In de ‘Restflits’ van 22 september 2018 kondigde ik al een apart artikel aan waarin ik het eens zou gaan hebben “Over mijn gedachten… en de krachten daarvan…”.
Welnu… ik waag een poging.
Hoewel het met die ‘gedachten’ soms alle kanten uitgaat en ik de ene dag overloop van ‘inspiratie’ en duidelijke punten om in dit artikel te verwerken en ik de andere dag even ‘leeg’ voel en niet weet hoe ik moet beginnen… Vandaag is zo’n ‘andere’ dag.
Maandag 1 oktober 2018 – een nieuwe maand met weer nieuwe kansen (of niet…) en ‘oud zeer’…
Toch?
Wat zal deze maand gaan overheersen?
Duwt het ‘oude zeer’ me langzaam maar zeker de bekende put in van de najaarsdip die ik altijd heb rond deze tijd?
Of zorgen de ‘nieuwe kansen’ ervoor dat ik wijselijk ver van die put zal kunnen blijven?
Ook dit heeft te maken met mijn denkpatroon.
Wat boeit me? Of juist niet? Wat overvalt me? Wat verrast me? Wat geeft mijn gedachten ‘input’?
Gelukkig kan ik dat op dit moment nog niet overzien.
Maar zoals je ziet… Het houdt me wel bezig. Dat beïnvloedt in ieder geval al mijn gedachten.
Notoire denker
Uit vrijwel al mijn artikelen in deze blog heb je dat wel kunnen opmaken:
Ik ben een ‘notoire denker’.
Wat bedoel ik in dit geval met ‘notoir’?
Als betekenissen kan ik dan denken aan: kenbaar, bekend, beroemd, berucht.
Even wat snel opgezochte begrippen.
Persoonlijk denk ik dan het liefst in de richting van ‘bekend’ en… ‘berucht’.
Dat laatste vooral omdat ik mijn ‘gedachten’ eigenlijk al mijn hele leven graag ventileer via de media.
Van geschreven teksten in (papieren) magazines, gesproken columns op de radio (‘Overdenkingen’) tot mijn niet aflatende blogs de laatste jaren.
Eigenlijk kan ik niet zonder enige ‘ventilatie’ van mijn gedachten omdat ik anders ‘overloop’ en het gevoel heb innerlijk te kunnen ‘ontploffen’…
Maar soms zijn die gedachten best wel eens ‘onder invloed’ van negatieve elementen.
Dan bedoel ik niet alleen de ‘invloed’ van drank of zo, maar ook de invloed van negatieve gebeurtenissen, rot ervaringen en andere externe factoren die mijn gedachten negatief beïnvloeden.
Eigenlijk blijven de negatieve gedachten het langst rondspoken. Vervelend genoeg…
En als ik dit dan ventileer in de media (ook de ‘sociale’ media) dan ‘geniet’ iedereen mee van mijn negativiteit. Uiteraard ben ik me daar geheel van bewust en ik vind dat niet altijd fijn.
Maar aan de andere kant lucht het me altijd weer op als ik erover heb geschreven.
Daarom ook ben ik een paar weken geleden dan begonnen met de training ‘Anders denken’ bij Vivenz. Omdat ik natuurlijk niet de enige ben met ‘negatieve gedachten’.
En wie daarmee blijft rondlopen functioneert nu eenmaal minder optimistisch dan wie vervuld is van ‘positieve gedachten’.
Maar dat veranderen is niet zo eenvoudig.
“Gedachten zijn krachten.”
Deze stelling heb ik van mijn moeder geleerd!
Ik was nog maar een jonge tiener toen ik al verhaaltjes begon te schrijven.
Mijn moeder kon dat (in haar iets betere periodes) ook best wel!
Ze deed het echter zelden…
Maar ik geloof achteraf dat ze in mij ook wel een beetje het zelfde patroon zag verschijnen naarmate ik ouder werd: denken, denken, denken…
Vandaar dat ze dit zo benoemde.
Helaas heeft zij nooit de kracht gehad om uit haar ‘negatieve spiraal’ van gedachten te ontsnappen.
Haar leed was te zwaar en er was (toen) niemand om dit te kunnen begrijpen en haar te helpen.
In de loop der jaren (na haar overlijden) had ik mezelf voorgenomen mezelf niet kapot te laten maken door die notoire negatieve gedachten.
