Restflits 11 april 2018

Vandaag in de Restflits:
– Vivenz 11
– Bloed en zo…
– Wat nog Rest

Vivenz 11

Na 3 weken afwezigheid door ziekte en de 2e Paasdag, was ik weer helemaal toe aan de 11e les. 😛 Niet dus…
Eerlijk gezegd zag ik er net zo tegenop als de 1e les…
Dat is nooit veranderd.
Het blijft voor mij lastig in die groepen functioneren.
Daarom zit ik er meestal ook gewoon bij, luister goed maar vind het lastig om interactief mee te doen. En dat is moeilijk als ze ook nog eens gaan oefenen met rollenspelen…
Daar heb ik helemaal een hekel aan.
Omdat ik dan ook absoluut niet mezelf kan zijn maar moet acteren.
Daar heb ik nooit van gehouden, maar de laatste tijd ben ik juist zo blij dat ik nu eindelijk eens (rustig) m’n eigen (domme/wijze?) zelf durf te zijn.
Wat me dan misschien in een geïsoleerde positie heeft gebracht, maar hierin ben ik wel opgeknapt. Elke verplichting om ‘het’ met andere mensen te moeten doen, geeft me angst.
In ieder geval werpt het voor mij een hoge drempel op, die dan wel lager wordt zodra ik mensen leer kennen en vertrouwen. Dan lukt het me vrijwel altijd prima om met enkele mensen (min of meer 1-op-1 gesprekken) een fijn gesprek te hebben.
Maar in een groep… Dat blijft zweten.

Nu begon het in ieder geval heel passief met een cursiste uit de vorige groep, die bij wijze van voorbeeld haar ‘eindpresentatie’ kwam geven.
Dat hebben wij binnenkort ook… (Nou ja, op 7 mei maar da’s best snel om voor te bereiden…) en daar maak ik me natuurlijk nu al druk om.
Nu lijkt die eindpresentatie niet veel meer of minder dan het ‘herstelverhaal’ wat ik de vorige keer heb verteld. Alleen iets aanpassen naar een soort van ‘eindverhaal’, waarin ik mijn conclusie van herstel en idee over ‘ervaringsdeskundigheid’ wat meer aandacht geef.
‘Koekie’ om daar weer een verhaal van te maken.
Ik maak daar geen presentatie bij in Powerpoint want dit gaf uiteraard weer de nodige problemen…
Onmogelijk om het vol in beeld te krijgen, gehannes met muisklikken op het juiste plaatje en middenin natuurlijk een spontane herstart van de laptop omdat Windows 7 schijt heeft aan je presentatie en doodleuk de updates gaat uitvoeren…
Ik heb te veel (slechte) ervaring met computergebruik op momenten die er toe doen, dat ik het dan liever bij mijn eigen mond en een blaadje papier houd… 😉

Les-inhoudelijk gingen we weer verder de diepte in, wat nodig schijnt te zijn als je jouw ‘ervaringsdeskundigheid’ ooit echt in de praktijk gaat gebruiken.
En ook hier heb ik eigenlijk al gedurende de hele cursus moeite mee.
Want al die theorieën… hoe goed bedacht ook en hoe goed de ‘matrix’ ook kan zijn om te kunnen toepassen op het merendeel van de ‘patiënten’… Ik haat ze!
Ik heb een gruwelijke hekel aan kwadranten, cirkels en piramides.
Zo kwam eerder al dat ‘kernkwadrant’ aan de orde, afgelopen maandag de ‘roos van Leary’ en op het laatst nog even de ‘piramide van Maslow’… (zie plaatje onder dit artikel)
Waarbij we eindigden met de vraag aan mij:
“Waar vind jij dat je je momenteel bevindt in deze piramide?”
Daar kon ik geen antwoord op geven.
En op zich vond ik dit ook helemaal niet zo relevant.
Omdat dit ook weer zo gruwelijk relatief is!
Wat overigens best aardig in de les stond geschreven:
‘Behoeftes zijn niet te veranderen, omdat die in ons mens-zijn zijn meegebakken.
Bedenk wel dat pas als de ene behoefte is vervuld de volgende behoefte komt.’
Ik was dus van mening dat ons leven een cirkel is waarin alle elementen moeten voorkomen om jezelf eventueel ‘gelukkig’ te kunnen noemen.
Maar er zijn slechts weinig mensen voor wie de cirkel ooit volmaakt rond wordt.
En moet dat ook?
Is dat niet slechts een nobel streven?
En waarom is die ‘basisbehoefte’ zo breed en belangrijk?
Dat kan voor anderen helemaal anders voelen!
Die hebben alles wat ‘zogenaamd’ in de eerste 3 of 4 schijven valt op orde maar voelen toch diep ongelukkig…
Daarom was hun vervolgvraag, wetende dat ik wel graag gehoord wil worden en dus:
“Ieder mens zoekt naar een zekere erkenning. Naar welke erkenning zoek jij?”
En daar had ik op dat moment geen antwoord op.
Wat dus een beetje ‘huiswerk’ voor de volgende keer is om daar dan eens over na te denken.

