Seksualiteit – Het nieuwe terrorisme?

Deel 1

Inleiding

Begin dit jaar heb ik al een uitgebreid artikel over seksualiteit geschreven:
‘Gezonde seks – Wat is dat? ‘
Hier heb ik het voornamelijk gehad over de basisbehoefte die seks toch wel degelijk is en dat elk mens in principe seksueel is, op elke leeftijd.
Het hoort bij de (menselijke) natuur en er zou dan ook niet zo’n grote taboesfeer omheen moeten hangen. Over seks zou gewoon open en eerlijk gesproken moeten worden, door iedereen die daar behoefte aan heeft.
Helaas is er de laatste decennia zo veel negatieve aandacht aan seksualiteit besteed vanwege de ziekte aids en vanwege de schijnbaar groeiende hoeveelheid misstanden zoals seksuele intimidatie, misbruik en erger.
Met de wereldwijde hype ‘#metoo’ als hoogtepunt (of misschien beter dieptepunt?) waardoor het lijkt alsof de meeste mannen potentiële verkrachters zijn en de meeste vrouwen slachtoffers van seksueel misbruik.
De gevaren van seksueel misbruik (in alle vormen; van ongewenste aanrakingen, opmerkingen of zelfs ongewenst kijken door mannen naar vrouwen…) zijn bijkans zo continu rondom ons aanwezig dat ze vele malen groter zijn dan bijvoorbeeld het gevaar van terrorisme en dus aanslagen in onze nabijheid.
Seksualiteit is het nieuwe terrorisme.
En misschien zelfs veel gevaarlijker!

Wat een gruwelijke ontwikkeling!

Omdat ik zelf recent weer eens te maken heb gekregen met onterechte maar wel zeer diepgaande verdachtmakingen – hierover heb ik ook al in meerdere ‘Restflitsen’ geschreven – maar ik tegelijkertijd juist bezig ben om mijn persoonlijke ervaringen op het gebied van seksualiteit een plek te geven als ‘ervaringsdeskundige’, voel ik dat dit onderwerp veel meer aandacht verdient.
Het is niet alleen voor mezelf van groot belang maar ik zie deze maatschappelijke ontwikkeling zodanig slecht en tegennatuurlijk dat dit ook grote gevolgen kan hebben voor de gezondheid van veel mensen.
Daarom een nieuw vervolg op het onderwerp ‘seksualiteit’.
Met vooral veel voorbeelden uit de maatschappij die naar mijn beleven aantonen dat de nieuwe gecreëerde angst voor seksuele misstanden volledig averechts werkt.

Seksuele beleving verschilt per mens

Zoals ik al eerder heb geschreven: niemand is gelijk.
Ook seksueel verschillen we enorm van elkaar en dan bedoel ik niet eens de genderverschillen.
Uitgaande van de hetero mens; de manier waarop seksualiteit ‘beleefd’ wordt is voor iedereen anders. En dan heb ik het ook niet alleen maar over het ‘doen’ van seks maar simpelweg al hoe we seksualiteit zien. Waarin we al iets seksueels kunnen zien.
Dat verschilt ook enorm.