Dat was in het begin van mijn volwassen leven niet zo moeilijk.
Genoeg externe factoren die me afleidden van het blijven hangen in een negatieve spiraal.
Werk, hobby’s (radio, fotografie), gezin, ‘huisje-boompje-kindje’…
Vaak had ik geen tijd om al te diep te blijven denken.
Tot mijn ‘rugzak’ voller werd en de negatieve elementen uiteindelijk langzaam maar zeker de overhand begonnen te nemen.
Ik voelde… ik zag… ik dacht… dat ik misschien wel eens dezelfde kant op zou kunnen gaan als die van mijn moeder. Maar dat weigerde ik!
Met alle voorkennis en uiteindelijk betere zelfreflectie wist ik dat ik hier tegen moest blijven vechten.
Als notoire denker kon ik het nooit uitbannen.
Maar wel afleiden of… onderdrukken.
Dat laatste heb ik al ingezet tijdens de moeilijkste jaren van mijn relatie en toen mijn beste katalysator – mijn werk – begon in te storten.
Drank was mijn medicijn.
Dat onderdrukte niet alleen veel negatieve gedachten; ik werd er meestal ook vrolijker van en ik voelde me duidelijk ‘sterker’. Omdat het natuurlijk veel van mijn opgeworpen ‘grenzen’ afvlakte en het gevoel gaf dat ik alles veel beter aan kon.
Terwijl bleef ik graag mijn gedachten ventileren via de diverse media.
Enkele jaren opnieuw de radio, mijn websites en later blogsites.
Maar met de invloed van mijn ‘medicijn’ was dit alles natuurlijk niet mijn pure en ware ‘zelf’ die ik ventileerde. De gedachten waren authentiek… de ventilatie ervan vaak gekleurd door het gemis van relativerende grenzen.
Vandaar het ‘beruchte’ van mijn denken.
Anders denken
Los van de training die ik nu dan volg, ben ik dus eigenlijk heel mijn leven al wel bezig geweest om te proberen ‘anders te denken’.
In veel van mijn artikelen heb ik er al over geschreven.
Over het maken van de vele (verkeerde) keuzes in mijn leven, gevoed door mijn gedachten.
Over mijn aanhoudende en (absoluut) niet te stoppen gedachten over onrecht in de maatschappij.
Over mijn stellige overtuiging dat heel veel mensen gemanipuleerd worden in hun leven alleen maar om de (kapitalistische) economie draaiende te houden.
Met een chronisch gebrek aan menswaarde…
Gedachten… die mijn levensvisie hebben beïnvloed en bepaald.
Gedachten… die gezien mijn eigen ervaringen niet altijd positief kunnen zijn.
En dat gaat ook nooit gebeuren.
Want wat negatief is… kan ik niet positief maken.
Wel kan ik proberen om er wat meer positieve gedachten naast zien te krijgen.
Doordat ik me wat meer richt op de (schaarse) positieve gebeurtenissen om me heen.
En doordat ik zelf probeer om die (blijvende) negatieve gedachten zodanig te relativeren dat ik ze meer en meer van een afstandje kan bekijken. Ze zien zonder ze mijn hele wezen in beslag te laten nemen. Want dat is ziekmakend!
Daar heb ik ook ervaring mee!
Via mijn moeder, die geen wegen meer zag om aan haar negatieve gedachten te ontkomen dan alleen door zichzelf te vergiftigen met overdoses paracetamol…
En via mezelf doordat ik (bijna) dezelfde kant op zou gaan door mezelf blijvend te laten beïnvloeden door de alcohol.
Maar hoewel dat misschien werkt… tijdelijk… uiteindelijk verander ik niets positiefs.
Mijn gedachten en ventilerende uitingen blijven negatief.
Ik help er mezelf niet mee. En zeker niet de omgeving waarin ik ventileer!
Dat is niet goed. Voor niemand.
Anders denken?
Nou nee, dat kan dus echt niet.
Maar wel MEER denken.
Ruimte creëren in die mentale omgeving zodat er ook positieve gedachten naast passen.
Want niet alleen negatieve gedachten zijn krachten!
Positieve gedachten zijn even krachtig!
Als ik ze maar toelaat en hun werk laat doen!
Niet ‘anders’ dus maar meer. Ruimer. Uitgebreider.
Om die verdraaide balans weer te herstellen tussen negatief en positief.
