Restflits 13 februari 2018

Vandaag in de Restflits:
– Help! Ik verzuip!
– Vivenz 5
– Betaalbaar gezond eten?
– Wat nog Rest

Help! Ik verzuip!

Nee, dit is niet letterlijk fysiek bedoeld, als zou ik na jaren eindelijk weer eens in een zwembad hebben gelegen en nauwelijks nog kunnen zwemmen.
Goed idee trouwens… Wat mis ik dat!
Helaas is dat voor mij ook onbetaalbaar geworden.
Over geld praat ik straks nog verder…

Ik verzuip sinds enige dagen figuurlijk maar wel voelbaar in het NIEUWS.
Eerlijk gezegd… komt er de laatste tijd zo verschrikkelijk veel onzin op me af; via de TV, via de sociale media, via de krant… Eigenlijk kan ik er niet echt omheen of ik moet mezelf onder een steen verstoppen. Maar dat kan en wil ik niet! Ik moet en wil juist door! Niet weer die put in! En de media zijn nu eenmaal een groot deel van mijn ‘buitenwereld’ dus…
Vandaar dan maar een grote ‘Flits’ hierover, dan ben ik het in ieder geval even kwijt. 😉

Natuurlijk begint het allemaal sinds dagen met de Olympische Winterspelen in Zuid-Korea. Omdat ik helemaal niet van sport houd, zeker niet van wintersport, kost het me al moeite het oranje te omzeilen. Waar het AD me al overmatig trakteert op de zoveelste misser van (ex-?) landskampioen Feyenoord, komt daar nu het oranje geweld van een handjevol dames en heren bij. Gelukkig relativeert het Amerikaanse nieuws dit een beetje door duidelijk te maken waarom Nederland het enige land ter wereld is waar zo goed geschaatst kan worden. In de zomer lopen we immers allemaal op klompen en in de winter schaatsen we van jongs af aan naar school en werk. Zo simpel is dat.

Heb ik al die oranje pagina’s gemeden dan moet ik weer snel bladeren en scrollen voorbij de Holleeders en heren en dames landelijke politici, die in tegenstelling tot de armzalige en onbekwame lokale amateurs het debat aangaan voor de komende gemeenteraads-verkiezingen. Absolute waanzin, zeker nu we nog duidelijker weten dat ze allemaal ‘Halbe’ waarheden verkondigen! Ofwel uit hun nek kletsen. Of nog beter: keihard liegen.
Ik had al vrijwel geen vertrouwen meer in de politiek maar nu is het laatste restje weg geslagen.

Zelfs het ongedwongen carnaval brengt dit jaar geen ‘leut’ meer want grapjes over Erdogan en de Koerden of over dansende bosjesmannen en kannibalen mogen niet meer.

En zelfs de columnisten waarvan ik toch meestal wel kan genieten als ik hun stukjes lees, zijn volledig de weg kwijt!
Zij verzuipen ook in het drijfzand van de politiek, beginnen te twijfelen aan hun eigen normen en waarheden en beginnen al op elkaar te schelden met termen als ‘pis- of kwisnicht’. Jammer Youp… jammer…

Als ik de krant er deze dagen op nasla en Twitter probeer bij te houden, dan heb ik het helemaal gehad. Ik zit vol. Overstelpt. Meer dan genoeg heb ik ervan…

“Scotty, beam me up! There’s no intelligent life on this planet…” 🙁

Vivenz 5

Gisteren was al weer de 5e les in ‘ervaringsdeskundigheid’ bij Vivenz.
Dit keer ging het voornamelijk over de voorwaarden en mogelijkheden die mensen nodig hebben om tot ‘herstel’ van hun psychische aandoening te komen.
Ik gaf aan dat ik het ‘woord’ herstel eigenlijk niet zo goed gekozen vond.
Er wordt ook continu gesproken over ‘ziekte’ en de ‘patiënt’.
Terwijl ik meer en meer van mening ben dat de meeste mensen niet echt ‘ziek’ zijn in de zin van een aandoening hebben die niet ‘normaal’ is en dus hersteld moet worden.
Ofwel van iets moeten genezen.
Ik ben van mening dat heel veel mensen met bepaalde (genetische) eigenschappen worden geboren. Juist het ‘vechten’ tegen deze eigenschappen – door maatschappelijke en aangeleerde normen en waarden – maakt deze mensen ziek. Velen denken dat ze niet normaal zijn en zich daarom moeten aanpassen. ‘Beter’ worden.
Terwijl tegen je aangeboren natuur ingaan juist ziekmakend werkt!
Hoewel dit door de cursusleidsters wel werd beaamd en dat dit ook een belangrijk punt voor ervaringsdeskundigen is om mee te werken, hadden enkelen het hier toch erg moeilijk mee. Want aandoeningen als een ‘psychose’ is toch vrijwel altijd een ziekte die in de meeste gevallen alleen met medicijnen kan worden bestreden.
Ik denk echter dat de meeste (tot heden) gebruikte medicatie bij depressies, psychoses en andere ‘gedragsstoornissen’ alleen maar nivellerend werken. Ze onderdrukken ongewenst gedrag. Ze lossen echter niets op! Veel patiënten moeten dus de rest van hun leven medicijnen blijven slikken om niet terug te vallen in het ongewenste gedrag.
Terwijl ze door deze medicijnen ander gedrag gaan vertonen, wat eigenlijk ook helemaal niet past bij hun persoonlijkheid!
Herkenbaar is dan het ‘platte, afgestompte’ gedrag wat deze mensen vertonen.

