Restflits 12 augustus 2018

Vandaag in de Restflits:
– Het einde van de papieren kranten – vervolg2
– Ivana Smit
– Uitvaartverzekeringen – Oplichting?
– Datingsites – Oplichting!
– Gezondheid: cholesterol
– Wat nog Rest

Het einde van de papieren kranten – vervolg2

Nadat ik vorige week het ‘komkommer-gehalte’ in deze (hete) zomerperiode had ontzenuwd, kan ik je zeggen dat het inderdaad niet stopt.
Opmerkelijk nieuws, onderwerpen die me mateloos boeien en uiteraard weer de nodige ergernissen waar ik persoonlijk echt last van heb.
Dit wordt dus wederom een ‘mega-Flits’; ga er maar even voor zitten of zoals ik adviseerde in de vorige Restflits: “Kom morgen gerust terug om verder te lezen.”

Over dit onderwerp heb ik al twee keer eerder een artikel geschreven:
‘Het einde van de papieren krant in zicht’ en
‘Het einde van de papieren kranten – vervolg’.
Vandaar mijn simpele 2e vervolg.
Het ligt namelijk in dezelfde lijn: de verspreiding ofwel bezorging van de kranten.

Omdat ik de laatste jaren soms best wel ‘last’ heb van een niet zo ‘zinvolle dagbesteding’, ben ik tegenwoordig altijd blij met de post die ik ontvang.
Ook de ongeadresseerde en ik zal daar nu zeker geen ‘NEE-NEE’ sticker voor opplakken.
Ik kijk elke week weer uit naar de reclamefolders en haal daaruit op de bekende adressen altijd weer de beste aanbiedingen.
Het nieuws kijk en lees ik ook wel op internet (diverse sites met Nu.nl altijd open) maar de papieren krant vind ik heerlijk om even van de computer weg te lopen en lekker op de bank een krant te lezen die uitgespreid voor me op tafel ligt (want van dat vasthouden in de lucht krijg ik lamme armen…) gedurende de dag.
Gelukkig heb ik dan sinds oktober een (voordelig) abonnement op AD De Dordtenaar.
Hoewel ik nog nergens concreet heb gelezen dat het slecht gaat met de dagbladen, heb ik toch het vermoeden dat dit jaarlijks moeilijker zal worden.
De meeste jongeren, jonge volwassenen en gezinnen nemen simpelweg geen (papieren) krant meer.
Ze lezen alles desgewenst wel digitaal en via de vele nieuws-apps die er tegenwoordig bestaan.
Toch worden er ook in mijn straat nog wel meer kranten bezorgd.
Tussen half 7 en 7 uur komt mijn (tegenwoordig) vaste bezorgster mij weer blij maken met het AD in de bus.
Wat me wel is opgevallen: ze bezorgen nu alle ochtendbladen!
Vroeger had je apart bezorgers voor het AD, de Telegraaf, Volkskrant…
Nu is er één bezorger voor alle drie deze kranten.
Dit natuurlijk al vanwege de terugloop van abonnementen en dus besparing op personeelskosten.
Mijn AD wordt vrijwel altijd prima bezorgd.
Het is wel eens een keertje voorgekomen in deze periode dat ik er eentje heb gemist.
Meestal is er dan een wisseling van bezorger…
Maar verder gaat het goed.
Anders is dit wederom (zie de oudere artikelen) met de wekelijkse regionale krantjes.

