjes vanaf ongeveer 12 jaar, die seksueel al zodanig volgroeid zijn dat ze aantrekkelijk worden voor mannen (en soms ook lesbische en biseksuele vrouwen).

De directe aanleiding voor mij om dit artikel te gaan schrijven is een boek genaamd ‘The Lolita Effect’ 3 van schrijfster M.G. Durham, uit 2010.
Het boek (helaas alleen verkrijgbaar in het Engels) gaat over de ‘seksualisering’ van jonge meisjes in de media, reclame, (sexy) kleding en in de dagelijkse omgang op scholen en sociale gelegenheden. Ze ontkent dit niet en ook raadt ze het de meisjes niet af om zich ‘sexy’ te gedragen maar probeert nuances in de beleving aan te brengen, in de vooroordelen en ze probeert met haar boek hulp te bieden aan de meisjes in hun natuurlijke seksuele ontwikkeling zonder schaamte en zonder verstikkende moralisering.
Ik heb het boek niet gelezen maar de strekking van de inhoud sluit mooi aan op mijn persoonlijke opinie over… het ‘lolita effect’.

Maar uiteraard ligt de diepere oorzaak van dit artikel in het feit dat mij opnieuw onrecht is aangedaan door mensen van de politie naar aanleiding van het ‘incident’ eind mei/begin juni met het fotograferen van een groep tienermeiden die opeens door de straat liep.
Gevoed door wat ‘medicijnen’ was ik weer te eerlijk en oprecht (en super naïef) door mijn worsteling met de drank toe te geven en mijn liefde voor vrouwen en ook de aantrekkingskracht van jongere vrouwen (tieners).
Met alle vaststaande (onjuiste en opgeklopte) informatie in het justitiële register, was ik door eigen toedoen opnieuw ‘verdachte’ van grensoverschrijdend gedrag in de richting van een ‘zedendelict’…
Dit heeft er bij mij toen stevig ingehakt en op mijn verzoek om daar alsnog een beter gesprek over te voeren, samen met een deskundig iemand (psychologisch onderlegd) is nooit meer gereageerd.
Ik werd nog bezocht door een speciaal team om me vrijwillig mee te laten werken aan een onderzoek naar bezit van kinderporno… Wat me even helemaal op het randje bracht… maar verder mag en kan ik van de politie geen enkel begrip of kennis van zaken verwachten.
Zij denken alleen maar aan ‘scoren’ in de zin van mensen nadrukkelijk in de gaten houden om zogenaamd de maatschappij tegen hen te beschermen…
Wat dit met mij doet begrijp je nu wel hoop ik.
Daarom heb ik dit direct toen gedeeld via deze blog en besproken met de mensen van Vivenz, waar ik nota bene op dit gebied probeer om mijn ervaringen en inzichten te delen met lotgenoten.
En dat dit er veel meer zijn dan iedereen denkt, is voor mij een feit.
Het ‘lolita effect’ is gewoon alom aanwezig en werkt door bij het grootste deel van de mannelijke bevolking.
Heel normaal en ‘natuurlijk’.
Daarom dit artikel, met de stille hoop dat ook de politie dit zal lezen. 😛

Seksuele aantrekkingskracht

In een tijd waarin #metoo een aardverschuiving heeft veroorzaakt met gevolgen voor veel (mannelijk) grensoverschrijdend seksueel gedrag, wat nu veel meer bespreekbaar is geworden mede door de kracht van de sociale media, is het extra lastig om het ‘lolita effect’ te verdedigen.
Toch begint hier een mogelijk wederzijds begrip! Een begrip van mannen door vrouwen maar ook van vrouwen door mannen.
(Ik houd het hier even op de ‘standaard’ hetero relatievormen maar dit geldt uiteraard net zo goed voor mensen van hetzelfde geslacht, hoewel die meestal wel vaker op één lijn zitten.)
Als we de gewenste gedragsverandering willen bereiken, waar de Rutgers stichting onlangs voor heeft gestreden met de start van de campagne ‘Ben je oké?’, moet er liefst eerst de stap worden gezet naar wederzijds begrip! Waarom doet ‘een man’ bepaalde dingen? Of waarom denkt hij zo?
Waarom kijkt een man graag naar sexy (jonge) vrouwen?
Maar dus ook: Waarom denken vrouwen anders?
Waarom seksualiseren vrouwen veel minder dan mannen?
Waarom kleedt of gedraagt een vrouw zich wel sexy maar wil ze geen seks?
Zo veel vragen… die we nauwelijks aan de (vaste) partner durven stellen.
Hoe kunnen we elkaar dan eigenlijk begrijpen?
En hoe kan je ooit een gedragsverandering realiseren zonder wederzijds begrip en dus de overtuiging dat het zo (anders) moet?
Puur en alleen maar afdwingen van gedragsverandering gaat niet werken!
Zo van: “Mannen zitten fout en moeten ‘normaal’ gaan doen en denken!”
Kansloos.
Natuurlijk zijn er op dit moment genoeg mannen (feitelijk de overgrote meerderheid) die zich ‘normaal’ gedragen. Aan de buitenkant zie je echter niet waar ze aan denken. Wat ze (eventueel) fantaseren. Waar ze naar kijken op straat.
Ze zijn ‘verstandig’, weten hoe het ‘heurt’ en houden zich in.
Eigenlijk heel onnatuurlijk.
Want gedrag onder maatschappelijk geaccepteerde dwang.
Een soort van zelfindoctrinatie.
Natuurlijk ook om niet van een ‘voetstuk’ te vallen, geaccepteerd te blijven door iedereen en niet in eventuele problemen te komen in de relatiesfeer of in de maatschappij.