Er zijn genoeg mensen voor wie seksualiteit geheel niets betekent!
Ze doen het niet, hebben ook geen enkel verlangen en zien er ook helemaal niets in.
Die mensen bestaan echt!
Maar uiteraard is dat een minderheid.
Gemiddeld genomen houden de meeste mensen toch wel van seks en kunnen de meeste mensen wel iets seksueels zien in andere mensen, anders zou er nooit meer seksueel contact zijn.
Maar waar we naar kunnen en willen kijken en waar we daadwerkelijk opgewonden van kunnen raken verschilt ook gigantisch. En dit is (generaliserend) bij mannen dan vaak weer anders dan bij vrouwen.
Waar de meeste mannen toch wel opgewonden kunnen worden bij het zien van een sexy (naakte) vrouw, hebben veel vrouwen iets van liefde nodig en bepaalde aanrakingen op het juiste moment op de juiste plekjes en door de juiste persoon om iets van opwinding te gaan voelen.
Alles draait hier om het libido, ofwel de seksdrift.
Ik heb hier al eerder over geschreven.
Het libido is grotendeels genetisch bepaald en verder gevormd door sociale omstandigheden en belevenissen vanaf de seksueel actieve periode.
Mensen kunnen met (verstandelijke) wilskracht het besluit nemen niets met seks te maken te willen hebben. Want “het staat in de Bijbel”, “mijn moeder heeft het me geleerd” of “ik wil het gewoon niet”. Vele redenen die iemand kunnen doen besluiten seksloos te blijven.
Ook een moeilijke geaardheid of probleem met misbruik kunnen hier toe leiden.
Als het lichamelijk aangeboren libido echter toch vrij hoog is, dan is het voor veel mensen moeilijk om nooit in verleidingen te komen.
Zo kan een liefhebber van chocolade nog zo sterk zijn en zich voornemen nooit meer die verleidelijke dikmaker te eten: als er een heerlijk stuk chocolade wordt aangeboden dan kan de verleiding echt een keer zo sterk worden dat die bezwijkt.
Dit geldt evengoed voor seks.
Daarom zijn er dus die misstanden soms in kerken, zorginstellingen, sportclubs en andere gelegenheden waarin de opgewonden mens toch wel eens te grote verleidingen aangeboden krijgt…
Nu is seks maatschappelijk (en dus wettelijk) gezien niet iets waartoe je een ander mag dwingen, hoe groot je opwinding ook is en vrijwel de meeste mensen kunnen dit beheersen door er alleen aan te denken of om erover te fantaseren.
Maar sommigen zijn zwak en hierdoor bestaan er dus excessen.
Ik beweer echter dat er vele nooit besproken momenten van seksuele opwinding bestaan bij heel veel mensen. Die geheim (moeten) blijven omdat vele andere mensen die niet kunnen begrijpen en dan meteen diegenen veroordelen voor hun (slechte, zondige, ‘zieke’) gedachten.
En dit is het grootste misverstand wat er bij de meeste mensen bestaat.

Dit misverstand en de hierdoor ontstane vooroordelen hebben de maatschappij volledig in zijn greep als het om interpretatie van de seksuele beleving gaat.
En hiermee heb ik persoonlijk dus ook te maken!
En ik weet ook dat ik hierin niet alleen sta.
Daarom wil ik er nu – na mijn hele leven ermee te hebben geworsteld – een plek voor geven door er anderen (lotgenoten) mee te helpen maar ook door er anderen (ongelovigen) mee te proberen te overtuigen dat ze het te vaak mis hebben. En hierdoor onschuldige medemensen onterecht veroordelen voor excessen die ze nooit hebben gepleegd en ook nooit zullen doen.

