Zoals (mezelf) beloofd ben ik gisterenavond (woensdag 3 oktober) dus voor de eerste keer naar een zogenaamde ‘AA-meeting’ geweest. Ofwel een meeting van de ‘Alcoholics Anonymous’ waar de afkorting ‘AA’ voor staat.
Of eigenlijk beter: naar de ‘CA-meeting’, want de AA is de laatste jaren opgedeeld in 3 takken:
AA voor alcoholisten,
NA voor verslaafden aan diverse soorten drugs en alcohol en
CA voor verslaafden aan cocaïne maar ook andere vormen van verslaving.
Ik heb voor deze groep gekozen omdat het dichtbij mijn woonwijk is en ik een hekel heb om ‘s-avonds nog het centrum van Dordrecht in te moeten gaan.
Dat zal ik zeker niet vol kunnen houden, vooral bij slecht weer en ik met een bus moet gaan en dan lang moet lopen door donkere straten waar ik me absoluut niet op mijn gemak voel.
Die CA-groep zit voor mij dus op een geweldige plek.
Daarbij komt de man die mij daar min of meer introduceerde (een Vivenz-collega) daar ook al jaren en hij is ook ‘gewoon’ alcoholist dus ik had daar wel vertrouwen in.
Maar dan de meeting.
Ik ben me werkelijk ROT geschrokken.
Daarom geef ik even een (eerste) impressie omdat ik me na die meeting zeer onrustig ben gaan voelen en dat moet ik gewoon van me af schrijven.
Geen religie, wel 12 stappen
De oorsprong van de AA komt (hoe kan het ook anders) uit de Verenigde Staten.
Hoewel er overal duidelijk is aangegeven dat de methode niet ‘religieus’ is, wordt het woord ‘God’ nog altijd wel gebruikt in de 12 stappen die ze hanteren als methode om ‘clean’ te blijven.
Voor ‘God’ mag iedereen dan invullen wat die zich voorstelt bij een ‘hogere macht’.
Wat bijvoorbeeld even goed ‘de natuur’ mag zijn…
Mijn ‘Vivenz-collega’ zegt zelf ‘atheïst’ te zijn en dat het er voor hem dus ook niet toe doet.
Maar hij volgt al wel jarenlang deze methode en bezoekt meerdere meetings.
En ik moet zeggen…
Dit kwam direct al op mij over als zat ik in een of andere ‘religieuze sekte’…
Ik zal een indruk proberen te geven hoe het verliep in dat ene uurtje wat de meeting duurde.
Er is een ‘standaard’ procedure waarop de hele meeting is gebaseerd en die wordt telkens door een ander lid van de groep stap voor stap opgelezen.
Het is trouwens een goed bezette groep, ik telde ongeveer bijna 20 mensen inclusief mezelf.
Er was één vrouw.
Als iemand wat zegt (wat dan ook) begint die standaard met:
“Jan – verslaafd”.
Alleen voornaam dus en dan de wetenschap dat die verslaafd is of was.
De hele groep antwoordt dan direct met:
“Hallo Jan”
(Als ik het goed heb verstaan, het verliep allemaal werkelijk razendsnel alsof het was ingestudeerd als een toneelstuk…)
Dan vertelt ‘Jan’ (ik verzin even een voornaam; geen idee of er ook echt een Jan was) wat hij wil of moet vertellen.
Als hij klaar is reageert weer heel de groep met:
“Bedankt Jan!”
Ze beginnen met gelegenheid geven aan eventuele nieuwelingen om zich voor te stellen als ze dat willen (moet niet). Ik was de enige nieuweling en wilde dat uiteraard wel doen.
Dus: “Ik ben John…”
Groep: “HALLO JOHN!”
En daarna vertelde ik kort dat ik alcoholist ben, op dat moment ‘2 weken clean’ en graag dit keer blijvend wil stoppen. Dat ik om die reden daar aanwezig ben.
De groep applaudisseert. Dat doen ze overigens na elke spreker.
Dan wordt er standaard elke eerste meeting van de maand gelezen uit het ‘boek van de 12 stappen’, een uitgebreide uitleg over elke stap, door aanwezigen die elk een stukje voorlezen.
Omdat het maand 10 (oktober) is, zou stap 10 aan de beurt zijn maar op verzoek van mijn Vivenz-collega begonnen ze weer bij stap 1. Mogelijk omdat ik er was, als nieuwkomer.
Ook elke lezer krijgt hetzelfde ritueel: “Jan – ik ben verslaafd” “HALLO JAN”.