Dit is eigenlijk een zeer moeilijk onderwerp waarin de huidige kennis van de hersenen en psyche nog niet toereikend is.
Wel vind ik het daarom moeilijk om bijvoorbeeld mezelf als ‘herstellend patiënt’ te beschouwen omdat ik enkele depressies heb gehad.

Ook mijn ‘alcoholisme’ wordt door velen als een ‘ziekte’ beschouwd.
Terwijl ik het absoluut als een ‘symptoom’ beschouw! Een gevolg van dingen die gebeurd zijn. Dingen die mij juist langzaam vergiftigden en ziek maakten!
De drank was slechts een vlucht. MIJN medicijn omdat ik de chemische rommel van de industrie weiger te gebruiken!

Ondanks de begripsverwarring zal ik het er echter mee moeten doen…
Zo zit de cursus nu eenmaal in elkaar.
Blijven relativeren! 😉

Betaalbaar gezond eten?

In een eerder geschreven column heb ik het al eens uitgebreid over ‘Gezond eten in de bijstand‘ gehad. Hier wil ik nog iets aan toevoegen na wat meer persoonlijke ervaring nu ik zelf een aantal maanden op ‘bijstandsniveau’ moet leven en worstel met de mogelijkheden.
En vooral… ONmogelijkheden.

Tijdens vrijwel alle gesprekken die ik voer met medische zorgverleners, of dit nu op fysiek dan wel mentaal gebied is, komt het aan de orde: “Eet en drink ik wel gezond?”
Als ik dan begin tegen te sputteren over geld en moeite, wordt dit vrijwel steeds weggewuifd dat ik hier zo veel aan kan doen.
Voordelig inslaan (aanbiedingen – alsof ik daar al niet jaren ervaring mee heb…), porties maken en (eventueel) invriezen  (hoe doe je dat met aardappels?) en recepten zoeken op internet want daar staat “ZO VEEL OP”!
Ja hallo… Dat wist ik nog niet als internetfreak… 😛
Zal ik je eens de waarheid vertellen?
Ik waarschuw je… Het is wel MIJN waarheid!
Maar daarom is die nog niet minder waar… 😉

Het is allemaal BULLSHIT wat ze zeggen!
Of beter op z’n Hollands: GELUL!

