Aanslag op Telegraaf: “Dat werd tijd”

De afgelopen dagen lees ik met verbijstering en (toch ook) plezier de vele berichten in de nieuwsgeving over de laatste ‘aanslag’ op het kantoorpand van de krant ‘Telegraaf’.
Althans aanslag… dat neemt men even aan.
Het kan evengoed ook nog een persoonlijk akkefietje van een (ex-) medewerker zijn die zijn ei kwijt wil. Een rot ei dan ongetwijfeld.
In dat geval is dit wel heel ver doorgevoerd…
Maar zeg niet dat het onmogelijk is.
Op dit moment van schrijven is er nog niets bekend over dader(s) en toedracht.
Maar uiteraard wordt er in de media dan meteen ‘ach en wee’ geroepen en wordt zelfs vanuit de politiek bezworen dat dit een ontoelaatbare aanslag op onze dierbare democratie is.
Onze vrijheid van meningsuiting staat op het spel wanneer ‘terroristen’ aanslagen gaan plegen op doelen van de vrije pers.

Herinneren we ons ‘Je suis Charlie” nog?
De wereldwijde acties tegen de in dit geval daadwerkelijk moordende aanslag op het cartoon magazine in Frankrijk.
Bijna zou je nu uit de mond van Mark Rutte iets willen horen als: “Ik ben Paul”, doelend op Paul Jansen, hoofdredacteur van de Telegraaf.

Natuurlijk is deze ‘aanslag’ extra in de belangstelling omdat er nog maar enkele dagen daarvoor met een raketwerper op het kantoor van de Panorama is geschoten!
Daarbij hebben ze wel een verdachte aangehouden.
Enig verband is ook nog niet aangetoond.

Dat daags na de ‘ramkraak’ bij de Telegraaf schrijver Tommy Wieringa dan toevallig de uitspraak doet tegenover een zaal met burgemeesters en wethouders… die massaal daarom kunnen lachen en applaudisseren… is verbijsterend.
Maar ook heel erg humoristisch in mijn oren!

Wie me een beetje beter kent, weet ook dat ik de Telegraaf een van de slechtste kranten van Nederland vind.
Niet omdat ze het zo slecht doen… Integendeel! Het is de grootste krant van Nederland!
Omdat de ‘massa’ het gewoon de fijnste krant vindt om te lezen.
Omdat er meestal een stijl wordt gehanteerd die ik zou durven benoemen als ‘sensatiezoekend’.
Door de Telegraaf is roddelblad (euh sorry… familie-magazine…) Privé groot geworden.
Bladen als Panorama teren ook op dit succes.
Het verband tussen beide gebeurtenissen lijkt me daarom niet onlogisch.

Deze persmuskieten doen werkelijk alles om het nieuws zo smeuïg mogelijk in beeld te brengen.
Is het net niet zo bijzonder? Dan blazen ze het wel op met omschrijvingen die iedereen doet smullen. Ongeacht of het allemaal echt zo heftig is…
Vroeger noemden we dit ‘riooljournalistiek’.
Ook tegenwoordig durf ik te zeggen dat mensen met een tikkeltje ontwikkeld relativeringsvermogen deze krant liefst zien verdwijnen…
Maar ja… die ‘domme’ massa… Die bepaalt wel alles wat er in commercieel Nederland gebeurt.

Terug naar de uitspraak van Wieringa.
Een van mijn favoriete columnisten met meestal toch wel een zeer scherpe kijk op zaken,
Özcan Akyol, vindt zijn uitspraak niet handig maar vooral de reactie van de zaal (met beleidsmakers) stuitend.
Hoewel de bedoelingen van niemand zullen zijn dat dit een vrijbrief is voor mensen die lekker aanslagen moeten gaan plegen op journalistiek van wat… ‘minder niveau’…
Zij zouden de ‘kerk’ in het midden moeten laten.
Wat Tommy als schrijver/journalist zegt is ook een vorm van persvrijheid.
En hier ben ik het wel mee eens.

Zelf ben ik ook regelmatig wat ‘scherp’ in bewoordingen op schrift.
“Mijn pen is scherper dan het zwaard.”
Bekende uitspraak en die hanteer ik ook graag.
Omdat ik van mening ben dat je mensen niet kan boeien met belangrijke onderwerpen als je ze louter (saai) beschrijvend publiceert.
“Er zijn vandaag weer veel files geweest. Met een lengte van totaal 5000 kilometer.”
De lezer gaapt en scrolt of bladert verder.
Als je echter schrijft:
“De onwaarschijnlijk lange files van vandaag hebben tot hysterische taferelen op de weg geleid en zeer veel gewonden door aanrijdingen.”
Dan is de lezer gefocust en wil verder zien wat er allemaal gebeurd is.
Seks en sensatie. Dat verkoopt. Ook een bekende stelregel in bepaalde journalistiek.
Hoezeer ik dit soort stijlen meestal niet kan waarderen…
(Behalve als ik het zelf hanteer…)
Ik ben wel blij dat ze bestaan en bestaansrecht houden!
Want zolang er geen morele grenzen worden overschreden, mensen tot agressie of haatdragende ideeën worden aangezet en er alleen maar met ‘scherpe’ bewoordingen wordt gespeeld om de doelgroep te bereiken, dan moet dit gewoon kunnen.

In de doelgroep van Tommy Wieringa zou ik ook hebben gelachen en geklapt…

Uiteraard zou hij dit niet hebben gezegd als er wel slachtoffers zouden zijn.
Beide acties (op Panorama en de Telegraaf) hadden duidelijk niet de intentie om slachtoffers te maken, gezien de tijdstippen van uitvoering.
Het blijft materieel en met een bepaalde signaalfunctie.
Ik ben oprecht nieuwsgierig of we er achter gaan komen wat dit signaal precies was.

Dit bericht is geplaatst in Column, Opmerkelijk Nieuws met de tags , , , , , . Bookmark de permalink.

2 reacties op Aanslag op Telegraaf: “Dat werd tijd”

  1. Anne schreef:

    Oh joh, ik heb wat gemist geloof ik..? Toch maar weer eens de tv aanzetten dan?
    Want de Telegraaf erbij pakken is -ook hier- een absolute ‘no go’.. dan wordt de afstand naar het opzetten van RTL boulevard ook opeens een stuk kleiner *gruwel*

    Weet je wat.. Ik lees het hier wel – wel zo veilig 😉

    • johnvanderest schreef:

      Hahaha! Nou, dan zijn we het wederom weer eens.
      Maar ik roep hier ook niet op de Telegraaf te raadplegen… Die is niet vrolijk met de uitspraak van Tommy Wieringa natuurlijk!
      Het gaat mij om de vrijheid van meningsuiting en journalistiek.
      In de breedste zin.
      Gezien de omstandigheden en niet al te dramatische gevolgen van de ‘aanslagen’ vind ik de grap van Tommy ook leuk.
      Want … *hahaha* … de Telegraaf krijgt ook eens een draai om de oren… 😉

      Hier ga ik er verder geen woorden meer over vuil maken.
      Wilde dit gewoon even kwijt.

      Nu denk ik nog steeds over een serieus artikel over ‘Goede Doelen’.
      *borrelt van boven*

Geef een reactie