Restflits 8 mei 2018

Vandaag in de Restflits:
– Vivenz 14 – Einde?
– Mooie weer hè?
– Wat nog Rest

Vivenz 14 – Einde?

Het is volbracht.
Gisteren was dan de 14e en tevens laatste bijeenkomst van de cursus bij Vivenz: ‘Werken met eigen ervaring’.
Ik heb daar vrijwel na elke les wel een stukje over geschreven.
Deze laatste keer was dan geen les meer, maar was het aan alle cursisten om hun ‘eindpresentatie’ te doen.
Daarin was iedereen vrij op welke manier je dit wilde presenteren.
Enkelen hadden een nette powerpoint presentatie gemaakt waar ze uiteraard naast de ‘kern-dia’s’ dingen vertelden die voor hen belangrijk waren waarom ze de cursus hadden gedaan, wat ze eraan hebben gehad en wat ze er misschien later mee willen gaan doen.
De boodschap moest – indien mogelijk – wel iets met dat gegeven van ‘ervaringsdeskundige’ te maken hebben natuurlijk, want daar was de cursus toch op gericht.
Anderen vertelden gewoon hun punten en één cursiste zong er zelfs een lied achteraan waarin de boodschap van haar herstel duidelijk uit bleek.

Helaas waren 2 van de oorspronkelijk 7 cursisten door omstandigheden niet aanwezig en ik was nu de enige man van het hele gezelschap, inclusief alle genodigden.
Op mijn zoon na dan.
Mijn kinderen waren er (zoals de vorige keer verteld) ook bij!
En dat vond niet alleen ik erg fijn maar ze kregen ook veel respect uit de groep.

Ik hield het maar bij hetgeen ik het beste kan:
Net als mijn enige weken geschreven ‘herstelverhaal’, had ik nu weer een verhaal geschreven wat ik simpelweg oplas.
Het was nu alleen een iets kortere versie waarin ik mijn levensverhaal sterk had ingekort en besloot met mijn wensen wat ik met de opgedane kennis (en nieuwe ervaring!) van deze cursus zou willen gaan doen.
En ik besloot…
Net als bij alle ‘Overdenkingen’ die ik zo lang heb gepresenteerd op de radio, met een toepasselijke song die ik liet horen met mijn mobiele telefoon.
Ik had gekozen voor ‘VNV Nation – Illusion’.
Deze song staat sinds gisteren daarom ook rechts bovenaan deze blog als ‘Video van de week’.
Het was zo ongeveer rond 2011/2012 dat ik deze song ontdekt had en hoewel de strekking van de tekst iets met een liefdesrelatie te maken zal hebben, haalde ik er een heel belangrijk gegeven uit:
“The world is just illusion, trying to change you”
Ik vertelde daarna dat niet alleen ik op momenten deze song gebruikte om even mijn emoties kwijt te kunnen maar dat ook mijn ex-partner hier blijkbaar iets mee had want ook zij draaide het nummer vaak (keihard) op haar MP3-speler…
Het geheel werd net als het herstelverhaal destijds weer met applaus ontvangen en iedereen had respect voor mijn openheid.
Er waren nu dus ook voor mij onbekende gasten, niet alleen door andere cursisten meegenomen maar ook een paar vrouwen van de organisatie Vivenz.
Ik had er nu echter al veel minder moeite mee om het allemaal te vertellen.
‘My life on a plate’…