Dit is een interessante!
Want al vrijwel mijn hele leven zocht ik inderdaad naar een soort van erkenning!
Met mijn eerste ‘roepen’ op de 27MC en al snel op de radio, voelde ik mezelf als een ‘zandkorrel in de woestijn’ die verwoede pogingen deed om mijn hoofd boven het maaiveld uit te steken en gezien te worden.
Tegen een mede-cursist zei ik nog dat ik in mijn pubertijd ‘wereldberoemd’ wilde worden.
Misschien ben ik door en met mijn blog(s) nog altijd zo’n ‘puber’ die ‘gehoord’ wil worden?
Daar denk ik nu uiteraard veel genuanceerder over maar daar kunnen we allemaal nog steeds eindeloos over gaan discussiëren.
Hoewel ik de laatste tijd beweer dat eigenlijk niets er allemaal (meer) toe doet dan alleen maar ‘gezond’ blijven en ‘overleven’… Kan dit op zich nooit voor ‘geluk’ zorgen.
Maar wil ik dat nog wel? Zoek ik nog naar ‘geluk’? Zoek ik naar ‘erkenning’?

Als ik mijn ‘ervaringen’ later wil gaan inzetten om daar anderen eventueel een beetje mee te kunnen helpen (Omdat ze niet dat enige ‘zandkorreltje’ zijn… Kijk eens om je heen!) dan moet ik me blijkbaar conformeren aan die hoekige piramide…
Dat weet ik nog niet zo net.
Volgende les vermoedelijk weer meer hierover. 🙂

Piramide van Maslow

Bloed en zo…

Net kaartte ik al even aan dat ‘gezond blijven’ en ‘overleven’ voor mij veruit het belangrijkste is momenteel, zeker gezien de klappen die ik vorig jaar heb gekregen en doorstaan…
Maar daarom ook blijf ik wel voor de rest van mijn leven onder de ‘loep’ van de gezondheidszorg en mijn simpele zelf-onderzoekje naar een mogelijke aanwezigheid van diabetes (wat ik dus niet bleek te hebben) bracht onlangs aan het licht dat ik een verhoogd cholesterol gehalte heb.
En daarnaast toch weer een te hoge bloeddruk.
Nou ja, tegenwoordig gaan dan bij alle (huis-)artsen wel wat bellen rinkelen en daarom ben ik dus nu in de ‘(gezegende) zorggroep West-Alblasserwaard e.o.’
Wat betekent dat ik nu niet alleen maar periodiek mijn bloedvaten moet laten controleren op nieuwe (te sterke) verruimingen en dus kans op een nieuwe ‘aneurysma’ maar nu ook juist op ‘vernauwingen’ want dichtslibben door cholesterol…
Volgt u ‘m nog?
Nou… Ik niet meer. Nou ja… Met mate. 😉

Vanmorgen had ik dus een tweede controle na enkele weken geleden te zijn begonnen met nieuwe medicijnen die de bloeddruk moeten verlagen en het cholesterolgehalte moeten verminderen.
De laatste bloedafname was bedoeld voor mijn nierfunctie.
Die blijkt nog altijd prima.
Ook de verslavingsarts van ‘De Hoop’ heeft daar eerder al op laten controleren vanwege mijn drankgebruik. Nog altijd niks mis mee dus.

Eindconclusie is dus op dit moment dat ik de ‘gulden middenweg’ tussen het ene en andere ‘slechte’ moet zien te vinden…
Want: zonder vernauwingen van mijn aders stroomt het lekker maar heb ik kans op verruimingen en dus een nieuwe aneurysma…
Met vernauwingen door te veel slechte cholesterol in mijn bloed heb ik kans op hartinfarct of hersenbloeding…
Mijn behandelend chirurg voor de aneurysma zei me letterlijk:
“Die vernauwingen voorkomen de verruimingen!”
Zo ‘hep elk nadeel dus inderdaad weer z’n voordeel’… 😛
Aldus die dode voetballer wiens naam worde geheiligd…
Dit ook vanmorgen nog even aangekaart bij de huisarts-ondersteunend-persoon.
Ze moest er ook hartelijk om lachen.

Daar drink ik dan nog maar even een lekkere borrel op.
Want het bloed moet stromen maar ook niet verzanden… 😉

Wat nog Rest

Hoewel ik me de afgelopen week weer helemaal in stilte heb gehuld, is er nog van alles gebeurd en heb ik weer zat onderwerpen verzameld voor de Restflits.
Ik vind het nu echter even voldoende met de nadruk op mijn perikelen in de ‘gezondheidszorg’.
Hoewel ik graag eindig met een grap om de tranen van ellende over te laten vloeien in tranen van vreugde. Nu ze toch stromen, zeg maar.
Daarom besluit ik nu met nog slechts één zin waarin ik aan wil geven dat hier binnenkort een nieuwe ‘Flits’ aan besteed zal gaan worden:
Als lager opgeleide ‘Algemeen Beschaafd Mens’ met een seksuele Lust voor Ellie heb ik me gisteren gekscherend aangemeld bij ‘Tinder’!
Ja… gekker kan het niet worden.

Bloed voorzichtig tijdens de klim op de piramide.
Tot de volgende ‘Flits’! 🙂