Na een stuk of 5 lezers was dit deel van het boek uitgelezen.
Daarna kregen de aanwezigen gelegenheid om iets te zeggen als ze dat willen.
Ik begreep wel dat het iets te maken zou moeten hebben met de stap die centraal staat maar dat kan ik mis hebben… Het ging allemaal zo snel!
In ieder geval nam dan steeds iemand spontaan het woord met…
“Jan – ik ben verslaafd” en dan weer “HALLO JAN!”
Dan volgde eigenlijk stuk voor stuk een persoonlijke uitleg van de persoon waarom die tot de conclusie was gekomen dat hij (of zij, de vrouw nam ook het woord) slecht bezig was geweest, door een dal was gegaan en tot de conclusie was gekomen dat hij het niet alleen kon: clean worden en blijven. En dat hij zonder de hulp van de mensen in de CA-groep dit nooit zou hebben volgehouden.
En dat hij van plan is om te blijven komen. Omdat dit voor hem de enige garantie zal zijn dat het goed blijft gaan en dat hij altijd de mensen van de groep heeft om op terug te kunnen vallen.
Elke persoon aan het woord begon trouwens ook met “Welkom John”, als welkom aan mij gericht.
Als de tijd in zicht komt voor de afsluiting, krijgen mensen nog gelegenheid om eventuele mededelingen te doen van belang voor de groep.
Daarna mag de eventuele nieuweling nog even iets zeggen, als hij of zij wil.
Ik deed dit maar… Voelde me het een beetje verplicht…
Hakkelend want even niet wetend wat ik moest zeggen…
“Euh… John … verslaafd”
“HALLO JOHN!”…
En ik vertelde dat ik even overweldigd was door de indrukken en het voor me duizelde. Dat ik het even moest laten bezinken. Maar dat ik het wel allemaal als ‘positief’ aanvoelde en ik volgende week zeker wel weer zou komen.
“DANK JE JOHN!” en applaus natuurlijk…
En als afsluiting staat iedereen op, vormen hand-in-hand een kring waarna één persoon het standaard dankwoord uitspreekt.
Waarna de groep met de handen nog ineen enkele malen opveert en een zin in het Engels uitspreekt… Ik had geen idee wat ze zeiden maar dat leer ik nog wel, zei mijn Vivenz-collega.
Vervolgens gaat iedereen elkaar langs om elkaar een ‘hug’ te geven, mij nogmaals welkom te heten en elkaar ‘tot volgende week’ te wensen.
Oef…
Dat ik had gezegd zeker volgende week weer te gaan, doe ik echt hoor!
Het ging me allemaal zo snel dat ik het nauwelijks kon volgen.
Hoewel de eerste indrukken op mij overkomen dat het allemaal wel heel erg ‘strak’ en ‘disciplinair’ in elkaar zit en ik liever een meer spontane organisatie had gezien, waarin iedereen gewoon het woord kan nemen als die wil. Dat de ‘leiding’ (er was één vrouw die min of meer groepsleidster was) wel een soort thema nog wil behandelen waarin de 12 stappen steeds terugkomen lijkt me wel logisch. Maar al die poespas met vaste rituele uitroepen, komt op mij als een poppenkast over.
Alsof je een beetje wordt ‘gehersenspoeld’ om maar dat groepsgevoel te kweken en je zogenaamd te laten voelen dat jij erbij hoort!
Daar heb ik geen “HALLO JOHN!”, “DANK JE JOHN!” en applaus voor nodig…
Geef de mensen wat meer ruimte om (spontaan of met een opdracht) iets te vertellen over hun verslaving en hoe ze ermee om zijn gegaan tot dan. Dat wil ik horen!
Als nieuweling heb ik trouwens ook nog een sleutelhanger gekregen waarop staat: “Nieuwkomer”.
Ze werken daar met meerdere sleutelhangers, bedoeld om steeds een nieuwe ‘mijlpaal’ aan te geven die je hebt bereikt. Zo was er een man die de sleutelhanger “6 maanden” kreeg, als teken dat hij al 6 maanden clean is. Hij werd ook telkens door iedereen aan het begin van elke spreekbeurt gefeliciteerd. Zijn vriendin was trouwens ook aanwezig (als gast) om die ‘mijlpaal’ mee te maken in de groep.
Zo sparen de ‘diehards’ van de groep sleutelhangers die ze (bijna) altijd bij zich dragen als bewijs van hun goede strijd tegen terugval.