Met name wil ik nu echt eens een keer noemen:
Dordt Centraal maakt er een potje van.
Hier heb ik dus ook al eerder over geschreven maar ik vind dit nu echt zo de spuigaten uitlopen dat ik er weer een klachtenmail over heb gestuurd.
En dat niet eens alleen maar in mijn eigen belang!
Natuurlijk, ik mis de krant als die niet wordt bezorgd.
De meeste (plaatselijke) artikelen staan niet in AD De Dordtenaar of door een andere journalist beschreven, overlijdensadvertenties staan hier in en het Gemeentenieuws van Dordrecht staat in de weekendeditie van Dordt Centraal. Nergens anders.
Ja digitaal als ik dit zou willen vinden… Maar ik wil dit gewoon lezen op papier.
De meeste mensen gooien dit voornamelijk met advertenties vol staande krantje misschien direct bij het oude papier… Ik niet.
Daarom ben ik niet blij als ik er weer eens een niet heb ontvangen.
De afgelopen periode ging het eigenlijk wel redelijk.
Meestal kreeg ik ze beide; de midweekeditie op woensdag en de weekendeditie op vrijdag.
Helaas viel die weekendeditie dan wel eens uit…
De (meestal) vaste bezorgster was vorig jaar na enkele klachten aan mijn deur geweest en ze heeft uitgelegd dat ze tobt met familieproblemen waardoor ze het krantje dan juist op vrijdag niet kan bezorgen.
Ik heb begrip getoond maar eigenlijk vind ik dit nog altijd niet kunnen.
Dan moet de organisatie achter de verspreiding voor een vervanger zorgen.
Zo simpel is dat.
Geen bezorgde krant is papiervernietiging en is simpelweg slecht voor de adverteerders.
En juist nu (tegen de vakantieperiode) plaatste Dordt Centraal een optimistisch artikel:
‘Specialist in verspreiding’!
Ja duh…
En juist nu in de vakantieperiode is het weer rampzalig.
In deze periode verschijnt er maar één editie.
Daar staat dan wel alles in, inclusief overlijdensadvertenties en het Gemeentenieuws!
Twee weken geleden heb ik niets ontvangen.
Vorige week kreeg ik dezelfde krant twee keer! Op donderdag en op vrijdag!
Daar heb ik een klachtenmail over gestuurd want hoewel ik begrip had voor een uitvaller in deze hete (!) vakantieperiode, vond ik twee exemplaren pure verspilling.
En afgelopen week heb ik weer niets ontvangen…

Uiteraard stuur ik ze weer een mail.
Zet dan niet zoiets hoogdravend in je eigen krant! Wees eerlijk en bied excuses aan voor de situatie.
Vermoedelijk zijn er (zeker in deze periode) te weinig bezorgers en moeten ze gewoon roeien met de riemen die ze hebben. Terwijl het echt niet de goede kant op zal gaan met werkelijk gelezen krantjes, ook al worden ze huis-aan-huis bezorgd.
Wees eerlijk!
Daar hebben ook de adverteerders recht op!

Ivana Smit

Je moet wel onder een steen hebben geleefd de afgelopen 8 maanden als deze naam je geheel niets zegt.
Het nieuws over het 18-jarige Nederlandse model Ivana Smit wat in december 2017 onder ‘vreemde’ omstandigheden de dood vond in een torenflat in de Maleisische hoofdstad Kuala Lumpur.
Zegt het je toch niets of niet zo veel meer (hoewel het zeer geregeld in het nieuws was en er nu een soort van ‘proces’ is gestart); lees dan even het volgende artikel:
‘Ivana Smit wilde beroemd worden, “maar niet met haar dood” ‘
Of het internationale artikel:
‘Ivana Smit Wiki: The 18-Year-Old Dutch Model Who Died in Kuala Lumpur under Mysterious Circumstances’
Ik volg het al vanaf het prille begin.
Het intrigeert me.
Niet alleen vanwege het mysterie wat er (nog) bestaat rond haar dood:
Is ze inderdaad zoals de plaatselijke politie aannam onder invloed van drank en drugs van het balkon gevallen? Een ongeluk? Is ze vermoord?
Dit is inderdaad een bizarre gebeurtenis en daar proberen ze nu in het ‘onderzoeksproces’ helderheid in te krijgen.
Maar het boeit mij eigenlijk nog veel meer hoe een relatief jong meisje zo ver is gekomen in haar leven en wat voor soort leven heeft zij echt gehad?

