De fake column: heb ik mooi iedereen mee tuk
Door: Josse Kok – column AD 24-02-2018
Ik schrijf nu al ruim drie jaar stukjes in de krant. Ik moet me daarvoor natuurlijk ook zo nu en dan verdiepen in actualiteiten. Voorheen deed ik dat eigenlijk amper. Ik vond mijzelf op mijn leukst als ik niet helemaal wist waar het nu weer over ging.
Als je het moet hebben van je eigen invalshoeken is die onafgebroken opstapeling van droge feiten maar jammer en vermoeiend. Ik observeer liever. Kleine dingetjes hebben wat mij betreft vaak meer waarde dan grote logge feiten.
Toch hebben we het de afgelopen jaren steeds vaker over een gek fenomeen: Fake News. Er wordt blijkbaar nepnieuws door de media gepompt om mensen te sturen, misschien zelfs te indoctrineren. Het is natuurlijk heel grappig dat zo’n nieuwswaardigheid dan wederom een nieuwsbericht wordt dat zich ook via de media verspreidt.
Zo kom je al gauw in een landschap terecht waarin alles meta, sub en quasi is. Ieder medium heeft natuurlijk wel eens nepnieuws verspreid. Bij een hoop journalisten doet de term ‘hoor en wederhoor’ (wat ongeveer betekent dat je je stuk nooit moet baseren op slechts één bron) allang geen belletje meer rinkelen. Ik weet nog dat ik een jaartje journalistiek volgde in Tilburg. Ik moest interviews afnemen bij interessante mensen uit Tiel, maar die vond ik niet. Toen heb ik er maar twee verzonnen. Het waren leuke stukjes, al zeg ik het zelf, maar het was allemaal niet waar.
Gelukkig schrijf ik nu columns. Ik hoef alleen mijn eigen hoofd te dubbelchecken, ik klets wat uit m’n harige nek en jullie lezen dat, hopelijk met een stiekem glimlachje. Mensen lijken ook niet meer helemaal te snappen hoe ze aan feiten komen. Met een encyclopedie en twee ogen kom je een heel eind. Je moet de feiten alleen wel willen zien.
Zo zag ik afgelopen week dus niet echt iets nieuwswaardigs in de rustige en frisse straten van Dordrecht, dus bij deze knutsel ik er een nieuw genre bij; de fake column. Heb ik iedereen mooi tuk. Nu maar hopen dat de Russen me met rust laten.
Naschrift
Yes! Bedankt Josse!
Precies op het moment van mijn ‘writers block’ waar ik in de laatste Restflits al over schreef en ik weer even niet wist over welk nepnieuws ik nu weer zou moeten schrijven, komt hij met het enige juiste antwoord: De ‘Fake Column’!
Hij blijkt er ‘al’ 3 jaar bedreven in te zijn.
Nou… Even onder elkaar Josse, (niet verder vertellen natuurlijk!) maar ik doe dit al ruim 40 jaar…
Al op de middelbare school maakte ik een ‘alternatief schoolkrantje’ wat ik onderhands gratis verspreidde en waarin ik diverse leraren (en leerlingen…) het leven soms zuur maakte.
Waardoor de ene leraar me haatte en zei dat ik binnenkort wel van school gestuurd zou worden en de andere me vroeg: “Wanneer ga je nu eens over mij schrijven?”
Toen ik artikelen begon te schrijven zoals “Seks in de PJS!” (Prinses Juliana Scholengemeenschap, zoals het huidige Insula College aan de Koningstraat vroeger heette) was de maat bij directeur van Hulst echter vol. Het was een christelijke school…
Als ik mijn schrijfniveau niet zou aanpassen moest hij maatregelen nemen…
Aangezien ik niet zonder diploma wilde vertrekken, ben ik toen maar tijdelijk gestopt.
Om later weer vrolijk door te gaan met mijn ‘riooljournalistiek’.
Want daar smullen de meeste mensen toch van?
Dank dus nogmaals voor de openheid in geschrifte.
Het geeft mij meteen weer verhoogd zelfvertrouwen dat ik niet de enige ben die ‘beroemd’ wil worden met nepnieuws.
We zullen wel moeten nietwaar?
Want van onze vlotte babbel of goddelijke uiterlijk moeten we het niet hebben…
Shake hands baardmans!
Doen we een keer een biertje op binnenkort.
PS Ik ben niet zo bang voor de russen hoor! Zo rechts zijn we beiden niet! 😉