Alles bij elkaar zit ik er nu dan inderdaad ook iets anders in dan toen ik eraan begon.
In het begin wist ik echt nog niet wat ik me er bij moest voorstellen: ‘ervaringsdeskundige’.
Toen ik soms al die schematische theorie zag langskomen, zag ik het ook regelmatig niet zitten.
Maar ik weet nu ook dat er veel meer mogelijkheden zijn om mijn ‘ervaringen’ in te zetten voor anderen.
Daar gaan we concreet volgende week maandag nog even over praten als ik mijn evaluatiegesprek heb met de twee cursusleidsters.
Vermoedelijk kom ik dan in het systeem van Vivenz te staan met wat gegevens en waarvoor ik beschikbaar ben als ervaringsdeskundige.
Ik ga dat doen.
Hoewel ik me tot het laatst altijd onzeker heb gevoeld en ik ook nog altijd doodsbang ben om me in en voor groepen te uiten, zag ik wel dat het me steeds iets makkelijker afging.
Als ik op deze manier langzaam maar zeker in het ‘netwerkje’ van ervaringsdeskundigen kan groeien en meer mensen ga ontmoeten, wordt dat vermoedelijk alleen maar eenvoudiger. Daar help ik dan misschien niet alleen lotgenoten mee maar uiteraard ook mezelf door nog sterker in mijn schoenen terug te komen…
En wie weet wat dit dan weer kan opleveren om ooit weer een nieuwe betaalde baan te vinden, als ik deze ervaringen heb opgedaan.

Is dit dus het einde?
Jazeker, van deze cursus wel natuurlijk.
Maar het kan wel eens het begin worden van iets helemaal nieuws…
Iets waar ik op dit moment uiteraard nog geen zinnig woord over kan zeggen.
Alleen dat ik heel erg blij en tevreden ben dat ik dit heb gedaan.

Ik kreeg nog wat bloemetjes mee en uiteraard het ‘Certificaat van goed gedrag’… 😉
De kaart met struisvogel had ik trouwens vorige keer al meegekregen.
Achterop staan van alle mede-cursisten en de cursusleidsters een boodschap en groet aan mij gericht. We moesten dat toen allemaal doen op kaarten die daar lagen en waarvan we er zelf een moesten uitkiezen, waar alle anderen dus iets op moesten schrijven.
Ik had de struisvogel gekozen…
Beetje ludiek… Maar ook een ‘vogel’ die z’n kop uit het zand heeft gehaald en met enige arrogantie met hoed en bril zichzelf durft te presenteren. 🙂

Mooi weer hè?

Meer hoef ik daar niet over te zeggen volgens mij…
Want na de veel te natte maand april, is het nu opeens dagenlang hoogzomer in Nederland!
Genieten?
Nah…
Daar moet je dan maar weer net de tijd, gelegenheid en zin in hebben.
Ik vind het geweldig omdat ik eindelijk weer lekker in m’n t-shirt op de fiets kan stappen om m’n boodschapjes te doen.
En ook uiteraard is het bij mooi weer lekkerder om wat in de tuin te doen.
Maar dat gaat mij dan tegenwoordig weer vrij lastig af natuurlijk, met die ‘wrakhout-benen’ van me… 😛
Daarbij zijn temperaturen van 25 graden of meer in de volle zon dan weer net iets te veel van het goede… Ik verbrand levend!
Dan lig ik liever stilletjes te genieten op m’n ligbedje in m’n nakie…
Als er geen buren zijn… Why not? Hihihi… 😉
Maar verder doe ik er weinig mee.
Ik ga niet zo snel meer naar het centrum bijvoorbeeld.
Lopen is lastig en een terrasje pakken is heerlijk maar voor mij nu gewoon te duur.
Dan drink ik thuis wel een koud pilsje in de tuin, voor het goede zomergevoel.

In ieder geval is dit zeldzaam mooi voor begin mei en ik hoop dat de mensen die geen last hebben van warmte en zon ervan kunnen genieten.
Ik doe dat op mijn manier zolang het nog kan want over een paar dagen is het alweer 10 graden koeler en wordt het weer wisselvallig.
Dat is Nederland…

Tot zover weerman John. 😉

Wat nog Rest

Niks ende noppes.
Mijn inspiratie was tot gisteren volledig gericht op Vivenz en tussendoor op het geweldig mooie weer…
Wat er nu gaat komen?
Dat zien we morgen dan wel weer. 😉

Ervaar je ervaringen en verbrand voorzichtig.
Tot de volgende Flits! 🙂

Dit bericht is geplaatst in Cultuurfilosofie, Persoonlijk met de tags , . Bookmark de permalink.

Geef een reactie