Je zult het al begrijpen…
Ik weet het nog even niet.
Ik houd eigenlijk absoluut niet van die ‘poespas’, ‘rituelen’, ‘protocollen’ en andere vaste gewoonten. Ik vind dit een poppenkast. Niet echt. Een toneelstuk.
Ook een vorm van externe afleiding om je maar te doen ‘vergeten’ dat je een zieke verslaafde bent die elke dag de behoefte aan een shot of slok moet weerstaan.
Ik vrees dat dit voor mij niet gaat werken.
Gisterenavond kon ik mijn lachen al soms niet inhouden…
Als ik dit wekelijks moet meemaken en doorstaan kan dat wel eens omslaan in braakneigingen…
Maar zoals ik al zei: Ik wil niet over één nacht ijs gaan en volgende week ga ik opnieuw kijken en luisteren, dit keer wel voorbereid op wat gaat komen dus misschien ontdek ik er dan ook wel de positieve kant van. Wie weet…
Wie dit leest…
En eventueel (directe) ervaring heeft met dergelijke CA- (of NA- en AA-) meetings; ik zou heel graag andere meningen horen. Goede en slechte!
Ik wil dit graag begrijpen…
Ik begrijp van de ene kant je eh.. verbazing? Ik moet zeggen: ‘t gaat er daar ietsje meer volgens het ‘regime’ aan toe dan destijds bij de AA in mijn oude woonplaats.
Maar ergens vermoed ik dat het ‘een excuus zoeken om niet te hoeven stoppen’ óók meespeelt..
Goed dat je het nog een kans geeft, en onderzoek ook waarom je er de kriebels van krijgt..! Ik vond het ook een gevalletje brain-wash op het begin. Maar: het heeft gewerkt – dus wie ben ik om er dan op af te geven? 😉
Als enkel bekende methoden zouden werken was je nu al jaren droog, niet dan? 0=) Mijn tip: Haal eruit wat voor jou werkt.. een en ander links laten liggen is gezien de stortvloed aan stappen en regels niet meer dan realistisch!
Nee nee nee, hier maak je een denkfout!
In een van mijn vorige ‘Flitsen’ heb ik ook duidelijk aangegeven dat de motivatie om nu (blijvend) te willen stoppen sterker is dan ooit.
Ik wil niet weer buiten de boot vallen, nu er een kans is om iets te gaan doen bij Vivenz!
Die motivatie was er tot heden niet zo sterk.
En daarom voel ik me vermoedelijk nu de laatste week ook zo bijzonder goed en positief…
Wat natuurlijk altijd zo weer kan omdraaien… een ‘dip’ komt zomaar uit de lucht vallen meestal…
Daarom zoek ik wel ‘hulp’. Van lotgenoten die dat ook zoeken.
De lamme helpt de blinde zeg maar…
Maar… Daar heb ik geen ‘regime’ voor nodig!
Sterker: dat stoot mij juist af!
Maar zoals ik ook al schreef: ik geef het nog een kans.
En dan vraag ik woensdag meteen aan die collega of het er in alle groepen zo aan toe gaat. Dit uur noemen ze overigens een ‘Flits-meeting’.
Mogelijk zijn de andere groepen uitgebreider en is er wel ruimte voor spontaniteit…
Van ‘andere methoden’ ben ik overigens alleen nog maar bij ‘De Hoop’ geweest en nooit opgenomen o.i.d. Zo ‘ver weg’ ben ik eigenlijk nooit geweest!
Waar velen spreken over verwaarlozing van gezin, werk en zelf… Ik had vrijwel altijd controle tot ik te ver ging en ziek werd (door niet eten) en dan stopte ik altijd weer even om te herstellen.
Na woensdag zal ik wel kijken of ik ‘elders’ terecht kan of wil…
Ik wacht ook al weken op de uitnodiging van een ‘mental coach’ (een reiki-master) die me zou willen helpen. Daar zie ik meer in dan in een ‘spirituele indoctrinatie’ gebaseerd op het vaststaande feit in de 12 stappen dat ik een hogere macht moet erkennen die mij moet helpen. Dat ging en gaat er bij mij echt niet meer in!
Je bent goed bezig, dat ontken ik niet. Maar lotgenoten zijn voor mij schaars – ik neem hun overtuigingen dus voor lief en leer van hen waar dat wel kan/lukt ;)..