Natuurlijk kan ik nu heel concreet worden maar de meeste lezers zullen wel aanvoelen waarover ik het heb.
Maar toch wil ik nu (voor het eerst op deze site) wat meer openheid geven om het uit te leggen.
Hoewel ik dit in het vorige artikel ‘Gezonde seks: wat is dat?’ dus eigenlijk al heb gedaan.
Maar daarin had ik nog niet verteld dat ik zelf dus vanaf mijn 11e jaar met pornografie in aanraking ben gekomen en dit daarna bijna 20 jaar heb geconsumeerd.
Vrijwel alle soorten porno heb ik wel gezien.
Van ‘straight’ tot ‘bizar’, van ‘kinderporno’ tot ‘seks met dieren’.
Want in die tijd was dit in Nederland gewoon allemaal legaal te koop.
Mijn persoonlijke referentiekader is daardoor gigantisch breed geworden.
Met een al aanwezig libido, was het voor mij dus niet zo moeilijk om opgewonden te kunnen raken van het kijken naar (voor velen) bizarre vormen van porno.
In de loop der jaren zijn de wetten dan wel degelijk aangepast natuurlijk omdat er in gevallen van seks met kinderen en dieren vrijwel altijd sprake is van misbruik.
Er zijn overigens landen waar seks met dieren nog gewoon toegestaan is…
Maar met kinderen is dat wereldwijd nu gelukkig wel goed geregeld.
Toen ik echter begon met het (snellere) internet was dit nog niet zo goed geregeld en zo kon het zijn dat ik alles nog simpelweg kon downloaden en opslaan op mijn computer.
Rond het jaar 2000 was ik een website begonnen om (toen al) over seks te schrijven; de vele (bizarre) vormen van belevingen en de inherente gevaren. Als een soort van waarschuwing dus maar ook om begrip te kweken dat er nu eenmaal mensen zijn met een bepaalde geaardheid en andere beleving dan gemiddeld geaccepteerd werd.
Mijn artikel toen over seks met kinderen werd uiteraard gevonden, gerapporteerd en ik ben daarvoor aangehouden in 2003.
Mijn goede intenties en naïeve gedrag ten spijt (ik was niet op de hoogte van de gewijzigde wetgeving in die tijd) werden niet geloofd en geaccepteerd en ik ben veroordeeld.
Dit heeft me mijn eerste trauma en depressie opgeleverd.
Maar uiteraard had ik mijn lesje wel geleerd. Keihard.
Hoewel ik me daarna door gezin en werk niet meer geroepen voelde om nog verder met seksualiteit bezig te zijn, is dit weer naar boven gekomen toen ik enkele jaren geleden weer alleen kwam te staan en (opnieuw) vocht tegen depressies.
Mijn ‘beste vriendjes’ (drank en porno) lagen natuurlijk meteen weer op de loer om me te verleiden.
Je kunt dit dan ook echt wel als verslavingen beschouwen.
Die ik dus een plek wil geven in mijn leven door erover te schrijven en – als het kan – te praten.
Voor alcoholisten, drugsverslaafden, mensen met psychische aandoeningen en andere onhebbelijkheden zijn er tegenwoordig aardig wat mogelijkheden. Van de GGZ tot praatgroepen; als je wil dan kan je bij veel organisaties terecht.
Maar seksualiteit blijft een taboe.
Daar durft bijna niemand over te praten vanwege de angst toch niet begrepen te worden en mogelijk zelfs publiekelijk te worden veroordeeld waardoor de rest van het leven ondraaglijk wordt. Ook al heeft de persoon in kwestie nooit iets gedaan wat grensoverschrijdend is.
En dit nu… heeft mij opnieuw getroffen door die ‘domme, impulsieve’ actie om een groepje meiden te fotograferen die een keer langs liepen hier op straat.
Ik heb daar dus al een keer over geschreven in een ‘Restflits’.
En ook dat ik zelf de politie had gebeld omdat ik vreesde voor escalatie als die meiden misschien wel actie zouden ondernemen naar ouders of zo.
Mijn eerlijkheid heeft me weer genekt want hierdoor dus heeft de politie het verband gelegd met mijn veroordeling in 2003.
En denken ze wederom dat ik (gericht) op zoek ben naar kinderporno.
Wat ik nooit bewust en gericht heb gedaan; ook niet in 2000!
Maar met dezelfde oogkleppen op en met hetzelfde beperkte referentiekader bestaat er voor hen maar één waarheid: zoeken naar en het bezitten van kinderporno is een zwaar misdrijf en nu lig ik weer onder het vergrootglas.

Vooropgesteld: ik ben nooit in mijn hele leven (gericht) op zoek geweest naar kinderporno!
Door mijn (te) brede referentiekader kan ik het zien en raak ik niet geschokt.
En ja… mits er geen zichtbare dwang te zien was, kon ik er ook zelfs opgewonden van raken.
Maar dat kon en kan ik van het zien van alle vrouwen…
Mijn geaardheid is dus 100% hetero. Niet pedo.
Maar bij de meeste mensen zijn de deuren allang dichtgeslagen want dit is in hun optiek ziek en (levens) gevaarlijk.
Terwijl ik het niet in m’n hoofd zou halen om welk mens dan ook ongewild seksueel te intimideren of zelfs aan te raken! Dit soort dingen komen niet in me op!
Maar dit soort dingen maken het open en eerlijk over de verschillen in seksuele beleving praten dus wel moeilijk en helaas vaak zelfs onmogelijk.

Missie

De openheid die ik nu wel heb gegeven is de start van mijn nieuwe missie.
Zoals ik net al zei:
– begrip tonen voor mensen met een lastige of zelfs problematische seksuele beleving
– voorlichting geven aan andersdenkenden om vooroordelen aan te pakken