Het zal toch hopelijk iedereen wel duidelijk zijn dat Ivana Smit niet het ‘standaard’ leven had wat de meeste van haar leeftijdsgenoten hebben.
Ze ging als klein kind al weg uit Nederland naar haar grootouders die ook in Maleisië woonden. Haar eigen ouders hadden niet zo veel tijd voor hun tweede kind, eigenlijk een ‘nakomertje’…
Haar grootouders namen de opvoedende rol in feite over.
En zodoende kreeg Ivana al heel jong een (op)voeding met een ‘internationale paplepel’.
Kreeg ze veel internationale contacten en leerde ze al zeer jong op haar eigen sterke en mooie lange benen staan. Door haar bijzondere uiterlijk kwam ze al heel snel in beeld.
Daarom stond ze vanaf haar 12e al op de ‘catwalk’!
Misschien kun je het verloop van haar leven nu wel een beetje voorstellen.
Als puber niet opgroeiend in een ‘standaard-gezin’ met ‘standaard-vrienden’ en een ‘standaard-vrijetijdsbesteding’ zoals sport en stappen in de relatief veilige uitgaansgelegenheden van Nederland. Zij werd overduidelijk al vanaf haar vroege tienertijd geconfronteerd met alle ‘geneugten’ van de miljoenenstad Kuala Lumpur, zeker toen haar modellenster rees…
En dat die geneugten niet allemaal positief waren, bewijst haar drugsgebruik en hang naar seks.
Want denk je nu echt dat ze op haar 18e jaar opeens ontdekte hoe ‘lekker’ dat allemaal was en als een naïeve tiener zich heeft laten inpalmen door het ervaren Amerikaanse stel wat duidelijk op zoek was naar een ‘jong ding’ erbij in bed?
Door de jaren heen had ze daar al lang kennis mee gemaakt en ze genoot ervan.
Dat verraadde de uitstraling die ze had en die haar familie en laatste vriendje hebben beschreven. Ze was altijd vrolijk en ze genoot van haar exorbitante leven waarin zij het middelpunt van de belangstelling was.
Ze leed al een ‘ervaren volwassen’ leven terwijl ze feitelijk nog wel degelijk naïef en dom was door aan de drugs te gaan en zich op te houden met minder frisse figuren…
Ivana is wel degelijk misbruikt.
Zonder dat ze dit zelf door had.
En dit is haar dood geworden.

Ik neig te geloven in iets anders dan een ongeluk.
Misschien geen keiharde moord maar meer waarschijnlijk een overdosis drugs waardoor het stel nog meer plezier zou kunnen beleven van dit gewillige jonge meisje voor ongeremde seks…
Wat mis ging en toen moesten ze van haar af want wie had die (fatale) hoeveelheid drugs gegeven?
Maar misschien komen we er ook nooit echt achter.
Ook niet hoe ze echt leefde tussen haar 12e en 18e jaar.
De enige die dat echt weet kan het niet meer vertellen.

Bizar… en verdrietig.

Ivana Smit

Uitvaartverzekeringen – Oplichting?

Tijd voor een portie ergernissen van de afgelopen periode.
Ging het vorige keer over dagelijkse dingen; nu mijn problemen met organisaties en instanties.
Waarvan nu mijn al jarenlang doorlopende ‘uitvaartverzekering’ me in opperste verwarring heeft gebracht!

Sommige verzekeringen zijn verplicht in Nederland, zoals de zorgverzekering en de (minimale) WA-verzekering als je een auto hebt.
Een uitvaartverzekering is dat niet!
Hoewel er tegenwoordig ook hierover geluiden opgaan dit wel op een of andere manier vast te leggen want er schijnen steeds meer mensen te komen die zich niet verzekeren en na hun dood nabestaanden of Gemeenten op hoge kosten jagen.
Dit was wel de reden dat ik op mijn 25e besloot om mezelf te verzekeren van een ‘uitvaart’ wanneer ik dood zal gaan.
Ik was indirect al eens geconfronteerd met de gevolgen van (vroegtijdig) overlijden in mijn familie. Hiervoor had mijn oma geen afdoende verzekering maar ze had wel voldoende spaargeld om de begrafenissen van haar beide zoons en man te kunnen betalen.
De bedragen die ik toen al langs zag komen (duizenden guldens) lieten me schrikken.
Daarom heb ik waarschijnlijk toen ik eenmaal vast werk had een keer een aanbod gezien van een uitvaartverzekering. Vanaf 1986 betaalde ik premie voor een uitvaart.
De maatschappij (‘NIVO’ genaamd) stuurde bijna jaarlijks indexeringen (want alles wordt duurder) en de premie is meerdere malen verhoogd, alsmede het bedrag waarvoor ik verzekerd was.
Enkele jaren geleden werd ‘NIVO’ overgenomen door een ander bedrijf.
Dat soort dingen gebeuren.
Volgens de brieven werd mijn polis overgenomen met gelijk blijvende voorwaarden.
Ik heb daar verder weinig aandacht aan besteed en betaalde jaarlijks (in twee keer) mijn premie.
Tot ik enkele weken geleden een nieuwe indexering ontving van ‘Ardanta’,  het nieuwe bedrijf.
Wat blijkt nu?
Het bedrag waarvoor ik ben verzekerd… dekt nauwelijks de helft van de kosten die een ‘gemiddelde begrafenis’ met zich meebrengt!
Ik zou € 5000 bij moeten betalen!!!
Nou ja, niet ik natuurlijk want ik ben dan dood…
Maar mijn nabestaanden of de Gemeente zullen dit naar hun berekening moeten bijbetalen.
Daar ben ik dan 32 jaar voor verzekerd om er nu achter te komen dat ik zwaar ONDERverzekerd was!
Ik viel bijna spontaan dood neer van schrik.
Nou ja…
Ik ging nu wel even uitzoeken wat ik heb gemist in die 32 jaar…