Ik reageer eerlijk gezegd iets minder vanwege alle ‘denkfouten’ die ik volgens jou maak. Houd je er wel even rekening mee dat het internet nogal eens kan beperken in de communicatie? Van mij mag je best tegen ‘heilige huisjes schoppen’ hehe.. Maar ik krijg een rare nasmaak van sommige reacties op goedbedoelde woorden.
Hopelijk vindt je snel iets waarmee je wel door één deur kan, ik gun het je van harte!
En nu maak je een leesfout. Ik sprak over ‘denkfout’; enkelvoud. Hihihi! 😉
Maar je doet me serieus verdriet… “vanwege alle denkfouten die jij volgens mij maakt”…
Kom op Anne… Zo vaak zijn we het toch niet oneens?
Toen ik eerder schreef dat ‘tekst’ wel eens minder goed wordt begrepen dan wanneer mensen elkaar echt spreken, vergoelijkte jij dat juist nog omdat je me redelijk goed door had. Soms was een mailwisseling daarna nog even wat duidelijker.
Dus schroom niet… zeg ik altijd.
Maar zo diep en persoonlijk gaat het hier toch niet?
Jij bent daarentegen redelijk ‘vooringenomen’ als je zegt dat je vermoed dat ik een excuus zoek om niet te hoeven stoppen. Terwijl je mij momenteel helemaal niet voelt en mogelijk ook niet alles hebt teruggelezen van de laatste paar weken rondom die VOG-aanvraag en mijn gesprekken bij Vivenz.
Ik wilde vooraf helemaal niet naar de ‘AA’ (voorgevoel) maar heb me laten overhalen door collega’s van Vivenz. Juist omdat ik wil tonen dat ik nu wel degelijk wil stoppen.
Maar ik ga niet ergens ‘voor de show’ zitten om maar te moeten laten zien: “zie je wel dat ik serieus bezig ben?” Ik moet me er echt goed voelen anders doe ik het niet.
En die ‘rituelen’ overheersen daar zo sterk dat ik niet het gevoel heb met ‘lotgenoten’ te zitten maar met AA-promotors.
Maar nogmaals: na woensdag weet ik het wel zeker denk ik.
Ik zal daar dan zeker weer over schrijven.
Sorry dat mijn gekozen woord ‘denkfout’ bij jou zoveel los heeft gemaakt…
Dat begrijp ik eerlijk gezegd niet zo goed.
Je weet ook denk ik wel dat de ene verslaafde de andere niet is.
Er zijn inderdaad niet voor niets meerdere methodes.
Hoewel dat in Dordrecht vrij beperkt is.
Ik heb nog andere adviezen gekregen zoals ‘Ready for change’ maar dat zit in Rotterdam en dat doe ik gewoon niet. Voor mij veel te lastig en te kostbaar.
Dat de AA bij jou wel heeft gewerkt is geweldig!
Ik schreef ook al: bij die Vivenz-collega ook. Die is nu 7 jaar clean, dankzij de AA.
En hij heeft ook niks met religie en zelfs niks met spiritualiteit…
Eigenlijk komt hij op me over als de nuchterheid zelve en daarom wil ik hem ook vragen waarom hij geen moeite heeft met dat systeem. Misschien juist die ‘disciplines’?
Om het er juist zo goed in te stampen dat je het niet alleen kan en daar op iedereen kunt terugvallen? Ik heb ook een lijst gekregen met telefoonnummers van de hele groep… Leuk… Maar ze weten nog niet dat ik nooit iemand bel.
Ja, misschien als het (bijna) te laat is…
Nou, dit is al te lang… Als het je echt hoog zit mail je misschien beter even.
Maar ik heb uiteraard niets in mijn reactie op een of andere manier negatief bedoeld!
Daar voel ik me echt nou een beetje rot over…
Oké wacht.. volgens mij gaat er hier iets fout 😛
Ik doelde op je genegenheid voor het woord denkfout.. Ik kan helaas geen reacties teruglezen en gaan tellen gezien mn wispelturige geblog (xD), maar denkfouten.. daar heb je me nu al zeker 5 x van beschuldigd ;).. en ja oké – ietsje geërgerd door de indruk dat je mijn reacties niet opvat zoals ik ze bedoel..
Trouwens, ik keek eerst ook echt met schuine oogjes naar de AA, en ook naar t oude dametje naast me (zwaargelovig en al 20 jaar droog ofzo) dat maar bleef prediken. Maar uiteindelijk heb ik aan haar motto: “Alleen vandaag stop ik met drinken” het meeste gehad.. T kwartje viel gewoon erg laat!