Ik vrees dat het laatste een zware klus wordt.
In een tijd dat alleen al het openlijk kijken naar een paar mooie borsten en billen als intimiderend en ongewenst wordt beschouwd, zal het onbespreekbaar blijven dat er mensen zijn die opgewonden kunnen raken van (het kijken naar) minderjarigen.
Dat het niet alleen de pedofielen zijn die dit doen maar dat er vele volwassenen met een hoog libido en breed referentiekader rondlopen die dit ook kunnen doen.
Mensen die geen vlieg kwaad doen.
Na al die jaren van (zelf-) onderzoek omdat ik na die traumatische periode echt benieuwd was of ik wel normaal was en of ik ‘alleen in de wereld’ stond.
Niet dus. Absoluut niet.
Daarom dus deze nieuwe openheid en eerlijkheid, waarbij enig grensoverschrijdend gedrag niet zal vallen te bespeuren. In dat opzicht is iedereen dus welkom (ook de politie van mijn part) om met me te praten. Mijn ‘boek’ ligt open en is voor iedereen ter ‘inzage’ beschikbaar.
En als luisterend oor voor lotgenoten ben ik dat uiteraard ook.
Dan blijft alles uiteraard tussen ons en ik zal nooit en te nimmer over anderen praten met derden.

Seks in de maatschappij

Het bovenstaande stuk is achteraf veel langer geworden dan ik me in eerste instantie had voorgesteld. Maar al schrijvende voelde ik dat ik zo ver moest gaan.
Om natuurlijk ook beter te laten begrijpen waarom ik bepaalde meningen heb.
Waarom ik de dingen zie zoals alleen ik ze kan zien maar zoals ook sommige anderen ze kunnen zien!
Ik vertel hier dus geen sprookjes.
Het komt allemaal uit eigen ervaringen en die van anderen, zoals ik nu vaak genoeg heb gelezen in ontelbare artikelen in de media.
Een aantal van die artikelen zijn actueel en heb ik in de afgelopen maanden gelezen.
Ik wil er nu enkele uitpikken maar vanwege de lengte van dit artikel zal ik het later vervolgen in Deel 2.

Blote borsten op het strand

Kort geleden las ik een opmerkelijk stukje in de krant over het sterk afgenomen aantal vrouwen wat nog ‘topless’ aan het strand ligt. In deze zomerperiode met ongekend mooi strandweer heel actueel natuurlijk.
Waar het in de 70er jaren juist even steeds ‘normaler’ werd als vrouwen hun topje (tijdelijk) af deden om ook daar bruin te worden, is dat nu een zeldzaamheid.
Daar zijn twee belangrijke redenen voor te noemen.
Allereerst natuurlijk de nieuwe verschillen in cultuur en afkomst.
Tussen vrouwen in ‘boerka’ en vrouwen met blote borsten zit een levensgroot verschil.
Hoewel het de kunst zou moeten zijn om elkaar simpelweg te respecteren, is het moeilijk om rustig in je blote borsten te gaan liggen als je moslimburen je dan een ‘hoer’ vinden.
Maar misschien is het nog wel belangrijker dat een vrouw met blote borsten binnen ‘no-time’ op internet staat.
‘Sexting’ is het nieuwe fenomeen waar veel vrouwen mee te maken krijgen.
Want de mooie nieuwe mobieltjes maken de best denkbare foto’s, die met enkele klikken op WhatsApp, Twitter of andere sociale media verspreid worden.
En dat wil geen vrouw natuurlijk, tenzij ze het zelf leuk vindt om te verspreiden.
En die zijn er ook. Die nog wel veel verder gaan dan blote borsten…
Maar de nieuwe ‘preutsheid’ is dus echt wel een ding van deze tijd.

In dit verband moet je natuurlijk wel direct de conclusie trekken dat blote borsten seksueel zijn.
Of in ieder geval als zodanig worden gezien.
Wat juist de meeste echte feministen hebben proberen te veranderen met al hun acties!
Ook de (beetje) feministen van nu bestrijden deze preutsheid en de seksualisering van blote borsten. Met name schrijfsters Stella Bergsma en Heleen van Royen maken zich zorgen over deze ontwikkelingen. Geen tepel mag meer op internet verschijnen of de sociale waakhonden halen hem weg en blokkeren je account!

Dit is een van de grootste voorbeelden dat er zo verschrikkelijk veel verschil is in de seksuele beleving van mensen.
De een vindt blote borsten normaal en natuurlijk. Moet je niet opgewonden van raken.
De ander geilt er echter op en verzamelt duizenden plaatjes van mooie borsten op z’n computer om zich daar heerlijk op af te trekken…
Om het maar even zwart/wit te zeggen maar het is wel zo!