Wat ik na dieper onderzoek heb gevonden is dat er heel veel… MISSTANDEN bestaan met uitvaartverzekeringen.
Niet alleen ik maar heel veel andere mensen blijken onderverzekerd na hun dood…
Of er is moeite met het uitkeren van afgesproken bedragen…
Maar het voornaamste punt van kritiek is toch wel de zeer hoog gestegen kosten van een ‘gemiddelde uitvaart’ zoals veel verzekeringen de mensen voorhouden en dus min of meer verplichten om bij te gaan verzekeren.
En omdat de meeste mensen hun nabestaanden niet willen opzadelen met zo grote schulden, juist in zo’n verdrietige periode als een overlijden meestal is, gaan ze vaak akkoord met hogere premies.

Ik zie dit bijna als een soort van oplichting!

Want ten eerste geloof ik niet dat het echt altijd zo duur MOET zijn!
Een begrafenis voor bijna € 10.000?
Wat kost er dan zo veel?
Die eikenhouten kist? Doe mij maar in spaanplaat hoor… of stevig karton…
Dat gat in de grond? Van mij mogen ze me na een afgesproken periode van hooguit een jaar wel opgraven en vernietigen hoor…
Ik heb een hekel aan crematie want geloof toch echt dat geest en lichaam soms lang verbonden blijven, ook na de dood. En dat je echt pijn voelt als je (te) snel verbrand wordt. Daarom wil ik begraven worden. Maar een jaar in die kist lijkt me wel lang genoeg…
En dan personeelskosten? Moet ik hun uurtarief betalen? Nou ja… Laat het dan maar snel gebeuren. Binnen een half uurtje kan je toch wel onder de grond liggen?
De gedenksteen? Als ik er niet langer dan een jaar lig, kan dat evengoed een houten plank zijn… Simpel. Maar voldoende.
En de uitvaartceremonie? Die laat ik aan de nabestaanden over.
Als dat er niet veel zijn (wat ik verwacht) dan nemen ze gewoon zelf een muziekje mee en draaien iets waarvan zij het wel toepasselijk vinden. Prima toch?
Ik zelf hoor het dan toch niet meer…
Wat nog meer?
Ik heb overigens altijd gezegd: “Gooi mij maar in zee.”
Gewoon in een ‘bodybag’ overboord.
Dat mag geloof ik alleen maar met as wat je dan verstrooit na een crematie…
Een lijk in zee gooien mag geloof ik niet?
Maar ja…
In ieder geval weiger ik te geloven dat elke uitvaart € 10.000 moet kosten.
Dit beweren verzekeraars en gaan uit van alle gebruikelijke ’toeters en bellen’.
Die dan ook door de meeste mensen wel gebruikt worden…
Maar niet door mij en dus wil ik daar ook niet voor betalen.