De ‘overgave’ waar ze het bij de AA over hebben zag ik dan ook als het loslaten van de toekomst, en alleen bezig zijn met nú *op dit moment* nuchter zijn.
Zoals je weet ben ik na de AA niet meer aan ‘t zuipen geslagen, maar na een hele poos ‘struggle-n’ heb ik mijn alcoholisme dan toch maar voor een andere verslaving ingeruild. Ik bedoel.. ik ben sinds mijn 14e niet níet verslaafd geweest.
Maar op van die momenten dat ik het wel héél bont wil gaan maken denk ik terug aan de woorden van t oude vrouwtje – en niet aan t lege geneuzel van de peutjes bij de verslavingszorg (waar ik onbedoeld flink wat connecties op deed). Al met al heeft de AA dus meer voor mij gedaan dan de andere opties 🙂
Om te beginnen met “Alleen vandaag…”
Ja ja! Dat werd ook woensdag meerdere malen gezegd. Ook door de groepsleden.
Is dus een van die ‘vaste disciplines’ van de AA.
Maar eerlijk gezegd… Zo leef ik nu zelf dus ook al bijna een paar jaar…
Ontstaan na de operatie begin 2017, het langdurige herstel en de nieuwe aandoeningen daar overheen…
Ik ben daarna super realistisch geworden en kijk bij alles wat ik doe liefst primair naar het ‘nu’. En dan uiteraard ook met het drinken.
Na mijn vorige stop hield ik het elke dag bij.
Maar daar werd ik uiteindelijk ook wel een beetje ‘kriebelig’ van…
Maar dat ik zo veel mogelijk ‘per dag’ leef is een feit.
Oh en ik wil de ‘denkfout’ discussie zeer graag beëindigen.
Ik heb even ruim een jaar reacties teruggezocht maar kan tot vandaag het woord nergens terugvinden…
Maar ik hoop dat dit er nu niet meer toe doet.
Dan maken we een relativeringsfout. 😉
Hihi!
Avond! Ik ga zo eens eten en zo.
We’ll keep in touch! 🙂
de NA/AA/CA is en blijft een sekte die angst indoctrineert. Je bent een ‘baby’ en je zou alles opnieuw moeten leren, want, de keuzes die jij hebt gemaakt in het leven zijn tot nu toe funest geweest. Dit is heel zwart/wit en klopt natuurlijk in zijn geheel niet.
In de klinieken maken ze je met de grond gelijk en vanuit daar begint het gehersenspoel. Vaak is de eerste gedachte, je instinct, de juiste. Vrijwel iedereen heeft het woord sekte in zijn hoofd en dat is niet voor niks. Je kan omdenken wat je wil, je overgeven aan weet ik veel wat, maar het is en blijft van achtergrond een christelijk programma en die kan je niet in een ander jasje steken. Verder zou je het niet redden zonder de meetings. Want dan val je terug. In andere woorden, van een verslaving aan drugs en alcohol, naar een sekte waar je regelmatig moet komen, en een ‘veilige omgeving is’, waar veel wordt geroddeld en mensen over je heen walsen. Jezelf overgeven aan iets wat niet van jou is, is niet goed, naar mijn mening. Je bent zelf baas over je leven en een programma gaat niet bepalen wat jij wel of niet mag doen en hoe jij je leven zou moeten leiden. Je kiest zelf voor de drugs of alcohol, je kan ook voor wat anders kiezen. Simpel as that.
Hallo Sjon, dank je voor je reactie!
Het is inmiddels weer ruim 5 jaar verder en zoals je mogelijk al vermoedde: ik was daar na die dag niet meer geweest.
Maar misschien las je ook de discussie die daar onder stond met een lezeres die daar toch wel haar baat bij had.
Sekte… Ik weet het niet, maar soms noem ik bepaalde kerkgenootschappen wel sektes omdat ze zoals je zegt ‘hersenspoelen’ en jouw hele individuele zijn ondermijnen. Kan levensgevaarlijk zijn.
Maar er zijn nu eenmaal mensen die de ‘stabiliteit’ van zo’n onwrikbare gemeenschap als ‘veilig’ ervaren en daar beter van voelen. Zolang ze daarmee anderen niet gaan dwars zitten of zelfs benadelen vind ik het prima.
Maar ik zal me daar nooit goed bij kunnen voelen.
Leven en laten leven. 🙂
En ik doe dat dan veel liever op mijn eigen manier, zoals de keuze wel of niet zelf maken om te drinken. Of niet. Precies. Zo simpel lijkt het niet alleen maar is het ook.