Als voorstander van acceptatie van het naakte lichaam (in al z’n kleuren en maten) ben ik uiteraard voor blote borsten in het openbaar.
Juist de angst, het (moeten) verhullen en het taboe er (opnieuw) weer omheen maken het seksueel!
Als alle vrouwen bij bepaalde gelegenheden simpel hun blote borsten zouden tonen, dan wordt dit een vanzelfsprekendheid en net zo normaal als een man die in z’n blote bast rondloopt.
De kick die de seksuele opwinding veroorzaakt creëren we dus zelf door het te verbieden.

Seks in de commercie en in de media

Als laatste in Deel 1 van dit artikel wil ik nog opmerken dat er altijd zo wordt gesproken (en vooral geklaagd!) over de seksualisering van de maatschappij.
“Overal zie je tegenwoordig seks en porno! Bah!”
Dan hebben de meesten het over bijvoorbeeld de bekende soap-programma’s zoals ‘Temptation Island’ en meer van die zogenaamde realitysoaps waaraan de mooiste vrouwen deelnemen en waarin regelmatig seks wordt beleefd… Erg ‘realistisch’… 😛
En natuurlijk de ‘eeuwige mooie en sexy vrouwen in de reclame’.
Een merk als ‘Dove’ heeft volgens mij (tijdelijk) een keer campagne gevoerd met ‘vollere’ dames.
Maar over het algemeen zijn alle vrouwen in de reclame supersexy, slank en stralen ze allemaal een soort van ‘seksuele aantrekkingskracht’ uit.
Er bestaan vele websites met afbeeldingen van die sexy modellen en andere ‘celebrities’ en zelfs aparte sites als ze (per ongeluk, of ge-photoshopt) naakt zijn.
‘Sex sells’ is de veel gehoorde slogan.
Maar is dit nieuw?
En is dit alleen in de commercie?

Al voor er überhaupt massamedia bestonden (dus geen krant, zeker geen televisie) werden (meestal) vrouwen al ‘op hun mooist’ vastgelegd en tentoongesteld.
Op schilderijen en in beeldhouwwerken.
Het (naakte) lichaam van de vrouw was altijd al in beeld en aantrekkelijk.
Tot de appel en de slang… Maar dat is een ander verhaal. 😉
Tegenwoordig – met de moderne massamedia – is dit dan uiteraard veel sneller verspreid.
Zelfs wereldwijd. Daar benoemde ik ‘sexting’ al even voor.
Maar dit geldt voor iedereen. Vrijwel elke (mooie) vrouw wordt zo bekeken.
Als meer of minder… sexy. Seksueel dus!
Ook sportvrouwen en presentatrices van serieuze programma’s worden zo bekeken!
Nieuwslezeres Dionne Stax was een keer hoogst verbaasd en geschokt om op Twitter foto’s van haar te zien waarop blijkbaar een kerel zich had afgetrokken… Zogenaamde ‘cumtributes’ zijn dat, voor de ingewijden van de porno…
Maar ziet zij er niet gewoon heel sexy uit? In haar soms heerlijk strakke jurken en redelijk zichtbaar decolleté?
En komen de prachtige billenfoto’s van sportvrouwen, gemaakt door sportfotografen niet toevallig ook snel terecht op die speciale ‘mokkel-sites’?
Schandalig?
Als er geen vraag meer naar zou zijn, dan zou dit snel verdwijnen denk ik…

Toevallig zo gefotografeerd?

Er wordt nu eenmaal op een seksuele manier naar vrouwen gekeken.
Dat is van alle tijden.
Met de komst van de wereldwijde massamedia is dit echter proportioneel gegroeid als fenomeen.
En dan opeens gaan (bepaalde) vrouwen klagen dat dit niet past.
Daarom zijn kortgeleden ook de ‘pitspoezen’ in de Formule 1 afgeschaft en ook de ‘walk-on girls’ in de Darts-sport bestaan niet meer.
Vrouwen mogen niet seksueel bekeken worden. Bah! Die ‘viezeriken’ moeten allemaal een heropvoeding krijgen.
Nou…
Ik durf te beweren dat dan meer dan de helft van de mannelijke wereldbevolking dan wel naar een opvoedingsgesticht gestuurd kan worden vrees ik…

Kijken naar (mooie) vrouwen is een natuurlijk fenomeen.
Het is juist tegennatuurlijk en dus ongezond om dit te willen afschaffen!

In het volgende artikel over dit onderwerp (Deel 2) ga ik hier dieper op in en zal ik ook voorbeelden geven van de seksuele aantrekkingskracht van jongere vrouwen (vanaf de tienerleeftijd).