Ik denk dat verzekeraars misbruik maken van de emoties die een uitvaart met zich meebrengt. De cultuur waarin we zo gewend zijn dat alles met ‘luxe’ en in ‘stijl’ afgerond moet worden. Daar spelen ze op in en daarom laten ze vrijwel iedereen zich veel te duur verzekeren. Waar uiteraard de verzekeringsmaatschappijen rijk van worden!
Eigenlijk zie ik dit als een vorm van oplichting.
Verzeker op maat!
Niet op een overtrokken statistisch gemiddelde wat meestal niet wordt gehaald!

Na mijn klachtenbrief op hun ‘voorstel’ tot bijverzekeren (tientjes per maand extra, wat ik helemaal niet meer KAN betalen!) hebben ze tot heden niets meer van zich laten horen.
Ja… Gisteren opnieuw hun voorstel de verzekering op te schalen…
Oplichters! 🙁

Pure luxe bij Bol! Zo kan het ook. 😉

Datingsites – Oplichting!

Volgens mij heb ik ooit al eens geschreven over de ‘oplichting’ van datingsites of in ieder geval het fenomeen ‘fake-profielen’? Maar dat kan ik zo direct niet meer terugvinden…
Wel heb ik het eerder gehad over ‘Tinder’. Dat heb ik een ‘blauwe maandag’ even gehad maar ik was daar snel van afgekickt.
Dat was echter geen oplichtingssite in dat opzicht; het heeft wereldwijd miljoenen gebruikers waaronder mijn zoon… Hoewel die dit nu ook niet zo verschrikkelijk serieus ziet.
Ondanks de vooroordelen en duidelijke artikelen op sites als Radar, Kassa en diverse krantenartikelen over de ‘oplichting’ op datingsites, heb ik me dit voorjaar…
(niet verder vertellen!)
toch ook weer eens ingeschreven op een datingsite.
Domme, domme, domme ikke…
Nog dommer omdat me dit dus geld heeft gekost!
Want gratis datingsites bestaan niet.
Ja, je kunt gratis registreren (dat propageren ze allemaal) maar als je met de door hen ‘ingenieuze’ systemen voorgestelde contacten krijgt en je wil daar een bericht van lezen of naar toe sturen, dan moet je gaan betalen.
Soms betaal je via een abonnement (voor 3 maanden, 6 maanden, 1 jaar) of soms met ‘credits’ die je kan kopen. Daarmee kan je dan een bepaald aantal berichten versturen of alleen maar lezen.
En dat loopt op…
Daar heb ik ook al enige ervaring mee van een site enkele jaren geleden.
Ook daarom maar ook omdat ik er op een ‘reviewsite’ zo goede berichten van las, besloot ik in een opwelling nu maar eens een site met abonnement te nemen.
Ik zal eerlijk opbiechten…
Ik heb een 3-maanden abonnement genomen op een ‘erotische’ datingsite…
Althans, ze noemen het ‘casual dating’ maar het enige waarmee je je profiel kunt vullen zijn gegevens die te maken hebben met seksuele voorkeuren…
Termen als ‘wilde seks’, ‘sensuele seks’ en ‘orale seks’ kan je kiezen in je profiel.
Opspelende voorjaarshormonen hebben mij welzeker tot deze keuze gebracht… 😛
Uiteraard kan je er ook wat foto’s kwijt (gewone foto’s; geen erotische!) maar wat me achteraf meteen opviel:
Je kunt er geen persoonlijke tekst kwijt waarin je uitlegt wat je eigenlijk zoekt daar en wie je een beetje bent.
Je moet kiezen uit de opgegeven opties.
Dat is bijzonder zwak want hoe kunnen andere leden dan zien wie je bent dan alleen door je foto?
Uiteraard kan je dan wel gaan chatten.
Je krijgt dagelijks wel een stel ‘matches’ die hun ‘computer’ voor je heeft geselecteerd.
Uiteraard wordt dan gekeken naar de opgegeven zoekleeftijd en de aangevinkte keuzes.
Ik heb de keuze ‘wilde seks’ dus niet aangevinkt… 😛
Ook zou de opgegeven zoekomgeving worden gehanteerd maar ik heb die op Zuid-Holland staan en ik krijg evengoed matches uit Groningen, Drenthe en Noord-Holland…
Ook valt het me op dat maar weinig ‘leden’ hun gebruikersnaam (profielnaam) aanpassen.
Je wordt standaard geregistreerd met een random combinatie van letters en cijfers.
Uiteraard heb ik dat direct bij inschrijving aangepast naar ‘John…’ (met een toevoeging).
De vele ‘ACK567DWG’s’ (ik zeg maar wat) komen m’n neus nu wel uit…
Wat voor vrouwen zijn dat die daar registreren?
Nou…
Ik denk bizar weinig.
Ik denk… nee, ik weet ZEKER, dat 99% van de profielen ‘fake’ is. Nep dus.
Gemaakt door medewerkers om mensen bezig te houden en de illusie te geven dat je aan het daten bent… En om dus geld aan je te verdienen.
Een klacht die al duizenden keren op vele consumentensites en (zelfs) in het nieuws is geweest!
Omdat er echter een taboe rust op online dating (zeker bij ouderen vaak), brengen zij hun negatieve ervaringen niet snel naar buiten.