Yin/Yang. Zo bekend. Zo simpel.
Nou… zo simpel is dat niet, anders waren er al veel meer mensen ‘in balans’…
Negatieve gedachten lijken bij de meeste mensen wel te overheersen.
En door de meeste mensen worden die ‘afgeleid’ door een druk leven.
Meer meer meer…
Werk, geld, status, macht, lust…
Afleiding om te vergeten dat de negativiteit bestaat.
Tot er een kink in de kabel van de afleidingsmanoeuvres ontstaat.
Dan vallen al die mensen in hun eigen open liggende put van negativiteit.
Wees dan maar eens zo sterk om daar op eigen kracht uit te klimmen…
Conclusie
Ga ik nu zo simpel de ‘conclusie’ trekken dat we allemaal ‘gewoon’ maar even wat meer positieve gedachten moeten creëren om de nodige innerlijke balans te herstellen?
Nee, helaas is het niet zo simpel.
Ik wil hier alleen maar mee zeggen dat alle gedachten nu eenmaal krachtig zijn.
Zowel negatieve als positieve.
Zo zal elk mens feitelijk bij zichzelf te rade moeten gaan: “Wat maakt mij blij?”
“Waar voel ik me fijn bij?” of “Wat maakt mij gelukkig?”
Waarbij ik de laatste gevaarlijk vind want ‘geluk’ is een heel groot woord…
Dat lijkt bijkans voor heel veel mensen onbereikbaar.
Je kunt daar al snel juist negatieve gedachten mee creëren door te denken dat jij nooit en te nimmer geboren bent voor het geluk…
Tot je ooit overtuigd wordt dat het ‘geluk’ in de allerkleinste dingetjes kan zitten.
Die je nu nog over het hoofd ziet omdat ze zo klein zijn…
En ik beken volmondig: die ‘kleine dingetjes’ zie of ervaar ik momenteel ook nog niet altijd.
Maar de wetenschap dat het echt zo simpel kan zijn… maakt me wel weer wat positiever.
Ik zal besluiten met één ‘klein’ voorbeeld wat ik zelf gisteren heb ervaren.
Voor de eerste keer sinds… jaren volgens mij, heb ik in de nacht van zaterdag op zondag uitgeslapen! Vrijwel altijd ben ik namelijk na een uurtje of 5 of 6 wel wakker en kan ik niet meer in slaap vallen. Dan sta ik op, na misschien al wel een uur of meerdere uren te hebben liggen denken.
Bijna al weer moe gedacht voor ik opsta dus…
Nu – ik was er tussendoor wel even uit geweest om naar de wc te gaan – kon ik weer in slaap vallen en heb geslapen tot kwart voor negen! Ongekend!
En dromen… De laatste dagen (sinds mijn laatste stop met drinken) droom ik me het omgaans.
Dat was ik altijd wel gewend. Maar dan waren mijn dromen altijd onrustig en… negatief.
Ik was altijd de weg kwijt, aan het vluchten of in onbekende, onaangename omgevingen.
Nu droom ik al dagen ‘gewoon’. Geen alledaagse gebeurtenissen want altijd wel iets onwerkelijks maar ik voel eigenlijk alles wel rustig en ‘positief’!
Het is net… alsof er de laatste tijd iets ‘tot rust’ is gekomen.
Samen met die uitermate lange nachtrust van de vorige nacht, gaf me dat zondag een bijzonder goed gevoel. Een gevoel van tevredenheid!
En dat is lang geleden!
Daarom begon ik dit artikel ook met een wat ‘onzeker’ gevoel omdat ik feitelijk ‘leeg’ voelde.
Of beter: ‘opgeruimd’.
Zonder negatieve gevoelens word ik gek genoeg ook minder ‘getriggerd’ om iets te moeten schrijven. Positief dan wel negatief! De ventilatieklep moet niet zo nodig open!
Begrijp je het verschil?
Toch heb ik het kunnen schrijven, al schrijvende over de mij welbekende punten als het over denken gaat. Dan komen de gedachten als vanzelf opborrelen.
Wat mij aan het slot van dit artikel dan weer… positief stemt!
Een positief element op de weegschaal.
Ik hoop dat dit ook een beetje overkomt in het openbare medium waar ik dit weer publiceer.
Want elk positief element… is er eentje.
En daarvan zijn er nooit genoeg tegenwoordig!
Laden ...