Dat heb ik eigenlijk zelf ook gedaan…
Vanaf mijn volwassenheid (20+) heb ik mijn seksuele fantasieën voor me gehouden.
Geen mens op mijn werk wist ervan.
Hooguit mijn (mannelijke) collega’s die ik destijds wel eens foto’s liet zien van (naakt-) modellen die ik had gemaakt toen ik een modellenbureautje runde.
Van de vrouwen die toen wel eens op visite kwamen waren er toen al wel enkele die mijn ‘hobby’ niet konden waarderen. Maar de meesten vonden het wel acceptabel.
Ik was per slot van rekening alleenstaand en dat ik van ‘de vrouwtjes’ hield en daar mijn ‘hobby’ van had gemaakt vonden ze niet vreemd.
In mijn tijd was het sowieso nog geen moeilijk punt dat er nu eenmaal vrouwen zijn die zich graag sexy laten zien en mannen die daarvan genieten. Naakt, seks en porno waren natuurlijk nog niet helemaal maatschappelijk geaccepteerd maar waren nog geen potentieel gegeven voor ‘crimineel’ gedrag. Wat nu wel het geval is bij mannen die al dan niet (semi-)professioneel werken als fotograaf of filmer van (jonge) modellen.
Hoewel ik dat dus zelden heb gedaan: fotograferen van minderjarige modellen.
Het jongste model wat ik heb gefotografeerd was 14 jaar en uiteraard was dit gewoon ‘gekleed’ en ook niet expliciet ‘sexy’. Ondanks dat ik (stiekem) soms best wel kon genieten van blote tieners in sommige blaadjes en later op internet, was ik altijd te serieus om ze ook te verleiden om naakt te poseren voor mijn camera. Ik vond dat gewoon niet kunnen en dat zou afbreuk doen aan mijn reputatie. Toen ik dit modellenbureautje had, was ik tussen de 25 en 30 jaar.
Nooit een probleem geweest toen.
In tegenstelling tot nu…
Toen ik enkele jaren geleden opnieuw dacht te herstarten met een modellenbureautje, omdat ik er nu de tijd en ruimte weer voor had, werd ik direct al steeds geweigerd bij advertentiesites omdat ik geen fotomateriaal meer beschikbaar had en mijn vermelding van ‘modellen vanaf 13/14 jaar’ als verdacht werd beschouwd. Ook al gaf ik duidelijk aan dat sexy opnamen en naakt alleen mogelijk was vanaf 18 jaar.
En ook op de enkele sites waarop het me wel lukte om te adverteren, werd ik in de ruimte voor ervaringen en recensies doodleuk als ‘verdacht’ en ‘onbetrouwbaar’ bestempeld door (zogenaamd) collega fotografen die mijn bedoelingen in twijfel trokken.
Zonder enige achtergrondkennis en zonder mij persoonlijk te (willen) kennen.
Op die manier werd mijn herstart in beginsel al onmogelijk gemaakt en ik ben hier dan ook mee gestopt. Weer een teleurstelling rijker.
Als ik als (oudere) man nu openlijk durf te zeggen dat ik ook graag kijk naar jonge vrouwen, al vanaf de tienertijd, dan ben ik voor velen een potentiële en gevaarlijke crimineel.
Hoe ziekmakend kan een publiek vooroordeel doorwerken…
Ook dit was vorig jaar een reden voor mijn inzinking in het najaar.
Ik zag echt niets meer om nog voor te leven; om enigszins vrolijk van te kunnen worden.
Gelukkig heb ik me daar dit jaar aan ontworsteld en ben ik nu opnieuw van mening dat er met mij niets mis is.
Mijn belevingswereld is dan misschien beïnvloed door gebrek aan een goede gezonde opvoeding en genetische aanleg maar in heel mijn wezen heb ik nooit zelfs maar de intentie gehad om over grenzen te willen gaan. Dat wil en kan ik gewoon niet!
Maar ik blijf wel gewoon een liefhebber van vrouwelijk schoon… Om daar naar te (mogen) kijken en de natuurlijke sexy schoonheid te bewonderen.
Het ‘lolita effect’ werkt voor alle leeftijden!
Dat is geen ziekte of misdaad wat genezen of bestraft dient te worden!
Wanneer gaat dit nu eens doordringen bij iedereen?
Daarom dus deze aanzet in dit artikel.