Bij mij ging het al helemaal mis op mijn eerste dag van inschrijving.
Ik kreeg een ‘match’ die me meteen een persoonlijk chatbericht stuurde.
Het was wel ‘iemand’ uit Zuid-Holland (volgens de chat uit Rotterdam) dus ik had wel interesse.
Maar de conversatie was al vreemd…
De paar woorden die ‘ze’ schreef waren onsamenhangend en negeerden vaak mijn opmerkingen of vragen.
Toen wilde ‘ze’ (vrouw van 29 die zogenaamd niet naar leeftijd keek maar naar de ‘klik’…) opeens verder via Skype!
Omdat ze dat zogenaamd prettiger vond.
Nu heb ik wel Skype op een tweede computer staan waar ook een webcam aan hangt dus ik dacht even dat ze dit deed om elkaar te kunnen zien. Dat kan via de chat van de datingsite niet.
Ik heb dus wat moeite gedaan om een Skype-contact te maken en wat zag ik opeens?
Een zeer slechte ‘opname’ van een naakte vrouw die over een bed lag te kronkelen en haar open kut liet zien…
Toen dat ‘filmpje’ was beëindigd schreef ‘ze’ me: “Heb je me gezien?”
Ik wist voldoende. Verbrak de verbinding, blokkeerde haar naam, ook op de datingsite en rapporteerde ‘haar’ als een ‘fake’ ofwel nep-profiel.
Later kreeg ik een (automatisch?) antwoord van de datingsite dat dit profiel al gerapporteerd was.
Natuurlijk was dit nep.
Misschien van de datingsite zelf of misschien van externe gasten die via dit soort datingsites mensen (mannen natuurlijk) zo gek weten te krijgen dat ze uiteindelijk gaan betalen om meer te kunnen zien, zogenaamd persoonlijke acties speciaal voor mij…
Gewoon commerciële ‘camgirls’ dus. Die bestaan er zat.
Het kan ook gewoon een vent zijn die doet alsof die meerdere dames is die allemaal hun filmpjes verkopen.
Zo bekend deze vorm van oplichting!

Dit soort ‘fake’ matches heb ik nog enkele gehad.
Omdat ik hier altijd fel op reageerde is dit wel gestopt…
Op zich ook verdacht. Alsof de eigenaar van de datingsite er een handje in heeft…

Ook heb ik enkele keren meegemaakt dat ik duidelijk vertaalde chatberichten kreeg (door Google translate gemaakt…) van ‘dames’ die me beter willen leren kennen…
Na een infantiele conversatie gaf ik direct maar aan dat ik geen knappe vent ben, diverse aandoeningen heb en wegens werkloosheid geen cent te besteden had.
Dan kreeg ik steevast geen antwoord meer. 😉

Mochten er heel toevallig wel degelijk ook serieuze leden op deze datingsite zitten…
Ik heb ze niet gezien en eerlijk gezegd denk ik dat dit ook vrijwel onmogelijk is.
Vrouwen daten ook! Natuurlijk wel!
Maar niet op expliciet ‘erotische’ datingsites (waar juist mannen zo graag op zoeken…) en dan contact zoeken met oudere mannen zonder geld…
Een kansloze oefening bij voorbaat.
Zoals ik al zei: “Dom dom dom!”
Terwijl ik ook loterijen zo sterk haat omdat de kans op een mooi winnend lot zo gigantisch klein is! Daarbij zijn de kansen dan misschien zelfs nog wel groter…