Een simpele opsomming:
Voordelig inslaan:
Ja ja… Hoe houd ik 3 kilo aardappels goed? Of uien? Of alle andere groenten die bijvoorbeeld bij de Lidl echt goedkoop te koop zijn? Het draait dan meestal om grotere hoeveelheden. Niet alle groenten mogen in de koelkast maar zelfs daar houden ze het niet lang genoeg uit. Ik heb te vaak een ‘goede’ aanbieding gekocht waarvan ik een groot deel uiteindelijk toch kon weggooien omdat het beschimmeld of verrot was.
En alles ‘op maat’ kopen waar dit wel kan is naar verhouding dus veel duurder.
Daarbij ben ik dan verplicht om binnen enkele dagen daarvan gebruik te maken ook al heb ik net even trek in wat anders…
Invriezen:
Heb ik gedaan! Vooral met nasi en bijvoorbeeld erwtensoep gaat dit goed. En met sommige aparte bereidde ingrediënten. Op een bepaald moment had ik een stuk of 20 doosjes in de vriezer liggen. Soms wist ik niet eens meer wat er in zat… (Geen zin om alles te labellen…) Meestal had ik er later gewoon geen trek meer in.
En uit de diepvries was het ook gewoon niet meer zo lekker.
Alleen nasi en erwtensoep dus. Maar dat eet ik ook niet drie keer per week…
Bereiden van verse maaltijden:
Wat denk je wat dit me kost? Behalve dus echt verhoudingsgewijs meer aan ingrediënten (wat kruiden en specerijen ook uiteraard!) kost het ook water, gas (fornuis), elektriciteit (oven, magnetron) en schoonmaakmiddelen!
En wat dacht je van mijn zenuwen die het kost?
Vroeger maakte ik alles een beetje op routine en dan voor een gezin van minimaal twee personen. Voor mezelf alleen heb ik nooit zo veel moeite gedaan. Dan at ik ook wel buiten de deur, vooral in het bedrijfsrestaurant… Of eenvoudig met pakjes en diepvries (pizza).
Maar nu ik weer voor mezelf alleen kook, is het naar verhouding veel werk. En dus zenuwenwerk. Want een hele organisatie met soms meerdere pannen en voorbereidingen (groenten en vlees snijden) om het daarna in 10 minuten op te eten…
En dan weer een (grote) afwas wat weer tijd, water en gas kost.
Omdat ik tegenwoordig wat zenuwachtiger ben, mors ik vrijwel altijd wel iets.
Al was het maar een beetje water tijdens de afwas.
Maar het spetteren van de olie en (pruttelende) sausjes zorgt ook voor de nodige vlekken op de vloer!
Vroeger pakte ik dan vrijwel direct een tissue of later een vochtig vloerdoekje en ruimde het meteen op.
Dat kan ik nu niet meer!
Want ik kan niet meer eenvoudig door de knieën en moet daarvoor ofwel een kussen pakken ofwel mijn kniebeschermers aan doen.
Dat doe ik dus het liefst af en toe eens een keer, als ik begin ‘uit te glijden’ in de keuken…
😛

Als ik optel wat het me allemaal kost om elke dag een (gezonde) verse maaltijd te maken, is dit veel meer aan geld en vooral veel meer aan zenuwen dan een ‘kant-en-klaar’ maaltijd uit de supermarkt, die ik meestal koop als ze in de aanbieding zijn.

Ik maak dus best wel verse maaltijden!
Gisteren nog nasi: met twee zakjes ‘kleintjes groenten’ van de AH die in de aanbieding waren, rijst en 2 drumsticks in de oven bereid.
Best lange bereidingstijd alles bij elkaar, drie pannen en dus ook een flinke afwas.
En… nog twee porties in de koelkast…
Soms heb ik er zin in en past het door de juiste aanbiedingen bij elkaar.
Maar vanavond geen nasi… Dat doe ik bij voorraad dan liever om-en-om.
En dan nog wat anders erbij dan kip.
Vanavond weer wel kant-en-klaar.
Lekker makkelijk, lekker snel en lekker… En voor maar ongeveer € 3.

Ze kunnen het veroordelen, die gezondheidsfreaks, maar dit is voor mij het best haalbare.
En laat dan liever de overheid zorgen dat ook dit soort maaltijden perfect binnen die belachelijke ‘schijf van vijf’ vallen…
Want als dan de zogenaamd ongezonde producten vermeden moeten worden…
Zorg dan ook dat die niet meer te koop zijn!

Wat nog Rest

De laatste Restflitsen probeerde ik altijd een beetje ‘luchtig’ af te sluiten met lachwekkend nieuws of ‘nepnieuws’ (niet te verwarren met het serieus bedoelde ‘Mepnieuws’ van vorige keer!) en daarbij stuitte ik toevallig steeds op ‘nieuws’ van ‘Rapper Sjors’.
Geen idee of hierdoor het aantal lezers opeens drastisch is afgenomen… 😛
Ik hoop niet dat sommige lezers die rapper(s) serieus nemen?
Want dat zijn ze natuurlijk niet.
Gewoon een stelletje domme niksnutten, die hun bek een beetje kunnen laten roeren.
Lijkt een beetje op een ouderwetse diskjockey maar dan op het ritme van slechte muziek.
En meestal komen ze uit een wat lagere milieusoort, op het randje van de criminaliteit.
Voor het echte ‘werk’ zijn ze echter te dom.
Want wat voor rapper durft nu serieus op te roepen om meer positieve aandacht aan rappers te geven? Als die de naam ‘Rotjoch’ draagt?
Rare ‘rotjochies’ die rappers… 😛

Eet, relativeer en verzuip voorzichtig. Als het maar niks kost. 😉
Tot de volgende Flits. 🙂

Dit bericht is geplaatst in Column, Cultuurfilosofie, Opmerkelijk Nieuws, Persoonlijk met de tags , , , , , , . Bookmark de permalink.

Geef een reactie