Waar het allemaal om draait is de seksuele aantrekkingskracht van de vrouw.
Die is er. En die blijft er.
Primair natuurlijk voor de hetero- (of bi-) seksuele man maar ook voor de homo- (of bi-) seksuele vrouw. Ook vrouwen kijken naar vrouwen.
En als ik nu het woord ‘vrouw’ hanteer dan bedoel ik de ‘seksueel ontwikkelde vrouw’.
Die al fysiek maar mogelijk ook mentaal al seksualiteit uitstraalt en voelt.
Wat al vanaf de pubertijd zo is dus mogelijk al vanaf ongeveer 12 jaar.
Het is totaal onlogisch om te denken dat seksuele aantrekking iets is wat afgeleerd kan worden.
Dit zit gewoonweg in de menselijke natuur.
De meeste mannen reageren emotioneel op (aantrekkelijke) vrouwen, waarbij seksualisering een bijkomend gevoel is.
Terwijl dat bij de meeste vrouwen dus andersom is: die moeten eerst emotioneel geraakt worden voordat ze ook seksuele gevoelens krijgen.
Bij een man gaat dit dus veel sneller.
En dan doet leeftijd er niet veel toe.
Als een vrouw mooi gevormde borsten of billen heeft, dan kan een man daar al emotioneel op reageren. En ook tieners van 12/13 jaar kunnen al ontwikkelde borsten hebben en mooie ronde billen…
Ik heb ergens al eens geschreven dat ik zelf heb gezien hoe mijn leraar Nederlands op de middelbare school duidelijk aangetrokken werd door een heupwiegend meisje wat terug liep naar haar plek. Het was in de onderbouw dus het meisje was zo ongeveer 13 of 14.
En ze liet duidelijk een mooi afgetekend achterwerk zien in haar strakke jeans…
Was hij fout? Vertoonde hij grensoverschrijdend gedrag? Alleen maar omdat hij keek?
Daarbij zag ik geen donkere frons op zijn gezicht verschijnen, maar bleef hij duidelijk vrolijk…
Daarnaast blijft ook het gegeven van de uitdaging andersom bestaan.
Hoewel ze het meestal natuurlijk niet echt willen laten gebeuren, dagen veel tienermeiden hun knappere leraren wel degelijk uit door bewust sexy gedrag.
En in de groep spreken ze onder elkaar best wel over dat ‘stuk’ van Nederlands bijvoorbeeld.
Natuurlijk voornamelijk hormonale stoerdoenerij, wat ook meiden onder elkaar prima kunnen maar het gebeurt echt.
Met dan ook nog eens de uitzonderingen waarbij de uitdagende avances niet meer genegeerd kunnen worden door de soms ook zwakkere docent die zijn lustgevoelens niet meer kan beheersen.
Waarna een gevaarlijk en uiteindelijk pijnlijk incident kan gebeuren. En dat gebeurt zo af en toe ook echt. Wat we later in de media kunnen lezen…
Een carrière vernietigd, mogelijk zelfs een gezin uit elkaar gedreven en een meestal spijtvolle en beschadigde tiener achterlatend.
Want als grenzen echt worden overschreden dan blijven er meestal slachtoffers achter.
Van alle kanten.
Het gaat ook wel eens goed hoor! Als beiden onafhankelijk en (mentaal) sterk de situatie aan zijn gegaan en hebben doorstaan. Maar dat zijn uitzonderingen. En die hoor je natuurlijk nooit om niet alsnog ophef te veroorzaken.