Alle (domme) zielige zoekende en radeloze mannen ten spijt…
Het is niet anders: over hun rug wordt oneerlijk geld verdiend.
Daarvoor houden justitie, de overheid en veel mensen die mannen zelf verantwoordelijk.
Maar het is wel degelijk oplichting en het zou tijd worden dat hier tegen wordt opgetreden!
Volgens mij is financiële misleiding nog altijd strafbaar.
Waar het ook om gaat wat er ‘aangeboden’ wordt!

C-Date

Gezondheid – cholesterol

In een eerdere Restflits van april dit jaar schreef ik al over het ‘nieuwe’ probleem in mijn bloed waaraan ik nu weer werk: een te hoog cholesterol gehalte.
Ik slik nu dan ook daarvoor een nieuw medicijn wat dit heeft verlaagd.
Prima dus?
Nou… tijdens mijn wekelijkse wandelingen met het groepje ‘ouwe lullen’ op vrijdagochtenden, werd een keer gesproken over het medicijngebruik van de deelnemers.
Toen ik het over ‘cholesterol’ had, werd meteen gezegd dat ik de farmaceutische industrie dus ook al aan het spekken ben… En dat de ‘cholesterol-hype’ al lang weerlegd zou zijn.
Later ging ik me daar dan eens wat meer in verdiepen en heb inderdaad een soort van ‘beerput’ opengetrokken!
Vanwege deze al te lang uitlopende ‘Restflits’ wil ik hier nu niet te diep op ingaan maar ik vond inderdaad diverse (serieuze) gezondheidssites waarop de fabel van een te hoog cholesterol gehalte wordt verklaard. Het zou helemaal niet zo slecht zijn. Integendeel. Het zou nodig zijn om zwakke aderen juist te herstellen!
En het meestal gebruikte medicijn (statine) zou meer kapot maken dan goed voor je is…
En ik slik nu dus een ‘statine’!
Er is ongeveer 10 jaar geleden een hele uitzending van ‘Radar’ aan gewijd.
HELP!
Ik heb dit vorige week tijdens mijn laatste controlebezoek aan de ‘huisarts-ondersteunende-persoon’ verteld maar uiteraard…
Was zij niet zo blij met de veroorzaakte onrust door programma’s als Radar en de vele tegengeluiden die zijn ontstaan. “De slechte cholesterol is wel degelijk slecht.”
Dat is wetenschapplijk bewezen. En de statine die ik slik zou de minste bijwerkingen vertonen…
Last van bijwerkingen lijk ik inderdaad niet te hebben…
Ik heb het dus inderdaad maar even laten zitten met de gedachte:
“Baat het niet dan schaadt het niet”
(Behalve mijn portemonnee dan natuurlijk want vooralsnog gaat het allemaal van mijn ‘eigen risico’ af…)
Maar eerlijk gezegd…
Ik weet het allemaal echt niet meer.
Wat is er nou echt, misleiding, nepnieuws, hype, wetenschap of pure oplichting door de farmaceutische maffia… Want die bestaat wel degelijk.
Ik weet het niet…

wordt vervolgd (als ik over een maand nog leef…)

Goed… en slecht cholesterol?

Wat nog Rest

Dit was een zeer lange ‘Restflits’.
Maar ik wilde alles wat hierin staat toch kwijt en wilde er geen aparte blogartikelen van maken… Misschien onhandige keuze maar vandaag had ik zin en tijd om het allemaal in één keer in een ‘Flits’ van me af te schrijven.
Nogmaals: kom bij dit soort ‘lappen’ gewoon wat vaker terug. Zo kan je mijn blog ook lezen! 🙂

Lees je (papieren) krant, verzeker je ervan niet opgelicht te worden en denk in ieder geval gezond (dat vergt geen medicijnen!).
Tot de volgende ‘Flits’! 🙂

Dit bericht is geplaatst in Column, Cultuurfilosofie, Opmerkelijk Nieuws, Persoonlijk met de tags , , , , , , , . Bookmark de permalink.

Geef een reactie