Conclusie

Aan het eind van dit artikel plaats ik (vanaf dit artikel) de bronnen en enkele sites waarop voorbeelden staan en uitleg over het ‘lolita effect’ of ook wel ‘oude bok en groene blaadje’ verschijnsel genoemd.
Alles illustreert dat seksuele aantrekkingskracht (ook van jongere vrouwen) altijd heeft bestaan en eigenlijk zodanig ‘natuurlijk’ is dat we niet mogen verwachten dat dit zomaar kan veranderen.
Natuurlijk kunnen we er wel anders mee leren omgaan.
Door de al eerder genoemde dialoog aan te (blijven) gaan met elkaar.
Vrouwen met mannen, vrouwen met vrouwen (de een heeft andere ervaringen en overtuigingen dan de ander dus praat niet alleen met vrouwen die louter negatieve ervaringen hebben) en ook mannen met mannen! Lotgenoten die misschien tobben met hun gevoelens en door de negatieve publieke opinie (of zelfs directe beschuldigingen) zijn gaan denken dat ze fout bezig zijn. Of zelfs ziek zijn!
Dat hoeft helemaal niet zo te zijn als je nog nooit de neiging echt hebt gehad om over grenzen te gaan. En zelfs als dit wel een keer is gebeurd dan betekent dit niet dat je dit na zo’n mogelijk traumatische ervaring opnieuw gaat zoeken. Het kan heel goed een emotioneel gevoede impuls zijn geweest op een zwak moment. Feit is nu om dit verder te voorkomen. Wat niet goed zal lukken door de rest van je leven aan de ketenen van justitie te blijven vastzitten.
Dan is hulp misschien op zijn plaats, te beginnen met gesprekken op het eigen niveau. Binnen de eigen belevingswereld. Met mensen die je echt kunnen begrijpen. Omdat ze ook zo (kunnen) voelen. Met lotgenoten dus.

Het ‘lolita effect’ is niets meer dan een logische verklaring van de menselijke natuur die zich niet laat leiden en bedwingen door normen, waarden en geschreven wetten.
Die normen, waarden en wetten zijn niets meer dan goede duidelijke afspraken om echt grensoverschrijdend gedrag, misbruik en misdaad te beoordelen en zo nodig bestraffen.
Justitie zou er echter verstandiger aan doen om dit niet alleen en altijd op uitsluitend de feiten te beoordelen. Dat druist helaas te vaak in tegen de menselijke natuur en het werkt een natuurlijke balans tussen wat kan en wat niet meer kan juist tegen.
De huidige ‘jacht’ op grensoverschrijdend seksuele gedragingen gaat soms te ver.
Ik spreek uit eigen ervaring en ik vrees dat er meer (daadwerkelijk veroordeelde) mensen zijn die hierdoor juist beschadigd raken. Vaak wel voor de rest van hun leven.
Is de mensheid nu echt niet verder gevorderd in de ontwikkeling dan ruim 150 jaar geleden waar ‘Barbertje moest hangen’?
Dan zijn we feitelijk alleen maar dommer en zieliger geworden…

Bronnen:
1= ‘Lolita (roman) – Vladimir Nabokov – 1955’

2= ‘Lolita (film) – Stanley Kubrick – 1962

3= ‘The Lolita Effect (boek) – M.G. Durham – 2010

Spreekwoord: Een oude bok lust nog wel een jong/groen blaadje

Spreekwoord: Ook een oude bok lust nog wel eens een groen blaadje: Ook oudere mannen lonken wel eens naar jonge meisjes.’

‘Het groene blaadje: oudere mannen en jongere vrouwen…’ – Uit boek: ‘The Jennifer Fever’ Barbara Gordon

‘Mijn vriend kijkt naar porno met tienermeisjes’ uit: Psychologie Magazine

‘Volwassenen die tienermeisjes aantrekkelijk vinden’ uit: Fok! Forum
Een lange ‘draad’ op het bekende ‘Fok! Forum van al weer enige jaren geleden. Maar heel interessant om de vele reacties van (jonge) mannen en vrouwen te lezen.

Fotograaf Yorick Nubé – Foto’s voor magazine ‘Lolita’
Fotograaf Yorick Nubé kwam vorig jaar in opspraak door enkele klachten in de #metoo sfeer als zou hij zijn (vaak) jonge modellen te seksueel benaderen.
Hoewel hij al jarenlang naar tevredenheid van grotere modellenbureaus en de meeste meisjes zelf zijn foto’s maakt van de beginnende modellen, is hij ook het slachtoffer geworden van het ‘#metoo-effect’.

Dit bericht is geplaatst in Column, Cultuurfilosofie, Persoonlijk met de tags , , , . Bookmark de permalink.

4 reacties op Het lolita effect

  1. Pingback: Barely Legal, Seventeen en vele andere Tienersletjes! | De Rest van het Avontuur

  2. Pingback: Grensoverschrijdend seksueel gedrag in ‘The Voice’ | De Rest van het Avontuur

  3. Pingback: Gedachtenpolitie misleidt de massa! | De Rest van het Avontuur

  4. Pingback: Jonge modellen op Fata Morgana? – Fata Morgana

Geef een reactie